ရဟန္းေတာ္မ်ား ႏိုင္ငံေရး လုပ္ေကာင္းပါသလား

ပုိ႔စ္တင္ခ်ိန္ - 2/17/2014 08:09:00 PM

Written by  မုိးသု- မႏၲေလး
ရဟန္းေတာ္မ်ား ႏုိင္ငံေရး လုပ္ေကာင္းသလားဆုိရင္ ငယ္လတ္ႀကီးမွာ ဝိနည္းကို ဟုတ္တိပတ္တိ သင္ယူခဲ့ဖူးသူတုိင္း၊ ဓမၼာ စရိယတန္း သီလကၡန္ သင္ဖူးတဲ့သူတုိင္း မလုပ္ေကာင္းဘူးဆုိတဲ့ အေျဖကို သိၾကမွာပါ။ ႏို႔ေပမယ့္ ဘုရားရွင္ေတာင္ လုပ္ေသးတာပဲ ဆုိၿပီး ျမစ္ေရ လုပြဲကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး စစ္ပြဲျဖစ္လုိ႔ ဘုရားရွင္ သြားတရား ေဟာတာေတြ၊ ဝိဋဋဴဘက သာကီဝင္ မင္းေတြ သြားစစ္ထိုးေတာ့ ဘုရားရွင္က တားျမစ္တာေတြကို ထုတ္ျပၿပီး လုပ္ေကာင္းသေယာင္ ေျပာၾကဆိုၾက ေရးၾက ေဟာၾက ျပန္ပါတယ္။

ေရာဟိနီ ျမစ္ေရကို သူ႔ႏိုင္ငံကပဲ အသံုးျပဳသင့္တယ္၊ ငါ့ႏုိင္ငံကပဲ အသံုးျပဳသင့္တယ္ ဆုိၿပီး ျငင္းခုံရာကေန ႏွစ္ႏုိင္ငံ စစ္တုိက္မယ့္အထိ ျဖစ္သြားခဲ့ပါတယ္။ ေရာဟိနီ ျမစ္ကမ္းမွာ ႏွစ္ႏိုင္ငံ စစ္ျဖစ္လုဆဲဆဲ အခ်ိန္မွာ ဘုရားရွင္က ႂကြလာၿပီး ခိုက္ရန္ ျဖစ္ျခင္းရဲ႕ အျပစ္၊ ညီညြတ္ျခင္းရဲ႕ အက်ိဳးေက်းဇူးေတြကိုပဲ ေဟာၾကားေတာ္ မူခ့ဲပါတယ္။ ဒါလည္း စစ္ပြဲျဖစ္မွာ မျဖစ္မွာထက္ စစ္တုိက္မယ့္ ႏွစ္ႏိုင္ငံက မင္းသား ငါးရာဟာ ရဟႏၲာျဖစ္မယ့္ သူေတြမုိ႔ စစ္ပြဲထဲအထိ ႂကြၿပီး ညီညြတ္ေရးတရား ေဟာၾကားေတာ္ မူတာပါ။ မဟုတ္ရင္ ဘုရားရွင္ မၾကြပါဘူး။ ေကာသလမင္းနဲ႔ အဇာတသတ္မင္းတို႔ တၿခိမ္းၿခိမ္း စစ္တုိက္ေနၾကတာပါပဲ။ ဘုရားရွင္ စစ္ပြဲထဲ သြားၿပီး တစ္ခါမွ တရားမေဟာပါဘူး။

