နီေပါလူကုန္ကူးမႈ တိုက္ဖ်က္ေရး သူရဲေကာင္း
ပုိ႔စ္တင္ခ်ိန္
- 1/17/2014 07:15:00 PM
နီေပါႏိုင္ငံမွာ လူကုန္ကူးျခင္းဟာ ျပႆနာႀကီးတရပ္ျဖစ္ေနတာ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာေနပါၿပီ။
ခ်ာရီမာယာ တာမန္ဟာ သူ႔အသက္ ၁၆ ႏွစ္ေလာက္မွာ လိင္အလုပ္သမတေယာက္အျဖစ္ ေရာင္းခ်ခံခဲ့ရပါတယ္။ သူဟာ သူ႔ရဲ႕အေတြ႔အႀကံဳေတြကို အသံုးခ်ၿပီး လူကုန္ကူးမႈကို တိုက္ဖ်က္မယ့္ အန္ဂ်ီအို အဖြဲ႔အစည္း ရွက္တီ ဆာမူဟာ အဖြဲ႔ကို တည္ေထာင္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီအဖြဲ႔မွာ လိင္လုပ္သားေဟာင္းေတြလည္း ပါ၀င္လုပ္ေဆာင္ ၾကပါတယ္။
မႏွစ္တုန္းကေတာ့ အဲဒီ အန္ဂ်ီအိုအဖြဲ႔ဟာ အာရွတိုက္ရဲ႕ ႏိုဘယ္လ္ဆုလို႔ သတ္မွတ္ေခၚတြင္ၾကတဲ့ ဂုဏ္ယူစရာ ေရမြန္မက္ေဆးေဆးဆုကို ခ်ီးျမႇင့္ခံခဲ့ရပါတယ္။
လူကုန္ကူးျခင္းကို တိုက္ဖ်က္ဖို႔ လိင္လုပ္သားဘ၀ကေန လြတ္ေျမာက္လာခဲ့တဲ့ လူေဟာင္းေတြ ဖြဲ႔စည္းလုပ္ကိုင္ေနၾကတဲ့ အန္ဂ်ီအို ရွက္တီ ဆာမူဟာ အန္ဂ်ီအိုအဖြဲ႔ ဥကၠ႒ ဆူနီတာ ဒါႏူ၀ါ က “က်မတို႔က လူကုန္ကူးတာေတြကို သတိထားမိတာေတြ မ်ားလာ ျမင့္လာေအာင္ လုပ္ေဆာင္ဖို႔ ဦးတည္ထားပါတယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ က်မတို႔ဟာ သူတို႔ရဲ႕ အိမ္ေတြ၊ ရြာေတြကို မျပန္ႏိုင္တဲ့သူေတြအတြက္ ခိုနားစရာေလးေတြ စီစဥ္ေပးႏိုင္မယ့္ ေဘးကင္းလံုၿခံဳမယ့္ ေနအိမ္ေတြကိုလည္း ေဆာင္ရြက္ေနပါတယ္” လို႔ ေျပာပါတယ္။
အိႏၵိယႏိုင္ငံရဲ႕ မီးနီျပအဆင့္ သတ္မွတ္ခံထားရတဲ့ နာမည္ေက်ာ္ ကာမာတာပူရ္ခရိုင္ကို လိင္အလုပ္သမအျဖစ္ ေရာင္းခ်ခံခဲ့ရ ဆူနီတာက “က်မတို႔ ႀကံဳခဲ့ရတဲ့ ျပႆနာတူေတြကို ေနာက္ တျခား ဘယ္မိန္းကေလးငယ္ေတြကိုမွ မႀကံဳေစခ်င္တဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ က်မ ဒီအန္ဂ်ီအိုအဖြဲ႔ကို တည္ေထာင္ခဲ့တာပါ။ ခုဆို က်မတို႔ အန္ဂ်ီအိုအဖြဲ႔ဟာ ဒီအျဖစ္ဆိုးေတြကေန လြတ္ေျမာက္လာသူေတြကိုယ္တိုင္ တည္ေထာင္ထားတဲ့ ကမၻာ့ပထမဆံုး လူကုန္ကူး တိုက္ဖ်က္ေရး အဖြဲ႔အစည္းပဲလို႔ က်မတို႔ ေျပာႏိုင္ပါၿပီရွင္” လို႔ ေျပာပါတယ္။
