သန္းေခါင္စာရင္း နဲ႔ မြတ္စလင္ဦးေရ
ပုိ႔စ္တင္ခ်ိန္
- 4/11/2014 08:09:00 AM
ကုလသမဂၢအကူအညီနဲ႔ သန္းေခါင္စာရင္း ျပဳစုရာမွာ စာရင္းမေကာက္ႏိုင္လို႔ က်န္ေနတဲ့ေနရာနဲ႔ တမင္ခ်န္ထားတဲ့ ေနရာေတြရွိတဲ့အတြက္ တုိင္းရင္းသားအခ်ဳိ ႔နဲ႔ မြတ္စလင္ဦးေရကို ေရတြက္ဖုိ႔ အခက္အခဲရွိႏုိင္ပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ ရွိၿပီးသာၿမိဳ ႔နယ္ လူဦးေရစာရင္းကို အားကိုးႏိုင္ပါတယ္။ ဥပမာ ေမာင္ေတာၿမိဳ ႔နယ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဦးစီးဌာန မႏွစ္က ထုတ္ျပန္တဲ့ ေဒသဆုိင္ရာ အခ်က္အလက္မ်ား စာအုပ္လိုမွတ္တမ္းမွာ လူဦးေရစာရင္းကို ေတြ႔ႏုိင္ပါတယ္။ သန္းေခါင္စာရင္း မေကာက္ႏုိင္ေသးလို႔ က်န္ေနတဲ့ေနရာမွာလည္း ေဒသအေျခအေနကိုလုိက္ၿပီး ေနာင္အခါမွာ လူဦးေရစာရင္း ေကာက္ယူႏိုင္ပါတယ္။
ပံုစံတခုတည္းကိုသာသံုးၿပီး (၁၀) ႏွစ္တႀကိမ္ တုိင္းျပည္ကို ဓါတ္ပံုရိုက္တယ္ဆိုတဲ့ သန္းေခါင္စာရင္းနည္းဟာ အိမ္ေထာင္စဘဝတည္ၿငိမ္ၿပီး မ်ဳိးႏြယ္တူတဲ့ လူအဖြဲ႔အစည္းနဲ႔သာ သင့္ေတာ္တယ္လို႔ ယူဆတဲ့ပညာရွင္နဲ႔ အဖြဲ႔အစည္းေတြ ရွိပါတယ္။ ဒီနည္းဟာ စရိတ္အကုန္အက်မ်ားၿပီး လူမ်ဳိးႏြယ္ရႈပ္ေထြးတဲ့ ေရႊ ႔ေျပာင္းမႈမ်ားျပားတဲ့ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းနဲ႔ မသင့္ေတာ္ဘူးလို႔ ဆုိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အရပ္ေဒသအလုိက္ စာရင္းေကာက္ယူတဲ့နည္းကို သံုးလာၾကပါတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာလည္း ၂၀၁၄ သန္းေခါင္စာရင္းမွာမပါတဲ့ ေဒသေတြမွာ သင့္ေတာ္တဲ့နည္းနဲ႔ စာရင္းေကာုက္ယူႏုိင္လိမ့္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ရပါတယ္။
Harvard တကၠသိုလ္ Ash Center ဟာ ၁၉၅၃ သန္းေခါင္စာရင္းကို အေျခခံၿပီး ျမန္မာျပည္က မြတ္စလင္ဦးေရကို တြက္ျပတဲ့စာတမ္းကို လြန္ခဲ့တဲ့ ဇူလိုင္လမွာ ထုတ္ထားပါတယ္။ ၁၉၅၃ သန္းေခါင္စာရင္းဟာ ၿမိဳ ႔နယ္လူဦးေရကို အဓိကထားၿပီး ေကာက္ယူတဲ့စာရင္းျဖစ္လို႔ ေက်းလက္လူဦးေရ အခ်ဳိ ႔အဝက္သာ ပါဝင္ပါတယ္။ တျပည္လံုးမွာ လူဦးေရ သန္း (၂၀) ေက်ာ္ရွိတဲ့အနက္ မြတ္စလင္ဦးေရဟာ (၄) ရာခိုင္ႏႈန္း (သို႔မဟုတ္) ရွစ္သိန္းေက်ာ္ ရွိတယ္လို႔ ဆုိပါတယ္။ ေနာက္အႏွစ္ (၃၀) ၾကာလုိ႔ ၁၉၈၃ မွာ သန္းေခါင္စာရင္းေကာက္ေတာ့လည္း မြတ္စလင္ဦးေရဟာ တုိင္းျပည္လူဦးေရရဲ ႔ (၄) ရာခုိင္ႏႈန္းပဲ ရွိေနပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ လူဦးေရက (၃၄) သန္းျဖစ္လာလို႔ မြတ္စလင္ဦးေရဟာ (၁) သန္း (၄) သိန္းအထိ တိုးလာပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မြတ္စလင္က ျမန္မာ့လူ႔အဖြဲ႔အစည္းကို လႊမ္းမိုးလိမ့္မယ္လို႔ စိုးရိမ္တယ“ယုတၱိမရွိဘူးလို႔ ဆုိပါတယ္။
သမုိင္းသုေတသန ဦးစီးဌာန၊ ညႊန္ၾကားေရးမွဳး ဦးျမင့္သိန္း ေရးသားၿပီး ၂၀၀၉ မတ္လမွာ ဖတ္ၾကားတဲ့စာတမ္းမွာ ဘဂၤါလီမြတ္စလင္ဦးေရ ရခုိင္ေဒသမွာ တုိးပြားလာပံုကို တင္ျပထားပါတယ္။ ေမာင္ေတာၿမိဳ ႔နယ္မွာ ၁၉၅၆ က မြတ္စလင္ဦးေရ (၁) သိန္း (၈) ေသာင္းေက်ာ္ရွိၿပီး၊ ၁၉၈၆ မွာ (၂) သိန္း (၆) ေသာင္းေက်ာ္ ျဖစ္လာတယ္လို႔ ဆုိပါတယ္။ အႏွစ္ (၃၀) အတြင္း မြတ္စလင္ဦးေရ (၁) ဆခြဲ တုိးပြားလာတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ၁၉၃၁ က ေမာင္ေတာမွာ မြတ္စလင္ (၁) သိန္းေက်ာ္သာရွိတာမို႔ (၅၅) ႏွစ္အတြင္း (၂) ဆခြဲ တုိးပြားလာတဲ့ သေဘာျဖစ္ပါတယ္။ ဘူးသီးေတာင္မွာ ၁၉၄၂ က မြတ္စလင္ တစ္ရာေက်ာ္သာရွိေပမယ့္ အႏွစ္ (၆၀) ေက်ာ္လာတဲ့အခါ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္မွာ (၂) သိန္း (၈) ေသာင္းေက်ာ္ ရွိလာပါတယ္။ ဘဂၤါလီမြတ္စလင္ေတြ ဝင္ေရာက္လာလုိ႔ လူမ်ဳိးေရး အဓိကရုဏ္း ျဖစ္မွာကို ကိုလိုနီေခတ္ကတည္းက သတိေပးခဲ့ပါတယ္။
စစ္တေကာင္းသားေတြ ဝင္ေနတာကို ရခိုင္တုိင္းရင္းသားနဲ႔ ေဒသခံမြတ္စလင္ေတြက မႏွစ္သက္တဲ့အတြက္ လူမ်ဳိးေရးပဋိပကၡ ျဖစ္ႏိုင္တာကို ၁၉၃၉ စံုစမ္းေရးေကာ္မရွင္က သတိေပးခဲ့ပါတယ္။ ၂၀၁၂ ေရာက္လာေတာ့ ေမာင္ေတာၿမိဳ ႔နယ္ရဲ ႔ လူဦးေရ (၅) သိန္း (၁) ေသာင္းေက်ာ္မွာ ၉၄ ရာခိုင္ႏႈန္းဟာ ဘဂၤါလီမြတ္စလင္ ျဖစ္ေနတယ္လို႔ မၾကာမီက ထုတ္ျပန္တဲ့ ဒုခ်ီးရားတန္း စံုစမ္းေရးေကာ္မရွင္ အစီရင္ခံစာမွာ ေဖာ္ျပပါတယ္။ မြတ္စလင္ (၄) သိန္း (၈) ေသာင္းရွိၿပီး ဗုဒၶဘာသာ (၂) ေသာင္း (၇) ေထာင္ ရွိပါတယ္။ ေမာင္ေတာၿမိဳ ႔နယ္ လူဦးေရတုိးႏႈန္းက (၂) ဒႆမ (၆) ရာခုိင္ႏႈန္းျဖစ္လို႔ အျခားေဒသထက္ ပိုမ်ားပါတယ္။ ရခိုင္ျပည္နယ္ လူဦးေရးရဲ ႔ (၂၀) သို႔မဟုတ္ (၂၅) ရာခုိင္ႏႈန္းဟာ မြတ္စလင္ျဖစ္မယ္လို႔ ခန္႔မွန္းပါတယ္။ ဒီအခ်က္ေၾကာင့္ မြတ္စလင္ ဆန္႔က်င္ေရးလုပ္မယ္ဆိုတာမ်ဳိးဟာ သဘာဝမက်ဘူးလို႔ ျမင္ၾကပါတယ္။
ရခုိင္နဲ႔ ဘဂၤါလီ မ်ဳိးႏြယ္အဖြဲ႔အစည္းအၾကား ယံုၾကည္မႈရွိလာေအာင္ အစိုးရအဖြဲ႔အစည္းေတြအေနနဲ႔ ေဆာင္ရြက္သင့္တာေတြကို ဒုခ်ီးရားတန္း စံုစမ္းေရးေကာ္မတီအစီရင္ခံစာမွာ ေဖာ္ျပထားၿပီး ျဖစ္ပါတယ္။ စားဝတ္ေနေရး က်ပ္တည္းတဲ့ စစ္အာဏာရွင္ေခတ္မွာ ဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြ ႏိုင္ငံျခားထြက္ၾကၿပီး မြတ္စလင္ေတြ ထြက္ခြါဖို႔ ခက္ခဲတာဟာ မြတ္စလင္ဦးေရကို မ်ားျပားေစတဲ့ အေၾကာင္းရင္းတခု ျဖစ္ႏုိင္တယ္လို႔ Ash Center စာတမ္းက သံုးသပ္ပါတယ္။ သန္းေခါင္စာရင္းထြက္လာရင္ မြတ္စလင္ဦးေရ တုိးပြားလာတာကို ေတြ႔ရင္လည္း ေတြ႔ႏုိင္ပါတယ္။ ဒါဟာ မြတ္စလင္ဆန္႔က်င္ေရး လုပ္ရမယ့္ကိစၥ မဟုတ္ပါဘူး။ ကမာၻမွာ မြတ္စလင္ဦးေရ သန္း (၁၆၀၀) ေက်ာ္ ရွိပါတယ္။
၁၉၄၅ မွာ ေတာင္ကိုရီယား လူဦးေရရဲ ႔ (၂) ရာခုိင္ႏႈန္းဟာ ခရစ္ယာန္ျဖစ္ၿပီး အမ်ားစုဟာ ဗုဒၶဘာသာဝင္ ျဖစ္ပါတယ္။ ၁၉၈၅ ေရာက္ေတာ့ ခရစ္ယာန္ဦးေရဟာ (၂၅) ရာခိုင္ႏႈန္း ျဖစ္လာပါတယ္။ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေရးကို ကူညီတဲ့အတြက္ ခရစ္ယာန္ဘာသာဝင္မ်ားလာေၾကာင္း သိရပါတယ္။ ၂၀၀၅ ခုႏွစ္ စာရင္းအရ ေတာင္ကိုရီးယားလူဦးေရမွာ ဘာသာကိုးကြယ္သူ (၅၄) ရာခိုင္ႏႈန္းသာ ရွိပါတယ္။ ဒီအထဲမွာ ဗုဒၶဘာသာက (၂၃) ရာခိုင္ႏႈန္း၊ ခရစ္ယာန္က (၂၉) ရာခိုင္ႏႈန္း နဲ႔ အျခားဘာသာ (၂) ရာခိုင္ႏႈန္း ပါဝင္ပါတယ္။ လူဦးေရ (၄၆) ရာခိုင္ႏႈန္းက ကိုးကြယ္ယံုၾကည္တဲ့ဘာသာ မရွိေတာ့ပါဘူး။ ဘာသာေရး နဲ႔ လူမႈစီးပြား တုိးတက္ဖြံ႔ၿဖိုးေရး ဆက္စပ္ေနပံုကို ေတာင္ကိုရီးယားသမုိင္းက သက္ေသျပေနပါတယ္။
နားဆင္ရန္
VOA
