ဦးျပင္ေအာင္၏ ဖြဲ႕စည္းပံုမ်ဳိးကေတာ့ မဟန္လွေသး

ပုိ႔စ္တင္ခ်ိန္ - 2/07/2014 09:09:00 AM

Written by ဦးတင္ဦး( က်ဴရွင္)

ဇန္န၀ါရီ ၂၁ ရက္ထုတ္ မဇၥ်ိမသတင္းစာတြင္ ကၽြန္ေတာ္ေရးသားခ့ဲေသာ “ျပည္သူေတြကို ေလွ်ာ့မတြက္ ပါနဲ႔” ဟူေသာ ေဆာင္းပါးတြင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရြာက နမကၠာရ ဦးခ်ဳိအေၾကာင္းပံုျပင္ကို ကၽြန္ေတာ္ ေျပာျပ ခဲ့ပါသည္။

ယခုလည္း ကၽြန္ေတာ္ ပံုျပင္တစ္ပုဒ္ ေျပာျပလိုပါေသးသည္။ ကၽြန္ေတာ္ကသာ “ပံုျပင္” ဟူ၍ ေခၚေ၀ၚသံုး စြဲေနရေသာ္လည္း တကယ္ေတာ့ ႐ုတ္တရက္ နားေထာင္လိုက္လွ်င္ မယံုခ်င္စရာမ်ဳိး ျဖစ္ေန၍သာ ထုိသုိ႔ သံုးရျခင္း ျဖစ္ပါ၏။ ျဖစ္ရပ္ကေတာ့ ဒ႑ာရီ မဟုတ္ပါ။ တကယ့္ျဖစ္ရပ္ပါ။

ယခုေျပာမည့္ ပံုျပင္ကလည္း ဒ႑ာရီ မဟုတ္။ တကယ့္ျဖစ္ရပ္ပါ။ ကၽြန္ေတာ္ ပ်ဥ္းမနား သၾကားစက္တြင္ အလုပ္လုပ္ေနစဥ္ ၁၉၆၀ ျပည့္လြန္ အေစာပိုင္း ႏွစ္မ်ားအတြင္းကျဖစ္ရပ္ ျဖစ္ပါသည္။

ထိုစဥ္က သၾကားစက္မ်ားမွာ စက္မႈလက္မႈ တိုးခ်ဲ႕လုပ္ကိုင္ေရး ေကာ္ပိုေရးရွင္း (စ၊ တ၊ လ၊က) ၏ လက္ ေအာက္တြင္ျဖစ္၍ ထုိႏွစ္မ်ားအတြင္းက တစ္ႏွစ္တြင္ စ၊ တ၊ လ၊ က ႐ံုးခ်ဳပ္ကစက္႐ံု၏ ဖြဲ႕စည္းပံု (Set- up) ကုိ အသစ္ေရးဆြဲတင္ရမည္ဟု ပ်ဥ္းမနားသၾကားစက္သို႔ ညႊန္ၾကားစာ ပို႔ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ စက္႐ံု မွဴး (ထုိစဥ္ကေတာ့ မန္ေနဂ်ာဟု ေခၚသည္) ကဌာနႀကီးမွဴးမ်ားကို မိမိတို႔ဌာန၏ ဖြဲ႕စည္းပံုကို ေရးဆြဲတင္ ျပရန္ ဆက္လက္ညႊန္ၾကားပါသည္။

ပ်ဥ္းမနားသၾကားစက္တြင္ ထုိစဥ္က အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဌာန၊ ေငြစာရင္းဌာန၊ ႀကံ၀ယ္ဌာန၊ ပစၥည္းထိန္းဌာန၊ အလုပ္သမားဌာန၊ အင္ဂ်င္နီယာဌာန၊ သၾကားထုတ္လုပ္ေရး ဌာနဟူ၍ ဌာနအသီးသီးရိွေပရာ ထုိဌာန ေတြ၏ ဌာနႀကီးမွဴးမ်ားက မိမိတို႔ဌာန၏ ျဖစ္သင့္ေသာ အဆိုျပဳ ဖြဲ႕စည္းပံုမူၾကမ္းကို အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဌာနသို႔ ပို႔ေပးရပါသည္။ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဌာနက ဌာနအသီးသီး၏ ဖြဲ႕စည္းပံု မူၾကမ္းမ်ားကိုစိစစ္၍ စက္႐ံုမွဴးထံ တင္ျပ ကာ သၾကားစက္တစ္ခုလံုး၏ ဖြဲ႕စည္းပံုကို ေရးဆြဲ၍ စ-တ-လ-က ႐ံုးခ်ဳပ္သို႔ တင္ျပေပးရမည္ ျဖစ္ပါ၏။

