က်ဆိမ့္တခြက္နဲ႔ ဝန္ႀကီးမင္း စကား၊ အေတြးစ မ်ားစြာ

ပုိ႔စ္တင္ခ်ိန္ - 2/17/2014 08:08:00 AM

ညေန(၄)နာရီ ေက်ာင္းဆင္းဘဲလ္သံ ကလင္.. ကလင္.. မွာ က်ေနာ္ဟာ လြယ္အိတ္ကို သိမ္း၊
ေက်ာင္းကား ဆီသြားရန္ ေက်ာင္းဖြင့္ရက္တိုင္း အမိန္႔ေပးေနေလရဲ ႔..

က်ေနာ္ဟာ အခြင့္ထူးခံ လူသားတဦးလုိ ေက်ာင္းကားရဲ႕ ေရွ႕ခန္းမွာ မိန္႔မိန္႔ႀကီးထုိင္လုိက္လာရင္း ဆင္းရမယ့္ မဲေဆာက္ေစ်းနားကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ရင္းေပါ့..

က်ေနာ္ခ်စ္တဲ့ မဲေဆာက္ေစ်းထဲမွ နတ္စင္လမ္းလဘက္ရည္ဆိုင္ေလးကိုေရာက္ရင္ ‘ ဆရာလာၿပီ ေဟ့ ’ ဆိုတဲ့….အေဖ်ာ္ဆရာ သိုက္ေထြးရ့ဲ စကားအဆံုး က်ဆိမ့္ လဘက္ရည္တခြက္ဟာ က်ေနာ့္ေရွ႕
ေရာက္ေနၿပီ….

က်ေနာ့္ရဲ ႔က်ဆိမ့္လဘက္ရည္ခြက္ထဲမွာ ၄.၁.၂၀၁၄ လြတ္လပ္ေရးေန႔က သမၼတရဲ ႔လြတ္ ၿငိမ္းခ်မ္း သာ ခြင့္ နဲ႔ ျပန္လည္လြတ္ေျမာက္လာတဲ့ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား ကိုျမင့္သိန္း(ခ) ကိုတူးဂ်ာရဲ႕ မ်က္ႏွာ ေပၚလာ လိုက္ ေပ်ာက္သြားလိုက္ ျမင္ေနသလို ခံစားေနရတယ္….

ကခ်င္တိုင္းရင္းသား ကိုတူးဂ်ာက က်ေနာ္နဲ႔ပုသိမ္အက်ဥ္းေထာင္ထဲမွာ အတူအက်ဥ္းက်ခံခဲ့ရ တဲ့ သူေတြထဲက ေနာက္ဆံုးသူပါ။

သူဟာအက်ဥ္းေထာင္ထဲမွာ (၁၅)ႏွစ္ေက်ာ္ျဖတ္သန္းခဲ့ရတယ္။ ဘယ္ေလာက္မ်ား ခက္ခဲလုိက္မလဲ…သူ႔ အတြက္ စိတ္မေကာင္းတဲ့ခံစားခ်က္ကလဲြရင္ က်ေနာ္ ဘာ မ်ားလုပ္ ေပးႏိုင္မွာမုိ႔လဲ…

က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္လဲ အတိတ္ရဲ႕ အက်ဥ္းသားျဖစ္ေနဆဲ……………

မ်က္၀န္းထဲမွာ ျမင္ေယာင္ေနတဲ့ ကိုတူးဂ်ာရဲ႕ ပံုရိပ္ကို ေမ့ျပစ္လုိက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ က်ဆိမ့္ လက္ဖက္ရည္ခြက္ကို ကိုင္လုိက္ၿပီး တငံု ေသာက္မယ္ စိတ္ကူး၇င္း

“ အစြယ္ကို လုိသူ မိဖုရား ၊ အသြားေစခိုင္းသူ မင္းဧကရာဇ္ ၊ ေလးပစ္သူ ဘု ရား က်ေနာ္ ဆို ” ဆႏၵဆင္မင္း ဇာတ္ေတာ္ထဲမွ ဦးပုညရဲ ႔ စာသားကို ရြတ္ျပေနတဲ့ ဦးခင္ညြန္႔ (ေထာက္လွမ္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ေဟာင္း) ကို ျမင္ေယာင္လာၿပီး …

 “ ေအာင္ခုိင္.. မင္းက က်ဆိမ့္လက္ဖက္ရည္ အလြန္ႀကိဳက္တယ္ဆိုပဲ.. ဟုတ္လား"

ေထာက္လွမ္းေရးအမွတ္ (၁၄) တပ္မွဴး ဗုိလ္မွဴး၀င္းေဆြရဲ ႔အေမးကို က်ေနာ္ဘယ္လုိတုန္႔ျပန္ရမလဲ..

