ေလာဘႏွင့္ဆႏၵ ကြာျခားပုံ

ပုိ႔စ္တင္ခ်ိန္ - 5/24/2014 08:11:00 AM

လုိခ်င္မွဳကုိ ေလာဘဟုေခၚသလုိ ဆႏၵလုိ႔လဲေခၚပါတယ္။
အေခၚအေဝၚျခင္း တူေပမယ့္
သေဘာသြား ကေတာ့ကြာျခား တယ္လုိ႔ဆုိရမွာပါ။
ေလာဘရဲ့လုိခ်င္မွဳသည္ အေစးရွိေပမယ့္၊ ဆႏၵရဲ့လုိခ်င္မွဳကေတာ့ အေစးမရွိဘူးလုိ႔ ဆုိလုိျခင္းျဖစ္ပါတယ္။

" တြယ္တာကပ္ျငိ တက္မက္မွဳပါတဲ့ လုိခ်င္မွဳဟာ ေလာဘျဖစ္ျပီး၊ တြယ္တာကပ္ျငိမွဳ တက္မက္မွဳမပါတာကုိေတာ့ဆႏၵ လုိ႔ေခၚရမွာပါ။ "

ကာမဂုဏ္အာရုံကုိေတြကုိလုိခ်င္တာ၊ရခ်င္တာ၊ခံစားခ်င္တာကုိ ေလာဘလုိ႔ေခၚျပီး၊ ကုသုိလ္ျပဳခ်င္တာ၊သီလေဆာက္တည္ခ်င္တာ၊ဘာဝနာပြားခ်င္တာ၊ဒုကၡခပ္သိမ္းျငိမ္းတဲ့ နိဗၺာန္ကုိရခ်င္တာ စာေပတတ္ခ်င္တာ၊ဆင္းရဲသူမ်ားကုိေပးကမ္းလုိျပီး ပစၥည္းဥစၥာကုိ လုိခ်င္မွဳမ်ဳိးက်ေတာ့ ဆႏၵလုိ႔ေခၚပါတယ္။ လြယ္လြယ္ေလးမွတ္ခ်င္ရင္ေတာ့ ေကာင္းေသာအရာမွာလုိခ်င္မွဳသည္ ဆႏၵ၊ကာမဂုဏ္စတဲ့မေကာင္းတဲ့လုိခ်င္မွဳမ်ဳိးကုိ ေတာ့ ေလာဘလုိ႔ေခၚပါတယ္။

ဤေလာဘကုိ ခ်စ္ခင္ျခင္းေပမ ဟုလည္းေကာင္း၊ တက္မက္ငတ္မြတ္ျခင္းတဏွာ ဟုလည္းေကာင္း၊ ေမထုန္မွဳမ်ားတြင္ လုိခ်င္မွဳရာဂဟုလည္းေကာင္း၊ တြယ္တာကပ္ျငိ ျခင္းသမုဒယဟုလည္းေကာင္း အမ်ဳိးမ်ဳိးနာမည္တပ္၊ ေခါင္းစဥ္တပ္ျပီးေျပာဆုိသုံးႏွဳန္း ၾကပါတယ္။

" ေပမဟူေသာ အမည္ကုိ သားသမီး၊ညီအစ္ကုိ၊သမီး၊ခင္ပြန္း စေသာ အိမ္သူ အိမ္သားခ်င္း ေဆြမ်ဳိးသားခ်င္း ခ်စ္ခင္မွဳႏွင့္ ေဆြလုိမ်ဳိးလုိ ခ်စ္ခင္မွဳကုိ ေပမဟုေခၚပါတယ္။ "

ေပမ-လုိ႔ေခၚတဲ့ စကားမွာ ခ်စ္ခင္ျခင္းလုိ႔အဓိပၸါယ္ရပါတယ္။ဤခ်စ္ခင္ျခင္းမ်ဳိးကုိပင္ သံေယာဇဥ္လုိ႔တစ္မ်ဳိးေခၚဆုိျပီး၊သံေယာဇဥ္ဆုိတဲ့စကားမွာ ၾကဳိးဟု အဓိပၸာယ္ရပါတယ္။ၾကိဳးျဖင့္ခ်ည္ေႏွာင္ထားသကဲ့သုိ႔ တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ကုိ မခြဲနုိင္ မခြာရက္ေအာင္ခ်ည္ေႏွာင္ျခင္းလုိ႔ဆုိလုိပါတယ္။

