ေလာ္ဘီအုတ္ခဲႏွင့္ ကြင္းေပ်ာက္ေနေသာ စံုတြဲမ်ား

ပုိ႔စ္တင္ခ်ိန္ - 6/16/2014 05:46:00 AM

မဟာသႏၲိသုခ ေက်ာင္းတိုက္ကို ခ်ိပ္ပိတ္လိုက္ၿပီ ဟူသည့္ သတင္းေၾကာင့္ လူအမ်ား အုန္းအုန္းကြၽက္ကြၽက္ ျဖစ္ကုန္သည္။

အဓိက ပူေဆြးရသူတို႔မွာေတာ့ မဂၤလာေဆာင္ေတာ့မည့္ စုံတြဲမ်ား ျဖစ္သည္။
ဒီေက်ာင္းတိုက္မွာ မဂၤလာေဆာင္ဖို႔ ရက္ခ်ိန္း ယူထားၾကၿပီးၿပီ။ ဖိတ္စာေတြလည္း ႐ိုက္ၿပီးကုန္ၾကၿပီ။ ဒီေန႔မွာ သူတို႔ေမာင္ႏွံေတြ အာဝါဟ ဝိဝါဟ မူႀကဳိအဆင့္ ျပဳၾကမည္ဟု အသိမိတ္ေဆြတိုင္းကို အသိေပးၿပီးၿပီ။ ဒီျဖစ္ရပ္ႀကီး ျဖစ္လာေတာ့ စုံတြဲေတြ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိ။ ႐ုကၡစိုးကိုလည္း တိုင္တည္လို႔မရ။ အစိုးရက လုပ္တာဆိုလွ်င္ အစိုးရကို ဖြဘုတ္ေပၚ တက္ဆဲလို႔ ၿမိန္ေသးသည္။ ခုေတာ့ မဟန (ျမန္မာႏိုင္ငံေတာ္ သံဃမဟာနာယက) အဖြဲ႔ႀကီးက လုပ္တာဆိုေတာ့ ဘယ္သူ႔မွ ပတ္ဆဲလို႔မရ။ မဂၤလာမယူရဘဲ အမဂၤလာျဖစ္ၿပီး ငရဲေဇာက္ထိုး က်ႏိုင္သည္။

ထို႔ေၾကာင့္ မဂၤလာေဆာင္ေတာ့မည့္ စုံတြဲေတြ အပူလုံးႂကြကုန္၏။ “လုပ္ရက္ေလျခင္း ဘုန္းဘုန္းတို႔ဘုရား” ဟုသာ ရင္ဘတ္စည္တီး ငိုေႂကြးကုန္ေတာ့သည္။ ဟုတ္သည္။ တကယ္ေတာ့ ဒီကိစၥကို ကိုင္တြယ္ေတာ့မည္ ဆိုပါက စုံတြဲမ်ားကို ထည့္သြင္း စဥ္းစားသင့္သည္။ ခုေတာ့ တိုင္ပတ္ေခ်ၿပီ။ ဘယ္နားသြား၍ မ႑ပ္ထိုးကာ အိစက္ညက္ေညာတဲ့ ဖဲေမြ႔ရာေပၚမယ္ သီခ်င္းသြားဆိုရမွန္း မသိ။

မဟာပုရိသ ဝါဒီႀကီးမ်ားက ဒီကိစၥကို အေျဖရွာၾကသည္။ မဟာအႀကံ ႀကီးမားကုန္ေတာ္မူသည့္ ေယာက္်ားဝါဒီႀကီးမ်ား ထုတ္လိုက္သည့္ အေျဖကေတာ့ …
“ဒါဟာ လူဦးေရ ျပန္႔ပြားမႈႏႈန္းကို ထိန္းခ်ဳပ္ဖို႔ ႀကဳိးစားတာပဲ” ဟူ၍ ျဖစ္သည္။

