အိႏၵိယ လူလြတ္ပညာတတ္ အမ်ဳိးသမီးမ်ားႏွင့္ ပတ္ဝန္းက်င္ဖိအား

ပုိ႔စ္တင္ခ်ိန္ - 3/09/2014 07:25:00 PM

“အိမ္ေထာင္မရွိဘူး ဟုတ္လား။ အသက္ဘယ္ေလာက္လဲ။ ဘာျဖစ္လို႔ မရွိတာလဲ”
“၂၈ ႏွစ္ပါ”
“ဟာ ေတာ္ေတာ္ဆိုးတာပဲ။ ဘယ္လို ရပ္တည္ေနလဲ။ အိမ္ေထာင္ဖက္ ရွာမေတြ႕ဘူးလား”

အထက္ေဖာ္ျပပါ စကားစျမည္ ေျပာဆိုမႈသည္ အိမ္ေထာင္ မက်ေသးေသာ အသက္ ၂၀ ေႏွာင္းပိုင္း အ႐ြယ္ အိႏၵိယသူမ်ား မၾကာခဏ ေျပာရေလ့ရွိေသာ စကားမ်ား ျဖစ္သည္။ မွန္ပါသည္။ သင္သည္သာ အိႏၵိယသူ ျဖစ္ၿပီး ၂၈ ႏွစ္အထိ ေယာက်္ားမယူဘဲ ကိုယ့္ေျခေထာက္ေပၚ ကိုယ္ရပ္ေနလွ်င္ သနားစရာလိုလို အေျပာခံရမည္။ ဘဝမွာပဲ ႐ႈံးနိမ့္ေနသူလိုလို အၾကည့္ခံရမည္။ ကြၽန္မ အတည္ေျပာေနျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

အိႏၵိယမွာ အႀကီးဆုံး ၿမဳိ႕ေတာ္လို႔ ေျပာလို႔ရသည့္ မြန္ဘိုင္းတြင္ ကြၽန္မေနပါသည္။ လူလတ္တန္းစား ၿမဳိ႕ေန မိသားစုတစ္စုမွ ကြၽန္မသည္ အျခားမိန္းမပ်ဳိမ်ား ကဲ့သို႔ပင္ ေနအိမ္မွ ထြက္ခြာကာ ကိုယ့္ဘဝကို ကိုယ္ေက်ာင္းႏိုင္သည့္ အမွီခိုမဲ့ဘဝကို ေ႐ြးခ်ယ္ ေနထိုင္ခဲ့သည္။ အိႏၵိယ အမ်ဳိးသမီးေတြအတြက္ ေ႐ြးခ်ယ္စရာေတြ မ်ားလာၿပီဟု ဆိုႏိုင္ေသာ္လည္း သိပ္ၿပီး လြယ္လင့္တကူေတာ့ မဟုတ္ခဲ့ပါ။ ဘဝတက္လမ္း အဆင့္ဆင့္မွာ မိန္းကေလးဆိုသည့္ ခြဲျခားမႈမ်ားကို ေက်ာ္ျဖတ္ရသည္ခ်ည္း ျဖစ္သည္။

ဘယ္အဆင့္ကို ေရာက္ေရာက္ မျဖစ္မေန ႀကံဳရမည့္ ဖိအားႀကီးက ရွိေနဆဲပင္ ျဖစ္သည္။ “ဘယ္ေတာ့ မဂၤလာေဆာင္မလဲ” ဆိုသည့္ ေမးခြန္းျဖစ္ပါသည္။ ကေလးဘဝ ကတည္းက သင္ယူထားခဲ့ရသည့္ အစြဲကလည္း ရွိသည္။ သမီးမိန္းကေလးမ်ား ႀကီးလာလွ်င္ လင္ေကာင္းသားေကာင္း ရေအာင္ ႀကဳိးစားရမည္။ မိသားစု ေကာင္းေကာင္း ရွိရမည္။ ေခြၽးမေကာင္း တစ္ေယာက္ ျဖစ္ရမည္တဲ့။

