ဂ်ဳိကို၀ီကို အားက်ပါ
ပုိ႔စ္တင္ခ်ိန္
- 2/25/2014 03:07:00 PM
ဂ်ာကာတာျမိဳ႕သူျမိဳ႕သားမ်ားက ဂ်ိဳကိုဝီဟာ သူတို႕နဲ႕ တသားတည္းလို႕ ျမင္ၾကတယ္ (ဓာတ္ပံု – Reuters)
ျမန္မာျပည္မွာ တခ်ဳိ႔ ႏုိင္ငံေရးသမားေတြက အေျပာပဲေတာ္တယ္။ အလုပ္ည့ံတယ္၊ တခ်ဳိ႔က အေျပာလည္း ညံ့တယ္၊ အလုပ္လည္းညံ့တယ္၊ တခ်ဳိ႔က အေျပာေရာ၊ အလုပ္ပါ၊ ညံ့ရံုမက စိတ္ေနစိတ္ထားပါ ည့ံေနတယ္။ အာဏာရွင္ဆန္တဲ့ အေျပာအဆုိ၊ အမူအက်င့္ေတြ၊ စိတ္ေန စိတ္ထားေတြ တေန႔တျခား ေပၚလာေနတယ္။ ဒီမုိကေရစီ အသြင္ကူးေျပာင္းေရးဆုိတာကို လူေတြ စိတ္ပ်က္ရံုမက သည္းမခံႏုိင္တဲ့ အေျခအေနကို ဦးတည္ေနပါတယ္။ ျမန္မာႏုိင္ငံေရးသမားေတြ အတုယူေလ့လာသင့္တဲ့ လူတေယာက္ ရွိပါတယ္။ The City Mayor Foundation က ေရြးခ်ယ္တဲ့ ကမၻာ့အေကာင္းဆံုး ျမိဳ႕ေတာ္ဝန္ေတြထဲမွာ တတိယ ဆုရထားတဲ့ ဂ်ာကာတာျမိဳ႕ေတာ္ဝန္္ ဂ်ဳိကို ၀ီဒိုဒုိ ျဖစ္ပါတယ္။ “ဂ်ဳိကို၀ီ” လို႔ပဲ လူသိမ်ားပါတယ္။
သိၾကတဲ့အတုိင္း အင္ဒိုနီးရွားဟာ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကေန ဒီမုိကေရစီဆီကို ခ်ီတက္ေနဆဲ ႏုိင္ငံတႏုိင္ပါပဲ။ မၾကာခင္က ကာကြယ္ေရးစစ္ဦးစီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးၾကီး မင္းေအာင္လႈုိင္နဲ႕ ျမန္မာျပည္က ႏုိင္ငံေရးသမားေတြလည္း ဂ်ာကာတာကိုေရာက္ျပီး အင္ဒိုနီးရွားဒီမုိကေရစီ အသြင္ကူးေျပာင္းေရးကို အားက်တဲ့အေၾကာင္းေျပာတဲ့ သတင္းေတြ ဖတ္ရပါတယ္။ အင္ဒိုနီးရွား ဒီမုိကေရစီ အသြင္ကူးေျပာင္းေရးခရီးက ဆယ့္ငါးႏွစ္ထဲမွာ ေရာက္ေနပါျပီ။ ဒီႏွစ္မွာ ထူးျခားတာကေတာ့ သမၼတ သက္တမ္း ႏွစ္ဆက္ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ခဲ့တဲ့ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေဟာင္းက ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒအရ အာဏာလမ္း ဆံုးသြားပါျပီ။ ဧျပီလမွာ လႊတ္ေတာ္ ေရြးေကာက္ပြဲနဲ႔ ဇြန္၊ ဇူလုိင္မွာ သမတ ေရြးေကာက္ပြဲေတြ က်င္းပဖို႔ ရွိပါတယ္။ လာမယ့္ ေျခာက္လ အတြင္း အင္ဒိုနီးရွားမွာ ဒီမိုကေရစီ ဒုတိယလႈုိင္းကို ျမင္ေတြ႔ရဖုိ႔ ရွိပါတယ္။
