မိသားစုုအတြက္ ေပ်ာ္ေတာ္ဆက္မဂၢဇင္း က်ဆုုံးခန္း

ပုိ႔စ္တင္ခ်ိန္ - 5/12/2014 06:25:00 PM

ဂ်ဴနီယာ၀င္း
ေမ ၁၂၊ ၂၀၁၄

(အဂၤလိပ္လုုိေရးသားေသာ Walking Through the Wonderland ကင္ဒဲယ္ ebook မွ The Rise and fall of Pyaw Taw Zet Magazine ေဆာင္းပါးကုုိကုုိယ္တုုိင္ ဘာသာျပန္ထားသည္။)

(ပုုံတြင္ ေပ်ာ္ေတာ္ဆက္ မိသားစုုမဂၢဇင္းတစ္အုုပ္၏ မ်က္နွာဖုုံးပုုံတစ္ပုုံကုုိနမူနာျပထားပါသည္။ ထုုိအဖုုံးကိုုေရးဆဲြသူမွာ ပန္းခ်ီဆရာႀကီး ဦးဘၾကည္ ျဖစ္ပါသည္။ မ်က္ႏွာဖုုံးကုုိ ၾကည့္လုုိက္သူတုုိင္းသည္ ဂယ္လီလီယုုိ၏ တက္လီစကုုတ္ (အေ၀းၾကည့္မွန္ေျပာင္း)၊ အီတလီ ကပီစာေမ်ာ္စင္၊ ဘလက္ပါးလ္  ဟူေသာပုုလဲနက္ အမည္ရသည့္ ပုုံ၀တၳဳကိုု ကိုုယ္စားျပဳေသာပုုံကုုိ လည္းေကာင္းေတြ႕မိၾကျပီး ၎တုုိ႕ႏွင့္ သက္ဆုုိင္ေသာေဆာင္းပါးမ်ား၊ ပုုံ၀တၳဳဇာတ္လမ္းမ်ား ဖတ္ရေတာ့မည္ဟုု ႀကိဳသိၾကပါလိမ့္မည္။ ထုုိ႕အျပင္  “ဖုုိးျပဳံးခ်ဳိႏွင့္ မိေရႊဘုုတ္” အမႊာ ေမာင္ႏွမပုုံကုုိၾကည့္ျပီး ဆရာဦးခင္ေမာင္လတ္ ေရးသားေနေသာ အဂၤလိပ္စာသင္ခန္းစာလည္း ပါေၾကာင္းသိၾကပါလိမ့္မည္။)


ျမန္မာျပည္တြင္ လူငယ္မ်ားအားဆဲြေဆာင္ႏုုိင္ခဲ့ေသာထူးျခားသည့္ မဂၢဇင္းတစ္ေစာင္ တခ်ိန္တုုန္းကရွိခဲ့ဖူးပါသည္။ ၁၉၇၁ ခုုႏွစ္ စက္တင္ ဘာလေလာက္ ကစတင္ကာ ဂၽြန္လ ၁၉၇၂ ခုုနွစ္ေလာက္တြင္အဆုုံးသတ္သြားခဲ့ေသာ မဂၢဇင္းတစ္ေစာင္ ျဖစ္ပါသည္။ ၾကယ္စင္ တစ္လက္ ထြန္းလင္းအေတာက္ပဆုုံး အခ်ိန္တြင္ ေကာင္းကင္ယံကေန အေႂကြေစာခဲ့ေလသည္ကုုိ မည္သူမွ သတိမထားမိလုုိက္ၾကပါ။ ထုုိပုုံျပင္ေလး၏ အစကား……

