ကေလးစကား ေလးေလးစားစား နားေထာင္ေပးပါ

ပုိ႔စ္တင္ခ်ိန္ - 3/10/2014 07:19:00 PM

ကေလးမ်ားရဲ႕ အနာဂတ္ဟာ ႏုိင္ငံတႏုိင္ငံရဲ႕ အနာဂတ္နဲ႔ အမ်ားႀကီး သက္ဆုိင္ပါတယ္။ ကေလးမ်ားကုိ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေပးျခင္းဟာ ႏိုင္ငံရဲ႕ အနာဂတ္ကုိ ပံုသြင္းျခင္း တခုပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္မုိ႔လုိ႔ ကေလး မ်ားဟာ ႏုိင္ငံတႏုိင္ငံ အတြက္ သိပ္ကိုမွ အေရးႀကီးတဲ့ သူမ်ားပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ကေလးမ်ား စိတ္ရည္၊ ဉာဏ္ရည္ျမင့္မားဖုိ႔၊ တာ၀န္ယူတတ္တဲ့ စိတ္ေတြ ရွိေစဖုိ႔၊ လူႀကီးလူေကာင္း စိတ္ေတြ ေမြးတတ္ေစဖုိ႔အတြက္ ငယ္ငယ္ကတည္းက ကေလးတုိ႔ကုိ ေလ့က်င့္ သင္ၾကားေပးဖုိ႔ လုိပါတယ္။

စည္းကမ္းရွိတဲ့၊ တာ၀န္ယူတတ္တဲ့၊ စာနာနားလည္တတ္တဲ့၊ ကုိယ့္အမွားကိုယ္ တာ၀န္ယူတတ္တဲ့ လူမ်ားနဲ႔ ဖြဲ႕စည္း ထားတဲ့ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းႀကီး တခု ေပၚေပါက္လာေစဖို႔အတြက္ ကေလးတုိ႔နဲ႔ နီးစပ္သူ ဆရာ၊ဆရာမတုိင္း၊ ေဆြမ်ိဳး မိဘ တုိင္းမွာ တာ၀န္ရွိပါတယ္။

က်မတုိ႔ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းမွာ လူႀကီးေနရာမွာ ေနေနၾကေပမယ့္ လူႀကီးမဆန္တဲ့သူေတြ၊ အမွားကို ၀န္မခံဘဲ ေရွာင္လႊဲတတ္တဲ့ လူေတြ၊ မ်က္ႏွာလိုက္တတ္တဲ့ လူမ်ိဳးေတြ၊ သူမ်ားစကားကုိ နားမေထာင္ဘဲ ကိုယ့္ဆႏၵ၊ ကုိယ့္စိတ္ကုိ သာ ဦးစားေပးတတ္တဲ့ လူမ်ိဳးေတြကို အမ်ားႀကီး ေတြ႕ေနၾကရတာပါပဲ။ ေတြ႕ျမင္တုိင္းလည္း စိတ္ပ်က္မိၾကရတာပါပဲ။ ဒီလုိ မယဥ္ေက်းတဲ့၊ ငါနဲ႔ငါသာႏႈိင္းစရာ ဆုိတဲ့လူေတြ အနာဂတ္ လူ႔အဖြဲ႕စည္းမွာ နည္းပါးသြားေစဖို႔ အတြက္ အနာဂတ္မွာ လူႀကီးျဖစ္လာမယ့္ က်မတုိ႔ရဲ႕ ကေလးေတြကို ငယ္ငယ္ကတည္းက ထိန္းေက်ာင္းေလ့က်င့္ သင္ၾကားေပးဖုိ႔ လိုပါတယ္။

