စြန္႔စြန္႔စားစား လက္ထပ္ပြဲမ်ား

ပုိ႔စ္တင္ခ်ိန္ - 4/25/2014 09:12:00 AM

တ႐ုတ္ႏိုင္ငံအတြင္း မိဘမ်ားသည္ မိမိတို႔ သားသမီးမ်ားကို အသက္ ၂၀ မေက်ာ္မီ လက္ထပ္ေစခ်င္ၾကသည္။ သို႔ေသာ္ အခ်ဳိ႕ကလည္း ေစာေစာလက္ထပ္လွ်င္ ေစာေစာ
စိတ္ဆင္းရဲရတတ္သည္ဟု သြန္သင္ဆုံးမၾကျပန္သည္။ မည္သို႔ဆိုေစ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံတြင္ မိဘအမ်ားစုကမူ မိမိတို႔ သားသမီးမ်ားကို ေစာစီးစြာ လက္ထပ္ေစရန္ တြန္းအားမ်ား ေပးေနၾကသည္သာ ျဖစ္သည္။

“လက္မထပ္ဘဲ ရည္းစားထားတာ လူရမ္းကားေတြရဲ႕ အလုပ္လို႔ ဥကၠ႒ႀကီးေမာ္က တစ္ခ်ိန္က ေျပာဖူးတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္မက ကြၽန္မေကာင္ေလးကို နင္ လူရမ္းကားေလး အျဖစ္ခံမလားလို႔ ေမးလိုက္တယ္။ သူကလည္း အျဖစ္မခံႏိုင္ပါဘူးတဲ့။ ဒါနဲ႔ ကြၽန္မတို႔ လက္ထပ္လိုက္ၾကတယ္” ဟု ေျပာသူမွာ အသက္ ၂၂ ႏွစ္အရြယ္ရွိ ကူရီျဖစ္ၿပီး သူမသည္ ဂြမ္ေဒါင္းနယ္ ဘဏ္တစ္ခုတြင္ အလုပ္သင္အျဖစ္ လုပ္ေနသူ ျဖစ္သည္။

တ႐ုတ္တြင္ အလုပ္မရမခ်င္း ရည္းစားအျဖစ္ ေနသူေတြလည္း အေျမာက္အျမား ရွိသည္။ အခ်ဳိ႕ကလည္း ရည္းစားမထားဘဲ လုပ္ငန္းခြင္ေရာက္မွ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ အခ်င္းခ်င္း ရည္းစားထားၿပီး မိန္းကေလးက အသက္ ၂၀၊ ေယာက္်ားေလးက ၂၂ ေလာက္ေရာက္မွ အိမ္ေထာင္ျပဳၾကသည္လည္း ရွိသည္။ အနည္းဆုံး ရည္းစားျဖစ္ၿပီး တစ္ႏွစ္ေလာက္ ေနမွသာ အိမ္ေထာင္ျပဳၾကသည္က မ်ားသည္။ သူတို႔ လက္ထပ္လွ်င္လည္း ေစ့စပ္လက္စြပ္ မလို၊ ပန္းမလို၊ ဒူးေထာက္ၿပီး လက္ထပ္ခြင့္ ေတာင္းစရာမလို၊ ဘာမွမလို။ အထက္တြင္ ေဖာ္ျပခဲ့သည့္ ကူရီတို႔ စုံတြဲဆိုလွ်င္ ၇ ႏွစ္ေလာက္ ရည္းစားျဖစ္ခဲ့ၾကၿပီး ၂၂ ႏွစ္ေျမာက္ေမြးေန႔ ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာတြင္ လက္ထပ္လိုက္ၾကျခင္း ျဖစ္သည္။

“ကြၽန္မတို႔အတြက္ အသစ္အဆန္း ျဖစ္မိတာက လက္ထပ္လက္မွတ္ ရတဲ့ေန႔ပဲ။ အဲဒီေန႔ေရာက္ဖို႔ ကြၽန္မတို႔ အသည္းအသန္ ႀကဳိးစားခဲ့ရတယ္။ ခုေတာ့ လက္ထပ္ျဖစ္သြားၿပီ ျဖစ္လို႔ အရမ္းေပ်ာ္တယ္” ဟု ကူရီကဆိုသည္။

တ႐ုတ္တြင္ ပညာေတြသင္ရင္းက အရြယ္ေတာ္ တစ္ဆိတ္ဟိုင္းသြားသူေတြလည္း ရွိသည္။ သူတို႔က ၃၀ ေလာက္ ျဖစ္လာလွ်င္ “က်န္ရစ္” ဆိုသည့္ ဘြဲ႔ေတြကို ေပးခ်င္လာၾကသည္။ က်န္ရစ္ေတြ ျဖစ္လာလွ်င္ ေစ်းက က်လာသည္။ သို႔ျဖစ္ရာ အမ်ဳိးသမီးတိုင္း ၂၀ အရြယ္ေလာက္တြင္ အစြံထုတ္ႏိုင္ရန္ ႀကိဳးစားေလ့ ရွိၾကသည္။
မိဘေတြလည္းလို


တ႐ုတ္လူေနမႈစနစ္တြင္ မိဘမ်ားသည္ သူတို႔သားသမီးမ်ား အရြယ္ေရာက္သည္အထိ တာဝန္ယူမႈကို အေလးထားသည့္ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံ ျဖစ္ေၾကာင္း ေတြ႔ရသည္။ သူတို႔က သားသမီးမ်ားအေပၚ စိုးမိုးထားလြန္းသျဖင့္ အတင္းအက်ပ္ လက္ထပ္ေပးမႈမ်ား ရွိေၾကာင္းလည္း ေတြ႔ရသည္။ ထို႔သို႔ သားသမီးမ်ား၏ ဆႏၵကိုမၾကည့္ဘဲ အတင္းစီမံမႈမ်ားေၾကာင့္ လူငယ္ေတြက မိဘေတြထံမွ စြန္႔ခြာ ထြက္သြားၾကသူေတြလည္း ရွိသည္။

ၿပီးခဲ့သည့္ ဇန္နဝါရီလ တ႐ုတ္ဘာသာထုတ္ သတင္းစာတစ္ေစာင္တြင္ မ်က္ႏွာျပည့္နီးပါး ေၾကာ္ျငာႀကီးတစ္ခုကို ေတြ႔လိုက္ရသည္။ ထိုေၾကာ္ျငာမွာ သားျဖစ္သူကို အျမန္ျပန္လာပါ ဆိုသည့္ ေၾကာ္ျငာျဖစ္သည္။ “သားကို အႀကိမ္ႀကိမ္ ဆက္သြယ္ေသာ္လည္း ျပန္လည္ဆက္သြယ္ျခင္း မရွိသျဖင့္ ယခုကဲ့သို႔ ေၾကာ္ျငာရျခင္း ျဖစ္သည္။ အေဖႏွင့္ အေမ မင္းကို ထပ္ၿပီး အတင္းအက်ပ္ လက္ထပ္ေပးမည္ မဟုတ္ေတာ့ပါ။ ေက်းဇူးျပဳၿပီး တ႐ုတ္ႏွစ္ကူးအမီ ျပန္လာပါ” ဆိုသည့္ ေၾကာ္ျငာကို ဖတ္လိုက္ရျခင္း ျဖစ္သည္။

၃၀ ေက်ာ္လွ်င္ အရြယ္ေတာ္ တစ္ဆိတ္ဟိုင္းၿပီ ျဖစ္သျဖင့္ သူတို႔တြင္ ေရြးခ်ယ္စရာ၊ ေခ်းမ်ားေနစရာ အေၾကာင္းသိပ္မရွိေတာ့။ ကိုယ္တိုင္ မရွာႏိုင္လွ်င္ေတာ့ အေဖတို႔ အေမတို႔ သေဘာတူသူႏွင့္သာ ယူပါေတာ့မည္ဟု ျဖစ္လာၾကသည္။ တ႐ုတ္မိဘေတြကလည္း ထုံးစံအတိုင္း သတို႔သားဘက္က ခ်မ္းသာလွ်င္ ၿပီးေရာဆိုၿပီး ေပးစားတတ္သျဖင့္ ကိုယ့္ထက္ အသက္ႀကီးသူေတြႏွင့္လည္း ညားလွ်င္ ညားသြားတတ္ၾကသည္။

