အာဏာရွင္မ်ားႏွင့္ ျမန္မာ့တပ္မေတာ္ အပိုင္း (၈) – ဗိုလ္ခင္ၫြန္႔ အာဏာျပလာျခင္း
ပုိ႔စ္တင္ခ်ိန္
- 2/25/2014 06:06:00 PM
၁၉၉၄ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလအတြင္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႉးႀကီး သန္းေရႊ၊ ဒု ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ခင္ညြန္႕တို႕ ေတြ႕ဆံုခဲ့ၾကစဥ္ (ဓာတ္ပံု – Reuters)
၁၉၉၂ခုႏွစ္၊ ဧၿပီလ ၂၃ ရက္ေန႔မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး ေစာေမာင္ “က်န္းမာေရးေၾကာင့္” အနားယူလိုက္ရၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးသန္းေရႊ ႏိုင္ငံေတာ္ ၿငိမ္ဝပ္ပိျပားမႈ တည္ေဆာက္ေရးအဖြဲ႕ဥကၠ႒အျဖစ္ တာဝန္ယူမယ့္အေၾကာင္း အစိုးရ အသံလႊင့္ဌာနက ေၾကညာခဲ့တယ္။ ဒါကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး ေစာေမာင္နားေထာင္လိုက္ရပံု မရဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ေနာက္တေန႔နံနက္မွာ သူ႔ကိုဖယ္ရွားလိုက္ၿပီဆိုတာကိုမသိဘဲ ႐ံုးသြားဖို႔ ျပင္ဆင္ခဲ့တယ္။
ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ေဟာင္းဟာ မၾကာခင္မွာပဲ အိမ္ကို စစ္သားေတြ ပတ္ဝိုင္းထားၿပီး သူ႔ကို ေနအိမ္ အက်ယ္ခ်ဳပ္ ဖမ္းဆီးခံထားရၿပီျဖစ္ေၾကာင္း သတိျပဳမိသြားတယ္။ ေဒါသအႀကီးအက်ယ္ ထြက္သြားတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးေဟာင္း ေစာေမာင္က သူ႔ရဲ႕ ကိုယ္ေရးအရာရွိေတြနဲ႔ အိမ္သားေတြကို ေအာ္ဟစ္ေခၚၿပီး ဇနီးျဖစ္သူကို အလံျပဘုရားလမ္းမွာရွိတဲ့ စစ္႐ံုးခ်ဳပ္ကို အျမန္ဆံုးသြားဖို႔ ေစလႊတ္လိုက္တယ္။ သူ႔ဇနီးက ထိပ္တန္းစစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြနဲ႔ မ်က္ႏွာခ်င္း ဆိုင္ စကားေျပာဖို႔ ေတာင္းဆိုခဲ့ၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး သန္းေရႊ၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ခင္ၫြန္႔တို႔ကို ရန္ေတြ႕ႀကိမ္းေမာင္းခဲ့ေပမယ့္ အက်ိဳးမထူးခဲ့ဘူး။ ဒီကိစၥအားလံုးက အဲဒီအခ်ိန္က စစ္႐ံုးမွာ ရွိေနတဲ့ အငယ္တန္းအရာရွိေတြအတြက္ေတာ့ ရယ္ေမာစရာျဖစ္ခဲ့ရတယ္။ ခုခ်ိန္မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးသန္းေရႊက ႏိုင္ငံေတာ္ ၿငိမ္ဝပ္ပိျပားမႈ တည္ေဆာက္ေရးအဖြဲ႕ ဥကၠ႒ ျဖစ္လာတဲ့အတြက္ ေဗဒင္ဆရာ ဦးဥာဏ္ေဇာ္က တေန႔မွာ ဗိုလ္မွဴးႀကီးသန္းေရႊ ျမန္မာႏိုင္ငံကို မင္းလုပ္အုပ္ခ်ဳပ္ရမယ္ဆိုတဲ့ ေဟာကိန္းဟာ မွန္သြားခဲ့ပါၿပီ။ ဒါေပမယ့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး သန္းေရႊနဲ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခင္ၫြန္႔ၾကားထဲက အာဏာအားၿပိဳင္မႈကေတာ့ လူမသိ သူမသိ ဆက္ၿပီးရွိေနခဲ့တယ္။
ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ႏိုင္ငံကိုလက္ရွိအုပ္ခ်ဳပ္ ေနတဲ့အဖြဲ႕ထဲမွာ ဦးေနဝင္းလိုမ်ိဳး အလံုးစံုဩဇာ အာဏာ သက္ေရာက္ႏိုင္သူ မရွိပါဘူး။ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ေတြကိုလည္း အဖြဲ႕ဝင္ေတြရဲ႕ သေဘာတူေထာက္ခံမႈနဲ႔ ျပဳလုပ္ ေနရတယ္။ စစ္႐ံုးမွာ အလုပ္လုပ္ေနၾက တဲ့ အေနအထားကိုလည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး သန္းေရႊ သိတယ္။ ႏိုင္ငံေတာ္ ၿငိမ္ဝပ္ပိျပားမႈ တည္ေဆာက္ေရး အဖြဲ႕ဝင္ေတြဟာ သူနဲ႔ ေခတ္ၿပိဳင္ေတြ၊ သူ႔ထက္ ဝါစဥ္ႀကီးတဲ့သူေတြ ျဖစ္ေန တဲ့အတြက္ သူ႕ရဲ႕အာဏာဟာ အေျခခိုင္မႈမရွိဘူးဆိုတာလည္း ရိပ္မိခဲ့တယ္။
ဒါေပမယ့္ သူက ေနာက္ကြယ္မွာ လႈပ္ရွားမႈေတြ လုပ္ႏိုင္ခဲ့တယ္။ လစ္လပ္ေနတဲ့ ဒုတိယ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္နဲ႔ ႏိုင္ငံေတာ္ၿငိမ္ဝပ္ပိျပားမႈ တည္ ေဆာက္ေရးအဖြဲ႕ ဒု ဥကၠ႒ေနရာကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခင္ၫြန္႔ နဲ႔ အစားထိုးလို႔ မရပါဘူး။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ဒီလို ေပးလိုက္ရင္ စစ္တပ္ရဲ႕ စည္းလံုးညီၫြတ္မႈကို ပ်က္စီးေစမယ့္အျပင္ ေနာက္ထပ္ အာဏာသိမ္းမႈ တခုေတာင္ ထပ္ျဖစ္လာႏိုင္လို႔ပါ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး သန္းေရႊ ႏိုင္ငံေတာ္ၿငိမ္ဝပ္ပိျပား မႈတည္ေဆာက္ေရး အဖြဲ႕ရဲ႕ ထိပ္ဆံုးေနရာကို တက္လာၿပီးတဲ့ေနာက္ ေကာင္းမႈကုသိုလ္လုပ္ဖို႔လည္း မေမ့ခဲ့ ပါဘူး။ နတ္ ေဒဝတာေတြကလည္း ႏိုင္ငံေရးရာထူးေနရာေရာက္ လာတဲ့သူ႔ကို ေစာင္မခဲ့ၾကပံုရတယ္။ သူ႔ရဲ႕ မဟာၿပိဳင္ ဘက္ဟာ နံပါတ္ ၂ ေနရာနဲ႔ မသင့္ေလ်ာ္သူ ျဖစ္ေနခဲ့တယ္။
မၾကာခင္မွာပဲ စစ္အစိုးရက အေျခခံဥပေဒသစ္ ေရးဆြဲဖို႔အတြက္ အမ်ိဳးသားညီလာခံ က်င္းပမွာ ျဖစ္တဲ့ အေၾကာင္း ေၾကညာတယ္။ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား အခ်ိဳ႕ကိုလည္းလႊတ္ေပးၿပီးေတာ့ ထိုင္း-ျမန္မာ နယ္စပ္မွာ ကရင္တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕နဲ႔ တိုက္ခိုက္ေနတဲ့ စစ္ဆင္ေရးေတြကိုလည္း ရပ္လိုက္တယ္။ ႏိုင္ငံေတာ္ ၿငိမ္ဝပ္ပိျပားမႈတည္ေဆာက္ေရး အဖြဲ႕ရဲ႕ ဥကၠ႒သစ္အေနနဲ႔ ဒီလိုလွည့္ကြက္ေတြ သံုးလိုက္ မယ္ဆိုရင္ ခ်ီးက်ဴးဂုဏ္ျပဳခံရမယ္ဆိုတာ သူသိ တယ္။ ဒါက ျပည္တြင္းနဲ႔ႏိုင္ငံတကာက ေဝဖန္မႈေတြ ကိုလမ္းလႊဲဖို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးသန္းေရႊ စြဲစြဲၿမဲၿမဲ အသံုးျပဳခဲ့တဲ့ နည္းဗ်ဴဟာရဲ႕ ေရွ႕ေျပးေတြထဲက တခုပါ။
