ဆင္းရဲေဖေဖ .. ခ်မ္းသာေဖေဖ

ပုိ႔စ္တင္ခ်ိန္ - 6/16/2014 03:06:00 PM

ဂ်ပန္လူမ်ိဳး လုပ္ငန္းရွင္ၾကီး တီယို ေကာ့စကီးေရးတဲ့ ..
ဆင္းရဲေဖေဖ ..ခ်မ္းသာေဖေဖ ..ဆိုတဲ့စာအုပ္ေလးဖတ္ဖူးၾကလား..
အဲဒီစာအုပ္ထဲမွာ ES BI ဆိုတဲ့ စီးပြားေရး ဒသနတစ္ခုကို ..ခ်ျပထားတယ္

ဘယ္ကေန ဘယ္လိုရလာလဲ မသိေပမယ့္..
အဲဒီ စာအုပ္ေလးက ကၽြန္ေတာ္ အၾကိဳက္ဆံုးနဲ႕ ..
ကၽြန္ေတာ့္ဘ၀ကို ဘာလုပ္ရမယ္ဆိုတာ လမ္းညႊန္ေပးခဲ့တဲ့ ..စာအုပ္ေလးပါ..

အဲဒီ စာအုပ္ေလးရဲ႕ စီးပြားေရး ဒသနကို အၾကမ္းဖ်င္း ရွင္းျပပါမယ္..

E ဆိုတာက Employee အလုပ္သမား

S ဆိုတာက Self Employee ..ဒါရိုက္ ဘာသာျပန္ရင္ေတာ့ ..
ကိုယ္တိုင္လုပ္တဲ့ အလုပ္သမားေပါ့…တစ္နည္းအားျဖင့္ ပညာရွင္..
ဆရာ၀န္ အင္ဂ်င္နီယာေတြ ..အႏုပညာရွင္ေတြ စသည္ျဖင့္ေပါ့ဗ်ာ

B ဆိုတာက Business Owner .. လုပ္ငန္းရွင္

I ဆိုတာက Investor ..ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံသူ..

အဲဒီေလးမ်ိဳးမွာ ..

E နဲ႕ S အမ်ိဳးအစားက အလုပ္နဲ႕လက္ မျပတ္ေအာင္ လုပ္ေနရတယ္..
အလုပ္နဲ႕ လက္ျပတ္တာနဲ႕ ..သူတို႕ရဲ႕ ၀င္ေငြက ရပ္တန္႕သြားတယ္

ဥပမာ..ေနမေကာင္းလို႕ အလုပ္မလုပ္ႏိုင္တဲ့အခါ..သူတို႕မွာ ၀င္ေငြမရွိၾကဘူး

ဒါေၾကာင့္ အဲဒီ အမ်ိဳးအစားႏွစ္္ခုထဲ အက်ံဳး၀င္ေနသူေတြက
အလုပ္ကို ကိုယ္တိုင္ပင္ပင္ပန္းပန္းနဲ႕လုပ္ျပီး ..ဘ၀ကို ရုန္းကန္ေနရသူေတြျဖစ္တယ္
သူတို႕ေတြရဲ႕ စိတ္ထားက ..
”ဒါ ငါ့လုပ္မွ ျဖစ္မွာ..ငါလုပ္တာ အေကာင္းဆံုးျဖစ္ရမယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ထားမ်ိဳး ရွိတတ္ျပီး ..ကိုယ္တိုင္လုပ္မွ ေက်နပ္တတ္တဲ့ လူစားမ်ိဳးေတြ ျဖစ္တယ္”

B နဲ႕ I အမ်ိဳးအစားကေတာ့ ..အလုပ္ကို ကိုယ္တိုင္လုပ္စရာမလိုဘူး..

