ေန႔စဥ္ ၾကားသိျမင္ေတြ႕ေနရသည့္ ဒီမိုကေရစီ လြန္ဆြဲပြဲမ်ား

ပုိ႔စ္တင္ခ်ိန္ - 3/20/2014 02:52:00 PM

#emg_opinions
(Written by: ဉာဏ္လင္းၿဖိဳး (စိုင္းခ်စ္))

စာေရးသူရဲ႕ ေန႔စဥ္လုပ္ငန္းက အသိပညာမွ်ေ၀ေပးမႈ (Knowledge Contribution) နဲ႔ အသိပညာစုေဆာင္းမႈ (Knowledge Saving) ပဲျဖစ္ပါတယ္။ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ စာေရးသူ ရယူစုစည္းလာခဲ့တဲ့ အရွိပညာ (Formal-Knowledge) နဲ႔ အသိပညာ (Informal-Knowledge) ေတြကို ပညာဒါန (Knowledge Contribution) အျဖစ္ ႏွစ္ေပါင္း ၁၄ ႏွစ္ေလာက္ ေပးခဲ့တယ္။ အခုအခါမွာေတာ့ အသက္အရြယ္အရ မိမိတို႔လုပ္ငန္းေတြအတြက္ မရွိမျဖစ္ မသိမျဖစ္ ခံယူခ်က္နဲ႔ အမွန္တကယ္ ရွိလိုသူေတြ သိလိုသူေတြကိုသာ သင္ၾကားေပးေနတယ္။ အရာရာတိုင္း ရယူတတ္ရင္ ရႏိုင္ေပမယ့္ သမၼာအာဇီ၀က်တဲ့ ရယူမႈကသာ စိတ္သန္႔ေစတဲ့ ရယူမႈျဖစ္တယ္လို႔ ခံယူယံုၾကည္ထားတာနဲ႔ အသိပညာ ျဖန္႔ေ၀ေပးမႈေတြကေန သမၼာအာဇီ၀က ရရွိလာတဲ့ အက်ဳိးခံစားခြင့္ကိုသာ ရယူပါတယ္။

လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဘ၀က မွန္တဲ့အေပးေတြနဲ႔ မွန္ကန္တဲ့အယူေတြ ရွိၾကဖို႔ လိုအပ္တယ္။ စာေရးသူ အပါအ၀င္ တပည့္ဒါယကာေတြကို အၿမဲဆံုးမ ၾသ၀ါဒေပးခဲ့ဖူးဘူးတဲ့ ဆရာေတာ္တစ္ပါးျဖစ္တဲ့ လြန္ခဲ့ေသာႏွစ္က ပ်ံလြန္ေတာ္မူသြားခဲ့တဲ့ ဆုထူးပန္ဆရာေတာ္ႀကီး ျဖစ္ပါတယ္။ ဆရာေတာ္က လွဴတာက ယူတာပဲလို႔ ဆိုခဲ့တယ္။ လွဴရာမွာ သမၼာအာဇီ၀နဲ႔ လုပ္ကိုင္ၿပီးရတဲ့ ေငြေၾကးပစၥည္းကို လွဴဒါန္းလိုက္တာက ကုန္သြားတာမဟုတ္ဘဲ လွဴသူအတြက္ ျပန္လည္ရရွိႏိုင္တဲ့ အလွဴျဖစ္တယ္ဆိုတဲ့ ၾသ၀ါဒျဖစ္ပါတယ္။