ဟုတ္ႏိုင္သည္။ မဟာသႏၲိသုခေက်ာင္းတိုက္ ဆိုတာက မဂၤလာေဆာင္မည့္ စုံတြဲမ်ားအတြက္ ေနရာေကာင္းႀကီး တစ္ခုျဖစ္သည္။ တစ္ရက္လွ်င္ စုံတြဲအနည္းဆုံး ႏွစ္တြဲခန္႔က မဂၤလာပြဲ က်င္းပေလ့ ရွိၾကသည္။ တစ္နာရီကို ဘယ္ေစ်း ဘယ္မွ် သတ္မွတ္ကာ ေငြေပးေခ်ၿပီး သံုးလ ေလးလ အလိုခန္႔ကပင္ ႀကဳိတင္ဘြတ္ကင္ ယူထားရသည့္ ေနရာႀကီး ျဖစ္သည္။ ထိုေက်ာင္းတိုက္တြင္ မဂၤလာပြဲက မျပတ္။

အုတ္ခဲလည္း ေတြးၾကည့္သည္။
လူ႔ေလာကထဲသို႔ ရင္ေသြးငယ္မ်ား ေမြးဖြားေရာက္ရွိလာမႈသည္ မဂၤလာေဆာင္ တစ္ခုမွဟု တြက္ၾကည့္ေသာ္ မဟာသႏၲိသုခ ေက်ာင္းတိုက္သည္ ကေလးငယ္တစ္ဦးအတြက္ လူ႔ဘဝထဲ ဝင္လာေစရမည့္ လက္မွတ္ ေရာင္းခ်ရာ ေနရာပင္ ျဖစ္သည္။ ရခဲလွသည့္ လူ႔ဘဝတစ္ခုကို ဒီေနရာမွ စတင္ႏိုင္သည္။

ခုေတာ့ ဒီေက်ာင္းတိုက္ကို ပိတ္ၿပီ။ ညဥ့္နက္နက္ အခ်ိန္ႀကီး ရဲကိုကို တို႔က ကား ၁၀ စီးခန္႔ျဖင့္ ေရာက္လာသည္။ မဟန ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ား ေရာက္လာသည္။ စြမ္းအားရွင္ဆိုသူမ်ား ေရာက္လာသည္။ သာသနာေရးကို ဝင္ေရာက္ဦးစီးသူ လူဝတ္ေၾကာင္မ်ား ေရာက္လာသည္။ အဲဒီမွာ စေတြ႔တာပဲ ျဖစ္သည္။ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားက တိုင္တစ္ေခ်ာင္း ပါသည့္ ဖုန္းကို ကိုင္ကာ အခ်င္းခ်င္း ဆက္သြယ္ၾကသည္။

ထိုဓာတ္ပုံမ်ားကို ဖြဘုတ္ေပၚ ျဖန္႔ၾကေတာ့ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားက ရဲမ်ားသုံးသည့္ ေဝၚကီေတာ္ကီ ကိုင္သည္ဟု ပ်ံ႕ကုန္သည္။ ဒါက နားလည္ေပးႏိုင္သည္။ ေဝၚကီေတာ္ကီ ဆိုတာက လမ္းေလွ်ာက္ စကားေျပာစက္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ႐ိုး႐ိုးလက္ကိုင္ဖုန္းကိုလည္း ေဝၚကီေတာ္ကီဟု ေခၚ၍ ရႏိုင္သည္။ ထားေတာ့။

