ကမာၻက ေစာင့္ၾကည့္ေနၾကတဲ့ စ်ာပနအခမ္းအနားႀကီး.-(ေက်ာ္သူ)

ပုိ႔စ္တင္ခ်ိန္ - 4/22/2014 07:25:00 AM

ေျပာကိုမေျပာခ်င္ဘူး။ လူေတြအယူသည္းတတ္ပံုမ်ားဗ်ာ။ ေက်ာ္သူတို႔ လင္မယားရယ္ ဆရာမရယ္ ကို နာမက်န္းျဖစ္ေနတဲ့သူကို ေနအိမ္၊ ေဆး႐ုံမ်ားမွာ လူနာသတင္းေမးသြားရင္ ႏွာေခါင္း႐ံႈ႕ၾကျခင္း၊ အ တင္းေျပာၾကျခင္း၊ ေမးေငါ့ၾကျခင္း စသည့္ မလိုလားေသာ အရိပ္သ႑ာန္မ်ားျဖင့္ ဆီးႀကိဳတတ္ၾကသည္။ တခ်ိဳ႕ဆိုလွ်င္ "ဟာ…. ဟင္…. ဟယ္…. အို… ရပါတယ္၊ ေနေကာင္းပါတယ္။ က်န္းမာလာပါၿပီ ဒီေတာ့ မ လာပါနဲ႔။ မလိုပါဘူး။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္" ဟူ၍ ဆီးႀကိဳကာပိတ္ပင္မႈ၊ တားဆီးမႈတို႔ျဖင့္ ဦးစြာကိုယ္တိုင္ ႀကံဳေတြ႔ခဲ့ရျပန္သည္။ ထိုကဲ့သို႔ ေျပာဆိုၾကေသာ အယူသည္းတတ္ေသာ လူမ်ားသည္ အကယ္၍မ်ား ထိုမက်န္းမာေသာ လူနာသည္ ဘဝတစ္ပါးသို႔ ေျပာင္းသြားၿပီဆိုပါက “အကို… ညီေလး… ဦး… အဘ ကယ္ပါဦး… တစ္ခါမွ အေတြ႔အႀကံဳမရွိလို႔ပါ။ နာေရးကိစၥေတြ မလုပ္တတ္လို႔ပါ။ သၿဂႋဳဟ္ေပးပါဦး။

 စရိတ္ မတတ္ႏိုင္လို႔ပါ။ စည္စည္ကားကားေလး ျဖစ္ေအာင္လုပ္ေပးပါ။ ကားအေကာင္းစားႀကီးနဲ႔ လုပ္ေပးပါ။ အ လွဴေငြေတြ အမ်ားႀကီး လာေရာက္လွဴဒါန္းပါဦးမယ္" စသည့္ စကားမ်ားကိုလည္း ေျပာတတ္ေသးသည္။ စ်ာပနအခမ္းအနား ၿပီးဆံုးသြားေသာအခါ ထိုကဲ့သို႔ ႀကီးက်ယ္ခမ္းနားစြာ နိဗၺာန္ယာဥ္ အေကာင္းစားႀကီး အား ေတာင္းဆိုခဲ့သူတစ္ခ်ိဳ႕တို႔သည္ ေငြအမ်ားႀကီး လွဴဒါန္းဖို႔ေနေနသာသာ ေပ်ာက္ျခင္းမလွ ေပ်ာက္သြား ၾကသူမ်ား၊ ကုိယ္ေယာင္ေဖ်ာက္သြားၾကသူမ်ား၊ ကိုယ္ေပ်ာက္ပညာစြမ္း တတ္ေျမာက္ထားၾကသည့္အလား ေပ်ာက္ျခင္းမလွ ေပ်ာက္ဆံုးသြားၾကသည္ကိုလည္း အႀကိမ္ႀကိမ္ အဖန္ဖန္ ႀကံဳေတြ႔ခဲ့ရဘူးသည္။ ဤသည္ တို႔ကား သဘာဝတရားတစ္ခုလုိ႔ပင္ ဆိုရမလို ျဖစ္ေနေတာ့သည္။