Business Owner တစ္ေယာက္ရဲ႕ အလုပ္ဆိုတာ ..
လုပ္ငန္းေတြ တည္ေထာင္ဖို႕နဲ႕ ..သင့္ေတာ္တဲ့ အလုပ္သမားေတြ..
စီမံကိန္းေတြ ခ်မွတ္ဖို႕ပဲ ျဖစ္တယ္..
သူတို႕ရဲ႕ တည္ေထာင္တဲ့ လုပ္ငန္းေတြ ပံုမွန္လည္ပတ္သြားတာနဲ႕ ..
တစ္ျပိဳင္နက္…သူတို႕ရဲ႕ အိပ္ကပ္ထဲကုိ ..ေငြေတြ သူ႕အလိုလို ၀င္လာလိမ့္မယ္…
လူက မိသားစုနဲ႕ အေပ်ာ္ခရီးထြက္ေနတာပဲျဖစ္ျဖစ္..
အနားယူအိပ္စက္ေနတာပဲျဖစ္ျဖစ္…
သူတို႕အလုပ္မလုပ္ေသာ္ျငား ၀င္ေငြကေတာ့ မျပတ္.. အိပ္ကပ္ထဲ စီးဆင္းေနမွာ ျဖစ္တယ္ ..

လုပ္ငန္းရွင္တစ္ေယာက္ရဲ႕ စိတ္ကူးနဲ႕ ခံယူခ်က္က ..
B နဲ႕ I လို မဟုတ္ပဲ .. ဒီအလုပ္ေတြကို ဘယ္သူေတြ လုပ္ႏိုင္မလဲ..
အသိပညာရွင္ အတတ္ပညာရွင္ေတြကို ခန္႕ျပီး လုပ္ငန္းလည္ပတ္ဖို႕အတြက္
ငါ လုပ္မွျဖစ္မယ္ဆိုတဲ့ အယူအဆနဲ႕ ကင္းေ၀းျပီး ..
ငါ့အစား ဘယ္သူလုပ္ေပးမလဲ ဆုိတဲ့ အေတြးနဲ႕ ဆံုးျဖတ္လုပ္ကိုင္ၾကတယ္

Investor ကေတာ့ ရွင္းပါတယ္…ရလာတဲ့ ေငြေတြကို ..
ထပ္မံျပီး အက်ိဳးအျမတ္ရွိမယ့္ လုပ္ငန္းေတြမွာ ရွယ္ယာ၀င္ျခင္း..
အျမတ္ရႏိုင္မယ့္ ကားေတြ ျခံေတြ ၀ယ္ယူျခင္း ျဖင့္..
အလုပ္မလုပ္ပဲ ..အခ်ိန္ကာလတစ္ခု ေစာင့္ရံုနဲ႕ ၀င္ေငြရရွိမွာျဖစ္ပါတယ္..

B နဲ႕ I ႏွစ္မ်ိဳးစလံုးက အခ်ိန္ၾကာလာတာနဲ႕အမွ်…
တိုးတက္လာမွာ ျဖစ္ျပီး .. သာယာတဲ့ဘ၀ကို ပိုင္ဆိုင္လာမွာ ျဖစ္တယ္..

ပထမ အလုပ္သမားနဲ႕ ပညာရွင္ေတြကေတာ့..
အိုမင္းလာတာနဲ႕အမွ် အလုပ္မလုပ္ႏိုင္ေတာ့တဲ့ အခ်ိန္က်ရင္..
ပင္ပန္းဆင္းရဲျခင္းနဲ႕ ၾကံဳေတြ႕လာရမွာ ျဖစ္တယ္..

အလုပ္မလုပ္ပဲ ပိုက္ဆံေတြရရင္ သိပ္ေကာင္းမွာပဲလို႕ ..
လူတိုင္းေတြးဖူးၾကမွာပါ.. လူတိုင္းလဲ အဲဒီဘ၀ကို လိုခ်င္ၾကမွာပါ..

ဒါဆို လူတိုင္း လုပ္ငန္းရွင္ၾကီးလုပ္ေတာ့မွာေပါ့လို႕ ေစာဒက တက္လို႕ရပါတယ္… ဘာလို႕ မလုပ္ၾကလဲ..
လုပ္ငန္းရွင္တစ္ေယာက္ျဖစ္ဖို႕ ေငြအရင္းအႏွီးလိုတယ္..
ေငြအရင္းအႏွီးရဖို႕ ကိုယ္တိုင္ သူမ်ား အလုပ္သမားလုပ္ရမယ္..
ေငြမ်ားမ်ားရဖို႕ ပညာမ်ားမ်ားသင္ရမယ္..