ညဥ့္နက္သန္းေခါင္ ေနမပူ မိုးမ႐ြာပါဘဲ သံဃာေတာ္မ်ားက ထီးေဆာင္းေနၾကသည္။ ဒါကလည္း ေျဖေတြးေပး၍ ရသည္။ မီဒီယာေတြ ေရာက္ေနတာမို႔ ကင္မရာ႐ိုက္လွ်င္ အလင္းေရာင္ ဖလက္ခနဲ ဖလက္ခနဲ ထြက္ျခင္းကို ကာကြယ္ရန္ ျဖစ္ႏိုင္သည္။ ခဏခဏ ဖလက္ျပေနလွ်င္ သံဃာေတာ္မ်ား မ်က္စိပ်က္ႏိုင္သည္။ မ်က္စိပ်က္ပါက မ်က္မွန္ကိုယ္ေတာ္မ်ား ျဖစ္သြားမည္။ ရဲကိုကိုတို႔ကေတာ့ ဒါက သူတို႔ကို လာမေမးႏွင့္ဟု ေအာ္လႊတ္သည္။ သာသနာေရးဦးစီးက လုပ္တာျဖစ္ၿပီး သူတို႔က တာဝန္အရ ေရာက္လာရျခင္းဟု ခပ္တည္တည္ ေျပာသည္။ သတင္းေထာက္မ်ား ညဥ့္နက္နက္ထဲ ဒူးတုန္ရသည္။

ေနာက္ေတာ့ လမ္းေလွ်ာက္ စကားေျပာ၍ ရသည့္ လက္ကိုင္ဖုန္းမ်ား၊ ထီးမ်ားေဆာင္းလ်က္ ေရာက္လာၾကသည့္ သံဃာေတာ္တို႔က ေက်ာင္းအတြင္း ေနထိုင္ၾကေသာ သံဃာေတာ္မ်ားကို ေခၚေဆာင္ကာ အေဝးေျပး ယာဥ္လိုင္းမ်ားေပၚ တက္ေစ၏။ ေခၚေဆာင္ခံရသည့္ သံဃာေတာ္တို႔လည္း ကားလက္မွတ္မပါဘဲ ကားေပၚ တက္စီးၾကကုန္၏။ ထို႔ေနာက္ ကားမ်ား ထြက္သြားေသာ္ မဟာသႏၲိသုခ ေက်ာင္းတိုက္ႀကီးကို ေသာ့ခတ္လိုက္ၾကကုန္သည္။ ႐ုပ္ရွင္မင္းသမီးႀကီး တစ္ဦးက ဒီေက်ာင္းကို သူတို႔ ေဆာက္လုပ္ခဲ့တာပါဟု ေအာ္ကာ ရင္ဘတ္စည္တီး ငိုေႂကြးေလ၏။

ျဖစ္စဥ္ႀကီးက ဝမ္းနည္းပူေဆြးဖြယ္ရာ၊ ေဒါမာန္ထစရာ၊ နားမလည္ အံ့အားသင့္စရာ၊ မင္တက္ ၿငိမ္သက္စရာ ျဖစ္ေလရာ မည္သူမွ် ပါးစပ္ မဟႏိုင္ၾကေခ်။ ပါးစပ္ဟမိလွ်င္ ညဘက္ထြက္သည့္ ပိုးေကာင္မ်ား ဝင္မွာစိုး၍လည္း ျဖစ္ႏိုင္သည္။

ေနာက္တစ္ေန႔ေတာ့ သတင္းစာ ရွင္းလင္းပြဲႀကီး လုပ္သည္။ ေဘာ္တယ္ ကုလားမ်ားက ေစ်းေပါေပါႏွင့္ ရမည္ထင္၍ လာၾကသည္။ သတင္းေထာက္မ်ားက ဒီကိစၥကို ေမးျမန္းၾကသည္။ ဘာမွ ေရရာေသာ အေျဖမရ။ ရသည့္ စကားကေတာ့ “ခင္ဗ်ားတို႔ မတရားဘူးထင္ရင္ ႀကဳိက္တဲ့ တရား႐ုံးသြား” ဟူသည့္ သက္ညႇာသည့္ ေစတနာျဖင့္ ညႇိႏိႈင္းမႈတစ္ခြန္း ျဖစ္သည္။
ဘယ္တရား႐ုံးမွ မႀကိဳက္သည့္ သတင္းေထာက္မ်ားက ဘယ္မွမသြားဘဲ ေပကပ္ထိုင္ေနၾကကာ “အံ့ပါရဲ႕ေမာင္” ဟုသာ ၾသဘာေပးႏိုင္ၾကေလ၏။

ထားေပဦးေတာ့။ တကယ္ဒုကၡေရာက္သူတို႔ကို ျပန္ၾကည့္ရမည္။ အမိေရ အဘေရဟု ေအာ္ဟစ္ ျမည္ေႂကြးေနၾကသည့္ စုံတြဲမ်ားကို စဥ္းစားရမည္။

ခုေတာ့ သူတို႔ ဒုကၡႏွင့္ လွလွႏွင့္ ေရာက္ေလၿပီ။ စရန္ေငြ ျပန္ေတာင္းလို႔ကားမရ။ ဖိတ္စာ႐ိုက္ခ ျပန္ေတာင္းလို႔ကားမရ။ ႀကံရာပါေတာင္ ျဖစ္သြားႏိုင္သည့္ အေျခအေနမို႔ လမ္းေပၚေျခေဆာင့္ ငို႐ုံသာ ရွိေတာ့သည္။ ဆီဒိုးနားတို႔၊ ဘာတို႔လို ေနရာေတြ ဆိုတာကလည္း အိပ္မက္ထဲေတာင္ ထည့္မမက္ရဲ။

“ဒါဟာ လူဦးေရ ျပန္႔ပြားမႈႏႈန္းကို ထိန္းခ်ဳပ္ဖို႔ ႀကဳိးစားတာပဲ” ဟူသည့္ မဟာပုရိသဝါဒီ ဆရာႀကီးမ်ား စဥ္းစားမႈက ျဖစ္ႏိုင္ေျခ မ်ားသည္။ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံတြင္ ကေလးသူငယ္ ေမြးဖြားမႈႏႈန္း ျမင့္မားမႈေၾကာင့္ လူဦးေရ ကန္႔သတ္ထိန္းခ်ဳပ္မႈေတြ ျပဳလုပ္ေနၾကသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ တ႐ုတ္ကို အတုခိုးေလ့ ရွိတာ အားလုံးသိသည္။ မၾကာမီက ဝူခုံးဆိုသည့္ ေမ်ာက္တစ္ေကာင္ သမၼတႏွင့္ လာေတြ႔ၿပီး မဟုတ္ တ႐ုတ္ အႀကံေတြေပးကာ ေခ်ာက္တြန္းသြားတာ ျဖစ္ႏိုင္သည္ဟု ပါတီတစ္ခုက ေတြးသည္။ ဘယ္ပါတီလဲ မေမးပါႏွင့္။ သံေခ်ာင္းပါတီသာ ျဖစ္သည္။

ဒီအေတြးကေတာ့ မဟာပုရိသ ဝါဒီေတြရဲ႕ အေတြးမဟုတ္။ သိတဲ့အတိုင္းပင္ ကြၽႏု္ပ္တို႔ ဇာတ္လိုက္ေက်ာ္ႀကီး ျပည္သူ႔သံေခ်ာင္း၏ သံေခ်ာင္းပါတီ ဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္မ်ားက ေတြးေခၚလိုက္ျခင္း ပင္တကား။ အံ့ေပစြ။

သံေခ်ာင္းပါတီ ဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္ အဖြဲ႔က ဒီကိစၥကို မေက်နပ္။ အရက္ျဖဴဆိုင္သို႔ အစည္းအေဝးေခၚၿပီး ညႇိႏိႈင္းၾကသည္။ ဒါေနာက္ကြယ္က ႀကဳိးကိုင္မႈ ရွိရမည္ဟု ထုံးစံအတိုင္း စြပ္စြဲၾကသည္။ ပါတီဥကၠ႒ ျဖစ္သည့္ ျပည္သူ႔သံေခ်ာင္း ကေတာ့ “ႀကဳိးကိုင္တယ္ ဆိုတာ ႀကဳိးမလြဲဖို႔ လိုတယ္။ ႀကဳိးလြဲရင္ မေကာင္းဘူး။ ႀကဳိးမလြတ္ဖို႔လည္း သတိထားရမယ္” ဟု ထိန္းထိန္းသိမ္းသိမ္း ေျပာၾကားေလသည္။