တစ္ခါ ဝိဋဋဴဘကေန ဘုရားရွင္ရဲ႕ တုိင္းျပည္ျဖစ္တဲ့ ကပိလဝတ္ကို စစ္ထိုးသြားရာမွာ ဘုရားရွင္က ကပိလဝတ္ နယ္နိမိတ္ထဲမွာရွိတဲ့ အရိပ္ က်ိဳးတိုးက်ဲတဲ ျဖစ္ေနတဲ့ ဆီးပင္ေလး ေအာက္မွာ သီတင္းသံုးေနတဲ့ ဘုရားရွင္ကို ေတြ႕လိုက္ရပါတယ္။ ဒါနဲ႔ ဘုရားရွင္ဆီ သြားၿပီး သူစိုးမိုး အုပ္ခ်ဳပ္ရာ မဂဓတုိင္း နယ္နိမိတ္ထဲမွာ ေပါက္ေနတဲ့ ေနေျပာက္ မထိုးႏုိင္ေအာင္ အရိပ္ ေဝျဖာေနေသာ ေညာင္ပင္ေအာက္မွာ သီတင္းသံုးဖုိ႔ ေလွ်ာက္ပါတယ္။ ဒီအခါမွာ ဘုရားရွင္က “ေဆြမ်ိဳးအရိပ္က ေအးခ်မ္းတယ္” လို႔ ျပန္ေျပာပါတယ္။ ဒီစကားအျပင္ အျခား ဘာစကားကိုမွ ဘုရားရွင္ လံုးဝ မေျပာခဲ့ပါဘူး။ ေစာင္းပါးရိပ္ေခ် သေဘာနဲ႔ စစ္ျဖစ္ျခင္းရဲ႕ ဆိုးက်ိဳး တရားေတြေတာင္ ဘုရားရွင္ မေဟာခဲ့ပါဘူး။ ဝိဋဋဴဘ သူ႔ဟာသူ သေဘာေပါက္ၿပီး စစ္ခ်ီလာတာကို ျပန္သိမ္းသြားခဲ့တာပါ။

ေကာသလမင္းႀကီးက ဘုရားရွင္နဲ႔ အမ်ိဳး ေတာ္ခ်င္တာေၾကာင့္ ကပိလဝတ္က သာကီဝင္ မင္းေတြဆီကို သာကီဝင္ မင္းသမီး တစ္ေယာက္ သူ႔ကုိ မိဖုရားအျဖစ္ ေပးဖို႔ လွမ္းေတာင္းပါတယ္။ ဒါကို ဘုရားရွင္က သာကီဝင္ မင္းေတြဆုိတာ အျခားေဆြမ်ိဳး မေတာ္သူေတြနဲ႔ အိမ္ေထာင္မျပဳ ရတာေၾကာင့္ ဒကာေတာ္ မင္းႀကီး မေတာင္းယူပါနဲ႔ စသျဖင့္ ဝင္ေရာက္ စြက္ဖက္တာမ်ိဳး မရွိခဲ့ပါဘူး။ ကပိလဝတ္က သာကီဝင္မင္းေတြ ေကာသလ မင္းႀကီးရဲ႕ ေတာင္းဆုိမႈေၾကာင့္ ေဘးက်ပ္နံက်ပ္ ျဖစ္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာလည္း ဘယ္လို လုပ္လိုက္ဆုိၿပီး ဝင္ေရာက္ ေျပာဆုိတာမ်ဳိး ဘုရားရွင္ လံုးဝ မလုပ္ခဲ့ပါဘူး။

သာကီဝင္ မင္းသမီး မေပးရင္ စစ္တုိက္ရေတာ့မွာမုိ႔ သာကီဝင္မဟာ နာမ္မင္းႀကီးက သူနဲ႔ ကိုယ္လုပ္ေတာ္နဲ႔ ရထားတဲ့ ဝါသဘခတၱိယ ဆုိတဲ့ မိန္းမပ်ိဳေလးကို ေပးလိုက္ပါတယ္။ ေကာသလ မင္းႀကီးဟာ ဝါသဘခတၱိယကို သာကီဝင္ မင္းသမီး အထင္နဲ႔ မိဖုရားႀကီး ေျမႇာက္ပါတယ္။ သူနဲ႔ ဝါသဘခတၱိယ မိဖုရားႀကီးနဲ႔ ရတဲ့ ဝိဋဋဴဘကို အိမ္ေရွ႕မင္းအရာ ေပးပါတယ္။ ေနာင္တစ္ခ်ိန္မွာ ဝါသဘခတၱိယဟာ သာကီဝင္ မင္းသမီး မဟုတ္ဘူးဆုိတာ သိသြားေတာ့ ေကာသလ မင္းႀကီးက မိဖုရားႀကီး အရာက ခ်ပါတယ္။ ဝိဋဋဴဘကိုလည္း အိမ္ေရွ႕မင္းအရာက ႐ုပ္သိမ္းပါတယ္။

