မေလးရွား ေလေၾကာင္းပိုင္ေလယာဥ္ ေပ်ာက္ဆံုးရျခင္း၏ အံ့ၾသဖြယ္ေကာင္းေအာင္ ရိုးရွင္းေသာ အယူအဆ

ပုိ႔စ္တင္ခ်ိန္ - 3/26/2014 09:38:00 PM

( ယခုေဆာင္းပါးကိုေရးသားသူ Chris Goodfellow သည္ ကေနဒါမွ
ေလယာဥ္ေမာင္းသက္ ႏွစ္ ၂၀ ရွိၿပီး ေလယာဥ္မ်ိဳးစံုကို ကရိယာ
ဒိုင္ခြက္မ်ားသာ သံုးပီး ျဖင့္ပ်ံသန္းႏိုင္ေသာ ထိပ္တန္း ေလယာဥ္မႈးႀကီး
ျဖစ္ဲပီး သူ႕အယူအဆကို Google+ တြင္ေရွးဦးစြာ တင္ထားခဲ့ပါသည္။)

မေလးရွားေလေၾကာင္းလိုင္းခရီးစဥ္ MH-370 ႏွင့္ ပါတ္သက္ၿပီး ခန္႕မွန္း
ခ်က္အယူအဆမ်ားအေျမာက္အမ်ားေပၚထြက္ခဲ့ပါသည္။ အၾကမ္းဖက္မႈ၊
ျပန္ေပးစြဲျခင္းမ်ားအပါအဝင္ျဖစ္ပါသည္။ ကြ်န္ေတာ့္အေနျဖင့္ CNN မွ
ေဝဖန္သံုးသပ္မႈမ်ားကို မယံုသလို စိတ္အေႏွာက္အယွက္ျဖစ္စရာလို႕ျမင္
ပါသည္။ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ ရိုးရွင္းတဲ့ အေျဖကိုပဲ ရွာခ်င္ပါသည္။ ေပ
အရွည္ ၁၃ ၀၀၀ ရွိတဲ့ ပါလို လန္ကာဝီေလယာဥ္ကြင္းနဲ႕တြဲ အေျဖရွာ
ပါမည္။

ကြ်န္ေတာ္တို႕ အားလံုး ဘိုးရင္း ၇၇၇ ခရီးစဥ္ MH-370 ညသန္းေခါင္ယံ
အခ်ိန္မွာ ကြာလာလမ္ပူ မွ ေဘက်င္းကို ထြက္ခြာပ်ံသန္းခဲ့ေၾကာင္းသိၾကၿပီး
သားပါ။ ပူအိုက္တဲ့ည၊ ေလယာဥ္ႀကီးတစ္စင္း။ တစ္နာရီေလာက္ေလာက္
အၾကာမွာ ဗီယက္နမ္ကို ဦးတည္ဖို႕ ထိုင္းပင္လယ္ေကြ႕ အေပၚမွာ အဆက္
အသြယ္ျပတ္သြားတယ္။ ဆိုလိုတာက ေလယာဥ္ရဲ႕ အခ်က္အလက္ေတြကို
ထုတ္လႊင့္ ဖမ္းယူေပးေနတဲ့ ထရန္စပြန္ဒါ နဲ႕ အရံေရဒါေျခရာခံစံနစ္ေပ်ာက္
သြားတယ္။ ေနာက္ ႏွစ္ရက္အၾကာမွာ မေလးရွားစစ္တပ္ေရဒါ ပံုရိပ္က
ေလယာဥ္ အေနာက္ေတာင္ယြန္းယြန္းလမ္းေၾကာင္းအတိုင္းျပန္လာၿပီး မေလးရွားကြ်န္းဆြယ္ကို ျဖတ္ကာ မလက္ကာ ေရလက္ၾကားကို ဥိးတည္
တယ္လို႕ သတင္းေတြေပၚလာပါတယ္။