ယေန႔အခ်ိန္အထိ မိဘက စီစဥ္ညႊန္ၾကားေသာ အိမ္ေထာင္ျပဳမႈမ်ားက အိႏၵိယတြင္ ရွိေနဆဲ ျဖစ္သည္။ မိဘက ရွာေပးသည္။ ကိုယ္ကေတာ့ ယူလိုက္႐ုံ။ တခ်ဳိ႕ စုံတြဲေတြဆိုလွ်င္ မဂၤလာ မေဆာင္ခင္အထိ စကားပင္ မေျပာဖူးၾကေပ။ သတ္မွတ္ထားသည့္ ႐ိုးရာအစဥ္အလာအရ ႀကိတ္မွိတ္ၿပီး လူတစ္ဦး တစ္ေယာက္ကို ႏွစ္သက္ လက္ခံလိုက္ရတာလည္း ရွိသည္။

မိသားစုက သင္ၾကား ေပးလိုက္သမွ်ကလည္း ဇနီးေကာင္း၊ ေခြၽးမေကာင္း တစ္ဦးျဖစ္ဖို႔ စိတ္ထဲစြဲၿမဲ ေနေစဖို႔သာ ျဖစ္သည္။ အခ်က္အျပဳတ္၊ အိမ္အလုပ္၊ အေနအထိုင္ စသည္တို႔သာ ျဖစ္သည္။ အိႏၵိယတြင္ ေရပန္းစားေနသည့္ ဖူးစာဖက္ရွာသည့္ အင္တာနက္ စာမ်က္ႏွာမ်ားကို ဝင္ၾကည့္လိုက္လွ်င္ အမ်ဳိးသားမ်ားက ရွာေဖြေသာ ဇနီးေလာင္းပုံစံမွာ မိသားစုကို တြယ္တာသူ၊ အိမ္ၿမဲသူ၊ အလုပ္မမ်ားသူ စသည္တို႔သာ ျဖစ္ေနသည္။

မိသားစုက ကြၽန္မကို အလြန္ေထာက္ခံၿပီး ျဖည့္ဆည္း ေပးၾကပါသည္။ ဒစ္ဂ်စ္တယ္ မားကတ္တင္းႏွင့္ ဆက္သြယ္ေရး မန္ေနဂ်ာအျဖစ္ အလုပ္လုပ္ေနၿပီး ေၾကာ္ျငာ လုပ္ငန္းအတြက္ ဘြဲ႕လြန္မ်ား တက္ေနျခင္းကိုလည္း သူတို႔ အျပစ္မျမင္ၾကေပ။ သို႔ေသာ္ ပတ္ဝန္းက်င္ႏွင့္ အမ်ဳိးမ်ား၏ ဖိအားကိုေတာ့ ကြၽန္မမိဘမ်ား ရင္ဆိုင္ေနၾကရသည္။ ‘ဆုယုခ်ီကို ဘယ္ေတာ့မွ လက္ထပ္ေပးမွာလဲ’ ဆိုသည့္ ေမးခြန္းကို ကြၽန္မမိဘမ်ား အၿမဲေျဖရေလ့ ရွိသည္။ ေန႔တိုင္း ေမးခံရတာမ်ားေတာ့ သူတို႔လည္း စိတ္ညစ္ရသည္။ သမီးျဖစ္သူကို ကိုယ့္ေ႐ြးခ်ယ္မႈႏွင့္ ကိုယ္လုပ္ခြင့္ ေပးထားျခင္းကိုပင္ မွားမ်ား မွားေနၿပီလားဟု သူတို႔ေတြးစပင္ ျပဳလာၾကသည္။ ကြၽန္မရပ္တည္မႈကို သူတို႔ စိုးရိမ္လာၾကသည္။ အိမ္ေထာင္ မရွိေသာ အမ်ဳိးသမီးတစ္ဦးကို အိႏၵိယ လူ႔အသိုင္းအဝိုင္းက လက္ခံပါမည္ေလာဟု။

