ပန္းခ်ီဆရာမ စႏၵာခိုင္ႏွင့္ ေတြ႕ဆုံျခင္း

ပုိ႔စ္တင္ခ်ိန္ - 2/24/2014 11:21:00 AM

ပန္းခ်ီနယ္ပယ္တြင္ ႏွစ္ၾကည္ရွည္စြာ ရပ္တည္လာေသာ အမ်ဳိးသမီး ပန္းခ်ီဆရာမ တစ္ဦးျဖစ္ၿပီး The Naked Truth အမည္ျဖင့္ ရန္ကုန္ၿမဳိ႕ေတာ္ရွိ Studio Square တြင္ မၾကာေသးခင္က ျပပြဲျပဳလုပ္ ျပသခဲ့သည့္ ပန္းခ်ီဆရာမ စႏၵာခိုင္ႏွင့္ ေတြ႕ဆုံၿပီး Nude ပန္းခ်ီကားမ်ား ဆြဲျဖစ္ရသည့္ အေၾကာင္းအရင္း၊ ယင္းပန္းခ်ီကားမ်ား ေရးဆြဲရန္ ႀကံဳေတြ႕ခဲ့ရေသာ အခက္အခဲမ်ား ပန္းခ်ီေလာက၏ လက္ရွိ အေနအထားမ်ားကို The Voice က ေမးျမန္းထားပါသည္။

Voice : အမ်ဳိးသမီးတစ္ေယာက္ရဲ႕ Nude (အဝတ္မပါသည့္ ခႏၶာကိုယ္) ပန္းခ်ီကားေတြကို ျပပြဲတင္ ျပသႏိုင္ဖို႔အတြက္ ဘယ္လို ျပင္ဆင္မႈေတြ လုပ္ခဲ့ရတယ္ဆိုတာ ေျပာျပေပးပါဦး။

SK : အစ္မက အမ်ဳိးသမီးပုံ Nude ပန္းခ်ီကားေတြ ဆြဲတာၾကာပါၿပီ။ ဒီပြဲေလး လုပ္ျဖစ္တာကလည္း စိစစ္ေရးက အခုမွ ခြင့္ျပဳတဲ့ အတြက္ပါ။ အရင္တုန္းကေတာ့ ျပည္ပမွာလုပ္တဲ့ အုပ္စုလိုက္ ပန္းခ်ီျပပြဲေတြမွာ Nude ပုံေတြ ျပဖူးတယ္။ ျပည္ပပြဲေတြ အေနနဲ႔ကေတာ့ ၂၀၀၁ ခုႏွစ္တုန္းက ထိုင္းႏိုင္ငံ၊ ခ်င္းမိုင္ၿမဳိ႕မွာ အစ္မ တစ္ကိုယ္ေတာ္ ျပပြဲလုပ္ခဲ့တယ္။ စင္ကာပူႏိုင္ငံ၊ အင္ဒိုနီးရွားႏိုင္ငံနဲ႔ အေမရိကမွာ လုပ္တဲ့ ျမန္မာ ပန္းခ်ီဆရာေတြရဲ႕ အုပ္စုလိုက္ ပန္းခ်ီျပပြဲေတြမွာလည္း အစ္မကားေတြ ပါဝင္ျပသ ခဲ့ဖူးပါတယ္။ အခု Studio Square မွာ ျပတဲ့ပြဲက အစ္မရဲ႕ ဒုတိယေျမာက္ တစ္ကိုယ္ေတာ္ ပန္းခ်ီျပပြဲပါ။ ဒီပြဲမွာက ပန္းခ်ီကား ၃၀ ျပသခဲ့ပါတယ္။ ဝယ္ခ်င္တဲ့သူေတြ ဝယ္လို႔ရေအာင္ ပန္းခ်ီကားေတြမွာ အစ္မ ေစ်းႏႈန္းေလးေတြေတာ့ ကပ္ထားခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီလိုကားေတြကို ျပည္တြင္းမွာ ဝယ္စုၾကတဲ့သူေတာ့ သိပ္မရွိပါဘူး။