ထိုစဥ္က ကၽြန္ေတာ္သည္ အင္ဂ်င္နီယာဌာနႏွင့္ အလုပ္သမားဌာနတို႔၏ ၀န္ထမ္းေရးရာကိစၥမ်ားကို ကိုင္ တြယ္ေဆာင္ရြက္ရသည့္ စာေရးျဖစ္၍ ထုိဌာနႀကီးမွဴးႀကီးမ်ား ေရးဆြဲတင္ျပလာေသာ ဖြဲ႕စည္းပံုမ်ားကို လက္ခံ၍ စိစစ္ တင္ျပေပးရပါသည္။

ကၽြန္ေတာ္ကိုင္သည့္ ႏွစ္ဌာနအနက္ အလုပ္သမားဌာန၏ လက္ရိွဖြဲ႕စည္းပံု အင္အားမွာ အလုပ္သမား အရာရိွတစ္ဦး၊ အထက္တန္းစာေရးတစ္ဦး၊ အၿမဲတမ္း ေအာက္တန္းစာေရးတစ္ဦးႏွင့္ ႐ံုးအကူတစ္ဦးတို႔ ျဖစ္ပါသည္။

အစိုးရဌာနမ်ား၏ ဖြဲ႕စည္းပုံေရးဆြဲရာ ၌ မည့္သည့္ဌာနတြင္ မည္သည့္ရာထူးက အေရအတြက္ ဘယ္မွ်၊ လစာႏႈန္း ဘယ္ေလာက္၊ ရာထူးအလိုက္ လိုအပ္သည့္ အရည္အခ်င္းႏွင့္ တာ၀န္မ်ားကဘာ စသည္ကို လည္း ေဖာ္ျပရၿမဲ ျဖစ္ပါသည္။

ဤတြင္ အလုပ္သမားအရာရိွ လက္ေအာက္၌လုပ္ေနသူ လက္ရွိ အထက္တန္း စာေရးႀကီး သူ႔အမည္ကို ဦးျပင္ေအာင္ဟု မွတ္လုိက္ပါစို႔။) က ထုိဌာနအတြက္ ဖြဲ႕စည္းပံုကို ေရးဆြဲေပးၿပီး အလုပ္သမားအရာရိွက လက္မွတ္ထိုး၍ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဌာနကို ပို႔ေပးသည္ကို ကၽြန္ေတာ္က စိစစ္တင္ျပရျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

ဦးျပင္ေအာင္သည္ သူ႔ဖြဲ႕စည္းပံုအသစ္တြင္ လက္ရိွ ရိွၿပီးရာထူးမ်ားအျပင္ ဌာနခြဲစာေရးႀကီး ရာထူးတစ္ေန ရာကိုလည္း တိုးျဖည့္ေရးဆြဲထားကာ ထုိရာထူးမ်ားအတြက္ လိုအပ္ေသာ ပညာအရည္အခ်င္းမ်ားကို လည္း သတ္မွတ္ေပးထားပါသည္။

ေအာက္တန္းစာေရးအတြက္ လိုအပ္ေသာ ပညာအရည္အခ်င္းမွာ တကၠသိုလ္ ၀င္တန္းေအာင္ သို႔မဟုတ္ အနည္းဆံုး အထက္ေက်ာင္းထြက္လက္မွတ္ (S.L.C) ျဖစ္ေစ၊ ဟိုက္စကူးဖုိင္နယ္ စာေမးပြဲေအာင္လက္ မွတ္ (H.S.F) ျဖစ္ေစရသူ ျဖစ္ရပါမည္။

