ကၽြန္ေတာ္မွားဖူးသလုိ ေျပာဆုိပါမည္ - ျမတ္ေဆြ
ပုိ႔စ္တင္ခ်ိန္
- 2/16/2014 11:02:00 AM
ေမြးျမဴေရး၊ ေရလုပ္ငန္းႏွင့္ ေက်းလက္ေဒသဖြံ႕ၿဖိဳးေရး၀န္ႀကီးဌာန ျပည္ေထာင္စု၀န္ႀကီး ဦးအုန္းျမင့္၏ ေျပာစကားမ်ားေၾကာင့္ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္မွာ လႈပ္ရွားသြားၿပီး လႊတ္ေတာ္၌ မွတ္တမ္းတင္၍ ေစာင့္ၾကည့္ သြားမည္ဆုိေသာ သတင္းတစ္ ပုဒ္ကုိ ဖတ္လုိက္ရတယ္ဗ်ာ။
၀န္ႀကီးဦးအုန္းျမင့္ တနသၤာရီတုိင္း ေဒသႀကီးႏွင့္ မေကြးတုိင္းေဒသႀကီးရွိ ေက်းရြာမ်ားသုိ႔မၾကာမီက ခရီးထြက္စဥ္က ေျပာၾကားတဲ့ စကားသံမ်ားလြန္စြာ ၾကမ္းတမ္း႐ုိင္းစုိင္းတယ္လုိ႔ သတင္းေတြ ထြက္ လာပါတယ္။ သူေျပာတဲ့စကားလုံးမ်ားဟာ နားႏွင့္မနာ ဖ၀ါးႏွင့္နာပါလုိ႔ ေျပာရမတတ္ ျဖစ္ေနလုိ႔ မတင္ျပလုိေတာ့ပါဘူး။ မၾကာခင္က ထြက္ခဲ့တဲ့ဂ်ာနယ္မ်ား၊ သတင္း စာမ်ားမွာ အက်ယ္တ၀င့္ပါၿပီးလုိ႔ ထပ္မံ တင္ျပစရာအေၾကာင္း မရွိေတာ့ ပါဘူး။
ျပည္သူလူထုကုိ ေစာ္ကားေမာ္ကား ေျပာၾကားမႈႏွင့္ ပတ္သက္ၿပီး ျပန္ၾကားေရး ၀န္ႀကီး ဦးေအာင္ၾကည္က ခုသာခံသာရွိေအာင္ ေလွ်ာက္လဲေပမယ့္ ဘယ္သူကမွ လက္ခံလုိပုံ မရဘူးဗ်ာ။ ႏုိင္ငံေရးေလာက စာနယ္ဇင္း ေလာကမွာ အေတာ္ဂယက္ ႐ုိက္သြားပါတယ္။ …
ျမန္မာစကားမွာ အေျပာမတတ္ေတာ့ ဆဲသလုိဆုိတဲ့ ဆုိ႐ုိးရွိပါတယ္။ ၀န္ႀကီးဦး အုန္းျမင့္က အေျပာမတတ္႐ုုံ တင္မက ခပ္႐ိုင္း႐ုိင္း ေျပာဆုိမႈေတြေ ၾကာင့္ ျပႆနာေတြ တစီတတန္းႀကီးျဖစ္ရတာပါ။
ႏုိင္ငံ့ေခါင္းေဆာင္ဆုိတာ ယဥ္ေက်းမႈ ရွိရမယ္။ ေျပာဆုိရာမွာ ေဖာ့ဖေယာင္းလုိ ေပ်ာ့ေပ်ာင္းရမယ္လုိ႔ ေခတ္ အဆက္ဆက္ ဆုိစကားရွိခဲ့ပါတယ္။ အဲဒါကုိ သတိမျပဳလုိ႔ ျဖစ္ရတယ္လုိ႔ပဲ ေကာက္ယူပါရေစ။
၀န္ႀကီးမေျပာႏွင့္ သာမန္စာေရးသူ တစ္ဦးျဖစ္တဲ့ မိမိအေနနဲ႔လည္း တစ္ခ်ိန္က အေရးမတတ္လုိ႔ အေတာ္ကေလး“ေဂ်ာက္” (ေခ်ာက္) က်ခဲ့ပုံကုိ သတိတရတင္ျပပါရေစ။
လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ ၄၀ေက်ာ္ေတာ္လွန္ေရး ေကာင္စီေခၚ စစ္အစုိးရ လက္ထက္ကပါ။ ထုိအခ်ိန္က စာေပ ကင္ေပတုိင္ လုိ႔ ေခၚေန ၾကတဲ့ စာေပစိစစ္ေရးကလည္း လက္သံ ေျပာင္ေနေတာ့ စာေပသမားစာေရးဆရာ ဆုိသူမ်ားဟာ ဂ႐ုတစုိက္ မိမိစာကေလး အပိတ္မခံရ၊ အျဖတ္မခံရေအာင္ ႀကိဳးစား ေရးေနၾကရပါတယ္။
