ေထာ္လာဂ်ီ၊ တုတ္တုတ္၊ ဂြန္ေဒါင္း၊ ဆိုင္ကယ္တကၠစီအေပါင္း ျဖည္းျဖည္းေမာင္း
ပုိ႔စ္တင္ခ်ိန္
- 1/19/2014 05:52:00 PM
မသန္စြမ္းအသင္း၏ က်န္းမာေရး၀န္ေဆာင္မႈလုပ္ငန္းအေနျဖင့္ နယ္ခရီးစဥ္မ်ားကို ထြက္ၾကေသာအခါ ေတြ႕ရွိရၿမဲလူနာေတြထဲမွာ (Accident) ေခၚေသာ မေတာ္တဆထိခိုက္ဒဏ္ရာမ်ားေၾကာင့္ မသန္စြမ္းျဖစ္သြားသူ လူနာမ်ားကို အၿမဲလိုလို ေတြ႕ရတတ္ပါသည္။
ကၽြန္မတို႔ ျမန္မာႏုိင္ငံကိုယ္အဂၤါမသန္စြမ္းသူမ်ားအသင္း ေမွာ္ဘီ၊ လွည္းကူး၊ မဂၤလာဒံု၊ အုတ္ဖို၊ ဟသၤာတ၊ ဖ်ာပံုစေသာ ၿမိဳ႕နယ္ေတြကို ေရာက္ရွိခဲ့စဥ္က ေတြ႕ရွိရသည့္ မသန္စြမ္းသူမ်ားထဲတြင္ ယာဥ္တိုက္မႈေၾကာင့္ျဖစ္ေသာ မသန္စြမ္းသူဦးေရကလည္း မနည္းလွေၾကာင္း သတိျပဳမိသည္။ အထူးသျဖင့္ေတာ့ လမ္းမ်ားကၾကမ္းၾကမ္း၊ ယာဥ္မ်ားက ျဖစ္ကတတ္ဆန္းဟု ေျပာရေလမည္လား မသိႏိုင္ေတာ့ပါ။
နယ္ၿမိဳ႕မ်ားမွာ အသံုးမ်ားၾကသည္က ေထာ္လာဂ်ီ(ေခၚ) လယ္ထြန္စက္ကို ေနာက္တြဲတပ္ယာဥ္မ်ဳိးလည္းရွိသည္။ ထို႔ေနာက္ တုတ္တုတ္ (ေခၚ)စက္သံက တုတ္တုတ္-တုတ္တုတ္ဟုမည္သျဖင့္ (တုတ္တုတ္)ဟု အမည္ေပးထားေသာ စီးေတာ္ယာဥ္မွာတစ္မ်ဳိး။ ထုိယာဥ္မ်ဳိး အိမ္နီးခ်င္းထုိင္းႏုိင္ငံမွာလည္း ေတာ္ေတာ္ေခတ္စားဖူးသည္။ ယခုလည္း သံုးေနက်ဆဲျဖစ္သည္။ ေနာက္ထပ္တစ္မ်ဳိးမွာ ဂြန္ေဒါင္းဟုေခၚေသာ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံလုပ္ ဂြန္ေဒါင္းတံဆိပ္အင္ဂ်င္ကို ျမန္မာျဖစ္ေနာက္ဆြဲေဘာ္ဒီတပ္ယာဥ္တစ္မ်ဳိး။ ထုိ႔ေနာက္တြင္ေတာ့ တစ္ေယာက္စီး၊ ႏွစ္ေယာက္စီး ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္ကို တ႐ုတ္ျပည္ျဖစ္ ေနာက္တြဲတပ္ သံုးဘီးတကၠစီမွာလည္းတစ္မ်ဳိး။
ထိုစီးေတာ္ယာဥ္အမ်ဳိးမ်ဳိးမွာ အမွန္စင္စစ္ စနစ္တက်တည္ေဆာက္ထုတ္လုပ္ထားေသာ ယာဥ္မ်ား မဟုတ္ၾကေခ်။ ကမၻာ့ မည္သည့္စံႏႈန္းမွ် မ၀င္။ မည္သူမွ အသိအမွတ္မျပဳ။ (Made in Myanmar)ဆုိၾကပါေတာ့။
ျမန္မာေတြ ျမန္မာပီပီ၊ ျမန္မာ့လိုအပ္ခ်က္ႏွင့္အညီ စနစ္မက်ေသာ္လည္း မျဖစ္မေနအသံုးခ်ဖို႔ ဖန္တီးထားေသာ စီးေတာ္ေမာ္ေတာ္ယာဥ္ေတြ ဟသၤာတၿမိဳ႕သြား ရန္ကုန္-ဟသၤာတလမ္းမေပၚမွာဆိုပါက ဂြန္ေဒါင္းသာလွ်င္ လမ္းမဘုရင္။ လမ္းမေပၚမွာ ဂြန္ေဒါင္းယာဥ္ေတြ တန္းစီေနတတ္သည္။
