အထြတ္အျမတ္ထားရာကိုမွ ပစ္မွတ္ထားခိုးယူၾကေသာအခါ

ပုိ႔စ္တင္ခ်ိန္ - 3/26/2014 07:57:00 PM

ေယာေခ်ာင္းအေရွ႕ဘက္ သစ္ေတာတစ္ခုအတြင္း ေတာလမ္းမ်ားထဲ၌ အရာဝတၳဳတစ္ခုကို ျပန္ေတြ႕ႏိုး ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ျဖင့္ ရြာသားတစ္သိုက္ ေတာနင္းရွာေဖြေနသည္။

ေဖေဖာ္ဝါရီ ၂၇ ရက္ ညက ရြာ၏ တန္ဖိုးထားရာတစ္ခု ေပ်ာက္ဆံုးသြားသျဖင့္ မတ္လ ၁ ရက္ နံနက္တြင္ ေတာနင္းရွာေဖြေနသည့္ ရြာသားႏွစ္ရာေက်ာ္မွာ ေျမလတ္ပုိင္းေဒသ မေကြးတိုင္း၊ ေပါက္ၿမိဳ႕နယ္၊ ကြၽန္းရင္းရြာသားမ်ားျဖစ္သည္။

၎တို႔ရွာေဖြေနေသာအရာမွာ ရြာတြင္ ႏွစ္ေပါင္း ၁၅၀ ခန္႔ကတည္းက ကိုးကြယ္ခဲ့ေသာ ဉာဏ္ေတာ္ကိုးေပရိွ ကြၽန္းသား ေရႊခ်မတ္တတ္ရပ္႐ုပ္ပြားေတာ္ ေမစႏၵာဘုရားျဖစ္သည္။

႐ုပ္ပြားေတာ္၏ အလွဴဒါယိကာမႀကီး ေဒၚစႏၵာကို အစြဲျပဳ၍ အေမစႏၵာဘုရားဟု ရြာသူရြာသားတုိ႔က ႏႈတ္က်ဳိးေနၾကသည္။

သစ္ေတာအုပ္အတြင္းမွျဖတ္၍ ပခုကၠဴဘက္သို႔ ဘုရားခိုးသူမ်ားက သယ္ယူမည္ဟု ခန္႔မွန္းကာ ရြာသားမ်ားက ေတာအတြင္း ခုနစ္မိုင္ပတ္လည္ခန္႔အထိ ႀကိဳးစားရွာေဖြခဲ့ေသာ္လည္း ေနာက္ဆံုးသဲလြန္စမရဘဲ အိမ္ျပန္လွည့္ခဲ့ၾကရသည္။

‘‘ဆင္းတုေတာ္က ႀကီးမားတဲ့အတြက္ ခုိးတဲ့လူေတြက ေတာထဲမွာ ဝွက္ထားဦးမွာပဲ။ ခ်က္ခ်င္းသယ္ႏုိင္ဦးမွာ မဟုတ္ဘူး’’ဟု ကြၽန္းရင္းရြာသားမ်ား ကိုးကြယ္သည့္ ဆရာေတာ္ဦးနာယက,က ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ျဖင့္ မိန္႔ၾကားသည္။

ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ လူအမ်ားစု အထြတ္အျမတ္ထားရာ၊ ကိုးကြယ္ရာ ဗုဒၶဆင္းတုေတာ္မ်ား အပါအဝင္ ေရွးေဟာင္းပစၥည္းမ်ား ခုိးယူခံရမႈမွာ ကြၽန္းရင္းရြာမွ ဘုရားတစ္ဆူတည္းသာ မဟုတ္ပါ။ ေရွးေဟာင္းၿမိဳ႕ေတာ္ ပုဂံ၊ ရွမ္းျပည္နယ္၊ မေကြးတုိင္းေဒသႀကီး စေသာေဒသအႏွံ႔တြင္ မၾကာခဏျဖစ္ပြားေနသည္။

ပုဂံေဒသရွိ ျမင္းကပါ၊ မေကြးတုိင္းတြင္းရွိ ဆင္ျဖဴကြၽန္း၊ ဆိပ္ျဖဴ၊ ပခုကၠဴ၊ ေရစႀကိဳ၊ ေပါက္ၿမိဳ႕နယ္တစ္ဝိုက္တြင္ ေရွးေဟာင္းဘုရားအခုိးခံရမႈမ်ားလာေၾကာင္း ေဒသခံမ်ားက ေျပာသည္။

