ႏုိင္ငံသားတုိင္း ႏုိင္ငံေတာ္သမၼတျဖစ္ခြင့္ ရွိရမယ္

ပုိ႔စ္တင္ခ်ိန္ - 2/17/2014 08:42:00 PM


(ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁၀ ရက္က ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ သု၀ဏၰအားကစားၿပိဳင္ပြဲ႐ုံ(၁)တြင္ ျပဳလုပ္ေသာ ျပည္လံုးကြၽတ္သန္းေခါင္စာရင္းဆိုင္ရာ ရွင္းလင္းပြဲတြင္ ေဖ်ာ္ေျဖတင္ဆက္ေနေသာ တုိင္းရင္းသား တုိင္းရင္းသူမ်ားကို ေတြ႔ရစဥ္ (ဓာတ္ပံု-ေအာင္ေဇာ္ထြန္း))
(Written by: ေမာင္တင္ဦး (ေျမာင္းျမ))

ႏုိင္ငံသားတစ္ေယာက္

ဒီေျမမွာေမြး၊ ဒီေျမမွာႀကီးျပင္း၊ ဒီေျမမွာေခါင္းခ်မယ့္ လက္ရွိေနထုိင္ေနသူ ႏုိင္ငံသားတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ေမြးဖြားရာမွ ေနာက္ဆုံးထြက္သက္အထိ ႏုိင္ငံေတာ္ရဲ႕ ေစာင့္ေရွာက္ျခင္း၊ ေဖးမကူညီျခင္း၊ စား၀တ္ေနေရး အစစအရာရာ တာ၀န္ယူျခင္း၊ ႏုိင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး၊ လူမႈေရး တန္းတူရည္တူ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ လုပ္ပုိင္ခြင့္ရွိၾကရမွာပါ။

အခ်ိဳ႕ႏုိင္ငံသားဆုိ ဘုိးစဥ္ေဘာင္ဆက္ ဓားမဦးခ် ေနထုိင္လာတာ မ်ဳိးဆက္ေပါင္း ၁၀ ဆက္ မကေတာ့ပါဘူး။ ဒီလုိ ႏုိင္ငံေတာ္ကုိ သစၥာရွိရွိ ေနထုိင္လာတဲ့ ႏုိင္ငံသားတစ္ေယာက္ဟာ ႏုိင္ငံေတာ္ကေပးလာတဲ့ အခြင့္အေရးမ်ားကုိ တန္းတူရည္တူရခြင့္ ရွိရပါမယ္။ ဘာအေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔မွ ခြဲျခားသတ္မွတ္ျခင္း မရွိရပါဘူး။ ခြဲျခားမႈ (discrimination) တစ္ခုခု လုပ္လာၿပီဆုိကတည္းက ခြဲျခားဆက္ဆံခံရတဲ့ ႏုိင္ငံသားဟာ သူ႔ရဲ႕ ႏုိင္ငံသားရပုိင္ခြင့္တစ္ခုခု ခ်ိဳးေဖာက္ႏွိမ့္ခ် ဆက္ဆံခံလုိက္ရတာပါ။

ဒီလုိ ခြဲျခားဆက္ဆံခံလာရတာ ႏွစ္ေတြေတာ္ေတာ္ ၾကာခဲ့ပါၿပီ။

ရန္ကုန္-မႏၲေလး ရထားလက္မွတ္၀ယ္ရင္ သာမန္ျပည္သူေတြက နံနက္ ၄ နာရီကတည္းက တန္းစီၿပီး ၀ယ္ရပါတယ္။ လက္မွတ္ေပါက္နားေရာက္မွ ကုန္ၿပီဆုိလုိ႔ ျပန္ခဲ့ရတဲ့ရက္ေတြ အေတာ္မ်ားခဲ့ပါတယ္။ ဒီအေျခအေနမ်ဳိးမွာ တခ်ဳိ႕ကအိမ္မွာ အခန္႔သားေန႐ုံနဲ႔ ရထားလက္မွတ္က အိမ္တုိင္ရာေရာက္ ေရာက္လာပါတယ္။