Voice : ဒီပြဲမွာ ျပခဲ့တဲ့ ကားေတြက အသစ္ေရးဆြဲထားတဲ့ ကားေတြလား။ အစ္မ အရင္တုန္းက ျပည္ပပြဲေတြမွာ ျပခဲ့တဲ့ကားေတြကိုပဲ ျပန္ျပတာလား။

SK : ၿပီးခဲ့တဲ့ ၂၀၁၄ ခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီလတုန္းက ေလာကနတ္ ျပခန္းမွာ အစ္မနဲ႔ ဇြန္အိျဖဴနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္တြဲျပပြဲမွာ Sketch ေတြခ်ည္းပဲ အစ္မကား ၅၀ ျပခဲ့တယ္။ အဲဒီပြဲအၿပီးမွာ Studio Square က သူငယ္ခ်င္း ပန္းခ်ီဆရာ ၿငိမ္းခ်မ္းဆုက Nude ပုံေတြ ထပ္ဆြဲၿပီး ဒီမွာျပပါလားလို႔ တိုက္တြန္းတာနဲ႔ အစ္မလည္း စဆြဲျဖစ္တယ္။ ပန္းခ်ီဆြဲဖို႔ ေဘာင္ေတြ၊ ကင္းဗတ္ေတြကအစ Studio Square ျပခန္းက သူငယ္ခ်င္းေတြ အားလုံး ကူညီေပးၾကတယ္။ အစ္မက ပန္းခ်ီကားေတြကို ေသခ်ာအာ႐ုံစိုက္ၿပီး ဆြဲ႐ုံပဲ။ ဒီပြဲအတြက္ အစ္မ Nude ပုံ ကားႏွစ္ဆယ္ကို ေမာ္ဒယ္လ္အသစ္ ထပ္ငွားၿပီး ဆြဲတယ္။ အစ္မဆြဲခဲ့ဖူးတဲ့ Nude ပုံၾကမ္း အေဟာင္း ဆယ္ကားကို အသစ္ျပန္ဆြဲတယ္။