အိမ္ေထာင္စု ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက သားသမီးမ်ားနဲ႔ မိဘ ဆက္ဆံေရးမ်ားကို ေလ့လာ ၾကည့္မယ္ဆုိရင္ျဖင့္ သားသမီးနဲ႔ မိဘတုိ႔ ဆက္ဆံေရး မ်ားဟာ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ရင္းရင္ႏွီးႏွီး သိပ္ မရွိၾကတာ မ်ားပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ က်မတုိ႔ ႏုိင္ငံမွာ ဆုိရင္ျဖင့္ အေဖနဲ႔ သားသမီးမ်ားဟာ မရင္းႏွီးၾကပါဘူး။ အေဖက ေျပာစရာ ရွိတာ (အမိန္႔ေပးစရာ ရွိတာ) ကိုသာ ေျပာပါတယ္။ သားသမီးရဲ႕ ခံစားခ်က္၊ သားသမီးေျပာခ်င္တဲ့ စကား၊ သူႀကံဳေတြ႕ လာရတဲ့ အခက္အခဲ စတာေတြကုိ အခ်ိန္ေပးၿပီးေတာ့ နားေထာင္တာမ်ိဳး သိပ္မရွိလွပါဘူး။ သားသမီးေျပာခ်င္တာကို အခ်ိန္ေပးၿပီးေတာ့ နားေထာင္ျခင္းဟာ ကေလးတေယာက္ကို ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ဖို႔ အတြက္ အင္မတန္မွ လြယ္ကူပါတယ္

ကေလးဘာျဖစ္ေနလဲ၊ ဘာခံစားေနရလဲ၊ ဘယ္လုိ အခက္ခဲေတြ ရွိေနလဲ၊ ဘာေတြကို ေက်နပ္ၿပီးေတာ့၊ ဘာေတြကို မေက်မနပ္ ျဖစ္ေနလဲ ဆုိတာကို မိဘက အခ်ိန္ေပးၿပီးေတာ့ ဂရုတစုိက္ နားေထာင္ဖုိ႔ လုိပါတယ္။ မိဘဆူမွာကို မေၾကာက္ရဘဲနဲ႔ သူ႔ရင္ထဲက ခံစားခ်က္ကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေျပာဆုိရင္ဖြင့္ႏုိင္ဖုိ႔ လုိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မုိ႔ ကေလးတုိ႔ရဲ႕ ခံစားခ်က္ (စိတ္တုိတာ၊ ၀မ္းနည္းတာ၊ ေပ်ာ္တာ၊ အားငယ္တာ) စတာေတြကို မိဘကို လာေျပာျပတဲ့ အခါမ်ိဳးမွာ သူ႔ခံစားခ်က္ မ်ားကို ကုိယ္ခ်င္းစာနာမႈ အျပည့္နဲ႔ ေသေသခ်ာခ်ာ နားေထာင္ေပးရပါမယ္။

“မင္းက အသံုးမွမက်တာ”

“ဒါကို ဒီလုိ မ်ိဳးလုပ္လုိက္ပါလားကြ” စသျဖင့္ကေလးကို အျပစ္တင္ ေ၀ဖန္တဲ့ စကားမ်ိဳးေတြ လံုး၀မေျပာရပါဘူး။

ကေလးရဲ႕ ခံစားခ်က္ကို ေလးေလးစားစား နားေထာင္ေပးရပါမယ္။ ကေလးက ကိုိယ္လက္မခံႏုိင္တဲ့ အျပဳအမူ တခုခုကို လုပ္လာမိတယ္ ဆုိရင္လည္း ကေလးကို ဘာမွမေမးျမန္းဘဲ ေအာ္ဟစ္ဆူပူလုိက္တာမ်ိဳး မလုပ္ရပါဘူး။ ဘာေၾကာင့္ ဒီလုိ လုပ္လာရသလဲ ဆုိတဲ့ ကေလး ရင္ထဲက အေၾကာင္းရင္းကုိ သိေအာင္ ေမးျမန္းရပါမယ္။