ျပည္သူ႔ဆုိင္ေတြမွာသာ ေဆး၀ယ္လုိ႔ရတဲ့ေခတ္တုန္းက ေဆးတစ္ခါ၀ယ္ခ်င္ရင္ ဆရာ၀န္ေထာက္ခံခ်က္၊ ျပည္သူ႔ေကာင္စီ ေထာက္ခံခ်က္ေတြ တစ္ထပ္ႀကီးရယူၿပီးမွ ေဆးတစ္ဘူး ၀ယ္လုိ႔ရပါတယ္။ ေဆးေထာက္ခံစာ လုိက္ယူေနတုန္း အသက္မမီလုိက္တဲ့ လူနာေတြ ၀ိညာဥ္ျပန္ေခၚေမးလို႔ရရင္ ေခၚေမးျပခ်င္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေဆးဆုိင္တာ၀န္ခံ အသားလြတ္ခ်မ္းသာကုန္တာေတြ၊ ဗြီအုိင္ပီေတြနဲ႔ေပါင္းၿပီး ေဆးအေရာင္းအ၀ယ္လုပ္ရင္း သူေဌးျဖစ္ကုန္တာေတြ စတဲ့ေခတ္ပ်က္သူေဌး လူတန္းစားတစ္ရပ္ ေပၚထြန္းခဲ့ပါတယ္။

အစုိးရ ႐ုံး၀န္ထမ္းေတြ ခမ်ာလည္း ရာထူးတုိးတာ၊ ေနရာေကာင္းရတာဟာလည္း တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး မတူျပန္ပါဘူး။ တစ္ဦးကပါတီ (ျမန္မာ့ဆုိရွယ္လစ္လမ္းစဥ္ပါတီ။ ထုိစဥ္က ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ တစ္ခုတည္းေသာပါတီ၊ အာဏာရပါတီ) ၀င္၊ ေနာက္တစ္ဦးက ပါတီမိတ္ေဆြ၊ ေနာက္တစ္ဦး ပါတီစိတ္အတြင္းေရးမွဴး။ ထုိထုိေသာ ပါတီ၀င္မ်ားရဲ႕ အဆင့္အတန္းဟာ အလုပ္ထဲအထိ လာေရာက္လႊမ္းမုိးပါတယ္။

ပါတီမ၀င္ရေသးရင္ ရာထူးတုိးခံရဖုိ႔ ေ၀းပါေသးတယ္။ ပါတီ၀င္ခ်င္း တူေပမယ့္ တင္းျပည့္နဲ႔ အရန္ေပၚမူတည္ၿပီး ရာထူးတုိးခံရဖုိ႔ ခြဲျခားခံရျပန္ပါတယ္။ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္ေနာက္ပုိင္း ကာလပုိင္းမ်ားကုိ သိမီလုိက္ရတဲ့ ျပည္သူတုိင္း တစ္ခုမဟုတ္တစ္ခု ခြဲျခားဆက္ဆံခံခဲ့ရတာ ၾကံဳဖူးၾကမွာပါ။

ခြဲျခားသတ္မွတ္ျခင္း

ၾကံဳခဲ့သမွ် ျပန္ေရးျပေနလုိ႔ ၿပီးမွာမဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ၾကံဳခဲ့ရတဲ့ ခြဲျခားဆက္ဆံမႈေတြေၾကာင့္ ႏုိင္ငံေတာ္မွာ ဘာေတြျဖစ္ပ်က္ခဲ့သလဲ။ တုိးတက္ခဲ့ပါသလား။ ဆုတ္ယုတ္ခဲ့ပါသလား။ ညီညြတ္ခဲ့ပါသလား။ စိတ္၀မ္းကြဲျပား ခဲ့ပါသလား။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ရခဲ့ပါသလား။ စစ္ပြဲေတြ ဆက္ႏႊဲေနပါသလား။