Voice : Nude ပုံေတြဆြဲတာကို ဘယ္အခ်ိန္ ကတည္းကစၿပီး စိတ္ဝင္စားခဲ့တာလဲ။

SK : အဲဒါကေတာ့ ေျပာရရင္ အစ္မပန္းခ်ီ စသင္တဲ့ အခ်ိန္ကတည္းကပဲ။ အဲဒီတုန္းက ဆရာေတြက ေလးငါးေျခာက္ေယာက္ေလာက္ စုၿပီး ေမာ္ဒယ္လ္ေခၚၿပီး Nude ပုံေတြ ဆြဲၾကတယ္။ အစ္မကိုေတာ့ မိန္းကေလး ျဖစ္တဲ့အတြက္ သူတို႔က မေခၚၾကဘူး။ သူတို႔အဖြဲ႕က ေလးငါးႀကိမ္ေလာက္ ဆြဲအၿပီးမွာ အဖြဲ႕ထဲက ဆရာတစ္ေယာက္က အစ္မလည္း ပန္းခ်ီဆရာ တစ္ေယာက္ပဲ။ မိန္းမ၊ ေယာက်္ား ခြဲျခားစရာ မလိုဘူး။ သူ႔ကိုလည္း ေခၚလိုက္ပါလို႔ က်န္တဲ့သူေတြကို တိုက္တြန္းတဲ့အတြက္ အစ္မလည္း လိုက္ဆြဲျဖစ္တယ္။ အဲဒီတုန္းက ဆြဲခဲ့တဲ့ Nude ပုံေတြက ပိန္တဲ့ မိန္းကေလးေတြကိုပဲ ဆြဲတာ။ အစ္မအခုျပတဲ့ ျပပြဲမွာလို ဝတဲ့သူေတြကို ဆြဲတာ မဟုတ္ဘူး။ အဲဒီလိုနဲ႔ သူတို႔နဲ႔ အစ္မ လိုက္ဆြဲရင္းကေန ေနာက္ပိုင္းမွာ Nude ပုံ ဆြဲဖို႔အတြက္ ေမာ္ဒယ္လ္ ထိုင္ေပးမယ့္သူကို ရွာရတာ အရမ္းခက္လာတယ္။ ျမန္မာ ပန္းခ်ီေလာကမွာက ပန္းခ်ီဆရာေတြအတြက္ Nude ပုံဆြဲဖို႔ ႀကဳိးစားရတာ အရမ္းခက္ခဲတယ္။ ဆရာေတြက Nude ပုံေတြ မဆြဲျဖစ္ၾကေတာ့ေပမယ့္ အစ္မက အရမ္းဆြဲခ်င္ေနတယ္။ အဲဒီတုန္းကလည္း Nude ပုံေတြဆြဲတာက ပန္းခ်ီေလာကမွာ အားလုံးအတြက္ အထူးအဆန္းပဲ။ ပန္းခ်ီေက်ာင္းေတြ၊ သင္တန္းေတြမွာလည္း ဆရာေတြက Nude ပုံဆြဲနည္းေတြ မသင္ေပးခဲ့ၾကေတာ့ ဆြဲရေကာင္းမွန္းလည္း မသိၾကဘူး။ အဲဒီတုန္းက Nude ပုံေတြဆြဲၿပီးရင္ ျပလို႔လည္း မရပါဘူး။ ဒီပုံေတြ ဆြဲခဲ့တဲ့သူေတြက ေပ်ာ္ၿပီးေတာ့ ဆြဲခ်င္လို႔ကို ဆြဲခဲ့ၾကတာ။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက အစ္မအသက္က ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ေလာက္ပဲ ရွိေသးတယ္။ လူကလည္း ငယ္ေသးတယ္၊ ေလ့လာခ်င္စိတ္ေတြကလည္း မ်ားေနေတာ့ Nude ပုံေတြဆြဲဖို႔ ကိုယ္တိုင္ ေမာ္ဒယ္လ္ လိုက္ရွာရတာ။ ပထမဆုံးကေတာ့ အစ္မ အစ္မကို ေမာ္ဒယ္လ္ ထိုင္ခိုင္းၿပီး ဆြဲတယ္။ သူက ေျခာက္ရက္ေလာက္ ေမာ္ဒယ္လ္ ထိုင္ေပးၿပီး ေနာက္ပိုင္း မထိုင္ေပးေတာ့တဲ့အတြက္ အျပင္မွာ ေမာ္ဒယ္လ္ လိုက္ရွာရျပန္ေရာ။ ဆရာေတြနဲ႔ တုန္းကေတာ့ အစ္မက ပိန္တဲ့ မိန္းကေလးေတြကိုပဲ Nude ပုံဆြဲခဲ့တာ။ နည္းနည္းဝတဲ့ အစ္မရဲ႕ အစ္မကို Nude ပုံဆြဲၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ ဝတဲ့ သူေတြကို ဆြဲရတာ ပိုႀကဳိက္သြားတယ္။ ဝတဲ့သူေတြကို ဆြဲတဲ့အခါမွာ အသုံးျပဳရတဲ့ လိုင္းေတြက ပိုၿပီးအားေကာင္းတာကို အစ္မေတြ႕ရတယ္။ အဲဒီအတြက္ ဝတဲ့သူေတြကိုပဲ ေနာက္ပိုင္း အစ္မ Nude ပုံေတြ ဆြဲျဖစ္တယ္။
အစ္မဆြဲထားတဲ့ Nude ပုံေတြကို ၂၀၀၀ ျပည့္ႏွစ္တုန္းက ဗိႆႏိုး ပန္းခ်ီျပခန္းမွာ ပန္းခ်ီဆရာ ၂၆ ေယာက္ျပတဲ့ ျပပြဲမွာ ပထမဆုံး ဝင္ျပခဲ့ေသးတယ္။ အဲဒီတုန္းက စာေပစိစစ္ေရး ရွိေသးေပမယ့္ အစ္မ ႐ုံးမတင္ဘဲ ျပခဲ့တာ။ အဲဒီေနာက္ပိုင္း ဒီပုံေတြျပတာကို သတင္းေပါက္ၾကား သြားတဲ့အတြက္ လုံးဝျပလို႔ မရေတာ့ဘူး။ ဒါေပမဲ့လည္း ကိုယ္က ဒီပုံေတြဆြဲတာ ပိုးဝင္သြားတဲ့အတြက္ ဆက္ေတာ့ ဆြဲျဖစ္ေနခဲ့တယ္။ အစ္မ ဒီလိုဆြဲတာကို သိတဲ့ မိတ္ေဆြေတြက တိုက္တြန္းတာနဲ႔ ျပည္ပမွာလုပ္တဲ့ ပြဲေလးေတြမွာ ဝင္ျပျဖစ္တယ္။

