ေခတ္အဆက္ဆက္ သန္းေခါင္စာရင္း
ပုိ႔စ္တင္ခ်ိန္
- 3/30/2014 12:28:00 PM
(ေဆာင္းပါးရွင္ - တင္ႏုိင္တိုး)
သန္းေခါင္စာရင္းကုိ ေရွးျမန္မာဘုရင္မ်ားလက္ထက္က စစ္တမ္းအသြင္ျဖင့္ စတင္ခဲ့သည္။ သုိ႔ေသာ္စစ္တမ္းတြင္ လူဦးေရစာရင္းထက္ ၿမိဳ႕ရြာအုပ္ခ်ဳပ္သူမ်ား၏ မ်ိဳး႐ိုးစဥ္ဆက္ႏွင့္ အခြန္ေတာ္အမ်ိဳးမ်ိဳးကုိသာ ဦးစားေပးေဖာ္ျပေလ့ ရွိခဲ့သည္။ စနစ္တက် လူဦးေရစာရင္းေကာက္ခံမႈကုိ ၿဗိတိသွ်အစိုးရလက္ထက္ ေအာက္ျမန္မာျပည္တြင္ ၁၅ ၾသဂုတ္ ၁၈၇၂ ည သန္းေခါင္အခ်ိန္၌ စတင္ေကာက္ယူခဲ့သည္။
၁၀ ႏွစ္တစ္ႀကိမ္စာရင္း
ျမန္မာႏိုင္ငံ အဂၤလိပ္လက္ေအာက္ က်ေရာက္ခဲ့ၿပီးေနာက္ ၁၈၇၂ ခုႏွစ္တြင္ သန္းေခါင္စာရင္း စတင္ေကာက္ခံခဲ့ရာမွ ယင္းေနာက္ပုိင္းတြင္ ၁၈၈၁ ခုႏွစ္မွ စ၍ ေယဘုယ်အားျဖင့္ ၁၀ ႏွစ္တစ္ႀကိမ္ သန္းေခါင္စာရင္း ဆက္လက္ေကာက္ခံခဲ့သည္။ ၁၇ ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁၈၈၁ က ေအာက္ျမန္မာျပည္၏ လူဦးေရမွာ ႏွစ္သန္းေက်ာ္ သံုးသန္းခန္႔သာ ရွိခဲ့သည္ဆုိပါသည္။ ၁၈၈၆ ခုႏွစ္တြင္ ျမန္မာတစ္ျပည္လံုး ၿဗိတိသွ်လက္ေအာက္သုိ႔ က်ေရာက္ခဲ့ရၿပီးေနာက္ ၁၉၉၁ ခုႏွစ္မွစ၍ ေအာက္ျမန္မာျပည္အတြက္သာမက အထက္ျမန္မာျပည္အတြက္ပါ ေကာက္ခံခဲ့ၾကသည္။
ကုိလုိနီေခတ္သန္းေခါင္စာရင္း
၂၆ ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁၈၉၁ တြင္ သန္းေခါင္စာရင္းေကာက္ခံခဲ့ရာ၌ ေအာက္ျမန္မာျပည္ လူဦးေရ ၄၄၀၈၄၆၆ ဦး၊ အထက္ျမန္မာျပည္ လူဦးေရ ၃၃၁ ၃၅၈၇ ဦး၊ စုစုေပါင္း ၇၇၂၂၀၅၃ ဦး ရွိခဲ့သည္။ သုိ႔ေသာ္ ယင္းစာရင္းတြင္ ကရင္ ႏွင့္ ကရင္နီ (ယခုကယား)ျပည္နယ္ေဒသမ်ား ပါ၀င္ခဲ့ျခင္းမရွိေပ။ ၿဗိတိသွ်တုိ႕၏ ေသြးခြဲစနစ္အရ သီးျခား ခ်န္လွပ္ထားခဲ့သည္။
၁ မတ္ ၁၉၀၁ တြင္ ေအာက္ျမန္မာျပည္၌ လူဦးေရ ၅၄၀၅၉၆၇ ဦး၊ အထက္ျမန္မာျပည္၌ ၅၀၈၄၆၅၇ ဦး၊ စုစုေပါင္း ၁၀၄၉၀၆၂၄ ဦး ရွိပါသည္။ ၁၀ မတ္ ၁၉၁၁ တြင္ ေအာက္ျမန္မာျပည္၌ လူဦးေရ ၆၂၁၄၁၂ ဦး၊ အထက္ ျမန္မာျပည္၌ လူဦးေရမွာ ၅၉၀၂၈၀၅ ဦး၊ စုစု ေပါင္း ၁၂၁၁၅၂၁၇ ဦး ရွိခဲ့သည္။ ၁၈ မတ္ ၁၉၂၁ တြင္ ေအာက္ျမန္မာျပည္၌ လူဦးေရ ၆၈၆၂၁၀၆ ဦးေနထုိင္ၿပီး အထက္ျမန္မာျပည္၌ လူဦးေရ ၆၃၅၀၀၈၆ ဦး၊ စုစုေပါင္း ၁၃၂၁၂၁၉၂ ဦး ရွိပါသည္။