ဘုရားရွင္က နန္းတြင္း ဆြမ္းစားႂကြေတာ့ ဝါသဘခတၱိယ မိဖုရားႀကီး မျမင္လုိ႔ ေမးေတာ့ ဒီလို ဒီအေၾကာင္းေၾကာင့္ မိဖုရားႀကီးအရာကေန ခ်ထားေၾကာင္း ေလွ်ာက္ပါတယ္။ ဒီအခါမွာ ဘုရားရွင္က “ေမြးလာတဲ့ ကေလးဟာ အေဖက အဓိက ျပ႒ာန္းေၾကာင္း၊ ဝါသဘခတၱိယဟာ သာကီဝင္ မဟာနာမ္ မင္းႀကီးရဲ႕ သမီးရင္း ျဖစ္တာမုိ႔ အေမျဖစ္သူက သာကီဝင္ မဟုတ္ေပမယ့္ သာကီဝင္ မင္းသမီး ျဖစ္ေၾကာင္း” ရွင္းျပပါတယ္။ ဝါသဘခတၱိယကို မိဖုရားႀကီး အရာခ်တာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေကာင္းျခင္း ဆုိးျခင္းကို မေျပာသလို မိဖုရားႀကီးအရာကို ျပန္ေပးဖို႔လည္း တစ္ခြန္းမွ မေျပာခဲ့ပါဘူး။

ဗႏၶဳလ စစ္သူႀကီးရဲ႕တူကုိ ဗႏၶဳလ စစ္သူႀကီး ေသလို႔ စစ္သူႀကီးရာထူး ေပးစဥ္မွာလည္း “မင္းႀကီးကို တစ္ခ်ိန္က်ရင္ ဘုရင္ ရာထူးက ျဖဳတ္ခ်မယ့္သူ ျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ စစ္သူႀကီးရာထူး မခန္႔နဲ႔” လုိ႔ ဝင္ေရာက္ တားျမစ္တာမ်ိဳး မရွိခဲ့ပါဘူး။ တစ္ခ်ိန္က်ရင္ ဝိဋဋဴဘဟာ သာကီဝင္ မင္းေတြကို လူမ်ိဳးတုံး သတ္ျဖတ္မယ္ ဆုိတာလည္း ဘုရားရွင္ ႀကိဳသိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဝိဋဋဴဘကို အိမ္ေရွ႕မင္း ရာထူးေပးေတာ့ မေပးဖို႔ ဝင္ေရာက္ စြက္ဖက္တာမ်ိဳး မလုပ္ခဲ့ပါဘူး။

ဘုရားရွင္ဟာ ဘုရင္ကိုပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ဝန္ႀကီး စစ္သူႀကီးကိုပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ လမ္းေဘးက ဖုန္းေတာင္းယာ စကာကိုပဲျဖစ္ျဖစ္ အေၾကာင္း တုိက္ဆုိင္တုိင္း ဆံုးမစရာ ႀကံဳတုိင္း ဆံုးမပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဆံုးမတဲ့ စကားဟာ  ဓမၼကေနပဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ က်င့္ဝတ္ စည္းမ်ဥ္းကေနပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ေသြဖည္သြားျခင္း လံုးဝ မရွိခဲ့ပါဘူး။ ငါ့အမ်ိဳး ရင္းခ်ာေတြ ဆုိၿပီး ဓမၼကို ေသြဖည္ၿပီး အမ်ိဳးဘက္က ပါခဲ့တာမ်ိဳး လံုးဝ မလုပ္ခဲ့ပါဘူး။ ဘုရားရွင္ဟာ ကိုယ့္အလုပ္ ကိုယ္လုပ္ရင္း သမာသမတ္ က်က်ပဲ ရပ္တည္ခဲ့တာပါ။ ဘုရားရွင္ကို ႏိုင္ငံေရး လုပ္တယ္လုိ႔ ေျပာဆိုသူေတြ အေနနဲ႔ မိမိတုိ႔ လက္ညိႇဳး ထိုးျပေနတဲ့ သမုိင္းေတြကို ေသခ်ာ ျပန္လည္ သံုးသပ္ သင့္ပါတယ္။ က်င့္ဝတ္နဲ႔ မေသြဖည္တဲ့ ကိုယ့္အလုပ္ကို ကုိယ္လုပ္တာကို ႏုိင္ငံေရး လုပ္တယ္လို႔ သတ္မွတ္တာဆုိရင္ေတာ့ မေျပာတတ္ေတာ့ပါဘူး။

