ကုသိုလ္ယူ နိဗၺာန္ကူးတို႔

ပုိ႔စ္တင္ခ်ိန္ - 3/30/2014 06:28:00 AM

သာသနာ့ အလံငယ္ေလးမ်ား စိုက္ထူထားေသာ ဆိုက္ကားမ်ားေပၚတြင္ တူညီဝတ္စုံ ဝတ္ဆင္ထားသည့္ အေႏွးယာဥ္ လုပ္သားမ်ား စုစည္း၍ တစ္စုံတစ္ရာကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ရင္း အသင့္အေနအထားႏွင့္ ရွိေနၾကသည္။

“တရားနာႂကြလာသူ မိဘျပည္သူမ်ား အိမ္အျပန္ သြားလာ လြယ္ကူေစဖို႔ နိဗၺာန္ကူးတို႔အျဖစ္ အေႏွးယာဥ္ လုပ္သားမ်ားအဖြဲ႕က အိမ္အေရာက္ အခမဲ့ ပို႔ေဆာင္ၿပီး လုပ္အားဒါန လွဴဒါန္းမွာ ျဖစ္ပါတယ္” ဟူေသာ အသံသည္ ညပိုင္းတရားပြဲအၿပီး တရားနာ လာသူမ်ားဆီသို႔ ပ်ံ႕လြင့္လာေသာ အစီအစဥ္ ေၾကညာသူ၏ အသံျဖစ္သည္။

တရားပြဲအၿပီး အိမ္ျပန္ၾကသူ လူႀကီးသူမမ်ားကို အခမဲ့ ကုသိုလ္ယူ၍ အိမ္ျပန္လိုက္ပို႔ရန္ တရားပြဲ စခ်ိန္ ညပိုင္း ၆ နာရီခြဲ ၇ နာရီေလာက္ ကတည္းက တရားပြဲက်င္းပရာ ၿမဳိ႕နယ္အတြင္းမွ အေႏွးယာဥ္ လုပ္သားမ်ား စုေဝး၍ တရားပြဲ လမ္းထိပ္မ်ားတြင္ ေစာင့္ဆိုင္းေနၾကသည္မွာ ယခုႏွစ္ပိုင္းအတြင္း ျမင္ေတြ႕လာရေသာ ကုသိုလ္ယူျမင္ကြင္း ျဖစ္သည္။
“ဘယ္ကိုလိုက္ပို႔ေပးရမလဲ အဘြား” “ဦးေလးနဲ႔ အန္တီႀကီး လာပါခင္ဗ်ာ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ကုသိုလ္ယူ ေနတာပါ” “လုပ္အားဒါန အလွဴပါခင္ဗ်ာ” ဆိုေသာ အသံမ်ားသည္ ညဘက္ တရားပြဲအၿပီး တရားနာ လာၾကသူမ်ား အျပန္ကို အေႏွးယာဥ္ လုပ္သားမ်ားက ဆိုက္ကားႏွင့္ အိမ္ျပန္ လိုက္ပို႔ေပးရန္ ေျပာဆို ေခၚငင္ေနၾကျခင္း ျဖစ္သည္။

 တရားပြဲအၿပီး အခ်ိန္ခဏေလး အတြင္းမွာပင္ တရားနာလာသူ အသက္အ႐ြယ္ရ အဘိုးအဘြား မ်ားကို တြဲကူကာ အေႏွးယာဥ္မ်ားေပၚသို႔ ေဖးမ ေခၚေဆာင္ၿပီး အေႏွးယာဥ္ အစီး ၄၀ ဝန္းက်င္ေလာက္ အစီအရီႏွင့္ တရားနာ ျပန္သူမ်ား၏ လိုရာခရီးကို ပို႔ေဆာင္ရန္ စတင္ထြက္ခြာခဲ့ၾကသည္။