အဲဒီအခ်ိန္အခါမွာ ကၽြန္ေတာ္ဟာ အေရးမတတ္မႈေၾကာင့္ “ေခ်ာက္” က်ခဲ့ဖူးပါ တယ္။ ျဖစ္ရပုံကေတာ့ စာေရးဆရာ အခ်င္းခ်င္းဆုိၾကပါစုိ႔။ ကၽြန္ေတာ္က ထုိစဥ္က ေသာင္းေျပာင္းေထြလာ မဂၢဇင္းမွာ“စာခ်စ္သူ” အမည္နဲ႔စာအုပ္ အညႊန္းေရးသားပါတယ္။ လစဥ္ထြက္စာအုပ္ေတြထဲက လက္လွမ္းမီ သမွ် လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ခံစားခ်က္နဲ႔ေရး ပါတယ္။
တစ္ေန႔မွာေတာ့ စာေရးဆရာႀကီး ေအာင္သင္းက စာတစ္ပုဒ္ေရးလာပါတယ္။ သူ႔စာကေတာ့ ဘ၀သ႐ုပ္ေဖာ္ ၀တၳဳေတြ အေၾကာင္းပါ။ သူ႕စာထဲမွာ ဘယ္လုိညႊန္း ထားသလဲဆုိေတာ့ ခင္ေမာင္ေအး(မႏၲေလး) ေရးတဲ့ ေတာလုိက္ မုဆုိး၀တၳဳေတြဟာလည္း တကယ္ေတာ့ ဘ၀သ႐ုပ္ေဖာ္ ၀တၳဳေတြ ပါပဲ။ ေတာေနသတၱ၀ါတုိ႔ ဘ၀ကုိ ေဖာ္က်ဴး တာပဲမဟုတ္လား။ အဆင့္အတန္းျမင့္ပါတယ္ စသည္ျဖင့္ေရးထားတယ္ဗ်ာ။ အဲဒီ အခ်ိန္က ဆရာခင္ ေမာင္ေအး (မႏၲေလး)ဟာ စာနယ္ဇင္းေကာ္ပုိေရးရွင္းမွာ ညႊန္ခ်ဳပ္ပါ။ စာနယ္ဇင္းေတြနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ အေရး ပါတဲ့ အရာရွိႀကီးပါ။
ကၽြန္ေတာ္ဟာ ဆရာေအာင္သင္းစာကုိ ဖတ္ၿပီး ဘ၀င္မက်ျဖစ္လုိက္ မိတယ္ဗ်ာ။ မုဆုိး၀တၳဳေတြကုိ ဘ၀ သ႐ုပ္ေဖာ္လုိ႔ တင္စားတာ မႀကိဳက္ပါ။ အဲဒါနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ စာအုပ္ခန္းကေန ျပန္ေရးမိပါတယ္။
စာေရးဆရာေအာင္သင္းက မုဆုိး ၀တၳဳေတြကုိလည္း ဘ၀သ႐ုပ္ေဖာ္တာပါပဲ လုိ႔ ““မ်က္ႏွာလုိ မ်က္ႏွာ ရ””ေရးေဖာ္ရေလ သည္ဆုိၿပီး ေရးလုိက္မိတယ္ဗ်ာ။ အဓိပၸာယ္က ဆရာေအာင္သင္းဟာ ခင္ေမာင္ေအး (မႏၲေလး) ဆုိတဲ့ အရာရွိစာေရးဆရာကုိ “ဖား” ေရးတယ္လုိ႔ထြက္သြားပါတယ္။
အမွန္ကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္စကားလုံး အေရြးမွားသြားတယ္။ ဆရာေအာင္သင္း မ်ားစြာ စိတ္ဆုိးေနေၾကာင္းလည္း ၾကားသိ လုိက္ရပါတယ္။
