အမႈိက္ျပႆနာ အေျဖရွာမယ္ဆိုရင္

ပုိ႔စ္တင္ခ်ိန္ - 2/25/2014 03:07:00 PM

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕လယ္ ေရေျမာင္းမ်ားတြင္ ပိတ္ဆို႔ေနသည့္ အမႈိက္မ်ားကို ရွင္းလင္းေနသည့္ စည္ပင္ဝန္ထမ္းမ်ား (ဓာတ္ပံု – ေဂ်ပိုင္ / ဧရာဝတီ)

လူဦးေရ ထူထပ္တဲ့ ၿမိဳ႕ႀကီးေတြမွာ ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် အမႈိက္ေတြ တန္နဲ႔ခ်ီ ထြက္ရွိေနတာပါ။ အိမ္၊ စားေသာက္ဆိုင္၊ ေစ်း အစရွိတဲ့ ေနရာေတြက ထြက္လာတဲ့ အမႈိက္ေတြကို စနစ္တက် စြန္႔ပစ္မွသာ က်န္းမာေရးအတြက္ အေထာက္အကူ ျပဳမွာျဖစ္ပါတယ္။ ျဖစ္သလို စြန္႔ပစ္ထားတဲ့ အမႈိက္ေတြ ေနာက္ေဖးလမ္းၾကားမွာ၊ ေရေျမာင္းထဲမွာ၊ လမ္းေဘးမွာ ရွိေနတာဟာ ေကာင္းတဲ့လကၡဏာ မဟုတ္ပါဘူး။

အမႈိက္ဆိုရာမွာ ျပန္လည္အသုံးျပဳလို႔ရတဲ့ အမႈိက္ရွိသလို ျပန္လည္မသုံးျပဳမရတဲ့ အမႈိက္ရွိပါတယ္။ စကၠဴ၊ ပလတ္စတစ္ဘူး၊ ဘီယာဘူးခြံေတြဟာ ျပန္လည္အသုံးျပဳလို႔ရတဲ့ အမႈိက္ေတြပါ။ အရင္ကထက္စာရင္ ရန္ကုန္မွာ လမ္းေထာင့္ေတြ၊ ရပ္ကြက္ေတြမွာ အမႈိက္ပုံးေတြကို စည္ပင္က ထားေပးထားတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ တခုခက္ေနတာက အမႈိက္ပုံးထဲမွာ အမႈိက္ေတြ ျပည့္လွ်ံေနေပမဲ့ တခ်ဳိ႕ေနရာေတြမွာ အခ်ိန္မွန္ လာေရာက္သိမ္းဆည္းမႈ မရွိေတာ့ ပတ္၀န္းက်င္မွာပါ အနံ႔အသက္ ဆိုးေတြ ႐ႉ႐ႈိက္ေနရတာပါ။

စည္းကမ္းမဲ့ အမႈိက္စြန္႔ပစ္တာ ရွက္စရာေကာင္းတယ္ဆိုတဲ့အသိ နည္းပါးေနသူေတြေၾကာင့္ အမႈိက္ျပႆနာဟာ ၿမိဳ႕ျပအဂၤါရပ္ကို ၿခိမ္းေျခာက္ေနတာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။

လမ္းသြားရင္း ကြမ္းစားသူေတြက စည္းကမ္းမဲ့ လမ္းေပၚမွာ ကြမ္းတံေတြး ေထြးခ်သလို စီးကရက္ေသာက္တဲ့သူေတြက မီးေတာင္မၿငိႇမ္းဘဲ စီးကရက္တိုကို လမ္းေပၚ လႊင့္ပစ္ၾကပါတယ္။ လမ္းေဘးေစ်းသည္ေတြ အတြက္ အမႈိက္ပုံး ထားေပး ေပမယ့္ စည္းကမ္းမဲ့ စြန္႔ပစ္သူေတြ ရွိပါတယ္။ ကန္ထ႐ိုက္တိုက္ေတြမွာ ေလွကားတေလွ်ာက္ အမႈိက္ေတြပစ္ထားတာ ျမင္မေကာင္းေအာင္ ပါပဲ။ စီးကရက္တို၊ တစ္သွ်ဴး၊ အခ်ဳိရည္ဘူးခြံေတြကို အမ်ားဆုံး ေတြ႕ရပါတယ္။