‘ဓမၼဒါနကုသိုလ္ျဖစ္ အေႏွးယာဥ္အခမဲ့ ပို႔ေဆာင္ေရးအသင္း’ အမည္ျဖင့္ကို ရန္ကုန္ၿမဳိ႕အႏွံ႔ရွိ အေႏွးယာဥ္ လုပ္သားမ်ား စုစည္း၍ ဖြဲ႕စည္းခဲ့ၾကျခင္း ျဖစ္ၿပီး ယခုအခါတြင္ ေနရာ အေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားတြင္ ၿမဳိ႕နယ္အလိုက္ ဖြဲ႕စည္းခဲ့ၿပီး ျဖစ္သည္ဟု တာေမြၿမိဳ႕နယ္ အတြင္းရွိ  အေႏွးယာဥ္ ေမာင္းႏွင္သူ တစ္ဦးျဖစ္သူ ဦးတင္ဝင္းက ေျပာျပသည္။
“ကြၽန္ေတာ္တို႔ တာေမြမွာေတာ့ အဲဒီအသင္းႀကီး ဖြဲ႕ခဲ့တာက ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၂၃ ရက္ကစၿပီး ဖြဲ႕ျဖစ္ခဲ့တာ။ မဂၤလာေတာင္ညြန္႔ၿမဳိ႕နယ္က အရင္ဖြဲ႕ခဲ့တာ ၾကာပါၿပီ။ မဂၤလာေတာင္ညြန္႔က ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို လာေျပာတဲ့အခ်ိန္မွ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ၿမဳိ႕နယ္ကလည္း ဂိတ္အသီးသီးက ေခါင္းေဆာင္ေတြက ငါတို႔ ၿမဳိ႕နယ္မွာလည္း ဒီလိုမ်ဳိး လုပ္ရင္ ေကာင္းမယ္ဆိုၿပီး ဂိတ္အသီးသီး တိုင္ပင္ၿပီး ဖြဲ႕ျဖစ္ခဲ့တာပါ” ဟု အသင္းဖြဲ႕စည္း ျဖစ္ပုံကို အေႏွးယာဥ္ ေမာင္းႏွင္သူ ဦးေက်ာ္ဆန္းက ေျပာဆိုသည္။

ထိုသို႔ ၿမဳိ႕နယ္တစ္ခုမွ အျခားၿမဳိ႕နယ္တစ္ခုႏွင့္ ခ်ိတ္ဆက္၍ ဂိတ္အသီးသီးရွိ ဗုဒၶဘာသာဝင္ အေႏွးယာဥ္ လုပ္သားအားလံုး စိတ္အား ထက္သန္စြာျဖင့္ ျမတ္ေသာ လုပ္အားဒါန အလွဴျပဳလုပ္ လာၾကသည္ကို ဝမ္းသာစြာ ျမင္ေတြ႕လာရျခင္း ျဖစ္သည္။

“အဓိကက အမ်ဳိးသားေရး စိတ္ဓာတ္ေပါ့။ ဗုဒၶဘာသာဝင္ေတြပဲေလ။ တရားပြဲေတြ ရွိေနေတာ့လည္း ငါတို႔ေတြ ဒီလိုလုပ္မယ္ဆိုၿပီး ဖြဲ႕စည္းျဖစ္ခဲ့တာပါ။ တျခားၿမဳိ႕နယ္က အရင္ဖြဲ႕စည္းထားတာ ေတြ႕ရေတာ့ သူတို႔ ၿမဳိ႕နယ္ေတြကလည္း ဖြဲ႕စည္းထားတယ္။ ငါတို႔ ၿမဳိ႕နယ္ေတြမွာလည္း ျဖစ္ရမွာပဲ၊ ကုသိုလ္ ယူၾကမယ္ဆိုၿပီး ရပ္ကြက္ အသီးသီးက ေခါင္းေဆာင္ဂိတ္မွဴးေတြ ညႇိႏိႈင္းလိုက္ၿပီး ဖြဲ႕စည္း လိုက္တာပါပဲ။ ၿပီးေတာ့ ေနာက္လူေတြ အတြက္လည္း ဒီလိုမ်ဳိးေလးစၿပီး ေဆာင္႐ြက္ ထားၾကေတာ့ ေနာက္ပိုင္းက်ရင္ ပိုေကာင္းသြားတာေပါ့” ဟု အသင္းဖြဲ႕စည္း ျဖစ္ပုံကို တာေမြၿမိဳ႕နယ္ရွိ အေႏွးယာဥ္ လုပ္သား ဦးခင္ေမာင္ဝင္းက ေျပာျပသည္။