ကံ၊ ကံရဲ႕အက်ဳိးဆိုတာနဲ႔လည္း ထပ္တူက်ပါတယ္။ ေငြေၾကးဥစၥာေတြကို သမၼာအာဇီ၀မက်တဲ့ နည္းလမ္းနဲ႔ ရယူပိုင္ဆုိင္ထားသူ တစ္ဦးက လွဴဒါန္းမႈတစ္ခုမွာ အမည္မေဖာ္လိုသူ တစ္ဦးဆိုၿပီး သိန္း ၂၀၀ လွဴဒါန္းသြားတာ ျမင္သိခဲ့ရဖူးတယ္။ ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် ထုတ္ေ၀လာၾကတဲ့ သတင္းစာေတြ၊ ဂ်ာနယ္ေတြကို ဖတ္ရရင္ အစိုးရနဲ႔ ျပည္သူလြန္ဆြဲပြဲ၊ ႏိုင္ငံေရးပါတီေတြရဲ႕ လြန္ဆြဲပြဲ၊ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္ေတြရဲ႕ လြန္ဆြဲပြဲေတြ အပါအ၀င္ လြန္ဆြဲပြဲသတင္းေတြ အျမဲဖတ္ေနရတယ္။

စာေရးသူတို႔ႏိုင္ငံက ဗုဒၶဘာသာႏိုင္ငံျဖစ္လို႔ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြရဲ႕ ခံယူခ်က္က သူမဟုတ္တာလုပ္ရင္ သူပဲမဟုတ္တဲ့လမ္းကို သြားရလိမ့္မယ္ဆိုတဲ့ ေယာနိေသာမနသိကာရစိတ္ဓာတ္ ထားရွိတတ္သူေတြ ျဖစ္တယ္။ သည္းခံစိတ္နဲ႔ အရာရာကို ခြင့္လႊတ္တတ္ၾကတယ္။ အဲဒီသည္းခံစိတ္က ႏွစ္ေပါင္း ၅၀ ေလာက္ သည္းခံလာရေပါင္း မ်ားလာတဲ့အခါ တစ္ဖက္ကလည္း အိုင္တီပညာေတြ ေခတ္စားလာတဲ့အခါ ႏိုင္ငံတကာ အျမင္အေထြေထြ ရွိလာၿပီး ဒီမိုကေရစီ အႏွစ္သာရကို ျမင္ေတြ႕လာၾကရာကေန မွန္ကန္တဲ့ လမ္းေၾကာင္းအတိုင္းလိုက္ဖို႔ သည္းခံစိတ္ကို ေဘးဖယ္လိုက္ၾကတယ္။ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ရဲ႕ မွားယြင္းတဲ့ အေျပာေတြအလုပ္ေတြက စကၠန္႔ပိုင္း မိနစ္ပိုင္းမွာပဲ အင္တာနက္ ၀က္ဘ္ဆိုက္ေပၚ ေရာက္သြားႏိုင္တယ္။ ဒါေၾကာင့္လားမသိ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဖာ္ေဆာင္ေနတဲ့ ၀န္ႀကီးတစ္ပါးဆိုရင္ ပါးစပ္ပိတ္သြားၿပီးလို႔ သိရတယ္။ အိုင္တီပညာရဲ႕ အႏွစ္သာရကို မသိေသးလို႔လား မသိ။ မၾကာမီက ေျပာသြားတဲ့သူေတြရဲ႕ ေရာင္ျပန္ဟပ္မႈ အင္တာနက္ စာမ်က္ႏွာေတြနဲ႔ ပုဂၢလိက သတင္းစာ စာမ်က္ႏွာေတြေပၚ ေရာက္လာတယ္။