အဆင္း၊အသံ၊အနံ႔၊အရသာ၊အေတြ႔ ဤငါးပါးကုိလူတုိ႔ လုိလားအပ္ေသာေၾကာင့္ 'ကာမဂုဏ္ငါးပါး' ဟုေခၚျပီး ထုိကာမဂုဏ္ကုိသာမာန္လုိခ်င္မွဳမ်ဳိးမဟုတ္ပဲ ကတ္ကတ္ သတ္သတ္လုိခ်င္မွဳမ်ဳိး၊မရမကလုိခ်င္မွဳမ်ဳိးျဖစ္သျဖင့္ 'တဏွာ' ဟုသုံးစြဲၾကျပန္တယ္။
ထုိကာမဂုဏ္ငါးပါးတုိ႔မွာ ေမထုန္မွဳကုိ အလြန္လုိလားျခင္းကုိက်ေတာ့ ရာဂဟုသုံးစြဲပါတယ္။ ရာဂဟူေသာ စကား၌ ျငိကပ္ျခင္း၊စြဲလမ္းျခင္း ဟု အဓိပၸာယ္ျပန္ဆုိရပါတယ္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ကာမဂုဏ္စတဲ့မေကာင္းတဲ့အရာေတြကုိ လုိခ်င္မွဳ၊ တက္မက္မွဳကုိ ေလာဘလုိ႔ေခၚတာပါ။ ကာမဂုဏ္ေတြကုိခံစားခ်င္တာ၊ ခံစားတာ၊ ခံစားျပီးရင္းခံစားတာဟာေလာဘလုိ႔သတ္မွတ္ ရမွာပါ။

" ေလာဘဆုိတဲ့အရာသည္ သတိတရားျဖင့္မထိန္းနုိင္ရင္ေတာ့ ႏြားငယ္ကေလး၏ ဦးခ်ဳိသည္ ၾကီးေလ ရွည္ေလျဖစ္သကဲ့သုိ႔ ေမြးကတည္းက ပါလာတဲ့ ထုိတဏွာ ေလာဘသည္လည္း အရြယ္ၾကီးေလ ေလာဘၾကီးေလပင္ျဖစ္ပါတယ္။ "

ထုိကဲ့သုိ႔ေလာဘကုိ မတားဆီးနုိင္သူ ဇရာအုိၾကီးတုိ႔အတြက္

" ေယာင္ၾကီးလ်ွင္ငုိက္၊ လူၾကီးလ်ွင္မုိက္"

ဟု မဟာဂႏၶာရုံဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးကဆုိထားပါတယ္။

ေလာဘသည္ ကုသုိလ္အေထာက္အပံ့မရဘဲ သူခ်ည္းသက္သက္ျဖစ္ေနမည္ဆုိပါက ေသးငယ္ေသာေလာဘပင္ျဖစ္လင့္ကစား အပါယ္ေလးပါးေရာက္နုိင္ပါတယ္။

ဥပမာ ေသးငယ္တဲ့ေက်ာက္မွဳန္႔ေလးပင္ျဖစ္လင့္ကစား ေရသုိ႔က်ပါကနစ္ျမဳပ္သကဲ့သုိ႔ ျဖစ္ပါတယ္။ ကုသုိလ္ေကာင္းမွဳ အကူအညီပါလ်ွင္ေတာ့ အပါယ္သုိ႔မက်နုိင္ဘူးလုိ႔ ေျပာရမွာပါ။ ဆုိလုိတာက ေက်ာက္မွဳန္႔ေသးေသးေလးသည္သူခ်ည္းသက္သက္ဆုိ ေရတြင္နစ္ျမဳပ္နုိင္ေသာ္လည္းေလွအကူအညီရလ်ွင္ ေရတြင္မနစ္ဘဲ ေလွ၏ အလုိအက် ေလွေပၚတြင္ပါရသကဲ့သုိ႔အတုိင္းျဖစ္သလုိမ်ဳိးပါ။ ထုိ႔ေၾကာင့္ဇတ္ဝတၳဳတုိ႔၌ တဏွာေပမ မကင္းသူခ်င္း ရင္းႏွီးစြာ အက်ဳိးေပးလ်က္ပါရမီျဖည့္ဖက္မ်ားျဖစ္ၾကေလသည္။