Voice : Nude ပုံေတြအျပင္ တျခား ဘယ္အေၾကာင္းအရာေတြကို ပန္းခ်ီဆြဲဖို႔ စိတ္ဝင္စားလဲ။

SK : အစ္မကေတာ့ အေၾကာင္းအရာ တစ္ခုတည္းကိုပဲ အေသးစိတ္ ဆြဲရတာ စိတ္ဝင္စားတယ္။ အစ္မဆြဲထားတဲ့ ပုံေတြကို ၾကည့္ၿပီး ဆရာတခ်ဳိ႕ကေတာ့ အေရာင္ျပင္းျပင္းေတြနဲ႔ လိုင္းေတြမ်ားမ်ား သုံးၿပီး ဆြဲထားတဲ့အတြက္ ေမာ္ဒန္ ဆန္တယ္လို႔ေတာ့ ေျပာၾကတယ္။ အစ္မကေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ Realism (သ႐ုပ္မွန္) ပန္းခ်ီဆြဲတယ္လို႔ပဲ ျမင္တယ္။ ႐ႈခင္းပုံေတြ ဘာေတြဆြဲတဲ့ အခါမွာလည္း အခ်ဳိးေတြ ဘာေတြတြက္ၿပီး ဆြဲတာမ်ဳိး မရွိဘူး။ ကိုယ္ျမင္ေတြ႕ခံစားရတဲ့ အတိုင္းပဲ ဆြဲတယ္။ လူေတြျမင္ေနက် မဟုတ္တဲ့ အေၾကာင္းအရာ မ်ဳိးေတြကို ဆြဲရတာပိုၿပီး သေဘာက်တယ္။

Voice : အစ္မ Nude ပုံေတြ ဆြဲေနတာကို ေဆြမ်ဳိးသားခ်င္းေတြနဲ႔ မိတ္ေဆြ အေပါင္းအသင္းေတြက ဘယ္လိုေဝဖန္ၾကလဲ။

SK : အစ္မ Nude ပုံေတြ ဆြဲေနတာကို ပန္းခ်ီေလာကကက အႏုပညာသမား အခ်င္းခ်င္းကေတာ့ လက္ခံ အားေပးၾကတယ္။ အစ္မမိသားစုနဲ႔ ေဆြမ်ဳိးသားခ်င္း ေတြကေတာ့ လုံးဝနားမလည္ဘူး။ လက္လည္း မခံၾကဘူး။ ပန္းခ်ီေလာကထဲမွာေတာင္ ဒီ Nude ပုံေတြကို လက္မခံႏိုင္ တဲ့သူေတြ ရွိေသးတယ္။

Voice : Nude ပန္းခ်ီကားေတြ ဆြဲျဖစ္ေအာင္ အစ္မကို ေစ့ေဆာ္တဲ့ အေၾကာင္းတရားေတြက ဘာေတြလဲ။