လြန္ခဲ့တဲ့ လတခ်ဳိ႔က အင္ဒိုနီးရွားႏုိင္ငံ ဂ်ာကာတာကို ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ ဂ်ာကာတာ ခရီးမွာ က်ေနာ္ စကားေျပာခြင့္ရတဲ့ ႏုို္င္ငံေရးသမားေတြ၊ လူထုအေျချပဳအဖြဲ႔အစည္းေတြ၊ မီဒီယာသမားေတြၾကည့္ရတာ စစ္ေလာင္းရိပ္ကေန ရုန္းထြက္ခ်င္ေနၾကတဲ့ ပံုပါပဲ။ အာဏာရွင္စနစ္ ေလာင္းရိပ္မကင္းတဲ့၊ အာဏာရွင္ စရိုက္မေပ်ာက္တဲ့ ႏုိင္ငံေရးသမားေတြကို ျငီးေငြ႔ေနပံုပါပဲ။ ဒါကပဲ အင္ဒိုနီးရွားတဲ့ ဒီမုိကေရစီ အနာဂတ္ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ဒီႏွစ္သမၼတ ေရြးေကာက္ပြဲအတြက္ ေရပန္းအစားဆံုးက ျမိဳ႕ေတာ္၀န္ ဂ်ဳိကို၀ီပါ။ သူ႔ရဲ႕ ထူးျခားခ်က္က ေရမေရာတဲ့ အရပ္သားစစ္စစ္ျဖစ္ပါတယ္။ ႏုိင္ငံေရးမ်ဳိးရိုးလည္း မရွိပါဘူး။ လက္သမားသားျဖစ္ပါတယ္။ အင္ဂ်င္နီယာနဲ႔ ဘြဲ႔ရခဲ့ျပီးေနာက္ ပရိေဘာဂလုပ္ငန္းနဲ႔ ေအာင္ျမင္ျပီးမွ ႏုိင္ငံေရး ေလာကထဲ ၀င္ခဲ့ပါတယ္။ ဂ်ာဗား အလယ္ပုိင္း ဆုိလို ျမိဳ႔ေတာ္၀န္ ဘ၀မွာကတည္းက ဂ်ဳိကို၀ီဟာ ရုိးသားသူ၊ ၾကိဳးစားသူ၊ ေအာက္သက္ေက်သူ၊ စာနာတတ္သူစတဲ့ ပညာတတ္တေယာက္ရဲ့ အမူအက်င့္၊ ဒီမိုကရက္တေယာက္ရဲ့ အက်င့္စရိုက္ေတြနဲ႔ နာမည္ေက်ာ္သူ ျဖစ္ပါတယ္။
“ဗလူစူကန္” ဆုိတဲ့ စကားလံုးနဲ႔ ဂ်ဳိကို၀ီကို ခြဲျခားမရပါဘူး။ “ဗလူစူကန္” ဆုိတာက လူမသိသူမသိ ဇနပုဒ္ေတြအထဲ ကြင္းဆင္းျပီး အေျခအေနကို ေလ့လာတာပါ။ ျမိဳ႕ေတာ္၀န္ဟာ စေန၊ တနဂၤေႏြေတာင္ နားရက္မယူပါဘူး။ ရံုးမွာ ထုိင္တဲ့အခ်ိန္ဆုိတာက တကယ့္ကို ရွားရွားပါးပါးပါပဲ။ “တရက္မွာ တနာရီေလာက္ ရံုးထုိင္ရင္ ေတာ္ေရာေပါ့” ဆုိတာ ဂ်ဳိကို၀ီ ရဲ႔ လက္သံုးစကားပါ။ က်န္တဲ့အခ်ိန္ေတြမွာ ေခတ္အဆက္ဆက္ ဘယ္အရာရွိမွ မသြားတဲ့ ေခ်ာင္ၾကိဳေခ်ာင္ၾကားေတြကို သြား၊ ဘယ္အရာရွိမွ နားမေထာင္တဲ့ သာမန္ျပည္သူေတြရဲ႔ ခံစားခ်က္ေတြကို နားေထာင္ပါတယ္။ ျမိဳ႕ေတာ္၀န္လစာကိုေတာင္ ျငင္းဆန္တဲ့ ဂ်ဳိကို၀ီဟာ အဂတိလုိက္စားမႈ ကင္းရွင္းတဲ့ သန္႔ရွင္းတ့ဲ ႏုိင္ငံေရးသမားတေယာက္အေနနဲ႔ စံျပျဖစ္ေနပါတယ္။ မလိုအပ္ဘဲ ကိန္းၾကီးခန္းၾကီးဆန္တဲ့ ဗ်ဴရိုကေရစီ ၾကိဳးနီစနစ္ေတြကို ရွင္းထုတ္ပစ္ပါတယ္။ ျမိဳ႕ေတာ္၀န္ကုိယ္တုိင္က ေအာက္ေျခကို ဆင္းတဲ့အခါ၊ ျပည္သူေတြနဲ႔ ကိုယ္တုိင္ကိုယ္က် စကားေျပာတဲ့အခါ ေအာက္ေျခအရာရွိေတြကလည္း ေရသာခုိဖို႔၊ မရိုးမသားလုပ္ဖုိ႔ ရွက္လာတယ္၊ ေၾကာက္လာတယ္။ “က်ေနာ္ ေရာက္သြားရင္ ျပႆနာက ၇၀ ရာခုိင္ႏႈန္းေလာက္ ေျပလည္သြားတာပဲ” လို႔ အၾကြားအ၀ါမရွိတဲ့ ဂ်ဳိကို၀ီက ေျပာတယ္။
ျပည္သူေတြ အေပၚ ၀န္ပိေနတဲ့ ဗ်ဴရုိကေရစီကို ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲႏိုင္ခဲ့တယ္။ ဗ်ဴရိုကေရစီဆုိတာ ျပည္သူကို အာဏာျပဖုိ႔မဟုတ္ဘူး။ ျပည္သူကို ၀န္ေဆာင္မႈေပးရတဲ့ ျပည္သူ႔၀န္ထမး္စနစ္ျဖစ္တယ္။ ေခါင္းေဆာင္ဆုိတာ အာဏာျပသူမဟုတ္ဘူး၊ အဆင့္ေနရာမဟုတ္ဘူး။ အေျပာင္းအလဲကို လမ္းျပသူ၊ ကိုယ့္ရဲ ႔ အျမင္၊ ကိုယ္ရည္ကိုယ္ေသြး၊ တန္ဖုိးေတြကို တျခားလူေတြနဲ႔ မွ်ေ၀ ဖလွယ္သူ ျဖစ္တယ္ဆုိတာကို လက္ေတြ႔ျပသပါတယ္။ အာဏာရွင္စနစ္အရိပ္ေအာက္ကေန မလြတ္မကြ်တ္ေသးတဲ့ အင္ဒိုနီးရွားလို ႏုိင္ငံမွာ “ျပည္သူဟာ ေခါင္းေဆာင္ရဲ႔ လက္ေအာက္ခံမဟုတ္ဘူး၊ ေခါင္းေဆာင္က ျပည္သူကို အလုပ္အေကြ်းျပဳရတယ္” ဆုိတာကို လက္ေတြ႕လုပ္ျပခဲ့သူျဖစ္ပါတယ္။ အက်င့္ပ်က္ျခစားတဲ့ အင္ဒိုနီးရွား ႏုိင္ငံေရးအသုိင္းအ၀ုိင္းမွာ သူဟာ ရႊံ႕ႏြံေတြထဲက ထုိးထြက္လာတဲ့ ၾကာျဖဴတပြင့္နဲ႔ တူပါတယ္။
၂၀၁၀ ဆုိလို ျမိဳ႔ေတာ္၀န္ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ၉၀ ရာခုိင္ႏႈန္းေက်ာ္ အႏုိင္ရျပီး ဒုတိယသက္တမ္း တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနတုန္း ဂ်ာကာတာျမိဳ႔ေတာ္၀န္ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ၀င္ျပိဳင္ဖို႔ ပါတီက တာ၀န္ေပးတယ္။ ဂ်ာကာတာမွာလည္း တခဲနက္ အႏိုင္ရျပီး ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ကစလို႔ ဂ်ာကာတာ ျမိဳ႔ေတာ္၀န္အေနနဲ႔ တာ၀န္ ထမ္းေဆာင္ေနပါတယ္။ ျမိဳ႕ေတာ္၀န္သက္တမ္းက ၂၀၁၇ ခုႏွစ္အထိ ဆိုေပမယ့္ လြန္ခဲ့တဲ့ လေတြအတြင္း အၾကိဳစစ္တမ္းေတြမွာေတာ့ ဂ်ဳိကို၀ီဟာ လူၾကိဳက္အမ်ားဆံုး သမတေလာင္း ျဖစ္ေနျပန္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ပါတီေခါင္းေဆာင္ ေမဃာ၀ါဒီက အုိေကဆုိရင္ ဇူလုိင္လ သမၼတ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ယွဥ္ျပိဳင္ရဖုိ႔ ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဂ်ဳိကို၀ီကေတာ့ သမၼတေလာင္းျဖစ္ေရး၊ မျဖစ္ေရး ကိစၥကို အထူးစိတ္၀င္စားမေနပါဘူး၊ “သိခ်င္ရင္ ေမဃာ၀ါဒီ ကိုသာ ေမးပါဗ်ာ၊ က်ေနာ္အေနနဲ႔ေတာ့ ကိုယ္လုပ္စရာရွိတာကို အေကာင္းဆံုး လုပ္ဖုိ႔ပဲ” လို႔ မီဒီယာေတြကို ေျဖေလ့ရွိတယ္။
တကယ္လည္း ဂ်ာကာတာ ျမိဳ႕ေတာ္၀န္ဘ၀မွာ ဂ်ဳိကို၀ီကို စိန္ေခၚေနတဲ့ အဓိက ျပႆနာေတြက မနည္းပါဘူး။ အခ်ိန္တုိ အတြင္းမွာ ေျပလည္သြားမယ့္ ျပႆနာေတြ မဟုတ္ေပမယ့္ လက္ေတြ႕က်က် ေဆာင္ရြက္ေနတာကိုေတာ့ အမွတ္ေပးၾကပါတယ္။ ဥပမာ ေရၾကီးတဲ့ ျပႆနာကို ေျဖရွင္းတဲ့ေနရာမွာ ေရေျမာင္းစနစ္ေတြကို ျပင္တယ္။ ျမစ္ကို ခ်ဲ႕တယ္၊ ေရစီးေရလာကို ပိတ္ေနတဲ့ အိုးအိမ္ စီမံကိန္းေတြကို ဖ်က္သိမ္းတယ္။ ျမစ္ကမ္းပါးမွာ ေနထုိင္တဲ့ မိသားစုေတြကို အျမင္ပိုင္းမွာ အေျခတက်ျဖစ္ေအာင္ ေနရာခ်ေပးတယ္။
ကားက်ပ္တဲ့ ျပႆနာကို ေျဖရွင္းဖို႔ လမ္းေတြကို ခ်ဲ႕တယ္။ မိုးပ်ံလမ္းေတြနဲ႔ ေျမေအာက္ ရထား စနစ္ေတြကို ေဆာင္ရြက္ေနပါျပီ။ လမ္းက်ပ္ရတဲ့ ေနာက္အေၾကာင္းတခုျဖစ္တဲ့ လမ္းေဘး ေစ်းသည္ေတြကိုလည္း စနစ္တက်ေနရာခ်ႏုိင္ဖို႔ စီစဥ္တယ္။ ဆိုလုိ ျမိဳ႔ေတာ္၀န္ဘ၀မွာလည္း လမ္းေဘးေစ်းသည္ေတြကို ေနရာခ်ေပးတဲ့ ကိစၥကို