ရွက္တီ ဆာမူဟာ အန္ဂ်ီအိုအဖြဲ႔ကို တည္ေထာင္သူ ခ်ာရီမာယာ တာမန္ဟာ သူ ၁၆ ႏွစ္အရြယ္မွာ အဲဒီျပည့္တန္ဆာအိမ္ကို ပို႔ေဆာင္တာ ခံခဲ့ရပါတယ္။ သူ အဲဒီမွာ ၂ ႏွစ္ေလာက္ လုပ္ကိုင္ေနခဲ့ရၿပီး ေနာက္ အိႏၵိယအစိုးရက သူနဲ႔ တျခား နီေပါလ္အမ်ိဳးသမီး ၂၀၀ ကို ကယ္တင္ခဲ့ပါတယ္။
ရွက္တီ ဆာမူဟာ အန္ဂ်ီအိုအဖြဲ႔ကို တည္ေထာင္သူ ခ်ာရီမာယာ တာမန္ က “က်မ အဲဒီေန႔ကို မွတ္မိေနတုန္းပါပဲရွင္။ က်မတို႔ အလုပ္လုပ္ေနရတဲ့ ေနရာကို ရဲေတြ ရုတ္တရက္ေရာက္လာတာ ၁၉၉၆ ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၅ ရက္ေန႔ပါ။ က်မက ေန႔လည္စာ စားေနတာေလ။ ေနာက္ေတာ့ ရဲစခန္းကို ေခၚသြားတယ္။ က်မ ေၾကာက္သြားတာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီေန႔က က်မဘ၀ကို အလင္းေရာင္ ေပးလာတဲ့ေန႔ပါပဲ”လို႔ ဆိုပါတယ္။
ခ်ာရီမာယာ တေယာက္ နီေပါလ္ကို ျပန္ေရာက္လာၿပီးေနာက္မွာေတာ့ ေနာက္ထပ္ သူ႔လို လြတ္ေျမာက္ လာသူ ၁၅ ေယာက္ရဲ႕ အားေပးကူညီမႈေတြနဲ႔ လူကုန္ကူးမႈတိုက္ဖ်က္ေရး အန္ဂ်ီအိုအဖြဲ႔တခုကို တည္ေထာင္ခဲ့ပါတယ္။
ခ်ာရီမာယာ က “အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက က်မတို႔ကို လက္ခံဖို႔ ဘယ္သူမွ အဆင္သင့္ မျဖစ္ၾကေသးပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ က်မတို႔ စည္းလံုးညီညြတ္ၾကဖို႔ ဆံုးျဖတ္လိုက္ၾကတယ္။ က်မတို႔ အဲဒီမ်က္ရည္ေတြကို အင္အားေတြအျဖစ္ ေျပာင္းလဲပစ္ခ်င္ခဲ့ၾကတာပါ”လို႔ ေျပာပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ပထမပိုင္းမွာေတာ့ ကိစၥေတြက မလြယ္လွပါဘူးလို႔ အန္ဂ်ီအိုအဖြဲ႔ ဥကၠ႒ ဆူနီတာက ျပန္ေျပာင္း ေျပာျပပါတယ္။
“အစပိုင္းတုန္းကေတာ့ စိန္ေခၚမႈေတြက အမ်ားႀကီးပါပဲ။ က်မတို႔ေတြ က်မတို႔ရဲ႕ အေတြ႔အႀကံဳေတြကိုေတာင္ မေျပာျဖစ္ၾကပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ခုေတာ့ က်မတို႔ကို လူ႔အဖြဲ႔အစည္းက လက္ခံလာၾကၿပီး အစိုးရကလည္း က်မတို႔ကို အသိအမွတ္ျပဳလာပါၿပီ”