ေက်းလက္ေနျပည္သူေတြကလည္း ထိုစီးေတာ္ယာဥ္ဂြန္ေဒါင္းကိုသာ ပါဂ်ဲ႐ိုး၊ လန္ခ႐ုဆာကဲ့သို႔ သေဘာထားလ်က္ စီးေနၾကရသည္။ ဂြန္ေဒါင္းေမာ္ေတာ္ယာဥ္မ်ားမွာ ဘတ္စ္ကားအရြယ္ ဆုိဒ္အေတာ္ႀကီးသည္။ လူေရာ။ ကုန္ပါတင္ႏုိင္သည္။ စက္ေခါင္းပိုင္းက တ႐ုတ္အင္ဂ်င္။ အဖံုးအကာပါသည္လည္းရွိသည္၊ မပါသည္လည္းရွိသည္။ အမ်ားအားျဖင့္ အင္ဂ်င္ကို ဖံုးမထားတတ္ၾကပါ။ ေနာက္မွ ျမန္မာလုပ္သစ္သားကိုယ္ထည္ တြဲဖက္ထားသည္။ သစ္သားေဘာ္ဒီတင္ သိန္းႏွစ္ဆယ္ခန္႔ ကုန္ၾကသည္တဲ့။
ဟသၤာတနယ္သားတုိ႔ေျပာၾကသည္က ဂြန္ေဒါင္းေမာင္းစားသူ ဒ႐ိုင္ဘာမ်ား ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ႏွင့္ ေသဆံုးတတ္ၾကသည္တဲ့။ ၀င္ေငြေကာင္းသျဖင့္ အေသာက္အစားကလည္းမကင္း။ ဂြန္ေဒါင္းအင္ဂ်င္တုန္ခါမႈ (Vibration) ဒဏ္ခ်က္ကလည္း ျပင္းထန္လွ၍ ေမာင္းသူ အတြင္းကလီစာေတြမခံႏုိင္သျဖင့္ အသက္ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ႏွင့္ ေသဆံုးတတ္ၾကသည္ဟုဆုိသည္။ ဟုတ္၊ မဟုတ္ သုေတသနမရွိ၍ အတိအက်မေျပာႏုိင္။ ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ႏိုင္သည္။ ထုိကိစၥမွာ တစ္ပိုင္း တစ္က႑ ေတြးေတာစဥ္းစားရမည္ဟု ထင္ပါသည္။
ဖ်ာပံုၿမိဳ႕မွာေတာ့ သံုးဘီးဆုိင္ကယ္တကၠစီမ်ား ေခတ္စားသည္။ ၿမိဳ႕အႏွံ႔ ေတြ႕ျမင္ရသည္။ ေမာ္ေတာ္ဆုိင္ကယ္ကို တ႐ုတ္ေဘာ္ဒီတြဲထားေသာ ယာဥ္တစ္မ်ဳိး။ ေသခ်ာသည္က ထုိနယ္ေဒသမ်ားတြင္ ထိုစနစ္တက်ထုတ္လုပ္ကုန္မဟုတ္ေသာ ေမာ္ေတာ္ယာဥ္အတု၊ စီးေတာ္ယာဥ္မ်ား တုိက္မိခုိက္မိၿပီး ထိခိုက္ဒဏ္ရာရွိၾကေသာ ေျချပတ္၊ လက္ျပတ္ ဒဏ္ရာရွင္ မသန္စြမ္းသူမ်ားကို ေတြ႕ေနရျခင္းပင္။ေမာ္ေတာ္ကားလမ္းမ်ားက ၾကမ္းၾကမ္း။ စီးေတာ္ယာဥ္မ်ားက စနစ္မက်။
ဟသၤာတမွာေတြ႕ရွိရေသာ မိန္းကေလးငယ္တစ္ဦးဆုိလွ်င္ ေခ်ာေခ်ာလွလွ။ ကေလးႏွစ္ေယာက္မိခင္။ အသက္အစိတ္သာရွိေသးသည္။ ဂြန္ေဒါင္းတိုက္မိသျဖင့္ ေျခေထာက္ျဖတ္ထားရသူ။ ကၽြန္မတုိ႔ႏွင့္ေတြ႕ခ်ိန္မွာ က်န္ေျခတစ္ဖက္က ေက်ာက္ပတ္တီးစည္းလ်က္ရွိေနဆဲ။ ကၽြန္မတို႔အသင္းက ကူညီႏုိင္သည္မွာလည္း အကန္႔အသတ္ေတြရွိေနသည္။ ခ်ဳိင္းေထာက္လုိလွ်င္ ခ်ဳိင္းေထာက္ကူညီမည္။ ေျခတုလိုလွ်င္ ေျခတုရရွိႏိုင္ရန္ ကူညီမည္။ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ ထိခိုက္ဒဏ္ရာျဖစ္ေနသူမ်ားအတြက္ ေဆး႐ံုစရိတ္စကမ်ဳိးေတာ့မကူညီႏိုင္။ ျမင္ရေတြ႕ရ စိတ္မသက္မသာျဖစ္ရတတ္ပါသည္။
