အနာဂတ္ အိပ္မက္မ်ားႏွင့္ ေ၀စည္ေနသည့္ ေက်ာင္းကေလး
ပုိ႔စ္တင္ခ်ိန္
- 2/20/2014 08:44:00 PM
အလႉရွင္မ်ား ပစၥည္းေ၀ေနသည္ကို တန္းစီယူေနစဥ္ (ဓာတ္ပုံ - သစ္ေနမိုး / ဧရာဝတီ)အလႉရွင္မ်ား ေ၀မည့္ ပစၥည္းမ်ားကို ေစာင့္ဆိုင္းေနသည့္ ေက်ာင္းသားေလးမ်ား (ဓာတ္ပုံ - သစ္ေနမိုး / ဧရာဝတီ) အလႉရွင္မ်ားကို ႏႈန္ဆက္ေနသည့္ ေက်ာင္းသူေလးမ်ား (ဓာတ္ပုံ - သစ္ေနမိုး / ဧရာဝတီ)
အျဖဴႏွင့္အျပာ အပၚေအာက္ ယူနီေဖာင္း ကုိယ္စီ ၀တ္ဆင္ထားၾကသည့္ သနပ္ခါးေဖြးေဖြးႏွင့္ ကေလးငယ္မ်ား နံနက္ခင္း ေနေရာင္ ေအာက္တြင္ စီရရီ ရွိေနၾကသည္။
သူတုိ႔အတြက္ ခြဲတမ္းက်ျဖင့္ ေ၀ေပးေနေသာ ပစၥည္းမ်ားကုိ အလွည့္က်ရယူရန္ တန္းစီေစာင့္ဆုိင္းေနၾကျခင္း ျဖစ္သည္။
ထုိအခ်ိန္၌ပင္ ေလာ္စပီကာ အသံက်ယ္က်ယ္က လြင့္ပ်ံ႕၍ လာသည္။
“ေက်ာင္းသားေတြ ညီညီစီၾကပါ ၊ ေနာက္တပတ္ ျပန္မပတ္နဲ႔ေနာ္၊ အလႉရွင္ေတြ ေတြ႔သြားရင္ ရွက္စရာေကာင္းမယ္….”
ျမင္ကြင္းေနရာက ရန္ကုန္တုိင္းေဒသႀကီး တြံေတးၿမိဳ႕နယ္အတြင္းရွိ ဘုရားႀကီး မဂၤလာတုိက္ေက်ာင္း၊ မဂၤလာ လူငယ္ဖြံ႔ၿဖိဳးေရး ပရဟိတ ေက်ာင္း၀င္းအတြင္း ျဖစ္ၿပီး ေလာ္စပီကာကုိ ေအာ္ေနသူမွာ အုပ္ခ်ဳပ္သူ ေက်ာင္းထုိင္ ဘုန္းေတာ္ႀကီး ျဖစ္ပါသည္။
ဓနိမိုး၊ ထရံကာ၍ ေက်ာင္းသား ဦးေရ ၅၀ ျဖင့္ ၁၉၉၉ ခုႏွစ္တြင္ စတင္ခဲ့ရေသာ မဂၤလာလူငယ္ဖြံ႔ၿဖိဳးေရး ပရဟိတေက်ာင္း ကေလး သည္ ယခုအခ်ိန္တြင္ အိပ္ေဆာင္ စာသင္ေဆာင္ေပါင္းမ်ားစြာႏွင့္ ေက်ာင္းသားေပါင္း ၁၀၀၀ ေက်ာ္ကုိ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေပးႏုိင္ေနၿပီး အလႉရွင္မ်ားလည္း အၿမဲလိုပင္ လာေရာက္ေနၾကၿပီ ျဖစ္သည္။
မတူညီသည့္ ေဒသအသီးသီးမွ မိဘမဲ့ ကေလးငယ္ေလးမ်ားႏွင့္ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးသည့္ ကေလးမ်ားအတြက္ ထုိေက်ာင္းကေလးက ပညာရည္ ျဖည့္ဆည္းရင္း ခရီးတေထာက္နားကာ အနာဂတ္အိပ္မက္ေတြ မက္ခြင့္ရွိလာသည့္ ေနရာကေလးတခု ျဖစ္လာခဲ့သည္။