ဒီေနရာမွာ ဘယ္ဖက္ကိုခိ်းတာက အဓိကအခ်က္ပါ။ ေလယာဥ္မႈးႀကီး
ဇာဟာရီအာမက္ရွားဟာ ပ်ံသန္းခ်ိန္ နာရီေပါင္း ၁၈ ၀၀၀ ေက်ာ္ရထားတဲ့
အလြန္အေတြ႕အၾကံဳရင့္တဲ့ အႀကီးတန္းေလယာဥ္မႈးႀကီးပါ။ ကြ်န္ေတာ္တို႕
လိုေလယာဥ္မႈးအိုႀကီးေတြအဖို႕ ေလယာဥ္ခရီးစဥ္တေလွ်ာက္ အနီးဆံုးဘယ္
ေလဆိပ္ဟာ ဆင္းသက္ဖို႕ ေဘးအကင္းဆံုးလဲဆိုတာ သိဖို႕ က် င့္သားရ
ၿပီးသားပါ။ ကြ်န္ေတာ္တို႕ ပ်ံသန္းေနစဥ္ ေနာက္ဘက္မွာ ဘယ္ေလဆိပ္၊
ေဘးဘက္ေတြမွာဘယ္ေလဆိပ္၊ ေရွ႕မွာ ဘယ္ေလဆိပ္..အဲတာေတြအား
လံုးဟာေခါင္းထဲမွာ အလြတ္ရွိၿပီးသားပါ။ အျမဲတန္းလည္းရွိပါတယ္။ တခုခု
ျဖစ္ခဲ့မွ ဘာလုပ္ရမလဲဆိုတာေခါင္းထဲ ေတြးေနရမယ့္အစား ဘာလုပ္ရမလဲ
ဆိုတာေခါင္းထဲ ေရာက္ၿပီးသားပါ။ ဘယ္ဖက္ကိုတိုက္ရိုက္ဦးတည္ခ် ိဳ းတယ္
ဆိုတာ ဖတ္လိုက္ရကတည္းက သူေလဆိပ္ကို ရွာတယ္ဆိုတာကို ကြ်န္ေတာ္
ခ်က္ျခင္းသိလိုက္ပါတယ္။ ေျပးလမ္းအရွည္ေပ ၁၃ ၀၀၀ ရွိၿပီး ေရျပင္ကေန
ခ်ဥ္းကပ္ဆင္းသက္ရတဲ့ အတားအဆီးကင္းတဲ့ ပါလို လန္ကာဝီေလဆိပ္ကို ဆင္းဖို႕တိုက္ရိုက္လမ္းေၾကာင္း ေရြးခ်ယ္တာပါ။ ေလယာဥ္မႈးဟာ ဘာလို႕
ကြာလာလမ္ပူကို ျပန္မလွည့္သလဲဆိုရင္ ၾကားမွာ ေပ ၈ ၀၀၀ရွိတဲ့ ကုန္းတန္း
ကို ျဖတ္ရဦးမယ္ဆိုတာသိလို႕ပါ။ လန္ကာဝီဟာ လတ္တေလာေနရာနဲ႕ပိုနီးၿပီး
ေျမျပင္အေနအထားဟာလည္းပိုၿပီး အကြ်မ္းဝင္လြယ္လို႕ပါ။

ေလယာဥ္မႈးဟာ မွန္ကန္တဲ့လုပ္ရပ္ကို လုပ္ေဆာင္သြားပါတယ္။ ေလယာဥ္ေပၚ
မွာ အျဖစ္အပ်က္ႀကီးႀကီးမားမားတစ္ခုက္ု ရင္ဆိုင္ႀကံဳေတြ႕ခဲ့အၿပီးမွာ အနီးစပ္ဆံုး
နဲ႕ေဘးအကင္းဆံုးေလဆိပ္ကို ခ်က္ျခင္းဆင္းသက္ဖို႕ လွည့္ လာခဲ့ပါတယ္။

