ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး ဝဲဂယက္ထဲက ႀကီးေလးႀကီး

ပုိ႔စ္တင္ခ်ိန္ - 2/24/2014 12:18:00 PM

 ႏိုင္ငံေရး, လူမ်ိဳးေရး, ဘာသာေရး, သမၼတ, ဦးသိန္းစိန္, ဦးေရႊမန္း, ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္, မင္းေအာင္လိႈင္
လတ္တေလာ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးရဲ့ ႀကီးေလးႀကီး (သ႐ုပ္ေဖာ္ပံုမ်ား – စိုင္းစိုးၾကည္ / ဧရာဝတီ)

၂၀၁၄ ကို အကူးမွာပဲ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးအေျခအေနေတြ၊ အခင္းအက်င္းေတြက သိသိသာသာ ေျပာင္းလာတာ ေတြ႕ရ ပါတယ္။ အစြန္းေရာက္ လူမ်ိဳးေရး၊ ဘာသာေရးအုပ္စုေတြ၊ အမ်ိဳးသားႏိုင္ငံေရးပါတီေတြနဲ႔ အရင္ စစ္အာဏာရွင္ လက္ထက္က တိုင္းျပည္ကို ထင္သလိုအုပ္စိုးခဲ့ၿပီး အခုလည္း လက္ရွိအာဏာပါဝါနဲ႔ စည္းစိမ္ဥစၥာရွိေနသူေတြ ေခါင္းေထာင္ထလာတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။

ျမန္မာ့ အေျခအေနကို ေလ့လာေစာင့္ၾကည့္ အကဲခတ္သူေတြကေတာ့ ျမန္မာျပည္ဟာ ေနာက္ကို ျပန္ဆုတ္ေနၿပီ၊ ေရွ႕မဆက္ေတာ့ဘူး၊ တန္႔သြားၿပီလို႔ သံုးသပ္ၾကပါတယ္။

ဒီလိုအေနအထားမွာ ႀကီးေလးႀကီး ေတြ႕ဆံုေရး ဆိုတဲ့အသံေတြ ထြက္လာခဲ့ပါတယ္။ ႀကီးေလးႀကီး ဆိုတာကေတာ့ သမၼတဦးသိန္းစိန္၊ လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ ဦးေရႊမန္း၊ အတိုက္အခံ ေခါင္းေဆာင္လည္းျဖစ္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရးႏွင့္ တည္ ၿငိမ္ေအးခ်မ္းေရး ေကာ္မတီဥကၠ႒လည္း ျဖစ္တဲ့  ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ တပ္မေတာ္ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္(ကာခ်ဳပ္လို႔ပဲ ေခၚၾကပါတယ္) ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး မင္းေအာင္လိႈင္တို႔ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

သမၼတ ဦးသိန္းစိန္နဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ တို႔ရဲ႕ ပထမေတြ႕ဆံုပြဲဟာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြနဲ႔ စိတ္ လူပ္ရွားမႈေတြကို  ႏိုင္ငံတကာမွာေရာ  ျပည္တြင္း မွာ ျဖစ္ေစခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ပိုင္းမွာလည္း အေကာင္းဘက္ကို ေရွး႐ႈတဲ့ အေျပာင္းအလဲေတာ္ ေတာ္မ်ားမ်ားကို ျမင္ခဲ့ရပါတယ္။

အခု  ျပန္သံုးသပ္ရင္ေတာ့  ဒီ ႏွစ္ပြင့္ဆိုင္ ေဆြးေႏြးပြဲဟာ အသံတိတ္ေဆြးေႏြးပြဲပဲ ျဖစ္ၿပီး ပဋိညာဥ္စာတမ္းမခ်ဳပ္ ကတိကဝတ္မလုပ္ဘဲ ႏႈတ္နဲ႔ ပဲ ေျပာခဲ့ၾကတဲ့အတြက္ အခ်ည္အတုပ္ မရွိလွပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဟာ အသံုးခ်ခံ သက္သက္ပဲ ျဖစ္တယ္။ အစိုးရဘက္က ႏိုင္ငံတကာ ဖိအားေလ်ာ့ေရးအတြက္ လွည့္စားခ်က္လို႔ေတာင္ တခ်ိဳ႕က သံုးသပ္ၾကတာျဖစ္ပါတယ္။