၁၉၃၁ ခုႏွစ္ သန္းေခါင္စာရင္း
၁၄ ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁၉၃၁ တြင္ ေအာက္ျမန္မာျပည္၌ လူဦးေရ ၇၇၆၅၈၇၃ ဦး၊ အထက္ျမန္မာျပည္၌ ၆၈၈၁၈၈၃ ဦး၊ စုစုေပါင္း ၁၄၆၄၇၇၅၆ ဦး ရွိပါသည္။ ၁၉၃၁ ခုႏွစ္တြင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၏ လူဦးေရမွာ ၄၀၀၄၁၅ ဦး ရွိေၾကာင္း သိရွိရပါသည္။ ၁၉၃၁ ခုႏွစ္ သန္းေခါင္စာရင္း ေကာက္ယူစဥ္က တုိင္းရင္းသားမ်ားအျဖစ္ ကခ်င္၊ ကရင္၊ ကယား၊ ၀၊ လီဆူး၊ နာဂ၊ ပေဒါင္၊ ဆလံု၊ ခ်င္း၊ ေတာင္သူ၊ ပအုိ႔၀္၊ ပေလာင္၊ မြန္၊ ျမန္မာ၊ ရခိုင္၊ ရွမ္းစေသာ လူမ်ိဳးစု ၁၆ မ်ိဳးႏွင့္ အစုငယ္ေပါင္း ၁၃၈ မ်ိဳးရွိေၾကာင္း ဆုိပါသည္။
၁၉၄၁ ခုႏွစ္ သန္းေခါင္စာရင္း
၁၉၄၁ ခုႏွစ္တြင္ ေအာက္ျမန္မာျပည္ လူဦးေရ ၈၉၁၇၅၃၃ ဦး၊ အထက္ျမန္မာျပည္လူဦးေရ ၇၉၀၆၂၆၅ ဦး၊ စုစုေပါင္း ၁၆၈၂၃၇၉၈ ဦး ရွိပါသည္။ ထုိစဥ္က ျမန္မာ့ျပည္၏ အက်ယ္အ၀န္း ဧရိယာ ၂၃၃၄၉၂ စတုရန္းမုိင္တြင္ စာရင္းေကာက္ယူခဲ့ျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း သိရွိရ၏။ သုိ႔ေသာ္ ၁၉၄၁ ခုႏွစ္ သန္းေခါင္စာရင္းမ်ားမွာ ဒုတိယကမၻာစစ္ႀကီး ျဖစ္ပြားလာမႈေၾကာင့္ ၿဗိတိသွ်တုိ႔ ျမန္မာေျမေပၚမွ ထြက္ခြာသြားခဲ့ရသျဖင့္ မွတ္တမ္းမ်ား ေပ်ာက္ပ်က္ခဲ့ရသည္။ ၁၉၄၁ ခုႏွစ္က ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၏ လူဦးေရမွာမူ ၅၀၀၈၀၀ ဦးရွိေၾကာင္း ဆိုပါသည္။
သန္းေခါင္စာရင္း၏ ရည္ရြယ္ခ်က္
သန္းေခါင္စာရင္းေကာက္ယူရျခင္းႏွင့္ ပတ္သက္၍ ၿဗိတိသွ်တုိ႔၏ ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ အခြန္ေတာ္ရရွိေရး၊ စစ္မႈထမ္းႏိုင္သည့္ လူဦးေရကုိ သိရွိႏိုင္ေရးႏွင့္ ျမန္မာ့အဆီအႏွစ္မ်ားအား တတ္ႏိုင္သမွ် ထုတ္ယူၾကေရးအတြက္သာ ျဖစ္ပါသည္။ သုိ႔ေသာ္ လြတ္လပ္ေရးရရွိၿပီးေနာက္ပုိင္းမွစ၍ သန္းေခါင္စာရင္း ေကာက္ယူရာတြင္ စိစစ္ရရွိသည့္ အခ်က္အလက္မ်ားအရ တုိင္းျပည္၏ လူမႈေရး၊ စီးပြားေရး၊ က်န္းမာေရး၊ ပညာေရးလိုအပ္ခ်က္မ်ားကုိ စီမံကိန္းမ်ားျဖင့္ စနစ္တက် ျဖည့္ဆည္းေပးႏိုင္ရန္ ေကာက္ခံခဲ့ၾကျခင္း ျဖစ္သည္။