ကြ်န္ေတာ္ဒီသတင္းကို ၾကားၾကားခ်င္း ဂူဂဲလ္ အာ့သ္ ကိုဖြင့္ၿပီး အေနာက္ေတာင္
ဖက္ကို ဦးတည္တဲ့ လမ္းေၾကာင္းအနီးအပါးက ေလဆိပ္ေတြကို လိုက္ရွာပါတယ္။

ကြ်န္ေတာ့္အေနနဲ႕ေတာ့ ထရန္စပြန္ဒါနဲ႕ ဆက္သြယ္ေရးစက္ေတြ အဆက္အသြယ္
ေပ်ာက္သြားတာဟာ မီးေလာင္လို႕ ဆိုတာ လံုးဝျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ပိုျဖစ္ႏိုင္တာက
လွ်ပ္စစ္ပိုင္းဆိုင္ရာမီးေလာင္မႈပါ။ ေလာင္ၿပီေဟ့ဆိုတာနဲ႕ ပထမဆံုးတုန္႕ျပန္ရမွာ
ကေတာ့ လွ်ပ္ပတ္လမ္းမွာရွိတဲ့ လွ်ပ္စစ္ မိန္းဘတ္စ္ဘားလွ် ပ္ကူးေတြကို
ဆြဲျဖဳတ္ၿပီးတစ္ခုၿပီးတစ္ခု ျပန္တပ္ ပ်က္ေနတဲ့ဟာ ကြက္ခ်န္ခဲ့ လုပ္ရမွာပါ။ အဲလို
ဆြဲျဖဳတ္လိုက္တာနဲ႕ ေလယာဥ္ဟာ ေရဒါေတြ ေရဒီယိုလႊင့္ခ်က္ေတြတိတ္ဆိတ္သြား
မွာပါ။ ျဖစ္ႏိုင္ေျခကေတာ့ ေလယာဥ္ေမာင္းခန္းထဲမွာ အေျခအေနဆိုးေနၿပီး
ေလယာဥ္ကိုလည္းထိမ္းရ၊ မီးလဲသတ္ရ ျပာယာခတ္ေနမယ့္ပံုပါပဲ။ အေရးေပၚ
အေျခအေနလမ္းညႊန္မႈသံုးခ်က္ျဖစ္တဲ့ ပ်ံသန္း၊လမ္းေၾကာင္းရွာ၊ဆက္သြယ္ေျပာဆို
ဆိုတဲ့ အထဲကဆက္သြယ္ဖို႕ဆိုတာ ဒီလိုအေျခအေနမွာ ဘုရားတဖို႕ပဲရွိပါတယ္။

မီးေလာင္တာ ၂ မ်ိဳးရွိပါတယ္။ လွ်ပ္စစ္မီးေလာင္တာဆိုရင္ မျမန္ေလာက္ပါဘူး။
မီးခိုးအမ်ားႀကီးလည္းမထြက္ေကာင္းေလာက္ပါဘူး။ သို႕ေပမယ့္ သိထားတဲ့ အခ်က္အလက္ေတြအတိုင္းဆိုရင္ ျဖစ္ႏိုင္ေကာင္းတာက၊ ေလယာဥ္ေရွ႕ဘီး
တာယာေတြထဲက တစ္လံုးလံုး ေလယာဥ္အတက္မွာ ကြဲၿပီး တျဖည္းျဖည္း
မီးစေလာင္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒါမ်ိဳးဟာ ေလယာဥ္ဘီးေတြရဲ႕ တာယာ ေလေပါင္
ေလ်ာ့ေနရင္ျဖစ္ေလ့ရွိပါတယ္။ မွတ္မိၾကဦးမွာပါ။ ႏိုင္ဂ်ီးရီးယားက DC8 ေလယာဥ္
တစ္စင္းအဲလိုျဖစ္လို႕ မထိမ္းႏိုင္မသိမ္းႏိုင္မီးခိုးလံုးႀကီးေတြ ထြက္လာခဲ့တာ။
ေလယာဥ္မႈးေတြမွာ ေအာက္စီဂ်င္မ်က္ႏွာဖံုးပါၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မီးခိုးအတိုင္း
အဆေပၚမူတည္ၿပီး ခဏတာပဲသံုးလို႕ရမွာပါ။ မီးေလာင္ေနတာဆိုရင္ေတာ့ လံုးဝ
အသံုးဝင္မွာမဟုတ္ပါဘူး။