တခ်ိန္တည္းမွာ စစ္အစိုးရ ထိပ္ပိုင္း ေခါင္း ေဆာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြက ၁၉၉၃ ခုႏွစ္မွာ ျပည္ေထာင္စု ႀကံ့ခိုင္ေရးႏွင့္ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးအသင္း (USDA) ကို ဖြဲ႕ စည္းလိုက္တယ္။ ရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့ အရပ္သား ျပည္သူေတြကို ႏိုင္ငံေရး ဦးေဆာင္မႈေပးႏိုင္ဖို႔နဲ႔ စစ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြရဲ႕ အေတြးအေခၚေတြကို ျပည္သူေတြ စိတ္ထဲကို သြတ္သြင္းၿပီးေတာ့ ျပည္တြင္းျပည္ပက ၿခိမ္းေျခာက္မႈေတြကို ကာကြယ္ႏိုင္ေရးအတြက္ ရည္ ရြယ္ လုပ္ေဆာင္ေနတဲ့ စစ္အစိုးရရဲ႕ ျပည္သူ႔စစ္ပြဲ ဗ်ဴဟာကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ႏိုင္ဖို႔ လူထုအင္အားစုတခု ဖန္တီးေရးအတြက္ ျဖစ္တယ္။
၁၉၉၀ ႏွစ္ေတြထဲမွာ စစ္တပ္ အပါအဝင္ အစိုးရဝန္ထမ္းေတြနဲ႔ ေက်ာင္းသားေတြ၊ ဆရာေတြ အေျမာက္ အျမားကို ႀကံ့ခိုင္ေရးအသင္းဝင္ဖို႔ အတင္း အက်ပ္ ဖိအားေပးခဲ့တယ္။ လူမႈေရးအသင္းအဖြဲ႕တခု အသြင္ကို ယူထားေပမယ့္ တကယ္ေတာ့ ႀကံခိုင္ေရးအသင္းဟာ စစ္အစိုးရရဲ႕ အရပ္ဘက္ အဖြဲ႕အစည္းတခုျဖစ္ၿပီး မူဝါဒေတြကလည္း အာဏာရစစ္အစိုးရရဲ႕ မူဝါဒေတြကို ေရာင္ျပန္ဟပ္တာပဲ ျဖစ္တယ္။ စစ္အစိုးရရဲ႕ပံုရိပ္ကို ျပည္သူလူထုအျမင္မွာ ျမႇင့္တင္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ အက်ႌအျဖဴေရာင္၊ လံုခ်ည္အစိမ္းေရာင္ ဝတ္စံုဝတ္ထားတဲ့ ႀကံ့ခိုင္ေရး အသင္းဝင္ေတြကို အသံုးခ်ခဲ့တယ္။ ဒီ လႈပ္ရွားမႈေတြ အကုန္လံုးဟာ စစ္႐ံုးခ်ဳပ္မွာ သူ႔ရဲ႕ အာဏာကို စုစည္းဖို႔လုပ္ေနတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးသန္းေရႊရဲ႕ ဗ်ဴဟာကို ေဖာ္ျပေနတာျဖစ္တယ္။
ဒါ့အျပင္ အရပ္အသားအသြင္ယူထားတဲ့ အစိုးရတခုရွိေပမယ့္ အမ်ိဳးသားႏိုင္ငံေရးမွာ စစ္တပ္ရဲ႕ အခန္း က႑ကို ဆက္လက္ထိန္းသိမ္းထားႏိုင္မယ့္ ႏိုင္ငံေရး အသြင္ကူးေျပာင္းမႈတခုကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး သန္းေရႊက ေရရွည္ေမွ်ာ္ၾကည့္ေနတာ ကိုလည္း ၫႊန္ ျပေနပါတယ္။ ၁၉၉၃ ခုႏွစ္အတြင္းမွာ ကာကြယ္ေရး ဝန္ႀကီးဌာနရဲ႕ အာဏာတည္ေဆာက္ပံုကို ျပန္လည္ ျပင္ဆင္ ဖြဲ႕စည္းၿပီး အစိုးရအဖြဲ႕ကိုလည္း တိုးခ်ဲ႕ခဲ့တယ္။ စစ္ေထာက္ လွမ္းေရးေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ခင္ၫြန္႔နဲ႔ ေဒသဆိုင္ရာ စစ္တိုင္းမွဴးေတြ ျဖစ္တဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ထြန္းၾကည္၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေက်ာ္ဘနဲ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ျမင့္ေအာင္တို႔က တေစာင္းေစးႏွင့္ မ်က္ေခ်းလိုျဖစ္ေနၾကတဲ့အတြက္ ထိန္းတဲ့ အေနနဲ႔ သူတို႔ကို ဝန္ႀကီး ရာထူးခန္႔ၿပီး ရန္ကုန္ကို ေခၚလိုက္တယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ႀကီး သန္းေရႊရဲ႕ ပါးနပ္တဲ့ လႈပ္ရွားမႈတခုလို႔ ဆိုႏိုင္တယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ သူ႔ကိုသစၥာခံၾကတဲ့ စစ္႐ံုးကအရာရွိႀကီးေတြကို လစ္လပ္တဲ့ေနရာေတြမွာ ခန္႔ထားႏိုင္ဖို႔အခြင့္ အလမ္းရရွိသြားၾကတယ္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးသန္းေရႊရဲ႕ ေနာက္ထပ္ ဗ်ဴဟာေျမာက္ေရႊ႕ကြက္တခုကို ၁၉၉၃ ခုႏွစ္ မတ္လမွာ ထပ္မံျမင္ေတြ႕ ရတယ္။ သူက ႏိုင္ငံေတာ္ၿငိမ္ဝပ္ပိျပား မႈ တည္ေဆာက္ေရးအဖြဲ႕ဝင္ စစ္တိုင္းမွဴးတေယာက္ ျဖစ္တဲ့ ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ေမာင္ေအးကို လစ္လပ္ေနဆဲ ျဖစ္တဲ့ နဝတ အဖြဲ႕ရဲ႕ ဒုဥကၠ႒နဲ႔ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ (ၾကည္း) အျဖစ္ ခန္႔အပ္လိုက္တယ္။ ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ေမာင္ေအးက စစ္ကိုင္းတိုင္း ကန္႔ဘလူမွာ ေမြးဖြားခဲ့ၿပီးေတာ့ စစ္တကၠသိုလ္ ဗိုလ္ေလာင္းသင္တန္း အပတ္စဥ္(၁) မွာ တက္ေရာက္ခဲ့သူပါ။ စစ္တကၠသိုလ္ မွာ ထူးခြ်န္တဲ့ ဗိုလ္ေလာင္းတေယာက္ မျဖစ္ခဲ့ပါဘူး။ စစ္ေရးကိုပဲစိတ္ဝင္စားၿပီးေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးသန္းေရႊ ေလာက္လည္း ဥာဏ္မမ်ားတဲ့ သူပါ။ ႏိုင္ငံေရးအေၾကာင္းကိုလည္း နားမလည္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး သန္းေရႊအတြက္ ေတာ့ သစၥာရွိၿပီး အသံုးဝင္တဲ့ မဟာမိတ္တေယာက္ျဖစ္ခဲ့တယ္။
စစ္တကၠသိုလ္ အပတ္စဥ္ (၁) မွာ အတူတူ ေက်ာင္းဆင္းခဲ့ၾကတဲ့ ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ေက်ာ္ဘနဲ႔ ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ထြန္းၾကည္တို႔ကလည္း ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ေမာင္ေအး ၾကည္းတပ္ဦးစီးခ်ဳပ္ ျဖစ္လာတာ ဝမ္း ေျမာက္ခဲ့ၾကတယ္။ သူ႔ကို ခန္႔အပ္လိုက္ျခင္းေၾကာင့္ စစ္တိုင္းမွဴးေတြၾကားမွာ ျမင့္တက္ေနတဲ့ တင္းမာမႈေတြကို ေလ်ာ့က်သြားေစ ၿပီးေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ခင္ၫြန္႔ ႀကီးပြားလာမွာကို မလိုလားၾကတဲ့ ထိပ္တန္းအရာရွိ ႀကီးေတြကိုလည္း ေက်နပ္ေစခဲ့ တယ္။