ဥပမာ ျမတ္စြာဘုရားေလာင္းေတာ္ သုေမဓာဘဝမွာ ယေသာ္ဓရာေလာင္း သုမိတၱာ မည္တဲ့အမ်ဳိးေကာင္းသမီးက ဘုရားရွင္ႏွင့္မကြဲမကြာျဖစ္ရလုိေၾကာင္း ဆုေတာင္းခဲ့ ပါတယ္။ ထုိဝတၳဳမွာ သူေတာ္ေကာင္းႏွင့္ဘဝဆက္တုိင္းေပါင္းသင္းလုိမွဳသည္ ေလာဘဟုမဆုိနုိင္ပဲ တမင္တကာဆုေတာင္းရေသာ ကုသုိလ္ဆႏၵေကာင္းပင္ ျဖစ္ပါတယ္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ သမီး၊ ခင္ပြန္းစသူတုိ႔အေနနဲ႔ စိတ္တူကုိ္ယ္တူ သေဘာတူျဖစ္ ၾကတဲ့အခါမွာ တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္မခြဲခြာလုိၾက၊ သံသရာဝယ္ပါရမီျဖည့္က်င့္ျပီး ေကာင္းတဲ့ဘုံဘဝမွ နိဗၺာန္လုိခ်င္မွဳသည္ ဆႏၵသာျဖစ္ေပသည္။

ဆႏၵရဲ့သေဘာကား အထက္တြင္ေဖာ္ျပထားတဲ့အတုိင္း အာရုံတစ္ခုခုကုိ ျပဳလုိျခင္း၊ (ရယူလုိျခင္း)သေဘာပင္ျဖစ္ပါတယ္.ျပဳလုိျခင္း၊ရယူလုိျခင္းဆုိရာမွာလည္း ေလာဘကဲ့သုိ႔စြဲလမ္းတတ္ျခင္း၊ ကပ္ျငိတက္ခ်င္းမဟုတ္ဘဲ ျပဳလုိရုံမွ် ရလုိမ်ွသာျဖစ္ ပါတယ္။ ဤဆႏၵသေဘာသည္ သတၱဝါတုိ႔၌ အလြန္ထင္ရွားပါတယ္။ ကေလးငယ္ တစ္ေယာက္ဟာ ဖခင္လက္မွ မိခင္လက္သုိ႔ လုိက္ခ်င္၍ လက္လွမ္း၏။ ဤလုိက္ခ်င္မွဳ သည္ ဆႏၵတည္း။ ဟုိသြားခ်င္၊သည္လာခ်င္၊တစ္စုံတစ္ေယာက္ကုိ ေတြခ်င္ျမင္ခ်င္၊ ၾကားခ်င္၊နာခ်င္၊နမ္းခ်င္၊စားခ်င္၊ကုိင္ခ်င္၊ထိခ်င္၊တတ္သိနားလည္ခ်င္မွဳအစုစုသည္ ဆႏၵသေဘာသာျဖစ္ပါတယ္။

