ေအာင္စာရင္း ကပ္သည့္ေန႔ - ေဆာင္းပါး

ပုိ႔စ္တင္ခ်ိန္ - 4/19/2014 01:53:00 PM

ေအာင္ေက်ာ္ညိဳ (ဆင္ခ်ဆိပ္)

ယေန႔အေျခခံပညာေက်ာင္းမ်ားတြင္ စာေမးပြဲေအာင္စာရင္းမ်ားကို Black board မွာ ကပ္ၿပီးေၾကညာသည္။ အေျခခံပညာ ေက်ာင္းတိုင္းမွာ တ႐ုန္း႐ုန္းႏွင့္ျဖစ္ေနၾကသည္။ စာေမးပြဲေအာင္၍ ေပ်ာ္ၾကရသည္။ စာေမးပြဲ က်သူမ်ား မ်က္ရည္ႏွင့္မ်က္ခြက္ တ႐ႈပ္႐ႈပ္ႏွင့္ ေအာင္စာရင္း လာၾကည့္ရာတြင္ ေက်ာင္းသားေတြထက္ မိဘေတြက ပိုသည္ဟု ဆိုႏိုင္သည္။ တစ္ႏွစ္တာလုံး ေငြကုန္ေၾကးက်ခံကာ အားခဲလာခဲ့သမၽွ အဆုံးအျဖတ္ေပး သည့္ေန႔တြင္ သဲသဲလႈပ္လႈပ္ျဖစ္ေနၾကသည္မွာ သဘာ၀က်သည္ဟု ဆိုရမည္။

သဘာ၀မက်သည္မွာ တခ်ိဳ႕မိဘမ်ားသည္ သားသမီးမ်ားကို လူပုံအလယ္မွာ ေအာ္ေငါက္ဆဲဆို။ တခ်ိဳ႕ လက္ ပါလိုက္ေသးသည္။ စာေမးပြဲ က်သည့္ကေလးခမ်ာ မိေအးႏွစ္ခါနာ အျဖစ္မ်ိဳး၊ သူငယ္ခ်င္းေတြ ေအာင္ၾကသည္။ သူမေအာင္ စာေမးပြဲက်၍ ဝမ္းနည္း ရသည္။ မိဘလုပ္သူက ေအာ္ေငါက္႐ိုက္ႏွက္ အရွက္ရရသည္။ တခ်ိဳ႕ ကေလးမ်ား႐ႈိက္ႀကီးတငင္ႏွင့္ ျမင္ကြင္းမေကာင္းပါ။

လူတိုင္းမွာ မာနကိုယ္စီရွိၾကစၿမဲ။ ပညာရွင္တစ္ဦးက မာနကို ထိုက္မာနႏွင့္ မိုက္မာနဟူ၍ ႏွစ္မ်ိဳးခြဲျပထားသည္။ ရွိရင္း စြဲမာနကို အတၱက မ်က္မွန္စိမ္းတပ္ေပးလိုက္ေသာအခါ အျမင္အာ႐ုံမ်ား တစ္ဖက္ေစာင္းနင္းျဖစ္ သြားရ သည္။ လႊမ္းၿခဳံအျမင္ အားနည္းသြားသည္။ အျမင္အာ႐ုံေဘာင္ က်ဥ္းသြားသည္။ ဤသို႔ျဖင့္ မိုက္မာနျဖစ္ သြားရသည္။ မိုက္မာနပိုင္ရွင္မ်ားသည္ အရာရာတြင္ ကိုယ့္ဆႏၵ တစ္ခုတည္း ကိုခ်ည္း ေရွ႕တန္းတင္သည္။ တစ္ဖက္၏ ဆႏၵျဖစ္ႏိုင္ေျခ လြတ္လပ္မႈမ်ား ကိုအေလးမထား တတ္ၾက။ အထူးသျဖင့္ မိဘႏွင့္ သားသမီးၾကား ပညာေရး ျမင္ကြင္းမ်ား၊ မိမိျဖစ္ေစခ်င္သည့္ ဆႏၵတစ္ခုတည္းႏွင့္ သားသမီးမ်ားပညာေရးကို တြန္းတြန္း တိုက္တိုက္ လုပ္တတ္ၾကသည္။ ကေလးတစ္ေယာက္၏ ရပိုင္ခြင့္ အခြင့္အေရးမ်ားကို အေလးမမူ၊ ဂ႐ုမစိုက္၊ ဥေပကၡာျပဳခဲ့ၾကသည္။

