ျပည္သူက သခင္ အစိုးရက အေစခံ
ပုိ႔စ္တင္ခ်ိန္
- 6/15/2014 04:19:00 PM
ဒီမိုကေရစီ ျပည္သူ႔ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး စနစ္မွာ ျပည္သူက အရွင္သခင္ ျဖစ္တယ္ ဆိုတာကို ကြၽန္ေတာ္ အၿမဲ ေျပာေလ့ ရွိပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က အဲဒီလိုေျပာေလ့ ရွိတိုင္း ကြၽန္ေတာ့္ သူငယ္ခ်င္းေတြက ကြၽန္ေတာ္ေျပာတ့ဲ စကားကို သတိထား ေျပာသင့္ေၾကာင္း၊ အႏၲရာယ္ရွိေၾကာင္း သတိေပးေလ့ ရွိပါတယ္။
ကြၽန္ေတာ္က ေတာ့ ျပည္သူ ကသခင္၊ အစုိးရက ကြၽန္ ဆိုတာကို ထပ္ခါ တလဲလဲပဲ အၿမဲေျပာ ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲ ဆိုေတာ့ ျမန္မာ ႏိုင္ငံ သမုိင္းေၾကာင္း ေခတ္အဆက္ ဆက္မွာ အုပ္ခ်ဳပ္သူ လူတန္းစား က ျမန္မာ တစ္ျပည္လံုးကို သူတို႔သာ ပိုင္ ဆိုင္ၿပီး အရွင္သခင္အျဖစ္နဲ႔ အၿမဲတမ္း လုပ္ခဲ့၊ ေဆာင္ရြက္ခဲ့၊ ထင္သလို ျခယ္ လွယ္ခဲ့လို႔ပါ။ ဟိုအရင္ ပေဒ သရာဇ္ ေခတ္တုန္းက ဘုရင္ဆိုတာ တိုင္းျပည္ ရဲ႕ အရွင္သခင္လို႔ ယူဆခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒီေျမ၊ ဒီေရကို ဘုရင္က ပိုင္တယ္။
တိုင္း သူျပည္သားေတြဟာ ဘုရင္ ရဲ႕ ေက်း ကြၽန္ ျဖစ္တယ္။ ဘုရင့္ အေစခံ၊ အမႈထမ္းေတြ ျဖစ္တယ္။ အဲဒီလို ယူဆခဲ့ၾကပါတယ္။ ေရွးယခင္ ပေဒသရာဇ္ ေခတ္က ဘုရင္ ေတြဟာ သူတို႔က ဒီႏိုင္ငံရဲ႕ အရွင္ သခင္ ျဖစ္တယ္။ တိုင္းသူျပည္သားေတြက ဘုရင့္ရဲ႕ ကြၽန္ေတြ ျဖစ္တယ္လို႔ သတ္ မွတ္ခဲ့ၾကပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္မို႕ ေခၚ ေဝၚသုံးစြဲတဲ့ အခါမွာ ေက်းေတာ္မ်ိဳး၊ ကြၽန္ေတာ္ မ်ိဳးလို႔ ေခၚ ေဝၚသုံးစြဲပါတယ္။ ဘုရင္ကို အရွင္သခင္ အျဖစ္ သတ္မွတ္ ၿပီး ဒီေျမ၊ ဒီေရ၊ ဒီေလကို ဘုရင္က ပိုင္ ဆိုင္တယ္၊ ဘုရင္က ေပးသနားလို႔ ဘုရင့္ ေက်း ဇူးေတြေၾကာင့္ ငါတို႔ကလယ္ယာ ေတြကို လုပ္ကိုင္ စားေသာက္ေန ရတာ၊ ဘုရင္က ခြင့္ျပဳထားလို႔ ငါတို႔ေတြက အမႈ ထမ္းေနရတာ အစရွိသျဖင့္ ဘုရင္ ကို ေက်းဇူး တင္ၾကပါတယ္။ ဒါဟာ ျမန္မာ ႏိုင္ငံမွာ မကဘူး။
ကမၻာ တစ္ဝန္းလံုး လည္း ဒီသေဘာ ဒီသဘာဝ မ်ိဳး ျဖစ္ခဲ့ပါ တယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဗမာ အသံုးအႏႈန္း မွာ ကြၽန္ေတာ္၊ ကြၽန္မ စသည္ျဖင့္ သံုးစြဲေနၾကတာပါ။ အခုခ်ိန္ ထိ ကြၽန္ေတာ္၊ ကြၽန္မလို႔ သံုးစြဲေနတာ ဟာ ေရွး ပေဒသရာဇ္ ဘုရင္ေတြေခတ္ အ ဆက္ဆက္ သံုးစြဲလာတဲ့ အသံုး အႏႈန္းျဖစ္ ပါတယ္။
ျမန္မာျပည္ သမိုင္းကိုၾကည့္မယ္ ဆိုရင္ ဒီမိုကေရစီ ထြန္းကားပါတယ္ ဆို တဲ့ အဂၤလိပ္ေတြ ျမန္မာျပည္ကို ဝင္ ေရာက္ သိမ္းပိုက္ အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ အခ်ိန္ ကာလတုန္း က လည္း အဂၤလိပ္ အုပ္ခ်ဳပ္ သူေတြကို ျမန္မာေတြက ”သခင္ႀကီး” လို႔ေခၚရပါတယ္ ။ျမန္မာတိုင္းရင္းသား ေတြကို သူတို႔ေတြက ”လူကေလး ေမာင္ မင္း”လို႔ ေခၚပါ တယ္။ ဒါဟာလည္း ဘာ ကိုျပသလဲ ဆိုရင္ သူတို႔ အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ သူ ေတြက သခင္ေတြ၊ ျမန္မာတိုင္းရင္း သားေတြက ကြၽန္ေတြ အဲဒီလိုမ်ိဳး သေဘာ ထားခဲ့တာပါ။
ဒါေၾကာင့္လည္း တို႔ဗမာ အစည္းအ႐ုံး လိုမ်ိဳး အသင္း အဖြဲ႕မ်ိဳး ေပၚလာၿပီး သခင္ မ်ိဳးေဟ့ တို႔ဗမာဆိုၿပီး ေၾကြးေၾကာ္ ခဲ့တာပါ။ ဆိုလိုခ်င္တာ ငါတို႔ ျမန္မာ တိုင္းရင္းသားေတြက သခင္ေတြ ဒီေျမ၊ ဒီေရရဲ႕ အရွင္ သခင္ေတြ။ ဒါေၾကာင့္ မို႔ ဒီေျမကို ငါတို႔ပိုင္တယ္ ဆိုတဲ့ သေဘာ သက္ေရာက္မႈမ်ိဳး နဲ႔ ေၾကြးေၾကာ္ခဲ့ ၾကတာ ပါ။
တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားေတြ ရဲ႕ အ မ်ိဳးသားေရး လႈပ္ရွားမႈမွ ထပ္ဆင့္ အ မ်ိဳးသားေရး စိတ္ဓာတ္ ျပင္းထန္လာတဲ့ အခါမွာ ျမန္မာျပည္သည္ တို႔ျပည္၊ ျမန္ မာစာသည္ တို႔စာ၊ ျမန္မာ စကားသည္ တို႔စကား အစရွိသျဖင့္ ျမန္မာ ျပည္သူလူ ထုကို လႈံ႕ေဆာ္တဲ့ ေၾကြးၾကာ္သံႏွင့္ အတူ အမ်ိဳးသား စိတ္ဓာတ္၊ အမ်ိဳးသား ေက်ာင္း မ်ားလည္း ေပၚေပါက္ လာခဲ့ပါ တယ္။
အဲဒီ အမ်ိဳးသား ေက်ာင္းႏွင့္အတူ ေနာက္ပိုင္း တို႔ဗမာ အစည္းအ႐ံုး ဆိုတာ လည္း ေပၚေပါက္ လာခဲ့ပါတယ္။ တို႔ဗမာ အစည္းအ႐ံုး မွာ ပါဝင္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြ ရဲ႕ နာမည္ ေရွ႕မွာ သခင္ ဆိုျပီး ထည့္သြင္း ေဖာ္ျပေလ့ ရွိပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ျမန္ မာႏိုင္ငံရဲ႕ လြတ္လပ္ေရး ေခါင္းေဆာင္ ႀကီး၊ တိုင္းျပည္ရဲ႕ အာဇာနည္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္း ဟာ သခင္ေအာင္ဆန္း ဘဝ နဲ႕ တို႔ဗမာ အစည္းအ႐ံုးရဲ႕အတြင္းေရးမွဴး ျဖစ္ခဲ့တယ္။
အဲဒီတုန္းက သခင္ ေအာင္ ဆန္းတို႔၊ သခင္ႏု တို႔၊ သခင္စိုးတို႔၊ သခင္ သန္းထြန္း တို႔ အစ ရွိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြဟာ ငါတို႔ ဗမာေတြဟာ ဒီႏိုင္ငံရဲ႕ သခင္ေတြ ျဖစ္တယ္ ဆိုတာမ်ိဳးကို ေၾကြးေၾကာ္ဖို႔အ တြက္ ငါတို႔ဟာ သခင္၊ မင္းတို႔ ျဗိတိသွ် ေတြက ငါတို႔ကြၽန္ ဆိုၿပီး အဲဒီလို ေၾကြးေၾကာ္ၿပီးေတာ့မွ တို႔ဗမာ အစည္းအ႐ံုး ကို ဝင္ေရာက္ ျပီးေတာ့ အားေကာင္း ေမာင္းသန္ ေမာင္းႏွင္ လာခဲ့ၾကတာပါ။
အဲဒီလိုမ်ိဳး နဲ႔ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ သခင္ေအာင္ ဆန္း၊ သခင္ႏု အစရွိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြက ဦးေဆာင္လို႔ လြတ္လပ္ေရး ရရွိခ့ဲပါ တယ္။ အဂၤလိပ္ ဆီက လြတ္လပ္ေရး ရၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံ ဟာ ဒီမိုကေရစီ ကာလ ကို ဆယ္ႏွစ္ေလာက္ ျဖတ္သန္းခဲ့ ရပါတယ္။
အဲဒီ ဆယ္ႏွစ္တာ ကာလအတြင္းမွာ ေတာ့ အထိုက္ အေလ်ာက္ ျပည္သူ႕ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး၊ ျပည္သူေတြက အာဏာ ပိုင္တဲ့ စနစ္ေတြ ေပၚထြန္းခဲ့ပါတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ လက္ဝဲ၊ လက္ယာျပႆ ေတြ၊ ေရြးေကာက္ပြဲ ဆိုင္ရာ ျပႆနာ ေတြ၊ Ideology လို႔ေခၚတဲ့ ျပႆနာေတြ၊ တိုင္းရင္း သား ျပႆနာေတြ အမ်ားၾကီး ေပၚေပါက္ လာခဲ့ပါတယ္။
အဲ့ဒီျပႆနာ ေတြကို ႏိုင္ငံေရးအရ ေျဖရွင္းဖို႔ ႏိုင္ငံ ေရးသမားေတြ ၾကိဳးစားေနတဲ့ ၾကားက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးေနဝင္း ကေနျပီးေတာ့ ျမန္ မာႏိုင္ငံကို လက္နက္ အားကိုးနဲ႔ အဓမၼ အာဏာ ရယူသိမ္းပိုက္ခဲ့ပါတယ္။ အဲ့ဒီ အခ်ိန္ကာလက စျပီး ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ စစ္တပ္လက္ေအာက္ ကို ေရာက္ရွိ ခဲ့ပါ တယ္။