တရားပြဲမ်ားကို အဓိကအေနႏွင့္ လိုက္လံ ကုသိုလ္ယူရာတြင္ အခက္အခဲ မ်ားမ်ားစားစား မရွိခဲ့ေသာ္လည္း တရားပြဲမ်ား ရပ္ကြက္အလိုက္ တိုက္သည့္ အခါမ်ဳိးတြင္ ႀကံဳရသည့္အခါ အခက္အခဲ ေျဖရွင္းပုံမွာလည္း ၿမဳိ႕နယ္အလိုက္ အခ်င္းခ်င္း ကူညီ႐ိုင္းပင္းမႈ ရွိသည္ကို ေတြ႕ရသည္။

‘ဓမၼဒါနကုသိုလ္ျဖစ္ အေႏွးယာဥ္အခမဲ့ ပို႔ေဆာင္ေရးအသင္း’ တြင္ ပါဝင္ေသာ အေႏွးယာဥ္ လုပ္သားမ်ားသည္ တရားပြဲတစ္ပြဲ ရွိပါက အားလုံး ပါဝင္ကုသိုလ္ ယူၾကေၾကာင္း၊ တရားပြဲ တစ္ပြဲႏွင့္တစ္ပြဲ ထပ္ေနပါက လူခြဲသြားျခင္းမ်ား ရွိသကဲ့သို႔ နီးစပ္ရာ ၿမဳိ႕နယ္မွ အေႏွးယာဥ္ လုပ္သားမ်ားလည္း လာေရာက္ ကူညီၾကေၾကာင္း တာေမြၿမဳိ႕နယ္မွ အေႏွးယာဥ္ လုပ္သားတစ္ဦး ျဖစ္သူ ဦးတင္ဝင္းက ေျပာဆိုသည္။

တရားနာလာသူ မိဘဘိုးဘြားမ်ားကိုသာ အိမ္တိုင္ရာေရာက္ ပို႔ေဆာင္ေပးသည္ သာမကဘဲ ဥပုသ္သီလ ေဆာက္တည္ေသာ ဘိုးဘြားမ်ားကိုလည္း အသင္းသို႔ ဆက္သြယ္ အေၾကာင္းၾကား လာပါက ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမ်ားသို႔ အခမဲ့ အႀကဳိအပို႔ ေဆာင္႐ြက္ ေပးျခင္းမ်ားလည္း ရွိေၾကာင္း အေႏွးယာဥ္ လုပ္သား ဦးခင္ေမာင္ဝင္းက အသင္း၏ အျခားကူညီ ပို႔ေဆာင္ေပးမႈ မ်ားကိုလည္း ေျပာဆိုသည္။

အေႏွးယာဥ္ လုပ္သားမ်ား စုေပါင္း၍ ကုသိုလ္ယူ အလွဴဒါနျပဳျခင္းသည္ ယခုမွ စတင္၍ ျပဳလုပ္ၾကျခင္းမ်ဳိး မဟုတ္ဘဲ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ကတည္းက ႏွစ္စဥ္ ဂိတ္အသီးသီးမွ အေႏွးယာဥ္ လုပ္သားမ်ားက သက္ဆိုင္ရာ ဂိတ္အလိုက္ ကထိန္ခင္းျခင္းျဖင့္ ကုသိုလ္ယူခဲ့ၾကျခင္း ျဖစ္သည္။