စာမ်က္နွာ ၄၅ - ၄၇ ခန့္ျဖင့္ ထုုိလစဥ္ထုုတ္ မဂၢဇင္းေလးသည္ တစ္နွစ္ေလာက္ သာသက္တမ္းရွည္ခဲ့ပါသည္။ ထုုတ္ေ၀သူမွာ ဦးသန္း ထြဋ္ျဖစ္ျပီး ကၽြန္မတုုိ႔အဘြား ေမေမႀကီးေဒၚခင္မ်ဳိးခ်စ္၏ မိတ္ေဆြလည္း ျဖစ္ပါသည္။ စာေရးဆရာလည္းဟုုတ္ သတင္းစာသမားလည္း ဟုုတ္သည့္ ေဒၚခင္မ်ဳိးခ်စ္သည္ ထုုိမဂၢဇင္းေလးတြင္ အယ္ဒီတာအျဖစ္စတင္လုုပ္ကုုိင္ခဲ့ခ်ိန္တြင္ သူ၏အေဖာ္အေပါင္းမ်ားစြာကလည္း လာေရာက္ပူးေပါင္းကူညီၾကပါသည္။ သူတုုိ႔က မဂၢဇင္းေလး လွလွပပထြက္ေပၚလာဖုိ႔အေၾကာင္းသာ စဥ္းစားပါသည္။ မဂၢဇင္းသည္ သူတုုိ႔ အတြက္ အလြန္အဖုုိးတန္ေသာ ရတနာတစ္ပါးသဖြယ္ျဖစ္ကာ ေဟာသည္ စၾကာ၀ဌာႀကီးထဲမွာ သူတုုိ႔၏နွလုုံးသားမ်ား စီး၀င္ေနေသာ ေမွ်ာ္ လင့္ခ်က္ပမာ ျဖစ္ခဲ့ရပါသည္။

မဂၢဇင္းအတြက္ သူတုုိ႔၏ႀကိဳးပမ္းမူမ်ား
ထုုတ္ေ၀သူက ခ်မး္သာပါသည္။ သုုိ႔ေသာ္ သူက သူ႕ပုုိက္ဆံေတြကုုိ ကေလးမ်ားအတြက္ မဂၢဇင္းထုုတ္ဖုိ႔သာ အသုုံးျပဳလုုိပါသည္။ သူက သူ႔မိတ္ေဆြေတြ ကုုိုုယုုံၾကည္ပါသည္။ ပန္းခ်ီဆရာႀကီးဦးဘၾကည္သည္ မဂၢဇင္းအတြက္ မ်က္ႏွာဖုုံးကုုိ တာ၀န္ယူပါသည္။ ဦးဘၾကည္သည္ ျမန္မာျပည္တြင္ အလြန္နံမယ္ႀကီး ပန္းခ်ီဆရာတစ္ဦးျဖစ္ေသာလည္း အယ္ဒီတာ့ဆီက ပန္းခ်ီဆဲြခကုုိ အျပည့္မယူပဲဆဲြေပးပါသည္။ တခါတရံ စာမူခရေကာရရဲ႕လားေတာင္ မသိပါ။ ဦးဘၾကည္သည္ မဂၢဇင္းေလးက စာဖတ္သူေတြၾကားထဲ ေပၚျပဴလာမျဖစ္ေၾကာင္းကုုိ သူေကာင္းေကာင္းႀကီး သိထားေသာေၾကာင့္ျဖစ္ပါသည္။ မဂၢဇင္းေလးအတြက္ ပါ၀င္လုုပ္ကုုိင္ေနၾကသူအားလုုံးသည္ ထုုိအလုုပ္ကုုိ ေပ်ာ္ရႊင္ စြာျဖင့္  လုုပ္ခဲ့ၾကပါသည္။ သူတုုိ႕စာမူခေတြလည္း အျပည့္မယူၾကပါ။ သူတုုိ႔အားလုုံးသိၾကသည္မွာ ထုုိမဂၢဇင္းေလးသည္ လူႀကိဳက္နည္းေန ႐ုုံမက ထုုတ္ေ၀သူမွာလည္း လစဥ္ လစဥ္ဆုုိသလုုိ အ႐ႈံးေပၚေနတာ ျဖစ္ပါသည္။ သူတုုိ႔၏လက္ထဲကသည္ မဂၢဇင္းေလးလွလွပပ ထြက္ သြားလွ်င္ သူတုုိ႔၏နွလုုံးသားမ်ားသည္ ေပ်ာ္ရႊင္မူျဖင့္ ျပည့္သွ်ံသြားကာေနာက္ထြက္မည့္ စာအုုပ္အတြက္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ားျဖင့္ စဥ္းစားၾက ပါေတာ့သည္။