ရွမ္းျပည္နယ္ေျမာက္ပိုင္း ေက်ာက္မဲၿမိဳ႕တြင္ ေၾကးဆင္းတု႐ုပ္ပြားေတာ္တစ္ဆူ ေျခေတာ္ရင္းမွျဖတ္၍ ခုိးယူခံရဖူးၿပီး ေနာင္ခ်ဳိၿမိဳ႕နယ္တြင္လည္း ၂၀၁၃ ခုႏွစ္တြင္ ခုနစ္လအတြင္း ဘုရားဆင္းတုေတာ္ရွစ္ဆူ ေပ်ာက္ဆံုးခဲ့ေၾကာင္း ေနာင္ခ်ဳိၿမိဳ႕ခံမ်ားကေျပာသည္။

ပုဂံၿမိဳ႕ေဟာင္းရွိ နာမည္ႀကီးဘုရားျဖစ္ေသာ စည္းခံုေလးခံုတြင္ တစ္ခုပါဝင္သည့္ ျမစည္းခံုေစတီေတာ္၌ တည္ထားကိုးကြယ္ထားေသာ နဖူးေတာ္၌ စိန္ပြင့္ငယ္ပါေသာ မတ္တတ္ကိုယ္ေတာ္ ေရႊဆင္းတု (ေရႊပိန္း)လည္း ၂၀၁၃ ခုႏွစ္တြင္ အခုိးခံခဲ့ရသည္။

အဆိုပါ ဆင္းတုေတာ္အပါအဝင္ ေရွးေဟာင္းၿမိဳ႕ေတာ္ ပုဂံတြင္ ၂၀၁၃ ႏွစ္လယ္၌ ေရွွးေဟာင္းဆင္းတုေတာ္သံုးဆူ ခိုးယူခံခဲ့ရသည္။

အလားတူ ရခုိင္ဘုရင္ မင္းေနျပည္ေတာ္ျဖစ္ခဲ့သည့္ ေျမာက္ဦးၿမိဳ႕ဝန္းက်င္တြင္လည္း ေရွးေဟာင္းဘုရားေက်ာင္းမ်ား လက္ညႇိဳးထုိးမလြဲေအာင္ ရွိခ့ဲေသာ္လည္း ၁၉၇၀ ႏွင့္ ၁၉၈၀ ဝန္းက်င္တြင္ ေရွးေဟာင္းဘုရားမ်ားစြာ အခုိးခံခဲ့ရေၾကာင္း ေျမာက္ဦးၿမိဳ႕မိၿမိဳ႕ဖ ဦးေရႊတင္ကေျပာသည္။

ေရွးေဟာင္းပစၥည္းခုိးယူသူမ်ားသည္ ေရွးက်သည့္ ဆင္းတုေတာ္အပါအဝင္ ပစၥည္းမ်ားမွာ ေဈးပိုရေသာေၾကာင့္ ပစ္မွတ္ထားခိုးယူေလ့ရွိသည္။

ေရွးေဟာင္းဘုရား ေပ်ာက္ဆံုးမႈမ်ားႏွင့္ပတ္သက္၍ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲတပ္ဖြဲ႕အေနျဖင့္ မည္သို႔ေဖာ္ထုတ္အေရးယူေနသည္ကိုသိရန္ မတ္လ ၁၄ ရက္က ေနျပည္ေတာ္ရွိ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲတပ္ဖြဲ႕ဌာနခ်ဳပ္၏ [email protected] သို႔ ေမးခြန္းအခ်ဳိ႕ေမးခဲ့ေသာ္လည္း အထက္သို႔ တင္ျပထားသည္ဟုသာ ျပန္လည္အေၾကာင္းၾကားသည္။

ေရွးေဟာင္းအေမြအႏွစ္
ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ ေနာက္ဆံုးဘုရင္ သီေပါမင္း ပါေတာ္မူၿပီးေနာက္ ၁၈၈၆ ခုႏွစ္မတုိင္မီက ယဥ္ေက်းမႈအႏုပညာလက္ရာမ်ားကို ေရွးေဟာင္းအေမြအႏွစ္မ်ားအျဖစ္ သတ္မွတ္ေၾကာင္း ေရွးေဟာင္းသုေတသနႏွင့္ အမ်ဳိးသားျပတုိက္ဦးစီးဌာန (ေနျပည္ေတာ္) ၫႊန္ၾကားေရးမွဴးခ်ဳပ္က ေျပာၾကားသည္။