ရွက္တတ္ရင္ေတာ့ ရာထူးကေန ထြက္လိုက္တာ အေကာင္းဆံုးျဖစ္တယ္။ အရွက္မရွိ ရွက္ႀကိဳးမပါရင္ေတာ့ မသိဘူးေပါ့ေလ။ တစ္ဖက္မွာ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတႀကီးကေန မိဘျပည္သူမ်ားလို႔ တေလးတစား သံုးႏႈန္းၿပီး လစဥ္လဆန္းရက္မွာ ေရဒီယိုမိန္႔ခြန္း ေျခြေပးေနသလို အျခားတစ္ဖက္မွာ ျပည္သူလူထုကို မ်က္ကြယ္ျပဳ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြ ရွိလာေနတယ္။ ဒါေတြက လြန္ဆြဲတဲ့သေဘာ ျဖစ္တယ္။ အေျပာနဲ႔အလုပ္ ညီပါမွ မိမိေျပာလိုက္တဲ့ စကားတစ္ခြန္းက တန္ဖိုးရွိေနမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အေျပာသာေျပာၿပီး တစ္ဖက္မွာ ႐ုပ္လံုးမေဖာ္ႏိုင္ရင္ အရင္ပုဂၢိဳလ္ႀကီးလုိ ေတမိဇာတ္ခင္းတာက မိမိအသံ အျခားသူေတြမသိဘဲ မိမိလုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြသာ ေပၚလြင္ေစေတာ့တာ ျဖစ္တယ္။ ေလလံုးမေဖာ္ၾကဘဲ ႐ုပ္လံုးေဖာ္ၾကဖို႔သာ လိုအပ္တယ္။ အေျပာမဟုတ္ အလုပ္နဲ႔ သက္ေသျပေပးဖို႔သာ လိုအပ္တယ္။

အခု လြန္ဆြဲပြဲေတြက အုပ္ခ်ဳပ္သူနဲ႔ အုပ္ခ်ဳပ္ခံလူတန္းစား ႏွစ္ရပ္ရဲ႕ လြန္ဆြဲပြဲ ျဖစ္လာေနတယ္။ အုပ္ခ်ဳပ္သူက သူတို႔ဟာ ျပည္သူေတြက ေရြးခ်ယ္တင္ေျမႇာက္ထားတဲ့ ျပည္သူ႔ကိုယ္စားလွယ္ေတြ ျဖစ္တယ္လို႔လည္း ေျပာေနသလို အျခားတစ္ဖက္မွာ ျပည္သူ႔ကုိယ္စားလွယ္ဆိုတာကို ေပယ်ာလကန္ျပဳၿပီး ျပည္သူေတြကိုလည္း နည္းလမ္းေပါင္းစံုနဲ႔ ဒုကၡပင္လယ္ေ၀ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ေနၾကသလားလို႔ ျမင္မိတယ္။ စာေရးသူကေတာ့ အဲဒီလြန္ဆြဲပြဲ ရပ္တန္းကရပ္ၿပီး ေကာင္းတဲ့လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြနဲ႔ မိမိႏိုင္ငံသားေတြကို အလုပ္အေကြၽးျပဳေပးၾကပါလို႔ပဲ ဆိုခ်င္တယ္။

အၿငိမ့္ေခြတစ္ေခြ ၾကည့္ရတယ္။ အဲဒီအၿငိမ့္မွာ မင္းသမီးေတြက အမ်ဳိးသားေတြလို ၀တ္စားၿပီး လူရႊင္ေတာ္ေတြအျဖစ္ ထြက္လာတယ္။ ယခင္က လူရႊင္ေတာ္ေတြက မင္းသမီး အ၀တ္အစားေတြနဲ႔ ထြက္လာ။ အဲ့ဒီမွာ ျပက္လံုးတစ္ခုက မင္းသမီးတစ္ဦး အမ်ဳိးသားလို၀တ္ၿပီး လူရႊင္ေတာ္အျဖစ္ ထြက္လာေပမယ့္ မင္းသမီးပဲဆိုတာ လူတိုင္းသိၾကၿပီးျဖစ္တယ္။ လူတစ္ဦးခ်င္းစီက မိမိကိုယ္မိမိ သိၾကၿပီး အမ်ားအက်ဳိး သယ္ပိုးေဆာင္ရြက္လိုစိတ္နဲ႔သာ လုပ္ေဆာင္ၾကၿပီး ေပၚေပါက္လာေနတဲ့ လြန္ဆြဲပြဲေတြ ရပ္တန္႔ၾကဖို႔ လိုအပ္မွာ ျဖစ္ေၾကာင္းပါ။

Eleven Media Group