SK : ဒီပုံေတြ ဆြဲျဖစ္တာကေတာ့ ကိုယ့္ရဲ႕ ဆြဲခ်င္တဲ့စိတ္က အဓိက က်ပါတယ္။ Nude ပုံေတြ ဆြဲခ်င္တဲ့ပိုးက အစ္မခပ္ငယ္ငယ္ ကတည္းက ဝင္သြားတာ။ တျခားပုံေတြ ဆြဲရတာထက္ ဒီပုံေတြ ဆြဲရတာ ပိုေပ်ာ္တယ္။ ဒီပြဲကို The Naked Truth လို႔ ေပးထားတာဆိုေတာ့ လူတစ္ေယာက္မွာ ရွိတဲ့ အမွန္တရားေပါ့။ လူတိုင္းက ေမြးကတည္းက ဘာမွ ပါလာၾကတာ မဟုတ္ဘူးေလ။ အဝတ္အစား ခြၽတ္လိုက္ရင္ အားလုံးက တစ္ေျပးညီပဲဆိုတဲ့ အမွန္တရားတစ္ခုကို အစ္မက လိုင္းေတြနဲ႔ တင္ျပထားတာပါ။ ေနာက္ၿပီး Nude ပုံေတြက ပန္းခ်ီေလာက အတြက္လည္း လိုအပ္တယ္လို႔ အစ္မျမင္ပါတယ္။ ပန္းခ်ီေက်ာင္းေတြ မွာလည္း ဒီပုံေတြက မသင္မျဖစ္ သင္ရတယ္။
ပန္းခ်ီဆရာ တစ္ေယာက္အတြက္ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ခႏၶာေဗဒကို သိထားဖို႔က အရမ္းအေရးႀကီးပါတယ္။ ျမန္မာျပည္က လူေတြကိုလည္း Nude ပုံေတြက ပန္းခ်ီ ပညာရပ္ တစ္ခုပဲဆိုတာ သိေစခ်င္တယ္။ ညစ္ညမ္းတဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြလည္း ဘာမွမပါပါဘူး။

Voice : ပန္းခ်ီပညာကို အစ္မ ဘယ္အ႐ြယ္ ကတည္းက စၿပီး စိတ္ဝင္စားခဲ့တာလဲ။

SK : အစ္မ ပန္းခ်ီေလာကကို စဝင္တာ အသက္ ၂၀ အ႐ြယ္မွာေပါ့။ အစ္မကို ပထမဆုံး ပန္းခ်ီပညာ စသင္ေပးခဲ့တဲ့သူက ဆရာဦးေဖညြန္႔ေဝေပါ့။ ေလာကနတ္ ပန္းခ်ီျပခန္း မွာပဲ ဆရာနဲ႔ အစ္မ ၂ ႏွစ္သင္ခဲ့တယ္။ တစ္ပတ္ကို ႏွစ္ရက္ သြားသင္ရတယ္။ Outdoors ဆြဲဖို႔အတြက္က ဆရာဦးေမာင္ေမာင္သိန္း ဆီမွာ သင္ခဲ့တယ္။ ေနာက္ထပ္ ဆရာဦးဝင္းေဖျမင့္က ေလာကနတ္ကို လာရင္းနဲ႔ ခင္သြားၿပီး သူ႔ရဲ႕ လိႈင္သာယာက အိမ္မွာတစ္ပတ္ကို တစ္ရက္ သြားသင္ခဲ့တယ္။ ဆရာသုံးေယာက္ဆီမွာ အစ္မက တစ္ခ်ိန္တည္းလိုလို သင္ခဲ့တာပါ။

Voice : ျမန္မာပန္းခ်ီေလာကက အမ်ဳိးသမီး ပန္းခ်ီဆရာ တစ္ေယာက္တည္း ရွင္သန္ဖို႔အတြက္ ႀကံဳေတြ႕ရတဲ့ အခက္အခဲေတြရွိရင္ ေျပာျပေပးပါဦး။