ထိုထိုေသာ နယ္ခရီးစဥ္မ်ား သြားရင္းလာရင္း တြက္ၾကည့္မိသည္။ နည္းစနစ္မက်ေသာ ေမာ္ေတာ္ယာဥ္အတုမ်ားႏွင့္ တုိက္မိခိုက္မိျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ေနရသည့္ မသန္စြမ္းသူဦးေရအေနျဖင့္ ျမန္မာျပည္မွာ မည္ေရြ႕မည္မွ်ရွိေနမည္မသိႏိုင္ဟုသာ အေျဖရရွိသည္။
ကၽြန္မ ကခ်င္ျပည္နယ္ မိုးေကာင္းၿမိဳ႕နယ္၊ ပင္ေဘာေက်းရြာမွာ အလုပ္တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ဖူးပါသည္။ ပင္ေဘာေက်းရြာမွ မိုးေကာင္းၿမိဳ႕အထိ ေထာ္လာဂ်ီႏွင့္သြားခဲ့ရေသာ ခရီးစဥ္ကိုလည္း သတိရမိတတ္သည္။ ထိုစဥ္က ပင္ေဘာရြာမွ မုိးေကာင္းၿမိဳ႕အထိ လစာထုတ္ရက္မ်ားမွာ အထက္တန္းေက်ာင္းအုပ္ႀကီး၊ ေက်ာင္းဆရာ၊ ဆရာမမ်ား၊ ဆရာ၀န္-သူနာျပဳမ်ား၊ သားဖြားဆရာမမ်ားအားလံုးပင္ ေထာ္လာဂ်ီကို စီးနင္းကာသာ ခရီးသြားၾကရသည္။ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္လံုးလည္း ေက်းရြာငယ္မ်ားမွ ၀န္ထမ္းအားလံုးလည္း ထိုေထာ္လာဂ်ီကိုသာ အားကိုးတႀကီးစီးနင္းၾကရသည္။
ကၽြန္မမွတ္မိသည္ကေတာ့ ကၽြန္မတုိ႔စီးနင္းရသည့္ ေထာ္လာဂ်ီစီးေတာ္ယာဥ္ႀကီးသည္ အင္ဂ်င္က မၾကာခဏ ေရဆူပြက္သျဖင့္ ေခ်ာင္းေတြ႕တုိင္း ေရဆင္း၍ခပ္ကာ ေရထည့္ေမာင္းေနရျခင္းျဖစ္သည္။ ထုိစဥ္က ေက်ာင္းဆရာႀကီးတစ္ဦးက ဟာသေႏွာေျပာခဲ့သည္ကိုလည္း သတိရေနမိေသးသည္။
““က်ဳပ္တို႔ ႏြားႀကီးကေတာ့ ေခ်ာင္းေတြ႕တုိင္း ေရေသာက္ေနတာပဲဗ်ဳိ႕””ဟူ၏။
နယ္ေဒသမ်ားကို လႊမ္းမိုးထားေသာ မရွိမျဖစ္သံုးစြဲေနရသည့္ စနစ္မက်ေသာ စီးေတာ္ယာဥ္မ်ားကား ေခတ္အေတာ္ေနာက္က်ေန႐ံုမက ထိခိုက္ဒဏ္ရာမ်ား မၾကာခဏျဖစ္ေနေစၿပီး လူအေပါင္းတုိ႔ကို မသန္စြမ္းသူဘ၀သို႔ မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ ႐ုတ္တရက္ ေရာက္ရွိသြားေစႏုိင္ေနသည္က ၀မ္းနည္းစရာ၊ ေၾကကြဲစရာ။