ေခါင္းထဲေပၚလာတဲ့ တစ္ခ်က္က မီးခိုးေတြဟာ ေလယာဥ္ေမာင္းခန္းမွာ ဖံုးလြမ္း
သြားၿပီး ေလယာဥ္ဟာလည္း အလိုေလ်ာက္ပ်ံသန္းတဲ့ ခလုပ္ဖြင့္ထားမယ္ဆိုရင္
ဆီကုန္တဲ့အထိဦးတည္ထားတဲ့အရပ္ကို ပ်ံသန္းေနမယ္၊ ဆီကုန္ရင္ကုန္၊မကုန္
လည္း မီးက ေလယာဥ္ေမာင္းခန္းထဲအားလံုးေလာင္ၿပီးပ်က္ က်ႏိုင္တာမ်ိဳးပါ။
ေလယာဥ္လမ္းအတိုင္းရွာရမွာျဖစ္ၿပီး ေနရာအႏွံ႕ကို ရွာရမွာပါ။

ေလယာဥ္အႏုၾကမ္းစီးတယ္ လူသတ္တယ္ ကိုယ့္ကိုကိုယ္သတ္ေသတယ္၊
ေလယာဥ္ေပၚမွာ အင္ဂ်င္နီယာပါတယ္ စတဲ့ မွန္းေျခေတြကလည္း မ်က္ျမင္
သက္ေသမျပႏိုင္သမွ် အဲဒါေတြဘက္ကို မတိမ္းညႊတ္ပါဘူး။

ကြ်န္ေတာ္တုိ႕ေနာက္ဆံုးဆက္သြယ္ခဲ့တဲ့စကားကိုသိၾကပါတယ္။ ေလယာဥ္မႈး
တစ္ေယာက္ရဲ႕ရႈေဒါင့္ကၾကည့္ရင္ ဒီစကားဟာ လံုးဝပံုမွန္ပါ။ ဂြတ္ႏိုက္ဆိုတဲ့စကား
ကိုေျမျပင္ေလေၾကာင္းထိန္းသိမ္းေရးဌာန တစ္ခုကေန ေနာက္တစ္ခုကို အေျပာင္း
မွာေျပာေလ့ရွိၿပီး ဆိုလိုရင္းကေတာ့ ေလယာဥ္ခန္းထဲမွာ အားလံုးပံုမွန္ပါပဲလို႕
လံုးဝရည္ညႊန္းပါတယ္။ ေလယာဥ္ အေျခအေနမေကာင္းဘူး ေဘးအႏၲရာယ္ရွိေနၿပီ
ဆိုတာကို ေလယာဥ္မႈးတစ္ေယာက္ဟာ နည္းမ်ိဳးစံုနဲ႕ အခ်က္ျပလို႕ရပါတယ္။