ပထမဆံုးအႀကိမ္မွာေတာ့ ခ်ာရီမာယာဟာ သူ႕ကို အဓမၼ ေခၚေဆာင္သြားခဲ့တဲ့ အိမ္နီးခ်င္းေတြကို တိုင္ၾကားထားတဲ့ ရာဇ၀တ္မႈကို တင္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီအမႈအတြက္ လူ ၄ ေယာက္ ေထာင္ ၁၀ ႏွစ္ က်သြားပါတယ္။
ဘ၀တူသမားေတြကို ကူညီဖို႔ ရွက္တီ ဆာမူဟာ အဖြဲ႔ကို တည္ေထာင္ခဲ့တာျဖစ္တယ္လို႔ ခ်ာရီမာယာက အခုလို ေျပာပါတယ္။
“က်မတို႔က စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ အားေပးမႈတင္ ေပးတာ မဟုတ္ပဲ က်ဴးလြန္ခံရသူေတြအတြက္ ဥပေဒေရးအရ ကူညီမႈကိုလည္း ေပးပါတယ္။ က်မတို႔ အကူအညီေပးတာေတြ ရၿပီးေနာက္မွာ တခ်ိဳ႔လြတ္လာသူေတြကလည္း လူကုန္ကူးသူေတြကို ျပန္ၿပိး အမႈစြဲႏိုင္ဖို႔ တင္ခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး လြတ္လာတဲ့သူေတြအတြက္လည္း က်မတို႔ အဖမ္းအဆီး လြတ္တဲ့ လံုၿခံဳေဘးကင္းတဲ့ အိမ္ေလးေတြ စီစဥ္ေနၿပီးေတာ့ အဲဒီမွာ သူတို႔ေတြ ခဏေတာ့ ကာလတို မွီခိုေနထိုင္ႏိုင္ပါတယ္။ က်မတို႔က က်ဴးလြန္ခံရသူေတြအတြက္ တရားေရးကူညီမႈေတြလည္း ေပးပါတယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း လံုေတာ့ မလံုေလာက္ဘူးေပါ့ေလ။ ဒီက်ဴးလြန္ခံရသူေတြကို ေရရွည္ အေထာက္အပံ့ ေပးႏိုင္ဖို႔ကေတာ့ ရံပံုေငြေတြ ပိုၿပီး လိုအပ္ေနတာေပါ့ေလ။ အစိုးရကလည္း က်မတို႔ကို အေထာက္အပံ့တခ်ိဳ႕ ေပးပါတယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း မလံုေလာက္ပါဘူးရွင္။”
ခ်ာရီမာယာနဲ႔ အဖြဲ႔ဟာ ျပည္တြင္း၊ ျပည္ပက ခ်ီးျမႇင့္ၾကတဲ့ ဆုတံဆိပ္ေတြ ရရွိခဲ့တာေၾကာင့္ ဆက္လက္ အသိအမွတ္ျပဳ ခံခဲ့ရတာပါ။ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္မွာ နီေပါအစိုးရက ခ်ီးျမႇင့္တဲ့ ပထမဆံုး ဆုကို ခ်ာရီမာယာ ရရွိခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး မႏွစ္တုန္းကေတာ့ နီေပါႏိုင္ငံမွာ လူေမွာင္ခိုကူးျခင္းနဲ႔ အမ်ိဳးသမီးေတြကို တရားမ၀င္ ကုန္ကူးျခင္းေတြကို တိုက္ဖ်က္တဲ့အတြက္ ဂုဏ္သိကၡာႀကီးမားတဲ့ ေရမြန္မက္ေဆးေဆး ဆုကိုလည္း ခ်ီးျမႇင့္ခံခဲ့ရပါတယ္။