၁၉၉၄ ခုႏွစ္ကစၿပီး ျမန္မာ စစ္အာဏာရွင္ ေခါင္းေဆာင္ေတြ(အဲဒီအခ်ိန္တုန္းကေတာ့ဗိုလ္ခ်ဳပ္ မွဴးႀကီး သန္းေရႊ၊ တပ္မေတာ္ ေထာက္လွမ္းေရး အႀကီးအကဲ ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ခင္ၫြန္႔) တို႔ဟာ အက်ပ္ အတည္းကို ခဏတာေျဖေလ်ာ့ဖို႔ ႏိုင္ငံတကာဖိအား ေတြကို ေဖာ့ပစ္လိုက္ဖို႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ထုတ္သံုးလိုက္တာ ခ်ည္းပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ဦးသိန္းစိန္ နဲ႔  ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ Politicak honeymoon က သိပ္မခံပါဘူး။ ၂၀၁၂ အလြန္ ၂၀၁၃ အလယ္မွာပဲ သူတို႔ႏွစ္ဦးရဲ႕ ဆက္ဆံ ေရး ပ်က္သြားခဲ့တယ္ဆိုတာ ေတြ႕ရမွာပါ။

အခုေတာ့ သူတို႔ႏွစ္ဦး ျပည္လည္ေတြ႕ဆံုေရးကို ျပန္ႀကိဳးစားေနသူေတြ ရွိေနပါတယ္။ ဒီအထဲမွာ အတိုက္အခံက ပါသလို အစိုးရဘက္က တာဝန္ရွိ သူေတြလည္း ပါပါတယ္။ ႏွစ္ဖက္စလံုးနဲ႔ နီးစပ္တဲ့ စီးပြားေရးသမားေတြလည္း ေတြ႕ဆံုဖို႔၊ ျပန္ၿပီးရင္းႏွီးဖို႔ ႀကိဳးစားေပးေနတာ ေတြ႕ရပါတယ္။

သူတို႔ႏွစ္ဦး ေတြ႕ဆံုဖို႔ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ (စီးပြား ေရးသမားႀကီး တခ်ိဳ႕ကေတာ့ သမၼတ ကေတာ္နဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အရင္ေတြ႕မယ္၊ ေႏြးေထြး မႈကို ျပန္တည္ေဆာက္မယ္လို႔ ေျပာေနၾကပါတယ္)ဟုတ္ပါၿပီ၊ ေတြ႕ခဲ့ရင္ေကာ အက်ိဳးဆက္ရလဒ္ေတြက ဘာလဲ။ ရင္ခုန္ေမွ်ာ္လင့္စိတ္ကူးနဲ႔ ႐ူးၾကဦးမွာလား။ အသံတိတ္ၿပီး ငိုရတဲ့ ဇာတ္ကားေဟာင္းႀကီးပဲ ၾကည့္ ရဦးမွာလား၊ ဒါမွမဟုတ္ မိေအးႏွစ္ခါနာ ဇာတ္ပဲ လား ဆိုတာပါပဲ။

ပြင့္လင္းျမင္သာမႈ (Transparency) နဲ႔ တာဝန္ ယူမႈ (Accountability) ကို အတြင္တြင္ ေျပာတတ္ တဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြ ကိုယ္၌ကိုယ္က Transparency ျဖစ္ဖို႔လိုတာပါ။ ျပည္သူလူထုကို Accountability ျဖစ္ဖို႔ လိုပါတယ္။