ေရွးေဟာင္းအေမြအႏွစ္မ်ားထဲတြင္ ဘုရားဆင္းတုေတာ္ႀကီး၊ ေသး၊ ငယ္၊ ရြယ္မ်ားအျပင္ ရဟန္း၊ လူ၊ နတ္၊ ျခေသၤ့၊ ဆင္၊ ျမင္း၊ ေမ်ာက္ စသည့္႐ုပ္တုမ်ား၊ သာသနိကဆုိင္ရာ ဘုရားထီး၊ ေစတီပံုစံငယ္၊ သပိတ္၊ လူ႔အသံုးေဆာင္ လက္ဝတ္တန္ဆာ ပုတီး၊ လည္ဆြဲ၊ နားေတာင္း၊ ဒဂၤါး၊ ပိုက္ဆံ၊ လက္နက္ ပစၥည္းမ်ဳိးစံုတို႔လည္း ပါဝင္သည္။

‘‘ေရွးေဟာင္းပစၥည္းအစစ္ဆို ဖမ္းလို႔ရတယ္။ ဥပေဒအရဆိုရင္ ေရွးေဟာင္းပစၥည္း ေရာင္းဝယ္လို႔မရဘူး။ မိဘ၊ ဘိုးဘြားပိုင္ဆုိရင္ေတာ့ ပိုင္ဆုိင္လုိ႔ေတာ့ရတယ္’’ဟု ၫႊန္ၾကားေရးမွဴးခ်ဳပ္က ရွင္းျပသည္။

ေရွးေဟာင္းပစၥည္းခုိးယူသူမ်ားကို ေရွးေဟာင္းပစၥည္းမ်ား ကာကြယ္ေသာဥပေဒျဖင့္ အေရးယူႏုိင္သည္။

ေရွးေဟာင္းပစၥည္းေတြ ဘယ္ကိုေရာက္
ေရွးေဟာင္းပစၥည္းမ်ားမွာ ျပည္တြင္းမွ ပုံသဏၭာန္မ်ဳိးစံုျဖင့္ ျမန္မာ-ထိုင္းနယ္စပ္သို႔ သယ္ေဆာင္သြားၾကေၾကာင္း အဆိုပါ ေဈးကြက္ကြၽမ္းက်င္သူမ်ားက ေျပာသည္။

ဆင္စြယ္ျဖင့္ ျပဳလုပ္ထားေသာ ဘုရားဆင္းတုေတာ္ငယ္မ်ား၊ ေရႊျပားပုရပိုက္စာ၊ ေရႊျပားကမၸည္းစာ၊ မင္စာ၊ ေမတၱာစာ၊ ျပစ္စာ၊ သိုက္စာ၊ က်ိန္စာ၊ အင္းစာႏွင့္ ေက်ာက္သားနံရံ၊ ေက်ာက္သားဆံု၊ ေက်ာက္အိုး၊ ေက်ာက္ခြက္၊ ေက်ာက္တံ၊ ေက်ာက္လံုး၊ ေက်ာက္ျဖစ္႐ုပ္ႂကြင္း၊ ေၾကး၊ သံ၊ သတၱဳ၊ သစ္သား၊ ေျမထည္၊ ေျမပံုဘုရား၊ ယြန္းထည္၊ ႀကိမ္၊ ဝါး စသည္တို႔သည္လည္း ျမဝတီမွတစ္ဆင့္ ထုိင္းႏုိင္ငံဘက္သို႔ ေရာက္ရွိေနသည္။

မႏၲေလးၿမိဳ႕ႏွင့္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရွိ နိဗၺာန္ကုန္ဆိုင္ႀကီးအခ်ဳိ႕ႏွင့္ ေၾကးသြန္းေလာင္းသည့္ ဆိုင္အခ်ဳိ႕တြင္ ေရွးေဟာင္းဆင္းတုေတာ္မ်ားကို ပံုစံေျပာင္း၍ ပလတ္စတာျပန္ကိုင္ၿပီး နိဗၺာန္ကုန္ဆုိင္မွာေရာင္းေသာ ဘုရားအသြင္ေျပာင္း၍ နယ္စပ္သို႔ ခုိးထုတ္ျခင္းမ်ားရွိေၾကာင္း လုပ္သက္ႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္ရွိ ေရွးေဟာင္းပစၥည္းေရာင္းခ်သူတစ္ဦးက ဆုိသည္။