ခ်ာရီမာယာက “က်မတို႔ကို ျပည့္တန္ဆာအိမ္ေတြကေန ကယ္တင္ခံရၿပီး ကိုယ့္ႏိုင္ငံကို ျပန္လာႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားေနတုန္းက က်မတို႔ကို က်မတို႔အစိုးရက လက္ခံဖို႔ ျငင္းဆန္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ခုေတာ့ က်မတို႔ကို အစိုးရကိုယ္တိုင္ကေတာင္ ဂုဏ္ျပဳခဲ့ပါၿပီ။ ဒါဟာ ျပည္တြင္း၊ ျပည္ပ အသိုင္းအ၀ိုင္းေတြက ၀ိုင္းခ်ီးေျမႇာက္အားေပးၾကတာပါ။ ဒီေတာ့ က်မတို႔ အလုပ္ေတြ ပိုၿပီးလုပ္လာႏိုင္ေအာင္ အားေတြ ရွိလာပါတယ္”လို႔ ေျပာပါတယ္။
နီေပါႏိုင္ငံမွာ လူကုန္ကူးျခင္းနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး တိက်တဲ့ အခ်က္အလက္ မရွိပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ အန္ဂ်ီအိုအေတာ္မ်ားမ်ားက အခိုင္အမာ ေျပာတာကေတာ့ နီေပါႏိုင္ငံကေန တရားမ၀င္ လူကုန္ကူးခံရတဲ့ အမ်ိဳးသမီးက တႏွစ္ကို အေယာက္ ၅ ေထာင္ေလာက္ ရွိ္တယ္လို႔ ခ်ာရီတာက ဆိုပါတယ္။
“က်မ ျပည့္တန္ဆာအိမ္မွာ ၂၂ လ ေနခဲ့ရတုန္းက လတိုင္းလိုလို နီေပါအမ်ိဳးသမီးေတြကို ေခၚသြင္းလာတာပါပဲ။ တခ်ိဳ႔ဆို အသက္ ၁၀ ႏွစ္ေလာက္ပဲ ရွိၾကေသးတယ္။ တခ်ိဳ႔ဆိုလည္း မုဆိုးမေတြေပါ့။ နီေပါက အမ်ိဳးသမီးေတြ လူကုန္ကူးခံရတာေတြကို ပိုၿပီး သတိျပဳမိလာေအာင္၊ နားလည္သေဘာေပါက္လာေအာင္ လုပ္ေဆာင္ဖို႔အတြက္ က်မအသက္ ရွင္ေအာင္ေနဖို႔ က်မ ဆံုးျဖတ္ခဲ့တယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ က်မတို႔ရြာမွ ပိုက္ဆံရေအာင္လို႔ သမီးမိန္းကေလးေတြကို အိႏၵိယကို ပို႔တဲ့အေလ့ ရွိတာကိုး။”
ေရရွည္ ရင္ဆိုင္တိုက္သြားရမယ္လို႔ ယံုၾကည္ထားေၾကာင္း ခ်ာရီမာယာက ေျပာပါတယ္။
“ဒါေတြကို ပိုၿပီး နားလည္သေဘာေပါက္လာေအာင္ က်မတို႔ ႀကိဳးစားလုပ္ေဆာင္ေနသလို၊ အစိုးရပိုင္းက ႀကိဳးစားေနပါတယ္။ ဒါေပမယ့္လဲ ဒါမ်ိဳးကို ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္ဖို႔ အမ်ားႀကီး ပိုလုပ္ဖို႔လည္း လိုအပ္ေနပါတယ္။”
အာရွေဒသ သတင္းေဆာင္းပါးအတြက္ သတင္းေထာက္ ဆူနီးလ္ ႏိုပါနီးက ခတၱမႏၵဳကေန သတင္းေပးပို႔ခဲ့တာပါ။
DVB