ဒီ ႏွစ္ပြင့္ဆိုင္ မေျပမလည္ၾကားထဲမွာ ေခါင္း ထိုးဝင္လာသူကေတာ့ ဦးေရႊမန္းပါပဲ။ သူဟာ အရင္ စစ္အစိုးရ (တပ္မေတာ္အစိုးရလို႔လည္း သူ႔ကိုယ္သူ အမည္တပ္ ေခၚေလ့ရွိပါတယ္) လက္ထက္က တပ္ မေတာ္ ညႇိႏိႈင္းကြပ္ကဲေရးမွဴး လုပ္ခဲ့ၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴး ႀကီး သန္းေရႊနဲ႔ ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး ေမာင္ေအးၿပီးရင္ စစ္ေကာင္စီမွာ အာဏာအရွိဆံုးသူ ျဖစ္ပါတယ္။ သူ႔ဟာ Political Ambition လို႔ေခၚတဲ့ ႏိုင္ငံေရး အာဏာအတြက္ ေမွ်ာ္မွန္းခ်က္ရွိသူပါ။ (ဒါေၾကာင့္ လည္း ဦးသန္းေရႊက သူ႔ကို ခဏ ေခါက္ထားခဲ့ၿပီး ခပ္ၿငိမ္ၿငိမ္ ဦးသိန္းစိန္ကိုပဲ သမၼတရာထူး ေပးခဲ့တာ လို႔ အၾကမ္းအားျဖင့္ သံုးသပ္ၾကတာေတြ႕ရပါတယ္)။

ထားေတာ့။ ဦးေရႊမန္းနဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ တို႔ရဲ႕ ဆက္ဆံေရးဟာ ေဘးကေစာင့္ၾကည့္သူေတြ အံ့ဩရေလာက္ေအာင္ အခ်ိန္တိုအတြင္းမွာ ရင္းႏွီး လာတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ သူတို႔ႏွစ္ဦးစလံုးဟာ လႊတ္ ေတာ္မွာျဖစ္ၿပီး သမၼတဦးသိန္းစိန္အေပၚ ျမင္တဲ့ အျမင္ေတြကလည္း တူပံုရပါတယ္။

ႏွစ္ေယာက္စလံုးကလည္း ၂၀၁၅ ေရႊးေကာက္ ပြဲဝင္ၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ သမၼတျဖစ္ခ်င္သူေတြလို႔ တရားဝင္ အထပ္ထပ္အခါခါ ေျပာေနသူေတြ ျဖစ္ပါ တယ္။ (သမၼတျဖစ္ရင္ တိုင္းျပည္အတြက္ ဘယ္လို အနာဂတ္အျမင္ (Vision) ေတြရွိတယ္ဆိုတာေတာ့ သိပ္ၿပီး မၾကားရေသးပါ)။

ဦးေရႊမန္းနဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔ ႏွစ္ဦး ရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးမဟာမိတ္ဟာ ဘယ္ေလာက္တည္တံ့မလဲ ဆိုတာ ခန္႔မွန္းလို႔မရေသးေပမယ့္ သူတို႔ႏွစ္ဦးေၾကာင့္ ဦးသိန္းစိန္ အစိုးရကိုေတာ့ အက်ပ္႐ိုက္ေစတာ အမွန္ပါပဲ။ အစိုးရကတင္လာတဲ့ ဥပေဒၾကမ္းေတြကို လႊတ္ေတာ္က အတည္မျပဳဘဲ ဆိုင္းငံ့ထားႏိုင္သလို ေနာက္ဆံုး အစိုးရကို အယံုအၾကည္မရွိ အဆိုအထိ တင္သြင္းလာႏိုင္တာ ျဖစ္ပါတယ္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ဘက္က ဦးေရႊမန္းဆီ က လိုခ်င္တာကေတာ့ အေျခခံဥပေဒကို ျပင္ဆင္ ေရးပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ သမၼတအရည္အခ်င္း ကန္႔သတ္ ခ်က္ ပုဒ္မ ၅၉ (စ) နဲ႔ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ ျပင္ ဆင္ျခင္း ျပ႒ာန္းခ်က္ပုဒ္မ ၄၃၆ တို႔ကို ျပင္ဆင္ေရး ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အာဏာရပါတီ ျပည္ေထာင္စုႀကံ့ခိုင္ ေရးႏွင့္ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးပါတီ(ႀကံ့ခိုင္ေရးပါတီ)ကို ဦးေဆာင္ ေနတဲ့ ဦးေရႊမန္းဟာ ဒီ အေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရး ကို တည္ေဆာက္ေနေပမယ့္ ပါတီတြင္းမွာကေတာ့ ဒီလိုျပင္ဆင္ဖို႔ သေဘာထားေတြ အႀကီးအက်ယ္ကြဲ ေနၾကတယ္။