အထက္တန္း စာေရးအတြက္ ဥပစာ (သိပၸံ) သို႔မဟုတ္ ဥပစာ(၀ိဇၨာ) (ယခုေခတ္ လိုဆိုလွ်င္ ၀ိဇၨာ ၊ သိပၸံ ဒုတိယႏွစ္ေအာင္) သို႔မဟုတ္ အနည္းဆံုး တကၠသိုလ္၀င္တန္းေအာင္သူ ျဖစ္ရပါမည္။ ရာထူးသစ္ဌာနခြဲ စာေရးႀကီး ရာထူးအတြက္ လိုအပ္ေသာ အရည္အခ်င္းမွာမူ အထက္တန္း စာေရးရာထူးတြင္ လုပ္သက္ အနည္းဆံုး ငါးႏွစ္ရိွသူျဖစ္ၿပီး ပညာ အရည္အခ်င္းက အဂၤလိပ္ျမန္မာ ခုနစ္တန္း ေအာင္သူ ျဖစ္ရပါမည္။
စာဖတ္သူမ်ားက “ဘယ္လုိႀကီးလဲဟ ေအာက္တန္းစာေရးရာထူးေတာင္ တကၠသိုလ္၀င္တန္း ေအာင္ဖုိ႔ လိုအပ္ၿပီး သူ႔ထက္ ႏွစ္ဆင့္ျမင့္ရာထူးျဖစ္သည့္ ဌာနခြဲစာေရးႀကီး ရာထူးက်ေတာ့ အထက္တန္းစာေရး လုပ္သက္ ငါးႏွစ္ႏွင့္ ခုနစ္တန္းေအာင္သာ ျဖစ္ေနပါကလားဟု ေတြးမိခ်င္ ေတြးမိၾကလိမ့္မည္။

အံ့ၾသမိၾကလိမ့္မည္။ မအံ့ၾသၾကပါ ႏွင့္။ ထုိဖြဲ႕စည္းပံုေရးဆြဲသူ ဦးျပင္ေအာင္က အထက္တန္း စာေရးလုပ္ သက္ ငါးႏွစ္ရိွေနသူျဖစ္ၿပီး ခုနစ္တန္းသာေအာင္သူ ျဖစ္ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူ႔၏ဖြဲ႕စည္းပံုသစ္မွာ ဌာန ခြဲစာေရးႀကီး ရာထူးတစ္ေနရာကို ထုိ အရည္အခ်င္း သတ္မွတ္ခ်က္ႏွင့္ ေရးဆြဲျခင္း ျဖစ္ပါသည္။

ကၽြန္ေတာ္က ဦးျပင္ေအာင္ ေရးဆြဲသည့္ဖြဲ႕စည္းပံုကို အလြန္သေဘာက်သျဖင့္ ႐ံုးအုပ္ျဖစ္သူအား “ဆရာ၊ ဦးျပင္ေအာင္ရဲ႕ ဌာနခြဲစာေရးႀကီးရာထူးအတြက္ သတ္မွတ္ခ်က္ အရည္အခ်င္းထဲမွာ တစ္ခ်က္ျဖည့္လို္က္ ခ်င္တယ္” ဟုေျပာရာ “မင္းက ဘယ္လိုျဖည့္ခ်င္လို႔တုန္း” ဟု ကၽြန္ေတာ့္ဆရာ ႐ံုးအုပ္ႀကီးက ေမးပါသည္။

“ဌာနခြဲစာေရးႀကီး ရာထူးတြင္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္မည့္သူသည္ ဦးျပင္ေအာင္ ျဖစ္ရမည္လို႔ ျဖည့္ခ်င္တာ ပါ” ဟု ေျဖလိုက္ေသာအခါ “မင္းကလည္းကြာ ဒီေကာင္ ျပင္ေအာင္က ခုနစ္တန္းေလာက္သာ ေအာင္ ေပမယ့္ ပညာရိွကြ” ဟု ျပန္ေျပာပါသည္။

ယေန႔အခါ ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံုကိစၥကို အုန္းအုန္းကၽြက္ကၽြက္ ေျပာဆုိေနၾကသံမ်ားကို ၾကားရသည့္အခါ ကၽြန္ေတာ္တို႔ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ စာေရးႀကီး ဦးျပင္ေအာင္ကို သတိရမိစရာ ျဖစ္ပါသည္။ ဦးျပင္ေအာင္ သည္ ေညာင္ႏွစ္ပင္ မေပၚခင္ ကြယ္လြန္သြားၿပီျဖစ္ေသာ္လည္း ေညာင္ႏွစ္ပင္၌ ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒေရးဆြဲၾကသည့္အခါ ဦးျပင္ေအာင္၏ ပညာမ်ဳိးေတြ အမ်ားႀကီးရိွသူမ်ား ေပၚထြက္ခဲ့သည္ဟု ဆိုရေပ မည္။

