ယူနီေဖာင္း၀တ္သူက ေခါင္းေပါင္းနဲ့ တုိက္ပုံ၀တ္လာရင္ တုိင္းျပည္ပ်က္တာပဲ

ပုိ႔စ္တင္ခ်ိန္ - 2/20/2014 04:13:00 PM

မွတ္မွတ္ရရဆုိရလွ်င္ ၁၉၇၂ ခုႏွစ္ ေလာက္က ကၽြန္ေတာ္တပ္ထဲတြင္ရွိေန ေသာကာလ၊ ေရွ႕တန္းတပ္ရင္း႐ုံးတြင္တာ ၀န္ထမ္းေဆာင္ရပါသည္။ ကၽြန္ေတာ့္ တပ္ရင္းမွဴးမွာ ဗုိလ္မွဴးစိန္၀င္းျဖစ္သည္။ တစ္ေန႔တြင္တပ္ရင္းမွဴးသည္ဗိုလ္ႀကီးတစ္ ဦးႏွင့္ အေျခအတင္စကားေျပာရာမွေဒါသ တႀကီးျဖင့္ ““ေဟ့ေကာင္ခ်စ္သြင္။ ငါက စစ္သားကြ၊ စစ္သားဆုိတာစစ္သားအလုပ္  ပဲလုပ္တယ္။ မင္းလည္းစစ္သားပဲ။ မင္းတုိ႔ လမ္းစဥ္ပါတီမ၀င္လုိ႔ငါျပဳတ္သြားလဲဂ႐ု မစုိက္ဘူး။ မဆုိင္တာလာမေျပာနဲ႔””ဟုေဒါ သတႀကီးေျပာေနသျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ လူငယ္တစ္စုတစ္ေယာက္မ်က္ႏွာတစ္ ေယာက္ၾကည့္၍မသိခ်င္ေယာင္ျပဳလ်က္ ေခါင္းငုံ႕ေနၾကပါသည္။ ထြက္သြားျပန္ လွ်င္လည္းလုပ္လက္စ အလုပ္ေတြကိုယ္စီ မို႔အခက္ေတြ႕ေနသည္။ ခဏအၾကာတြင္ ဗုိလ္ႀကီးခ်စ္သြင္ထိုင္ရာမွထရပ္၍ တပ္ရင္း မွဴးအားအေလးျပဳကာ႐ုံးခန္းထဲမွထြက္သြား ပါေတာ့သည္။
ဗုိလ္ႀကီးခ်စ္သြင္သည္ ကၽြန္ေတာ္ တုိ႔တပ္၏တပ္ေရးဗုိလ္ႀကီးျဖစ္သည္။ ျမန္ မာ့ဆုိရွယ္လစ္လမ္းစဥ္ပါတီတည္ေထာင္စ ျဖစ္၍တပ္တြင္းစည္း႐ုံးေရးမွဴးျဖစ္၏။ တပ္ရင္းမွဴးသည္၎၏စားပြဲမွထလာကာ ကၽြန္ေတာ္တို႔အနီးမွဒုအရာခံဗုိလ္ဆရာႀကီး ေက်ာ္တင့္အား ““ကုိယ္ထက္ငယ္တဲ့ေကာင္ ကိုယ့္ကိုလာၿပီးစည္း႐ုံးတယ္။ ခင္ဗ်ား စဥ္းစားၾကည့္စမ္း။ စစ္သားကိုႏုိင္ငံေရး လုပ္ခိုင္းရင္ဒီလမ္းစဥ္ပါတီပ်က္မွာပဲ။ ႏုိင္ငံေရးလုပ္ခ်င္ရင္တပ္ကထြက္ၾကဗ်ာ။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းေတာင္တပ္ကထြက္ ၿပီးမွလြတ္လပ္ေရးအတြက္လိုအပ္လို႔ ႏုိင္ငံေရးလုပ္တာ။ က်ဳပ္က၀ါသနာမ ပါဘူး။ က်ဳပ္ေတြ႕ခဲ့ရတဲ့ႏုိင္ငံေရးသမား တုိင္းဂ်ပိုးကိုလိပ္ျဖစ္ေအာင္ေျပာတဲ့ေကာင္ ေတြ၊ အရွိကိုအရွိအတုိင္းေျပာတတ္တဲ့ က်ဳပ္တုိ႔စစ္သားေတြနဲ႔လုံး၀မျဖစ္ဘူး။ ခင္ဗ်ားတို႔လည္းသတိထား ယူနီေဖာင္း ၀တ္တဲ့ေကာင္ကေခါင္းေပါင္းနဲ႔တုိက္ပုံ ၀တ္လာရင္အဲဒါတုိင္းျပည္ပ်က္တာပဲ” ဟု ဆုိပါသည္။