ေအာင္ျမင္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေပးႏုိင္ခဲ့တယ္။ ေစ်းသည္ေတြနဲ႔ အၾကိမ္ေပါင္း ၅၀ ေလာက္ ေန႔လည္စာ စား၊ ညွိႏႈုိင္းေဆြးေႏြးျပီး ေစ်းသစ္တခုမွာ ေနရာခ်ေပးခဲ့တယ္။ ကိုယ္တိုင္လည္း ေဆြးေႏြး၊ ေစ်းသည္ေတြ ေျပာတာကိုလည္း နားေထာင္တယ္၊ ေတာင္းဆုိခ်က္ေတြကို ေလးေလးနက္နက္ စဥ္းစားတယ္။ အခ်က္အလက္ေတြကို ရယူျပီး အမ်ားစု လက္ခံႏုိင္တဲ့ အေျခအေနမ်ဳိး ဖန္တီးေပးႏိုင္တယ္။
ဗ်ဴရိုကေရစီစနစ္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးန႔ဲပတ္သက္လို႔ အခုဆုိရင္ ဂ်ာကာတာျမိဳ႕ေတာ္ ဗ်ဴရုိကေရစီ ယႏၱယားမွာ အလုပ္ရဖုိ႔အတြက္ အကပ္ေကာင္းရံု၊ လာဘ္ေကာင္းရံုနဲ႔ မရေတာ့ဘူး၊ စာေမးပြဲ ေျဖရတယ္။ အခြန္စနစ္၊ လုပ္ငန္းလုိင္စင္ေတြကို အြန္လိုင္းစနစ္ ေျပာင္းလဲလိုက္လို႔ အခ်ိန္ကုန္သက္သာရံုမက ၾကားမွာ မရိုးမသား အျမတ္ထုတ္တဲ့ ကိစၥေတြကိုလည္း ရွင္းထုတ္ျပီးသားျဖစ္သြားတယ္။
ဆင္းရဲသားေတြ သက္သာေခ်ာင္ခ်ိေရးေပၚလစီကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ေနတာ အေတာ္ ခရီးေရာက္ေနပါျပီ။ ဂ်ာကာတာျမိဳ႕ေပၚက ဆင္းရဲသားေတြနဲ႔ ၀င္ေငြနည္းတဲ့ မိသားစုေတြအတြက္ အခမဲ့ က်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္မႈကို စတင္အေကာင္အထည္ေဖာ္တယ္။ ေရာဂါအမ်ဳိးမ်ဳိးထဲမွာ ကင္ဆာ ဓာတ္ကင္တဲ့ အထိ ပါ၀င္တယ္။ ေရာဂါအေျခအေနကို ၾကည့္ျပီး တတိတန္းစား လူနာေဆာင္၊ ဒုတိယတန္းစား လူနာေဆာင္ စသျဖင့္ တက္ေရာက္ခြင့္ျပဳထားတယ္။ ဒီအစီအစဥ္က ေအာင္ျမင္လို႔ အင္ဒိုနီးရွား တႏုိင္ငံလံုး အေကာင္အထည္ေဖာ္ႏုိင္မလားဆုိတာကို ေစာင့္ၾကည့္ေနရတဲ့ အဆင့္ကို ေရာက္ေနပါျပီ၊
အခမဲ့ ပညာေရးစနစ္ကိုလည္း အစြန္အဖ်ားေက်းရြာေတြမွာ စတင္ အေကာင္အေကာင္အထည္ ေဖာ္ေနပါတယ္။ ပညာသင္ေထာက္ပံ့ေၾကးမွာ အက်ဳံး၀င္တဲ့ ေက်ာင္းသားေတြဟာ အစိုးရ ေက်ာင္းတက္ သည္ ျဖစ္ေစ၊ အျပင္ေက်ာင္း တက္သည္ ျဖစ္ေစ၊ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္း ပညာသင္သည္ ျဖစ္ေစ၊ ေက်ာင္းစရိတ္အျပင္ ေက်ာင္းလႈပ္ရွားမႈ၊ ေက်ာင္း၀တ္စံု၊ စာအုပ္၊ ဖိနပ္၊ အဟာရ၊ ေက်ာင္းၾကိဳပို႔အတြက္ ကုန္က်စရိတ္ေတြကိ္ု ေထာက္ပံ့ေပးပါတယ္။
