အေဖ
ပုိ႔စ္တင္ခ်ိန္
- 7/07/2014 09:43:00 AM
အေဖသည္ သားသမီးတုိ႔၏ ဥယ်ာဥ္မွဴးျဖစ္သည္။
အေဖသည္ သားသမီးတို႔၏ စားဝတ္ေနေရး၊ ပညာေရးအတြက္ အၿမဲတေစလႈပ္ရွား႐ုန္းကန္ရွာေဖြေပး ေနရသူျဖစ္သည္။
အေဖသည္ သားသမီးတို႔၏မွီခုိရာ၊ ခုိကုိးရာ၊ အားထားရာ အရိပ္ႀကီးတစ္ခုျဖစ္သည္။
အေဖသည္ သားသမီးတို႔ကုိ လမ္းမွန္ညႊန္ျပေပးႏုိင္ေသာ အလင္းေရာင္ကုိ ေပးစြမ္းႏုိင္ေသာ ေနမင္း ႀကီးႏွင့္တူသည္။
အေဖသည္ သားသမီးတို႔၏ေရွ႕မွ မားမားမတ္မတ္ရပ္တည္ၿပီး လုံၿခံဳမႈကုိအၿမဲတေစေပးေနသူ ျဖစ္ သည္။
အေဖသည္သားသမီးတို႔၏ ေရွ႕ေဆာင္လမ္းျပ မီး႐ွဴးတန္ေဆာင္ႏွင့္တူသည္။
အေဖ၏ ေမတၱာ၊ ေစတနာမ်ားသည္ သားသမီးတုိ႔အတြက္ မရွိမျဖစ္အလုိအပ္ဆုံးအရာျဖစ္သည္။ အေဖေသလွ်င္ အေဖအစားမရႏုိင္ဘဲ မိသားစုၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေပ်ာက္ကြယ္သြားႏုိင္သည္။
အေဖအသက္ရွိစဥ္ အေဖ့ေက်းဇူးကုိ ဆပ္ႏုိင္ၾကပါေစ။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဌာနအႀကီးအကဲ၏ ႐ုံးခန္းမ်က္ႏွာစာတြင္ ထုိက္ထုိက္တန္တန္ေနရာယူထားေသာ အေဖ့ေမတၱာဘဲြ႕စာတန္း၊ အေဖ့ေက်းဇူးတရားကုိ တသသႏွင့္ရွိေနေသာျပယုဂ္။
ကုိယ္တိုင္ကုိယ္က် အေဖတစ္ေယာက္ျဖစ္လာေသာအခါ အေဖ့စကားေမတၱာအႏႈိင္းမဲ့ကုိ ပုံခုိင္းတိုင္း တာမရစေကာင္းမွန္း သိလာခဲ့ရပါသည္။
အေရးေပၚကုိယ္ေရးကုိယ္တာ ကိစၥတစ္ရပ္ေၾကာင့္ ခရီးတစ္ခုသြားျဖစ္သည္။ တုိက္တုိက္ဆုိင္ဆုိင္ ၁၀ တန္း ေျဖဆုိထားေသာ သားငယ္ေအာင္စာရင္းထြက္သည့္ေန႔ျဖစ္ေနလည္း ေရွာင္လႊဲမရ။ ဇြန္ ၆ ရက္ ညေန ၅ နာရီထြက္မည့္ မႏၲေလးအဆန္ အျမန္ရထားေပၚေရာက္ေနခဲ့သည္။ ေတာင္ငူေရာက္ခ်ိန္ ည ၁၂ နာရီ သားငယ္ထံမွ ဖုန္းေခၚသံကုိေစာင့္ရင္း ရင္တထိတ္ထိတ္ႏွင့္ ရွိေနသည္။ အနီးဝန္းက်င္မွ ခရီး သြားမ်ား တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္ေမွးစက္ေနၾကခ်ိန္ ကၽြန္ေတာ့္မွာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေၾကာင့္တစ္စက္မွ ေမွး၍ မရ။ မၾကာလုိက္ပါ။ သားငယ္ဆီမွ ဖုန္းဝင္လာသည္။ သိလုိက္ၿပီ။ သားငယ္စာေမးပဲြေအာင္ၿပီ။ သားဂုဏ္ထူးေလးဘာသာပါတယ္အေဖ။ တုိရင္းလုိရွင္းႏွင့္ ဝမ္းသာအားရျဖင့္ေျပာလာေသာ သားငယ္ စကား။ နားစည္မွတစ္ဆင့္ တစ္ကုိယ္လုံးသုိ႔ တစ္မဟုတ္ခ်င္း ပ်ံ႕ႏွံ႔လွ်ပ္စီးသလုိ သိမ့္သိမ့္တုန္သြား သည္။ ဝမ္းသာျခင္းပီတိအဟုန္ေၾကာင့္ တစ္ကိုယ္လုံးေႏြးေထြးသြားသည္။ အိပ္၍မရႏုိင္ေတာ့ပါၿပီ။ ကၽြန္ေတာ္မ်က္ႏွာမွာ အေပ်ာ္ရိပ္လႊမ္းၿခံဳထားမွန္း ကုိယ္တိုင္မသိႏုိင္လည္း ရထားတဲြေစာင့္ကရိပ္မိ သည္။ ဆရာဘာၿပံဳးေနတာလဲတဲ့။ လတ္တေလာ မဂၤလာသတင္းစကား တဲြေစာင့္အား အားပါးတရ ေျပာရင္း ရင္ရွင္းလုိက္ရသည္။ ၾကားရသူမ်ားအတြက္ သုတိမဂၤလာသတင္းစကား။
ကၽြန္ေတာ့္ဘဝ ၁၀ တန္းေအာင္ခဲ့စဥ္ ငယ္စဥ္ကာလကုိေျပး၍ သတိရလုိက္မိပါသည္။ ထုိအခ်ိန္ အေဖ မရွိေတာ့ၿပီ။ ထုိစဥ္က ေအာင္စာရင္းကုိ ေရဒီယုိက ေၾကညာသည္။ သူငယ္ခ်င္းတစ္စု ေရဒီယုိနားဝုိင္း အုံနားစြင့္အပ္က်သံၾကားရေလာက္သည္။ ေအာင္ၿပီဟု သိလုိက္ခ်ိန္သတိလက္လြတ္ႏွင့္ တစ္မိုင္သာ သာေဝးေသာအိမ္သုိ႔ မည္သုိ႔မည္ပုံေရာက္သြားမွန္းမသိလုိက္။ အေမသားေအာင္ၿပီ။ ျပတင္းေပါက္မွ လွမ္းေမွ်ာ္ေနလ်က္ ေမွ်ာ္လင့္တႀကီးရွိေနေသာ အေမအားခုႏွစ္အိမ္ၾကား ေအာ္ဟစ္၍ စိတ္လြတ္လက္ လြတ္လွမ္းေျပာျဖစ္ေနသည္။
အေမ့ကုိ သတိထားလုိက္မိခ်ိန္ မ်က္ရည္ေတြေတြက်ကာ ႐ႈိက္သံႏွင့္ သားအဖကုိ သတိရလုိက္တာဟု ဝမ္းနည္းဝမ္းသာစကားဆုိလာသည္။ အေဖဆုိေသာစကားေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ေတြသြားသည္။ အေမ ႏွင့္အၿပိဳင္မ်က္ရည္က် ငုိခဲ့ရသည္။
အေဖဆုံးစဥ္တုန္းက မ်က္ရည္မက်႐ုံမက က်ိတ္ၿပီးေပ်ာ္ေနခဲ့မိေသာ ကၽြန္ေတာ္ ယခု ၁၀ တန္းေအာင္ မွအေဖ့ကုိသတိရၿပီး မ်က္ရည္က်ခ့ဲရသည္။ ဝမ္းနည္းပူေဆြးရသည့္အခ်ိန္တြင္ ေပ်ာ္ေနခဲ့ၿပီး ေပ်ာ္ရ မယ့္အခ်ိန္မွာ အေဖ့ကုိသတိရတမ္းတငုိေႂကြးၿပီး ယူက်ဳံးမရျဖစ္ေနခဲ့ေသာ ကၽြန္ေတာ္လူမုိက္။
ေခတ္ပညာမတတ္ခဲ့ေသာ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းထြက္ ကၽြန္ေတာ့္အေဖ။ တုိင္းရင္းသားေဆးဆရာဘဝႏွင့္ ေနပူမုိးရြာမေရွာင္ ပင္ပန္းခဲ့ရသည္မွာ ေခတ္ပညာမတတ္ခဲ့၍ဟု တစ္ထစ္ခ်စဲြၿမဲေနခဲ့ေသာ ကၽြန္ေတာ့္ အေဖ။ သားသမီးမ်ားကုိ မိမိလုိပင္ပင္ပန္းပန္းမရွိေစလုိ။ အရိပ္ေအာက္မွာ “ကေလာင္” ကိုင္ရင္း ေအးေဆးသက္သာ သိကၡာရွိရွိေနႏုိင္မည့္ ေခတ္ပညာတတ္မ်ားျဖစ္ေစရမည္ဆုိေသာ သႏၷိ႒ာန္ျဖင့္ ေျမေတာင္ေျမႇာက္ေပးခဲ့ေသာ ကၽြန္ေတာ့္အေဖ။ ကၽြန္ေတာ္ ၁၀ တန္းေအာင္ခ်ိန္ အေဖမရွိ မသိႏုိင္ ေတာ့ပါၿပီ။