အဲဒီအက်ိဳးဆက္က လက္ေတြ႕ခံစားေနၾကရပါၿပီ။ ခြဲျခားဆက္ဆံခံခဲ့ရလုိ႔၊ မြဲေတဆင္းရဲေနတဲ့ လူတန္းစားက ပုိလုိ႔ ဆင္းရဲတြင္းနက္လာပါတယ္။ အခြင့္ထူးခံ လူတန္းစားကလည္း က်ိက်ိတက္ခ်မ္းသာၿပီး ႏုိင္ငံေတာ္ကုိေရာ ႏုိင္ငံေတာ္ရဲ႕ သယံဇာတကုိပါ လုပ္ခ်င္သလုိ လုပ္ေနၾကတာ အထင္အရွား ျမင္ေတြ႕ေနရမွာပါ။ ေခတ္သစ္ေ၀ါဟာရ တစ္ခုျဖစ္တဲ့ ခ႐ုိနီဆုိတဲ့ လူတန္းစားသစ္ေတြ ေပၚထြက္လာပါတယ္။

ႏုိင္ငံရဲ႕ ကံၾကမၼာက ျပည္သူအမ်ားစု အေနနဲ႔ တန္းတူညီမွ် မခံစားရဘဲ ဆင္းရဲတြင္းထဲက်ေရာက္ၿပီး ကယ္သူမဲ့သူ၊ ေျမနိမ့္ရာ လွံစုိက္ခံရသူ၊ ႏူရာ၀ဲစြဲခံရသူေတြ ဘ၀မွာ ၀ဲလည္ေနၾကပါတယ္။

တန္းတူညီမွ် မရွိျခင္းဟာ အာဏာရွိပုဂၢိဳလ္ေတြရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိရွိ ၾကံေဆာင္မႈေတြေၾကာင့္ ျဖစ္ပါတယ္။ အာဏာရွိပုဂၢိဳလ္ ဆုိတာကလည္း အာဏာကုိ ကုိယ့္ဘာသာတက္သိမ္းၿပီး ကုိယ့္ဘာသာ အစုိးရဖြဲ႕၊ ေထာက္ခံသူ ရွိရွိ၊ မရွိရွိ ျပည္သူ႔ဆႏၵကုိ ထည့္တြက္ခဲ့တာ၊ ငဲ့ကြက္ခဲ့တာ မရွိခဲ့ပါဘူး။

ကုိယ့္ဘာသာ ကုိယ့္လူနဲ႔ကုိယ္ ဖြဲ႕လိုက္တဲ့ပါတီကုိလည္း ႏုိင္ငံရဲ႕ တစ္ပါတီစနစ္ကုိ ထူေထာင္ၿပီး အဲဒီပါတီက ကုိယ့္ပါတီသာ ျဖစ္ေစခဲ့ပါတယ္။

ယခုအခါမွာ ၀န္ထမ္းတုိင္း ပါတီႏုိင္ငံေရး ကင္းရွင္းရမယ္လုိ႔ သတ္မွတ္ေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြက ယခင္အခါက ၀န္ထမ္းတုိင္း ျမန္ ဆုိရွယ္လစ္လမ္းစဥ္ပါတီ မ၀င္မေနရ ၀င္ခဲ့ၾကတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြပဲ ျဖစ္ေနျပန္ပါတယ္။ တတ္လည္းတတ္ႏုိင္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြပါပဲ။

ဒီလုိမ်ဳိး ေျပာခ်င္သလုိေျပာ လုပ္ခ်င္သလုိ လုပ္လာခဲ့တာ၊ ထင္တုိင္းၾကဲလာခဲ့တာ ဘယ္သူကမွ မဟန္႔တားခဲ့ပါလ်က္နဲ႔ တုိင္းျပည္က ဘာေတြမ်ား တုိးတက္လာပါသလဲ။ ယခင္က အာဏာရွင္ဗဟုိျပဳ စည္း႐ုံးသိမ္းသြင္းျခင္းခံထားရတဲ့ စစ္တပ္သည္ပင္လွ်င္ စစ္သားဘ၀နဲ႔ အရာရွိဘ၀ေတြ ျခားနားကုန္ပါတယ္။ စစ္သားေတြခမ်ာ စစ္တန္းလ်ားထဲမွာ ကုတ္ကုတ္ကတ္ကတ္ေနၿပီး အငတ္ငတ္အျပတ္ျပတ္ ႐ုန္းကန္ေနၾကရပါတယ္။