‘‘ေၾကးေလာင္းတဲ့ဆုိင္ေတြကလည္း ပြဲစားေတြနဲ႔ေပါင္းၿပီး အတုနဲ႔အစစ္လဲတယ္။ အစစ္ပံုကို ဓာတ္ပံု႐ိုက္တယ္။ ၿပီးရင္ ပံုစံတူ အတုလုပ္တယ္။ ရြာက ေက်ာင္းထုိင္ဘုန္းႀကီးေတာင္ ပြဲစားရဲ႕စကားကို နားေယာင္တာေတြရွိတယ္။ ေရွးေဟာင္းဘုရား လက္က်ဳိးတာျပင္မယ္ဆုိၿပီး နိဗၺာန္ဆုိင္ပို႔တယ္။ အစစ္ကိုယူၿပီး အတုကို ရြာကိုျပန္ပင့္တယ္။ ရြာခံေတြက အတုနဲ႔အစစ္ ဘယ္သိမလဲ’’ဟု ၎ကရွင္းျပသည္။

‘‘ျမဝတီဘက္မွာရွိတဲ့ နိဗၺာန္ကုန္ဆုိင္အခ်ဳိ႕ကိုလည္း စစ္သင့္တယ္။ နိဗၺာန္ကုန္ပို႔တယ္ဆိုၿပီး စာရြက္စာတမ္းအျပည့္အစံုနဲ႔ သယ္တာေတြရွိတယ္။ နယ္စပ္ေရာက္မွ ပလတ္စတာျပန္ခြာတာ။ အဲဒီေတာ့မွ မူလအစစ္ ေရွးေဟာင္းဆင္းတုေတာ္ျဖစ္ေနတာ’’ဟု ျမဝတီမွ ေရွးေဟာင္းပစၥည္းေရာင္းခ်သူတစ္ဦးက ဖြင့္ဟသည္။

ခ်င္းမုိင္ႏွင့္ မဲေဆာက္သည္ ျမန္မာ၏ ေရွးေဟာင္းပစၥည္းခုိးထုတ္ရာ လမ္းေၾကာင္းျဖစ္ၿပီး ေရွးေဟာင္းဘုရားအမ်ားစုသည္ ထုိင္းႏုိင္ငံမွတစ္ဆင့္ ကမၻာ့ႏုိင္ငံအသီးသီးသို႔ ေရာက္ရွိသြားသည္။

ထုိင္းႏိုင္ငံသည္ အာရွတုိက္၏ အေရးပါဆံုး ေရွးေဟာင္းပစၥည္း ေဈးကြက္ျဖစ္သည္။ ျမန္မာ၊ ကေမၻာဒီးယား၊ လာအိုသာမက အိႏၵိယ၊ ပါကစၥတန္၊ အာဖဂန္နစၥတန္၊ အီရတ္၊ နီေပါ၊ တ႐ုတ္ႏုိင္ငံမ်ားမွ ေရွးေဟာင္းပစၥည္းမ်ားကို ခုိးယူေရာင္းခ်ရာ ေဈးကြက္ျဖစ္ေနသည္။

ယခင္က ျမန္မာႏုိင္ငံအရပ္ရပ္မွ ေရွးေဟာင္းပစၥည္းမ်ား ျမဝတီၿမိဳ႕သို႔ ယာဥ္တန္း တစ္ရက္ျခား ပံုမွန္ေရာက္ရွိတတ္ၿပီး တစ္ေခါက္လွ်င္ အနည္းဆံုး ၁၀ ဘီးကား တစ္စီးစာခန္႔ရွိေၾကာင္း၊ ျမဝတီၿမိဳ႕မွ ေရွးေဟာင္းပစၥည္းျပဳျပင္ေသာ အလုပ္႐ံုတစ္ခုတြင္ (၁၀)ႏွစ္ခန္႔ ဝင္ေရာက္လုပ္ဖူးသူ အလုပ္သမားတစ္ဦးက ၎၏အေတြ႕အႀကံဳကို ေျပာသည္။

‘‘ကုန္ကားေတြမွာ အေရာအေႏွာလုပ္ၿပီး သယ္ၾကတာ။ လမ္းခရီးမွာ က်ဳိးတာပဲ့တာေတြရွိေတာ့ အလုပ္႐ံုမွာ မူရင္းအတုိင္းျဖစ္ေအာင္ ျပန္ျပင္ေပးရတယ္’’ဟု ၎ကရွင္းျပသည္။

ထုိင္းႏုိင္ငံသို႔ ေရွးေဟာင္းပစၥည္းမ်ား ေမွာင္ခိုပို႔ေနျခင္းျဖစ္ၿပီး ညဘက္လူေျခတိတ္ခ်ိန္တြင္ ျမဝတီဘက္ျခမ္းမွတစ္ဆင့္ ေလွမ်ားျဖင့္ ထုိင္းဘက္သို႔ပုိ႔ေၾကာင္း ေရွးေဟာင္းကုန္သည္တစ္ဦးက ရွင္းျပသည္။