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔တပ္ရင္းမွာ ခ.လ.ရ  (ေျခလ်င္တပ္ရင္း) ၆၁ ျဖစ္ပါသည္။ မုဒုံ ၿမိဳ႕နယ္ ေက်ာက္တလုံး (ႏႈိင္းၿပိဳင္ရြာ) ေရွ႕ တြင္တည္ရွိသည္။ အသစ္ဖြဲ႕ေသာတပ္ရင္း ျဖစ္၍အေရွ႕ေတာင္တုိင္းစစ္႒ာနခ်ဳပ္လက္ ေအာက္ခံတပ္ရင္းမ်ားမွ အရာရွိ၊ အရာခံ၊ အၾကပ္တပ္သားမ်ားျဖင့္စုေပါင္းဖြဲ႕စည္း ၍ပထမဆုံးတပ္ရင္းမွဴးမွာ ဗုိလ္မွဴးစိန္၀င္း ျဖစ္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔တပ္ရင္း၏ေရွ႕ တန္း႐ုံးကား (မြန္ျပည္နယ္) ေရးၿမိဳ႕ဓမၼ ေစတီကုန္းအရပ္ေခၚ မိုးေလ၀သကုန္း ျဖစ္သည္။ ထိုအခ်ိန္က ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္း ေရးကင္းမဲ့ေသာကာလျဖစ္၍မြန္၊ ကရင္၊ ျပည္ေျပး ေသာင္းက်န္းသူ ၃ပါတီႏွင့္ လက္ရည္စမ္းေနရေသာအခ်ိန္ျဖစ္၏။ (ယခုအခါ မြန္၊ ကရင္ေခါင္းေဆာင္အခ်ဳိ႕ လႊတ္ေတာ္ထဲေရာက္ေနၿပီျဖစ္သည္) ျပည္ေျပးအဖြဲ႕မွာ ဦးႏု (၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေဟာင္း) ဦးေလာ႐ုံ၊ က်ဳိက္မေရာဦးသြင္ေခါင္း ေဆာင္ေသာအဖြဲ႕ျဖစ္၍ေရးၿမိဳ႕ႏွင့္ မိုင္ ၉၀ ခန္႔ေ၀းေသာထား၀ယ္ခ႐ုိင္တြင္ ကြန္ျမဴနစ္မ်ား (ျမန္မာျပည္ကြန္ျမဴနစ္ပါ တီ) ရွိသည္။ စစ္ေရးအရအေရးႀကီးေသာ ကာလ၊ စစ္ဆင္ေရးကိစၥႏွင့္ အလုပ္႐ႈပ္ေန ေသာတပ္ရင္းမွဴးအား ေနာက္တန္းမွ ရိကၡာလာပို႔ေသာအဖြဲ႕ႏွင့္ ပါလာသည့္ တပ္ေရးဗုိလ္ႀကီးကလမ္းစဥ္ပါတီ၀င္ရန္ ေျပာ၍တပ္ရင္းမွဴးႏွင့္ ျပႆနာတက္ျခင္း ျဖစ္သည္။