ထိုကဲ့သို႔ အယူသည္းေသာသူမ်ား၊ အုပ္စုမ်ားထဲတြင္ ယေန႔ ၂၁.၄.၂ဝ၁၄ ရက္ေန႔ နံနက္ (၆း၃ဝ) နာရီအခ်ိန္ခန္႔က ဘဝတစ္ပါးသို႔ ေျပာင္းလဲသြားရ႐ွာေသာ ဟံသာဝတီ သတင္းစာဆရာႀကီး ဦးဝင္းတင္ ၏ မိသားစုအသိုင္းအဝိုင္း၊ ပတ္ဝန္းက်င္၊ အေပါင္းအသင္း၊ မိတ္ေဆြသဂၤဟမ်ား၊ လက္တြဲေဖာ္/ဖက္မ်ား မပါ ဝင္ခဲ့သည္ကို ကၽြန္ေတာ္လက္ေတြ႔ သိရွိခဲ့ရသည္။ အေၾကာင္းမွာ ဘဘဦးဝင္းတင္ ေထာင္မွ လြတ္လာ သည့္အခ်ိန္မွစ၍ ေထာင္ဝတ္စံု အျပာႏုေရာင္ကို စဥ္ဆက္မျပတ္ ဝတ္ဆင္ထားမႈ၊ ဘဘဦးဝင္းတင္ ၏ မ ေျပာင္းလဲေသာ ခံယူခ်က္၊ ရည္မွန္းခ်က္၊ ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ားအျပင္ အေၾကာက္တရား လံုးဝမရွိေသာ သံမဏိ လူသားတစ္ေယာက္အျဖစ္၄င္း၊ ဘဘ၏ အစဥ္အၿမဲ ၿပံဳးေယာင္သမ္းေနေသာႏႈတ္ခမ္း၊ အၾကင္နာ တရားလြမ္းၿခံဳေနေသာ မ်က္ဝန္းတို႔ေၾကာင့္၄င္း ကၽြန္ေတာ္ျပင္ပတြင္ လူခ်င္းမဆံုဆည္း ခဲ့စဥ္ကတည္းက ေလးစားမိသည္။ ခ်စ္ခင္မိသည္။ ဂုဏ္ယူမိသည္။ အားက်မိသည္။ ထိုကဲ့သို႔ ကၽြန္ေတာ္ ေလးစားဂုဏ္ယူ အားက်ခဲ့ေသာ သံမဏိလူသား သူရဲေကာင္းႀကီးအား ကၽြန္ေတာ္ေနာက္ပို္င္းတြင္ လူခ်င္းဆံုေတြ႔ခြင့္ ရရွိ ေသာ သာေရး/နာေရး အခမ္းအနားမ်ားတြင္ ထိုသံမဏိလူသားႀကီးသည္ ကၽြန္ေတာ္သူ႔အား ေလးစား ဂုဏ္ယူ ခ်စ္ခင္သကဲ့သို႔ ကၽြန္ေတာ့္အားလည္း သူသည္ ေလးစားဂုဏ္ယူ ခ်စ္ခင္ခဲ့သူျဖစ္ေၾကာင္း ကၽြန္ ေတာ္သိရွိခဲ့ရသည္။ တစ္ဦးကေစတနာ၊ တစ္ဦးကေမတၱာ ဆိုသလို ေမတၱာတရားမ်ား ေရာင္ျပန္ဟပ္ျခင္း ပင္ ျဖစ္ေတာ့သည္။ ထုိသံမဏိလူသားႀကီးသည္ ကၽြန္ေတာ့္အား ေတြ႔တိုင္း ျမင္တိုင္း စိတ္ဓာတ္မက်ရန္ ကိုယ့္အလုပ္ ကိုယ္လုပ္ရန္၊ အစဥ္အၿမဲ သတိေပးစကား၊ အားေပးစကား၊ ခ်ီးက်ဴးစကားမ်ားကို ေျပာတတ္ ေသးသည္။ ကၽြန္ေတာ္ေရးသားခဲ့ေသာ "ကၽြန္ေတာ္သာသမၼတႀကီးျဖစ္ခဲ့ရင္" စာအုပ္မိတ္ဆက္ပြဲတြင္လည္း ေနထိုင္မေကာင္းသည့္ၾကားမွ တက္ေရာက္ခဲ့ကာ သံမဏိလူသားႀကီးသည္ "သမၼတျဖစ္ခ်င္တယ္ဆိုတာ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟေတြနဲ႔ ယွဥ္ပါတယ္။ ကိုေက်ာ္သူက သူသမၼတျဖစ္ခဲ့ရင္လို႔ဆိုတာ၊ ျဖစ္ခ်င္တာ မ ဟုတ္ပါဘူး။ သူျဖစ္ခဲ့ရင္ တိုင္းျပည္ရဲ႕ လိုအပ္ေနတဲ့ ႏိုင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရး၊ က်န္းမာေရးေတြကို ဘယ္လိုျဖည့္ဆည္းေပးမယ္လို႔ ဆိုလိုတာပါ။ သူသာသမၼတျဖစ္ခဲ့ရင္ ဆိုတာကေတာ့ ေမတၱာ၊ မုဒိတာ၊ ဂ႐ု ဏာနဲ႔ယွဥ္ပါတယ္။ ဒီလိုဆိုရင္ေတာ့ အဲဒီကိစၥဟာ အင္မတန္ေကာင္းျမတ္တဲ့ ရည္႐ြယ္ခ်က္ပါလို႔ ကၽြန္ ေတာ္ ရဲရဲႀကီး ဆိုလိုခ်င္ပါတယ္" ဟု အသိေပးစကား ဂုဏ္ျပဳစကားမ်ား ေျပာၾကားခဲ့ဘူးသည္။

၂ဝ၁၄ ခုႏွစ္ မဟာသႀကၤန္မတိုင္ခင္ ကာလအခ်ိန္တြင္ ဘဘဦးဝင္းတင္ က်န္းမာေရးဆိုးဝါးလာ၍ ေဆး႐ံုတက္ရေၾကာင္း ကၽြန္ေတာ္တို႔သိ႐ွိခဲ့သည္။ ေဆး႐ံုတစ္႐ံုၿပီး တစ္႐ံုေျပာင္းေနရေၾကာင္းလည္း ကၽြန္ ေတာ္တို႔သိရသည္။ နည္းနည္းေနေကာင္းလာလိုက္၊ ေနျပန္ဆိုးဝါးလိုက္ စသည့္ ေန႔စဥ္ျဖစ္ေပၚေနေသာ က်န္းမာေရးျဖစ္စဥ္မ်ားကိုလည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ သိ႐ွိေနရသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ လင္မယားႏွစ္ေယာက္စလံုး ထိုျဖစ္ရပ္မ်ား၊ ထိုျဖစ္စဥ္မ်ား အားလံုးကိုသိ႐ွိ ၾကားသိေနရေသာ္လည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔၏ ခံစားမႈမ်ား၊ ဝမ္း နည္းမႈမ်ား၊ စိုးရိမ္မႈမ်ားအား ရင္တြင္း၌ ၿမိဳသိပ္ကာ ဘဘဦးဝင္းတင္ ထံသို႔သြားေရာက္ သတင္းေမးခ်င္ သည့္ ေျခလွမ္းမ်ားကို ထိမ္းခ်ဳပ္ထားရေတာ့သည္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ အထက္တြင္ ေဖာ္ျပေရးသား ခံစားခဲ့ရေသာ အယူသည္းမႈ လူသားမ်ားအား စိတ္ဆင္းရဲျခင္း ဒုကၡမေပးလိုျခင္းေၾကာင့္ပင္ျဖစ္သည္။ ထို႔ ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ့္ဇနီး ေ႐ႊဇီးကြက္မွ သူမ၏ Facebook စာမ်က္ႏွာေပၚတြင္ သူ၏ခံစားခ်က္အား "ကၽြန္မ တို႔က နာေရးကူညီမႈအသင္း လုပ္ေဆာင္ေနသူေတြျဖစ္လို႔ ေနမေကာင္းေတာ္ေတာ္ျဖစ္ေနတဲ့ ဘဘ ဦးဝင္း တင္ကို သိပ္ၿပီးသြားေမးခ်င္ေပမယ့္ မေမးရဲ၊ မေမးရက္ဘူးျဖစ္ေနတာပါ။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဘဘကို ကတိ တစ္ခု ေပးႏိုင္တာကေတာ့ ဘဘခ်စ္တဲ့ ျမန္မာျပည္နဲ႔ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြကို ဘဘရဲ႕ သံမဏိစိတ္ဓာတ္မ်ိဳးနဲ႔ ဘဘလိုပဲ ရာသက္ပန္ သယ္ပိုးသြားမယ္ဆိုတာကို ဘဘကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုး ႐ိုေသစြာ ကတိေပးလိုက္ပါတယ္။ ေက်ာ္သူ+ေရႊဇီးကြက္" ဟု ေရးသားခဲ့သည္။ ထိုအခါ သူမ၏ Facebook စာမ်က္ႏွာေပၚတြင္ Comments မ်ား ခ်က္ခ်င္းတက္လာေတာ့သည္။ Like လုပ္သူမ်ားလည္း မ်ားစြာေပၚလာသည္။ Comments မ်ားထဲ တြင္ ေဆး႐ံုသို႔သြားရန္၊ ဘဘက်န္းမာေရးအား ေမးျမန္းရန္ စသည့္ တြန္းအားမ်ား မ်ားစြာပါလာခဲ့သည္။ ထိုတြန္းအားမ်ားထဲတြင္ ဘဘဦးဝင္းတင္၏ ေဆြမ်ိဳးမ်ားမွလည္း ေဆး႐ံုသို႔ လာေရာက္ေမးျမန္းရန္ ေရး သား ထားမႈမ်ား ပါဝင္လာသည္။ ထို႔အျပင္ တယ္လီဖုန္းမ်ားျဖင့္ ကၽြန္ေတာ့္ဇနီး ထံသို႔၄င္း၊ ကၽြန္ေတာ့္ထံသို႔ ၄င္း ဆက္သြယ္၍ ေဆး႐ံုသို႔သြားေရာက္ရန္ တိုက္တြန္းႏိႈးေဆာ္မႈမ်ားလည္း ရွိခဲ့သည္။ ထို႔အျပင္ လူႀကံဳႏွင့္ လည္း ေျပာၾကားသည္ကိုလည္း ႀကံဳေတြ႔ခဲ့ရသည္။ ထိုကဲ့သို႔ေသာ တြန္းအားမ်ားၾကားထဲတြင္ ကၽြန္ေတာ္ တို႔သည္ ဘဘထံသို႔ သြားေရး၊ မသြားေရး လြန္ဆြဲေနခ်ိန္ HIV လူနာမ်ားအား ကူညီေစာင့္ေရွာက္မႈ ေဂဟာ ဖြင့္လွစ္ထားေသာ NLD မဂၤလာေတာင္ညြန္႔ၿမိဳ႕နယ္ လႊတ္ေတာ္အမတ္ ေဒၚျဖဴျဖဴသင္းမွ ကၽြန္ေတာ့္ထံသို႔ ဖုန္းဆက္ကာ "ကိုေက်ာ္သူ ဘဘဆီကို မလာဘူးလား။ ဘဘက သတိရတိုင္း ကိုေက်ာ္သူကို ေမးေမး ေနတယ္" ဟူေသာ စကားအား ၾကားသိလိုက္ခ်ိန္ ကၽြန္ေတာ့္၏ ဇနီးေ႐ြဇီးကြက္ႏွင့္ ဆရာမသန္းျမင့္ေအာင္ တို႔ကလည္း ေဆး႐ံုကိုသြားၿပီး ဘဘကို သြားၾကည့္ပါစို႔ ဟု လာေရာက္ေျပာၾကားမႈေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ အား တင္း၍ ေဆးရံုသို႔ေရာက္ရွိ သြားခဲ့ေတာ့သည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဇနီးေမာင္ႏွံႏွင့္ ဆရာမတို႔ (၃) ဦး ေဆး႐ံုသို႔ ေရာက္ရွိေသာအခါ ဘဘ ဦးဝင္းတင္၏ ေဆြမ်ိဳးမ်ားႏွင့္ ေဆး႐ံုတြင္ေရာက္ရွိေနၾကေသာ ဘဘ၏ မိတ္ေဆြ မ်ားက ကၽြန္ေတာ္တို႔အား နားလည္မႈျပည့္ဝစြာျဖင့္ ႀကိဳဆိုၾကကာ ဘဘအား ထားရွိရာ ICU ခန္းမထဲသို႔ ေခၚေဆာင္ခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္ ဘဘ၏ကုတင္ေဘးသို႔ အနီးကပ္သြားေရာက္ အားေပးမႈျပဳရန္အတြက္ တစ္ဦးခ်င္း၊ တစ္လွည့္စီ၊ ပိုးသတ္ထားေသာ ဝတ္စံုအားဝတ္ဆင္၍ ဝင္ေရာက္ေတြ႔ဆံုခဲ့ရသည္။ ကၽြန္ေတာ္ တို႔ (၃) ဦးစလံုး ဘဘဦးဝင္းတင္အား ဂါရဝျပဳ ကန္ေတာ့ခဲ့ၾကသည္။ ထိုစဥ္က ဘဘ၏မ်က္လံုးမ်ားသည္ လည္ေနျခင္း၊ အားစိုက္၍ စူးစိုက္ၾကည့္႐ႈျခင္း၊ စကားမ်ားေျပာေသာ္လည္း ေျပာမထြက္လာျခင္း စသည့္ ေဝဒနာမ်ား ခံစားေနရသည္ကို စိတ္မေကာင္းစြာ ေတြ႔ျမင္ခဲ့ရသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔၏ ဝမ္းနည္း၊ ပူေဆြးမႈ ေသာကမ်ားအား ဟန္ေဆာင္မ်က္ႏွာဖံုးမ်ားတပ္၍ ေဆး႐ံုမွ ျပန္လည္ထြက္ခြာခဲ့ရေတာ့သည္။

ယခု ဘဘဦးဝင္းတင္ ဆံုးပါးသြားၿပီ။ ဘဝတစ္ပါးသို႔ ေျပာင္းသြားၿပီ။ သံမဏိလူသားႀကီး တစ္ျခား ၿဂိဳလ္ကမ႓ာသို႔ ေရာက္ရွိသြားၿပီျဖစ္သည္။ ၂၁.၄.၂ဝ၁၄ ရက္ေန႔ နံနက္ (၇းဝဝ) နာရီမထိုးခင္ ကၽြန္ေတာ္ အင္တာနက္ၾကည့္႐ႈစဥ္ ဘဘဦးဝင္းတင္ ဆံုးသြားၿပီဟူေသာ စာေပၚလာသည္။ ကၽြန္ေတာ္ မယံုၾကည္ႏိုင္၊ ထို႔ေၾကာင့္ မျဖဴျဖဴသင္းထံသို႔ ဖုန္းဆက္ၾကည့္ရာ ကိုရာဇာမွ ငိုသံပါႀကီးႏွင့္ ဘဘဦးဝင္းတင္ ဆံုးသြားၿပီ ဟူ၍ အတည္ျပဳခ်က္ ရခဲ့သည္။ ေရွ႕ဆင့္ေနာက္ဆင့္ ဆိုသလို တယ္လီဖုန္းမ်ား ဝင္လာေတာ့သည္။ ဘဘ ၏ ႐ုပ္ခႏၶာအား ခ်က္ခ်င္း ေရေဝးအေအးခန္းသို႔ ပို႔ေဆာင္ေပးရန္အတြက္ ျဖစ္ေတာ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္သည္ နာေရးကူညီမႈအသင္း(ရန္ကုန္)႐ွိ နိဗၺၺာန္ယာဥ္ႀကီးအား အျမန္ထြက္ခြာရန္ ေျပာၾကားခဲ့ၿပီး အသင္းသို႔ နံနက္အေစာပိုင္း ေရာက္႐ွိေနၾကေသာ အသင္းသား/သူမ်ားစုစည္း၍ ရန္ကုန္ေဆး႐ံုႀကီးသို႔ ခ်ီ တက္ခဲ့ေတာ့သည္။ ေဆး႐ံုႀကီးအေအးခန္းသို႔အေရာက္ အေအးခန္းပတ္ဝန္းက်င္ တစ္ခုလံုးတိတ္ဆိတ္ေန သည္။ ကၽြန္ေတာ့္ထံသို႔ ဖုန္းဝင္လာသည္။ “ဘဘဦးတင္ဦးတို႔အဖြဲ႔ေတြ ရန္ကုန္ေဆး႐ံုႀကီး ၅/၆ အေဆာင္ အေပၚထပ္တြင္ အစည္းအေဝးလုပ္ေနတယ္။ ဘဘဦးတင္ဦးက ကိုေက်ာ္သူ ေခၚခိုင္းတယ္။” ဟူ၍ ေျပာ ၾကားေသာေၾကာင့္ ကားတစ္စီးျဖင့္ ခ်က္ျခင္းလိုက္သြားေတာ့သည္။ အစည္းအေဝး ျပဳလုပ္ေနေသာ အခန္း ထဲတြင္ ဘဘဦးတင္ဦး၊ ဦးေအးသာေအာင္၊ ဦးမိုးသူ၊ ဦးစိုးဝင္း၊ မင္းကိုႏိုင္၊ ကိုကိုႀကီး၊ ကိုဂ်င္မီ စသည့္ ႏိုင္ငံေရးအဖြဲ႔အစည္းမွ သူတစ္ခ်ိဳ႕ႏွင့္ ဘဘ၏ ေဆြမ်ိဳးသားခ်င္းတို႔အား ေတြ႔ဆံုကာ စ်ာပနအခမ္းအနား ကိစၥရပ္အသီးသီးတို႔အား ေဆြးေႏြး ညိႇႏိႈင္းခဲ့ၾကသည္။

ကြယ္လြန္သူ ဘဘဦးဝင္းတင္၏ က်န္ရစ္ေသာ ႐ုပ္ခႏၶာအား ၂၃.၄.၂ဝ၁၄ မြန္းတည့္ (၁၂းဝဝ) နာရီမွ ညေန (၅းဝဝ) နာရီအခ်ိန္အထိ ေရေဝးသုႆန္ခန္းမ (၁/က) တြင္ထားရွိၿပီး ႏိုင္ငံေရး အဖြဲ႔ အစည္းမ်ား၊ ျပည္သူလူထုမ်ား၊ ေက်ာင္းသားလူငယ္မ်ား လာေရာက္၍ ေနာက္ဆံုးဂါရဝျပဳ ဦးညႊတ္ၾကရန္ စီစဥ္ထား႐ွိၿပီး ညေန (၅းဝဝ) နာရီအခ်ိန္တြင္ ဘဘဦးဝင္းတင္၏ ႐ုပ္ခႏၶာအား နိဗၺၺာန္ယာဥ္ေပၚသို႔ သယ္ ေဆာင္၍ ဂူသြင္းသၿဂႋဳဟ္မည့္ ေနရာသို႔ သယ္ယူပို႔ေဆာင္မည္ျဖစ္သည္။