ျမဝတီတစ္ဖက္ကမ္း ထုိင္းႏုိင္ငံ၊ မဲေဆာက္တြင္ ေရွးေဟာင္းပစၥည္းမ်ဳိးစံုေရာင္းခ်သည့္ ဆုိင္ႀကီး ၁၀ ဆုိင္ခန္႔ရွိၿပီး လက္ရွိ ေရာင္းခ်ေနသည့္ ေရွးေဟာင္းပစၥည္းတစ္ခု ေဈးႏႈန္းမွာ ထိုင္းဘတ္ေငြ သံုးေထာင္တန္မွ ငါးသိန္းတန္အထိရွိၿပီး ေရွးေဟာင္းပစၥည္းေဈးကြက္သည္ ေငြရေပါက္လြယ္ေသာလုပ္ငန္းျဖစ္သည္။

မဲေဆာက္ၿမိဳ႕ ေရွးေဟာင္းပစၥည္းအေရာင္းဆုိင္မ်ားတြင္ ေရွးေဟာင္းဘုရားဆင္းတုေတာ္မ်ား၊ ပုရပိုက္မ်ား၊ ေပစာမ်ား၊ ေက်ာက္စာမ်ား၊ နဂါး႐ုပ္၊ ဂဠဳန္႐ုပ္၊ ဘီလူး႐ုပ္မ်ားျဖင့္ ထုထားသည့္ ကြၽန္းကုလားထိုင္မ်ားကို အစုလုိက္အၿပံဳလုိက္ ေတြ႕ခဲ့ရ၍ အံ့ဩခဲ့ရေၾကာင္း ထုိင္း-ျမန္မာနယ္စပ္တြင္ ႏွစ္ေပါင္းႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ၾကာ ေနထုိင္ေသာ အသက္(၄၀)ေက်ာ္အရြယ္ ေဒၚခင္ဥမၼာကဆိုသည္။

ဥေရာပႏုိင္ငံမ်ားႏွင့္ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စုတြင္လည္း ေရွးေဟာင္းပစၥည္းေရာင္းခ်သည့္ဆုိင္မ်ား တရားဝင္ဖြင့္လွစ္ထားၿပီး ျမန္မာႏုိင္ငံမွ ေရွးေဟာင္း ဗုဒၶဆင္းတုေတာ္မ်ားကိုလည္း ေရာင္းခ်လ်က္ရွိသည္။

‘‘ကိုယ့္ႏုိင္ငံရဲ႕ ဘာသာအားျဖင့္ တန္ဖိုးႀကီးႀကီးမားမားထားတဲ့ ဘုရားဆင္းတုေတာ္ေတြ အဲဒီေနရာေတြမွာ ေဈးကြက္ျဖစ္ေနတာ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရပါတယ္’’ဟု ေဒၚခင္ဥမၼာက ေျပာသည္။

ကမၻာလွည့္ခရီးသြားအခ်ဳိ႕ ဝယ္ယူထားေသာ ယဥ္ေက်းမႈအႏုပညာလက္ရာမ်ားကို ေရွးေဟာင္းပစၥည္း ဟုတ္၊ မဟုတ္ စစ္ေဆးရျခင္းကို ရန္ကုန္၊ မႏၲေလးၿမိဳ႕ရွိ ေရွးေဟာင္းသုေတသနဌာနႏွစ္ခုတြင္ စစ္ေဆးေပးေၾကာင္း ယင္းဌာနမွသိရသည္။

စစ္ေဆးၿပီးေနာက္ ေရွးေဟာင္းပစၥည္းမဟုတ္ပါက ေရွးေဟာင္းပစၥည္းမဟုတ္ေၾကာင္းကို ေထာက္ခံခ်က္ျပဳလုပ္ေပးရသည့္ဌာန ျဖစ္သည္။

‘‘ႏွစ္ ၁၀၀ ေအာက္ပစၥည္းေတြ ဝယ္မယ္ဆို ေရွးေဟာင္းပစၥည္းမဟုတ္ေၾကာင္းကို ဝန္ခံလက္မွတ္ေရးထိုးရတယ္။ ခုလိုလုပ္လည္း မရပါဘူး။ တန္ဖိုးႀကီး ေရွးေဟာင္းပစၥည္းေတြဟာ သူ႔နည္းသူ႔ဟန္နဲ႔ ေအာက္လမ္းကေန နယ္စပ္ကိုထြက္ေနတာပါ’’ဟု ေရွးေဟာင္းပစၥည္း ေရာင္းဝယ္သူတစ္ဦးကဆုိသည္။

