အလြယ္ဆံုးက စပါ
ပုိ႔စ္တင္ခ်ိန္
- 7/04/2014 07:50:00 PM
ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးျပႆနာေတြထဲမွာ ဘယ္ေတာ့မွမ႐ိုးႏုိင္တဲ့ ဇာတ္ၫႊန္း၊ ဇာတ္ကြက္တစ္ခုက ရခုိင္အေရးကိစၥပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒီျပႆနာဟာ ေခတ္ အဆက္ဆက္ကရွိခဲ့ၿပီး ၂၀၁၂ ခုႏွစ္မွာေတာ့ အုတ္ေအာ္ေသာင္းတင္းေပါက္ကြဲထြက္လာပါေတာ့တယ္။ အဲဒီအေပၚမွာ ျပည္တြင္း၊ ျပည္ပမီဒီယာအသီးသီးက အမ်ိဳးမ်ိဳးသံုးသပ္ေဝဖန္ေရးသားခဲ့ၾကပါတယ္။ ေရးသားဆဲလည္းျဖစ္ပါတယ္။ျပည္တြင္း၊ ျပည္ပအဖြဲ႕အစည္းအသီးသီးကလည္း ရခုိင္ျပည္နယ္မွာ အမ်ိဳးသားျပန္လည္ရင္ၾကားေစ့ေရး၊ လူသားခ်င္းစာနာမႈအကူအညီစသျဖင့္ အေထာက္အပံ့ အမ်ိဳးမ်ိဳးေပးခဲ့ၾကပါတယ္။ ေပးေနဆဲလည္းျဖစ္ပါတယ္။ ဘာသာေပါင္းစံုညီၫြတ္ေရးဆိုၿပီး လုပ္လုိက္ၾကတဲ့ Interfaith ဆုိတာေတြလည္း ႏုိင္ငံအဝန္း ရာနဲ႔ခ်ီရွိ ေလာက္ၿပီ။ ႏွစ္ဖက္လူ႔အဖြဲ႕အစည္းမ်ားအၾကား ထင္ရွားသိသာတဲ့ အျပန္အလွန္နားလည္မႈမ်ိဳးမေတြ႕မိေသးပါဘူး။ ဒီအတိုင္းဆို ေတြ႕ေကာေတြ႕ဦးမွာလား။ အခုဆိုရင္ ရခုိင္မွာ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ေတာင္ တစ္ဆက္ေျပာင္းၿပီ။ ဒီျပႆနာေျဖရွင္းဖို႔အတြက္ အလြယ္ဆံုးက မစၾကသေရြ႕ ျပႆနာေတြပတ္ခ်ာလည္ေနဦးမွာပါ။
ပဋိပကၡတစ္ခုေျဖရွင္းရာမွာ ျပႆနာရဲ႕ အေျခအျမစ္ကို သိဖို႔ လိုတယ္။ ေရာက္ေအာင္သြားဖို႔လို တယ္။ ဒီမိုကေရစီ၊ လူ႔အခြင့္ အေရးေလာက္ ေျပာေန႐ံုမရဘူး။ ဒီႏိုင္ငံမွာ ျပႆနာက ကိုယ္သိ နားလည္တတ္ကြၽမ္းအားသာတဲ့ အရာတစ္ခုတည္းကို ေဇာင္းေပး လုပ္ေနၾကတာပဲ။ အတြင္း၊ အျပင္အဆက္အစပ္ကို မစဥ္းစား ၾကဘူး။ မစဥ္းစားခ်င္ဘူး။ ကိုယ္နဲ႔ သေဘာညီမယ့္သူေတြကိုရွာရင္း အဲဒီသူေတြအခ်င္းခ်င္းပဲ အဆို တင္၊ ေထာက္ခံေနၾကတာမ်ား တယ္။ ဒီေတာ့ ျပႆနာတစ္ခုေျဖ ရွင္းမယ္ဆုိရင္ လုိရင္းကိုမေရာက္ ေတာ့ဘူး။ ဘာသာႏွစ္ခုရင္ၾကား ေစ့ဖို႔ဆိုရင္ အဲဒီလူ႔အဖြဲ႕အစည္း အတြင္း ပါဝင္သူေတြအားလံုး အျပန္အလွန္ နားလည္မႈရွိဖို႔လို တယ္။ ေန႔စဥ္ထိေတြ႕ဆက္ဆံေန ဖို႔လိုတယ္။
