အရက္မဟုတ္ေသာ အရက္

ပုိ႔စ္တင္ခ်ိန္ - 3/14/2014 08:39:00 AM

ေျပာျပန္ရင္လည္း အရက္ဋီကာခ်ဲ႔တယ္ ျဖစ္ဦးမယ္။ ေျပာမွာလည္း အရက္အေၾကာင္းကုိ။ဘာတဲ့ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ အရက္အမ်ားဆံုး ထုတ္လုပ္ေနၿပီး ယမကာအသင္းႀကီးကုိ ထူေထာင္ထားတဲ့လူႀကီးက ႏုိင္ငံျခား က ေျခာက္ေဒၚလာေအာက္အရက္ေတြ တင္သြင္းဖုိ႔ကုိ ကန္႔ကြက္တယ္ဆုိပဲ။ သေဘာကေတာ့ ျမန္မာ ျပည္က အရက္သမားေတြ သူထုတ္တဲ့အရက္ကုိပဲ ေသာက္ဆုိတဲ့ သေဘာ ေပါ့ေလ။

ေသာက္ပါတယ္။ ေသာက္ၾကပါတယ္။

ဟုိးအရင္ စစ္အစုိးရေခတ္ တစ္ေလွ်ာက္လံုးနဲ႔ အခုေခတ္အထိ အဲဒီ ၀ီစကီလုိ႔ နာမည္တပ္ထားတဲ့ အရက္ ကုိ အရက္သမားတုိင္းလုိလုိ ေသာက္ခဲ့ၾကတာပဲ။

ဒီလုိေသာက္ေတာ့ ဘာျဖစ္လဲ။
ေသာက္တဲ့လူေသ။
ေရာင္းတဲ့လူ သူေဌးျဖစ္။

သူေဌးျဖစ္လုိ႔ေတာင္ အားကစားပဲြေတြ ဘာေတြ စပြန္ဆာေပးေနေသးတယ္။ သိန္း ေထာင္နဲ႔ ေသာင္းနဲ႔ ခ်ီၿပီးေတာ့ေလ။

ျမန္မာျပည္မွာ အရက္သမားက အတန္းအစား ႏွစ္ခုပဲ ရွိတယ္။ အနီသမားနဲ႔ အျဖဴသမား။ အနီသမားက ၀ီစကီနဲ႔ရမ္ကုိ ေသာက္ၾကတယ္။ အျဖဴသမားကေတာ့ ခ်က္အရက္ေပါ့ေလ။

တကယ္ေတာ့ ႏွစ္ခုစလံုး ခ်က္ပံုက ဘာမွ ထူးလွတယ္ မဟုတ္ပါဘူး။ ဓာတုပစၥည္းေတြ ေရာစပ္ၿပီး အေရာင္ေတြထည့္။ အနံ႔ေတြ ထည့္လုိက္ရင္ ၀ီစကီလုိခ်င္လား၊ ရမ္လုိခ်င္လား အကုန္ရတာ မဟုတ္လား။
အရည္အေသြးမီတဲ့ အရက္အမည္ခံေတြကုိ ေသာက္ေတာ့ ဘာျဖစ္လဲ။ မူးတာေပါ့။ မဟား ဒယားမူးတဲ့ အခါမူး။ မမူးတဲ့အခါ မမူးနဲ႔။ အရက္သမားေတြ အစကေတာ့ ေသြးအားပဲ မေကာင္းလုိ႔လား၊ အားပဲနည္း လုိ႔လား။ အရင္က ငါဒီေလာက္ မမူးပါဘူး။ အရင္က ငါလစ္မစ္ ဒီေလာက္ မဟုတ္ပါဘူး။ စသည္ စသည္ ျဖင့္ …

အယ္လ္ကုိေဟာပမာဏ မတည္ၿငိမ္တဲ့ အရက္ေတြကုိ ေ၀ခဲြမရစြာ ေသာက္သံုးခဲ့ ၾကတာေပ့ါေလ။ ဒါေတြ ကုိသိလုိ႔ သမၼတႀကီးကေတာင္ အရက္အစား ႏြားႏုိ႔ေသာက္ဖုိ႔ တုိက္တြန္းတာ။ ဒါကုိပဲ လူေတြက ေလွာင္ သလုိလုိ ေျပာင္သလုိလုိနဲ႔။

ေနာက္ၿပီး အရက္ေသာက္တဲ့ ၀န္ႀကီးတစ္ပါးကုိယ္တုိင္က ျမန္မာျပည္သူေတြ အရက္တုေတြ ေသာက္ေန လုိ႔ အေသေစာ ေနတာကုိဆုိၿပီး ေပၚတင္ေျပာခဲ့တာပဲ။ အခုဆုိ သူကုိယ္တုိင္ေတာင္ ႏုိင္ငံျခားအရက္ မ်ဳိးစံု တင္သြင္းဖုိ႔အတြက္ ညႇိႏႈိင္းေဆြးေႏြး ေနတယ္။