၂၀၁၁ – ၂၀၁၂ အေနအထားအရ ဆိုရင္ေတာ့ ႀကီးသံုးႀကီးဆိုတဲ့ ဦးသိန္းစိန္၊ ဦးေရႊမန္းနဲ႔ ေဒၚ ေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔ၾကား  dialouge  ရွိၿပီး ဆက္ဆံေရးေကာင္းေနရင္ တိုင္းျပည္ရဲ႕ တည္ၿငိမ္ ေရးနဲ႔ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးေတြ အေပၚမွာ အေကာင္းဘက္က ဩဇာသက္ေရာက္ႏိုင္တယ္ လို႔ သံုးသပ္ၾကပါတယ္။

အခု ၂၀၁၄ မွာေတာ့ ႀကီးသံုးႀကီး အၾကားမွာ ဟန္ခ်က္ညီမႈ (Harmony) ေပ်ာက္သြားတာကို  ေတြ႕ရပါတယ္။ ဒါဟာလည္း ေလးဖက္နာ ျဖစ္ေနတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံေရးမွာ အထူးအဆန္းေတာ့ မဟုတ္ပါ။ အဲဒီလို အေနအထားမွာ ထူးထူးျခားျခား ဝင္လာတာကေတာ့ ကာခ်ဳပ္လို႔လည္းေခၚတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴး ႀကီး မင္းေအာင္လိႈင္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

စစ္တကၠသိုလ္ (DSA) အပတ္စဥ္ (၁၉)  ေက်ာင္းဆင္း၊  ရွမ္းျပည္မွာ က.စ.ထ မွဴး လုပ္ခဲ့ၿပီး အရင္က ဗိုလ္ ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးေဟာင္း သန္းေရႊ တိုင္းမွဴး တာဝန္ယူခဲ့တဲ့ တပ္မ ၈၈ မွာ အရာရွိ အျဖစ္ တာဝန္ယူခဲ့ဖူးတဲ့ ကာခ်ဳပ္ရဲ႕ ဒီႏွစ္ ေျခလွမ္းေတြဟာ စိတ္ဝင္စားဖို႔ အလြန္ေကာင္းပါတယ္။

ဘာ စိတ္ဝင္စားဖို႔  ေကာင္းသလဲလို႔ ေမးရင္ ေဘာင္းဘီခြ်တ္ၿပီး လံုခ်ည္ဝတ္မယ့္ လမ္းစဥ္ပါပဲ။ တနည္းေျပာရရင္ ႏိုင္ငံေရးဝင္လုပ္ မယ့္  အလားအလာေတြကို  ေတြ႕ေနရပါတယ္။

ေလ့လာေစာင့္ၾကည့္သူေတြနဲ႔  သံတမန္ေတြရဲ႕ အဆိုအရေတာ့ ကာခ်ဳပ္ဟာ ဒီႏွစ္ ၇ လပိုင္းမွာ တာဝန္က အနားယူမယ္၊ ၿပီးရင္ေတာ့ ႏိုင္ငံေရး ထဲ ဝင္မယ္ဆိုတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီေနရာမွာ မရွင္းေသးတာကေတာ့ သူဟာ ႀကံ့ခိုင္ေရးပါတီထဲကို ဘယ္လိုပံုစံနဲ႔ ဝင္မွာလဲ။ ဒါမွ မဟုတ္ တပ္ကတင္ေျမႇာက္တဲ့ ကိုယ္စားလွယ္အျဖစ္ နဲ႔ ဝင္မွာလားဆိုတာေတြပါပဲ။