ေလယာဥ္အႏုၾကမ္းစီးခံထားရတဲ့ ကုဒ္ကိုသံုးရင္သံုး ဒါမွ မဟုတ္ ေလယာဥ္
ထရန္စပြန္ဒါက ထုတ္လႊတ္ေနတဲ့ကုဒ္ေလးလံုးတြဲထဲက တစ္လံုးေလ်ာ့ လႊတ္ေပး
လိုက္တာနဲ႕ေျမျပင္ေလေၾကာင္းထိန္းသိမ္းေရးမႈးကတခုခုမွားေနၿပီဆိုတာ သေဘာ
ေပါက္ပါတယ္။ ေလယာဥ္မႈးေကာင္းတစ္ေယာက္ဟာ စကားနဲ႕ မေျပာႏိုင္တဲ့ အေျခ
အေနမွာေတာင္မိုက္ကရိုဖုန္းကို ဖြင့္ခ်ည္ပိတ္ခ်ည္သံုးၿပီး SOSကို ဘယ္လို
လႊင့္ထုတ္ရမယ္ဆိုတာ ေကာင္းေကာင္းသိပါတယ္။ ခလုပ္သံုးခါ ႏွိပ္ခ်ည္ဖြင့္ခ်ည္
လုပ္တာနဲ႕တင္ အခ်က္ေပးလို႕ရပါတယ္။ ဒီေတာ့ ဒီအခ်က္အေပၚနိဂံုးခ်ဳပ္ရရင္
ေလယာဥ္ေပၚက ေနာက္ဆံုးဆက္သြယ္ခ်ိန္မွာ ေလယာဥ္ေမာင္းခန္းဟာ
အားလံုးေကာင္းေနတယ္လို႕ သံုးသပ္ပါတယ္။ သို႕ေပမယ့္ အေျခအေနေတြဟာ
ဆိုးရြာဖို႕ ဆက္စပ္ျဖစ္ေပၚေနတယ္ဆိုတာ ေလယာဥ္မႈး ရိပ္မိပံုမရပါဘူး။

ထင္ရွားတာကေတာ့ ေလယာဥ္ရဲ႕ ေရဒီယို ေရဒါသတင္းပို႕တဲ႕စံနစ္တစ္ခုျဖစ္တဲ႕
ACARS ဟာ အေစာပိုင္းတစ္ခ်ိန္ကတည္းက အလုပ္မလုပ္ေတာ့ပါဘူး။ ေျပာေနၾက
သလို ACARS ကိုပိတ္ပစ္ဖို႕ဆိုတာ ေျပာသေလာက္မလြယ္ပါဘူး။ ဒီအခ်က္ဟာ
ကြ်န္ေတာ့္အဖို႕ ေလယာဥ္လွ်ပ္စစ္ပိုင္းခ်ိဳ႕ယြင္းတယ္ ဒါမွမဟုတ္ လွ်ပ္စစ္ပိုင္းမီးေလာင္
တယ္ဆိုတဲ့ အခ်က္ကို လက္နဲ႕ ပိတ္ပစ္တယ္ဆိုတဲ့ အခ်က္ထက္ ခိုင္ခိုင္မာမာ
ယံုၾကည္စရာျဖစ္ပါတယ္။ ေလယာဥ္မႈး ACARS အလုပ္မလုပ္ဖူးဆိုတာသိခ်င္မွလဲ
သိမွာပါ။