တျဖည္းျဖည္း နဲ႔ ဘယ္လိုျဖစ္လာ သလဲ ဆိုရင္ ျမန္မာႏိုင္ငံ မွာ စစ္တပ္ဗိုလ္ ႀကီး၊ ဗိုလ္မွဴး၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ အစရွိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ ေတြဟာ ျမန္မာျပည္မွာ လူတန္းစား အလႊာ တစ္ခုျဖစ္ လာပါတယ္။ အဲ့ဒီပုဂၢိဳလ္ ေတြဟာ ျမန္မာျပည္မွာ အုပ္ခ်ဳပ္သူလူ တန္းစား ျဖစ္လာျပီး သူတို႔ေတြဟာ အ ရွင္သခင္၊ သူတို႔သေဘာေတြျဖစ္ လာ ပါ တယ္။ ပညာေရးနိမ့္ ပါးေနတဲ့ ျမန္မာ ႏိုင္ငံမွာ ဒီေျမ ဒီေရ ဒီေလ ျပည္သူတို႔ ပိုင္တယ္။
ျပည္သူက အရွင္သခင္ ဆိုတဲ့ သေဘာ သဘာဝကို ႏိွမ္ကြပ္ပစ္တဲ့၊ ႏိွမ္ နင္းမႈ မိ်ဳးစံုျပဳလုပ္ျပီး ျမန္မာျပည္မွာ စစ္ တပ္က အရွင္သခင္၊ ျပည္သူျပည္သား ေတြက ကြၽန္ဆိုတဲ့ ပံုစံမ်ိဳးနဲ႕ ျမန္မာႏိုင္ငံ ဟာ စစ္တပ္ ရဲ႕စစ္ပေဒသရာဇ္ ေခၚရမ လား၊ စစ္အာဏာရွင္ စနစ္လို႔ေခၚရမ လား၊ စစ္တပ္က အလံုးစံု လႊမ္းမိုးခ်ဳပ္ကိုင္ ျပီး ထင္သလို ျခယ္လွယ္တဲ့ ကာလ ေပၚ ေပါက္ခဲ့ပါတယ္။
အဲ့ဒီကာလ က ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ ကစျပီး အခု ခ်ိန္ထိပါပဲ။
စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး စနစ္ကို အပိုင္း ပိုင္းၾကည့္မယ္ ဆိုရင္ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ ဗိုလ္ ခ်ဳပ္ႀကီးအာဏာ သိမ္းၿပီးစ အေျခအေန ေတာ္လွန္ေရး ေကာင္စီေခတ္၊ ေနာက္ ၁၉၇၄ ခုႏွစ္ က စတင္ခဲ့တဲ့ ဖြဲ႔စည္းပုံ အ ေျခခံဥပေဒ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ေနဝင္းေရး ဆြဲထားခဲ့တဲ့ ဖြဲ႔စည္းပုံ အေျခခံ ဥပေဒႏွင့္ အတူ ဆိုရွယ္လစ္ လမ္းစဥ္ ပါတီေခတ္ ေနာက္ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ ေနာက္ပိုင္း နဝတ၊ နအဖ ေခတ္ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အစရွိသ ျဖင့္ ကြၽန္ေတာ္ တို႔ ေတြ႔ႏိုင္မွာ ျဖစ္ပါ တယ္။ အဲဒီလို ေခတ္ အဆက္ဆက္ကို ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ အဆိုး ဝါးဆုံး အခ်ိန္က ေတာ့ နဝတ၊ နအဖ ေခတ္ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ ေရး ပါပဲ။
အဲဒီမွာ ရွိရွိသမွ် စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေတြကို အဘလို႔ ေခၚရပါတယ္။ အဘ လို႔ ေခၚၿပီးေတာ့မွ အဲဒီ စစ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ ဘယ္ပဲသြားသြား ဝန္ထမ္းေတြ အားလုံး က လက္အုပ္ခ်ီၿပီး ႀကိဳဆိုၾက ရပါတယ္။ အဲဒါက ဘာကိုဆိုလို လဲဆိုရင္ အဲဒီစစ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ က ႏိုင္ငံရဲ႕အ ရွင္သခင္ေတြ ျဖစ္ေနၿပီး ဘုရင္ႀကီးေတြ လို ျဖစ္ေနၿပီး က်န္တဲ့ တိုင္းသူျပည္သား ေတြ ကြၽန္အေစခံေတြ လို ျဖစ္ေနပါ တယ္။ ဒါဟာလည္း တမင္တကာ ပုံဖ်က္ ႐ိုက္ခ်ိဳးထားတဲ့ အေျခအေန တစ္ရပ္လို႔ ကြၽန္ေတာ္ ႐ႈျမင္ သုံးသပ္ပါတယ္။
ဒါဟာ တကယ္ကို စိတ္မခ်မ္းသာဖြယ္ရာ အ ခ်က္ပါ။ ၁၉၉ဝ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ လူ ထုေခါင္းေဆာင္၊ ျပည္သူ႔ ေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဦးေဆာင္တဲ့ အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ဟာ တစ္တိုင္းျပည္လံုး ကြၽတ္ အုန္းအုန္း ကြၽက္ကြၽက္ အႏိုင္ရ ခဲ့ပါတယ္။ အဲ့ဒီ အေျခအေနမွာ စစ္အာဏာရွင္ေတြ က အာဏာကို ဆက္လက္ ကိုင္စြဲလိုတဲ့ အ တြက္ အႏိုင္ရ ပါတီကို အာဏာလြဲ မေပး ဘဲ အာဏာကို ဆက္လက္ ထိန္းသိမ္းထား ျပီး ျမန္မာျပည္ကို ဆက္လက္ အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့ ပါတယ္။ အဲ့ဒီလို အုပ္ခ်ဳပ္ရင္း ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ ကေန ၂ဝ၁ဝ ခုႏွစ္ ထိေအာင္ ေရာက္ရွိခဲ့ပါတယ္။