ပါတီ ဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္လည္း ျဖစ္ေသာ ေလာ္ဘီအုတ္ခဲက အစည္းအေဝးသို႔ အဆိုတင္သြင္းမႈ ျပဳလုပ္ရာတြင္ “ဒီကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ႀကဳိးကိုင္သူကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေဖာ္ထုတ္လို႔ ရေပမယ့္ အရက္သမားအခ်င္းခ်င္း အားနာလို႔ မေဖာ္ထုတ္ေတာ့ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ဒီကိစၥဟာ လူ႔ေလာကထဲ ဝင္လာမယ့္ ကေလးေတြကို ကန္႔သတ္ရာ ေရာက္တယ္လို႔ ျမင္ပါတယ္။ ဝါတြင္းသုံးလကို ေရွာင္ရင္ တစ္ႏွစ္မွာ ရက္ ၂၇၀ ဆိုပါစို႔ေလ။ ဒီေတာ့ မဂၤလာပြဲေတြ က်င္းပရာျဖစ္တဲ့ ဒီေက်ာင္းေတာ္ႀကီးကို ခ်ိပ္ပိတ္တာဟာ တစ္ႏွစ္ကို ကေလးသူငယ္ ၂၀၀ ေက်ာ္ လူ႔ဘဝထဲ ဝင္လာဖို႔ ပိတ္ပင္ခံရတာလည္း ျဖစ္ပါတယ္” ဟု ဝမ္းနည္းေၾကကြဲေလဟန္ မ်က္ရည္စက္လက္ႏွင့္ ေျပာေလရာ အစည္းအေဝး တက္ေရာက္လာသည့္ ေကာ္မတီဝင္မ်ားက ဘီအီးခြက္မ်ား ေကာက္ကိုင္ကာ ခ်ီးယားစ္ ေအာ္ရင္း ေထာက္ခံၾကေလသည္။

သံေခ်ာင္းပါတီ ဗဟိုေကာ္မတီဝင္ တစ္ဦးျဖစ္သည့္ ဦးစိုေျပကလည္း “လူဦးေရ တိုးပြားမႈကို ကန္႔သတ္တယ္ ဆိုတာ တကယ္ျဖစ္ႏိုင္တယ္။ ဘာလို႔ဆိုေတာ့ ကေလးေတြ တိုးပြားလာရင္ လူဦးေရ တိုးလာမယ္။ ဒါဆို ေနာင္တစ္ခ်ိန္က်ရင္ ရန္ကုန္မွာ လူဦးေရ မ်ားလာမယ္။ ေနစရာ ေနရာက မရွိဘူး။ တိုက္ခန္းေတြလည္း မေဖာ္ထုတ္ေပးႏိုင္ေသးဘူး။ လမ္းေဘး သြားေနရင္လည္း က်ဴးေက်ာ္ဆိုၿပီး ျဖစ္ဦးမယ္။ က်ဴးေက်ာ္ကို ဖယ္ရွားရင္လည္း ဆႏၵျပမႈေတြ ျဖစ္ဦးမယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ဒါဟာ ႀကဳိတင္ကာကြယ္တာ ျဖစ္ႏိုင္တယ္” ဟု ေထာက္ခံေလသည္။

ဖြတ္မရ … ဓားမလည္းဆုံး ျဖစ္ရသည့္ စုံတြဲမ်ားမွာ ဆိုင္းဘုတ္မ်ား ကိုင္ေဆာင္လ်က္ ၿမဳိ႕ေတာ္ခန္းမေရွ႕ သပိတ္စခန္းဖြင့္မည္ တကဲကဲ လုပ္ၾကျပန္ေသာ္ ျပည္သူ႔ဘက္ေတာ္သား သံေခ်ာင္းပါတီခမ်ာ ဖိုသီဖတ္သီ တားဆီးရျပန္သည္။