လူ႔ေလာကမွာ ကုိယ့္ခံစားခ်က္ ကိုယ့္အျမင္နဲ႕ မတူတဲ့ ခံစားခ်က္ေတြ၊ အျမင္ေတြ၊ ရႈေထာင့္ေတြ ရွိေသးေၾကာင္းကိုလည္း သူတုိ႔ေလးေတြကို သင္ေပးရပါမယ္။ ကိုယ္က အနီေရာင္ႀကိဳက္ေပမယ့္ ၊တဘက္လူက အျပာေရာင္ႀကိဳက္ႏုိင္ေၾကာင္း၊ ကိုယ့္အတြက္ အနီေရာင္ဟာ အလွဆံုး အေရာင္ျဖစ္ေပမယ့္ တဘက္လူအတြက္ေတာ့ အျပာေရာင္ဟာ အလွဆံုး အေရာင္ျဖစ္ေနမွာပဲ ဆုိတဲ့ အေၾကာင္းကေလး နားလည္ေအာင္ ရွင္းျပေျပာဆုိရပါမယ္။

တဖက္သားရဲ႕ စကားကို ေလးေလးနက္နက္ နားေထာင္တတ္တဲ့ အက်င့္ ရေစဖုိ႔အတြက္ ကေလးက ကိုယ့္ကို စကား လာေျပာတဲ့ အခါမ်ိဳးမွာ သတင္းစာ ဖတ္ေနရင္းတန္းလန္းနဲ႔ နားေထာင္ ေနတာမ်ိဳး၊ ပန္းကန္ေဆးရင္း တန္းလန္းနဲ႔ နားေထာင္ေနတာမ်ိဳး၊ တီဗီၾကည့္ရင္း တန္းလန္းနဲ႔ နားေထာင္ ေနတာမ်ိဳး မလုပ္ရပါဘူး။ ဖတ္ေနတဲ့ သတင္းစာ၊ ေဆးေနတဲ့ ပန္းကန္၊ ၾကည့္ေနတဲ့ တီဗီကို ခဏရပ္ၿပီးေတာ့ ကေလးေျပာတာကို စိတ္၀င္တစားနဲ႔ ေသေသခ်ာခ်ာ နားေထာင္ ေပးရမွာပါ။

တခါတေလမွာ ကေလး ေျပာတဲ့ စကားေတြထဲမွာ ကိုယ့္အတြက္ စိတ္တုိစရာ၊ စိတ္ဆုိးစရာ၊ လက္မခံခ်င္စရာတုိ႔ ပါလာ ႏုိင္ပါတယ္။ ရုတ္တရက္ စိတ္တုိ၊ စိတ္ဆုိးၿပီး ကေလးကို ေအာ္ေငါက္လုိက္တာမ်ိဳး လံုး၀ မလုပ္ရဘူး။ ကိုယ့္ရဲ႕ စိတ္ခံစားခ်က္ (Emotion) ကုိ ထိန္းခ်ဳပ္ၿပီး ကေလးေျပာတာဆံုးေတာ့မွ ကေလးကုိ အက်ိုဳးသင့္ အေၾကာင္းသင့္ ရွင္းျပ ေျပာဆုိသင့္ပါတယ္။

က်မတုိ႔ လူႀကီး ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ ကေလးေတြ စကားေျပာေနတဲ့ အခ်ိန္မ်ိဳးမွာ ကေလးေတြေျပာေနတာပဲ ဆုိၿပီးေတာ့ ဂရုတစုိက္ နားေထာင္ေလ့မရွိပါဘူး။ ကေလး ေျပာတာ မဆံုးေသးေပမယ့္လည္း ျဖတ္ေျပာတာမ်ိဳး၊ လုေျပာတာမ်ိဳးေတြ လုပ္တတ္ၾကပါေသးတယ္။ အမွန္ေတာ့ ဒါဟာ ကေလးကို လုပ္လုိက္တဲ့ ကိစၥေလးဆုိေပမယ့္ အင္မတန္မွ ရုိင္းတဲ့ အျပဳအမူပါ။ ကေလး ေရွ႕မွာ ကေလးကို လုပ္လုိက္ျခင္းဟာ အဲဒီရုိင္းစိုင္းတဲ့ အျပဳအမူတရပ္ကို လူႀကီးက ေရွ႕ေဆာင္ လမ္းျပအေနနဲ႔ ကေလးကို သင္ေပးလုိက္ရာ ေရာက္ပါတယ္။