၁၉၈၈ ခုႏွစ္ ကေန ၂ဝ၁ဝ ခုႏွစ္ အတြင္း စစ္အာဏာ သိမ္းအစိုးရဟာ ျမန္မာျပည္ကို ထစ္ခနဲ ျခယ္လွယ္၊ ျမန္မာျပည္ မွာရွိတဲ့ ျမစ္၊ ေခ်ာင္း၊ အင္း၊ အိုင္ေတြကို သူပိုင္ ပစၥည္းသဖြယ္ လက္ ညိဳးထိုး ေရာင္းစားျပီး သူတို႔ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ ပစၥည္းအျဖစ္နဲ႔ စိတ္တိုင္းက် ျခယ္လွယ္ ခဲ့ပါတယ္။ ဘယ္လိုပံုစံနဲ႕ တူသလဲ ဆိုရင္ အိမ္တစ္အိမ္ ကိုဓားျပ ဝင္တိုက္ျပီး အဲ့ဒီ ဓားျပက ထင္တိုင္းရမ္း၊ ထင္တိုင္းႀကဲ၊ ထင္တိုင္း လုတဲ့ ပံုစံမ်ိဳး ျပဳလုပ္ခဲ့ပါတယ္။
အာဏာ သိမ္းထားတဲ့ စစ္တပ္က ျပည္ သူကို ထင္သလိုျခယ္ လွယ္ေန တဲ့ ပုံစံ ျပန္ျဖစ္လာၿပီး စစ္တပ္ ကႏိုင္ငံရဲ႕အရွင္ သခင္ပုံစံမ်ိဳး ျဖစ္လာပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ ေတြက အဲဒီပုံစံကို စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး လို႔ ေခၚေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္ ကေတာ့ စစ္ သက္ဦး ဆံပိုင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး စနစ္လို႔ ပိုၿပီး ေတာ့ ေခၚခ်င္ပါတယ္။ ဒါမ်ိဳးနဲ႔ ဖြဲ႕စည္း ပံု အေျခခံ ဥပေဒကို စိတ္တိုင္းက် ေရးဆြဲ ျပီး ျပည္သူေတြကို ဓားမိုးျပီး အတည္ျပဳ ေစခဲ့တယ္။
ဒီလို ၂ဝ၁ဝ ေရြးေကာက္ပြဲ ကို ျပဳလုပ္ခ့ဲပါတယ္။ ၂ဝ၁ဝ ေရြး ေကာက္ပြဲ မွာလည္း မဲလိမ္၊ မဲခုိး၊ မဲမသ မာမႈေတြလို႔ နာမည္ၾကီးတဲ့ ကမၻာမွာ တစ္ခါမွ မျဖစ္ဖူးတဲ့ အဆိုးရြားဆံုး မဲ ဓားျပ တိုက္မႈေတြလို ျပဳလုပ္ျပီးေတာ့ ေျပာင္ ေျပာင္ တင္းတင္း သမၼတေနရာ၊ လႊတ္ ေတာ္ ဝန္ႀကီးေနရာ ဝင္ယူခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီလို ဝင္ယူခဲ့ၿပီး ျမန္ မာျပည္ ကို ေခတ္ သစ္၊ စနစ္သစ္ လို႔ ေခၚဆိုဖို႔ ၾကိဳးစားခဲ့ ၾကပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ ျပႆနာေတြ ေျပ လည္မသြားပါဘူး ။ႏိုင္ငံတကာရဲ႕ ႐ႈတ္ခ် မႈေတြ၊ ျပည္သူထုရဲ႕ ကဲ့ရဲ႕မႈေတြ၊ ႐ႈတ္ခ် မႈေတြေၾကာင့္ ႏိုင္ငံတကာ ျပည္သူ လူထု ရဲ႕တံေတြး ကြက္ၾကားမွာ ပက္လက္ ေမ်ာသြားတဲ့ အစိုးရ လုိျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီ အေျခအေနကို အဖတ္ဆယ္ဖို႔ အတြက္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႕ ေဆြးေႏြး ပြဲေတြလုပ္၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ကို ကတိေတြေပး၊ ျပည္သူေတြရဲ႕ ေထာက္ခံ မႈ အျပည့္ ရထားတဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစု ၾကည္ ရဲ႕ ေထာက္ခံမႈေတြကို အသံုးခ်ျပီး ေတာ့ ႏိုင္ငံတကာရဲ႕ေထာက္ခံမႈကို ရယူ ဖို႔ၾကိဳးစားခဲ့ပါတယ္။
ၾကားျဖတ္ေရြး ေကာက္ပြဲကို ၂ဝ၁၂ ခုႏွစ္ ဧျပီလမွာ ျပဳ လုပ္ခဲ့ျပီး သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ ဦးေဆာင္ တဲ့ ျပည္ခိုင္ျဖိဳး ပါတီနဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဦးေဆာင္တဲ့ အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္တို႔က အဓိက ယွဥ္ၿပိဳင္ရာ မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္ ဦးေဆာင္ တဲ့ အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္က အျပတ္အသတ္ အႏိုင္ရရွိခဲ့တယ္။