ပါလီမန္ေခတ္ကာလ
ျမန္မာႏုိင္ငံ လြတ္လပ္ေရးရရွိခဲ့ၿပီးေနာက္ ျပည္တြင္းေသာင္းက်န္းသူမ်ားေၾကာင့္ မူလသတ္မွတ္ထားေသာ ၁၉၅၁ ခုႏွစ္တြင္ သန္းေခါင္စာရင္း ေကာက္ယူႏိုင္ခဲ့ျခင္း မရွိေပ။ သန္းေခါင္စာရင္းမင္းႀကီး ဦးေက်ာ္ခိုင္ ဦးေဆာင္ေသာအဖြဲ႕က စနစ္တက် သန္းေခါင္စာရင္းေကာက္ခံႏုိင္ရန္အတြက္ ပံုစံမ်ား ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ခဲ့ၾကသည္။ ယင္းပံုစံတြင္ လူဦးေရစာရင္းကုိသာမက ဘာသာစကား၊ စစ္မျဖစ္မီေနရပ္၊ စစ္ၿပီးေနရပ္၊ ၀င္ေငြ၊ အလုပ္အကုိင္ စသည့္ အခ်က္အလက္မ်ားကုိပါ ထည့္သြင္းထားခဲ့သည္။ သို႕ေသာ္ ၂ ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁၉၅၃ တြင္မွ ျမန္မာျပည္တစ္၀န္း သန္းေခါင္စာရင္းေကာက္ယူျဖစ္ခဲ့ၾကသည္။ ထိုစဥ္က ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ လူဦးေရ ၇၃၇၀၇၉ ဦး ေနထုိင္ေၾကာင္း သိရွိရပါသည္။
ေဒသအခ်ိဳ႕၌ စာရင္းေကာက္ယူျခင္း
၁၉၅၃ ခုႏွစ္တြင္ ၿမိဳ႕ေပါင္း ၂၅၂ ၿမိဳ႕မွ ၿမိဳ႕ေနလူဦးေရ စာရင္းကုိ ေကာက္ယူခဲ့သည္။ ၁၉၅၄ ခုႏွစ္တြင္ ေက်းရြာအုပ္စု ၂၀၀၀ ေက်ာ္ရွိ လူဦးေရစာရင္းအား ေကာက္ယူခဲ့၏။ သို႔ေသာ္ ၁၉၅၃-၁၉၅၄ ခုႏွစ္မ်ားတြင္ ေကာက္ယူခဲ့ၾကသည့္ စာရင္းမ်ားမွာ တစ္ျပည္လံုးခန္႔မွန္းေျခလူဦးေရ၏ ၁၅ ရာခုိင္ႏႈန္းခန္႔သာ ျဖစ္သည္။ က်န္နယ္ေျမမ်ားကုိ ၁၉၅၅ ခုႏွစ္တြင္ ဆက္လက္ေကာက္ယူရန္ ရည္ရြယ္ခဲ့ေသာ္လည္း ႏိုင္ငံေရးအေျခအေန မတည္ၿငိမ္မႈမ်ားေၾကာင့္ မေကာက္ယူႏုိင္ခဲ့ေပ။ ၁၉၅၇ ခုႏွစ္တြင္ နမူနာအျဖစ္ လူဦးေရ သန္းေခါင္စာရင္း ေကာက္ယူခဲ့ၾကေသး၏။ ထုိ႔ေနာက္ ၁၉၆၁ ခုႏွစ္တြင္ စာရင္းေကာက္ယူရန္ ျပင္ဆင္မႈမ်ား လုပ္ေဆာင္ခဲ့ၾကေသာ္လည္း ႏိုင္ငံေရးမတည္မၿငိမ္မႈေၾကာင့္ လက္ေလွ်ာ့ခဲ့ရသည္။
ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီလက္ထက္