ျမိဳ႕ေတာ္၀န္ရဲ့ ရံုးခန္းက အားလံုးအတြက္ တံခါးဖြင့္ထားတယ္။ ဆင္းရဲသားေတြလည္း လာတယ္။ ကေလးေနမေကာင္းတဲ့ မိခင္ေတြလည္း လာၾကတယ္။ တခ်ဳိ႕မိခင္ေတြကလည္း ျမိဳ႕ေတာ္၀န္ကို ရုပ္ျမင္သံၾကားမွာပဲ ေတြ႔ရတာ အားမရဘဲ အျပင္မွာ ေတြ႔ခ်င္လို႔ တမင္ကို လာၾကတယ္။ ဘယ္လို အေၾကာင္းနဲ႔ပဲ လာလာ၊ ဘာအေၾကာင္းပဲ ေျပာေျပာ ျမိဳ႕ေတာ္၀န္က ဂရုတစိုက္နားေထာင္တယ္။ မွတ္သားထားတယ္။ ေအာက္သက္ေက်တဲ့ ျမိဳ႕ေတာ္၀န္ဟာ ကားေတြ ဘယ္လို ရပ္သလဲ၊ အမႈိုက္ေတြ ဘယ္လုိ သိမ္းသလဲ၊ ေရေျမာင္းေတြ ဘယ္မွာ ပိတ္ေနလဲဆုိတဲ့ အေသးစိတ္ကိစၥေတြကို စိတ္၀င္စားတယ္။
က်ေနာ္ ဂ်ာကာတာက အျပန္မွာ ေလယာဥ္က အလကားေပးတဲ့ ဂ်ာကာတာပို႔စ္ သတင္းစာ တေစာင္ ယူဖတ္ၾကည့္ေတာ့လည္း ဂ်ဳိကို၀ီ အေၾကာင္း၊ ျမိဳ႕ေတာ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအဖြဲ႔ရဲ့ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြကို ခ်ီးက်ဴးထားတဲ့ သတင္းနဲ႔ အျမင္ သံုးပုဒ္ ေတြ႔ရတယ္။ တပုဒ္က ဂ်ဳိကို၀ီရဲ့ ဗ်ဴရိုကေရစီ စနစ္ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးကို ခ်ီးမြမ္းထားတဲ့ အျမင္၊ ေနာက္တပုဒ္ကေတာ့ ကားက်ပ္တာနဲ႔ နာမည္ေက်ာ္တဲ့ ဂ်ာကာတာျမိဳ႕မွာ MRT (mass rapid transit) စနစ္ကို တည္ေဆာက္ဖုိ႔ ျမိဳ႕ေတာ္၀န္ရဲ႔ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို ၾကိဳဆုိတဲ့ သတင္း၊ ေနာက္တပုဒ္က ဂ်ာကာတာမွာ ၁၅ ႏွစ္ေလာက္ ၾကန္႔ၾကာေနတဲ့ ေရဆိုးသန္႔စင္တဲ့ စနစ္ကို ဂ်ာကာတာျမိဳ႕ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးအဖြဲ႔က ဗဟိုအစိုးရနဲ႔ ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္ေတာ့မယ္ ဆုိတဲ့ သတင္းေတြျဖစ္ပါတယ္။
ဧရာ၀တီ