ဆီမီနာေလးလုပ္လုိက္၊ အလုပ္႐ံုေဆြးေႏြးပြဲေလးလုပ္လိုက္၊ဘာပြဲေတာ္၊ ညာပြဲေတာ္လုပ္လိုက္၊ ဗီဒီယို၊ ႐ုပ္ရွင္ေလး ျပလိုက္လုပ္ေနလို႔ ဒီႏိုင္ငံမွာဘာမွျဖစ္လာမွာမဟုတ္ဘူး။ အဲဒီဟာေတြ မေကာင္းဘူးလို႔ ေျပာေနတာမဟုတ္ဘူး။ ဒီျမန္မာ့လူ႔အဖြဲ႕အစည္းမွာ ေကာင္းတုိင္းအဆင္မေျပဘူး။ မွန္တိုင္းအလုပ္မျဖစ္ ဘူး။ ႐ိုးတုိင္းအရာမေရာက္ဘူး။ မေကာင္းနဲ႔၊ မမွန္နဲ႔၊ မ႐ိုးနဲ႔လို႔ေျပာ ေနတာမဟုတ္ေပမယ့္ ျမန္မာ့လူ႔ အဖြဲ႕အစည္းမွာ ျပႆနာတစ္ရပ္ ကို ခ်ဥ္းကပ္ေဆာင္ရြက္တဲ့ေနရာ မွာ ေကာင္းတာနဲ႔မေကာင္းတာ၊ မွန္တာနဲ႔ မမွန္တာ၊ ႐ိုးတာနဲ႔ မ႐ိုး တာ ေပါင္းစပ္ပါဝင္ဖို႔လိုၿပီး အဲဒီ လိုလုပ္ေဆာင္ျခင္းမွတစ္ဆင့္ ေကာင္းတာ၊ မွန္တာ၊ ႐ိုးတာ ဘက္အေလးသာေအာင္ လုပ္ေဆာင္ၾကရမွာျဖစ္တယ္။ ထပ္ရွင္းရရင္လူ႔အခြင့္အေရးအေၾကာင္းေျပာရင္ အမ်ိဳးသားေရးကိုထည့္သြင္းစဥ္းစားရမယ္။ သာတူညီမွ်မႈ၊ ဂုဏ္သိကၡာ အေၾကာင္းေျပာရင္ ကိုယ့္ႏုိင္ငံသားေတြအေရးကို ပထမစဥ္းစားရမယ္။ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာယွဥ္တြဲေနထိုင္ေရးအေၾကာင္းေျပာရင္ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာယွဥ္တြဲေနထုိင္ဖို႔ အတားအဆီးျဖစ္ေစတဲ့ အေၾကာင္းအခ်က္ေတြ ေဆြးေႏြးရမယ္။ အဲဒီလိုမွမဟုတ္ဘဲ တစ္ဖက္တည္းကို ေဇာင္းေပးေနရင္ ရလာရင္၊ ျဖစ္လာရင္ေတာင္ အဲဒီလိုရလာ၊ ျဖစ္လာတဲ့ သေဘာတူညီခ်က္၊ ကတိကဝတ္ေတြဟာ ေရရွည္ခံမွာ မဟုတ္ဘူး။ သမုိင္းတစ္ပတ္ျပန္လည္မွာပဲ။
ဒီေတာ့ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ အဓိက ျပႆနာေတြထဲကတစ္ခုျဖစ္တဲ့ ဘာသာအခ်င္းခ်င္းၾကား ယံု ၾကည္မႈကင္းမဲ့ေနတဲ့ ျပႆနာေတြ၊ေလးစား၊ နားလည္မႈေလ်ာ့နည္းေနတဲ့ျပႆနာေတြ ဘယ္လိုေျဖရွင္းၾကမလဲ။ ျပႆနာက ရခုိင္ျပည္နယ္ကဆုိေပမယ့္ တစ္ႏုိင္ငံလံုးကို ကင္ဆာလိုလိႈက္စားေနတာပါ။ ေနရာတုိင္းမွာ ဘာသာ မတူသူေတြၾကား အတြင္းက်ိတ္ ျပႆနာေတြရွိေနတယ္။ အထူး သျဖင့္ ဘာသာႏွစ္ခုၾကားေပါ့။