ကေလးမ်ားအားလုံးမွာ ေလ့လာသင္ယူခြင့္အျပင္ ကစားခြင့္ႏွင့္ ရွင္သန္ဖြံ႕ၿဖိဳးခြင့္မ်ားရွိၾကသည္။ ဤအခြင့္ အေရးမ်ားသည္ ငါ့သား၊ ငါ့သမီးဟူသည့္မိဘမ်ား၏ ေမာင္ပိုင္စီးမႈေအာက္မွာ ေလ့လာသင္ယူခြင့္တစ္ခုမွ အပ က်န အခြင့္အေရးမ်ား ေပ်ာက္ကြယ္ဆုံး႐ႈံးခံေနၾကရသည္။ ပညာသင္ ယူစဥ္ကာလ ကစားခ်ိန္၊ နားခ်ိန္မရွိ နံနက္ မိုးေသာက္ မွသည္ ညအိပ္ရာ ဝင္ခ်ိန္ထိ စာ ႏွင့္ ဖိထားႏွိပ္စက္ခံေနၾကရသည္။ စာမွအပအျခားမည္သည့္ အလုပ္ ကိုမၽွ မလုပ္ရ။ ေက်ာင္း၊ အိမ္၊ က်ဴရွင္၊ စာက်က္ဝိုင္း၊သံသရာလည္ရင္းသူတို႔ေလးေတြ သံပတ္ ႐ုပ္က ေလးေတြလို သြားလာလႈပ္ရွားရွိေနၾကရရွာသည္။ သားသမီးမ်ားပညာေရးအတြက္ တတ္ႏိုင္သည့္ မိဘမ်ား ကေငြကို ပုံေအာၾကသည္။ မတတ္ႏိုင္ဟုဆိုလည္း မိမိသားသမီးပညာေရးတြင္သီးသန္႔ဝိုင္း မထားေပး ႏိုင္ေသာ္ လည္း က်ဴရွင္တစ္ခုေလာက္ေတာ့ ႀကိဳးစားပမ္းစားရွိေနတတ္ၾကသည္။ ဤသို႔ အားခဲလာသမၽွ ေအာင္စာရင္း ထြက္သည့္ ေန႔တြင္ မွန္းခ်က္ႏွင့္ႏွမ္းထြက္ မကိုက္ျဖစ္လာေသာအခါ ေဒါသ ဟူသမၽွ ကေလး ထံစုၿပဳံေရာက္သြားရသည္။

တခ်ိဳ႕ကေလးမ်ား ေအာင္ၾကသည္။ သို႔ေသာ္ A ခန္း၊ B ခန္းမရၾက။ေအာင္ပါ လ်က္ မိဘအဆူခံၾကရသည္။ မိမိ၏ ကေလးဘက္ကို မငဲ့၊ မိမိဆႏၵ တစ္ခုတည္းႏွင့္ မိဘတခ်ိဳ႕၏ မိုက္မာနမ်ား။ ဤသို႔ဆူလိုက္၊ ႐ိုက္လိုက္ႏွင့္ စိတ္လြတ္လက္လြတ္ ရွိေနမႈမ်ားသည္ မူလတန္းအဆင့္မွာ ျပႆနာမရွိႏိုင္လည္း အလယ္တန္းအဆင့္၊ အထူးသျဖင့္ ရွစ္တန္း၊ ကိုးတန္းကေလးမ်ား အတြက္ကား မျဖစ္သင့္။ဆင္ျခင္သင့္သည္။ ထိုသို႔မဟုတ္ပါက ကေလးမ်ား ရွက္ရမ္းရမ္းတတ္သည္။ ထြက္ေပါက္ရွာလာ တတ္သည္။ ေကာင္းေသာ ထြက္ေပါက္ျဖစ္မလာႏိုင္ပါ။ ေနာက္ဆုံးမွာ ဘ၀တစ္သက္တာလုံး ယူက်ဳံး မရ ဝမ္းနည္းစရာအျဖစ္မ်ိဳးထိ ႀကဳံေတြ႕ရႏိုင္ပါသည္။