၁၉၆၂ ခုႏွစ္တြင္ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီ တက္လာခဲ့ၿပီးေနာက္ ၁၉၆၄ ခုႏွစ္တြင္ ဗဟုိစာရင္းအင္းႏွင့္ စီးပြားေရးဌာန၊ အမ်ိဳးသားမွတ္ပံုတင္ေရးႏွင့္ သန္းေခါင္စာရင္းဌာနတုိ႕ ပူးေပါင္းလ်က္ နလက ႏွင့္ေက်ာင္းဆရာ ဆရာမမ်ား၊ ေက်ာင္းသားမ်ား အကူအညီျဖင့္ (လူဦးေရ) စီးပြားေရးစစ္တမ္း ေကာက္ယူမႈျပဳခဲ့သည္။
လမ္းစဥ္ပါတီေခတ္
ျမန္မာ့ဆုိရွယ္လစ္လမ္းစဥ္ပါတီ အစိုးရလက္ထက္ ၁၉၇၃ ခုႏွစ္တြင္ သန္းေခါင္စာရင္းေကာက္ခံခဲ့သည္။ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီ ဥကၠ႒ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေန၀င္းက ၂၈ ဧၿပီ ၁၉၇၂ တြင္ သန္းေခါင္စာရင္းဥပေဒကုိ ျပ႒ာန္းကာ ၁ ဧၿပီ ၁၉၇၃ မွ ဧၿပီ ၅ ရက္အထိ သန္းေခါင္စာရင္း ေကာက္ယူခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။၁၈ ဇန္န၀ါရီ ၁၉၇၃ တြင္ ရန္ကုန္တုိင္း ဗဟုိသန္းေခါင္စာရင္းဦးစီးဌာနက ေမးခြန္း ၂၅ ခုပါ သန္းေခါင္စာရင္း ပံုစံသစ္မ်ားကုိ အပိုင္းေလးပိုင္းခြဲျခား၍ ထုတ္ျပန္ေပးခဲ့သည္။ သန္းေခါင္စာရင္းတြင္ တုိင္းရင္းသားမ်ိဳးႏြယ္စုအလိုက္ သတ္မွတ္ေကာက္ယူခဲ့သည္ ဆိုပါသည္။
တုိင္းရင္းသားမ်ိဳးႏြယ္စု ၁၃၅ မ်ိဳး
ယခင္က သန္းေခါင္စာရင္း ေကာက္ယူရာတြင္ တုိင္းရင္းသားမ်ိဳးႏြယ္စု ၁၃၅ မ်ိဳး အေပၚ အေျချပဳ ေကာက္ယူခဲ့ၾကေၾကာင္း ဆုိပါသည္။ ယင္းမ်ိဳးႏြယ္စု ၁၃၅ မ်ိဳးတြင္ ကခ်င္ ၁၂၊ ကယား ၉၊ ကရင္ ၁၁၊ ခ်င္း ၅၃၊ ဗမာ ၉၊ မြန္ ၁၊ ရခုိင္ ၇၊ ရွမ္း ၃၃ မ်ိဳး ပါ၀င္ပါသည္။
သန္းေခါင္စာရင္းအမ်ိဳးအစား
သန္းေခါင္စာရင္းတြင္ အျပည့္ေကာက္ လူဦးေရသန္းေခါင္စာရင္း၊ နမူနာ လူဦးေရသန္းေခါင္စာရင္း၊ နမူနာအိမ္အေၾကာင္းအရာ သန္းေခါင္စာရင္း၊စက္မႈလက္မႈ သန္းေခါင္စာရင္း၊ အိမ္တြင္းစက္မႈလက္မႈ သန္းေခါင္စာရင္း၊ အိမ္တြင္းစားသံုးကုန္ထုတ္လုပ္ျခင္း သန္းေခါင္စာရင္း၊ စိုက္ပ်ိဳးေရးသန္းေခါင္ စာရင္း စသည္ျဖင့္ အမ်ိဳးအစားစံုလင္စြာရွိရာ ၁၉၇၃ ခုႏွစ္သန္း ေခါင္စာရင္းမွာ အျပည့္ေကာက္လူဦးေရ သန္းေခါင္စာရင္းအမ်ိဳးအစားျဖစ္ပါသည္။ လြတ္လပ္ေရးရရွိၿပီး ေနာက္ပုိင္း ပထမဆံုးအႀကိမ္အျဖစ္ အျပည့္ေကာက္လူဦးေရ သန္းေခါင္စာရင္းေကာက္ယူခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