တကယ္ဆုိရင္ စာေရးဆရာ ေအာင္သင္းက မုဆုိး၀တၳဳေတြကုိ ဘ၀သ႐ုပ္ေဖာ္ ပါပဲလုိ႔ “မ်က္စိမွိတ္” ေရးလုိက္ တယ္ဆုိရင္ ေတာ္ေသးတာေပါ့။ ခံသာပါတယ္။ “မ်က္ႏွာလုိ မ်က္ႏွာရ” ဆုိတာ လြန္သြားတယ္ဗ်ာ။
မၾကာခင္မွာပဲ ေမာ္လၿမိဳင္စာေပေဟာ ေျပာပြဲမွာ ဆရာေအာင္သင္းႏွင့္ ဆုံေတြ႕ရ ပါတယ္။ ကဗ်ာဆရာ ေမာင္ျမင့္ျမတ္၊ သာယာ၀တီ စမ္းစမ္းႏြဲ႕တုိ႔လည္း ပါပါတယ္။ ေဟာ ေျပာပြဲမစခင္ ေကၽြးေမြးဧည့္ခံပြဲျပဳ လုပ္ပါတယ္။
အဲဒီအခါမွာ ဆရာေအာင္သင္းက ယမကာေလးေထြေထြနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ စာအေရးအသားက်ဴးလြန္မႈကုိ အားရပါးရခ်ဲ ပါေတာ့တယ္။ ေမာ္လၿမိဳင္ေဒသ ေကာလိပ္ ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးနဲ႔ လူႀကီးအခ်ဳိ႕လည္းရွိေန ပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ့္အေနနဲ႔ ဆရာေအာင္သင္း နဲ႔ပတ္သက္လုိ႔ မလုိလားအပ္တဲ့ မ်က္ႏွာလုိ မ်က္ႏွာရဆုိတဲ့စကားလုံးကုိ သုံးလုိက္မိတာ မ်ားသြားပါတယ္လုိ႔ ၀န္ခံလုိက္တယ္ဗ်ာ။
လူဆုိတာ အေျပာအဆုိ၊ အေရးအသား မွားတတ္ပါတယ္။ လူတုိင္း အမွားႏွင့္မကင္း ႏုိင္ပါ။ သုိ႔ေသာ္မွား ေျပာမိရင္၊ မွားေရးမိရင္ မွားေၾကာင္း ၀န္ခံရပါတယ္။ ၀န္ခံရဲတာ ဟာ သတိ္ၱပါပဲ။
သတိ္ၱဆုိတာ သူတစ္ပါးကုိ လုပ္ရဲကုိင္ရဲ ေျပာရဲဆုိရဲတာမွ သတိ္ၱလုိ႔ မေခၚပါ။ မိမိရဲ႕အမွားကုိသာ ႐ုိးသားစြာ ၀န္ခံတတ္ရင္ သတိ္ၱရွိတယ္လုိ႔ ေခၚဆုိရမွာပါ။
ကၽြန္ေတာ့္အယူအဆေျပာပါရေစ။ မၾကာခင္က ျပည္ေထာင္စု၀န္ႀကီးဟာ အမ်ားျပည္သူေရွ႕မွာ ေျပာမွား ဆုိမွားေတြ ရွိခဲ့တယ္ဗ်ာ။ လႊတ္ေတာ္ထဲ ေရာက္သည္ အထိ တစ္ႏုိင္ငံလုံး ဟုိးေလးတေၾကာ္ ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။
အမွားပါပဲ။ ဒီအမွားလုိ ျပည္ေထာင္စု ၀န္ႀကီးက “သတိ္ၱရွိစြာနဲ႔” က်ဳပ္မွားသြားတယ္ ဗ်ာလုိ႔ စကားေလးတစ္လုံး ဆုိလုိက္ရင္ အားလုံးၿပီးသြားမွာပါ။ ယဥ္ေက်းေသာ ျမန္မာ လူမ်ဳိးေတြပီပီ ခြင့္လႊတ္ၾကဖုိ႔ မခဲယဥ္းဘူး ထင္ပါ တယ္။ ဒါကကၽြန္ေတာ့္ အယူအဆပါ။
၀န္ႀကီးအယူအဆႏွင့္ ျပည္သူအမ်ား ရဲ႕သေဘာထားက ဘယ္လုိလဲဆုိတာ ဆက္လက္ ေတြးေတာၾကေစ လုိေၾကာင္းပါဗ်ာ။
myanmarthandawsint