ကာခ်ဳပ္မင္းေအာင္လိႈင္ ႏိုင္ငံေရးထဲ ဝင္ႏိုင္ မယ့္ နည္းလမ္းႏွစ္ခု ရွိပါတယ္။ ပထမတစ္နည္းက ေတာ့  ျပည္ေထာင္စုႀကံ့ခိုင္ေရးႏွင့္ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးပါတီ မွာ အေရးႀကီးတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ပိုင္း တာဝန္ယူ ေရြးေကာက္ပြဲဝင္အၿပီး အမတ္ျဖစ္။ အဲဒီ ေနာက္ ႀကံ့ခိုင္ေရးအမတ္ေတြ တင္ ေျမႇာက္တဲ့  ဒုတိယသမၼတအျဖစ္ ေရြးေကာက္တင္ေျမႇာက္ခံ႐ံုပါပဲ။ ဒုတိယသမၼတ ျဖစ္လာၿပီးတာနဲ႔ သမၼတအျဖစ္ အေရြးခံရဖို႔က လည္း နီးစပ္လာပါၿပီ။

ဒုတိယနည္းကေတာ့ အသက္ ၆၀ ျပည့္ခ်ိန္ ၂၀၁၆ ခုႏွစ္ ႏွစ္ဆန္းပိုင္းအခ်ိန္ ၂၀၁၅ ေရြး ေကာက္ပြဲက ေပၚထြန္းလာတဲ့ လႊတ္ေတာ္ေတြ စတင္ေခၚတဲ့အခ်ိန္ တပ္က အၿငိမ္းစား ယူၿပီး  တပ္မေတာ္သား  လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ေတြ  တိုက္႐ိုက္  ေရြး ေကာက္  တင္ေျမႇာက္တဲ့  ဒုတိယ သမၼတ ရာထူးေနရာကို အခန္႔ သား ဝင္ယူ႐ံုပါပဲ။

ပထမ နည္းလမ္းနဲ႔ ဒုတိယနည္းလမ္းမွာ ဒုတိယ နည္းလမ္းက ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး   မင္းေအာင္လိႈင္  အတြက္ ႏိုင္ငံေရးထဲဝင္ဖို႔နဲ႔ သမၼတ ျဖစ္ဖို႔ အလြယ္ဆံုး ျဖစ္ပါ တယ္။ ေသခ်ာတာတခု ကေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး မင္းေအာင္လိႈင္ ၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲအလြန္မွာ သမၼတျဖစ္ဖို႔ တပ္ထဲမွာ ထင္ေၾကး ေပးေနၾကပါ တယ္။

ဒီလို ကာခ်ဳပ္ကေန ထြက္ၿပီးရင္ ႏိုင္ငံေရး ဆက္ လုပ္ဖို႔ အစဥ္အလာကို စီစဥ္ ခဲ့တာ ဦးသန္းေရႊ ကိုယ္တိုင္ ပဲလား။  ဒါမွမဟုတ္ လက္ရွိ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ကပဲဆြဲေဆာင္ ခဲ့တာလား ဆိုတာကေတာ့  ရန္ကုန္  ႏိုင္ငံေရး အသိုင္းအဝိုင္းမွာ စိတ္ ဝင္တစား ေျပာဆိုေဆြးေႏြးေန ၾကဆဲပါ။