ဆုိေတာ့ ခြဲျခားဆက္ဆံလာတာဟာ ဘာေကာင္းက်ိဳးမွမေပးမွန္း သိသာထင္ရွားေနပါၿပီ။ ျပည္သူမပါဘဲ ကုိယ့္အဖြဲ႕အစည္း တစ္ခုတည္းနဲ႔ တုိင္းျပည္ကုိတုိးတက္ေအာင္ တည္ေဆာက္လုိ႔ မရႏုိင္ခဲ့တာ အထင္အရွားႀကီးပါ။

ဒါဆုိ တန္းတူညီမွ် အခြင့္အေရးေတြ အတူတူရၾကရင္ မေကာင္းေပဘူးလား။ ေကာင္းတယ္လုိ႔ သိေနၾကဟန္ တူပါတယ္။ ဒီမုိကေရစီစနစ္ကုိ က်င့္သုံးမယ္တဲ့။ ဒါေပမဲ့ က်င့္သုံးမယ့္ ဒီမုိကေရစီက ဒီလုိ။ “ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒပုဒ္မ (၇) ႏုိင္ငံေတာ္သည္ စစ္မွန္၍ စည္းကမ္းျပည့္၀ေသာ ပါတီစံုဒီမုိကေရစီစနစ္ကုိ က်င့္သုံးသည္” တဲ့။ စစ္မွန္၍ဆုိတဲ့ စကားလုံးက အတုေတြထဲမွာမွ အစစ္ကုိ ရွာေဖြရဦးမယ့္သေဘာ ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဒီမုိကေရစီအတုဆုိတာ ရွိေနၿပီလား။ ဘယ္သူက ဒီမုိကေရစီ အတုေတြကုိ ဖန္တီးေနပါသလဲ။

စည္းကမ္းျပည့္၀ေသာဆုိတဲ့ စကားလုံးကလည္း ဘယ္စည္းကမ္းေတြ ျပည့္၀ေစခ်င္တာလဲ။ စည္းကမ္းေတြကုိ ဘယ္သူက သတ္မွတ္ေနတာလဲ။ သူတုိ႔သတ္မွတ္တဲ့စည္းကမ္း မ၀င္တုိင္း ဒီမုိကေရစီ မဟုတ္ေတာ့ဘူးလား။

အစကတည္းက ယဥ္သကုိ ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဒီမုိကေရစီစနစ္ကုိ က်င့္သုံးမယ္လုိ႔ ေရးထားတဲ့ ဖြဲ႕စည္းပုံမွာကုိယ္ႏႈိက္က ဒီမုိကေရစီမဆန္တဲ့ အသုံးအႏႈန္းေတြ၊ အေရးအသားေတြနဲ႔ တန္းတူညီမွ်မႈကုိ စတင္ယိမ္းယုိင္ ခ်ည့္နဲ႔ေစပါတယ္။

ဒီလုိအစခ်ီထားတဲ့ ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒဟာ လုိတစ္မ်ဳိးမလိုတစ္မ်ဳိး လုိရာဆြဲေရးထားတာ ေတြ႕လာရပါတယ္။