မွန္ပါတယ္…ဒီလို step by step တက္ၾကရတာပါပဲ ..
ဒါေပမယ့္ ..အဲဒီ တီယိုေကာ့စကီးဆိုတဲ့ လူကေတာ့ …….
အဲဒီအေတြးအေခၚေတြ သူ႕ေခါင္းထဲမွာ ေရာက္လာတဲ့ေန႕ကစျပီး.
ဆံုးျဖတ္ခ်က္တစ္ခုခ်လိုက္တယ္..

”ဘယ္ေတာ့မွ သူမ်ား အလုပ္သမား မလုပ္ဘူး” တဲ့..

သူယူတဲ့ မိန္းမကလဲ..သူ႕ဆႏနဲ႕ သူ႕အယူအဆကို လက္ခံျပီး..
ႏွစ္ေယာက္လံုး ပညာတတ္ေတြျဖစ္ေပမယ့္..
ခုခ်ိန္ ကုမဏီတစ္ခုခုမွာ ၀င္လုပ္ရင္…ၾကီးမားတဲ့ လစာကို ခံစားရမယ္ဆိုတာ သိသိၾကီးနဲ႕ ..အပင္ပန္းခံ အဆင္းရဲခံျပီး ..
ကိုယ္ပိုင္ လုပ္ငန္းထူေထာင္ဖို႕ ..ၾကိဳးစားခဲ့ၾကတယ္..

ေငြဆိုတဲ့ အရင္းအႏွီးမရွိပဲ ကိုယ္ပိုင္လုပ္ငန္းေထာင္လို႕ရပါတယ္..တဲ့
တစ္ပိုင္တစ္ႏိုင္ေလးပဲျဖစ္ျဖစ္…ကိုယ့္စိတ္ကူး ကိုယ့္ရဲ႕ပညာတစ္ခုခုနဲ႕
လုပ္ငန္းတစ္ခုလံုးကို ကိုယ္တိုင္ ဦးစီး စီမံႏိုင္တဲ့ အလုပ္မ်ိဳးကို
လုပ္ႏိုင္ျပီဆိုတာနဲ႕ .. သင္ဟာ လုပ္ငန္းရွင္တစ္ဦးျဖစ္ခြင့္ရွိပါတယ္
လို႕ ဆိုပါတယ္..

ေနာက္ လမ္းညႊန္ထားတာေတြေတာ့ အမ်ားၾကီးပါ..

ကၽြန္ေတာ္ အဲဒီစာအုပ္ေလးဖတ္ျပီး ..အဲဒီ ES BI ဆိုတဲ့ ဒသနကို
အရမ္း သေဘာက်သြားတယ္..
ဒါနဲ႕ပဲ …
ငါ ဘယ္ေတာ့မွ သူမ်ား အလုပ္သမား မလုပ္ဘူး ..
စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္တစ္ေယာက္ျဖစ္ရမယ္ဆိုတဲ့ ရည္မွန္းခ်က္နဲ႕

ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္ကုမဏီ ဘယ္အလုပ္မွာမွ ၀င္မလုပ္ခဲ့ပါဘူး..

……… အတိုခ်ံဳးေျပာရရင္………..

ကၽြန္ေတာ္ ဒီဂ်ပန္ဆိုတဲ့ ႏိုင္ငံကို မလာခင္ထိ…

ကၽြန္ေတာ္ဟာ လုပ္ငန္းရွင္ၾကီးလို႕ ဆိုလို႕ မရရင္ေတာင္..
ကိုယ္ပိုင္ဆံုးျဖတ္ခ်က္နဲ႕ ကိုယ္ဦးေႏွာက္နဲ႕ ကိုယ္ပိုင္တဲ့လုပ္ငန္းတစ္ခုလံုးကို
စီမံခန္႕ခြဲႏိုင္တဲ့ သူတစ္ေယာက္ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္

ကၽြန္ေတာ့္ဆိုင္က ဘားလမ္း အလယ္ဘေလာက္မွာ ရွိပါတယ္..
ဓါတ္ပံု ဗီဒီယို ရိုက္ကူး တည္းျဖတ္ေရး လုပ္ပါတယ္.