ေက်ာင္းကေလးသုိ႔ ဘ၀ပုံစံအမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ သူတုိ႔ေလးေတြ ေရာက္လာခဲ့ၾကသည္။ ေရာက္ရွိလာခဲ့ၾကပုံေတြက တဦးႏွင့္တဦးမတူညီၾက သလုိ အိပ္မက္ေတြကလည္းမတူညီၾက။ သုိ႔ေသာ္ ထုိေက်ာင္းကေလးက သူတုိ႔ေလးေတြ၏ အားေမြးစရာ ေနရာကေလးတခု အေနႏွင့္ ျဖစ္တည္ခဲ့သည္။
“အေမက သမီးကုိေမြးအၿပီးမွာ ဆုံးတယ္၊ အေဖကလည္း ေနာက္တႏွစ္ေလာက္မွာ ပင္လယ္ထဲငါဖမ္းထြက္ရင္း ေလွေမွာက္ၿပီး ပါသြား တယ္၊ အိမ္ေဘးနားက အစ္မႀကီးေတြလုိက္ပုိ႔လုိ႔ သမီး ဒီကုိေရာက္လာခဲ့ရတာ”ဟု အသက္ ၁၃ ႏွစ္ အရြယ္ မေအးၿငိမ္းသူက လွံ်ထြက္လာေတာ့မည့္ မ်က္ရည္ေတြကုိထိန္းရင္း သူ၏ ငယ္ဘ၀ျဖစ္စဥ္ကုိ အသံဖြဖြေလးျဖင့္ ေျပာျပရွာသည္။
ျမန္မာျပည္ေအာက္ပုိင္း ဟုိင္းႀကီးကြ်န္းတြင္ေမြးဖြားၿပီး မိဘမဲ့ျဖစ္ခဲ့ရသည့္ သူ႔အတြက္ ဤေက်ာင္းကေလးသည္ ဘ၀တူမ်ားစြာႏွင့္ ဆုံေတြ႔ခြင့္ရၿပီး ပညာ ဆက္လက္သင္ၾကားခြင့္ ရရွိခဲ့သည့္ေနရာတခုလည္း ျဖစ္ခဲ့သည္။
မဂၤလာ လူငယ္ဖြံ႕ၿဖိဳးေရး ပရဟိတေက်ာင္းသုိ႔ မေအးၿငိမ္းသူ ေရာက္ခဲ့သည္မွာ ၅ ႏွစ္ေက်ာ္ၿပီ ျဖစ္သည္။ စတုတၱတန္း ပညာကုိ သင္ယူေနသည့္ သူ႔တြင္ ဘ၀ရည္မွန္းခ်က္ အိပ္မက္မ်ားလည္း ရွိေနၿပီ ျဖစ္သည္။
ေက်ာင္းအိပ္ ေက်ာင္းစားဘ၀ အေဆာင္အတူေန အေပါင္းအသင္း သူငယ္ခ်င္းမ်ားအၾကားတြင္ အၿမဲလုိလုိ သီခ်င္းဆုိျပရေလ့ရွိေသာ သူက အမွန္တကယ္လည္း အဆုိေတာ္ျဖစ္ခ်င္သည့္ အိပ္မက္ရွိသည္ဟု ေျပာသည္။
“သမီး သီခ်င္းဆုိျပလုိ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြက လက္ခုပ္တီး အားေပးရင္ စိတ္ထဲမွာေပ်ာ္တယ္၊ တခ်ိန္က်ရင္ အလုပ္လုပ္၊ ပုိက္ဆံစုၿပီး ကုိယ္ျဖစ္ခ်င္တဲ့ အရာကုိ ျဖစ္ေအာင္လုပ္ဖုိ႔ ဆုံးျဖတ္ထားတယ္”ဟု မေအးၿငိမ္းသူ က ေျပာျပသည္။