က်န္ရစ္စာရင္း ဝင္သြားသည့္ အပ်ဳိႀကီးတစ္ေယာက္က “ကြၽန္မ အသက္ ၂၀ ေလာက္အထိ အလုပ္ေတြ ႀကဳိးစားလုပ္ကိုင္ခဲ့ရတယ္။ အလုပ္က ပထမ၊ လက္ထပ္တာက ဒုတိယအဆင့္မွာပဲ ထားခဲ့တယ္” ဟု ေဇာင္ဆိုသူ မိန္းကေလးက ေျပာခဲ့သည္။ သူမက ဆက္ၿပီး အသက္ ၃၀ ခန္႔ေရာက္ အိမ္ေထာင္ျပဳျခင္းသည္ ျပႆနာမဟုတ္ဟု သူကေတာ့ ျမင္သည္။ သူတို႔က ပိုၿပီးစဥ္းစားတတ္သည့္ အရြယ္ျဖစ္လာသည္။ လက္ထပ္ေတာ့မည္ ဆိုလွ်င္ အိမ္ရွိသလား၊ ကားရွိသလား၊ လစာေကာင္းရဲ႕လား အမ်ဳိးမ်ဳိး တြက္ဆတတ္သည္။ ၁၉၈၀ ျပည့္လြန္တြင္ ေမြးဖြားလာသူေတြက စဥ္းစားၿပီးမွ အိမ္ေထာင္ျပဳၾကေတာ့သည္။ သူတို႔က လပ္ထပ္ျခင္းသည္ ေပ်ာ္ရႊင္ရန္ အတြက္သာ ျဖစ္ၿပီး စိတ္ဆင္းရဲျခင္းကို မလိုလားသူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ စဥ္းစားခ်င့္ခ်ိန္ႏိုင္သူေတြက လိုအပ္ခ်က္ေတြ ျပည့္စုံမႈမရွိဘဲ လက္ထပ္ျခင္းကို “ဝတ္လစ္စားလစ္ လက္ထပ္ထိမ္းျမားျခင္း” ဟု သတ္မွတ္ၾကသည္။

ယမန္ႏွစ္က စတင္ၿပီး ဝတ္လစ္စားလစ္ လက္ထပ္မႈမ်ားကို Touchmedia အဖြဲ႔က ေလ့လာဆန္းစစ္ သုေတသန ျပဳၾကည့္ၾကသည္။ လူငယ္ေတြက အိမ္ေထာင္ျပဳရန္ မည္သည့္ အေျခအေနမွ် ျပည့္စုံျခင္းမရွိဘဲ ဝတ္လစ္စားလစ္ လက္ထပ္မႈမ်ားကို ပိုၿပီး လုပ္ေဆာင္လာၾကေၾကာင္း ေတြ႔ရသည္။ တ႐ုတ္တြင္ လက္ထပ္လိုက္သည့္ လူငယ္ ၄၅ ရာခိုင္ႏႈန္း (၁ ဒသမ ၅၉ သန္းခန္႔) သည္ အိမ္ႏွင့္ ကား စသည့္ အေျခခံ လိုအပ္ခ်က္ေတြ မရွိဘဲ လက္ထပ္လိုက္သူေတြ ျဖစ္ေနၾကသည္။ လူငယ္ေတြကို လိုက္ၿပီး ေမးၾကည့္ရာ ၃၀ ရာခိုင္ႏႈန္းခန္႔ကလည္း ဝတ္လစ္စားလစ္ လက္ထပ္ျခင္းကို သေဘာက်ေနၾကေၾကာင္း ေတြ႔ရသည္။