ရာဇကထာ- မင္းအစိုးရကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ေျပာဆိုအပ္ေသာ စကား၊ မဟာမတၱကထာ- အမတ္ႀကီး ဝန္ႀကီးမ်ား၏ ေကာင္းေၾကာင္း မေကာင္းေၾကာင္း။ ေသနာကထာ-  စစ္တပ္၏ အရည္အခ်င္း ရွိေၾကာင္း မရွိေၾကာင္းကို ရဟန္းေတာ္ေတြ မေျပာဆုိရဘူးလို႔ အတိအလင္း ေဟာၾကားခဲ့ပါတယ္။

အကယ္၍ မျဖစ္မေန ေျပာဖို႔ အေၾကာင္း ဖန္လာခဲ့ရင္ေတာင္ က်င့္ဝတ္ကို ေသြဖည္ၿပီး တုိင္းျပည္ကို မအုပ္ခ်ဳပ္ဖုိ႔၊ က်င့္ဝတ္ကို ေသြဖည္ၿပီး အုပ္ခ်ဳပ္ရင္ သံသရာ ခရီးအတြက္ မေကာင္းဘူး စသျဖင့္ တရားနဲ႔ ယွဥ္စပ္ၿပီး ေျပာၾကားရမယ္လုိ႔ မိန္႔ေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ ပုဂၢိဳလ္ေရးကို ဦးတည္ၿပီး ဓမၼမပါဘဲ အသားလြတ္ႀကီး မေျပာရပါဘူး။ ဘုရားရွင္ဟာ က်င့္ဝတ္ကေန၊ ဓမၼကေန ေသြဖည္ၿပီး ႏိုင္ငံေရးလုပ္လည္း မလုပ္ခဲ့သလို ေျပာလည္း မေျပာခဲ့ပါဘူး။ ရဟန္းေတာ္ေတြနဲ႔လည္း က်င့္ဝတ္ကေန၊ ဓမၼ လမ္းေၾကာင္းကေန ေသြဖည္ၿပီး ဟိုပါတီကုိ ေထာက္ခံတယ္ ဒီပါတီကို မေထာက္ခံဘူး စသျဖင့္ လံုးဝ ႏိုင္ငံေရး မလုပ္ေကာင္းပါဘူး။

တစ္ခါတုန္းက ရန္သူ စစ္တပ္ေတြကို သြားေရာက္ ႏွိမ္နင္းဖို႔ရာ ေကာသလ မင္းႀကီးဟာ မိမိ စစ္တပ္ႀကီးနဲ႔အတူ နန္းေတာ္ကေန စစ္ခ်ီလာတာကို ဆဗၺဂၢီ ရဟန္းေတြက သြားၾကည့္ၾကပါတယ္။ ရဟန္းေတြ လာၾကည့္ၾကတာကို ျမင္ရတဲ့ ေကာလသ မင္းႀကီးက ေခတၱရပ္ၿပီး အမတ္တစ္ဦးကို ရဟန္းေတြ သြားပင့္ခုိင္းပါတယ္။ ရဟန္းေတြ ေရာက္လာတဲ့အခါမွာ “ဘာလာလုပ္ၾကတာပါတုံး” လို႔ ေမးပါတယ္။ “မဟာရာဇာကို လာၾကည့္တာပါ” လို႔ ျပန္ေျဖတဲ့အခါမွာ “ကႎ ဘေႏၱ မံ ဒိေ႒န ယုဒၶါဘိနႏၵနံ= စစ္တုိက္မႈကို လြန္စြာ ႏွစ္သက္ေသာ ဒကာေတာ္ကို ၾကည့္ရျခင္းျဖင့္ ဘာအက်ိဳးရွိမွာလဲ ဘုရား။ နႏု ဘဂဝါ ပႆိတဗၺာ= ဘုရားရွင္ကို ဖူးျမင္ၿပီး ေနထိုက္သည္ မဟုတ္ပါေလာ” လုိ႔ ေျပာလႊတ္လိုက္ပါတယ္။ ဒီအခါမွာ စစ္သားေတြကလည္း ရဟန္းေတြ ျဖစ္ၿပီး စစ္ခ်ီတာကို ၾကည့္ရေကာင္းလား ဆုိၿပီး ကဲ့ရဲ႕ၾကပါတယ္။