“ ငါတို႔ေတြထဲက ဘယ္သူပဲ အဖမ္းခံရ ခံရ စစ္ေၾကာေရးမွာ (၃) ရက္ေတာင့္ခံရမယ္၊ က်န္တဲ့ ေကာင္ ေတြ ဒီရက္အတြင္း လြတ္ေအာင္ေျပး ”

“ က်ေနာ္တုိ႔ရဲ ႔အစည္းအေ၀းဆံုးျဖတ္ခ်က္ ”

၁၄.၁၂. ၁၉၉၆ ခုႏွစ္ ေသာၾကာေန႔ ဟာ က်ေနာ့္ရဲ ႔ ေထာက္လွမ္းေရးအမွတ္(၁၄)ရဲ ႔စစ္ေၾကာေရးမွာ (၃)ရက္ျပည့္ေနၿပီ…

(၃) ရက္ ေရ ေသာက္ခြင့္ မရခဲ့တဲ့ ေျခာက္ေသြ႔ ကဲြအက္လာတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းမ်ားက စုိ႔နင့္ေနတဲ့ လည္ ေခ်ာင္း ထဲ က ရဲေဘာ္မ်ားရဲ ႔နာမည္ေတြကို ထုတ္ေျပာလုိက္ဖုိ႔ ေစာင့္ေနေလရဲ ႔..

ေနာက္ (၃ - ၄ ) နာရီေလာက္ဆိုရင္ က်ေနာ္တာ၀န္ေက်ၿပီ ၊ ေစာင့္ေနရတာၾကာလုိက္တာ….

လက္ထိပ္ ေနာက္ျပန္ခတ္ စစ္ေၾကာေရးအခ်ဳပ္ခန္း၀ကို ၁၁.၁၂.၁၉၉၆ မနက္ ၉ နာရီခဲြေလာက္ ေရာက္ ကတည္းက မရိုးႏိုင္တဲ့ ေခတ္မီေတးသြားေတြမွာ စိတ္ပါလက္ပါ က်ေနာ္ကခဲ့ရေတာ့ ႏြမ္းလ်ေနလွေပ့ါ.

(၁၅)ေပ ပတ္လည္ေလာက္ရွိတဲ့ စစ္ေၾကာေရးအခန္းထဲမွာ ဗို႔အားျပင္းျပင္း ထိန္ထိန္ညီးေနတဲ့ နီယြန္ မီးလံုးမ်ားရဲ ႔ေအာက္မွာ (၅) နာရီခန္႔ဖြင့္လိုက္ပိတ္လိုက္ ေတးသြားမွာေတာ့ က်ေနာ့္ရဲ ႔ရွိသမွ် ခြန္အားမ်ား စုပ္ယူခံခဲ့ရၿပီ ၊ အ၀ါေရာင္ေတာက္ေတာက္ႀကီးမ်ားသာ ျမင္ေနရတဲ့ က်ေနာ္ရဲ႕ မ်က္၀န္း ေတြဟာ

“ ဒီေကာင္မဆိုးဘူး ၊ ေနာက္တမ်ဳိး စမ္းရေအာင္ ခနေလာက္ပိတ္ထားလုိက္ ”

ဂရုဏာရွင္ ေတးေရးဆရာႀကီးကို “ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ ” လုိ႔ တုိးတုိးေလးေျပာျပသင့္တာေပါ့.

အခ်ိန္ေလးအေတာ္ၾကာေတာ့ ၀မ္းေျမာက္ဂုဏ္ယူေနတဲ့ က်ေနာ့္ရဲ ႔ပရိတ္ႀကီးမ်က္ႏွာမ်ား ၾကည္ၾကည္ လင္လင္ျမင္ေနရၿပီ

“ မင္းလက္ဘက္ရည္ ေသာက္ခ်င္လား ”

ခပ္ယဲ့ယဲ့သာၿပံဳးျပႏုိင္တဲ့ က်ေနာ့္ရဲ ႔အၿပံဳးကို သူျမင္ပါ့ မ လား..

“ လက္ထိပ္ျဖဳတ္ေပးလုိက္ကြာ ”

စကားသံအဆံုး ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း လက္၀ါးတဘက္ က်ေနာ့္ရဲ ႔လက္ ေမာင္း ကိုင္ၿပီး ဆဲြထူလုိက္ခ်ိန္

 “ မင္းရဲ ႔လက္ေမာင္းက ငါ့အ၀ွာထက္ေတာင္ ေသးေနေသးတယ္ ”

“ ဟုတ္ပါတယ္ . က်ေနာ္ငယ္စဥ္က ေဆးထုိးမွားခဲ့လုိ႔ သိမ္ေနတဲ့ က်ေနာ့္ရဲ ႔လက္ေမာင္းဟာ ကံၾကမၼာ ေၾကာင့္လား ၊ ဖန္ဆင္းခံခဲ့ရတာလား က်ေနာ္မသိခဲ့ပါ ”

 “ ဒါနဲ႔ေတာင္ကြာ.. မင္းငါတို႔ဆန္႔က်င္ရတယ္ လို႔ ” ဆုိတဲ့ ကရုဏာစကားသံေၾကာင့္ က်ေနာ္ခြန္အား ေတြ တိုးခဲ့ေသးတယ္…

 “ မင္းကို လဘက္ရည္တုိက္ခ်င္ေပမဲ့ ငါ့မွာ လက္ဘက္ထုတ္ပဲရွိၿပီး ေရေႏြး မရွိဘူးျဖစ္ေန” ဆုိတဲ့ ေတးေရးဆရာရဲ ႔စကားကို

 “ က်ေနာ့္မွာ ေရေႏြးရွိတယ္ ဗိုလ္မွဴး ” ဆုိတဲ့အသံ ထြက္ေပၚလာတယ္။

ဒို႔လူေလးမ်ားဆိုသေလး ၊ ေ၀းေလး ေ၀း ေလး တစ္ဦးမွျပန္ေျဖသံေၾကာင့္

 “ ဟန္က်တာပဲ ေအာင္ခုိင္ ၊ မင္းအတြက္လဘက္ရည သူေဖ်ာ္ေပးလုိက္မယ္ .. ၾကည့္လုိက္ပါဦး ”

စစ္ေဘာင္းဘီတစ္ထည္ရဲ ႔ဇစ္ ပြင္လာေနၿပီ သူ႔ရဲ႕ ဖြားဖက္ေတာ္မ်က္ႏွာျမင္ေနရၿပီ .. လဖက္ရည္ခြက္ထဲ က်င္ငယ္ရည္မ်ား စမ္းေရစီးသလိုက်ေနၿပီ။

“ ေအာင္ခိုင္ . မင္းနဲ႔ မိုက္ေဖာ္မိုက္ဖက္ေတြအေၾကာင္း ငါ့ကိုေျပာျပ .. ဒါမွမဟုတ္ရင္ ငါကိုယ္ တုိင္ တုိက္ရ မလား ၊ မင္းဟာမင္း ေသာက္မလား ”

အခ်ိန္ေတြကၾကာလြန္းလုိက္တာ…

(၃) ရက္ျပည့္ဖို႔ နာရီတခ်ဳိ ႔ပဲက်န္ေတာ့တယ္… ဖန္ဆင္းရွင္သာျဖစ္္လုိက္ခ်င္ရဲ ႔… ရွက္စိတ္ ၊ ခံျပင္းစိတ္ ၊ ေၾကာက္စိတ္ေတြ…. ဟုတ္ပါတယ္… ပါးျပင္ေပၚစီးက်လာတဲ့မ်က္ရည္ေတြ .. က်ေနာ္မတားေတာ့ပါဘူး..။ တုန္ရီေနတဲ့လက္ေတြ… လည္ေခ်ာင္းထဲစီးက်လာတဲ့ က်င္ငယ္ရည္ လဘက္ရည္..

“ ခ်ီးက်ဴးပါတယ္ကြာ…… ဆုိတဲ့ စကားသံၾကားရခ်ိန္ .. မ်က္လံုးေတြျပာထြက္သြားၿပီး .. ျပင္း လုိက္တဲ့ ရိုက္ခ်က္.. ၊ အခ်ိန္ေတြဘယ္ေလာက္ၾကာသြားတာ က်ေနာ္မသိ… ေျပာေနတာက ရဲေဘာ္ေတြရဲ႕ အေၾကာင္း.. ၊ ခြင့္လႊတ္ပါလုိ႔ မေျပာေတာ့ပါဘူး ရဲေဘာ္တုိ႔…

က်ေနာ္လဘက္ရည္ခြက္ကို ျပန္ခ်လိုက္ခ်ိန္ နားထဲ ေလထဲမွ ျပန္႔လႊင့္လာတဲ့

“ နယ္လွည့္ၿပီး ပါး ရိုက္လာတဲ့ေကာင္ အစိုးရကို ဆန္႔က်င္ရင္ ဘယ္ႏုိင္ငံေရးသမားမဆို ေထာင္ထဲ ထည့္ပစ္မယ္ ”

သရုပ္ မွန္၀ါဒီတဦးရဲ ႔သရုပ္မွန္စကားသံဟာ….အတိတ္ရဲ ႔အက်ဥ္းတံခါးတြန္းဖြင့္ျပစ္ဖို႔ ခြန္အားမဲ့သြားေအာင္ ထပ္မံခ်ည္ေႏွာင္ခံလိုက္ရတဲ့ သံႀကိဳး တေခ်ာင္း………

ယံုပါတယ္ ၀န္ႀကီးမင္း

မေသာက္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ က်ဆိမ့္လက္ဖက္ရည္တခြက္..။

 ေအာင္ခုိင္ ( ႏုိင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေဟာင္း ) ~

The Irrawaddy