ထိုေန႔သည္ကား ျမန္မာျပည္သူ/သားမ်ား၊ ႏုိင္ငံေရးအဖြဲ႔အစည္းမ်ားအတြက္ အလြန္အေရးႀကီး ေသာ ေန႔ရက္ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ယခင္ကာလမ်ားတြင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႀကံဳေတြ႔ခဲ့ရ ေသာ ႏိုင္ငံ၏ အထင္ကရပုဂၢိဳလ္ႀကီးမ်ား၊ သာသနာျပဳ ဆရာေတာ္ႀကီးမ်ား၏ စ်ာပနအခမ္းအနားမ်ားတြင္ က်န္ရစ္ေသာသူတစ္ခ်ိဳ႕၊ စ်ာပနအခမ္းအနားတြင္ လိုက္လံပို႔ေဆာင္ၾကေသာ ျပည္သူလူထုတစ္ခ်ိဳ႕၏ စည္း ကမ္းမဲ့၍ ႐ုန္းရင္းဆန္ခတ္ျဖစ္ပြားမႈမ်ား၊ ပူေဆြးေသာကဒဏ္ကို မထိန္းႏိုင္ မသိမ္းႏိုင္ျဖစ္ၿပီး အေခါင္းအား လက္သီးျဖင့္ထုျခင္း၊ လိုက္လံပို႔ေဆာင္ေသာ နိဗၺၺာန္ယာဥ္အား လက္သီးျဖင့္ထိုးျခင္း၊ အေလာင္းထည့္ထား ေသာအေခါင္းအား လုယူၾကျခင္း၊ လူျမင္မေကာင္းေအာင္ ေအာ္ဟစ္ငိုေၾကြးၾကျခင္း စသည့္ အက်ည္းတန္ ေစသည့္ကိစၥရပ္မ်ား မလုပ္သင့္ေသာ လုပ္ရပ္မ်ား ႀကံဳေတြ႔ခဲ့ရဘူးသည္။ ထို႔အျပင္ ေသဆံုးသြားသူအား အသံုးခ်ကာ အျမတ္ထုတ္ျခင္း၊ နာမည္ႀကီးေအာင္ ခုတံုးလုပ္ျခင္း၊ ဆူပူမႈမ်ားျဖစ္ေအာင္ လံႈ႕ေဆာ္ျခင္း၊ ေသြးထိုးေျမႇာက္ပင့္ျခင္းတို႔ႏွင့္ အခ်ိဳ႕နာေရးပို႔ေဆာင္သူမ်ားထဲတြင္ အရက္ေသာက္စားျခင္း၊ မူးယစ္ေဆး ေသာက္သံုးထားျခင္း တို႔ကိုလည္း ျမင္ေတြ႔ခဲ့ရဘူးသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဘဘဦးဝင္းတင္၏ ေနာက္ဆံုးခရီး အား ပို႔ေဆာင္ၾကေသာ ႏုိင္ငံေရးသမားမ်ား၊ အႏုပညာရွင္မ်ား၊ ေက်ာင္းသားလူငယ္မ်ား၏ ဆႏၵအရ စာ တမ္းဖတ္ၾကားျခင္း၊ အမွတ္တရစကားမ်ား ေျပာဆိုျခင္း၊ ကဗ်ာရြတ္ဖတ္ျခင္းတို႔အား ျပဳလုပ္လိုပါက ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၊ ျပည္လမ္း၊ မာလာေဆာင္ေရွ႕ ယုဒႆန္ရိပ္သာတြင္ ဘဘဦးဝင္းတင္ အမွတ္တရ ဂုဏ္ျပဳ အ ခမ္းအနား ျပဳလုပ္ထား႐ွိၿပီး ယင္းယုဒႆန္တြင္ သြားေရာက္ကာ ဂုဏ္ျပဳဂါရဝျပဳႏိုင္ရန္ စီစဥ္ထားရွိသည္။