မၾကာေသးမီအခ်ိန္ကလည္း ပုဂံေခတ္၊ ပင္းယေခတ္၊ အင္းဝေခတ္၊ ေတာင္ငူေခတ္၊ ေညာင္ရမ္းေခတ္၊ တေကာင္းေခတ္ႏွင့္ ကုန္းေဘာင္ေခတ္အဆက္ဆက္က ေရွးေဟာင္း ဘုရားဆင္းတုေတာ္ ၃၀၁ ဆူကို ေအာင္ဇမၺဴဆရာေတာ္ ဦးပ႑ဝံသထံ ေရွးေဟာင္းဘုရား စုေဆာင္းျခင္း ဝါသနာပါသူ ဂ်ပန္လူမ်ဳိးတစ္ဦးက လွဴဒါန္းခဲ့သည္။

ထိုျဖစ္စဥ္ကို ၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ ဂ်ပန္လူမ်ဳိးကဲ့သို႔ ေရွးေဟာင္းဘုရား စုေဆာင္းသူ လူမ်ဳိးမ်ား ကမၻာႏိုင္ငံအႏွံ႔တြင္ မ်ားစြာရွိႏိုင္ၿပီး ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ ေရွးေဟာင္းအေမြအႏွစ္မ်ား ကမၻာအႏွ႔ံတြင္ မည္မွ်ေရာက္ရွိေနႏုိင္သည္ကို ေတြးဆၾကည့္ႏုိင္သည္။

ဥေရာပႏွင့္ အေမရိကန္ႏုိင္ငံမ်ားသည္ ေရွးေဟာင္းပစၥည္းစုေဆာင္းျခင္းကို ဝါသနာတစ္ခုအေနျဖင့္ ျပဳလုပ္ျခင္းျဖစ္ၿပီး ဗုဒၶ႐ုပ္ပြားေတာ္မ်ားကို ေရွးေဟာင္းပစၥည္းတစ္ခုအေနျဖင့္ ဝယ္ယူျခင္းျဖစ္သည္။

အစိုးရက ဘယ္လိုကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေပးေနလဲ
အစိုးရက ယဥ္ေက်းမႈဇုန္ ၄၆ ဇုန္ကို ေစာင့္ေရွာက္ေပးေနသည္။ သို႔ေသာ္ ေက်းလက္ေဒသမ်ားရွိ ေရွးေဟာင္းဘုရားမ်ားထိ အလွမ္းက်ယ္ေအာင္ မေစာင့္ေရွာက္ႏုိင္ေသးေၾကာင္း ေရွးေဟာင္းသုေတသနႏွင့္ အမ်ဳိးသားျပတုိက္ဦးစီးဌာန ၫႊန္ၾကားေရးမွဴးခ်ဳပ္က ေျပာသည္။

‘‘တစ္ႏိုင္ငံလံုးအႏွံ႔ေတာ့ မလႊမ္းႏိုင္ေသးဘူး။ ပုဂံမွာဆို ဘုရားက ေထာင္ခ်ီၿပီးရွိတာ။ ဝန္ထမ္းကနည္းတယ္ေလ’’ဟု ၎က အခက္အခဲကို ေျပာဆိုသည္။

‘‘ဆင္းတုေတာ္ေတြေပ်ာက္တာ လူထုမွာလည္း တာဝန္ရွိတယ္။ ကိုယ့္ေဒသကဘုရား ကိုယ္ပဲမေပ်ာက္ပ်က္ေအာင္ ထိန္းရမယ္။ ရပ္ရြာနဲ႔ ဘုန္းႀကီးေတြက ဦးစီးၿပီး ထိန္းသိမ္းရမယ္’’ဟု ေရွးေဟာင္းသုေတသနႏွင့္ အမ်ဳိးသားျပတုိက္ဦးစီးဌာန၏ ဒုၫႊန္ၾကားေရးမွဴးခ်ဳပ္ဦးသိန္းလြင္က ေျပာၾကားသည္။