စမ္းသပ္သန္းေခါင္စာရင္း
၂၇ ဇန္န၀ါရီ ၁၉၇၃ တြင္ ရန္ကုန္တုိင္း တာေမြၿမိဳ႕နယ္ စမ္းသပ္သန္းေခါင္စာရင္း ေကာက္ယူေရးကုိ နံနက္ ၄ နာရီမွ စတင္ခဲ့သည္။ ယင္းသို႔ စမ္းသပ္ေကာက္ယူပံုကုိ ဗဟုိသန္းေခါင္စာရင္းေကာ္မတီ အတြင္းေရးမွဴးႏွင့္ လူ၀င္မႈႀကီးၾကပ္ေရးႏွင့္ ျပည္သူ႔အင္အားဦးစီးဌာန ညႊန္ၾကားေရးမွဴးခ်ဳပ္ ဗိုလ္မွဴးႀကီးသန္းညြန္႔၊ ေကာ္မတီ၀င္မ်ားႏွင့္ ေလ့လာေရးအဖြဲ႕၀င္မ်ားက လွည့္လည္ေလ့လာ ၾကည့္႐ႈခဲ့ၾကသည္။ဇန္န၀ါရီ ၂၈ ရက္ ဒုတိယေန႔ စမ္းသပ္သန္းေခါင္စာရင္း ေကာက္ယူရာသုိ႔ ကမၻာ႔ကုလသမဂၢဖြံ႕ၿဖိဳးမႈ အစီအစဥ္ ေဒသဆုိင္ရာအၾကံေပးအရာရွိ မစၥတာဗီယာႏိုကာနစၥတုိ လာေရာက္ေလ့လာခဲ့သည္။ ဇန္န၀ါရီ ၂၉ ရက္တြင္မူ ဗဟုိသန္းေခါင္စာရင္းေကာ္မတီဥကၠ႒ ျပည္ထဲေရး၀န္ႀကီး ဦးကုိကုိ၊ အတြင္းေရးမွဴး ဗိုလ္မွဴးႀကီး သန္းညြန္႕ႏွင့္အဖြဲ႕၀င္မ်ား လွည့္လည္ၾကည့္႐ႈကာ လုိအပ္ေသာ အကူအညီမ်ား ေပးအပ္ခဲ့သည္။
၁၉၇၃ခုႏွစ္တြင္ သန္းေခါင္စာရင္းေကာက္ယူခဲ့ျခင္းမွာ ၁၉၇၄ ခုႏွစ္တြင္ ျပည္သူသို႔ အာဏာျပန္အပ္ေရးအတြက္ အဆင့္ဆင့္ေသာ ျပည္သူ႕ေကာင္စီ အဆင့္ဆင့္ေသာ ေရြးေကာက္ပြဲမ်ား၌ မဲဆႏၵရွင္စာရင္းျပဳစုေရးႏွင့္ ျပည္သူတုိ႕၏ လူမႈေရး၊ စီးပြားေရး စီမံကိန္းအရပ္ရပ္ကုိ ခ်မွတ္အေကာင္အထည္ေဖာ္ရန္ျဖစ္ေၾကာင္း သမိုင္းမွတ္တမ္း တင္ခဲ့ၾကပါသည္။
၁၉၈၃ ခုႏွစ္တြင္ လူဦးေရသန္းေခါင္စာရင္း ေကာက္ယူခဲ့ေသာ္လည္း ၁၉၇၃ ခုႏွစ္ကဲ့သို႔ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ ေကာက္ယူႏိုင္ခဲ့ျခင္း မရွိေပ။ ၁၉၈၃ ခုႏွစ္တြင္ ေရွ႕ေျပးလူဦးေရ စာရင္းအျဖစ္ ျမန္မာတစ္ႏုိင္ငံလံုး၌ လူဦးေရ ၃၅ ဒသမ ၃ သန္းေက်ာ္ ရွိေၾကာင္း ထုတ္ျပန္ေၾကညာခဲ့သည္။
(၁၉၇၃ ခုႏွစ္ သန္းေခါင္စာရင္းႏွစ္ အထိမ္္းအမွတ္အျဖစ္ ထုတ္ေ၀ခဲ့သည့္ တံဆိပ္ေခါင္း)
Eleven Media Group