အခြင့္အေရး ေပးလုိသူအတြက္ သီးသန္႔ပုဒ္မေတြေရးဆြဲၿပီး အခြင့္အေရး ေပးထားၾကပါတယ္။ ႏုိင္ငံသားခ်င္းအတူတူ အခ်ိဳ႕ေသာပုဂၢိဳလ္ေတြက အလုိအေလ်ာက္ စင္ေပၚ (လႊတ္ေတာ္ေတြထဲ)ေရာက္ေနၾကပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ သီးသန္႔ပုဒ္မေတြတပ္ၿပီး အခြင့္အေရးမတူေအာင္ ေရးဆြဲထားပါေသးတယ္။ ျပည္ေထာင္စု၀န္ႀကီးမ်ား ခန္႔အပ္တာ၀န္ေပးျခင္း ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာ ပုဒ္မ ၂၃၂ (ည) (၁) ျပည္ေထာင္စု၀န္ႀကီးသည္ ႏုိင္ငံ့၀န္ထမ္းျဖစ္လွ်င္ ျပည္ေထာင္စု၀န္ႀကီးခန္႔အပ္ျခင္း ခံရသည့္ေန႔မွစ၍ တည္ဆဲ၀န္ထမ္းစည္းမ်ဥ္းမ်ားႏွင့္အညီ ႏုိင္ငံ့၀န္ထမ္းအျဖစ္မွ အၿငိမ္းစားယူၿပီးျဖစ္သည္ဟု မွတ္ယူရမည္။ (၂) ကာကြယ္ေရး၀န္ႀကီးဌာန၊ ျပည္ထဲေရး၀န္ႀကီးဌာနႏွင့္ နယ္စပ္ေရးရာ ၀န္ႀကီးဌာနမ်ားအတြက္ ျပည္ေထာင္စု၀န္ႀကီးမ်ားအျဖစ္ ခန္႔အပ္ခံရေသာ တပ္မေတာ္သားမ်ားသည္ တပ္မေတာ္မွ အၿငိမ္းစားယူရန္မလုိ။

ထင္ရွားစြာ ခြဲျခားေရးဆြဲထားတာကုိ ေတြ႕ေနရပါတယ္။

ပုဒ္မ ၄၃၆ (က) ဤဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒ၏ အခန္း(၁) ပုဒ္မ ၁ မွ ၄၈ ထိ၊ အခန္း (၂) ပုဒ္မ ၄၉ မွ ၅၆ ထိ၊ အခန္း(၃) ပုဒ္မ ၅၉၊ ၆၀၊ အခန္း (၄) ပုဒ္မ ၇၄၊ ၁၀၉၊ ၁၄၁၊ ၁၆၁၊ အခန္း(၅) ပုဒ္မ ၂၀၀၊ ၂၀၁၊ ၂၄၈၊ ၂၇၆၊ အခန္း(၆) ပုဒ္မ ၂၉၃၊ ၂၉၄၊ ၃၀၅၊ ၃၁၄၊ ၃၂၀၊ အခန္း(၁၁) ပုဒ္မ ၄၁၀ မွ ၄၃၂ ထိ၊ အခန္း(၁၂) ပုဒ္မ ၄၃၆ တုိ႔ရွိ ျပ႒ာန္းခ်က္မ်ားကုိ ျပင္ဆင္လုိလွ်င္ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ ကုိယ္စားလွယ္အားလုံး၏ ၇၅ ရာခုိင္ႏႈန္းေက်ာ္က ျပင္ဆင္ရန္ သေဘာတူလက္ခံၿပီးေနာက္ ျပည္လုံးကြၽတ္ ဆႏၵခံယူပြဲက်င္းပ၍ (ဆႏၵခံယူပြဲ က်င္းပ႐ုံသာမက) ဆႏၵမဲေပးခြင့္ရွိသူရဲ႕ ထက္၀က္ေက်ာ္ ဆႏၵမဲျဖင့္သာ ျပင္ဆင္ရမည္။. . .လုိ႔ ခြဲျခားသတ္မွတ္ထားပါတယ္။

စာဖတ္သူတုိ႔ ေဖာ္ျပပါ ပုဒ္မ ၄၃၆ (က) ကုိ ေသေသခ်ာခ်ာသာ ဖတ္ၾကည့္ၾကပါ။ ပုဒ္မခ်င္းအတူတူ က်န္ပုဒ္မေတြကုိေတာ့ ပုဒ္မ ၄၃၆ (ခ) အရ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ ကုိယ္စားလွယ္အားလုံး၏ ၇၅ ရာခုိင္ႏႈန္းေက်ာ္ ေထာက္ခံဆႏၵမဲနဲ႔ ျပင္ႏုိင္ေပမယ့္ ပုဒ္မ ၄၃၆ (က)ပါ ပုဒ္မေတြကုိေတာ့ ျပည္လုံးကြၽတ္္ဆႏၵခံယူပြဲ က်င္းပ႐ုံသာမက ဆႏၵမဲေပးခြင့္ရွိသူရဲ႕ ထက္၀က္ေက်ာ္ ဆႏၵမဲျဖင့္သာ ျပင္ဆင္ရမယ္လုိ႔ ခြဲျခားသတ္မွတ္ထားပါတယ္။