ဒါေပမယ့္ ႀကိဳတင္ေမွ်ာ္လင့္ထားၾကတဲ့အတိုင္း ပါပဲ၊ ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ေမာင္ေအး စစ္႐ံုးခ်ဳပ္ကိုေရာက္ လာၿပီး မၾကာခင္ သူနဲ႔ ဩဇာအလြန္ႀကီးတဲ့ ေထာက္လွမ္းေရး အႀကီးအကဲရဲ႕ၾကားမွာ တင္းမာမႈအသစ္ ေပၚေပါက္ လာေတာ့တယ္။ ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ေမာင္ေအးက သူ႔ကိုယ္ပိုင္ ေထာက္လွမ္းေရးတပ္ဖြဲ႕ ထူေထာင္ခဲ့တယ္လို႔ သိရတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခင္ၫြန္႔နဲ႔ သူ႔ရဲ႕ ႀကီးထြားလာေနတဲ့ ေထာက္လွမ္းေရးအဖြဲ႕ကို တန္ျပန္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ အေနာက္ႏိုင္ငံေတြကေန စြမ္းအားျမင့္ ေရဒီယို ၾကားျဖတ္စက္ေတြကိုေတာင္ ဝယ္ယူခဲ့တယ္လို႔ ဆိုတယ္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေရႊကေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခင္ၫြန္႔ ဦးေဆာင္တဲ့ ေထာက္လွမ္းေရးဂိုဏ္းနဲ႔ ဒု ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ေမာင္ေအးဦးေဆာင္တဲ့ စစ္တပ္ဂိုဏ္းတို႔ရဲ႕ ခါးခါးသီးသီး တိုက္ခိုက္မႈေတြကို မ်က္ျခည္မျပတ္ ေစာင့္ၾကည့္ ေနခဲ့ရတယ္။ ႏွစ္ဖက္လံုးက ေပးပို႔လာတဲ့ ႏိုင္ငံေရးအရ ေသြးထိုးတဲ့ အစီရင္ခံစာေတြကိုလည္း လက္ခံတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေရႊရဲ႕ ႐ံုးခန္းကို ေဒါသႀကီးၿပီးႏႈတ္သီးေကာင္းတဲ့ ကုန္သြယ္ေရးဝန္ႀကီး ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ထြန္းၾကည္ ေရာက္လာၿပီး သူတို႔က “မင္းသား” လို႔ေခၚတဲ့ စစ္ေထာက္လွမ္းေရး အႀကီးအကဲ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ခင္ၫြန္႔အေၾကာင္းေျပာၿပီး တိုင္ပါတယ္။
အဝတ္အစား သပ္သပ္ရပ္ရပ္ ဝတ္တတ္တဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခင္ၫြန္႔က မိတ္ကပ္လိမ္း၊ ေရေမႊးဆြတ္ တတ္ၿပီး မ်က္ႏွာ ကိုလည္း မွန္မွန္ အႏွိပ္ခံတယ္လို႔ ေကာလာဟလေတြ စစ္႐ံုးက ထြက္ခဲ့တာလည္းရွိတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ခင္ၫြန္႔က လည္း သူ႔ရဲ႕ရန္သူေတြကိုသိပါတယ္။ တံု႔ျပန္တိုက္ခိုက္ဖို႔ကိုေတာ့ သူတို႔နဲ႔ မတူတဲ့ ခ်ဥ္းကပ္မႈကို ေရြးခ်ယ္ခဲ့ တယ္။ သူက ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေရႊရဲ႕ ႐ံုးခန္းကို သြားခဲပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အၿမဲတမ္း တေလးတစား ဆက္ဆံၿပီး ရန္သူေတာ္ေတြျဖစ္တဲ့ ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ထြန္းၾကည္၊ ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ေက်ာ္ဘနဲ႔ ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ျမင့္ေအာင္ တို႔ရဲ႕ အက်င့္ပ်က္ျခစားမႈေတြကို သက္ေသျပႏိုင္ဖို႔ ႀကိဳးႀကိဳးစားစား အလုပ္လုပ္ခဲ့တယ္။ ဝန္ႀကီးဌာန ေတြမွာ ျမႇဳပ္ႏွံထားတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ခင္ၫြန္႔ရဲ႕ ေထာက္လွမ္းေရးေတြကလည္း ကုန္သြယ္ေရးဝန္ႀကီး ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ထြန္းၾကည္၊ ဟိုတယ္ႏွင့္ ခရီးသြားလုပ္ငန္း ဝန္ႀကီး ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ေက်ာ္ဘနဲ႔ လယ္ယာစိုက္ပ်ိဳးေရးနဲ႔ ဆည္ေျမာင္းဝန္ႀကီး ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ျမင့္ေအာင္တို႔ရဲ႕ အတြင္းက်တဲ့ သတင္းအခ်က္အလက္ေတြကို ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ ရယူစုေဆာင္းႏိုင္ခဲ့တယ္။
“လြတ္လပ္ေရး ေခတ္လြန္ ျမန္မာအစိုးရမ်ားအတြင္းမွ အာဏာႏွင့္ ဂိုဏ္းကြဲမႈ အက်ပ္အတည္း မ်ား” အမည္ရွိတဲ့ စာတမ္းမွာ ပါေမာကၡ ေဒါက္တာ ေက်ာ္ရင္လိႈင္က “အေရးပါတဲ့ ေနရာက သတင္း အရင္း အျမစ္ေတြရဲ႕ အဆိုအရ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခင္ၫြန္႔က ဝန္ႀကီးေတြ၊ စစ္တိုင္းမွဴးေတြရဲ႕ အက်င့္ပ်က္ျခစားမႈ လုပ္ရပ္ ေတြအေၾကာင္းကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးေစာေမာင္ နဲ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေရႊတို႔ ႏွစ္ေယာက္လံုးဆီကို အရင္က တည္းက အစီရင္ခံစာေတြ တင္ျပခဲ့ေပမယ့္ ဘာအေရးယူမႈမွမရွိခဲ့ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ အစိုးရအဖြဲ႕ အတြင္း အက်င့္ ပ်က္ျခစားမႈကို ေလွ်ာ့ခ်ဖို႔လိုအပ္တဲ့ အေၾကာင္း ေျပာတဲ့အခ်ိန္မွာ ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ထြန္းၾကည္က အစိုးရအဖြဲ႕ ထဲမွာ ဘယ္သူမွ အက်င့္ပ်က္ ျခစားမႈနဲ႔ မလြတ္ကင္းဘူးလို႔ ေနာက္သလို ေျပာင္သလိုနဲ႔ မေလးမစား ေျပာခဲ့တဲ့ အတြက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴး ႀကီး သန္းေရႊ ေဒါသတႀကီးနဲ႔ ဒုဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး ထြန္းၾကည္ကို လက္ဖက္ရည္ခြက္နဲ႔ ပစ္ေပါက္ ခဲ့တဲ့အထိျဖစ္ၿပီး ေနာက္ပိုင္းက်မွ အေရးယူတဲ့ကိစၥေတြ ေပၚလာတယ္။ ဘယ္သူမွ မလြတ္ဘူးဆိုေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ မွဴးႀကီး သန္းေရႊကိုယ္တိုင္ ပါေနသလို ျဖစ္ေနလို႔ပါ” လို႔ေရးသားခဲ့ပါတယ္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ခင္ၫြန္႔နဲ႔ သူရဲ႕ေထာက္လွမ္းေရးအဖြဲ႕က တင္ျပတဲ့ အစီရင္ခံစာေတြအားလံုးကို ျမင္ခဲ့ၿပီး ျဖစ္ေပမယ့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေရႊက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခင္ၫြန္႔ကို မယံုၾကည္ေသးပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ေထာက္လွမ္းေရး အႀကီးအကဲရဲ႕ အတြင္းစက္ဝိုင္းထဲကို သူ႔ လူတေယာက္ထည့္ဖို႔ စီစဥ္ပါတယ္။ ၁၉၉၄ ခုႏွစ္မွာ စစ္႐ံုးခ်ဳပ္အတြင္း အျပန္အလွန္ေစာင့္ၾကည့္ထိန္းညႇိ ေရး အစီအစဥ္ရဲ႕ တစိတ္တပိုင္းအေနနဲ႔ ဗိုလ္မွဴးႀကီး ေက်ာ္ဝင္းကို စစ္ ေထာက္လွမ္းေရး ၫႊန္ၾကားေရးမွဴး ႐ံုးရဲ႕ ဒုၫႊန္ၾကားေရးမွဴးအျဖစ္ခန္႔အပ္လိုက္ပါတယ္။ သူ႔ရဲ႕ အဓိကတာဝန္ ကေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ခင္ၫြန္႔ကို အနီးကပ္ ေစာင့္ၾကည့္ဖို႔ပါပဲ။
မ်က္မွန္တပ္သူ တေယာက္ျဖစ္တဲ့ ဗိုလ္မွဴးႀကီး ေက်ာ္ဝင္းဟာ စစ္ထဲမဝင္ခင္ ၁၉၆၀ ႏွစ္ေတြတုန္းက ရန္ကုန္ တကၠသိုလ္မွာ စိတ္ပညာ အဓိကနဲ႔ တက္ ေရာက္ သင္ၾကားခဲ့သူ ျဖစ္ပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေရႊ အမွတ္ (၈၈) ေျချမန္တပ္မမွဴး လုပ္ခဲ့စဥ္က သူ႔လက္ေအာက္မွာ တာဝန္ထမ္းခဲ့ဖူးသူျဖစ္ပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေရႊ သေဘာက်ႏွစ္ၿခိဳက္သူ တေယာက္လည္းျဖစ္ၿပီးေတာ့ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ အနီးကပ္ ရွိေနခဲ့သူေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေရႊ ႏိုင္ငံေတာ္ၿငိမ္ဝပ္ပိျပားမႈ တည္ေဆာက္ေရး အဖြဲ႕ ဥကၠ႒ျဖစ္လာတဲ့ ၁၉၉၂ ခုႏွစ္မွာ ဗိုလ္မွဴးႀကီး ေက်ာ္ဝင္းက မႏၱေလးမွာရွိတဲ့ အမွတ္ (၁) စစ္ ေထာက္လွမ္းေရးတပ္မွာ ဗိုလ္မွဴး အျဖစ္နဲ႔ ရွိေနၿပီးေတာ့ ေထာက္လွမ္းေရးတပ္ဖြဲ႕ရဲ႕ ထိပ္တန္းေနရာေတြကို အလ်င္ျမန္ဆံုးေရာက္ႏိုင္မယ့္ လမ္းေၾကာင္းေပၚမွာ ေရာက္ေနတဲ့သူပါ။