.ေနာက္ျပီး ..မိုးေကာင္းမွာ ဓါတ္ပံုဆိုင္တစ္ဆိုင္ ဖြင့္ႏုိင္ခဲ့ပါတယ္..အဲဒီ ဆိုင္ကေတာ့ ရွယ္ယာကိတ္စေတြေၾကာင့္ ဖ်က္သိမ္းျပီး ..

ေနာက္ထပ္ ဓၚတ္ပံုေဘာင္လုပ္ငန္းေတြ လဘက္ရည္ဆိုင္လုပ္ငန္းေတြ
ဖြင့္ဖို႕ ၾကိဳးစားေနတုန္းမွာပဲ .. အမွတ္မထင္.. ဂ်ပန္သြားဖို႕ ဖန္လာခဲ့တာပါ

ဘာေၾကာင့္ မျပန္ပဲ ဒီမွာေနခဲ့လဲဆို…
ကၽြန္ေတာ့္ ဆိုင္ရဲ႕ ၀င္ေငြထက္ ..ဂ်ပန္မွာရမယ့္ တစ္လစာ ၀င္ေငြက
ထက္၀က္မက သာေနလို႕ .. ကၽြန္ေတာ္ ပိုက္ဆံပိုရမယ့္လမ္းကို
ေရြးခဲ့တာပါ..

…….. ကၽြန္ေတာ္ အထင္ကေတာ့ မလြဲပါဘူး ..
ဒီမွာ ပိုက္ဆံ ပိုရပါတယ္..

ဒါေပမယ့္ ..လုပ္ငန္းရွင္တစ္ေယာက္ျဖစ္ဖို႕ ၾကိဳးစားေနတဲ့
လူငယ္တစ္ေယာက္ရဲ႕ .. တက္ၾကြတဲ့ စိတ္ဓါတ္ေတြ ..စိတ္ကူးစိတ္သန္းေတြ
အကုန္ ေပးဆပ္လိုက္ရပါတယ္..

အရင္က အခ်ိန္တိုင္း ..ကားစီးရင္းပဲ ျဖစ္ျဖစ္..ေရခ်ိဳးရင္းပဲျဖစ္ျဖစ္..
ဘာပဲလုပ္လုပ္..ကၽြန္ေတာ့္အေတြးထဲမွာ ရွိေနခဲ့တာက ..
ကၽြန္ေတာ့္ဆိုင္ တိုးတက္ဖို႕နဲ႕ ..တျခား ၀င္ေငြေကာင္းမယ့္ ဆိုင္ေတြ
ဖြင့္ဖို႕ … ေနရာေတြ ရွာမယ္.. အလုပ္အခြင့္အလမ္းေတြ ရွာမယ္..
အဲဒီအလုပ္ေတြမွာ လုပ္ႏိုင္မယ့္ သူေတြကို ရွာမယ္..

ကၽြန္ေတာ္ လူကေတာ့ ကိုယ္တိုင္ဘာမွလုပ္စရာမလိုပဲ အားေနေပမယ့္..
ကၽြန္ေတာ့္ စိတ္ကူးေတြ ေခါင္းေတြကေတာ့ အလုပ္လုပ္ေနပါတယ္..

……….

ခု ဒါေတြ ဘာေၾကာင့္ ခ်ေရးမိေနသလဲဆိုေတာ့ ..
ကၽြန္ေတာ့္ ဘ၀က ၃ နဲ႕ ၄ လို ေျပာင္းျပန္ျဖစ္သြားခဲ့လို႕ပါပဲ..

ခု ဂ်ပန္ဆိုတဲ့ေနရာမွာ .. ကၽြန္ေတာ္ လက္နဲ႕ အလုပ္မျပတ္ပဲ …
ပိုက္ဆံရဖို႕ ..လုပ္ရပါတယ္…

ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ေခါင္းက အခ်ိန္ေတြၾကာလာတာနဲ႕ အမွ် ကိုယ္ပိုင္လုပ္ငန္းလုပ္ဖို႕ ..စိတ္ကူးစိတ္သန္းေတြ …
တက္ၾကြတဲ့ စိတ္ေတြ ေပ်ာက္ဆံုးလာတယ္..