“ကထိန္ခင္းတဲ့ ကုသိုလ္ကေတာ့ ေနရာအသီးသီးမွာ ရွိတဲ့ အေႏွးယာဥ္ လုပ္သားေတြ အားလုံးအတြက္ မရွိမျဖစ္ ျပဳလုပ္ေနက် အစဥ္အလာ အလွဴလို ျဖစ္သြားၿပီ။ ကထိန္မွာ ေသခ်ာလွဴဒါန္းႏိုင္ဖို႔ အေႏွးယာဥ္ လုပ္သား ေန႔စဥ္လိုလို ကိုယ့္ေခြၽးႏွဲစာထဲက ဖဲ့ဖဲ့ၿပီးလွဴသလို ရပ္ကြက္ေတြထဲ လိုက္ၿပီး အလွဴေကာက္ခံၿပီး ကထိန္းခင္းၾကတာ။ အခု ကုသိုလ္ျဖစ္ အေႏွးယာဥ္အခမဲ့ အလွဴက်ေတာ့ ကိုယ့္ရဲ႕လုပ္အားကို အရင္းတည္ၿပီး တရားနာလာတဲ့ လူေတြကို ကူညီၿပီး ကုသိုလ္ယူၾကတာေပါ့။ တစ္ခါတေလ တရားနာလာတဲ့ လူမ်ားရင္ သုံးေလးေခါက္ေလာက္ အေခါက္ေခါက္ေတာင္ ကုသိုလ္ယူရတာေပါ့။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ကထိန္ေရာ ဒီအခမဲ့ ကုသိုလ္ျဖစ္ ပို႔ေဆာင္ေရးေရာက ကြၽန္ေတာ္တို႔အတြက္ စိတ္ၾကည္ႏူးပီတိ အလွဴေတြပါပဲ” ဟု ႏွစ္စဥ္ ျပဳလုပ္ေနက် ကထိန္အလွဴႏွင့္ ဓမၼဒါနကုသိုလ္ျဖစ္ အေႏွးယာဥ္အခမဲ့ ပို႔ေဆာင္ေရးအလွဴ ျပဳလုပ္ရျခင္းအေပၚ ခံစားရသည့္ စိတ္ခံစားခ်က္ကို အေႏွးယာဥ္ လုပ္သား ဦးႏိုင္လင္းက အၿပံဳးမ်က္ႏွာႏွင့္ ေျပာဆိုသည္။

ပင္ပင္ပန္းပန္း စီးပြားရွာရသည့္ အထဲတြင္ တစ္ခုအပါအဝင္ ျဖစ္သည့္ အေႏွးယာဥ္ ဆိုက္ကားနင္းသည့္ အလုပ္ကို ျပဳလုပ္ရသည့္အတြက္ ညပိုင္းတြင္ လူပင္ပန္းမႈျဖင့္ ယခင္က ရပ္ကြက္မ်ားအတြင္း ႏွစ္စဥ္ တရားပြဲမ်ား ျပဳလုပ္ေနသည္ကို ေတြ႕ျမင္ရေသာ္လည္း သြားေရာက္ နာယူခဲ့မႈ မရွိေသာ္လည္း ယခုကဲ့သို႔ တရားပြဲမ်ားသို႔ သြားေရာက္၍ အေႏွးယာဥ္ အခမဲ့အလွဴ လုပ္ေဆာင္ရသည့္အတြက္ တရားနာယူျခင္း ကုသိုလ္ပါ ထပ္ေပါင္း ရရွိသည္ဟု အေႏွးယာဥ္ လုပ္သားမ်ားက ေအာက္ပါအတိုင္း တူညီစြာ ေျပာျပသည္။

“အရင္တုန္းက တရားပြဲေတြကို သြားနာ ျဖစ္တယ္ဆိုတာ ရွားတယ္။ ဒါေပမဲ့ အခုလိုဓမၼဒါန ကုသိုလ္ျဖစ္ အေႏွးယာဥ္အခမဲ့ ပို႔ေဆာင္ေရး အသင္းႀကီးဖြဲ႕ၿပီးတဲ့ ေနာက္ေတာ့ ဆရာေတာ္ႀကီးေတြ ေဟာၾကားတဲ့ တရားေတာ္ေတြကိုပါ တစ္ခါတည္း နာယူျဖစ္တဲ့အတြက္ အဓိက အလွဴျဖစ္တဲ့ လုပ္အား အလွဴေရာ တရားနာတဲ့ ကုသိုလ္ေရာ ကုသိုလ္ႏွစ္မ်ဳိး ရတယ္။ ၿပီးေတာ့ တခ်ဳိ႕ ရပ္ကြက္တြင္းက ေစတနာရွင္ေတြကလည္း ကြၽန္ေတာ္တို႔ အသင္းႀကီးမွာ လိုအပ္တဲ့ တူညီဝတ္စုံေလးေတြ ခ်ဳပ္ဖို႔ လွဴဒါန္းတာေတြရွိေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔အတြက္ ပိုၿပီးပီတိ ျဖစ္ရသလို အလွဴလည္း အထေျမာက္သလို ခံစားရတယ္”