ဒါဟာ ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒကုိယ္ႏႈိက္က တန္းတူညီမွ်မႈရွိတဲ့ ဥပေဒမဟုတ္ဘဲ လုိရာဆြဲဥပေဒ ျဖစ္ေနတယ္ဆုိတာ ထင္ရွားေစတာပါပဲ။

ခြင့္တူညီမွ် ၀ါဒျဖဴစင္တဲ့ျပည္လုိ႔ ေၾကြးေၾကာ္သီဆုိေနတဲ့ ႏုိင္ငံေတာ္သီခ်င္းစာသား အဓိပၸာယ္နဲ႔အညီ ဖြဲ႕စည္းပုံဥပေဒ ျပန္လည္ျဖစ္ေအာင္ ျပင္ဆင္ေရးဆြဲေရးျဖစ္လာတာဟာ သဘာ၀က်တဲ့ ျဖစ္စဥ္ပါ။

တန္းတူရည္တူ မေပးထားတာရယ္၊ တစ္ဖက္သတ္ ခြဲျခားေရးဆြဲထားတာရယ္၊ ဖြဲ႕စည္းပုံကုိ ျပင္ဆင္ေရး ေတာင္းဆုိလာတာဟာ မလြဲမေသြ ၾကံဳေတြ႕လာရတဲ့ အခ်ိဳးအေကြ႕ပါ။ ဒါေၾကာင့္ လက္ရွိ ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒဟာ မလြဲမေသြ ျပင္ဆင္ရပါမယ္။

အထူးသျဖင့္ ပုဒ္မ (၅၉) (စ) ကုိ ျပင္ဆင္ရပါမယ္။ ထုိပုဒ္မက ႏုိင္ငံသားတုိင္း သမၼတျဖစ္ခြင့္ကုိ တားျမစ္ပိတ္ပင္ထားလုိ႔ ျဖစ္ပါတယ္။

အေရးႀကီးတာက ၅၉ ပါ (က)၊ (ခ)၊ (ဂ) နဲ႔ (င) တုိ႔ဟာ ျပည့္စုံလုံေလာက္ေနတဲ့ ဥပေဒျပ႒ာန္းခ်က္ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ ႏုိင္ငံသားတုိင္းအတြက္ လႊမ္းျခံဳမိေစပါတယ္။ ဒါထက္ေက်ာ္လြန္ၿပီး ပုဒ္မ (ဃ)နဲ႔ (ခ) ဟာ လုိရာကုိဆြဲ ေရးဆြဲထားတဲ့ တရားမွ်တမႈ (Fair and Justice) မရွိတဲ့ ဥပေဒ ျဖစ္ေနပါတယ္။

ႏုိင္ငံတကာအလယ္မွာ ထည္ထည္၀ါ၀ါ ေနထုိင္လုိတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒဟာ ေျခာက္ျပစ္ကင္း သဲလဲစင္မဟုတ္ေတာင္မွ တရားမွ်တျခင္း၊ လြတ္လပ္ျခင္း၊ ညီမွ်ျခင္းဟူေသာ ေလာကပါလတရား ထြန္းကားတဲ့ ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒမ်ိဳး ျဖစ္ေနသင့္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ႏုိင္ငံေတာ္အက်ိဳးကုိ စြမ္းစြမ္းတမံ ထမ္းေဆာင္လုိတဲ့ ႏုိင္ငံသားတုိင္း သမၼတျဖစ္ခြင့္ရွိရမွာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ အေျခခံဥပေဒကုိယ္ႏႈိက္က တန္းတူရည္တူ အခြင့္အေရးေပးရမွာ ျဖစ္ေၾကာင္းပါ။



Eleven Media Group