သူတို႔အားလုံး မ်က္စိက်လွ်င္ ခ်စ္လိုက္ၾကသည္။ သူတို႔အဆိုအရ အသက္အရြယ္က ျပႆနာမဟုတ္။ ႐ူးေပါေပါ မဟုတ္လွ်င္ ေတာ္ၿပီဟု ဆိုသူေတြလည္း ရွိသည္။ သို႔ျဖစ္ရာ ကူရီကိုယ္တိုင္က “၇ ႏွစ္ေတာင္ တြဲလာတာဆိုေတာ့ ေတာ္ေလာက္ၿပီေလ။ ဒါေၾကာင့္ ေနာက္တစ္ဆင့္တက္ဖို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္ၾကတာ” ဟု ဆိုသည္။

Sina.com.cn တြင္ ၂၀၁၁ ခုႏွစ္က လူငယ္ ၂၀၀၀ ကို သုေတသန လုပ္ၾကည့္ရာ အသက္ ၂၀ အရြယ္ လူငယ္ ၄၈ ရာခိုင္ႏႈန္းခန္႔က သူတို႔ကိုယ္တိုင္ မည္သို႔ေသာ အိမ္ေထာင္ဘက္ကို ေရြးခ်ယ္ရမည္ကို မသိေၾကာင္း၊ ႏွလုံးသား အလိုကိုသာ လိုက္မိသည္က မ်ားေၾကာင္း ဖြင့္ဟ ထုတ္ေဖာ္ခဲ့ၾကသည္။ ၃၀ ရာခိုင္ႏႈန္းခန္႔ကမူ သူတို႔သည္ လက္ထပ္မႈကို ယုံၾကည္ေသာ္လည္း ကြာရွင္းျပတ္စဲမႈကိုမူ မလိုလားေၾကာင္း ေျပာၾကသည္။ အျခား ၅၂ ရာခိုင္ႏႈန္းကမူ ကေလးလိုခ်င္ေသာေၾကာင့္ဟု ဆိုၾကသည္။

ဤသို႔ဆိုၾကလွ်င္ ေငြေရးေၾကးေရး အေၾကာင္း ေမးစရာျဖစ္လာသည္။ အသက္ ၂၀ မတိုင္မီ အိမ္ေထာင္ျပဳသူ အမ်ားစုတြင္ ေငြေရးေၾကးေရး လြတ္လပ္စြာ ရွာႏိုင္ သုံးႏိုင္ေသာ အဆင့္တြင္ မရွိၾကေပ။ သူတို႔က မိဘလုပ္စာထိုင္စား၊ မိဘကို မွီခိုေနသူမ်ား ျဖစ္႐ုံမက လက္ထပ္လွ်င္ပင္ အိမ္ကေခၚထား၊ မိဘကေကြၽး၊ ေမြးလာသည့္ ကေလးေတြကို ေစာင့္ေရွာက္ထားရမည့္ အေနအထားတြင္ ျဖစ္ေနသည္။

မၾကာေသးမီကမွ ပူပူေႏြးေႏြး ဘြဲ႔ရထားသည့္ အသက္ ၂၃ ႏွစ္အရြယ္ ေဂါင္ယြီဆိုလွ်င္ သူမရည္းစားႏွင့္ ယခုႏွစ္အတြင္း လက္ထပ္ရန္ ျပင္ဆင္ေနၿပီ။ ေကာင္ေလးက ေကာ္ဖီဆိုင္တစ္ဆိုင္ ပိုင္သည္။ သူတို႔ မိဘေတြကလည္း အိမ္ေထာင္ျပဳၿပီးလွ်င္ သူတို႔ဘဝ ေရွ႕ေရးကို ပူပန္ေနမိေၾကာင္း ေျပာၾကသည္။