ဦးဘၾကည္၏ အႏုုပညာ
ပန္းခ်ီဆရာႀကီးဦးဘၾကည္သည္ ျမန္မာျပည္တြင္ အလြန္နံမယ္ႀကီးေသာ ပန္းခ်ီဆရာတစ္ဦးျဖစ္ပါသည္။ သူကလစဥ္ မဂဇင္းမ်က္နွာဖုုံးကုုိဆဲြေပးပါသည္။ ဦးဘၾကည္ သည္လစဥ္ပါလာမည့္ အတြင္းကေဆာင္းပါးမ်ားကာတြန္းမ်ား ၀တၳဳမ်ား ေရးထားသမွ်ကုုိ ဂရုုတစ္စုုိက္ ေလ့ လာပါသည္။ အားလုုံးကုုိေသခ်ာဖတ္ၿပီးမွ မ်က္နွာဖုုံးအတြက္ ဘာဆဲြရမည္ဆုုိတာကုုိ စဥ္းစားပါသည္။ အတြင္းမွာေဖာ္ျပမည့္ ေဆာင္းပါး မ်ား ဇာတ္ေကာင္မ်ားႏွင့္ပတ္သက္ေသာ အခ်က္အလက္မ်ားျဖင့္ မ်က္နွာဖုုံးကိုုေရးဆဲြပါသည္။ ထုုိ႔ေၾကာင့္ပင္ စာဖတ္သူမ်ားသည္ အ တြင္း မွာ ဘာေတြပါ၀င္ေနသလဲဆုုိတာကုုိ မ်က္နွာဖုုံးကုုိၾကည့္ရုုံနွင့္ လြယ္ကူူစြာသိသြားနိုုင္ပါသည္။

ကာတြန္းဆရာမ်ားနွင့္ ပန္းခ်ီဆရာမ်ားစာေရးဆရာမ်ား
ဦဘၾကည္၊ ေက်ာ္စိန္၊ တင္၀င္းတုုိ႕သည္ မဂၢဇင္း၏ ပုုံမွန္ပင္တုိ္င္ေရးဆဲြေနေသာ ပန္းခ်ီဆရာကာတြန္းဆရာမ်ား ျဖစ္ပါသည္။ ပန္းခ်ီတင္၀င္း၏ “တူးမာနဲ႔ အဂၤလိပ္စာ” တစ္မ်က္နွာ ကာတြန္းက ယေန႔ေခတ္ ကာတြန္းေမာင္ရစ္ ေရးဆဲြေနေသာ “ေရႊမိနဲ႔ အဂၤလိ္ပ္စာ” ပုံစံနွင့္ အတူတူ ျဖစ္ပါသည္။ ကာတြန္း ေက်ာ္ဆန္း (ကဆ) (မီးပုန္းပ်ံဦးေက်ာ္ရင္၏ သား) ၏ “မိေမာ္ ကဆ” ကာတြန္း၊ ဦးေလးမွဴးတင္ (သိပၸံမွဴးတင္)-ပန္းခ်ီတင္၀င္း သိပၸံဇာတ္တမ္းသရုပ္ေဖာ္မ်ားကား စိတ္၀င္စားဖြယ္ အျပည့္ျဖစ္ပါသည္။ ပန္းခ်ီဆရာ ကာတြန္းဆရာမ်ားက အခန္းဆက္ ေတြေရာ တစ္မ်က္နွာကာတြန္းေတြေရာလစဥ္ ေရးဆဲြၾကျခင္းျဖစ္ပါသည္။ တခ်ဴိ႕ေနရာမ်ားတြင္ စာဖတ္သူမ်ားကုုိ အဂၤလိ္ပ္စာသင္ခန္းစာမ်ား ေပးပါသည္။ တခ်ဴိ႕မွာရွိတ္စပီးယား၏ ျပဇာတ္မ်ားကုုိ သရုုပ္ေဖာ္ထားပါသည္။ သူတုုိ႕ဆဲြထားတာမ်ား အလြန္ေကာင္းပါသည္။ သိပံ၀တၳဳ မ်ား စုုံေထာက္၀တၳဳသရုုပ္ေဖာ္မ်ားပါ၀င္ပါသည္။ ကြၽန္မအဘြားသည္ ရွိတ္စပီးယား၏ ျပဇာတ္မ်ားျဖစ္ေသာ မစ္ဆမ္းမားႏုုိက္ဒရင္း၊ မားခ်န္႔ ေအာ့ဖ္ဗင္းနစ္၊ မက္ဘက္ျပဇာတ္မ်ားကုုိဘာသာျပန္ကာ ဦးဘၾကည္က ေရးဆဲြပါသည္။စာေရးဆရာေသာ္တာေဆြသည္ ၀တၳဳတိုမ်ားႏွင့္ တခါတရံ ျမန္မာ့ရုုိးရာယဥ္ေက်းမူဆုုိင္ရာအေၾကာင္းမ်ားကုုိ ၀င္ေရးသားပါသည္။ ကြၽန္မတုုိ႔အဘုုိး ဦးခင္ေမာင္လတ္သည္ အဂၤလိပ္စာသင္ခန္း စာမ်ားကုုိ သူ႕ေျမးအမႊာႏွစ္ေကာင္ကိုု သင္ေပးေသာပုုံစံျဖင့္ ေရးသားေပးပါသည္။ ကၽြန္မဖခင္သည္ ထုုိအခ်ိန္တုုန္းက စီးပြားေရးတကၠ သိုုလ္တြင္ သခ်ၤာဆရာတစ္ဦးျဖစ္ျပီး ေပ်ာ္ေတာ္ဆက္အတြက္ ေမာင္ပညာအမည္ျဖင့္ “သခ်ာၤပုံျပင္” ဟူ၍ သခ်ၤာညဏ္စမ္းမ်ားကုုိ ေရးေပးခဲ့ ပါသည္။ ဒုိင္းခင္ခင္ မလွသန္း၊ ေမာင္ခင္မင္၊ တိမ္မုိးလႈိင္၊ သခင္သန္းေဖ (မႏၱေလး) တကၠသုိလ္ၾကည္မာ၊ မင္းသု၀ဏ္တုိ႔အျပင္ တျခားေသာ ၀ုုိင္း၀န္းေရးသားေပးၾကေသာ ပညာရွင္မ်ားစာေရးဆရာမ်ား မ်ားစြာရွိပါေသးသည္။