SK : ဒီႏိုင္ငံမွာ ပန္းခ်ီပညာနဲ႔ ရပ္တည္ ရွင္သန္ဖို႔က အရမ္းကို ခက္ခဲပါတယ္။ အခုအခ်ိန္ အထိလည္း ငတ္တစ္လွည့္ ျပတ္တစ္လွည့္ပဲ။ ထမင္းစားဖို႔ေလာက္ပဲ ရတယ္။ ဒီပန္းခ်ီကို စဆြဲကတည္းက ဒီပညာနဲ႔ ထမင္းစားရလိမ့္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လည္း မေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ဘူး။ စိတ္လည္း မကူးခဲ့ဘူး။ ဒီပန္းခ်ီကို ေပ်ာ္လို႔ဆြဲတာ၊ ဝါသနာပါလို႔ ဆြဲတာပါ။ ပန္းခ်ီဆြဲသက္ ၁၈ ႏွစ္ ၾကာလာေတာ့မွ ထမင္းစားဖို႔ ရ႐ုံေလးပဲ ရတယ္။ ကိုယ့္ဆီမွာ ပန္းခ်ီပညာလာသင္တဲ့ ကေလးေတြကိုလည္း ေျပာထားတယ္။ ပန္းခ်ီေလာကက လြယ္မယ္ မထင္နဲ႔လို႔။ သူတို႔က ျပပြဲေတြမွာ ကားတစ္ကားကို ေဒၚလာေထာင္နဲ႔ ခ်ီၿပီးရတဲ့ ပန္းခ်ီဆရာေတြကိုၾကည့္ၿပီး အားက်ေနၾကတယ္။ ဒီလိုဘဝမ်ဳိး ေရာက္ဖို႔အတြက္ သူတို႔ ဘယ္ေလာက္အထိ ရင္းႏွီးေပးဆပ္ ခဲ့ရသလဲဆိုတာ ကေလးေတြကို ေျပာျပတယ္။
ပန္းခ်ီဆရာ အမ်ားစုက အဆင္မေျပၾကပါဘူး။ ပန္းခ်ီပညာနဲ႔ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ ရပ္တည္ ရွင္သန္လို႔ရတဲ့သူက ဆယ္ေယာက္ေတာင္ မျပည့္ပါဘူး။ အဲဒီအတြက္ ပန္းခ်ီေလာကကို အရမ္းႀကီး အထင္ႀကီးၿပီး ဝင္မလာဖို႔။ တကယ္ဝါသနာပါမွ၊ ႐ူးသြပ္မွ ဒီအလုပ္ကို လုပ္ဖို႔ကေလးေတြကို ဆုံးမထားတယ္။

Voice : စာေပစိစစ္ေရး ရွိခဲ့တဲ့ ကာလမွာ ျပပြဲေတြျပသဖို႔ ပိတ္ပင္ တားဆီးမႈေတြ အမ်ားႀကီး ႀကံဳခဲ့ရတယ္လို႔ ပန္းခ်ီဆရာေတြက ေျပာၾကတယ္။ အစ္မကိုယ္တိုင္ရဲ႕ ျဖတ္သန္းမႈမွာေရာ ဘယ္လို အတားအဆီးေတြ ႀကံဳခဲ့ရလဲဆိုတာ ေျပာျပေပးပါဦး။