နိဗၺာန္လုိခ်င္၊ အဂၢသာဝက၊ မဟာသာဝကျဖစ္ခ်င္၊ ဘုရားျဖစ္ခ်င္၊ ရွင္ဘုရင္ျဖစ္ခ်င္၊ သူေဌးျဖစ္ခ်င္၊ နတ္ျဖစ္ခ်င္၊ ျဗဟၼာျဖစ္ခ်င္၊ ရေသ့ ရဟန္းျပဳခ်င္၊ လွဴဒါန္းခ်င္၊ ဥပုသ္ေစာင့္၍ေနခ်င္၊ ကုသုိလ္ရခ်င္စသည္တုိ႔သည္လည္း ဆႏၵသေဘာပင္ျဖစ္ပါသည္။ ေတာ္ရုံတန္ရုံလုိခ်င္မွဳမ်ဳိး၌ ဆႏၵအားေသးျပီး၊ မျဖစ္မေန ရခ်င္၊ ျဖစ္ခ်င္မွဳမ်ဳိး၌ ဆႏၵအားၾကီး၏။ ဤဆႏၵကုိအရင္းခံျပီး ဝီရိယသန္သန္ျဖင့္ ပါရမီေတာ္ေတြကုိျဖည့္က်င့္ ေတာ္မူခဲ့ေသာေၾကာင့္ ေနာက္ဆုံးမွာ ဆႏၵေတာ္အတုိင္း ဘုရားျဖစ္ေတာ္မူရသည္။
ဒါေၾကာင့္ဆႏၵဆုိတာ လူတုိင္းတြင္ရွိအပ္ပါတယ္။ထိပ္တန္းေရာက္ရန္ အေျခခံ ဆႏၵမ်ွ မရွိေသးလ်ွင္ ထက္သန္ေသာ ဝီရိယကုိ မည္သူမ်ွ ျပဳၾကမည္မဟုတ္။ သုိ႔ျဖစ္၍ အက်ဳိးေက်းဇူး တစ္ခုခုရလုိေသာ ဆႏၵကုိ ပထမျဖစ္ရမည္။ ဤဆႏၵမ်ဳိးကုိ အာသာဟုေခၚသည္။ (အာသာ=လုိလားေတာင္းတျခင္း) ထုိ႔ေနာက္ အာသာဆႏၵရွိေနရုံႏွင့္ (ဆုေတာင္းေနရုံမ်ွျဖင့္) မရနုိင္ေၾကာင္းကုိနားလည္ကာ စိတ္ပါလက္ပါ ဝီရိယစုိက္ရမည္။ (ဥပမာ)ရန္ကုန္မွ မႏၱေလးသုိ႔သြားလုိျခင္းသည္ဆႏၵ ျဖစ္သည္။ ထုိဆႏၵျဖစ္ေနရုံမ်ွျဖင့္ မႏၱေလးသုိ႔မေရာက္နုိင္၊ မႏၱေလးသုိ႔သြားနုိင္ေအာင္ ကားခ၊ မီးရထားခ၊ ေလယာဥ္ခ စရိတ္ကုိ လုံေလာက္ေအာင္ရွာရမည္။ထုိသုိ႔ရွာျခင္းကား ဝီရိယ သေဘာတည္း၊ ထုိ႔အတူပင္ နိဗၺွာန္ရလုိလ်ွင္ ဘုရားအျဖစ္၊သာဝကအျဖစ္ အမ်ဳိးမ်ဳိးႏွင့္တန္ေအာင္ ပါရမီေကာင္းမွဳမ်ားကုိၾကဳိးစားအားထုတ္ရမည္။
ယခုေခတ္ အထက္တန္း ထိပ္တန္းေရာက္ေနသူမ်ားသည္ ဘုန္းႏွင့္သမာၻ ထက္ၾကပ္ပါျပီး စိတ္သြားတုိင္းကုိယ္ပါလ်က္ လုိရာျပီးနုိင္ေသာ မုိးေပၚက် ေရႊကုိယ္ေတာ္မ်ားမဟုတ္ပဲ အာသာဆႏၵအလုိက္ ဝီရိယ စုိက္ထားသူမ်ားသာ ျဖစ္ပါတယ္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ အလြန္ရခဲေသာ လူဘဝကုိရေနလ်က္ တုိးတက္လုိေသာ အာသာဆႏၵကင္းလ်က္ အဖ်င္း အ.အ၊အပ်င္းအနေတြျဖစ္ေနပါလ်ွင္ တိရိစာၦန္ဘဝႏွင့္ မျခားရေတာ့ကား မိမိကုိယ္တုိင္ ယခုဘဝလည္းအထက္တန္းေရာက္ေအာင္ ေနာင္သံသရာလည္း မဂ္လမ္း ေပါက္ေအာင္ ထက္သန္ေသာ အာသာဆႏၵကုိ ကုိယ္စီကုိယ္ငွလက္ကုိင္ထားသင့္ပါတယ္။ (ဆႏၵဝေတာ ကိ ံ နာမ
နသိဇၥ်တိ=ဆႏၵရွိသူမွာ မျပီးနုိင္ေသာ အရာမရွိ၊ အာသာ ဖလဝတီ သုခါ=ေတာင္တမွဳသည္ ၾကိဳးစား၍အက်ဳိးရလ်ွင္ ခ်မ္းသာကုိျဖစ္ေစနုိင္၏။)