လက္ေတြ႔ဘ၀ကုိ အားေမြး ျဖတ္သန္းရင္း၊ အနာဂတ္ကုိေမွ်ာ္ၾကည့္ရင္း အိပ္မက္မ်ား ရွိေနသည္မွာ မေအးၿငိမ္းသူ တဦးတည္း မဟုတ္ပါ။ ထိုေက်ာင္းကေလးရွိ အျခား အျခားေသာ ကေလးငယ္ေပါင္း မ်ားစြာတြင္လည္း အိပ္မက္မ်ား ရွိေနၾကသည္။
ပရဟိတေက်ာင္းတြင္ ေနၾကသည့္ လူငယ္ေလးမ်ားပီပီ ပရဟိတလုပ္ငန္းကုိ ျမတ္ျမတ္ႏုိးႏုိးတြယ္တာလာၿပီး ယခုအခိ်န္ကတည္း က ပင္ ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိေနသည့္ ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူကေလးမ်ားလည္း ရွိၾကသည္။
“ႏုိင္ငံတကာေတြ ေလ့လာတာတုိ႔၊ သမီးတုိ႔လုိိေက်ာင္းမွာ ကေလးေတြကုိ ေထာက္ပ့ံႏုိင္တဲ့ ေဖာင္ေဒးရွင္းဖြင့္တာတုိ႔၊ လႉတာတုိ႔ အဲဒီ လုိ အလုပ္ေတြ လုပ္ခ်င္တယ္၊ သမီးတုိ႔ေက်ာင္းမွာပဲ အဂၤလိပ္ေတြလာရင္ သူတုိ႔နဲ႔ အဂၤလိပ္လုိေျပာတာကုိ အားက်တယ္၊ ေက်ာင္း ပညာေရးၿပီးရင္ ကုိယ့္ေျခေထာက္ေပၚ ကုိယ္ရပ္တည္ၿပီး စကားျပန္ျဖစ္ဖုိ႔လုပ္မယ္”ဟု ပရဟိတေက်ာင္းသုိ႔ ေရာက္ေနသည္မွာ ၈ ႏွစ္ ရွိၿပီျဖစ္သည့္ ခုႏွစ္တန္း ေက်ာင္းသူေလး မထက္ထက္ခုိင္က ေျပာသည္။
အသက္ ၁၃ ႏွစ္ အရြယ္ ေရာက္ေနၿပီျဖစ္သည့္ မိဘမဲ့ မိန္းကေလးငယ္တဦး၏ အနာဂတ္အိပ္မက္တြင္ ပရဟိတလုပ္ငန္းမ်ားက အျမစ္ တြယ္ေနေပသည္။
သုိ႔ေသာ္ ထုိသုိ႔ေသာ အနာဂတ္ ပန္းကေလးမ်ားကုိ ဘြဲ႔ရသည္အထိ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ ေစာင့္ေရွာက္ရသည့္ ေက်ာင္းကေလး၌ အခက္ အခဲမ်ားစြာ ရွိေနပါသည္။
ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူေပါင္း ၁၀၀၀ ေက်ာ္ႏွင့္အတူ တေန႔လွ်င္ ပ်မ္းမွ် က်ပ္ သုံးသိန္း ေက်ာ္ ကုန္္က်စရိတ္ရွိသည့္ ေက်ာင္း၏ လည္ပတ္မႈအတြက္ ပင္တုိင္အမာခံ အလႉရွင္မရွိျခင္းက တခါတရံ၌ ခက္ခဲက်ပ္တည္းမႈ ႀကံဳေတြ႕ရသည္ဟု ေက်ာင္းထုိင္ ဘုန္းေတာ္ႀကီး က ဆုိသည္။