ထိုအခ်ိန္တြင္ မဟာသႏၲိသုခ ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးမွ သံဃာေတာ္ငါးပါးကို လူဝတ္လဲေစကာ တရား႐ုံးထုတ္ၿပီး အင္းစိန္ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးသို႔ ပင့္ေဆာင္သြားသည့္ ကိစၥရပ္လည္း ျဖစ္လာ၏။ မႏၲေလးမွ ဆရာေတာ္ဝီကမူ “ကိုယ့္ေက်ာင္း ကိုယ္ေနသည့္ ဘုရားသားေတာ္ ရဟန္းသံဃာမ်ားကို အင္အားသုံး ဝင္စီးသူမ်ားက သကၤန္းခြၽတ္ ေထာင္ခ်သည့္ လုပ္ရပ္ကို ဘုရားမႀကဳိက္သလို သံဃာေတာ္မ်ားလည္း မႀကဳိက္ၾကဘူး ဆိုသည္ကို ျပေသာအားျဖင့္ “ညီေနာင္အေပါင္း သတိဝီရိယထားဖို႔ လိုပါၿပီ။ သံဃာအားႏွင့္ မတရားမႈမ်ားကို ဖယ္ရွားၾကရ ပါေတာ့မည္။ တရားခံ-အံ့ေမာင္ ဣဒၶိဗလမဟန၊ သမၼတဦးသိန္းစိန္ အစိုးရအေနႏွင့္ ပ်ားရည္တစ္စက္ေၾကာင့္ ျပည္ပ်က္ရမည့္ ကိန္းကို မလိုလားပါက သံဃာအခ်င္းခ်င္း ျဖစ္တာဆိုၿပီး တာဝန္မဲ့စြာ လ်စ္လ်ဴ႐ႈ မေနဘဲ တရားသျဖင့္ ေျဖရွင္းရမည့္ တာဝန္ရွိေၾကာင္း သတိေပးလိုက္သည္” ဟု အမိန္႔ေတာ္တစ္ရပ္ကို ျပင္းထန္စြာ ထုတ္ျပန္လိုက္ေလသည္။

ေနာက္ဆုံးတြင္ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္အတြက္ အရက္သမား လူထုႀကီးက ဝိုင္းဝန္းလ်ာထား ခံရေသာ သမၼတေလာင္း ျပည္သူ႔သံေခ်ာင္း ကိုယ္တိုင္ ဆူးေလဘုရားအနီး မ႑ပ္ထိုးလ်က္ လူထုေဟာေျပာပြဲႀကီး ျပဳလုပ္ရေလရာ “ေလးစားအပ္ပါေသာ အမ်ဳိးသားထုႀကီး ခင္ဗ်ား…အခု ခ်က္ခ်င္းဆႏၵျပတဲ့ အေနနဲ႔ လမ္းေပၚထြက္ခဲ့ၾကပါ။ မင္းကြန္း ပရိယတၱိေက်ာင္းတိုက္နဲ႔ M3 စားေသာက္ဆိုင္က မဂၤလာခန္းမေတြ ရွိပါေသးတယ္။ အဲဒီကို ခ်ီတက္ၾကပါစို႔” ဟု ေျမႇာက္ထိုးပင့္ေကာ္ ေလေတာ့သည္။

ထိုသို႔ျဖင့္ အဆိုပါ ေနရာမ်ားတြင္ ေန႔စဥ္လိုလို မဂၤလာပြဲမ်ားျဖင့္ ျပည့္ႏွက္ေနေတာ့သည္။ လက္မလည္ေအာင္ မ်ားျပားေနသည့္ မဂၤလာပြဲမ်ားေၾကာင့္ ခန္းမ တာဝန္ခံမ်ားမွာ ေအာက္ပါအတိုင္း စည္းကမ္းခ်က္ ထုတ္ျပန္ရေတာ့၏။