ေပ်ာ္ဖုိ႔အတြက္ စာဖတ္ပါ
မဂၢဇင္းတစ္အုုပ္လုုံးကုုိေလ့လာၾကည့္လွ်င္ ရုုပ္ပုုံမ်ား သရုုပ္ေဖာ္ကားခ်ပ္မ်ားကုုိ အလြယ္တကူေတြ႕ၾကရပါသည္။ တခါတရံစာတစ္မ်က္နွာ လုုံးတြင္ သိပံၸပညာရွင္တစ္ဦး၏ နံမယ္ေက်ာ္အဆုုိအမိန္႔တစ္ခုုကုုိ စာတစ္ေၾကာင္းမွ်ျဖင့္ တင္ျပထားျပီး စာမ်က္ႏွာ ေလးပုံတစ္ပုုံကထုုိ သိပံပညာရွင္၏ ကာတြန္းရုုပ္ပုုံ သိုု႔မဟုုတ္ ဓါတ္ပုုံကုုိ တင္ျပထားပါသည္။ က်န္ေသာေနရာက ကြက္လပ္အတုုိင္းထားပါသည္။ ထုုိအခါ စာဖတ္သူသည္ ထုုိစာေၾကာင္းကုုိ အဆုုိအမိန္႔ကုုိ ဖတ္မိယုုံမက စာမ်က္ႏွာ၏ ထူးျခားေသာဒီဇုုိင္းေၾကာင့္ ထုုိထင္ရွားေသာ သိပံၸပညာရွင္ ကုုိလည္းမွတ္မိသြားကာ သူ႕အဆုုိအမိန္႔ကုုိလည္း အလြတ္ရသြားႏုုိင္ပါသည္။ ပါ၀င္ေသာေဆာင္းပါးမ်ား ပုုံ၀တၳဳမ်ားကုုိလည္း ႐ုုပ္ပုုံမ်ား ျဖင့္စိတ္၀င္စားစရာ တင္ျပထားကာစာေၾကာင္းမ်ားသည္ စာမ်က္နွာမ်ားထဲ ေခ်ာင္ေခ်ာင္ခ်ိခ်ိပင္ ေတြ႕ၾကရမည္ျဖစ္ပါသည္။ အဂၤလိပ္စာ သင္ခန္းစာမ်ားသည္ ရွင္းရွင္းနွင့္ ေခါင္းထဲလြယ္လင့္တကူ ၀င္ေရာက္သြားႏုုိင္ေအာင္ တင္ျပမူမ်ားကား ဤမဂၢဇင္းေလး၏ ထူးျခားမူမ်ား ျဖစ္ပါသည္။ တခါတရံ နံမယ္ေက်ာ္ ရွိတ္စပီးယား ျပဇာတ္တစ္ပုဒ္ျဖစ္ေသာ တန္းပက္စ္ျပဇာတ္ကုိ အဂၤလိပ္လုိသာတင္ျပထားေသာ အဂၤ လိ္ပ္စာ အဖတ္ေလ့က်င့္ဖုိ႔ က႑ကို ေတြ႕ဖူးပါသည္။