ေလယာဥ္အျမင့္ေပအတက္အက်ျဖစ္တာနဲ႕ပါတ္သက္လို႕ေျပာရရင္ ဒီအခ်က္
အလက္ဟာ ေလယာဥ္ရဲ႕ ထရန္စပြန္ဒါကေပးတာမဟုတ္ပဲ မိုင္ ၂၀၀ေလာက္
အကြာက မူလအေျခခံေရဒါက ရတာပါ။ စက္ဝိုင္းျဖတ္ ဖတ္ညႊန္းကိန္းဟာ
ၾကားခံေလထုလႊာ အခ်ိဳးသက္ေရာက္မႈအမ်ားႀကီးရွိႏိုင္လို႕ စိတ္ခ်ယံုၾကည္ရတဲ့
အခ်က္လို႕ ကြ်န္ေတာ္မယူဆပါဘူး။ ႏို႕ေပမယ့္ ဒီအခ်က္ကို လက္ခံ ၿပီးစဥ္းစား
ရရင္ ေလယာဥ္မႈးဟာ မီးေလာင္မႈကို အားေပးတဲ့ ေအာက္စီဂ်င္ အနည္းဆံုးရွိရာ
ေလထု အလႊာကို ေပ ၄၅ ၀၀၀ ေရာက္ေအာင္ ထိုးတက္ၿပီးမီးၿငိမ္းသတ္ဖို႕ ႀကိဳးစားတာလည္းျဖစ္ႏိုင္ေကာင္း ပါတယ္။ ေပ ၄၅ ၀၀၀ မွာေလယာဥ္ကို ထိမ္းရ
ခက္လွပါတယ္။ ေလယာဥ္ထိန္းခ်ဳပ္မႈ ခက္ခဲၿပီးေလထဲပ်ံႏိုင္မႈပ်က္ပ်ယ္တာ လံုးဝ
ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္သတင္းေတြထဲမွာဖတ္ရသလို ေလယာဥ္ထိုးဆင္းက်
လာတဲ့ႏႈန္းဟာသိပ္ျမန္တာပါ။ အဲဒီေနာက္မွာ ေလယာဥ္ဟာ ေပ ၂၅ ၀၀၀ မွာ
ျပန္တည္ၿငိမ္တိန္းခ်ဳပ္လို႕ရတာပါ။ ေလယာဥ္မႈးဟာ ေလယာဥ္ကို မီးၿငိမ္းသတ္ဖို႕
ထိုးဆင္းခ်တာလည္း ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။

ေလယာဥ္ အပိုင္စီးခံရတယ္ဆိုတာနဲ႕ ေပ ၄၅ ၀၀၀ထိုးတက္သြားတယ္ဆိုတာ ကြ်န္ေတာ့္အျမင္မွာေတာ့ အဆက္အစပ္မရွိပါဘူး။

အခ်ိန္အေတာ္ၾကာပ်ံသန္းေနခဲ့တယ္ ဆိုတဲ့ အခ်က္နဲ႔ပါတ္သက္ၿပီးေျပာရရင္
ေလယာဥ္စထြက္တဲ႕ ကြာလာလမ္ပူကေန ေဘက်င္းအထိ ေလယာဥ္ဆီပါတဲ့
အျပင္တျခားေလဆိပ္တစ္ခုခု (ဥပမာ ရွန္ဟိုင္းလို) လမ္းေၾကာင္းတစ္ခုခုကို
အေရးေပၚ အေျခအေနမွာ လမ္းေၾကာင္းေျပာင္းဖို႕ ေနာက္ထပ္ ၄၅ မိနစ္စာ
-ေျပာရရင္ ၈ နာရီစာေလာက္ဆီပါမွာပါ။ဒီထက္ပိုရင္လည္းပိုပါလိမ္႕မယ္။
ပထမ တစ္နာရီအတြင္းမွာ ေလယာဥ္တက္တာရယ္ ပ်ံသန္းမယ့္ အျမင့္ေပ
ေရာက္ေအာင္သြားတာရယ္ဆိုေတာ့ ပါသမွ် ဆီရဲ႕ ၂၀%-၂၅%ေလာက္
သံုးၿပီးေလာက္ပါၿပီ။ လန္ကာဝီေလဆိပ္ကိုျပန္လွည့္ၿပီးဦးတည္ေနခ်ိန္မွာ
ေလယာဥ္မွာ ၆နာရီ ေက်ာ္စာ ဆီက်န္ပါလိမ္႔ဦးမယ္။

ဒီအခ်က္ဟာ အင္မားဆက္ၿဂိဳလ္တုက ဆီကုန္ခ်ိန္အထိရတဲ႕ ေျခရာခံ အခ်က္
ေတြနဲ႕ပိုင္ပိုင္ႏိုင္အျပန္အလွန္ဆက္စပ္မႈရွိေနပါတယ္။