ကေလးမ်ားဟာ လူႀကီး လုပ္တာကုိ အတုခိုးၿပီးေတာ့ လုိက္လုပ္တတ္ၾကတဲ့ အမ်ိဳးပါ။ ငယ္ငယ္ကတည္းက ကိုယ့္ရဲ႕ စကားကို ဂရုတစုိက္ နားေထာင္တတ္တဲ့၊ ကိုယ္ခ်င္းစာနာတတ္တဲ့ လူႀကီးမ်ားနဲ႔ ႀကီးျပင္းခြင့္ ရတဲ့ ကေလးမ်ားဟာ ႀကီျပင္းလာတဲ့ အခ်ိန္မွာလည္း လူတဘက္သား စကားကုိ ဂရုတစိုက္ နားေထာင္တတ္ၾက၊ ကိုယ္ခ်င္းစာတရား ရွိတတ္ၾကပါတယ္။

လူတဘက္သား စကားကို နားေထာင္တတ္တဲ့ လူမ်ားဟာ တဘက္သားရဲ႕ ခံစားခ်က္ကိုလည္း နားလည္ ႏုိင္တာမုိ႔ မွားယြင္း ဆံုးျဖတ္တာလည္း နည္းတတ္ပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ႏုိင္ငံတႏုိင္ငံရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္၊ အဖြဲ႕အစည္းတခုရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္လုပ္မယ့္ သူမ်ားဟာ လူအမ်ားရဲ႕ အသံကုိ ဂရုတစိုက္ နားေထာင္တတ္တဲ့ လူမ်ား ျဖစ္ရပါမယ္။ ဘယ္သူ႔အသံ၊ ဘယ္သူ႔စကားမွ နားမေထာင္ဘဲနဲ႔ ကိုယ္ေျပာခ်င္တာ၊ ကိုယ္အမိန္႔ေပးခ်င္တာကို ေျပာဆုိၿပီးေတာ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်တာမ်ိဳးေတြ လုပ္လာတဲ့ အခါမ်ိဳးမွာ အမွားအယြင္းေတြ ရွိလာရစၿမဲပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္မုိ႔လုိ႔ လူ႔အဖြဲ႕အစည္းတခုမွာ တဘက္သားစကားကို စိတ္ရွည္ရွည္နဲ႔ နားေထာင္တတ္တဲ့၊ ကုိယ္ခ်င္းစာတတ္တဲ့လူမ်ား မ်ားစြာ လုိပါတယ္။

ဒီလို စိတ္ရွည္ရွည္နဲ႔ နားေထာင္တတ္တဲ့၊ ကုိယ္ခ်င္းစာတတ္တဲ့ လူမ်ား မ်ားျပားလာၿပီဆုိရင္ျဖင့္ ယဥ္ေက်းတဲ့ လူ႔အဖြဲ႕အစည္း၊ ယဥ္ေက်းတဲ့ လူမ်ိဳးတမ်ိဳး အျဖစ္ ေပၚေပါက္လာမွာ အမွန္ပါပဲ။

ဒါေၾကာင့္မုိ႔လို႔ က်မတုိ႔ရဲ႕ အနာဂတ္မွာ ယဥ္ေက်းတဲ့ လူအဖြဲ႕အစည္း တခု ေပၚေပါက္လာေစဖုိ႔ အတြက္ ကေလးမ်ားကို ငယ္စဥ္ကတည္းက ေလ့က်င့္ သင္ၾကားေပးၾကပါဦးလုိ႔ …။

Irrawaddy