ထိုသို႔ အေႏွးယာဥ္ လုပ္သားမ်ား၏ လုပ္အား ဒါနအလွဴအေပၚ တရားနာ လာသူမ်ားကလည္း ၾကည္ႏူးပီတိ ျဖစ္ၾကရၿပီး ထိုသို႔ ပီတိပြား ၾကည္ႏူးရသူမ်ားတြင္ အဘြားေဒၚတင္ညိဳလည္း တစ္ေယာက္ အပါအဝင္ ျဖစ္သည္။
“အဘြားက တရားပြဲေတြမွာ နာေနက် ဆိုေပမယ့္ ဒီလိုမ်ဳိး ဆိုက္ကားနဲ႔ အိမ္တိုင္ရာေရာက္ လိုက္ပို႔တာကို စီးရတာေတာ့ ပထမဆုံးပါပဲ။ ရပ္ကြက္ထဲ ေနေနေတာ့ ဟိုနား ဒီနားသြားတာဆို ဆိုက္ကားနဲ႔ သြားေနလို႔ ခင္ေနတဲ့ ဆိုက္ကားဆရာေတြ ရွိတယ္ေလ။ သူတို႔ေတြက ဒီလိုစုစည္းၿပီး တရားပြဲမ်ား ကူညီၾကတာ ေတြ႕ရတယ္။ ၿပီးေတာ့ အဘြားတို႔လို သက္ႀကီး႐ြယ္အို ေတြကိုလည္း ေဖးေဖးမမနဲ႔ ကူညီေနတာ ေတြ႕ရေတာ့ အဘြားတို႔လည္း သူတို႔ ကုသိုလ္ယူတာကို သာဓုေခၚမိတယ္” ဟု အသက္  ၇၄ ႏွစ္အ႐ြယ္ အဘြားေဒၚတင္ညဳိက အၿပံဳးမ်က္ႏွာႏွင့္ တရားပြဲအျပန္ ႀကံဳခဲ့ရတဲ့ အေႏွးယာဥ္ လုပ္သားမ်ား၏ ကုသိုလ္ယူမႈကိုအေပၚ သာဓုေခၚမိပုံကို ေျပာျပသည္။