ေမေမႀကီးေဒၚခင္မ်ဳိးခ်စ္ မၾကာခဏေျပာေလ့ရွိေသာစကားကုုိ ျပန္ေကာက္ရရင္ေတာ့ စာဖတ္တယ္ဆုုိတာေပ်ာ္ဖုိ႔ပါ။ ဒီစာအုုပ္ေလးကုုိလည္း ဖတ္သူေတြ ေပ်ာ္ဖုိ႔ပါ။ ဒါဟာဒီမိသားစုုေပ်ာ္ေတာ္ဆက္ ဟာသစာေစာင္ ထုုတ္ရျခင္းပါပဲ။ တျခား ဘာရည္ရြယ္ခ်က္မွ မရွိပါ။ ဒါကုုိဖတ္ရင္း ပညာရတယ္တုုိ႔ ပညာတုုိးတယ္တုုိ႔ဆိုုတာေတြက ေနာက္ဆက္တဲြေတြပါ။ အဓိကကေတာ့ ေပ်ာ္ဖုိ႔အတြက္ စာဖတ္ပါ။

သူတုုိ႕၏အိပ္မက္
မဂၢဇင္းထြက္လာတာ လအနည္းငယ္ရွိၿပီ ျဖစ္ပါသည္။ သိုု႔ေသာ္ ထုုတ္ေ၀သူမွာ ေငြေသာက္ေသာက္လဲ ႐ႈံးလွ်က္ရွိပါသည္။ သုုိ႔ေသာ္ သူတုုိ႔ အားလုုံးစိတ္ဓါတ္မက်ပါ။ သူတုုိ႔က မဂၢဇင္းေလးထြက္လာတာကုုိ ၾကည့္ၿပီး ေပ်ာ္ရႊင္လွ်က္ရွိေနၾကပါသည္။ သူတုုိ႔ေမွ်ာ္လင့္သလုုိ တစ္ေန႔မွာျဖစ္လာပါလိမ့္မည္……. မေ၀းေတာ့ပါ…ဟူ၍ စိတ္ကူးယဥ္လ်က္ ရွိေနၾကပါသည္။