ၿမိဳ႕ေတာ္ရန္ကုန္မွွာေတာ့ ဇိမ္ခံကားသစ္ ကားေကာင္းမ်ား၊ လမ္းမမ်ားေပၚအျပည့္အႏွက္။ မည္သည့္ေနရာမွာ ကားရပ္နားရမည္ပင္ မသိႏုိင္ေတာ့။ လက္ရွိအေနအထားမွာပင္ ၿမိဳ႕ေတာ္ရန္ကုန္၏ လမ္းမမ်ားေပၚမွာ ကားပင္လယ္ႀကီးျဖစ္ေနေသာ္လည္း ေနာက္ထပ္ ေမာ္ေတာ္ယာဥ္ေတြသြင္းဦးမည္ဟု ၾကားေနရျပန္သည္။
တာ၀န္ရွိသူတုိ႔သည္ နယ္ေဒသမ်ား၌ အမွန္တကယ္လိုအပ္ေနေသာ စနစ္တက်ထုတ္လုပ္သည့္ ေမာ္ေတာ္ယာဥ္မ်ားကို မသြင္းယူဘဲ ဇိမ္ခံေမာ္ေတာ္ကားမ်ားကိုသာ သြင္းယူေနရင္း ၿမိဳ႕ေတာ္ကို ေမာ္ေတာ္ကားပင္လယ္သမုဒၵရာအျဖစ္ ေရာက္ရွိေစသည္ကို နားမလည္ႏုိင္ေအာင္ျဖစ္ရသည္။
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္မွ သူေဌးမ်ားကသာ ပါမစ္ေၾကးကို ပိုမိုေပးႏုိင္၍ေလလား။ အမွန္တကယ္လိုအပ္ေသာ ေက်းလက္မွာသံုးစြဲရန္ သင့္ေလ်ာ္ေသာ ထရပ္ကား (Truck car)မ်ားကို အဘယ္ေၾကာင့္ မသြင္းေလသနည္း။ တုိင္းျပည္၏ အမွန္တကယ္လိုအပ္ခ်က္ကို မွန္မွန္ကန္ကန္ မျမင္ေလေရာ့သလား။ မျမင္ခ်င္ေယာင္၊ မသိေလဟန္ေဆာင္ေလေရာ့သလား။ ေက်းလက္မွလူမ်ားက ေမာ္ေတာ္ကားသြင္းခြင့္ ပါမစ္ေၾကးကို အနည္းငယ္သာ ေပးႏိုင္ၾကမည္ျဖစ္၍ တြက္ေျခမကိုက္ေသာေၾကာင့္ေလလား။
သြင္းကုန္ထုတ္ကုန္တာ၀န္ရွိသူမ်ား လုပ္စားကိုင္စားစိတ္ျဖင့္ ေမာ္ေတာ္ကားမ်ားကို တရၾကမ္းသြင္းေနၾကသည္ဟု သံုးသပ္သူေတြရွိေနသည္။
““လုပ္စားေနတာေလ၊ လုပ္စားေနတာ။ ေရွ႕ေရး ေနာက္ေရး အက်ဳိးအေၾကာင္း၊ အဆုိးအေကာင္းကို တြက္ျခင္း၊ ခ်က္ျခင္းမရွိဘဲ ပါမစ္ခ်၊ လက္မွတ္ထုိးၿပီး လုပ္စားေနတာ””ဟု ေ၀ဖန္သံေတြ ရွိေနေလ၏။
ဟုတ္ ေကာင္းဟုတ္မည္။ တုိင္းျပည္၏ အမွန္တကယ္လိုအပ္ခ်က္ႏွင့္ တလြဲတေခ်ာ္ျဖစ္ေနသည္ကေတာ့ ေသခ်ာသည္။
ကၽြန္မတုိ႔ မသန္စြမ္းသူမ်ားအသင္းမွာေတာ့ ေရွ႕ခရီးမွာလည္း ေထာ္လာဂ်ီ-တုတ္တုတ္- ဂြန္ေဒါင္း-ဆုိင္ကယ္တကၠစီမ်ား တုိက္မိခိုက္မိၿပီး ေျခလက္မသန္စြမ္းျဖစ္ရသူ ေက်းလက္ေဒသျပည္သူေတြကို ေတြ႕ေန၊ ျမင္ေန၊ ႀကံဳေနရဦးမည္မွာ ေသခ်ာသည္။
လမ္းမေကာင္းလွ်င္ ေထာ္လာဂ်ီ-တုတ္တုတ္-ဂြန္ေဒါင္း- ဆုိင္ကယ္တကၠစီအေပါင္း ျဖည္းျဖည္းေမာင္းဖို႔ ေတာင္းပန္သည္။ သြင္းကုန္တာ၀န္ရွိသူေတြကိုေတာ့ ေက်းလက္လူထု အမွန္တကယ္လိုအပ္ေသာ ေမာ္ေတာ္ယာဥ္မ်ဳိးကို ေစ်းသက္သက္သာသာျဖင့္ သြင္းေတာ္မူၾကပါရန္ ေျပာ၍ရခ်င္မွ ရႏုိင္မည္မို႔ပါ။
မယ္ေငြဥ
7 Day Daily