နိဂုံးခ်ဳပ္အေနနဲ႔ လူအမ်ားသုံးစြဲေနၾကတဲ့ စကားေတြမွာ လုိခ်င္တယ္၊ ရခ်င္တယ္၊ ခံစားခ်င္တယ္၊ စတဲ့ “ခ်င္” ဆုိတဲ့စကားပါတုိင္းေလာဘဟုမသတ္မွတ္သင့္ပါ။ "ခ်င္"ပါတုိင္းေလာဘဟုသတ္မွတ္လ်ွင္ ေလာဘႏွင့္ ဆႏၵကုိ ကြဲကြဲျပားျပားနားမလည္၍ သာျဖစ္ပါတယ္။ ကာမဂုဏ္နဲ႔ဆုိင္တဲ့ အာရုံေတြကုိ လုိခ်င္တာ၊ ခံစားခ်င္တာ၊ တက္မက္စြဲလန္း ငန္းငန္းတက္တက္လုိခ်င္မွဳသည္ေလာဘျဖစ္ျပီး၊ဆႏၵ၏သေဘာမွာ တက္မက္စြဲလန္းျခင္းကင္းျပီး ရခ်င္လုိမွဳ ျဖစ္ခ်င္လုိမွဳစိတ္သက္သက္သာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေလာဘ၏ သေဘာသည္ မေကာင္းမွဳဘက္သုိ႔ညြတ္ျပီး၊ ဆႏၵ၏သေဘာမွာ အေကာင္းဘက္သုိ႔ယိမ္းပါတယ္။ ေလာဘ၏ လုိခ်င္မွဳသည္ ဆင္းရဲပူေလာင္ ေစျပီး၊ ဆႏၵ၏လုိခ်င္မွဳသည္ ခ်မ္းသာေအးျငိမ္းေစ၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ေကာင္းသည့္အရာမ်ားတြင္ လုိခ်င္မွဳ၊ ျဖစ္ခ်င္မွဳ၊ လြတ္ေျမာက္ခ်င္မွဳ၊ ကယ္တင္ေပးခ်င္မွဳသည္ ဆႏၵျဖစ္ျပီး၊ မေကာင္းတဲ့အရာမ်ားကုိ တက္မက္ျခင္း၊ ျငိတြယ္ျခင္း ငန္းငန္းတတ္လုိခ်င္မွဳမ်ားသည္ေလာဘသာျဖစ္ေၾကာင္း၊ ေလာဘကုိပယ္ျပီး၊ ဆႏၵကုိတည္ေဆာက္ကာ အားထုတ္ျခင္းဆုိတဲ့ ဝီရိယကုိ ျဖည့္လုိက္ပါက ပစၥဳပၸာန္ သံသရာ ႏွစ္ျဖာေကာင္းက်ဳိးမ်ားရေစမည္ျဖစ္ေၾကာင္း အသိေပးေရးသားလုိက္ရသည္။

ကိုးကား၊ ။ အရွင္ဇနကာဘိဝံသ ၏ (ကုိယ္က်င့္အဘိဓမၼာ၊သျဂိဳဟ္ဘာသာဋီကာ) မွီျငမ္းေရးသားသည္။
အားလုံးကိုယ္စိတ္ႏွစ္ပါး က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစ။
အရွင္ဝိမလဝံသ (နာလႏၵာ တကၠသုိလ္၊အိႏၵိယနုိင္ငံ)


buddhismworld မွ ကူးယူေဖာ္ျပျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
worldofwisdom