ႀကဳံႀကိဳက္တုန္း မိမိအသိ သူငယ္ခ်င္းတစ္ဦး အေၾကာင္း ေျပာလိုသည္။ အေဖလည္းသူ၊ အေမလည္းသူ ဘ၀ႏွင့္ ကေလး သုံးေယာက္ကို ထိန္းေက်ာင္း လ်က္ ပင္ပင္ပန္းပန္း ႐ုန္းကန္ လာခဲ့ရ သည္။ ေျခာက္တန္းေက်ာင္း သား အငယ္ဆုံး သားေလး ေအာင္စာရင္း ကပ္သည့္ေန႔ သားငယ္ႏွင့္အတူ သြားၾကည့္သည္။ သားငယ္ စာေမးပြဲ က်သည္။ ကေလးခမ်ာမ်က္စိ မ်က္ႏွာပ်က္၊ အေဖ၏ အဆူအ႐ိုက္ခံရမည္ စိုး႐ြံ႕ေနရွာသည္။ မိမိ၏ သူငယ္ ခ်င္းမွာ သူ႕သားငယ္ကို မ႐ိုက္႐ုံအျပင္ အၿပဳံးမပ်က္ ပခုံးဖက္ရင္း အားေပးစကားေတာင္ ေျပာလိုက္ ေသးသည္။

သားငယ္စာေမးပြဲက်တာ ငါ့ဘက္ကလည္း အားနည္းခ်က္ရွိေနလို႔ေပါ့ကြာ။ ငါ့ကိုယ္ႏႈိက္ကလည္း အလုပ္ တစ္ဖက္နဲ႔ ဆိုေတာ့ အခ်ိန္မေပးႏိုင္တာလည္း ပါတာေပါ့။ သူလည္း စာေမးပြဲက်ေတာ့ ဘယ္စိတ္ေကာင္း ပါ့မလဲ။ ေလာေလာဆယ္ သားငယ္အတြက္ လုပ္ေပးႏိုင္တာ ဒါပဲရွိတယ္ေလကြာမိမိအသိ ၏ အျမင္ႏွင့္ ခံစား ခ်က္ကို ရွင္းျပ သြားသည္။ မိဘတိုင္း သားသမီးမ်ားကို ဆင္စီး ျမင္းရံသည္ ကိုျမင္ ခ်င္ၾကသည္။ တင့္ေတာင့္ တင့္တယ္ ျဖစ္ေစခ်င္ၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင့္လည္း မိဘတိုင္းက သားသမီးမ်ား ပညာေရးကို ေရွ႕တန္းတင္ၾကသည္။

သို႔ေသာ္ ျဖစ္ခ်င္သလို၊ ျဖစ္သင့္သလို ျဖစ္မလာသည့္အခါမ်ိဳးတြင္ မိမိ အသိ သူငယ္ခ်င္း၏ အျမင္မ်ိဳးကိုလည္း စဥ္းစား၍ရေအာင္ ပညာရွိ သတိျဖစ္ခဲ ေရးလိုက္ရပါသည္။ ။

MOI Webportal Myanmar