‘‘ေရွးေဟာင္းေဈးကြက္က ေခါင္းေထာင္ေနတာ ေငြေၾကးေၾကာင့္လုပ္တာ၊ မူးယစ္ေဆးဝါးစြဲလို႔လုပ္တာ၊ ေလာင္းကစားေၾကာင့္လုပ္တာ၊ အမ်ဳိးမ်ဳိးျဖစ္ႏိုင္တယ္။ အေရာင္းအဝယ္လုပ္သူေတြကို ႏွိမ္နင္းရမယ္။ ခိုးသူရဲ႕အေနာက္က အေရာင္းအဝယ္လုပ္ငန္းေတြကို ေဖာ္ထုတ္ႏွိမ္နင္းဖို႔လိုတယ္။ ဘယ္အိမ္ေတြမွာ ေရွးေဟာင္းဘုရားေတြ အေရာင္းအဝယ္လုပ္ေနတယ္ဆိုတာကို ျပည္သူကလည္း သတင္းေပးဖို႔လိုတယ္’’ဟု ဒုၫႊန္ၾကားေရးမွဴးခ်ဳပ္ဦးသိန္းလြင္က မွတ္ခ်က္ျပဳသည္။

ပုဂံ၊ ေနျပည္ေတာ္၊ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရွိ ဌာနႏွင့္ ျပတုိက္မ်ားတြင္ ေခတ္အဆက္ဆက္က ေရွးေဟာင္းဘုရား ေထာင္ခ်ီၿပီး ထိန္းသိမ္းထားသည့္ ေရွးေဟာင္းဘုရားႏွင့္ ေရွးေဟာင္းပစၥည္းမ်ား ထိန္းသိမ္းရန္ လွဴျခင္းႏွင့္ အပ္ျခင္းဟူ၍ ႏွစ္မ်ဳိးျဖင့္လက္ခံသည္။ သို႔ေသာ္ ေရွးေဟာင္းဘုရားမ်ားကို ဌာနသို႔ လာေရာက္အပ္သူ နည္းပါးေၾကာင္း ဦးသိန္းလြင္က ဆက္ေျပာသည္။

ကြၽန္းရင္းရြာ၏ ေရွးေဟာင္းဘုရား ေပ်ာက္ဆံုးမႈတြင္ ဘုရားထားသည့္ လိုဏ္ဂူဝင္ေပါက္သံုးေပါက္ရွိၿပီး ေက်ာင္းႏွင့္လည္းလွမ္း၍ လံုၿခံဳမႈမရွိဘဲ မ်က္ကြယ္အရပ္ျဖစ္ေနသည္မွာ ေပ်ာက္ဆံုးရျခင္း၏ အဓိကအခ်က္ျဖစ္ေၾကာင္း ပခုကၠဴခ႐ိုင္ အမႈေဖာ္ထုတ္မႈ ဒုအဖြဲ႕ေခါင္းေဆာင္ ေရျပာရဲစခန္းမွဴး ရဲအုပ္သခၤါေက်ာ္ကေျပာသည္။

ဆင္းတုေတာ္ေပ်ာက္ဆံုးၿပီး ႏွစ္ရက္ခန္႔အၾကာတြင္ ဆင္းတုေတာ္မွ အပိုင္းအစေသးတစ္ခုကို ရြာသူတစ္ေယာက္ ေကာက္ရလာၿပီး ေျခရာခံလိုက္ရာ ရြာႏွင့္တစ္မိုင္ခန္႔ေဝးသည့္ ေတာလမ္းေနရာတြင္ ဆင္းတုေတာ္ကို ႏွစ္ပိုင္းျဖတ္သြားၿပီဟု ယူဆရသည့္ သဲလြန္စအျဖစ္ လႊစာမႈန္႔မ်ားကို ေတြ႕ခဲ့ရသည္။

ကြၽန္းရင္းရြာသားမ်ား ရွာေဖြသည္က အေရွ႕ဘက္အရပ္ျဖစ္ၿပီး ဘုရားကို ခုိးၿပီးျဖတ္သြားသည့္ေနရာက ေတာင္ဘက္အရပ္ျဖစ္ေနသည္။

‘‘ဘုရားခိုးဂိုဏ္းေတြက ခုမေကြးဘက္မွာ ေတာ္ေတာ္လႈပ္ရွားေနတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ရြာ ဘုရားေပ်ာက္ၿပီး ၁၀ ရက္အၾကာမွာ ရဲစခန္းက အမႈဖြင့္ေပးတယ္။ ရြာနဲ႔ရဲစခန္းက ရွစ္မိုင္ေလာက္ေဝးတယ္။ ရဲစခန္းနဲ႔နီးတဲ့ရြာေတြက ဘုရားေတြလည္း အခိုးခံရတာပဲ’’ဟု ရြာခံကိုဘိုမင္းက ရင္ဖြင့္ေျပာဆုိသည္။