အမ်ိဳး သား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ ဝင္ျပိဳင္ခြင့္ရွိ တဲ့ ေနရာ ဟာ ၄၄ ေနရာမွာ ၄၃ ေနရာ က အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္က အႏိုင္ ရရွိပါတယ္။ ဆိုလိုခ်င္တာက ၉ဝ ရာခိုင္ႏႈန္း အႏိုင္ ရရွိျပီး အမ်ိဳးသား ဒီမို ကေရစီ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္က လႊတ္ေတာ္ထဲကို ဝင္ေရာက္ လာခဲ့ပါတယ္။ ဒီလိုအေျခအ ေနမွာလည္း ျပည္သူေတြ ၾကားထဲ ႏိုင္ငံ ေရး ႏိုးၾကားမႈေတြ၊ ႏိုင္ငံေရး တက္ၾကြမႈ ေတြ၊ႏိုင္ငံေရး နဲ႕ ပတ္သက္ တဲ့ ေဆာင္ ရြက္မႈေတြ ပိုမို ျဖစ္ထြန္းလာခဲ့ပါတယ္။
ထို႕အတူ ဒီမိုကေရစီ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး၊ ျပည္ သူ႕အစိုးရ စသည္ျဖင့္ ေျပာဆိုမႈေတြ ပိုမို မ်ားျပားလာခဲ့ပါတယ္။
အဲဒါေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ တစ္ ေတြက ဒီမိုကေရစီ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ျပည္ သူ႕အစိုးရဆိုတဲ့ စကားလံုးနဲ႕ ပတ္သက္ ၿပီး ရွင္းလင္းခ်က္ေတြ၊ ေျပာဆိုခ်က္ေတြ လည္း ပိုမိုေျပာၾကား ဖို႔ လိုအပ္လာခဲ့ပါ တယ္။ ဒီမိုကေရစီ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ဒီမိုကေရ စီဟာ ဂရိဘာသာ စကားကေန ဆင္း သက္လာျပီး DEMO= ျပည္သူ၊ KRATOS = အာဏာ ”ျပည္သူ႕အာဏာ” ဆိုတဲ့ အဓိပၸာယ္ ေပါက္ပါတယ္။ ဒါကို ျပည္သူ႕ အာဏာ သို႔မဟုတ္ ျပည္သူ႕ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး စနစ္လို႔ အဓိပၸာယ္ ဖြင့္ျပတာပါ။
ျပည္သူ႕ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးရဲ႕ အဓိပၸာယ္ အမွန္က ျပည္ သူ႕စိတ္တိုင္းက် ကိုယ္စားလွယ္ ေတြက တိုင္းျပည္ကို စီမံမယ္ ဆိုတဲ့ အဓိပၸာယ္ ပါ။ တကယ္တမ္း ဒီမိုကေရစီ ျပည္သူ႕ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ဆိုတာ အယူအဆ သစ္ မ ဟုတ္ပါဘူး။ လြန္ခဲ့တဲ့ ဘီစီ ၃ဝဝဝခန္႔က ေအသင္ၿမိဳ႕ျပႏိုင္ငံေတာ္ မွာ စတင္ က်င့္သုံး ၿပီးသားပါ။ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္း ၃ဝဝဝ၊ ၄ဝဝဝ ခန္႔ လို႔ေျပာမယ္ ဆိုရင္ အခုအခ်ိန္က ျပန္ၿပီး ေရတြက္ရင္ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္း ၅ဝဝဝ၊ ၆ဝဝဝ ခန္႔ ကတည္းက တည္ရွိၿပီးသား အယူ အဆ ပါ။
အဲဒီ အယူအဆကို ျပန္ၿပီးေတာ့ အ သက္သြင္း လာၾကပါတယ္။ အဲဒီ အယူအ ဆရဲ႕အဓိက အခ်က္ကေတာ့ ျပည္သူ႔ဆီ က အာဏာ လာတယ္ ျပည္သူေတြက အာဏာ အရွင္သခင္ ျဖစ္တယ္။ အစိုးရ ဆိုတာ က ျပည္သူ႔ရဲ႕ အေစခံ ဝန္ထမ္းပဲ ျဖစ္တယ္ ဆိုတာကို ေထာက္ျပတာပါ။ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုရဲ႕ ၁၆ေယာက္ ေျမာက္ သမၼတျဖစ္တဲ့ ေအဗရာဟန္လင္ ကြန္းရဲ႕ နာမည္ အၾကီးဆံုး မိန္႔ခြန္းကို ကိုးကားျပီး ေျပာမယ္ဆိုရင္ Government By The People For The People Of The People ျပည္သူ႕ အစိုးရ၊ ျပည္သူ႕ အတြက္ အစိုးရ၊ ျပည္သူေတြရဲ႕ အစိုးရ လို႔ဘာသာျပန္ လို႔ရပါတယ္။