အခုလုိ ႏုိင္ငံျခားအရက္ေတြ ျပည္တြင္းကုိ၀င္လာရင္ ျပည္တြင္းက အရည္အေသြး မမွီတဲ့အရက္ေတြကုိ ျပည္သူေတြက ဘယ္ေသာက္ေနေတာ့မလဲ။ ဒါေၾကာင့္လည္း ေစ်းကြက္ကုိ ခ်ဳပ္ကုိင္ထားခ်င္တဲ့ ယမကာလုပ္ငန္းရွင္ေတြက ျပည္ပအရက္ေတြ ၀င္လာမွာကုိ အသည္းအသန္ ကြက္ကန္႔ေနတာ ထင္ပ။

ေျပာလုိက္ရင္ တုိင္းရင္းသား စီးပြားလုပ္ငန္းရွင္ေတြရဲ႕ အက်ဳိးစီးပြားကုိ ထိခုိက္မယ္ေလးဘာေလးနဲ႔။ ကုိယ့္ဘာသာကုိယ္ေတာ့ အရည္အေသြးေကာင္းေအာင္ မထုတ္ဘဲ ျပည္သူေတြကုိ သတ္။သူတုိ႔ စီးပြားထိခုိက္ မွာေတာ့ ေၾကာက္ပ။ အရက္သမား စစ္တမ္းတစ္ခု တိတိက်က်မရွိလုိ႔ရယ္သာ။ ရွိရင္ေတာ့ ဘာအရက္ ေသာက္တဲ့လူက ဘယ္လုိ ေသတယ္ဆုိတာ အမ်ားႀကီး ထြက္လာမွာပဲ။

စစ္တမ္းကုိ အားမကုိးဘဲ အရပ္စကားကုိ အားကုိးၿပီး ေျပာရမယ္ဆုိရင္ေတာ့ ဒီ ဘက္ေခတ္မွာ အသက္ ရွည္တဲ့ အရက္သမား လံုး၀မရွိဘူး ဆုိတာပါပဲ။ ခပ္ေ၀းေ၀း မၾကည့္နဲ႔ ရပ္ကြက္ထဲက ျပည္တြင္းျဖစ္ ေသာက္တဲ့ အရက္သမားေတြကုိပဲ ၾကည့္လုိက္။ ညေနတုိင္း ေသာက္တဲ့လူေပါ့ေလ။ အသက္ေလးဆယ္ ေက်ာ္တဲ့လူ ခပ္ရွားရွားရယ္။

အရက္ဆုိင္ထဲကုိ ၀င္လုိက္ရင္ အေသာက္သင္ေနတဲ့ ကေလးအရက္သမားရယ္။ အသက္သံုးဆယ္ ပတ္၀န္းက်င္ အရက္သမားရယ္ကုိပဲ ေတြ႕ရမယ္။ ေလးဆယ္ေက်ာ္၊ ငါးဆယ္ရွိတဲ့ အရက္သမားက ရွားေနၿပီ။ ဘယ္ေရာက္ကုန္လဲ မေမးနဲ႔။ ေသကုန္တာေလ။ ဒီ ေလာက္ေသတဲ့ အရက္ ဘာျဖစ္လုိ႔ ေသာက္လဲ။ေသ မယ္မွန္း ဘယ္သိမလဲဗ်။ ဘယ္သူ ကမွေတာ့ အဆိပ္ကုိ ေသာက္မေနဘူး။

ဒါေပမဲ့လည္း ျပည္တြင္းျဖစ္ အရက္ေတြအကုန္လံုးက အဆိပ္ေတြ ျဖစ္ေနၿပီ။ ကုိယ့္ေရွ႕မွာ ေသာက္ခဲ့တဲ့ အရက္သမားေတြ ရွိတယ္။ ကုိယ့္အဘုိးအေဘးေတြေခတ္က ဖဆပလေခတ္ အရက္သမားေပါ့။ ႏုိင္ငံျခား အရက္မ်ဳိးစံု လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေသာက္လုိ႔ရတယ္။ လမ္းေလွ်ာက္ေနတဲ့ ေဂ်ာ္နီက ေစ်းမေပါေပမယ့္ အလုပ္အကုိင္ ရွိတဲ့လူတုိင္း ေသာက္ႏုိင္ေအာင္ ၀င္ေငြ ေကာင္းခဲ့တာပဲ။

ေနာက္ၿပီးေတာ့ ဆုိရွယ္လစ္ေခတ္ အရက္သမားေတြ ေပါ့ေလ။ အရက္ကုိ ခဲြတမ္းနဲ႔ ေရာင္းတယ္ဆုိေပမယ့္ အရည္အေသြးမွာ စိတ္ခ်ရတယ္။ ဆုိရွယ္လစ္ေခတ္ အရက္သမားေတြထဲမွာ အရက္ေၾကာင့္ ေသတဲ့ လူခပ္ရွားရွားရယ္။