ဒါကို ၾကားသိရတဲ့ ဘုရားရွင္က “ေဆြမ်ဳိး စစ္သား၏ မက်န္းမမာ ျဖစ္ေနျခင္းစေသာ ထိုသြားထိုက္ေသာ အေၾကာင္းမရွိဘဲ တိုက္ဖို႔ရန္ ထြက္လာေသာ စစ္တပ္ကို ၾကည့္႐ႈဖုိ႔ရန္ သြားေသာ ရဟန္းမွာပါ စိတ္အာပါတ္သင့္၏” လို႔ သိကၡာပုဒ္ ပညတ္ေတာ္ မူခဲ့ပါတယ္။

သာဝတၳိၿမိဳ႕သား ဆဗၺဂၢီ ရဟန္းရဲ႕ ေဆြမ်ိဳးေတာ္တဲ့ စစ္သားေတြ မက်န္းမမာ ျဖစ္တာေၾကာင့္၊ စစ္တပ္ထဲကိုလာဖုိ႔ ပင့္ဖိတ္တာေၾကာင့္ ဆဗၺဂၢီ ရဟန္းေတြဟာ စစ္တပ္ထဲကို သြားေရာက္ ေတြ႕ဆံုၾကပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ စစ္တပ္ထဲမွာ ေလးငါးေျခာက္ရက္ ေနထိုင္ၾကပါတယ္။ ဒါကုိ တျခား စစ္သားေတြက “ငါတုိ႔မွာ ဝမ္းေရးအတြက္ သားေကြၽးမႈ မယားေကြၽးမႈ အတြက္ေၾကာင့္ စစ္တပ္မွာ ေနၾကရတယ္။ ငါတုိ႔မွာ လူ႔ဘဝအရ မေတာ္ကုန္။ ငါတုိ႔မွာ လူျဖစ္ရက်ိဳး မနပ္ကုန္။ ရဟန္းေတာ္ေတြကား ဒီအပူေတြ မရွိဘဲနဲ႔ ဘာေၾကာင့္ စစ္တပ္ထဲမွာ ေနၾကရတာလဲ” ဆုိၿပီး ကဲ့ရဲ႕ၾကပါတယ္။ ဒီကဲ့ရဲ႕ စကားကို ျပန္ၾကားရတဲ့ ဘုရားရွင္က “အေၾကာင္း ကိစၥရွိလု႔ိ စစ္တပ္ထဲ သြားခဲ့ရင္ သံုးရက္ သံုးညထက္ ပိုမေနရ၊ ေနရင္ပါ စိတ္အာပါတ္သင့္၏” လုိ႔ သိကၡာပုဒ္ ပညတ္ေတာ္ မူခဲ့ပါတယ္။ အခုကာလမွာ ရဟန္းတခ်ဳိ႕ ႏုိင္ငံေရး လုပ္ေနတာကို လူေတြ မႀကိဳက္ႏွစ္သက္ တာေၾကာင့္ ကဲ့ရဲ႕အတင္းဆို ေနၾကပါတယ္။ အကယ္၍ ဘုရားရွင္ သက္ေတာ္ ထင္ရွား ရွိေနခဲ့ဦးမယ္ဆုိရင္ ဒီအျဖစ္အပ်က္ေတြကို ေထာက္ဆၿပီးေတာ့ ႏုိင္ငံေရး မလုပ္ဖို႔ သိကၡာပုဒ္ ပညတ္မယ္ဆုိတာ ေသခ်ာသေလာက္ ရွိပါတယ္။