ၿမိဳ႕ေတာ္ရန္ကုန္ရဲ႕ ေနာက္ေဖးလမ္းၾကားေတြဟာ အမႈိက္ေပါင္းစုနဲ႔ အညစ္ပတ္တကာ့ အညစ္ပတ္ဆုံးေနရာ ျဖစ္ေနပါတယ္။ ေရွ႕ကၾကည့္ရင္ တိုက္က လွလွပပ ရွိသေလာက္ ေနာက္ေဖးလမ္းၾကားမွာ ျခင္ေတြ၊ ျဖဳတ္ေတြ၊ ႂကြက္ေတြနဲ႔ အမႈိက္ေတြက မင္းမူေနပါတယ္။

အထပ္ျမင့္တိုက္မွာ ေနထုိင္သူေတြ အေနနဲ႔ စိတ္ဓာတ္ပါ အထက္တန္းက်ဖို႔ လုိပါတယ္။ တခါတုန္းက က်မဟာ ၄၁ လမ္းက ရွစ္လႊာအထိရွိတဲ့တိုက္ရဲ႕ ေျမညီထပ္မွာ ငွားေနခဲ့ဖူးပါတယ္။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ က်မတို႔ ငွားေနတဲ့အခန္းက ေရွ႕မွာ က်ဴရွင္သင္တဲ့ အခန္းရွိၿပီး ေနာက္က ပိုေနတဲ့ေနရာကို အခန္းအျဖစ္ ျပန္ဖြဲ႕ထားတာပါ။ အဲဒီေတာ့ အခန္းရဲ႕ ဖြဲ႕စည္းမႈအရ ေနာက္ေဖး လမ္းၾကားနဲ႔ နီးသြားပါတယ္။ ည ၉ နာရီခြဲ၊ ၁၀ နာရီ၀န္းက်င္ ေရာက္ရင္ တဘုန္းဘုန္း၊ တဒိုင္းဒိုင္းနဲ႔ အေပၚထပ္က ပုဂၢိဳလ္ ေတြက အမႈိက္ေတြ ပစ္ခ်ၾကပါတယ္။ ညပိုင္းတင္လား ဆိုေတာ့ မဟုတ္ျပန္ဘူး၊ နံနက္အေစာပိုင္းလည္း ပစ္ခ်ျပန္ေရာ။ ပစ္ခ်တဲ့ အမႈိက္အမ်ဳိးအစားက စုံလိုက္သမွ ဘုရားပန္း၊ စားႂကြင္းစားက်န္၊ ေရသန္႔ဗူးခြံက စလို႔ အမ်ဳိးသမီးသုံး ဂြမ္းထုပ္အထိပါပဲ။ ျမင္မေကာင္းေအာင္ မ်ားလာလို႔ အနံ႔ဆိုးေတြ ေန႔တိုင္း႐ႉရသလို လာရွင္းတဲ့သူေတြလည္း မရွိလို႔ ေနာက္ဆုံး ေျပာင္းေျပးခဲ့ရပါတယ္။