အခ်ဳပ္ဆိုရေသာ္ သံမဏိလူသားႀကီး၏ ကမာၻေျမျပင္မွ ထြက္ခြာသြားျခင္း အခမ္းအနားအား ကမ႓ာ့ ႏိုင္ငံအသီးသီးမွ ေစာင့္ၾကည့္ေနၾကသည္။ ဒီမိုကေရစီလိုလားေသာ၊ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံေတာ္ကို ထူေထာင္ ေနေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံရွိ လူမ်ားသည္ ဒီမိုကေရစီႏွင့္ တန္/မတန္ကို ၾကည့္႐ႈေနၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ထိုေန႔၊ ထိုအခ်ိန္၊ ထိုေနရာတြင္ က်င္းပမည္ျဖစ္ေသာ ဝမ္းနည္းဖြယ္ရာ၊ ဆံုးရံႈးမႈတစ္ရပ္ျဖစ္ေသာ သံမဏိလူသား ႀကီး၏ ေနာက္ဆံုးႏႈတ္ဆက္ပြဲ အခမ္းအနားသို႔ တက္ေရာက္ၾကမည့္ ျပည္သူလူထုမ်ား၊ ေက်ာင္းသားလူ ငယ္မ်ား၊ ႏိုင္ငံေရးအသင္းအဖြဲ႔မ်ားအေနျဖင့္ လူ႔စည္းကမ္း၊ လူ႔ယဥ္ေက်းမႈ၊ လူ႔က်င့္ဝတ္မ်ားကို တစ္ဦးခ်င္း တစ္ေယာက္ခ်င္း မိမိကိုယ္မိမိ ေစာင့္ထိန္းၾကဖို႔ အေရးႀကီးဆံုးအခ်က္ပင္ ျဖစ္ေတာ့သည္။ အကယ္၍မ်ား ထိုအခမ္းအနားတြင္ လံႈ႕ေဆာ္မႈမ်ား၊ ေသြးထိုးမႈမ်ား၊ ေျမႇာက္ပင့္မႈမ်ား၊ ေပါက္ကြဲမႈမ်ား ျဖစ္ေပၚလာပါက လည္း အားလံုးစည္းလံုးညီညြတ္စြာ ဝိုင္းဝန္းၿငိမ္သက္ေအာင္ ထိန္းသိမ္းၾကဖို႔လည္း လိုအပ္လွသည္။

ျဗဟၼစိုရ္တရားေလးပါး လႊမ္းၿခံဳထားေသာ သံမဏိလူသားႀကီး၏ ေနာက္ဆံုးႏႈတ္ဆက္ပြဲ အျဖစ္သာ ျမင္ေတြ႔လိုလွေပေတာ့သည္။
ၿငိမ္းခ်မ္း၊ ၿငိမ္သက္၊ ေႏြးေထြးေသာ အၾကင္နာတရား လႊမ္းၿခံဳထားေသာ သံမဏိလူသားႀကီး၏ ဝမ္း နည္းဖြယ္ရာ စ်ာပနအခမ္းအနားအျဖစ္သာ ျမင္ေတြ႔လိုလွေပေတာ့သည္။
ေအးခ်မ္း၊ တိတ္ဆိတ္ၿပီး ဂ႐ုဏာတရားမ်ား လႊမ္းၿခံဳထားေသာ သံမဏိလူသားႀကီး၏ အနိစၥတရား ကို ေဖာ္က်ဴးေသာ စ်ာပနအခမ္းအနားအျဖစ္သာ ျမင္ေတြ႔လိုလွေပေတာ့သည္။
စည္းကမ္းရွိေသာ ဒီမိုကေရစီလႊမ္းၿခံဳထားေသာ ျပည္သူလူထုအားလံုး ပို႔ေဆာင္ၾကသည့္ သံမဏိ လူသားႀကီး၏ ၿဂိဳလ္ကမ႓ာတစ္ခုသို႔ ထြက္ခြာသြားေသာ အခမ္းအနားတစ္ခုအျဖစ္သာ ျမင္ေတြ႔လိုလွေပ ေတာ့သည္။

(ေက်ာ္သူ)

Dawnmanhon