အေဖပုံသြန္းထုဆစ္ေပးမႈကုိ ခံယူခဲ့ရေသာ ကၽြန္ေတာ့္ဘဝ ငယ္ကာလသည္ ကၽြန္ေတာ့္သားသမီးမ်ား အေပၚမည္သုိ႔က်င့္သုံးရမည္ဆိုသည့္ သင္ခန္းစာေကာင္းကုိရရွိေစခဲ့ပါသည္။ “အုိးဖုတ္သမားထုံး” ႏွလုံးမူက်င့္သုံးတတ္ေသာ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းထြက္ကၽြန္ေတာ့္အေဖ၊ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ငယ္ဘဝကုိ ‘ႀကိမ္’ ကုိင္လမ္းညႊန္ လမ္းမွန္ေစခဲ့သည္။ တစ္ခါတစ္ရံ အေဖ့ႀကိမ္ဒဏ္မခံႏုိင္ေတာ့ လူငယ္ပီပီအျမင္မၾကည္ ျပစ္မွားခဲ့မိပါသည္။ အေဖဆုံးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လူပ်ဳိေဖာ္ဝင္စအရြယ္ ရွစ္တန္းေက်ာင္းသား။ ေနရာ မေရြးအခ်ိန္မေရြးေသာ အေဖ့အႀကိမ္မွ လြတ္ၿပီကၽြတ္ၿပီေပ်ာ္ေနခဲ့ရသည္။
အဇာတသတ္မင္းသား သားေလးေမြးဖြားမွ ဖခင္စိတ္ကုိစာနာတတ္လာသလုိ ကၽြန္ေတာ့္ဘဝမွာလည္း ဤအတုိင္းပင္၊ အသိဝင္ခ်ိန္ေႏွာင္းခဲ့ၿပီ။ အေဖ့ေမတၱာႏွင့္အတူ အေဖ့ဆီမွသင္ခန္းစာေကာင္းတစ္ခုကုိ ရရွိေစခဲ့ပါသည္။ အေဖႏွင့္ ကၽြန္ေတာ့္ဘဝငယ္ကာလကုိ ကၽြန္ေတာ့္သားသမီးေတြ မျဖစ္ေစဖုိ႔ အေဖ့သြန္သင္ဆုံးမမႈက နည္းေပးလမ္းညႊန္မႈေပးခဲ့သည္။ အေဖ့ႀကိမ္ဒဏ္ တစ္ခါတစ္ရံမခံႏုိင္၍ အေဖ့အေပၚ ‘ဝစီကံ၊ မေနာကံ’ ျပစ္မွားမိေစခဲ့ေသာ ကၽြန္ေတာ့္လုိသားဆုိးက်ဳိး ကၽြန္ေတာ့္သားသမီး ေတြကုိ အျဖစ္မခံႏုိင္။ ဤသုိ႔ျဖင့္ အေဖ့လက္သုံးအုိးဖုတ္သမားထုံးကုိ မက်င့္သုံးဘဲ “စမ္းေရစီးအားႏွင့္ ခဲလုံးေလးမ်ားကုိ ေခ်ာမြတ္ေစသည့္ အႏုနည္းကုိ” သုံးကာ ဆုံးမလမ္းညႊန္လမ္းေၾကာင္းမွန္ေပၚတင္ ေပးႏုိင္ခဲ့သည္။ ဤသည္လည္း အႏႈိင္းမဲ့အေဖ့ေမတၱာရိပ္ေအာက္ ေပါက္ပြားလာခဲ့ေသာ နည္းနာတစ္ခု ပင္ျဖစ္ပါသည္။
အေဖ့ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္လမ္းေၾကာင္းမွန္ခဲ့သည္။ အေဖ့ေၾကာင့္ အေဖ့ေျမးေတြလည္း လမ္းေၾကာင္း မွန္ေပၚေလွ်ာက္လွမ္းေနၾကၿပီ။ အေဖေသဆုံးသြားၿပီဆုိျငားလည္း အေဖ့ေမတၱာ၊ အေဖ့အရိပ္အာဝါသ ေအးျမျမသည္ ႏွလုံးသားမွာ အစဥ္ကိန္းေအာင္းလ်က္ ထာဝရတည္ေနရွင္သန္ေနဦးမည္ျဖစ္ပါသည္။
“အေဖမ်ားေန႔သုိ႔”
ေၾကးမုံသတင္းစာ
ဇြန္ (၁၇) ရက္၊ ၂၀၁၄ ခုႏွစ္