စကားညင္ညင္သာသာ ေျပာတတ္တဲ့ ေထာက္လွမ္းေရးအရာရွိက အဂၤလိပ္စကားကို ကြ်မ္းကြ်မ္း က်င္က်င္ ေျပာႏိုင္သလို အႏုပညာ ဝါသနာပါသူ တေယာက္လည္းျဖစ္တယ္။ ပံုဆြဲတာ၊ ပန္းခ်ီေရးတာနဲ႔ ဓာတ္ပံုပညာေတြ ကိုလည္း စိတ္ဝင္စားပါတယ္။ သူ႐ိုက္ကူးထားတဲ့ ဓာတ္ပံုေတြကိုေတာင္ စာအုပ္အျဖစ္ ထုတ္ေဝခဲ့ေသးတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္း ေရႊက ဌာနတြင္းအာဏာကို စုစည္းဖို႔ႀကိဳးစားေနစဥ္ မွာ ရည္မွန္းခ်က္ႀကီးတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ခင္ၫြန္႔က အားသြန္ ခြန္စိုက္ အလုပ္ေတြ လုပ္ျပေနတာေၾကာင့္ ႏိုင္ငံတကာ ေစာင့္ၾကည့္ေလ့လာသူေတြက သူ႔ကို ျမန္မာ ႏိုင္ငံမွာအာဏာအရွိဆံုးသူအျဖစ္ ဆက္လက္ယူဆၾကတယ္။
၁၉၉၄ ခုႏွစ္မွာ အေမရိကန္ကြန္ဂရက္အမတ္ Bill Richardson ျမန္မာႏိုင္ငံကို ေရာက္လာၿပီး ထိန္းသိမ္းခံထား ရတဲ့ ဒီမိုကေရစီေခါင္းေဆာင္ ေဒၚ ေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ေတြ႕ဆံုခဲ့ရာမွာလည္း ေနရာတကာ ပါတတ္တဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခင္ၫြန္႔က သူ႔အခန္းက႑ကို သာသာထိုးထိုး လုပ္ျပခဲ့ပံုပါ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔ ေတြ႕ဆံုၿပီး တဲ့ေနာက္ အေမရိကန္ လႊတ္ေတာ္အမတ္က ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕မွာ ေၾကညာ ခ်က္တေစာင္ ထုတ္ျပန္တဲ့အခါ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို အျပည့္အဝ ခ်ီးမြမ္းေျပာဆိုခဲ့ၿပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ခင္ၫြန္႔ကိုလည္း လက္ေတြ႕က်ၿပီး ဟန္မေဆာင္တတ္သူ တေယာက္လို႔ ေျပာခဲ့တယ္။
ဆက္လက္ၿပီးေတာ့ သူက စစ္အစိုးရ မ်က္ခံုး ပင့္ေလာက္စရာ စကားတခြန္း ေျပာခဲ့ပါေသးတယ္။ “ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ အနာဂတ္ကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ခင္ၫြန္႔နဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တို႔ ႏွစ္ဦးက ဆံုးျဖတ္မယ္လို႔ က်ေနာ္ထင္ပါတယ္” လို႔ သူက ေျပာလိုက္တယ္။ ဒီေတြ႕ဆံုမႈကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ခင္ၫြန္႔က စီစဥ္ခဲ့တယ္လို႔ ယူဆႏိုင္စရာရွိေပမယ့္ တကယ္ေတာ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴး ႀကီး သန္းေရႊက ခြင့္ျပဳလို႔သာ ျဖစ္လာခဲ့ရတယ္ဆိုတာ ကို Richardson သတိမမူခဲ့မိဘူး။ ဒါက လမ္းလြဲမႈ ေတြျဖစ္ေစဖို႔နဲ႔ မေရရာမႈေတြ ဖန္တီးႏိုင္ဖို႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေရႊ ေသေသခ်ာခ်ာ အကြက္ခ်စီစဥ္တတ္တဲ့ ပရိယာယ္ေတြထဲက တခုပဲျဖစ္တယ္။ အေမရိကန္ ကြန္ဂရက္ အမတ္ဟာ ဘက္မွားၿပီး ေလာင္းေၾကး တင္မိၿပီ။ သူ႔ရဲ႕စကားက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခင္ၫြန္႔ကို ဖမ္းဆီးဖို႔ ဝရမ္းစာေပၚမွာ လက္မွတ္ထိုးေပးလိုက္သလိုပါ။
ဧရာ၀တီ