၁။ တစ္ရက္လွ်င္ နံနက္ ၉ နာရီမွ ညေန ၅ နာရီအထိသာ မဂၤလာပြဲမ်ား လက္ခံပါမည္။
၂။ တစ္ရက္လွ်င္ မဂၤလာေဆာင္ ၁၆ ခုသာ လက္ခံမည္ ျဖစ္ပါသည္။
၃။ စုံတြဲတစ္တြဲလွ်င္ နာရီဝက္သာ မဂၤလာေဆာင္ခြင့္ ရွိကာ မဂၤလာဘိသိက္ ေျမႇာက္ၿပီးသည္ႏွင့္ ျပန္လည္ထြက္ခြာရန္ ျဖစ္သည္။
၄။ မဂၤလာပြဲ က်င္းပလိုသူမ်ားသည္ တစ္ႏွစ္ႏွင့္ သုံးလ ႀကဳိတင္စာရင္း ေပးသြင္းရမည္ ျဖစ္သည္။
၅။ ပြဲခ်ိန္ ေနာက္က်ပါက ေနာက္စုံတြဲတစ္တြဲႏွင့္ အစားထိုး က်င္းပသြားမည္ျဖစ္ရာ အခ်ိန္ကို ေလးစားရန္ သတိျပဳပါ။

ထိုထုတ္ျပန္ခ်က္မ်ားျဖင့္ ကန္႔သတ္ထားေသာ္လည္း မဂၤလာပြဲမ်ား မျပတ္ဘဲ မ်ားသထက္ မ်ားလာေခ်သျဖင့္ အႀကံေပးခဲ့သည့္ သံေခ်ာင္းပါတီသည္လည္း လက္ေျမႇာက္အ႐ႈံးေပး၍ စိတ္နာနာျဖင့္ ေတာခိုသြားေလသတည္း။

ေက်ာင္းတိုက္အသီးသီးမွ မဂၤလာပြဲ တာဝန္ခံမ်ားသည္လည္း ေန႔စဥ္ လက္မလည္သည့္ ဒဏ္အျပင္ စိတ္႐ႈပ္ စိတ္ညစ္ရေသာေၾကာင့္ မိမိတို႔ေက်ာင္းတိုက္ကိုပါ ခ်ိပ္ပိတ္၍ လာေရာက္ အႏုၾကမ္းစီးပါရန္ သက္ဆိုင္ရာသို႔ အကူအညီ ေတာင္းခံၾကေလ ေတာ့သတည္း။

မဂၤလာေဆာင္၍ အာဝါဟဝိဝါဟ ျပဳၾကမည့္ စုံတြဲမ်ားထံ ဝိဉာဏေလာကမွ မကြၽတ္မလြတ္ သူတို႔ကလည္း ေန႔စဥ္ ညဆက္ သူ႔ဗိုက္ထဲ ဝင္မည္ ငါ့ဗိုက္ထဲ ဝင္စားမည္ဟု အိပ္မက္ အလုအယက္ ေပးေလသျဖင့္ သတို႔သားေလာင္းႏွင့္ သတို႔သမီးေလာင္းတို႔ စိတ္ေရာဂါ စြဲကပ္လာရာ စိတ္က်န္းမာေရး ေဆး႐ုံမ်ားကို အစိုးရက တစ္ခုၿပီးတစ္ခု တည္ေဆာက္ေပးေနရ ျခင္းေၾကာင့္ ႏိုင္ငံေတာ္လည္း မြဲျပာက်သြား ေလေတာ့သတည္း။

လြန္တာရွိ ဝႏၵာမိပါ အရပ္ကတို႔။

ေလာ္ဘီအုတ္ခဲ (သံေခ်ာင္းပါတီ)
The Voice Weekly