SK : စာေပစိစစ္ေရးရွိခဲ့တဲ့ ကာလမွာေတာ့ အစ္မလည္း ပိတ္ပင္တားဆီးမႈေတြ ႀကံဳခဲ့ရဖူးပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက အစ္မက ရန္ကုန္ၿမဳိ႕ရဲ႕ ေနာက္ေဖးလမ္းၾကားေတြက ညစ္ပတ္ စုတ္ျပတ္ေနတာကို ပန္းခ်ီ လိုက္ဆြဲတယ္။ ျပပြဲလုပ္ဖို႔ စိစစ္ေရး တင္တဲ့အခ်ိန္မွာ အကုန္ျဖဳတ္ခ်ခံရတယ္။ အဲဒီတုန္းက အစိုးရက တည္ေဆာက္ျပဳျပင္ ျမန္ျပည္တစ္ခြင္ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္နဲ႔ ၿမဳိ႕ေတာ္ သာယာလွပေရး လုပ္မယ္လို႔ ေႂကြးေၾကာ္ထားတဲ့ အခ်ိန္ေပါ့။ အဲဒီလို ပယ္ခ်ခံရတာမ်ဳိး အစ္မသုံးခါေလာက္ ႀကံဳဖူးတယ္။ ေနာက္တစ္ခုက ကိုယ္က အနီေရာင္ႀကဳိက္လို႔ ပန္းခ်ီကားကို ေဆးနီေတြသုံးၿပီး ဆြဲထားရင္လည္း ျပခြင့္မရဘူး။ သူတို႔ အျမင္ကေတာ့ အနီေရာင္က ႏိုင္ငံေရးကို ကိုယ္စားျပဳတယ္ဆိုၿပီး ျပခြင့္ မရတာေပါ့။

Voice : အခုဆို ပန္းခ်ီျပပြဲေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား လုပ္လာၾကတယ္ေနာ္။ ပန္းခ်ီကား ဝယ္ယူသိမ္းဆည္းတဲ့ ေနရာမွာက်ေတာ့ ျပည္တြင္းနဲ႔ ျပည္ပ ဘယ္ဟာပိုမ်ားလဲ။

SK : ပန္းခ်ီေလာက တစ္ခုလုံး အတြက္ေတာ့ မသိဘူး။ အစ္မရဲ႕ ပန္းခ်ီကားေတြကိုေတာ့ ျပည္ပကသူေတြ ဝယ္တာ ပိုမ်ားတယ္။ ျပည္တြင္းမွာ ဝယ္ယူ စုေဆာင္းတဲ့သူေတာ့ သိပ္မရွိဘူး။ ကိုယ့္ရဲ႕ ဆရာသမားေတြနဲ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြ အခ်င္းခ်င္း ကိုယ္ဆြဲထားတဲ့ ပန္းခ်ီကားေတြ လဲၾကတာတို႔၊ ပိုက္ဆံရွိတဲ့သူ အနည္းငယ္က ဝယ္ယူ စုေဆာင္းတာတို႔ ေလာက္ပဲ ရွိတယ္။ တကယ္တမ္း ေရာင္းရတာေတာ့ ျပည္ပမွာ ပိုေရာင္းရပါတယ္။

Voice : The Naked Truth ပန္းခ်ီျပပြဲနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အစ္မဘက္က ေျပာခ်င္တာေတြ ရွိရင္ေျပာေပးပါဦး။

SK : အခုအစ္မျပတဲ့ ပန္းခ်ီျပပြဲမွ မဟုတ္ဘူး။ ျပည္တြင္းမွာ လုပ္တဲ့ ပန္းခ်ီျပပြဲတိုင္း လိုလိုမွာ ဒီကပရိသတ္ေတြ လာၾကည့္တာ အရမ္းနည္းပါတယ္။ အစ္မတို႔က ပရိသတ္ေတြမ်ားမ်ား လာၾကည့္ေစခ်င္တယ္။ ေခတ္က ေျပာင္းသြားတဲ့အတြက္ အခုဆို ပန္းခ်ီျပပြဲေတြ အမ်ားႀကီး လုပ္လာၾကၿပီေလ။ ပန္းခ်ီျပပြဲေတြက ပိုက္ဆံလည္း တစ္ျပားမွ ေပးစရာမလိုပါဘူး။ ပန္းခ်ီေလာက တိုးတက္ဖို႔က ပရိသတ္ေတြရဲ႕ အားေပးမႈလည္း အမ်ားႀကီး လိုပါတယ္။

The Voice