“ပင္တုိင္အလႉရွင္ မရွိဘူး၊ ဒီလ အလႉရွင္လာတယ္၊ ဒီလမွာ စားတယ္၊ ပုိရင္လည္း ေနာက္လမွာထားတယ္၊ တခါတေလလည္း ဆန္ဆုိင္္ေတြမွာ အေႂကြး တင္တာေပါ့၊ ဆန္ဆုိင္ေတြ၊ ကုန္စုံဆုိင္ေတြကုိ ဘုန္းႀကီးကေျပာထားတယ္၊ အလႉရွင္ မလာတာနဲ႔ႀကဳံရင္ ဘုန္းႀကီးတုိ႔ကုိ ေပးပါေပါ့၊ ျပန္ဆပ္ပါမယ္၊ စိတ္မပူပါနဲ႔လုိ႔ ေျပာရတယ္၊ ေနာက္လမရဘူးဆုိရင္ အေႂကြးတင္တယ္”ဟု ေက်ာင္းထိုင္ ဘုန္းေတာ္ႀကီးက မိန္႔သည္။
လူမႈ၀န္ထမ္း ဦးစီးဌာန၏ အသိအမွတ္ျပဳ ေက်ာင္းလည္းျဖစ္၊ ပညာေရး၀န္ႀကီးဌာန၏ အသိအမွတ္ျပဳ ေက်ာင္းလည္းျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ ႏွစ္ အလုိက္ ေထာက္ပံ့မႈတခ်ိဳ႕ ရရွိသည္ဟု ဘုန္းေတာ္ႀကီးက ဆုိသည္။
“လူမႈ၀န္ထမ္းက ေထာက္ပံ့မႈရဖူးတာက တႏွစ္ကုိ ၁၀ သိန္းရဖူးတယ္၊ သိန္း၂၀ ရဖူးတယ္၊ သိန္း ၅၀ ရခဲ့ဖူးတယ္၊ ေက်ာင္းသားမ်ားရင္မ်ားသလုိ နည္းရင္နည္းသလုိပဲ၊ ႏုိင္ငံျခားက အလႉရွင္ေတြလည္း ေထာက္ပံ့တာရွိတယ္”ဟု ဘုန္းေတာ္ႀကီးက မိန္႔ဆုိသည္။
သုိ႔ေသာ္ ထုိပမာဏမွာ တရက္လွ်င္ ၃ သိန္း၊ တလလွ်င္ပ်မ္းမွ် သိန္း ၉၀ ေက်ာ္ ကုန္က်ေနေသာ ေက်ာင္းလည္ပတ္မႈ ေငြေၾကးႏွင့္ခ်ိန္ထိုး ၾကည့္လုိက္သည့္ အခါတြင္ မ်ားစြာ လိုအပ္ေနေသးသည္။
မည္သုိ႔ပင္ျဖစ္ပါေစ ေက်ာင္းထုိင္ဘုန္းေတာ္ႀကီးက အလႉရွင္တုိ႔၏အင္အားႏွင့္ ျဖစ္ေအာင္လည္ပတ္ရင္း ကေလးမ်ား၏ အိပ္မက္မ်ား ကုိ ျဖည့္ဆည္း ေနပါသည္။
ယခုဆုိလွ်င္ ဤ ပရဟိတ ေက်ာင္းကေလးမွ ပညာခရီး ဆက္သူမ်ားအတြင္း ဘြဲ႕ရလူငယ္ေပါင္း ၃၀ နီးပါး ရွိေနၿပီလည္း ျဖစ္သည္။
မိဘမဲ့ကေလးမ်ားကုိ ဆက္လက္ထိန္းေက်ာင္း ေစာင့္ေရွာက္သည့္နည္းတူ မိဘမ်ား ရွိေသာ္လည္း ဆင္းရဲႏြမ္းပါးသည့္ ကေလးမ်ား ကုိလည္း ေက်ာင္းပညာေရးၿပီးသည့္အခ်ိန္အထိ ေထာက္ပံ့ေပးၿပီးမွသာ မိဘထံ ျပန္လည္အပ္ႏွံသည္ဟု ဘုန္းေတာ္ႀကီးက မိန႔္သည္။