“ကြၽန္မတို႔မွာ စုေဆာင္းထားတာလည္း မ်ားမ်ားစားစား မရွိဘူး။ အဲဒါကိုလည္း စိတ္ထဲမွာ ေသာကျဖစ္မေနပါဘူး။ လူႏွစ္ေယာက္ဘဝကို တစ္ခုတည္းေသာ ဘဝျဖစ္ေအာင္ ထူေထာင္ၾကရမွာ ဆိုေတာ့ ေစာေစာယူ၊ ေစာေစာကေလးေမြးေတာ့ ေစာေစာအနားရတာေပါ့။ ကြၽန္မတို႔ ေမြးလာတဲ့ ကေလးေတြက ကြၽန္မတို႔ကို ျပန္လုပ္ေကြၽးမွာေပါ့” ဟု ေဂါင္ယြီက ဆိုသည္။
ေခတ္သစ္လက္ထပ္ပြဲ


မိဘမ်ားသေဘာက် လက္ထပ္ျခင္းကို သူတို႔က မ်က္မျမင္လက္ထပ္ပြဲဟု သူတို႔က ေခၚၾကသည္။ ေရွးေဟာင္းဓေလ့အတိုင္း မိဘမ်ား ခ်ဳပ္ကိုင္မႈေအာက္တြင္ မိဘမ်ား သေဘာက်ေပးစား၍ ယူၾကရျခင္း ျဖစ္သည္။ သတို႔သားႏွင့္ သတို႔သမီးတို႔သည္ လက္ထပ္သည့္ေန႔ မတိုင္မီအထိ တစ္ဦးကိုတစ္ဦး ျမင္ဖူးၾကျခင္း မရွိေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ မ်က္မျမင္လက္ထပ္ပြဲဟု ဆိုၾကျခင္းျဖစ္သည္။ ထိုလက္ထပ္ျခင္းမ်ဳိးက မိဘမ်ား စိတ္တိုင္းက် စီစဥ္ေပးျခင္း ျဖစ္သျဖင့္ ဘာမွ် စိုးရိမ္ပူပန္စရာ အေၾကာင္းမရွိ။ သူတို႔ စီစဥ္သည့္အတိုင္း ေနာက္က လိုက္သြား႐ုံသာ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အဆင္ေျပသည့္ လက္ထပ္ျခင္းဟု ဆိုရမည္ ျဖစ္သည္။

“အသက္ ၂၀ ပိုင္းေတြအထိ တ႐ုတ္မွာက မိဘအေပၚ မွီခိုေနသူေတြ ရွိေသးတယ္။ သူတို႔က ကိုယ္စြမ္းကိုယ္စ မရွိေတာ့ မိဘေတြ စီမံရာကိုပဲ နာခံလိုက္ၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူတို႔ႀကဳိက္တာကို သူတို႔ေရြးတာ မဟုတ္ဘဲ မိဘေတြ အရင္ႀကဳိက္ၿပီးမွ သူတို႔ကိုတစ္ဆင့္ ျပန္လႊဲေပးတာကို လက္ခံၾကရတယ္” ဟု စိတ္ပညာရွင္ ေဝယင္ဒီ ဆိုသူကေျပာၾကားသည္။

“မိဘေတြကို အလြန္အမင္း အားကိုးသူေတြကေတာ့ မိဘေတြ စီမံတာမွန္သမွ် ေကာင္းတယ္လို႔ ယူဆၿပီး လက္ခံလိုက္ၾကတာ မ်ားတယ္” ဟု သူမက ဆိုသည္။ ေခတ္သစ္မိဘေတြ စီမံသည့္အတိုင္း နာခံလိုက္သည့္ သူမ်ားကို လိုက္လံ ေမးျမန္းၾကည့္သည့္အခါ သူတို႔က “တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ခ်ိန္းေတြ႔တာေတြ၊ ရည္းစားထားတာေတြက အခ်ိန္လည္းကုန္တယ္။ ေငြလည္းကုန္တယ္။ မိဘေတြ စီစဥ္တာကို ေခါင္းညိတ္လိုက္ေတာ့ ေငြေရးေၾကးေရး ဘာမွ ပူစရာမလိုေတာ့ဘူး” ဟု ဆိုၾကသည္။
ေစာေစာယူ၊ ေစာေစာကြဲ