သူတို႔သမီးကို ပညာသင္ေပးျခင္းႏွင့္ လုပ္ခ်င္သည့္ အလုပ္ကို ဆက္လုပ္ေနေစျခင္းတို႔က မဟာအမွား ျဖစ္ေၾကာင္း ကြၽန္မမိဘမ်ားကို ေျပာၾကသည္။ ကြၽန္မအတြက္ သတို႔သား ေကာင္းေကာင္းတစ္ေယာက္ ရဖို႔ မလြယ္ေတာ့ဟုလည္း ဆိုၾကသည္။ ကြၽန္မကေတာ့ လုံးဝစိတ္မပူပါ။ မေကာင္းေသာ လူတစ္ေယာက္ကို ရဖို႔ထက္စာလွ်င္ ကိုယ့္ေျခေထာက္ေပၚ ကိုယ္ရပ္တည္ရျခင္းက ပိုၿပီးေကာင္းမြန္သည္။ မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစ လူ႔အဖြဲ႕အစည္း အတြင္းမွာ ေနထိုင္ေနသည့္ အခ်ိန္တိုင္းက အထက္မွာ ေျပာျပခဲ့သည့္ ဖိအားမ်ားက ရွိေနဆဲပင္ ျဖစ္သည္။ ႐ိုး႐ိုးသားသား ဆိုရလွ်င္ ႏိုင္ငံျခားသို႔ ေျပာင္းသြားရင္ ေကာင္းမလားဟုပင္ စဥ္းစားမိပါသည္။

အိႏၵိယသည္ ကမာၻ႔လူဦးေရ အမ်ားဆုံး ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံႀကီး ျဖစ္သည္။ အာဏာရပါတီ ေခါင္းေဆာင္က အမ်ဳိးသမီးျဖစ္ကာ နယ္ပယ္အသီးသီးတြင္ ေအာင္ျမင္ ေခါင္းေဆာင္ေနေသာ အမ်ဳိးသမီးမ်ား ဒုနဲ႔ေဒး ရွိပါသည္။ သို႔ေသာ္ ေတာ႐ြာမ်ား၊ အိမ္ခန္းမ်ား၊ ရပ္ကြက္မ်ားထဲတြင္ ကြၽန္မလို အဆိုပါ ဖိအားကို ႀကံ့ႀကံ့မခံႏိုင္ဘဲ ညိမ့္လိုက္ရေသာ ေခါင္းမ်ား မည္မွ်ရွိမည္ကို မမွန္းဆႏိုင္ေပ။ က်ားမ မညီမွ်မႈ ညႊန္ကိန္းအရ အိႏၵိယသည္ တိုင္းတာထားေသာ ႏိုင္ငံေပါင္း ၁၄၈ ႏိုင္ငံတြင္ ၁၃၂ ရွိေနပါသည္။ လုပ္သားစု အင္အားတစ္ရပ္လုံး၏ ၂၉ ရာခိုင္ႏူန္းသည္သာ အမ်ဳိးသမီးမ်ား ျဖစ္ပါသည္။

တိုင္းျပည္၏ လူဦးေရထက္ဝက္က မိန္းကေလးမ်ား ျဖစ္ၾကရာ အလုပ္လုပ္ေသာ မိန္းကေလးကို သတို႔သား၊ ေယာကၡမေလာင္းမ်ားႏွင့္ ကိုယ့္မိဘ ကိုယ္၌က မႀကဳိက္ေသာေၾကာင့္ ဖြံ႕ၿဖဳိးေရးတြင္ ပါဝင္ရမည့္ အင္အားစုမ်ား ဆုံး႐ႈံးပါသည္။ ဘဝအေဖာ္မြန္ ေကာင္းလိုခ်င္ၾကသည္မွာ သဘာဝ က်ေသာေၾကာင့္ အခ်ဳိ႕အမ်ဳိးသမီးမ်ား လမ္းခုလတ္မွာပင္ အိမ္မႈကိစၥ အလုပ္ကိုပဲ ႏိုင္နင္းေအာင္ ေလ့လာၾကရျခင္းျဖင့္ လမ္းဆုံး သြားၾကေလသည္။ မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစ ကြၽန္မကေတာ့ ပညာကို ဆက္လက္သင္ယူရင္း တစ္ကိုယ္တည္း ႐ုန္းကန္ ႀကဳိးစားေနပါသည္။

(BBC အိႏၵိယ အစီအစဥ္မွ တစ္ကိုယ္ေရ ရပ္တည္ၾကေသာ အမ်ဳိးသမီးမ်ားအေၾကာင္း ထုတ္လႊင့္ရာမွ အမ်ဳိးသမီးတစ္ဦး၏ ခံစားခ်က္မ်ားကို ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ဘာသာျပန္ ေဖာ္ျပျခင္း ျဖစ္ပါသည္)

The Voice