အခုလုပ္ေနတဲ့ interfaith တုိ႔၊ ဘာတုိ႔ဆိုတာကလည္း အမ်ားအားျဖင့္ ၾကားေကာင္း၊ ျမင္ေကာင္း႐ံု သက္သက္သာျဖစ္ တယ္။ သတင္းေရး၊ ဓာတ္ပံု႐ိုက္ တဲ့အဆင့္သာသာရွိတယ္။ တကယ့္ေအာက္ေျချပည္သူေတြရဲ႕ ႏွလံုးသားထဲအထိ က်ယ္က်ယ္ ျပန္႔ျပန္႔စီးဝင္ပ်ံ႕ႏွံ႔သြားတာမ်ိဳးမရွိဘူး။ ေၾကညာခ်က္ေတြထုတ္၊ လက္မွတ္ေတြထိုး အဲဒါကိုတုိး တက္မႈလုိ႔ ထင္ျမင္ယူဆေနၾက ရင္ေတာ့မွားမယ္။ ဒီႏုိင္ငံက အျခားဖြံ႕ၿဖိဳးၿပီးႏုိင္ငံေတြလို မဟုတ္ဘူး။ ႏုိင္ငံေတာ္အဆင့္က ကတိကဝတ္ျပဳၿပီးရင္ေတာင္ ဟိုလိုလို၊ ဒီလိုလိုျဖစ္တတ္ေသးတာ။ ဒီလိုေၾကညာခ်က္ေတြ၊ ထုတ္ျပန္ခ်က္ေတြေလာက္နဲ႔ ေတာ့ ပ်င္းေတာင္ပ်င္းေသးတယ္။ ဒီလိုဆို ဘာမွမလုပ္ဘဲ ဒီလိုပဲထုိင္ၾကည့္ေနၾကမလားဆုိတာ ေမးစရာေတာ့ရွိတယ္။
စာေရးသူဆိုလိုခ်င္တာ အဓိက,က အေျခခံအခ်က္ျဖစ္တဲ့ ေအာက္ေျချပည္သူေတြအၾကား နားလည္မႈတုိးပြားေစမယ့္ အေျခ အေနေတြကိုလည္း တစ္ခ်ိန္တည္း ဖန္တီးေပးေနဖို႔လိုတယ္။ စာေရး သူဆုိ လိုခ်င္တဲ့အလြယ္ဆံုးဆုိတာအဲဒါပဲ။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီအလြယ္ဆံုးေတြက တစ္ခါတေလ အခက္ဆံုးလည္းျဖစ္ခ်င္ျဖစ္ေနမွာေပါ့ေလ။ ဆိုၾကပါစို႔။ ျမန္မာႏုိင္ငံက လူမ်ားစု ဗုဒၶဘာသာႏုိင္ငံျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ လူမ်ားစုနဲ႔လိုက္ေလ်ာညီေထြရွိဖို႔လိုတယ္။ စာေရးသူတုိ႔ တျခားႏုိင္ငံသြားရင္လည္း အဲဒီႏိုင္ငံရဲ႕ လူမ်ားစုနဲ႔ လုိက္ေလ်ာညီေထြျဖစ္ေအာင္ေနရတာပဲ။ ဒါ မေျပာနဲ႔ ကိုယ္နားလည္ရမယ့္ ကိစၥျဖစ္တယ္။