“ေနာက္ေဖးလမ္းၾကားသို႔ အမႈိက္မပစ္ရ၊ ေတြ႕ရွိက ဒဏ္ေငြ တေသာင္း” လို႔ ဆိုေပမဲ့ အမႈိက္ပစ္ခ်၊ မပစ္ခ်ဆိုတာ ေစာင့္ၾကည့္ဖို႔ လိုပါတယ္။ စည္းကမ္းေတြ၊ ဥပေဒေတြ ဘယ္ေလာက္ပဲ ထုတ္ျပန္ထား၊ ထုတ္ျပန္ထား အမွန္တကယ္ အေရးယူရမွာပါ။ ေစာင့္ၾကည့္တာ မရွိရင္ အမႈိက္ေတြကို ပစ္ခ်ၿမဲ ပစ္ခ်ေနၾကမွာပါ။ ဒါ့အျပင္ အမႈိက္သိမ္းဆည္းတဲ့ စနစ္ မွန္ကန္ဖို႔ လိုပါတယ္။ ေခါင္းေလာင္းတီး စနစ္ကို က်င့္သုံးမယ္ဆိုရင္ အမႈိက္ကား (ဒါမွမဟုတ္) အမႈိက္လွည္းက အခ်ိန္မွန္မွန္ လာရမွာပါ။ ေခါင္းေလာင္းတီး စနစ္ မဟုတ္ရင္၊ အမႈိက္ကား မလာႏိုင္ရင္ အမႈိက္ပုံးေတြကို လမ္းတိုင္းမွာ ထားေပးသင့္ ပါတယ္။

တခ်ဳိ႕ေတြက အမႈိက္ကို စနစ္တက် စြန္႔ပစ္ခ်င္တဲ့ စိတ္ရွိေပမယ့္ သူတို႔ေနတဲ့ေနရာ အနီးတ၀ိုက္မွာ အမႈိက္ပုံးမရွိလို႔ အခက္ေတြ႕ရတာလည္း ရွိပါတယ္။ အမႈိက္သိမ္းတဲ့ လွည္းက အခ်ိန္မွန္ မလာရင္၊ အမႈိက္ပုံး မရွိရင္ စည္းကမ္းမဲ့ အမႈိက္ ပစ္မိေအာင္ တြန္းပို႔သလို ျဖစ္ေနတာ သတိျပဳသင့္ပါတယ္။ ေစ်း၀ယ္စင္တာေတြက ေပးတဲ့ အိတ္ေတြကို အမႈိက္အိတ္ေတြ အျဖစ္ ျပန္အသုံးျပဳႏိုင္ရင္ ေတာ္ေတာ္ေလး အဆင္ေျပႏိုင္ပါတယ္။ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ အျဖဴေရာင္အိတ္ေတြ မသုံးဘဲ အစိမ္း၊ အျပာ အစရွိသျဖင့္ အိတ္ေတြကို အေရာင္ သတ္မွတ္ထားရင္ အမႈိက္အိတ္ သီးသန္႔ထပ္ဝယ္စရာ မလိုေတာ့ပါဘူး။

က်မသူငယ္ခ်င္း တေယာက္က သန္လ်င္မွာေနၿပီး အမႈိက္ကို စည္းကမ္းတက် စြန္႔ပစ္ခ်င္သူပါ။ သူက အျပင္သြားရင္း အမႈိက္ထုပ္ကို အပင္ပန္းခံ သယ္ခဲ့ေပမယ့္ အနီး၀န္းက်င္မွာ အမႈိက္ပုံးမရွိေတာ့ အခက္ေတြ႕ရတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ အမႈိက္လွည္းက အခ်ိန္မွန္ မလာတဲ့အခါ အမႈိက္ပစ္ဖို႔ အဆင္မေျပပါဘူးတဲ့။

ထုိင္းႏိုင္ငံမွာရွိတဲ့ တခ်ိဳ႕ၿမိဳ႕ေတြမွာဆိုရင္ ရပ္ကြက္တံဆိပ္ ႐ိုက္ထားတဲ့ အမႈိက္အိတ္ေတြကို အလြယ္တကူ ၀ယ္ယူ ရႏိုင္တယ္လို႔ ၾကားဖူးပါတယ္။ အမႈိက္အိတ္ တအိတ္ကို ၈ ဘတ္ ေပးရၿပီး အမႈိက္ထည့္ထားတဲ့အိတ္ကို အိမ္ေရွ႕မွာခ်ထားရင္ ၂ ရက္တခါ အမႈိက္လာသိမ္းေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလး အဆင္ေျပပါတယ္။