တပ္ရင္းမွဴးကဆရာႀကီးေက်ာ္တင့္ ႏွင့္ စကားေျပာရင္းကၽြန္ေတာ္တို႔လူငယ္ မ်ားဘက္သို႔လွည့္၍ “မင္းတုိ႔သိထားဖုိ႔က စစ္သားဆုိတာ အရပ္သားနဲ႔ေရာေထြး ယွက္တင္ေနရင္စည္းကမ္းပ်က္မွာပဲ။ စစ္တပ္ဆိုတာစဖြဲ႕ကတည္းကစည္းနဲ႔ကမ္း နဲ႔စိတ္ဓါတ္အျပည့္ဖြဲ႕ထားတာ၊ လူထုေလး စားေအာင္ေနရတယ္။ တုိ႔စစ္သားရဲ႕သစၥာ ဓိ႒ာန္ေလးခ်က္မွာ ငါတုိ႔သည္ႏုိင္ငံေတာ္ ႏွင့္ ႏုိင္ငံသားတို႔၏သစၥာကိုေစာင့္သိ႐ုိ ပါမည္၊ ဆိုတဲ့ပထမဆုံးအခ်က္ဟုတ္ၿပီ လား၊ ႏုိင္ငံေတာ္နဲ႔ႏုိင္ငံသားေတြအတြက္ တို႔တေတြရဲ႕အသက္ကိုစြန္႔လႊတ္ၿပီးကာကြယ္ ေနတာ။ ဒါဟာ သမုိင္းေပးတာ၀န္ပဲ။ အမ်ဳိးသားေရးတာ၀န္ပဲ။ စစ္တပ္ထဲမွာ ပါတီေထာင္လို႔ကေတာ့ပ်က္မွာပဲ” ဟုဆုိ ပါသည္။
တပ္မွဴးေျပာသကဲ့သို႔ပင္လမ္းစဥ္ပါတီ  (မဆလ) ေထာင္ၿပီး ၁၄ ႏွစ္၊ ၁၅ ႏွစ္ ခန္႔တြင္ (မဆလ) ပါတီၿပိဳကြဲကာ ရွစ္ေလး လုံးအေရးေတာ္ပုံႏွင့္အတူဒီမိုကေရစီစနစ္ ေတာင္းဆုိမႈမ်ားေပၚေပါက္ခဲ့သည္။ ေဖ်ာက္ဖ်က္၍မရေသာသမိုင္းေၾကာင္း အမွန္ျဖစ္သည္။ ထိုကာလ ၁၉၈၈ မွ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္အထိ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး (တ နည္း စစ္အာဏာရွင္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး) ျဖစ္ လာခဲ့သည္။ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကာလတြင္ ေရးဆြဲခဲ့ေသာ ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံ ဥပေဒကိုစစ္ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းမွအကြက္ခ် စီစဥ္ကာ ဒီမိုကေရစီစနစ္သို႔ကူးေျပာင္းခဲ့ သည္။ စစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားသေႏၶတည္ေမြး ဖြားေပးလိုက္ေသာျပည္ေထာင္စုႀကံ႕ခုိင္ေရး ပါတီတြင္ စစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားယူနီေဖာင္း ခၽြတ္၍အသြင္ေျပာင္းခဲ့ၾကသည္။ ဤသည္ လည္းသမုိင္းေၾကာင္းအမွန္ျဖစ္သည္။ စစ္တပ္မွထြက္၍ႏုိင္ငံေရးဘက္ကူးေျပာင္း ခဲ့သည္ကိုအျပစ္မေျပာလုိေသာ္လည္း၊ ျပည္သူလူထု၏အျမင္ၾကည္လင္မႈရွိရန္ ကားအထူးလုိအပ္ေပလိမ့္မည္၊ ဒီမိုကေရစီ အရပြင့္လင္းျမင္သာမႈေနရာ႒ာနတုိင္းတြင္ ရွိသင့္သည္။ စစ္ေခါင္းေဆာင္ေဟာင္းမ်ား