ဆုိၾကပါစို႔။ ဒီမွာ မနက္ဆို မုန္႔ဟင္းခါး၊ ေခါက္ဆြဲ စသျဖင့္ စားေလ့ရွိတယ္။ စာေရးသူ သတိ ထားၾကည့္မိတယ္။ ျမန္မာ့႐ိုးရာ အဲဒီစားေသာက္ဆိုင္ေတြမွာ လူမ်ိဳး ေပါင္းစံု၊ ဘာသာေပါင္းစံုေတြ႕ရ တယ္။ သို႔ေသာ္ အခုပဋိပကၡျဖစ္ ေနတဲ့ ဘာသာဝင္ေတြကိုေတာ့ ေတြ႕ရခဲတယ္။ ျမန္မာစားေသာက္ ဆိုင္ေတြၾကည့္ သူတုိ႔ကို အလြန္ ေတြ႕ရခဲပါတယ္။ ဒီေတာ့ သူတို႔ ကိုယ္၌က ဒီႏုိင္ငံမွာေနေသာ္ လည္း ဒီႏိုင္ငံရဲ႕ ႐ိုးရာအစဥ္အလာ၊ ဓေလ့ထံုးစံေတြနဲ႔ေဝး ေအာင္ေနတယ္ဆိုတဲ့ သေဘာသက္ေရာက္တယ္။ သႀကၤန္လို ျမန္မာ့႐ိုးရာယဥ္ေက်းမႈအထြတ္အထိပ္ကာလမ်ိဳးမွာလည္း သူတို႔ကို သိပ္မေတြ႕ရဘူး။ သူတုိ႔ဘာသာေရးေက်ာင္းေတြဆို တံခါးေတြပိတ္၊ အဲဒီကာလ အျပင္ေပးမထြက္ၾကဘူး။ ဒီေတာ့ ရပ္ကြက္ထဲကလူေတြက အျမင္ေစာင္းတာမ်ိဳး ပိုျဖစ္ေစႏိုင္တာေပါ့။ ဒီလိုပဲ ဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြကလည္း သူတို႔ရဲ႕ စားေသာက္ဆိုင္ေတြ၊ လုပ္ငန္းေတြကိုလည္း တတ္ႏုိင္သမွ် အျခားလူေတြလိုပဲ အားေပးရမယ္။ ဝင္ထြက္သြားလာသင့္တယ္။ ဒါမွ ပိုမိုနီးစပ္လာမယ္။
ဆိုလိုတာက အဲဒီလိုေအာက္ ေျခမွာျဖစ္ေနတဲ့ ကြာဟမႈေတြ ေပါင္းစုလိုက္ေတာ့ လူအမ်ားစု က အဲဒီဘာသာကို သီးသန္႔၊ သီး ျခားလိုျမင္လာတယ္။ မေျပာ ေသာ္လည္း စိတ္ထဲမွာသံသယ ေတြ ကိန္းဝပ္လာတယ္။ အဲဒီ အျမင္၊ သံသယေတြဟာ ရခုိင္လို ကိစၥမ်ိဳး မီးေတာက္ျဖစ္လာတဲ့ အခါ ႏိုင္ငံအႏွံ႔ပ်ံ႕ႏွံ႔သြားတယ္။ ျပႆနာေတြ ေလ်ာ့ပါးေအာင္ ဝိုင္းဝန္းထိန္းေက်ာင္းဖ်န္ေျဖ ၾကရမယ့္အစား ျပႆနာကိုဝင္ ေရာက္အားျဖည့္သူေတြ ျဖစ္လာ ၾကတယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာ ဘယ္ ေလာက္ပဲမွ်တမွ်တ၊ လူေတြအျမင္မွာ ဒီလုပ္ရပ္ေတြဟာ ဘဂၤါလီေတြကို ကူညီပံ့ပိုးဖို႔လမ္းေၾကာင္းေနတာပဲလုိ႔ျမင္ရင္၊ အဲဒီလိုပံ့ပိုးမႈကတစ္ဆင့္ ဘဂၤါလီေတြကို ျမန္မာ့လူ႔အဖြဲ႕အစည္းထဲ တစ္နည္းတစ္ဖံု သြတ္သြင္းဖို႔ႀကိဳးစားအားထုတ္မႈလုိ႔ျမင္ရင္ ဒီျပႆနာဟာ အခ်ိန္မေရြး ၂၀၁၂ အေျခအေနမ်ိဳး ႏုိင္ငံအႏွံ႔မွာ တစ္နည္းတစ္ဖံုႀကံဳလာရႏုိင္တယ္။ ဒီေနရာမွာ အေရးႀကီးတာ ဘဂၤါလီပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ဘယ္သူပဲျဖစ္ျဖစ္ လူသားအေနနဲ႔ ႐ႈျမင္ၾကဖို႔ေတာ့လိုပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ဒီျပႆနာကိုေျဖ ရွင္းဖို႔ အလြယ္ဆံုးကစၾကပါ။ Interfaith ေတြလည္းလုပ္ၾကပါ။ ေၾကညာခ်က္ေတြလည္းထုတ္ၾက ပါ။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာ ဘာသာေရး ေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ လူမႈေရးေခါင္း ေဆာင္ေတြကလည္း ကိုယ့္ဘာ သာဝင္ေတြကို ျမန္မာစားေသာက္ ဆိုင္ေတြြမွာ အတူတကြဝင္ေရာက္စားေသာက္၊ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံဖုိ႔ တြန္းအားေပးၾကပါ။ ျမန္မာဆန္ဆန္ဝတ္စားဆင္ယင္ပါ။ ျမန္မာပြဲလမ္းေတြမွာ ဝင္ေရာက္ဆင္ႏႊဲပါ။ လွဴပါ။ တန္းပါ။ ၿပီးခဲ့တဲ့သႀကၤန္မွာ ဘာသာျခားေတြ မ႑ပ္ထိုးၿပီး အလွဴလုပ္ၾကတယ္လို႔ၾကားတယ္။ ဒါဟာ အေကာင္းဆံုး interfaith နမူနာ တစ္ခုပါပဲ။ စာေရးသူဘာသာျခားမိတ္ေဆြေတြနဲ႔ မၾကာမၾကာတြဲဖူးတယ္။ အတန္းထဲမွာ၊ အျပင္မွာ ခင္ခင္မင္မင္ ရင္းရင္းႏွီးႏွီးပဲ။ ျမန္မာစားေသာက္ဆိုင္မွာ စားၾကၿပီဆုိရင္ သူတုိ႔က သီးသန္႔အျခားဆုိင္မွာသြားထုိင္တယ္။ မဟုတ္လည္း အတူထုိင္ေတာင္ အရည္ေလာက္ပဲေသာက္ၾကတယ္။ အားလံုးေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ တခ်ိဳ႕လည္း ျမန္မာလိုေတြး၊ ျမန္မာလိုဝတ္၊ ျမန္မာစားေသာက္ဆိုင္ေတြမွာအတူစားၾကပါတယ္။ အသားတစ္ခုကလြဲရင္ေပါ့။ ဒီလို ဘာသာျခားသူငယ္ခ်င္းမ်ိဳးက သိပ္ရွားတယ္။ အမွန္မွာကေတာ့ ဒါက ျမန္မာ့လူ႔အဖြဲ႕အစည္းဆုိေတာ့ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈေတြနဲ႔ ေဝးကြာသြားျခင္းဟာ လူနည္းစုအတြက္ အႏၲရာယ္မ်ားတာေပါ့။ အခ်ိန္ၾကာလာလို႔ ပိုၿပီးနီးစပ္မလားဆိုေတာ့လည္း မျမင္ပါဘူး။ ဒီေတာ့ ျပႆနာေတြက တအံုေႏြးေႏြးေပါ့။ ေဆးတျခား၊အနာတျခား ျဖစ္ေနတယ္ထင္ တယ္။