အမႈိက္ေတြကို စနစ္တက် စြန္႔ပစ္တတ္ဖို႔ အေရးႀကီးသလို စနစ္တက် သိမ္းဆည္းတတ္ဖို႔ အေရးႀကီးပါတယ္။ ဒါ့ထက္ပိုၿပီး အေရးႀကီးတာက အမႈိက္ေတြကို ေတြ႕ကရာေနရာ လႊင့္ပစ္တတ္တဲ့၊ ေအာက္တန္းက်တဲ့ စိတ္ဓာတ္ကို ျပင္ဆင္ဖို႔ပါ။ မေလးရွားက ျပန္လာတဲ့ ကဗ်ာဆရာတေယာက္က ေျပာဖူးပါတယ္။ မေလးရွားမွာ ရပ္ထားတဲ့ ကားေတြေပၚ ကြမ္းတံေတြး ေထြးခ်ၿပီဆိုရင္ “ ျမန္မာေတြပဲ” လို႔ ေျပာေလ့ရွိသတဲ့။ စည္းကမ္းမဲ့တဲ့ စ႐ိုက္ကို ေဖ်ာက္ပစ္လို႔ မရႏိုင္ဘူးဆိုရင္ ႏိုင္ငံရပ္ျခားမွာ ကိုယ့္တိုင္းျပည္၊ ကိုယ့္လူမ်ဳိးရဲ႕သိကၡာ က်ဆင္းေစတယ္ဆိုတာ မေမ့သင့္ပါဘူး။

ၿမိဳ႕ပတ္ရထားေပၚမွာဆိုရင္ ေနၾကာေစ့စားသူကစား၊ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ေတြကို ျပန္စည္း၊ ေနၾကာေစ့ခြံေတြကို ရထားၾကမ္းျပင္ ေပၚမွာ လႊင့္ပစ္၊ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ လွီးျဖတ္ရာက ထြက္လာတဲ့ အမႈိက္ေတြနဲ႔ ျမင္မေကာင္းေအာင္ပါပဲ။ ေရစီးေရလာ ေကာင္းရမယ့္ ေရေျမာင္းမွာလည္း အမႈိက္ေတြနဲ႔ ပိတ္ဆို႔ေနေတာ့ မိုးနည္းနည္းရြာလိုက္တာနဲ႔ ေရလွ်ံလာပါတယ္။

က်မ ေရာက္ခဲ့ဖူးတဲ့ ပဲခူးၿမိဳ႕နယ္၊ ေက်ာက္တန္းေက်းရြာက “ပန္းပ်ဳိးလက္” ဘုန္းေတာ္ႀကီးသင္ ပညာေရးေက်ာင္းဟာ ၁၆ ဧကနီးပါး က်ယ္၀န္းပါတယ္။ အံ့ၾသစရာေကာင္းတာက အဲဒီေလာက္က်ယ္၀န္းတဲ့ ဧရိယာမွာ ဟိုတစ၊ ဒီတစ ျပန္႔က်ဲေနတဲ့ အမႈိက္ရယ္လို႔ မေတြ႕ရတာပါပဲ။ အေၾကာင္းက အမႈိက္ပုံးေတြကို အေရာင္ခြဲျခားၿပီး စနစ္တက် ထားရွိေပးလို႔ပါ။ အမႈိက္စြန္႔ပစ္ရင္ ေျမၾသဇာျဖစ္ေစတဲ့ အမႈိက္၊ ျပန္လည္အသုံးျပဳလို႔ရတဲ့ အမႈိက္ဆိုၿပီး သူ႔အမႈိက္ပုံးအလိုက္ ပစ္ေစပါတယ္။