ျမန္မာႏိုင္ငံ လြတ္လပ္ေရး ရယူခဲ့ စဥ္အခါက ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ လြတ္လပ္ေရး ဗိသုကာႀကီးေတြက လြတ္လပ္ေရး ေၾက ညာ စာတမ္းကို ေရးဆြဲခဲ့ပါတယ္။ လြတ္ လပ္ေရး ေၾကညာ စာတမ္း စာပိုဒ္ ၅ မွာ ေအာက္ပါ အတိုင္း ေဖာ္ျပထားပါတယ္။ ”ငါတို႔ႏိုင္ငံ ေတာ္ႀကီးသည္ မည္သူတစ္ ဦး တစ္ေယာက္ တစ္ဖြဲ႔ တစ္သင္း၏ အ ေမြ အႏွစ္ မဟုတ္၊ မည္သူတစ္ဦး တစ္ ေယာက္၏ တစ္ဖြဲ႔ တစ္သင္း၏ ပုဂၢလိက ပိုင္ ပစၥည္းမဟုတ္၊
မည္သူ တစ္ဦးတစ္ ေယာက္ တစ္ဖြဲ႔ တစ္သင္းက ခ်ဳပ္ကိုင္ အႏိုင္သိမ္းယူ အက်ိဳး ခံစားအပ္ေသာ ႏိုင္ငံ မဟုတ္၊ အတိတ္ ကာလကလည္း ေကာင္း၊ ယခုမ်က္ေမွာက္တြင္ လည္း ေကာင္း ၊ေနာင္လာ လတၱံေသာ အနာ ဂတ္ကာလ၌ လည္းေကာင ငါတို႔ ျပည္ ေထာင္စုႀကီး အတြင္း၌ မွီတင္းေနထိုင္ ၾကေသာ ႀကီးငယ္ေဝး နီးကား မျခား၊ သစၥာေတာ္ခံ ႏိုင္ငံသား ဟူသေရြ႕ တို႔၏ အေမြအႏွစ္ အပိုင္ ပစၥည္း အက်ိဳး ခံစား ရာ ျဖစ္သည္” ဟု ေဖာ္ျပ ထားပါ တယ္။
အဲဒီ လြတ္လပ္ေရး ေၾကညာစာ တမ္းကို ၾကည့္မယ္ ဆိုရင္ ျမန္မာႏိုင္ငံကုိ ျပည္သူ လူထုက ပိုင္ဆိုင္တယ္။ ျမန္မာ ႏိုင္ငံမွာ မွီတင္း ေနထိုင္ၾကတဲ့ ျပည္သူ လူထုေတြ ရဲ႕ အပိုင္ ပစၥည္း၊ ျပည္သူလူထု ေတြရဲ႕ အပိုင္၊ ဒီေျမ၊ ဒီေရရဲ႕ အရွင္ သခင္ ျဖစ္တာကို ေဖာ္ျပထား တာေတြ႕ရပါတယ္။ မည္သည့္ႏိုင္ငံမွာ မဆို၊ မည္သည့္ လုပ္ ငန္းမွာ မဆို၊ မည္သည့္ အဖြဲ႕အစည္း မွာ မဆို အဲ့ဒီႏိုင္ငံ၊ အဲဒီ လုပ္ငန္း၊ အဲဒီအဖြဲ႕ အစည္းကို စီမံခန္႔ခြဲဖို႔ အတြက္ ဝန္ထမ္း ေတြ ငွားရေလ့ ရွိပါတယ္။
အိမ္တစ္အိမ္ မွာ ဆိုရင္လည္းပဲ အိမ္တစ္အိမ္ ကို စီမံခန္႔ ခြဲဖို႔၊ ကုမၸဏီတစ္ခု မွာဆိုရင္လည္း ကုမၸဏီ ကို စီမံခန္႔ခြဲဖို႔၊ လုပ္ငန္း တစ္ခုမွာဆိုရင္ လည္း လုပ္ငန္း တစ္ခုမွာ စီမံခန္႔ခြဲဖို႔ ဝန္ ထမ္းေတြ ထား ရွိရေလ့ ရွိပါတယ္။ ႏိုင္ငံ တစ္ႏိုင္ငံမွာ ဆိုရင္လည္းပဲ အဲဒီႏိုင္ငံကို စီမံခန္႔ခြဲဖို႔ အတြက္ ဝန္ထမ္းေတြ ထားရွိ ရပါတယ္။ အဲဒီ ဝန္ထမ္းေတြ ကေတာ့ အစိုးရ အဖြဲ႕ပါပဲ။ အဲဒီ အစိုးရ အဖြဲ႕ ဆိုတာက ျပည္သူေတြရဲ႕ ဝန္ထမ္းပါပဲ။ ျပည္သူေတြ ဆိုတာ အစိုးရရဲ႕ အလုပ္ရွင္ ေတြပါပဲ။
ဒါေၾကာင့္မို႔ စကားကို ရွင္းရွင္း နဲ႔ ျပတ္ျပတ္ေျပာ ရမယ္ ဆိုရင္ ျပည္သူက အရွင္သခင္ အစိုးရက ကြၽန္လို႔ ကြၽန္ ေတာ္က ေျပာတာပါ။ ဒီစကားကို ဘာ ေၾကာင့္ျပတ္ျပတ္ နဲ႔ေျပာရသလဲ ဆိုရင္ တစ္ခါတုန္းက ကြၽန္ေတာ့္ မိတ္ေဆြ တစ္ ေယာက္ကသူ႕ရဲ႕မိတ္ေဆြ ကဝန္ႀကီးတစ္ပါး ျဖစ္ခဲ့တယ္လို႔ ကြၽန္ေတာ့္ကို ေျပာပါ တယ္။ ကြၽန္ေတာ္က သူ႕ကိုျပန္ေမးခဲ့ပါ တယ္။
ဝန္ႀကီး တစ္ပါးလား၊ ဘုန္းႀကီး တစ္ပါး လားလို႔ ေမးခဲ့ပါတယ္။ သူက ဝန္ၾကီး တစ္ပါးလို႔ ကြၽန္ေတာ့္ ကိုျပန္ေျဖ ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က သူ႔ကို ျပန္ေျပာ လိုက္ပါတယ္။ တစ္ပါး ဆိုတာက ျမင့္ျမတ္တဲ့ သူေတြ ကိုေျပာတာပါ။ အကယ္၍ ကိုယ့္ထက္ နိမ့္က်တဲ့လူ ဆိုရင္ တစ္ပါးလို႔ မေျပာပါဘူး။ ဝန္ႀကီး ဆိုတာက ျပည္သူ ေတြရဲ႕ဝန္ထမ္းျဖစ္တဲ့ ျပည္သူ ႔ရဲ႕အေစခံ ျဖစ္တယ္။
ဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ ဝန္ၾကီး တစ္ေယာက္လို႔ ေျပာခ်င္ေျပာ ဒါမွမဟုတ္ ျပည္သူေတြထက္ နိမ့္က်တဲ့အတြက္ တစ္ေကာင္လို႔ ေျပာခ်င္ေျပာ အဲဒီလို သူ႕ကိုေျပာ ဖို႔ ျပန္ေျပာ လုိက္ပါတယ္။ အဲဒီ အခါမွာ သူက ကြၽန္ေတာ့္ကို အဲဒီလို မေျပာပါနဲ႔ကြာ။ ငါတို႔တစ္ေတြ အဖမ္းခံ ေနရဦးမယ္ လို႔ေျပာပါတယ္။ အခုအခ်ိန္ ထိျပည္သူေတြ ၾကားထဲမွာ အေၾကာက္ တရားေတြ လႊမ္းမိုးေနဆဲပါ။