အခုေတာ့သိၾကၿပီးျဖစ္တဲ့ ေလယာဥ္ဟာဆီကုန္တဲ့ အထိပ်ံသန္းတယ္ဆိုတဲ႔
အခ်က္ဟာ ကြ်န္ေတာ့္အဖို႕ေတာ့ ေလယာဥ္ေပၚပါ အမႈထမ္းေတြဟာ ေလ
ယာဥ္ကို ထိန္းခ် ဳ ပ္ႏိုင္စြမ္းမရွိေတာ့ပဲ အိႏၵိယသမုဒၵရာေတာင္ပိုင္းကို ဦးတည္
ပ်ံသန္းခဲ့တယ္ဆိုတဲက အခ်က္ကိုသာ အခိုင္အမာယူစရာျဖစ္ေနပါတယ္။

ဒီထက္ပိုၿပီး ထင္ေၾကးေပးစရာ အေထာက္အထား ကလည္း တက္မလာေသး
ပါဘူး။ လတ္တေလာမွာေတာ့ မီးေလာင္တာျဖစ္ေစ၊ စက္အစိတ္အပိုင္းခ်ိဳ႕ယြင္း
တာျဖစ္ေစ အေျခအေနမ်ိဳးကေန ေလယာဥ္ကိုကယ္တင္ဖို႕ အစြမ္းကုန္ႀကိဳးပမ္း
သြားတဲ႕ေလယာဥ္မႈးႀကီးကို မေကာင္းေျပာစရာ တစ္ကြက္မွ ရွာမေတြ႕ပါဘူး။

ေလယာဥ္မႈးႀကီး ဇာဟာရီအာမက္ရွားဟာ မျဖစ္ႏိုင္တဲ့ အေျခအေနမွာ ေလယာဥ္
ကို လန္ကာဝီေလဆိပ္ကိုဆင္းသက္ဖို႕ အစြမ္းကိုႀကိဳးပမ္းအားထုတ္သြားတဲ့
သူရဲေကာင္းတစ္ေယာက္ပါ။ ကြ်န္ေတာ့္ အျမင္မွာ သံသယ တစ္စြန္းတစ္စမွ်
မရွိပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္လည္းေလယာဥ္ကို ခ်ိဳးေကြ႕ၿပီး လန္ကာဝီကို တိုက္ရိုက္
လမ္းေၾကာင္းလုပ္တာပါ။ ေလယာဥ္အပိုင္စီးတာဆိုရင္ တမင္သက္သက္ ဘယ္
ဘက္ကို ခ်ိဳးေကြ႕ၿပီး လန္ကာဝီကို ဦးတည္စရာမလိုပါဘူး။ ျပန္ေပးစြဲသူေတြ
အဆံုးအျဖတ္ မခ်ႏိုင္ခင္ ေလယာဥ္ဟာ ေတာင္ေရာက္ ေျမာက္ေရာက္ျဖစ္ေနဦး
မွာပါ။

အံ့ၾသဖို႕ေကာင္းတာက ဘယ္သတင္းေထာက္၊ ဘယ္အရာရွိ၊ ဘယ္ေလယာဥ္မႈး
ကမွ အင္တာဗ်ဴးးေတြမွာ ဒီေလယာဥ္မႈးရဲ႕ ရႈေထာင့္ကေန မၾကည့္ခဲ့ၾကပါဘူး။
ဂူဂဲလ္ အာ့သ္ေက်းဇူးနဲ႕ လန္ကာဝီ ေလဆိပ္နဲ႕ ေျပးလမ္းကို ၾကည့္ၿပီးေလယာဥ္မႈး
ဟာ ဒီေလယာဥ္ကြင္းကို သိမယ္ဆိုတာ ခ်က္ျခင္းသေဘာေပါက္မိပါတယ္။အဲဒီ
ကြင္းကိုေတာင္ သူ အႀကိမ္အမ်ားႀကီး ဆင္းဘူးေကာင္းဆင္းဘူးမွာပါ။