အဲဒီလို ျပန္လုပ္စီမံထားတဲ့အတြက္ ေက်ာင္းသားကေလးေတြဟာ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္ ထိန္းသိမ္းေရးကို တဘက္က နားလည္ သေဘာေပါက္လာသလို၊ အမႈိက္ကို စည္းကမ္းမဲ့ ပစ္တတ္တဲ့ အက်င့္လည္း မရွိေတာ့ပါဘူး။

အမႈိက္ေတြထဲမွာ အလြယ္တကူ မေဆြးျမည့္ႏိုင္တဲ့ ႂကြပ္ႂကြပ္အိတ္ သုံးစြဲမႈကို တတ္ႏိုင္သေလာက္ ေလွ်ာ့ခ်ေပးသင့္ပါတယ္။ အခုက်ေတာ့ လက္ဖက္ရည္၀ယ္လည္း ႂကြပ္ႂကြပ္အိတ္၊ ဟင္း၊ ထမင္း၀ယ္လည္း ႂကြပ္ႂကြပ္အိတ္ ျဖစ္ေနေတာ့ ႂကြပ္ႂကြပ္အိတ္ေတြကို ေရေျမာင္းထဲမ်ားေနရင္ ဘယ္လိုမွ ေရစီးေရလာ မေကာင္းႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ စည္ပင္ကေန အမႈိက္အိတ္ ၀ယ္ယူႏိုင္တယ္ ဆိုေပမယ့္ တခ်ဳိ႕ေနရာေတြမွာ ၀ယ္လို႔မရတာ၊ အနည္းဆုံး ၁၀ အိတ္မွ ေရာင္းမယ္ဆိုတာ ေတြ႕ဖူးပါတယ္။ အမႈိက္အိတ္ကို ဘယ္သူမဆို လက္လွမ္းတမီနဲ႔ ၀ယ္ယူႏိုင္ေအာင္ စီစဥ္ေပးသင့္ပါတယ္။

စြန္႔ပစ္ အမႈိက္ကေန လွ်ပ္စြမ္းစြမ္းအင္ ထုတ္ယူမယ္ဆိုတဲ့ သတင္းေတြၾကားရေတာ့ ၀မ္းေျမာက္မိတာ အမွန္ပါ။ အမွန္တကယ္သာ အေကာင္အထည္ ေပၚလာမယ္ဆိုရင္ လွ်ပ္စစ္စြမ္းအား လိုအပ္ခ်က္ကို တဘက္တလမ္းက ျဖည့္ဆည္း ေပးႏိုင္မွာ ျဖစ္သလို၊ အမႈိက္ေတြလည္း အလဟသ မျဖစ္ေတာ့ပါဘူး။ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ကေန ထြက္ရွိတဲ့ အမႈိက္ဟာ တေန႔မွာ တန္ခ်ိန္ ၁၆၅၀ ရွိေနတယ္လုိ႔ သိထားပါတယ္။

ၿမိဳ႕ျပအဂၤါရပ္မွာ တုိက္တာ အေဆာက္အဦေတြ လွပေန႐ုံနဲ႔ မျပည့္စုံေသးပါဘူး။ တေန႔ တေန႔ထြက္ရွိလာတဲ့ အမႈိက္ေတြကို စနစ္တက် စြန္႔ပစ္ဖို႔၊ အမႈိက္သိမ္းစနစ္ မွန္ကန္ဖို႔၊ အမႈိက္သိမ္းတဲ့အခ်ိန္ မွန္ကန္ဖို႔ အထူးအေရးႀကီးပါတယ္။ အမႈိက္ သိမ္းဆည္းေရးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး တာ၀န္ရွိသူေတြက စနစ္တက် စီမံခန္႔ခြဲရမွာ ျဖစ္သလို ျပည္သူေတြဘက္ကလည္း တာ၀န္ယူမႈရွိရွိနဲ႔ အမႈိက္စြန္႔ပစ္တတ္ သူေတြ ျဖစ္ဖို႔ လိုအပ္ေနေၾကာင္း တင္ျပလိုက္ရပါတယ္။

ဧရာ၀တီ