ဦးျပင္ေအာင္က ဌာနခြဲစာေရးႀကီး ရာထူးကို ငါပဲယူမည္ဟု သူ႔ဖြဲ႕စည္းပံုထဲတြင္ ထည့္မေရးထားေသာ္ လည္း အထက္တန္းစာေရး လုပ္သက္ငါးႏွစ္ရိွရမည္ႏွင့္ ခုနစ္တန္းေအာင္ရမည္ဆိုတာမ်ားႏွင့္ ခ်ဳပ္ထား လုိက္သည္။ ထုိရာထူးကိုလုပ္လို၍ ဘီေအေအာင္သူက လာေလွ်ာက္ေတာင္မွ အထက္တန္း စာေရး လုပ္သက္ ငါးႏွစ္မရိွတာႏွင့္ ဌာနခြဲစာေရးႀကီး ျဖစ္ခြင့္ရမည္ မဟုတ္ေပ။

၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံု ေရးဆြဲသူမ်ားသည္လည္း ဦးျပင္ေအာင္ကဲ့သို႔ပင္ ပညာရွိၾကပါေပသည္။ ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္ နာမည္ကိုကား ပုဒ္၅၉ (စ) တြင္ ေရးမထားခဲ့ၾကပါ ေပ။ ပုဒ္မ ၅၉(ဃ) ကိုလည္း စစ္ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးမ်ားမွအပ သာမန္ျပည္သူမ်ား သမၼတျဖစ္ခြင့္မရိွေစရဟု ေရးမထားခဲ့ၾကပါေပ။

(၃-၂-၂၀၁၄) ေန႔ထုတ္ ဤသတင္းစာတြင္ ေဖာ္ျပထားေသာ “ပုဒ္မ ၅၉(စ) ကို မျပင္သင့္ဟု ေဟာေျပာ” ဟူေသာ သတင္းႏွင့္ဆက္စပ္၍ ေတြ႕ဆံုေမးျမန္းသူမ်ား၏ ေျဖၾကားခ်က္မ်ားကို ဖတ္႐ႈမိသည့္အခါ ထုိ လူပုဂ္ၢိဳလ္၊ ရဟန္းပုဂ္ၢိဳလ္မ်ား၏ အလိုအရ ႏိုင္ငံ၏ အနာဂတ္အတြက္ အေျမာ္အျမင္ ႏွင့္ေရးဆြဲထားေသာ ပုဒ္မ ၅၉(စ) ကို ျပင္လုိသူမ်ားသည္ မုိက္မဲရာက်မည့္သေဘာ ရိွေနသည္။

ကၽြန္ေတာ္သည္ ထုိထုိပုဂ္ၢိဳလ္မ်ား၏ အာေဘာ္ကို ဖမ္းၾကည့္လုိ္က္သည့္အခါ ၁၉၄၇ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒတုန္းက ယခု၂၀၀၈ ဥပေဒထဲက ပုဒ္မ ၅၉(စ) လို ကန္႔သတ္ခ်က္ေတြကို ထည့္မေရးခဲ့ေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ ေတာ္ေတာ္ အေျမာ္အျမင္ နည္းသူေပတကား။ ၁၉၇၄ ခုႏွစ္ ဥပေဒတြင္လည္း ယခု ၅၉(စ) လိုမ်ဳိးကို ထည့္ေရးမဆြဲခဲ့သည့္ ဦးေန၀င္းသည္ ေတာ္ေတာ္ညံ့ေသာ စစ္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးေပ တ ကားဟု ေတြးခ်င္ခ်င္ ျဖစ္လာမိသည္။

ပုဂ္ၢိဳလ္ေရးကိုရည္ရြယ္ၿပီး ဆြဲထားတာ မွန္းထင္ရွားေနေသာ ဥပေဒပုဒ္မကို ျပင္ေရး မျပင္ေရး ေျပာၾကရာတြင္ “ဥပေဒမျပင္ေရးဆိုတာ ပုဂ္ၢိဳလ္ေရး မပါ,ပါဘူး” ဆုိေသာ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ား ေပၚထြက္လာတာကို ၾကည့္ရေသာအားျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ဒီမုိကေရစီသည္ အားရစဖြယ္ ရင့္က်က္လာေခ်ၿပီ တကားဟုပင္ ေတြးစရာ ျဖစ္လာပါသည္။