‘‘ေရွးေဟာင္းတန္ဖိုးႀကီးတာေတြအားလံုး ဒီဘက္မွာ အံုနဲ႔က်င္းနဲ႔ကိုေရာက္ေနတာ။ ဒီကိစၥကို လႊတ္ေတာ္မွာ ေဆြးေႏြးသင့္တယ္။ ျမန္မာက ေရွးေဟာင္းပစၥည္းေတြ ဘယ္လို အလြယ္ခိုးထုတ္လို႔ ရေနတာလဲ။ အစိုးရ၊ ရဲတပ္ဖြဲ႕နဲ႔ ေရွးေဟာင္းဌာနေတြ ပူးေပါင္းအေျဖရွာသင့္ၿပီ’’ဟု ထုိင္းနယ္စပ္တြင္ ၂၆ ႏွစ္ေက်ာ္ ေနထုိင္ဖူးၿပီး အာဆီယံစီးပြားေရးဆုိင္ရာ ေလ့လာကြၽမ္းက်င္သူလည္းျဖစ္သူ ေဒၚခင္ဥမၼာက မွတ္ခ်က္ျပဳသည္။

‘‘ပခုကၠဴဘက္မွာ ေရွးေဟာင္းဘုရားေပ်ာက္တ့ဲအမႈေတြကို စစ္ေဆးေနပါတယ္။ ေဒသခံေတြက အမႈျဖစ္မွတုိင္တာထက္ မေပ်ာက္ေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ။ ျပည္သူေတြကို အသိပညာေပးဖို႔လိုတယ္’’ဟု ေရျပာရဲစခန္းမွဴးက မွတ္ခ်က္ျပဳသည္။

ပခုကၠဴတြင္ ‘‘ဆင္းတုဂူေတာင္ႏွင့္ လည္ျဖတ္ရန္ေအာင္’’ဆုိသည့္ အႀကီးအက်ယ္ ဘုရားခုိးသည့္ ဘုရားခိုးဂိုဏ္းႏွစ္ခုရွိခဲ့ဖူးေၾကာင္း ေဒသခံမ်ားကေျပာသည္။

‘‘ဆင္းတုဂူေတာင္ဘုန္းႀကီးက ေရွးေဟာင္းဘုရားေတြကို သူ႔ေက်ာင္းမွာထားၿပီး နယ္စပ္ကို ကားေတြနဲ႔ပို႔တာ။ လည္ျဖတ္ရန္ေအာင္ဆုိတာက ဘုရားေခါင္းေတာ္ေတြကိုျဖတ္၊ လက္ေတြျဖတ္ၿပီးခိုးတာ။ ဘုရားေတြေပ်ာက္ရင္ ရန္ေအာင္ဆီလုိက္ဆုိၿပီး နာမည္ႀကီးခဲ့တာေပါ့။ ခုဆို သူတို႔ေတြလည္း ေထာင္က်ၿပီးလို႔ ျပန္လြတ္လာၾကၿပီ’’ဟု ဆရာေတာ္ဦးနာယက,က မိန္႔ၾကားသည္။

ဗုဒၶဘာသာထြန္းကားေသာ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ေမြးဖြားလာသည့္ ကြၽန္းရင္းရြာသားမ်ားအဖို႔ေတာ့ ဘုရားသည္သာ ကိုးကြယ္ရာမို႔ ယခုလို ဘုရားခိုးခံလိုက္ရျခင္းအတြက္ ယူက်ံဳးမရျဖစ္ရပါသည္ဟု ရြားသားမ်ားကဆိုသည္။

‘‘ကိုယ့္ရြာရဲ႕ အထြတ္အျမတ္ ကိုးကြယ္ရာမို႔ ျပန္ရခ်င္တယ္။ ဘိုးေဘးေတြက သမိုင္းတစ္ခုအေနနဲ႔ ႀကီးႀကီးမားမားျဖစ္ေအာင္ ပူေဇာ္ထားတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔လက္ထက္မွာ မထိန္းသိမ္းႏုိင္ခဲ့ဘူး’’ဟု ေဒသခံ ကိုေနလင္းစိုးက ဝမ္းနည္းစကားဆိုသည္။

‘‘အသည္းႏွလံုး ႏုတ္သြားသလိုပါပဲ’’ဟု ၎က တစ္လံုးခ်င္းေရရြတ္လိုက္သည္။          ။

ေဇေႏြထြန္း

7Day News Journal အတဲြ (၁၃)၊ အမွတ္(၄)