တကယ္ပဲျဖစ္လာျပီလား
စာဖတ္သူမ်ားသည္ စစခ်င္းမွာေတာ့ သည္မဂၢဇင္းေလးကုုိ ဂရုုမစုုိက္မိၾကပါ။ သူတုုိ႔ကမဂၢဇင္းေလးကုုိေတြ႕ေတာ့ ေကာက္ကုုိင္ကာ ဖတ္ ၾကည့္ၾကပါသည္။ သူတုုိ႕ကသည္ မဂၢဇင္းေလးဟာျဖင့္ အႏုုပညာစိတ္အျပည့္အ၀ရွိၾကေသာ စာေရးဆရာေတြ ပန္းခ်ီဆရာေတြ၏ ႀကိဳးပမ္းမူ ျဖစ္တယ္ ဆုုိတာကုုိမစဥ္းစားမိၾကပါ။ ၈ လ သုုိ႔မဟုုတ္ ၉ လခန္႕ၾကာေသာအခါ စာဖတ္သူေတြ က မဂၢဇင္းကုုိအာရုုံစုုိက္မိသြားကာ ၀ယ္ဖတ္ဖုိ႔ စဥ္းစားလာၾကပါသည္။ တခ်ဳိ႕က ထုုိမဂၢဇင္းမ်ားကုုိစုုကာ သူတုုိ႕စာၾကည့္တုုိက္မွာ ထားၾကပါသည္။ တခ်ဴိ႕ကအေရွ႕က ထြက္ျပီးသားမဂၢဇင္း မ်ားကုုိ ျပန္ရွာ၀ယ္ၾကပါသည္။ ဒါဟာေအာင္ျမင္ဖုိ႔အတြက္ လမ္းပြင့္ေလျပီဟုု ထင္စရာျဖစ္ပါသည္။

၀မ္းနည္းဖြယ္ အဆုုံးသတ္
ပရိသတ္ဆီက စိတ္၀င္စားလာေသာ တရွိန္ထုိးတုုန္႕ျပန္မူမ်ား ရခဲ့သည့္အခိ်န္အခုိက္အတန္႔ေလးတြင္ ထုုိ “ေပ်ာ္ေတာ္ဆက္”  မိသားစုုမဂၢဇင္း ေလးသည္ နားလည္ဖုိ႔ ညဏ္မမွီႏုုိင္သည့္ ထုုတ္ေ၀သည့္ဥပေဒတစ္ခုုနွင့္ ညိႇကာအပိတ္ခံလုုိက္ရပါသည္။

အုုိ … ေပ်ာ္ေတာ္ဆက္ေလး….
မင္းကပန္းတစ္ပြင့္ ေႂကြလြင့္ရသလုုိ…..
အေႂကြေစာေလျခင္း….
ဒါေပမယ့္ ….
မင္းေသဆုုံးသြားေပမယ့္ …..
ငါတုုိ႔က အခုုထိသတိရေနၾကဆဲပါပဲေလ….။
သတိရေနဆဲ……

ကြၽန္မသည္ ေပ်ာ္ေတာ္ဆက္ မဂၢဇင္းေဟာင္းအႂကြင္းအက်န္မ်ားကုုိ ကၽြန္မအဘုုိးအဘြားမ်ားဆီက ေတြ႕ဖူးပါသည္။ မဂၢဇင္းထဲတြင္ ျမန္မာ ပညာရွင္ႀကီးမ်ားျဖစ္ေသာ ဆရာဦးကုုိကိုုႀကီး၊ သခင္သိန္းေဖ၊ မင္းသူရိွန္ အစရွိသည္တုုိ႕၏ ေဆာင္းပါးမ်ားကုုိေတြ႕ရပါသည္။ ကြၽန္မဖတ္ ရတာ အလြန္ႏွစ္ၿခိဳက္လွပါသည္။ ေပ်ာ္ေတာ္ဆက္ကုုိမေမ့တာ ကြၽန္မတစ္ေယာက္တည္း မဟုုတ္ပါ။

တခ်ဳိ႕ေသာ လူငယ္လူရြယ္ေလးမ်ားလည္း ေပ်ာ္ေတာ္ဆက္အေၾကာင္းကုုိ သတိရေနဆဲေျပာေနၾကဆဲ ျဖစ္ပါသည္။ တခ်ဴိ႕မွာသူတိုု႕ အိမ္ က စာအုုပ္စင္ေလးေတြမွာရွိေနဆဲ ျဖစ္ပါသည္။ တခ်ဳိ႕လည္း စာအုုပ္အေဟာင္းအေရာင္းဆုုိင္ေတြမွာေတြ႕ရင္ ၀ယ္ယူေနၾကဆဲ ျဖစ္ပါသည္။ “ေပ်ာ္ေတာ္ဆက္” ကား တခ်ဳိ႕ေသာ စာဖတ္သူမ်ားရင္ထဲရွိေနဆဲ အမွတ္ရေနဆဲ ျဖစ္ပါသည္။

မုိးမခ မီဒီယာ