လုပ္ငန္းရွင္တစ္ေယာက္မွာ ရွိသင့္တဲ့ ..အစြမ္းအစေတြ ေမြးျမဴဖို႕ေနေနသာသာ ..
ငါ လုပ္ငန္းေတြကို ဦးစီးလာပါလားဆိုတာေတာင္ အိပ္မက္လိုျဖစ္လာပါတယ္

တစ္ကယ္ေတာ့ ..
ႏိုင္ငံရပ္ျခားမွာ လူေတြ ပိုက္ဆံရွာၾကတယ္ဆိုတာက
ကိုယ္ပိုင္လုပ္ငန္းေလး ထူေထာင္ဖို႕ အရင္းအႏွီးလာရွာၾကတာပါ..
ဒါေပမယ့္ .. သူမ်ားအလုပ္မွာ ..အဲဒီလူေတြဟာ ဦးေႏွာက္တံုးသြားပါတယ္

ဒါေၾကာင့္ …တစ္ခ်ိဳ႕ ေငြေလးပိုက္ျပီး ျပန္သြားတယ္..
ဟုိေရာက္ေတာ့ ေျပာင္းလဲေနတဲ့ စီးပြားေရးေလာကနဲ႕ ..
မလုပ္တတ္ မကိုင္တတ္ ..ရွိတာေလး ကုန္ေတာ့ … ႏိုင္ငံျခားျပန္ထြက္ျပီး
အရင္လိုပဲ လုပ္ကိုင္စားေသာက္ရေတာ့တာပါပဲ..

…….

ခု ကၽြန္ေတာ္တို႕ ႏိုင္ငံရပ္ျခားမွာ ေနေနတဲ့ အလုပ္သမားေတြဟာ
ေငြရဖို႕အတြက္ … တန္ဖိုးရွိတဲ့အခ်ိန္ေတြ .. ထက္ျမက္ေနတုန္း ဦးေႏွာက္ေတြကို ေပးဆပ္ျပီး … ခႏာကိုယ္ ပင္ပန္းစြာနဲ႕ ေပးဆပ္ေနရတာပါ

ဒါေၾကာင့္ …

လူငယ္ေတြအေနနဲ႕ …ကိုယ့္တိုင္းျပည္မွာေနျပီး ..
ကိုယ္ပိုင္ ဆံုးျဖတ္ခ်က္နဲ႕ ကိုယ္ပိုင္လုပ္ငန္းေတြ ထူေထာင္ႏိုင္ဖို႕ ၾကိဳးစားၾကပါ… ကၽြန္ေတာ္ ယံုၾကည္ထားတာ တစ္ခုက..

ကိုယ္ပိုင္လုပ္ငန္းလုပ္ေနသူ တစ္ေယာက္အေနနဲ႕ ..
တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ ၾကီးပြားခ်မ္းသာဖို႕ အခြင့္အလမ္းက ..သူမ်ားအလုပ္လုပ္ေနတဲ့ သူတစ္ေယာက္ထက္ ပိုျပီး သာတယ္
လက္ရွိ ခရိုနီေတြ သူေဌးေတြက သူမ်ား အလုပ္လုပ္ျပီး ..ခ်မ္းသာလာတာ မဟုတ္တာေတာ့ ေသခ်ာတယ္..

ခု အမ်ိဳးသားေရး အရလဲ ..ကၽြန္ေတာ့္တို႕ ျမန္မာလူမ်ိဳး လုပ္ငန္းရွင္ေတြ အမ်ားၾကီးလိုအပ္ေနတယ္

လူငယ္ေတြ တန္ဖိုးရွိတဲ့ အခ်ိန္ေတြကို ေကာင္းေကာင္းအသံုးခ်ျပီး..
ထက္ျမက္တဲ့ ဦးေႏွာက္ေတြနဲ႕ ..
လုပ္ငန္းရွင္ဆိုတဲ့ ဘ၀ကို ေလွ်ာက္လွမ္းႏိုင္ပါေစ ဆုေတာင္းရင္း..

ေလးစားစြာျဖင့္
ဆရာၾကယ္