ေစာေစာ အိမ္ေထာင္က်ေတာ့လည္း ေစာေစာကြဲစရာ အေၾကာင္းဖန္လာသည္မ်ား ရွိလာသည္။ လူငယ္အမ်ားစုသည္ မိဘအေထာက္အပံ့ အကူအညီ ရၾကသူမ်ား မဟုတ္ၾကေပ။ သို႔ျဖစ္ရာ အိမ္ေထာင္ျပဳၿပီး ဘဝကို ခက္ခဲပင္ပန္းစြာ ႐ုန္းကန္ၾကရရင္းက ေနာက္ဆုံးတြင္ အားမတန္ေသာေၾကာင့္ မာန္ေလွ်ာ့ၿပီး ခြဲခြာလိုက္ရျခင္းမ်ားလည္း ရွိေနသည္။

“ကြၽန္မတို႔ကေတာ့ ရန္ေတြျဖစ္၊ ႐ိုက္ႏွက္ၾကၿပီးေတာ့ ကိုယ့္မိဘအိမ္ ကိုယ္ျပန္လိုက္ၾကတယ္” ဟု အသက္ ၂၅ ႏွစ္အရြယ္ လီဆိုသူက ေျပာသည္။ သူတို႔ လက္ထပ္ထားသည္က ၂ ႏွစ္သာ ရွိေသးသည္။ သူမက လက္ရွိ အေနအထားတြင္ ကိုယ့္မိဘအိမ္ ကိုယ္ျပန္ေနလိုက္ျခင္းက မိမိတို႔ ရင္ဆိုင္ေနရသည့္ ျပႆနာကို ေျဖရွင္းၿပီးသား ျဖစ္သြားသည္ဟု ဆိုသည္။

တစ္ခါတစ္ရံတြင္ စီးပြားေရး ျပႆနာထက္ အျခားမဟုတ္မဟတ္ ျပႆနာမ်ားေၾကာင့္ အိမ္ေထာင္ ကြဲၾကရျခင္းမ်ားလည္း ရွိေၾကာင္း ဟီနန္နယ္ လက္ထပ္ထိမ္းျမားမႈ မွတ္ပုံတင္႐ုံးမွ တီယန္ဒင္းဒင္း ဆိုသူက ေျပာၾကားသည္။ အသက္ ၂၀ အရြယ္ အိမ္ေထာင္ရွင္ေလးမ်ားသည္ တစ္ခါတစ္ရံ ေခြးကိစၥ၊ သၾကားလုံး လုသည့္ကိစၥ၊ ကြန္ဒုံးသုံးသည့္ ကိစၥမ်ားႏွင့္ စကားမ်ားၿပီး လာေရာက္ကြာရွင္းၾကေၾကာင္း သူမက ဆိုသည္။

ဂါမ္ေဒါင္းနယ္မွ အသက္ ၂၄ ႏွစ္အရြယ္ လီအန္းကေတာ့ ေယာကၡမႏွင့္ ျပႆနာျဖစ္ၿပီး ကြာရွင္းခဲ့ရသည္။ ေယာကၡမက သူတို႔အိမ္ကို ဝင္ခ်င္သလို၀င္၊ ထြက္ခ်င္သလို ထြက္လုပ္သည္။ ေျပာေတာ့လည္း သူ႔သားအိမ္ သူလာတာ ဘာျဖစ္သလဲဟု ျပန္ေျပာသည္။ သို႔ျဖစ္ရာ လင္မယားခ်င္းပါ စကားေတြမ်ားၿပီး သည္းမခံႏိုင္သည့္အဆုံး ကြာရွင္းလိုက္ၾကသည္ဟု ဆိုသည္။

The Voice Weekly