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ နဲ႔ အလွမ္းေဝးတဲ့ ေနရာေတြမွာ ျဖစ္ေလ့ ျဖစ္ထ ရွိပါတယ္။ ၿမိဳ႕ထဲ ရြာထဲကို အ ေဆာင္ အေယာင္ေတြနဲ႔ ဝင္လာ မယ္။ ေရႊေတြ ေငြေတြနဲ႔ ဝင္လာမယ္ ဆိုလို႔ရွိ ရင္ ရြာသူ ရြာသားေတြက အၿမဲတမ္း ငါတို႔ထက္ ႀကီးျမတ္တဲ့ သူေတြပဲလို႔ ထင္ ျမင္ယူဆၾကပါတယ္။ အဲဒီအခါမွာ အာ ဏာပိုင္ေတြ အေနနဲ႔ သူတို႔က အာဏာ ကို အလြဲသုံးစား ျပဳေလ့ ရွိပါတယ္။ ဒါက ျမန္မာျပည္မွာ ျဖစ္ေလ့ ရွိတဲ့သဘာဝပါ။
တိုင္းသူျပည္သားေတြ တိုင္းရင္း သား ေတြရဲ႕ ပညာေရးခ်ိဳ႕တဲ႔မႈ၊ ဒါ့အျပင္အစဥ္ အဆက္က ဖိႏွိပ္ခံခဲ့ရေတာ့ နင္းျပားဘဝ ေရာက္ရွိေနမႈ၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဒီႏိုင္ငံရဲ႕ အရွင္သခင္ ျဖစ္တယ္ ဆိုတာ မသိမႈေတြ ေၾကာင့္ အဲဒီလို ျဖစ္တာပါ။ တကယ္က် ေတာ့ ရပ္ကြက္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး၊ ၿမိဳ႕နယ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး၊ ခ႐ိုင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး၊ တိုင္းေဒသႀကီး သို႔မဟုတ္ ျပည္နယ္ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္နဲ႔ အစိုးရ အဖြဲ႕ေတြ၊ ထို႔အျပင္ သမၼတနဲ႔ အစိုးရ အဖြဲ႕ေတြဆိုတာ တိုင္းျပည္ ရဲ႕ဝန္းထမ္းေတြပါ၊ ျပည္သူေတြရဲ႕ ဝန္ ထမ္း အေစခံေတြပါ။
တကယ္တမ္း အဲဒီ လိုမ်ိဳးကို သိသာေအာင္ လို႔ ကြၽန္ေတာ္ တို႔က အေခၚအေဝၚ အသံုးအစြဲ ကို ျပဳ ျပင္ရမယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ ဥပမာအား ျဖင့္ ”ရပ္ကြက္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး ဆိုတဲ့ စကားက ဘာကိုျပေနသလဲ ဆိုရင္ ဒီရပ္ ကြက္ထဲက လူေတြကို ဒီလူပုဂၢိဳလ္က အုပ္ခ်ဳပ္ေနတယ္ ဆိုတဲ့ အဓိပၸာယ္ရွိပါ တယ္။
ဒီထက္ ပိုျပီးေတာ့ ေကာင္းမြန္တဲ့ စကားလံုးကို ရွာရပါမယ္။ ဥပမာ အားျဖင့္ ရပ္ကြက္ေရးရာ စီမံခန္႔ခြဲသူ၊ ျမိဳ႕နယ္ေရးရာ စီမံခန္႔ခြဲသူ အစရွိသျဖင့္ ခ႐ိုင္ေရးရာ စီမံခန္႔ခြဲသူ၊ တိုင္းေရးရာ စီမံခန္႔ခြဲသူ၊ ႏိုင္ငံေရးရာ စီမံခန္႔ခြဲသူ အစရွိသျဖင့္ သံုးရင္ အဆင္ေျပပါလိမ့္ မည္။
အဲဒါမွ မဟုတ္ဘဲနဲ႔ တကယ့္ကို အေျပာင္းအလဲ လိုခ်င္တယ္။ ျပည္သူေတြ ရဲ႕စိတ္ထဲမွာ ငါတို႔ေတြဟာ အရွင္သခင္ ေတြျဖစ္တယ္။ ဒီလူေတြဟာ ငါတို႔ေတြရဲ႕ ဝန္ထမ္းေတြပဲ။ ငါတို႔ေတြရဲ႕ အေစခံေတြ ပဲဆိုတာကို ပိုျပီးေတာ့ သိေစခ်င္တယ္။
ဒီမိုကေရစီ စနစ္ကို ပိုၿပီးေတာ့ ပီျပင္ လာေစခ်င္တယ္ ဆိုျပီးေတာ့ ရပ္ကြက္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး လို႔ ေခၚမယ့္ အစား ရပ္ကြက္ အေစခံကြၽန္၊ ျမိဳ႕နယ္ အုပ္ခ်ဳပ္ ေရးမွဴး လို႔ေခၚမယ့္ အစား ျမိဳ႕နယ္အေစခံ ကြၽန္၊ ခ႐ိုင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး လို႔ေခၚမယ့္ အစား ခ႐ိုင္ အေစခံကြၽန္၊ ျပည္နယ္ႏွင့္ တိုင္းေဒသႀကီး ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္လို႔ ေခၚမယ့္ အစား ျပည္နယ္ႏွင့္ တိုင္းေဒသႀကီးရဲ႕ အေစခံကြၽန္ အဖြဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ ႏိုင္ငံ ေတာ္ သမၼတ လို႔ ေခၚမယ့္ အစား ႏိုင္ငံ ေတာ္ သမၼတ လို႔မေခၚဆိုဘဲ ႏိုင္ငံေတာ္ ကြၽန္အေစခံ အဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ အစရွိ သျဖင့္ ေခၚေဝၚ သံုးစြဲသင့္ပါတယ္။ ထို႔ ျပင္ ႏိုင္ငံေတာ္ အစိုးရ အဖြဲ႕လို႔ ေခၚ မယ့္ အစားႏိုင္ငံေတာ္ ကြၽန္အေစ ခံအဖြဲ႕ အစရွိသျဖင့္ ေခၚေဝၚသင့္ပါတယ္။