သမၼတ အိမ္ေတာ္နဲ႔ နီးစပ္တဲ့ ဩဇာတိကၠမရွိတဲ့ စီးပြားေရးသမား တခ်ိဳ႕ကေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္၊  ဦးေရႊမန္းတို႔နဲ႔  အဆင္မေျပျဖစ္လာတဲ့ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္က ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး မင္းေအာင္ လိႈင္ကို ဆြဲေဆာင္စည္း႐ံုးခဲ့တာလို႔ သံုးသပ္ၾကပါတယ္။

ကာခ်ဳပ္ရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးထဲ ဝင္လာမယ့္ေျခလွမ္း ကိုေတာ့ ဦးေရႊမန္းေရာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ပါ လက္ခံဖို႔ အားနည္းပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ဦးေရႊမန္း က ခါးခါးသီးသီးကိုျဖစ္ႏိုင္တယ္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ကိုယ္တိုင္ကလည္း ကာခ်ဳပ္နဲ႔ေတြ႕ဖို႔ ကမ္းလွမ္းခဲ့ေပမယ့္ ေတြ႕မယ္လို႔ ပထမသတင္းစကားပို႔ခဲ့ၿပီးမွ မေတြ႕ေတာ့ဘူးဆိုတဲ့ ဒုတိယသတင္းစကားကို ပါးခဲ့ပါတယ္။

ခ်ဳပ္ရရင္ေတာ့ ႀကီးေလးႀကီး ေတြ႕ဆံုေရးဟာ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ ဘာေၾကာင့္လဲ ဆိုေတာ့ ဒီအထဲက တခ်ိဳ႕ဟာ တိုင္းျပည္အတြက္အလုပ္လုပ္ေပးခ်င္တဲ့၊ ျပည္သူက ၾကည္ညိဳေလးစားတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြ မဟုတ္သလို ႏိုင္ငံေရးအာသီသ (Political  Will) လည္း မရွိပါဘူး။ က်ေရာက္လာႏိုင္တဲ့ အႏၱရာယ္ (Risk) လည္း မယူရဲသလို လုပ္ရဲတဲ့ Courage လည္း မရွိတာ ေတြ႕ရပါတယ္။

ဒီ ႀကီးေလးႀကီးမွာ အေရးအႀကီးဆံုးကေတာ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္ လဲဆိုေတာ့ သူဟာ လူထုေထာက္ခံမူေရာ ႏိုင္ငံ တကာရဲ႕ ပံ့ပိုးမႈေရာ အရွိဆံုးသူ ျဖစ္ပါတယ္။ သူရဲ႕ ေနာက္တဆင့္ ေျခလွမ္းဟာ ပိုအေရးႀကီးပါတယ္။ အခုဆိုရင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ ေတြအၾကား ျပန္ၿပီးေႏြးေထြးလာတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ (တိုင္းရင္းသားေတြရဲ႕ ေထာက္ခံမႈလည္း လိုပါေသး တယ္)။

ေနာက္တေယာက္ကေတာ့ သမၼတႀကီးဦးသိန္း စိန္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ သူဟာ ႏိုင္ငံတကာမွာ အသိ အမွတ္ျပဳခံထားရသူ ျဖစ္ပါတယ္။ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲ ေရး (Reform) ကို မရပ္တန္႔ဘဲ ဆက္ၿပီးသြားဖို႔ အတြက္ သူ႔ရဲ႕အားကို လိုပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ႀကီး ေလးႀကီးအေၾကာင္း မေျပာခင္ ႀကီးႏွစ္ႀကီးအၾကား ျပန္ၿပီးစကားေျပာဖို႔၊ ေတြ႕ဆံုဖို႔ လိုရင္လိုႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အသံတိတ္ မဟုတ္ဘဲ ပဋိညာဥ္ရွိတဲ့ တကယ္စစ္မွန္တဲ့ အေျပာင္းအလဲကို ေတာင့္တေန တဲ့ ျပည္သူျပည္သားေတြလည္း သိႏိုင္တဲ့ ေတြ႕ဆံု မႈမ်ိဳးပဲ ျဖစ္သင့္ပါတယ္။

ဧရာဝတီ