ဒါေၾကာင့္ ျပႆနာကို ျမင္ ေအာင္ၾကည့္ၾကပါ။ ဒီျပႆနာက ကခ်င္ျပႆနာ၊ ကရင္ျပႆနာ၊ ခ်င္းျပႆနာလိုမဟုတ္ဘူး။ ဆုိ ခ်င္တာက ကခ်င္မွာစစ္ပြဲေတြျဖစ္ ေနတယ္။ ကရင္မွာလည္း စစ္ပြဲ ေတြျဖစ္ခဲ့တယ္။ ခ်င္းျပည္သူေတြ လည္း ႏုိင္ငံတကာအႏွံ႔ ျပန္႔က်ဲ ေနတာမ်ိဳးရွိတယ္။ ပဋိပကၡေတြ ဟာ ႏွစ္ဖက္လက္နက္ကိုင္တပ္ ေတြၾကားမွာ အဓိကျဖစ္တာပါ။ တစ္ဖက္နဲ႔တစ္ဖက္ အရပ္သား ေတြအေပၚ အၾကမ္းဖက္တာ၊ အမ်ိဳးသမီးေတြ အေစာ္ကားခံရတဲ့သတင္းေတြလည္း မၾကာမၾကာထြက္ေပၚလာတတ္ပါတယ္။ သို႔ေသာ္ အဲဒီတုိင္းရင္းသားေတြနဲ႔ အမ်ားစုျဖစ္တဲ့ ဗမာ တုိင္းရင္းသားေတြ ႏုိင္ငံအႏွံ႔ယွဥ္တြဲေနထိုင္ၾကတာပါပဲ။ ႏွစ္ဖက္ ေအာက္ေျခလူ႔အဖြဲ႕အစည္းအတြင္းမွာေတာ့ ႏုိင္ငံအႏွံ႔ အျပန္အလွန္ပဋိပကၡဆုိတာမ်ိဳးတစ္ခါမွ မျဖစ္ခဲ့ေသးပါဘူး။ အဲဒီတုိင္းရင္းသားေတြနဲ႔ ဗမာေတြဆုိတာလည္း တစ္ဖက္နဲ႔တစ္ဖက္ၾကည့္ရင္ အနည္းနဲ႔အမ်ား ဘာသာျခားေတြပါပဲ။ အသြင္မတူၾကပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ေနရာအႏွံ႔ ေအးအတူ၊ ပူအမွ်ယွဥ္တြဲေနထိုင္ၾကတာပါပဲ။
ရခုိင္ကအစျပဳတဲ့ လူ႔အဖြဲ႕ အစည္းႏွစ္ခုအၾကား အခုျဖစ္ေန တဲ့ ျပႆနာမွာေတာ့ ယွဥ္တြဲေန ထိုင္ၾကပါတယ္ဆိုေပမယ့္ သံသ ယေတြနဲ႔ပါ။ ဘယ္သူမွ ေပ်ာ္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ နယ္ဘက္ေတြမွာ ပိုဆိုးမွာေပါ့။ ဘာသာျခားအသိုင္း အဝိုင္းဆုိတာက နည္းနည္းေလး ေလ။ ႏိုင္ငံတကာအသိုင္းအဝိုင္း ဆုိတာလည္း တကယ္ေတာ့ တုိက္တြန္းေတာင္းဆိုတဲ့အဆင့္ သာရွိတာပါ။ ဒါေၾကာင့္ ေရရွည္ ကိုၾကည့္ပါ။ အလြယ္ဆံုးကစပါ။ ဒီႏုိင္ငံရဲ႕ အစားအေသာက္ေတြ ကို အတူအကြစားသံုးပါ။ လူမ်ားစုနဲ႔လုိက္ေလ်ာညီေထြရွိေအာင္ ေနထုိင္ပါ။ ျမန္မာလိုဝတ္စားဆင္ယင္ပါ။ အဲဒီလိုျမန္မာ့ဓေလ့ထံုးစံေတြနဲ႔ လိုက္ေလ်ာညီေထြျပဳမူေနထုိင္ျခင္းမွတစ္ဆင့္ ျမန္မာ့မိသားစုဝင္အျဖစ္ လူမႈအသိုင္းအဝိုင္းက အသိအမွတ္ျပဳလာမွာျဖစ္ၿပီး ႏွစ္ဖက္လူ႔အဖြဲ႕အစည္းအၾကား ေရရွည္တည္တံ့တဲ့အျပန္အလွန္ေလးစား ယံုၾကည္မႈကိုလည္း ျဖစ္ထြန္းပြားမ်ားေစမွာျဖစ္ေၾကာင္းပါ။
ေအာင္ေအာင္ (IR)
7day daily