ကုိယ့္အဘုိး၊ ကုိယ့္ဘႀကီး ျပန္ၾကည့္လုိက္ရင္လည္း အရက္ေသာက္ေပမယ့္ သက္တမ္းေစ့ေနသြားတဲ့ လူေတြခ်ည္းပဲ။ ကုိယ့္ဦးေလးေတြကေတာ့ ၈၈ ေနာက္ပုိင္းမွာ ေသာက္လာလုိက္တာ။ ျပည္တြင္းျဖစ္ ၀ီစကီသမား ဦးေလးလည္း ေသာက္တဲ့ သက္တမ္း ၁၅ ႏွစ္နဲ႔ေသတာပဲ။ ဂ်န္းအျဖဴေသာက္တဲ့ ဦးေလး လည္း ေသတာပဲ။

ျမန္မာျပည္ဆုိတာက ဗုဒၶဘာသာ တုိင္းျပည္ဆုိေတာ့ လူသိရွင္ၾကား အရက္သမားေတြ အမ်ားႀကီးရယ္။ စာေရးဆရာေတြထဲမွာဆုိရင္လည္း အရက္သမား ခပ္မ်ားမ်ားရယ္။ စစ္အစုိးရေခတ္မတုိင္မီက အရက္ သမားေတြဆုိရင္ သက္တမ္းေစ့ေနသြားရတဲ့ လူေတြခ်ည္းပဲ။

စစ္အစုိးရေခတ္ အရက္သမားေတြက်ေတာ့ သက္တမ္းေစ့ဖုိ႔ေနေနသာ ငါးဆယ္ေက်ာ္တဲ့လူကုိ မရွိေတာ့ ဘူး။ အရက္ေတြတင္ အရည္အေသြး မမီတာလား ဆုိေတာ့မဟုတ္။ လူနာေတြသံုးတဲ့ အရက္ပ်ံပါ အရည္ အေသြး မမီေတာ့တာ။ အရင္ေခတ္က အရက္ပ်ံေတြဆုိရင္ အနာကုိ စြပ္လုိက္တာနဲ႔ ထြန္႔ထြန္႔လူးေအာင္ စပ္တာ။ ဒီဘက္ေခတ္ အရက္ပ်ံေတြကေတာ အနာကုိလည္း မစပ္ေတာ့ဘူး။

ၿပီးေတာ့ အရင္ေခတ္က အရက္ပ်ံဆုိရင္ မီး႐ႈိ႕ၾကည့္လုိက္။ ဟုတ္ …ကနဲ႔ ထေတာက္တာ။ အရက္ပ်ံ လံုး၀ ကုန္မွ မီးၿငိမ္းတယ္။ မေန႔က အစုိးရထုတ္ အရက္ပ်ံေလး မီး႐ႈိ႕ၾကည့္တာ မီးေတာင္ မေလာင္ေတာ့ဘူး။ အနာကုိေလာင္းေတာ့လည္း မစပ္နဲ႔။ ေခတ္ႀကီးကုိက အဲ့လုိ ျဖစ္ေနတာ။

အရက္သမားဆုိတာကလည္း အလုပ္ လုပ္ႏုိင္ကုိင္ႏုိင္တဲ့ အရြယ္ေတြခ်ည္းပဲေလ။ ဆုိရွယ္လစ္ေခတ္ စကားနဲ႔ ေျပာရရင္ အဲဒီလုိ လူေတြေသကုန္ေတာ့ တုိင္းျပည္ကုန္ထုတ္လုပ္ေရးကိုလည္း ထိခုိက္တာေပါ့ ေလ။

ဒီဘက္ေခတ္အစုိးရကေတာ့ အဲ့လူေတြ ေသကုန္လည္း ေအးတာပဲ ေတြးသလား ေတာ့မသိ။ ဟုိးအရင္ က အဂၤလိပ္အစုိးရက တ႐ုတ္ျပည္ကလူေတြကုိ ဘိန္းစဲြေအာင္လုပ္ၿပီးေတာ့မွ ၀င္သိမ္းတာ။ ဒီဘက္ေခတ္ မွာလည္း အစုိးရက သူတုိ႔ျပည္သူေတြ မေတာ္လွန္ႏုိင္ေအာင္ အရည္အေသြးမမွီတဲ့ အရက္ေတြမ်ား တုိက္ သလား မသိပါဘူး။ အမွန္တကယ္ဆုိရင္ အရက္စက္ရုံေတြကုိ ေသခ်ာလုိက္စစ္၊ အရည္အေသြး မီလား။ မမွီရင္ ဖမ္းေပါ့။