ကၽြန္ေတာ္ နားလည္သေလာက္ ေျပာရလွ်င္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္ သူသမၼတျဖစ္ေရး၊ မျဖစ္ေရး ဆိုတာထက္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ဒီမိုကေရစီ ပီပီျပင္ျပင္ ေပၚထြက္ေရးအတြက္ ဒီမိုကေရစီစံႏႈန္းမ်ားႏွင့္ မညီ ေသာ အေျခခံဥပေဒကိုျပင္ဖုိ႔ ေျပာေနျခင္း ျဖစ္သည္။ ပုဂ္ၢိဳလ္ေရးအမည္ျဖင့္ တပ္ေျပာရလွ်င္ ယေန႔ ျမန္မာ့ ႏိုင္ငံေရး၏ မ်က္ႏွစာတြင္ ေရွ႕တန္းေရာက္ေနၾကေသာ ဦးသိန္းစိန္၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ သူရ ဦး ေရႊမန္းတို႔သည္ ေနာက္ထပ္ အႏွစ္ ၃၀ အထိ မေနရေတာ့ဖုိ႔ မ်ားေသာ အသက္အရြယ္ေတြ ေရာက္ေနသူေတြခ်ည္း ျဖစ္ပါသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး မင္းေအာင္လိႈင္ပင္ ငယ္ေတာ့သည့္အရြယ္ မဟုတ္ေတာ့ပါ။

ျမန္မာႏို္င္ငံတြင္ ထုိသူေတြ ရိွေသးသည္ ျဖစ္ေစ၊ မရိွေတာ့သည္ျဖစ္ေစ၊ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒက ရိွေန ရမည္ ျဖစ္သည္။ အရွည္သျဖင့္ တည္ေနရမည့္ အေျခခံဥပေဒက ဒီမိုကေရစီစံေတြႏွင့္ ဆန္႔က်င္ဖီလာ ေတြ မ်ားေနသည္ဆုိလွ်င္ ဒီမုိကေရစီစကားကို က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ မေျပာၾကေသးတာက ပို ေကာင္းပါလိမ့္ဦးမည္။

တကယ္ေတာ့ သမၼတႀကီး ဦးသိန္းစိန္စေသာ လက္ရိွေခါင္းေဆာင္မ်ားက ဒီမိုကေရစီ စံႏွင့္မညီေသာ အေျခခံဥပေဒကိုပဲ ဆက္လက္ရိွေနေသးခ်င္သည့္သေဘာက ဤသုိ႔ ဤသို႔ေသာ အေၾကာင္းေတြေၾကာင့္ပါဟု ႐ိုး႐ိုးသားသား ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ေျပာမည္ ဆိုလွ်င္လည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ အဆိုျပဳထား ေသာ ေလးပြင့္ဆိုင္ေဆြးေႏြးပြဲကို လက္ခံၿပီး ရွင္းျပေဆြးေႏြးျပႏိုင္ဖြယ္ ရွိပါသည္။

ကၽြန္ေတာ္ ခန္႔မွန္းၾကည့္မိသေလာက္ ေျပာရေသာ္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္သည္လည္း ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး တြင္ ေလာေလာဆယ္၌ တပ္မေတာ္၏အခန္းက႑က ရွိသင့္သေလာက္ ရွိေနရဦးမွာျဖစ္မည္ဟု အမွန္ အတိုင္း ေတြးထားမိေလာက္ဖြယ္ ရွိပါသည္။ အေရးႀကီးတာက ႐ိုးသားပြင့္လင္းၿပီးႏိုင္ငံကို တစ္ကယ္ခ်စ္ ၾကဖို႔ ျဖစ္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔မိတ္ေဆြႀကီး ဦးျပင္ေအာင္ ေရးဆြဲခဲ့သည့္ ဖြဲ႕စည္းပံု(set up)ႏွင့္ ပမာတူ ေသာ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ (constitution) ကို ဘဒၵကမၻာခ်ဥ္းေအာင္ ကာကြယ္ ေစာင့္ေရွာက္သြားမည္ ဟူေသာ အယူအဆမ်ဳိးကို အတင္း ဆုပ္ကိုင္မထားၾကပါႏွင့္ဟု လက္ရွိဖြဲ႕စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံ ဥပေဒ အေပၚ (မင္းမွာသစၥာ လူမွာကတိဆိုၿပီး အထပ္ထပ္) သစၥာဆိုထားေသာ အမတ္မင္းမ်ားကိုလည္း ေမတၱာ ရပ္ခံလုိပါသည္။

မဇၥ်ိမ