ေလယာဥ္ေပၚမီးေလာင္ၿပီဆိုရင္ လုပ္စရာ တစ္ခုထဲရွိပါတယ္။ ေလယာဥ္ကို ျမန္ႏိုင္
သမွ် ျမန္ျမန္ ေျမေပၚေရာက္ေအာင္ဆင္းဖို႕ပါ။ ကြ်န္ေတာ့္ အာရံုထဲမွာ အခုထိမွတ္မိ
ေနေသးတဲ့အေတြ႕အၾကံဳ ႏွစ္ခု ရွိပါတယ္။ ၁၉၈၀ခုႏွစ္မ်ားတုန္းက Air Canada ရဲ႕
DC9 ေလယာဥ္ အိုဟိုင္းယိုးက ကိုလမ္ဘတ္စ္ၿမိဳ႕ မွာေလယာဥ္ဆင္းရတုန္းကပါ။
အဲဒီေလယာဥ္ရဲ႕ေလယာဥ္မႈးဟာ အခ်ိန္ဆြဲၿပီးေလဆိပ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို
မဆင္းပဲေက်ာ္လာခဲ့ပါတယ္။ သူ႕ အေနနဲ႕ အနီးဆံုးေလဆိပ္ကို မသိပါဘူး။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ေလယာဥ္ကို ေျမျပင္ေရာက္ေအာင္ဆင္းႏိုင္ေပမယ့္
လူ ၃၀ ေလာက္ အသက္ဆံုးခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၉၈ မွာေတာ့ Swissair က DC-10
ေလယာဥ္ ႏိုဗာ စေကာ့တီယာမွာပ်က္က်တာဟာ သူရဲေကာင္းဆန္တဲ့ေလယာဥ္မႈး
ထပ္ေပၚခဲ့ပါတယ္။ ေလယာဥ္ယာ ဟယ္လီဖက္စ္ ေလဆိပ္နဲ႕ ၁၅ မိနစ္အကြာမွာပါ။
မီးဟာ ေလယာဥ္တစ္စီးလံုးေလာင္ကြ်မ္းေနၿပီး ပင္လယ္ထဲထိုးဆင္းရမွာျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ အခ်ိန္ မမွီလိုက္ေတာ့ပါဘူး။ ကေနဒီေလဆိပ္ကေန ေလယာဥ္တက္လာၿပီး
တစ္နာရီ အၾကာေလာက္မွာမီးေလာင္မႈျဖစ္တာပါ။ ဘာျဖစ္မယ္ထင္ပါလဲ ..။ ခန္႕မွန္း
ၾကည့္ၾကပါ။ ေလယာဥ္ မီးေလာင္ေတာ့ လွ်ပ္စစ္မိန္းခလုပ္ေတြ လွ်ပ္ကုူ ဘတ္စ္ဘား
ေတြကို ဆြဲျဖဳတ္လိုက္ရတာပါ။ ထရန္စပြန္ဒါတို႕ ဆက္သြယ္ေရးစက္ေတြ အားလံုး
ပိတ္ကုန္ပါတယ္။

Google Earth ကို ယူၿပီး Pulau Langkawi လို႕ ရိုက္ထည့္ၾကည့္လိုက္ပါ။ ၿပီးရင္
ေရဒါက ေျပာတဲ့ ဦးတည္ရာကို ၾကည့္လိုက္ပါ။ ႏွစ္နဲ႕ ႏွစ္ေပါင္းရင္ အေျဖ ေလး
ရသလိုပါပဲ။ ကြ်န္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ ေလယာဥ္ ဘာ့ေၾကာင့္ လမ္းေၾကာင္းလွည့္
ရလဲ၊ ဘာလို႕ အဲဒီဘက္ကို ဦးတည္ရလဲ ဆိုတာေတြကို ရိုးရိုးလြယ္လြယ္ေလး
ရွင္းျပထားတာပါ။ တကယ့္ကို ထိုးထြင္း ဥာဏ္ေကာင္းတဲ့ ေလယာဥ္မႈးပါ။
သူ အခ်ိန္ မရ လိုက္တာ ပါပဲ။

Credit: ZawMinnHtun
Myanmar Latest News