၁၉၈၀ တစ္၀ုိက္ အရက္ျဖဴတစ္ပုလင္းကုိ ၁၀ က်ပ္ ေပးရတယ္။ အဲဒီတုန္းက ေကာက္ႀကီးဆန္တစ္ျပည္ကုိ တစ္က်ပ္ပဲ ရွိတယ္။ အရက္ျဖဴက ဆန္ေစ်းထက္ ဆယ္ဆ မ်ားတယ္။ ဒီဘက္ေခတ္မွာေတာ့ အရက္ျဖဴ တစ္လံုးကုိ ၃၀၀ ဆန္တစ္ျပည္ကုိ ၁၅၀၀။ ဆန္ေစ်းက အရက္ျဖဴေစ်းထက္ ငါးဆႀကီးေနၿပီ။

နာမည္ခံ၀ီစကီကုိလည္း ၾကည့္ဦးမလား ဆန္ေစ်းနဲ႔ ၀ီစကီေစ်းက အတူတူပဲ။ ဒီေလာက္ ေစ်းေပါေနတဲ့ အရက္ေတြ ဘယ္လုပ္ၿပီး စစ္ပါေတာ့မလဲ။တုိင္းျပည္ကလည္း ေဆး၀ါးဆုိလည္း အတုနဲ႔ အရည္အေသြး မမွီတာပဲ ေသာက္ေနရ။ အစားအစာဆုိလည္း ဓာတုပစၥည္းေတြပါတဲ့ အစားအစာေတြခ်ည္းပဲ။ အရက္ဆုိ လည္း အရည္အေသြးမမွီ။

ဟုိတေန႔က ဖတ္လုိက္ရတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံက ကမၻာေပၚမွာ ကင္ဆာျဖစ္ပြားမႈ ဒုတိယအမ်ားဆံုးႏုိင္ငံ ဆုိ လားပဲ။

အရင္တုန္းက လူေတြက ေျပာၾကတယ္။ အရက္ခ်က္တဲ့အထဲကုိ ေရာ္ဘာဖိနပ္အစုတ္ေတြ ထည့္ခ်က္ တာ။ ဖားျပဳတ္ေတြ ထည့္တာတဲ့။ ကုိယ္ကေတာ့ မယံုခဲ့ပါဘူး။ အခု ေနာက္ပုိင္းေတာ့ ယံုရမလုိ ျဖစ္ေန ၿပီေလ။ အရက္ခ်က္တယ္ဆုိတာ အရင္ဆံုးကုိယ္ခ်က္မယ့္ အရက္အမ်ဳိးအစားေပၚ မူတည္ၿပီး အခ်ဥ္ေဖာက္ ရတယ္။ စိမ္ရည္ တည္ရတယ္ေပါ့ေလ။

ၿပီးေတာ့မွ အခ်ဥ္ေပါက္သြားတဲ့ စိမ္ရည္ ေတြကုိ ေပါင္းအုိးႀကီးေတြနဲ႔ ေပါင္းခံရည္ရေအာင္ လုပ္ရတာ။ ေပါင္းခံရည္ကိုမွ အရက္ရာခုိင္ႏႈန္း အလုိက္ ျပန္စပ္ရတာ။ ဒီဘက္ေခတ္က အရက္ေတြကေတာ့ အဲဒီလုိ လည္း ဟုတ္မယ္မထင္ပါဘူး။ ဓာတုပစၥည္းေတြေရာစပ္ၿပီး ေစ်းကြက္ထဲ ေရာင္းေနတာပဲ ျဖစ္မွာပါ။ အရက္ ခ်က္စက္႐ုံထဲ ထန္းလ်က္ေတြလည္းမ၀င္၊ စပါးေတြလည္း မ၀င္နဲ႔။ ဘယ္လုိမ်ား စိမ္ရည္ေတြေဖာက္ၿပီး ဘယ္လုိမ်ား ခ်က္ေနလဲေတာ့ မသိပါဘူး။

အခုေတာ့ ျဖစ္ေလရာဘ၀ ျမန္မာျပည္မွာ အရက္သမား မျဖစ္ရပါေစနဲ႔လုိ႔သာ ဆုေတာင္းရမည္လားမသိ။ ဘယ္တတ္ႏုိင္ပါ့မလဲ။ ကုိယ္က ဒီႏုိင္ငံမွာေမြးေတာ့လည္း ဒီႏုိင္ငံမွာပဲ အရက္သမား ျဖစ္မွာေပါ့ေလ။ ဒီ ေတာ့လည္း အရည္အေသြး မမီတာေတြ ေသာက္ၿပီး ေသရမွာေပါ့။ မေသခ်င္ရင္ေတာ့ မေသာက္႐ုံပဲ ရွိ ေတာ့တာပါ။


စိုေျပ
Credit: Mizima