“တကၠသိုလ္ၿပီးသြားရင္ မိဘဆီ ျပန္အပ္ပါတယ္၊ မိဘကုိလုပ္ေကြ်းဖုိ႔၊ မိဘေက်းဇူးဆပ္ဖုိ႔ အလုပ္လုိခ်င္ရင္ အလုပ္ရွာေပးတယ္၊ ရန္ကုန္က ဒကာေတြနဲ႔ခ်ိတ္ၿပီး သြင္းေပးတယ္၊ မိဘမဲ့ေလးေတြက်ေတာ့ သူမ်ားတကာ အေမြစားအေမြခံနဲ႔ ေမြးစားမယ္ဆုိ ဘုန္းႀကီး တုိ႔ေပးတယ္၊ ေနာက္ေတာ့ ဒီဟာကုိဘုန္းႀကီး အသက္ႀကီးလုိ႔ မလုပ္ႏုိင္ေတာ့ဘူးဆုိရင္ လူမႈ၀န္ထမ္း ခ၀ဲၿခံကုိ အပ္မယ္၊ ႏုိင္ငံေတာ္ ကုိ အပ္သြားမွာပါ”ဟု ဘုန္းေတာ္ႀကီးက မိန္႔ဆုိသည္။
ညေနခင္း ေနေရာင္ ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ ေအာက္တြင္ အျဖဴအျပာ ယူနီေဖာင္း ကုိယ္စီႏွင့္ သနပ္ခါးေဖြးေဖြး လိမ္းခ်ယ္ထားၾကသည့္ ကေလး ငယ္မ်ား အလႉရွင္မ်ားကုိ ႏႈတ္ဆက္ရန္ ၀ုိင္းဖြဲ႔ ေစာင့္စားေနၾကသည့္ အခ်ိန္ေရာက္ၿပီ ျဖစ္သည္။
ထုိ႔ေနာက္တြင္ေတာ့ လက္ကေလးမ်ားကုိ ေ၀ွ႔ယမ္းရင္း သူတုိ႔ေလးေတြ ယိမ္းႏြဲ႔ၾကသည္။ ဂြတ္ဘုိင္ ဆုိသည့္ စာသားေလးကုိ ေတး သြား ဆန္ဆန္ေလး ရြတ္ဆုိရင္း အနာဂတ္ ပန္းကေလးမ်ား ယိမ္းထုိးေနၾကပါသည္။
ထုိအခ်ိန္၌ပင္ ေက်ာင္းထုိင္ဘုန္းေတာ္ႀကီး၏ ေလာ္စပီကာသံက က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ ထြက္ေပၚလာခဲ့ျပန္ပါသည္။
“အလႉရွင္ေတြကုိ ဂြတ္ဘုိင္မွ ဒီက မလြတ္ႏုိင္မွာ၊ ႏႈတ္ဆက္က်၊ ႏႈတ္ဆက္က်…..”
အနာဂတ္မ်ိဳးဆက္သစ္ ကေလးေပါင္းမ်ားစြာ၏ ဘ၀ရည္မွန္းခ်က္ အိပ္မက္မ်ားကုိ အားျဖည့္ေပးေနေသာ မဂၤလာ လူငယ္ဖြံ႔ၿဖိဳးေရး ပရဟိတ ေက်ာင္း ကေလး၏ ေရွ႕ေရးသည္ အလႉရွင္မ်ား ေ၀ေ၀ဆာဆာရွိေနရန္မွာ အေရးႀကီးလွပါသည္။
အိပ္မက္မ်ားႏွင့္ ဆက္လက္ေ၀စည္ ေနဦးမည့္ ထိုေက်ာင္းကေလးကုိ ႏႈတ္ဆိတ္စြာႏွင့္ ႏႈတ္ဆက္ရင္း ျပန္ခဲ့ရပါေတာ့သည္။ ။
ဧရာ၀တီ