“အရင္တုန္းက ကြၽန္မက အေႏွးယာဥ္ လုပ္သားေတြရဲ႕ ႏွစ္စဥ္ျပဳလုပ္ေနက် အလွဴတစ္ခုျဖစ္တဲ့ ကထိန္ခင္းဖို႔အတြက္ ေလာ္စပီကာေတြ အက်ယ္ႀကီးဖြင့္တာ၊ ဟိုေပါင္ခ်ိန္လို အ႐ုပ္ႀကီးေတြ၊ အိုပါဂန္းနန္းစတိုင္လို အ႐ုပ္ႀကီးေတြနဲ႔ ရပ္ကြက္ေတြထဲ လွည့္ၿပီး ႏိုင္ငံျခားသီခ်င္းေတြ အက်ယ္ႀကီးဖြင့္ၿပီး အလွဴခံတဲ့ ပုံျပင္ဆင္တာကို သိပ္မႀကဳိက္ခဲ့ဘူး။ တျခားေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ေလာ္စပီကာေတြ အက်ယ္ႀကီးဖြင့္ေတာ့ နားမခံသာ ျဖစ္ခဲ့တာေပါ့၊ ၿပီးေတာ့ ႏိုင္ငံျခား သီခ်င္းေတြနဲ႔ကၿပီး အလွဴခံတဲ့ပုံစံက အျမင္မွာတစ္မ်ဳိး ျဖစ္ခဲ့လို႔ပါ။ ႏွစ္စဥ္ သူတို႔ေတြ ကထိန္ခင္းဖို႔အတြက္ အမ်ားႀကီး စုေဆာင္းၿပီး လုပ္ေဆာင္ႏိုင္တာကို ဝမ္းသာပီတိ ျဖစ္မိေပမယ့္ေပါ့။ အခုလို တရားပြဲေတြမွာ ကြၽန္မတို႔လို လူငယ္ေတြက တရားပြဲ ျဖစ္ေျမာက္ေရးအတြက္ ေဝယ်ာဝစၥ အလွဴေတြ လုပ္ေနသလို သူတို႔အေႏွးယာဥ္ လုပ္သားေတြကလည္း တရားပြဲလာတဲ့ မိဘဘိုးဘြားေတြကို ကူညီၿပီး ကုသိုလ္ယူၾကတာ ေတြ႕ရေတာ့ ကြၽန္မတို႔လည္း သူတို႔အလွဴအတြက္ ျမင္ရတာနဲ႔တင္ စိတ္ခ်မ္းသာရတယ္၊ ေပ်ာ္ရတယ္” ဟု အသက္ ၂၄ ႏွစ္အ႐ြယ္ မႏွင္းရတနာက အေႏွးယာဥ္ လုပ္သားမ်ား၏ ကထိန္အလွဴ ျပဳလုပ္ျခင္းထက္ ယခုကဲ့သို႔ အေႏွးယာဥ္ လုပ္သားမ်ား၏ နိဗၺာန္ကူးတို႔ ပို႔ေဆာင္ေရးအလွဴအေပၚ စိတ္ခ်မ္းသာ ႏွစ္သက္ရပုံကို  ျပန္ေျပာင္း ေျပာျပသည္။

အေႏွးယာဥ္ လုပ္သားမ်ား၏ လုပ္အားဒါန အလွဴ အဆင္ေျပေျပ ျပဳလုပ္ႏိုင္ရန္အတြက္ တရားပြဲ စီစဥ္ က်င္းပသူမ်ားႏွင့္လည္း ပူေပါင္း ေဆာင္႐ြက္ၾကရၿပီး တရားပြဲ စီစဥ္သူမ်ားကလည္း နီးစပ္ရာ အေႏွးယာဥ္ ဂိတ္မ်ားသို႔ (အသင္းသို႔) မည္သည့္ေန႔ မည္သည့္ရက္တြင္ တရားပြဲ က်င္းပမည္ကို ႀကဳိတင္ အေၾကာင္းၾကားထားၾကၿပီး ‘ဓမၼဒါန ကုသိုလ္ျဖစ္ အေႏွးယာဥ္အခမဲ့ ပို႔ေဆာင္ေရးအသင္း’ က ထိုေန႔တြင္ အေႏွးယာဥ္ လုပ္သားမ်ား စုစည္း၍ မျဖစ္မေန သြားေရာက္ၾကျခင္း ျဖစ္သည္။

အခ်ိန္ကား ညေန ၇ နာရီထိုးရန္ မိနစ္ပိုင္းခန္႔သာ လိုေတာ့သည္။ ဂိတ္အသီးသီးမွ အေႏွးယာဥ္ လုပ္သားမ်ားသည္ နံနက္ခင္းပိုင္းက ဝတ္ဆင္ထားၾကသည့္ အက်ႌမ်ား၊ တူညီဝတ္စုံမ်ား၊ တူညီဦးထုပ္မ်ားကို သပ္ရပ္စြာ ဝတ္ဆင္ထားၾက သကဲ့သို႔ ၎တို႔၏ ဆိုက္ကားေရွ႕ လက္ကိုင္တန္း ထိပ္တြင္လည္း သာသနာ့ အလံငယ္ေလးမ်ားကို ေျပာင္းလဲကာ ထိုးစိုက္ တပ္ဆင္လိုက္ၾကသည္။ ထို႔ေနာက္ သူတို႔၏ ဦးတည္ရာ တစ္ေနရာတည္းျဖစ္ေသာ တရားပြဲက်င္းပရာ လမ္းထိပ္သို႔ ျဖည္းညင္းစြာ အစီအရီ ထြက္ခြာသြားၾကသည္။

Written by  ေဆြၿငိမ္းေအး
The Voice Weekly