တကယ္ေတာ့ ဘုရားရွင္ရဲ႕တပည့္သားျဖစ္တဲ့ ရဟန္း သံဃာဆုိတာ ဘုရားရွင္နည္းတူ ဆုိဆံုးမ၍ လမ္းမွန္ ျပသသူသာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဆိုဆံုးမ၍ လမ္းမွန္ ျပတဲ့အခါမွာလည္း ဓမၼလမ္းေၾကာင္းကေန၊ က်င့္ဝတ္ကေန ေသြဖည္ၿပီး ဆိုဆံုးမျခင္းကို မျပဳလုပ္ရပါဘူး။ ဓမၼ လမ္းေၾကာင္းေပၚကေနပဲ ခ်စ္ျခင္း မုန္းျခင္း ကင္းစြာနဲ႔ ဆုိဆံုးမရမယ္။  ဘုရားရွင္ဟာ ဆူပူေနတဲ့ အရာေတြကို ၿငိမ္းေအးေအာင္ ဓမၼနဲ႔ ျပဳလုပ္ခဲ့တာပါ။ ရဟန္းေတာ္ေတြ အေနနဲ႔လည္း ဆူပူေနတဲ့ ေလာကႀကီးကို ဆူသထက္ဆူ ပူသထက္ပူေအာင္ မီးေလာင္ရာ ေလပင့္ မလုပ္သင့္ပါဘူး။ မလုပ္ေကာင္းပါဘူး။ ဓမၼနဲ႔အညီသာ ၿငိမ္းေအးေအာင္ ျပဳလုပ္ရၾကရမွာပါ။

ရဟန္း သံဃာဆုိတာ အစိုးရအေပၚမွာ ျဖစ္ျဖစ္၊ အတုိက္အခံအေပၚမွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ေက်ာသားရင္သား မခြဲျခားဘဲ သာတူညီမွ် စိတ္ေနသေဘာထားနဲ႔ ေျပာဆို ဆက္ဆံၾကရမွာပါ။ အကယ္၍ ဒီဝတၳဳ သာဓက ေထာက္ၿပီး ဘုရားရွင္ ႏုိင္ငံေရး လုပ္ခဲ့တယ္ဆုိတာ မွန္ခဲ့ရင္ေတာင္ အခုမိမိတုိ႔ လုပ္ေနတဲ့ ႏိုင္ငံေရးနဲ႔  ဘုရားရွင္ လုပ္ခဲ့တဲ့ ႏုိင္ငံေရးက တူညီရဲ႕လား၊ ဘာေတြ ကြာျခားေနလဲဆုိတာ နဖူးေပၚ လက္တင္ၿပီး ေအးေဆးေဆးေဆး စဥ္းစားပါလုိ႔ တုိက္တြန္းပါတယ္။ အကယ္၍ ကိုယ္က ဝါသနာပါလြန္းလို႔ မလုပ္ရမေနႏိုင္လို႔ ႏုိင္ငံေရး လုပ္ေနတာ ဆိုရင္ေတာင္ “ႏုိင္ငံေရး မလုပ္ေကာင္းဘူးဆုိတာ သိေနပါရဲ႕နဲ႔ ဘုရားရွင္ တရားေတာ္ကို ေျပာင္းျပန္လုပ္ၿပီး ႏုိင္ငံေရး လုပ္ေကာင္းတယ္” လို႔ မေျပာဆုိ သင့္ပါဘူး။ အဲဒီလို ေျပာဆုိတဲ့သူေတြဟာ အဂၤုတၱိဳရ္ ပါဠိေတာ္ ဒုကနိပါတ္ အဗာၻစိကၡန သုတ္ေတာ္အရ ဘုရားရွင္ကုိ မဟုတ္မမွန္ မတရား စြပ္စြဲသူေတြသာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘုရားရွင္ကို မဟုတ္မမွန္ လုပ္ႀကံ စြပ္စြဲသူေတြဟာ ပစၥဳပၸန္၊ တမလြန္ ႏွစ္တန္ေသာ ဘဝေတြမွာ ခ်မ္းသာျခင္းမွ ကင္းဆိတ္ရမယ္ ဆုိတာကို သတိျပဳမိ ေစခ်င္ပါတယ္။

thevoicemyanmar