အေနျဖင့္မိမိတို႔အားတပ္မေတာ္မွအၿမဲ ေထာက္ခံေနလိမ့္မည္ဟုယုံၾကည္ေနပုံရ သည္။ တပ္မေတာ္ဟူသည္ကားႏုိင္ငံတုိင္း တြင္မရွိမျဖစ္ေသာအဖြဲ႕အစည္းမ်ားျဖစ္ သည္၊ စင္စစ္တပ္မေတာ္သားအားလုံး သည္၊ ျပည္သူလူထု၏ရင္မွေပါက္ဖြား လာေသာျပည္သူ႕ရင္ေသြးမ်ားျဖစ္သည္။ တပ္မေတာ္၏အစဥ္အလာအရဆင့္ကဲ အမိန္႔ကိုနာခံရသည္၊ အရပ္သားျဖစ္ေသာ စစ္ေခါင္းေဆာင္ေဟာင္းတုိ႔၏အမိန္႔ကို နာခံရန္မလိုအပ္၊ အထူးသျဖင့္ႏုိင္ငံေတာ္ ႏွင့္ ႏုိင္ငံသားတုိ႔၏သစၥာကိုသာေစာင့္သိ လိုက္နာေပလိမ့္မည္။
ကၽြန္ေတာ္တပ္ထဲေရာက္ခ်ိန္တြင္ ကၽြန္ေတာ့္အေမလိုက္လာခဲ့ပါသည္။ အေမသည္သားျဖစ္သူကိုေတြ႕ခ်င္ေဇာျဖင့္ သဘက္ကေလးေခါင္းေပၚတင္၍မ်က္ရည္ စမ္းစမ္းႏွင့္ေတြ႕ရသည္၊ အေမျပန္ကာနီး တြင္ ကၽြန္ေတာ္ကန္ေတာ့သည့္အခါအေမ က“က်န္းမာခ်မ္းသာပါေစ။ ခလုတ္မထိ၊ ဆူးမၿငိဘဲေဘးရန္အႏၱရာယ္မ်ားကင္းပါ ေစ၊ အသက္ရွည္ပါေစ” လုိ႔ဆုေပးပါသည္။ ကၽြန္ေတာ့္လိုပဲ အျခားတပ္မေတာ္သား ေတြရဲ႕မိခင္ေတြဟာလည္းဒီလိုပဲဆုေပး ၾကလိမ့္မည္။ တပ္မေတာ္သည္မိဘျပည္သူ မ်ားစိတ္ခ်မ္းသာဖို႔သူတို႔ရဲ႕အသက္စည္း စိမ္အိုးအိမ္ကာကြယ္ဖုိ႔သာအဓိကပါ၊ စစ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကာလမွာအက်င့္ပ်က္ေခါင္း ေဆာင္အခ်ဳိ႕ေၾကာင့္စိတ္ဓါတ္ပ်က္ျပား မႈမ်ားျဖစ္ခဲ့သည္။ ရင္နာစရာပင္ျဖစ္သည္။ သည္ကေန႔စစ္ေခါင္းေဆာင္ေဟာင္းေတြ မိမိကိုယ္ကုိမိမိမလိမ္ညာတမ္းျပန္လည္ ေ၀ဖန္သုံးသပ္ၾကည့္သင့္သည္။ ငါ့ႏုိင္ငံေတာ္ ငါ့ႏုိင္ငံသား၊ ငါ့တပ္မေတာ္အတြက္ဟုတ္ ရဲ႕လား ဟုတ္ပါသည္ဆုိလွ်င္ျဖင့္၀မ္းသာ ပါ၏။
အထက္တြင္ကၽြနေတာ္ေရးသားေဖာ္ ျပခဲ့ေသာ ကၽြန္ေတာ့္တပ္မွဴးသည္ ၁၉၇၃ ခုႏွစ္ေလာက္တြင္အျခားတပ္ရင္းသို႔ဒုတပ္ ရင္းမွဴးအျဖစ္အဆင့္ေလ်ာ့ေျပာင္းေရႊ႕ခံ ရၿပီးေနာက္မၾကာမီတပ္မွဴးသည္တပ္မွ အနားယူသြားေၾကာင္းသိရပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔တပ္ရင္းတြင္ကၽြန္ေတာ္သိရ သေရြ႕တပ္ရင္းမွဴးဗုိလ္မွဴးစိန္၀င္း၊ အရာ ခံဗုိလ္ဆရာႀကီးထြန္းလွ၊ ဒုအရာခံဗုိလ္ ဆရာႀကီးေက်ာ္တင့္တုိ႔သည္ ဂ်ပန္ေတာ္ လွန္ေရးကာလတြင္ပါ၀င္ခဲ့ေသာစစ္သည္ ေတာ္ေဟာင္းမ်ားျဖစ္သည္။ ဆရာႀကီး ထြန္းလွႏွင့္ဆရာႀကီးေက်ာ္တင့္တုိ႔အား ေမာ္ကြန္း၀င္ဘြဲ႕ႏွင့္ ဗုိလ္ႀကီးအဆင့္အထိ တုိးျမႇင့္ေပးခဲ့ၿပီးပင္စင္ေပးလိုက္ေၾကာင္း သိရပါသည္။
ျမန္မာ့ဆုိရွယ္လစ္လမ္းစဥ္ပါတီေခတ္ တြင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔တပ္မေတာ္သားမ်ား သည္တင္းျပည့္ပါတီမ်ားျဖစ္ခဲ့ၾကပါသည္။ တပ္တြင္းသေဘာတရားေရးရာသင္တန္း မ်ား၊တုိင္းသေဘာတရားေရးရာသင္တန္း မ်ား၊ ဗဟိုႏုိင္ငံေရးသိပ္ၸံအထိသင္တန္းမ်ား တက္ေရာက္ခဲ့ၾကရသည္။ တင္းျပည့္ပါတီ ၀င္ျဖစ္ခဲ့ေသာ္လည္းတစ္ခါမွ်ပါတီ၀င္ ေဖာင္ေပၚတြင္လက္မွတ္ထိုး၍ပါတီ၀င္ခဲ့ ျခင္းမရွိပါ။ အထိုက္အေလွ်ာက္တင္း၊ျပည့္ ျဖစ္သြားသည္မွာအံ့ၾသစရာပင္ျဖစ္သည္။  ၁၉၈၂ ခုႏွစ္တြင္တပ္မွထြက္လာသည့္အခါ မိမိေနထိုင္ရာၿမိဳ႕နယ္မွလမ္းစဥ္ပါတီဥကၠ႒ ကေခၚေတြ႕၍ရပ္ကြက္စည္း႐ုံးေရးမွဴး တာ၀န္ယူရန္ေျပာပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္က တပ္မွထြက္စမုိ႔ေခတ္ၱအနားယူပါရေစဟု အေၾကာင္းျပၿပီးေနခဲ့သည္။ ထိုစဥ္ကတစ္  ပါတီအာဏာရွင္ေခတ္တြင္ဖိုးလုပ္ခ်င္ မ်ားအေတာ္မ်ားပါသည္။ ပါတီမိတ္ေဆြ၊ အရန္ပါတီ၀င္၊ တင္းျပည့္ပါတီ၀င္ဟုသုံး မ်ဳိးခြဲထားသည္။ တင္းျပည့္ေတြကရပ္ကြက္ တြင္ရင္ေကာ့၍လမ္းေလွ်ာက္ရင္းလမ္းစဥ္ ပါတီမွထုတ္ေသာအျပာစာအုပ္ (အျပာ ေရာင္စာအုပ္မ်ား) လက္မွမခ်ဘဲ ၎င္းတုိ႔ တက္ေရာက္ခဲ့ေသာသေဘာတရားေရး၊ ႏုိင္ငံေရးသင္တန္းအေၾကာင္းမ်ားကိုစီကာ ပတ္ကုံးေျပာကာဂုဏ္ယူေနၾကသည္။ ရပ္ကြက္ေကာင္စီ၊ ၿမိဳ႕နယ္ေကာင္စီ၊ ၿမိဳ႕ နယ္တရားသူႀကီးအဖြဲ႕၊ လုပ္ငန္းစစ္ေဆး ေရးအဖြဲ႕၊ ၿမိဳ႕နယ္သမ၀ါယမအမႈေဆာင္ လူႀကီးမ်ားအျဖစ္ပါတီေကဒါမ်ားကိုခန္႔အပ္ ေပးထားပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တစ္ခုမွ်၀င္ မလုပ္ခဲ့ပါ၊ တပ္ကထြက္လာေသာ ၆ ႏွစ္ ၇ ႏွစ္အတြင္းအရပ္သားမ်ားႏွင့္ဆက္ဆံ ေရးအံ၀င္ဂြင္က်မျဖစ္ပါ။ ၎တုိ႔ႏွင့္အသား က်ရန္အေတာ္ႀကိဳးစားခဲ့ရ၏၊ မဟုတ္မ မွန္တာ၊ အထက္ဖါး၊ ေအာက္ဖိလုပ္သည္ မ်ားခံတြင္းမေတြ႕ပါ၊ တပ္မွဆရာသမား အခ်ဳိ႕၀န္ႀကီး႒ာနမ်ားတြင္ေနရာေကာင္း ရသျဖင့္ ကၽြန္ေတာ့္ကိုေခၚပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္မလုပ္ခဲ့ပါ။ သမ္ၼာအာဇီ၀ဥယ်ာဥ္ ၿခံလုပ္ငန္းကိုလုပ္ကိုင္၍မိမိ၀ါသနာပါေသာ စာဖတ္ျခင္း၊ စာေရးျခင္းျဖင့္သာအခ်ိန္ ကုန္ေစခဲ့ပါသည္။ ရဲေဘာ္ ရဲဘက္အခ်ဳိ႕ ကကၽြန္ေတာ့္ကိုအမ်ဳိးမ်ဳိးေ၀ဖန္ၾကပါသည္။ အမွန္အားျဖင့္ၿပိဳင္ဖက္ကင္းေသာတစ္ပါတီ အာဏာရွင္စနစ္ကိုမ်က္မုန္းက်ဳိးေသာ ေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ယူနီေဖာင္း၀တ္မ်ား အရပ္၀တ္ျဖင့္ လူတြင္က်ယ္လုပ္ေနသည္ ကိုလည္းၾကည့္မရ။ လူထုကိုလည္းအား နာစရာဟုျမင္သည္။ ကၽြန္ေတာ္သည္ ကၽြန္ေတာ့္တပ္မွဴးကဲ့သို႔စစ္သား၊ စစ္စိတ္ ဓာတ္မေဖ်ာက္ေသာေၾကာင့္လည္းျဖစ္ႏုိင္ သည္။ စစ္သားဆုိသည္မွာအရပ္သားကိစ္ၥ ၀င္မစြက္သင့္ဟုလည္းထင္ျမင္မိသည္။ လူထုဆႏၵကိုေလးစားသင့္သည္။ လုပ္လုိ႔ ရတုိင္းလုပ္မည္ဟူေသာစိတ္ျဖင့္ အေၾကာင္း အမ်ဳိးမ်ဳိးျပကာဆင္ေျခဆင္လက္မ်ားျပဳ ၍မိမိ၏အတၱကိုတည္ေဆာက္အေကာင္ အထည္မေဖာ္သင့္ဟုခံယူပါသည္။
ယေန႔ဒီမိုကေရစီစနစ္က်င့္သုံးေသာ ကာလတြင္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအာဏာသည္ ျပည္သူကိုဗဟိုျပဳ၍ေပၚေပါက္လာရေပ မည္။ အမွန္စင္စစ္ျပည္သူလူထု၏အက်ဳိး စီးပြားအတြက္အေကာင္အထည္ေဖာ္ေသာ အစိုးရမ်ဳိးကိုႏွစ္သက္သည္။ ယေန႔ႏုိင္ငံ ေရးပါတီမ်ားအရွည္သျဖင့္ရပ္တည္ႏုိင္ရန္ ပါတီစုံဒီမိုကေရစီစနစ္ႀကီးဆက္လက္၍ ရွင္သန္ေနမွသာရပ္တည္ႏုိင္ေပလိမ့္မည္။ ျပည္သူလူထုေရြးခ်ယ္ေသာျပည္သူ႕ကိုယ္ စားလွယ္မ်ား၊ လႊတ္ေတာ္အရပ္ရပ္၌ ျပည္သူ႕ဘ၀၊ ျပည္သူ႕အသံ၊ ျပည္သူ႕ဆႏၵ မ်ားကိုဘယ္ေလာက္အထိ ထိထိေရာက္ ေရာက္စြမ္းေဆာင္မႈျပဳလုပ္ႏုိင္သည္ဟူေသာ စံႏႈန္းျဖင့္သာ ျပည္သူ႕ကိုယ္စားလွယ္တုိ႔ ၏ေနာက္ခံပါတီမ်ား၏ရွင္သန္ရပ္တည္မႈ ကိုဆုံးျဖတ္ေပးၾကေပလိမ့္မည္။ ကၽြန္ေတာ့္ တပ္မွဴးေဟာင္းေျပာခဲ့ေသာ ႏုိင္ငံေရးသမား ဆိုတာ ဂ်ပိုးကိုလိပ္ျဖစ္ေအာင္ေျပာ၍လူထု ကိုစည္း႐ုံးမႈျပဳလွ်င္ေတာ့ျပည္သူ၏ဒဏ္ ခတ္မႈကိုမလြဲမေသြခံရေပလိမ့္မည္။
၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒသည္ ဒီမိုကေရစီႏုိင္ငံေတာ္အတြက္စံခ်ိန္စံၫႊန္း ျပည့္စုံမႈမရွိ ညီၫြတ္မႈမရွိလွ်င္ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား၊ တုိင္းရင္းသားအဖြဲ႕ အစည္းမ်ား၊ ပါတီမ်ား၊ ဥပေဒပညာရွင္ မ်ား၀ိုင္း၀န္းျပင္ဆင္၍ျပည္သူလူထုအတြင္း ပြင့္လင္းျမင္သာစြာခ်ျပရေပလိမ့္မည္။ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒအရပုံေဖာ္ေနရ ေသာလႊတ္ေတာ္အတြင္းရွိတပ္မေတာ္ သားကိုယ္စားလွယ္မ်ားသည္လက္ရွိအေျခ ခံဥပေဒအရလုိက္နာေစာင့္ထိန္းတာ၀န္ ယူေနသည္ဟုထင္ျမင္မိပါသည္။ တပ္မ ေတာ္သားတို႔သည္မိမိတို႔၏ပင္မလုပ္ငန္း ျဖစ္ေသာ တပ္မေတာ္၏တာ၀န္၀တၱရား မ်ားကိုသာထမ္းေဆာင္ခ်င္ေပလိမ့္မည္။ မၾကာခဏလႊတ္ေတာ္တက္လိုက္၊ ေျပာင္း လိုက္လုပ္ေနရသည္ကို ကိုယ္ခ်င္းစာပါ သည္။ တပ္မေတာ္သားဟူသည္ အထက္ မွ ေပးအပ္ေသာအမိန္႔ႏွင့္တာ၀န္ကိုေက် ပြန္စြာထမ္းေဆာင္သည္။
အမွန္စင္စစ္ဒီမိုကေရစီႏုိင္ငံမ်ားတြင္ တပ္မေတာ္သားကိုယ္စားလွယ္မရွိဘဲအုပ္ ခ်ဳပ္ေရး၀န္ႀကီး႒ာနအလိုက္ ကာကြယ္ ေရး၀န္ႀကီးကတာ၀န္ယူလွ်င္ၿပီး၏၊ တုိက္ပုံႏွင့္ေခါင္းေပါင္းမ်ားၾကားတြင္ ယူနီ ေဖာင္း၀တ္၍ေရာေႏွာေနရသည္မွာအ သြင္တစ္မ်ဳိးျဖစ္ေနသည္။ ေရႊၪဏ္ေတာ္ စူးေရာက္ေသာစစ္အစိုးရေခါင္းေဆာင္ ေဟာင္းတို႔၏ ၁၅ ႏွစ္မွ်အခ်ိန္ယူေရးဆြဲ ေသာ ၂၀၀၈ အေျခခံဥပေဒ၏အက်ဳိး ဆက္ပင္ျဖစ္သည္။ မည္သို႔ဆိုေစကာမူ ဒီမိုကေရစီစနစ္အရျပည္သူကအဆုံးအျဖတ္ ေပးျခင္းသာလွ်င္အဓိကက်ေပသည္။

သိပၸံစိုးတင့္
Hot News Journal