အဲဒီလို ပံုစံမ်ိဳးကို အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုမွာ ေတြ႕ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုမွာ ဝန္ႀကီး ဆိုတဲ့ အသံုးအႏႈန္းကို မသံုးပါဘူး။ ဝန္ႀကီး ဆိုတဲ့အစား Secretary ေခၚတဲ့ အတြင္း ေရးမွဴး ဆိုတဲ့ အသံုးအႏႈန္းကို သံုးပါ တယ္။
Minister ဆိုတဲ့ ဝန္ႀကီး ဆိုတဲ့ အသံုးအႏႈန္းဟာ ထီးနန္း၊ နတ္နန္း ဆန္ေနပါတယ္။ ဝန္ႀကီး ဆိုတာက တစ္ ခ်ိန္တုန္းက ပေဒသရာဇ္ေခတ္ က ထီးနန္း သဘာဝအရ ေပၚလာတဲ့ အသံုးအ ႏႈန္း မို႔လို႔ အေမရိကန္ ျပည္ေထာင္စုမွာ ဆိုရင္ Secretary of State ႏိုင္ငံျခား ေရး ဝန္ႀကီးလို႔ ဘာသာျပန္ ရမွာပါ။
Secretary of State တိုက္႐ိုက္ဘာ သာျပန္ရမယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ႏိုင္ငံေရး ဆိုင္ ရာအတြင္းေရးမွဴး လို႔ ဘာသာျပန္ ရမွာ ပါ။ ဥပမာ Secretary of Defence ကာကြယ္ေရး ဆုိင္ရာ အတြင္းေရးမွဴး ျမန္မာျပည္ မွာေတာ့ ကာကြယ္ေရးဝန္ ၾကီးလို႔ ေခၚပါတယ္။ အစရွိသျဖင့္ အ ေမရိ ကန္ျပည္ေထာင္စုမွာ ဆိုရင္ ဝန္ၾကီး ဆိုတဲ့ အသံုးအႏႈန္း Minister ဆိုတဲ့ အသံုးအႏႈန္း ကို မသံုးပါဘူး။
ဒါက ဘာ ကိုျပေနလဲ ဆိုရင္ အေမရိကန္ျပည္ ေထာင္စုမွာ အသံုးအႏႈန္း ကအစ ဂ႐ု စိုက္တယ္ ဆိုတဲ့သေဘာကို ျပေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံ ကလည္းပဲ ဒီမိုကေရစီ ျပည္သူ႔ အုပ္ခ်ဳပ္ ေရးစနစ္ကို ပီျပင္ေစလို႔ ရွိရင္ ကြၽန္ေတာ္ တို႔ေတြက ေန႔စဥ္ အသံုး အႏႈန္းေတြက အစ ဂ႐ုစိုက္ ရတာျဖစ္ပါတယ္။ ျပည္သူ ေတြက သခင္ျဖစ္တယ္။
အစိုးရက အေစခံျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့ သေဘာ သဘာဝ ကို ပီျပင္ေစဖို႔ အတြက္ အဲဒါေတြကို ဂ႐ု စိုက္ႏိုင္မယ္ဆိုလို႔ ရွိရင္ ျပည္သူေတြၾကား ထဲမွာ ပိုမို စိတ္အား တက္ၾကြမႈေတြ ျဖစ္ လာႏိုင္ပါတယ္။ ျပည္သူေတြက ငါတို႔ ေတြဟာ သခင္ပဲ ဆိုတာကို သိျမင္ျပီး ေတာ့ ရဲရဲတင္းတင္း ကိုေျပာႏိုင္ရမွာ ျဖစ္သလို အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴး၊ ဝန္ႀကီး၊ သမၼတ စတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြက လည္း ေန႔ စဥ္ ေဖာ္ျပ မႈေတြ ေခၚေဝၚ သံုးစြဲမႈေတြအရ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ဘဝင္ျမင့္မေနဘဲ ငါတို႔ ေတြက ဒီႏိုင္ငံရဲ႕ အေစခံေတြပါလား ဆို တာကို အၿမဲ အမွတ္ရေနမွာပါ။
ဒါ ေၾကာင့္မို႔လို႔ ကြၽန္ေတာ္ တို႔ေတြ အေနနဲ႔ လက္ရွိ ေခၚေဝၚေနတဲ့ အသံုးအစြဲေတြ သမၼတ ဝန္ႀကီး အစရွိတဲ့ အသံုးအစြဲေတြ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္၊ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးမွဴးေတြ အစား အေစခံကြၽန္ ဆိုတဲ့ အသံုး အစြဲကို ေခၚ ေဝၚသံုးစြဲျခင္း အားျဖင့္ ဒီမိုကေရစီ စနစ္ ကို ပိုမို ပီျပင္လာေစရန္ အတြက္ နိစၥဓူဝ ဘဝေတြမွာ ဒီမိုကေရစီ စနစ္ကို ပိုမိုပီ ျပင္လာေစရန္ အ တြက္ ျပဳလုပ္ သင့္ပါ ေၾကာင္း အေလးအနက္ တိုက္တြန္းလိုပါ တယ္။
မ်ဳိးရန္ေနာင္သိန္း
Popular Myanmar News Journal
