အာဆင္းနစ္ အဆိပ္သင့္ျခင္း

ပုိ႔စ္တင္ခ်ိန္ - 1/18/2014 07:30:00 PM

အာဆင္းနစ္ဓာတ္သည္ ေျမေအာက္ေရတြင္ အေျမာက္အျမား ေပ်ာ္၀င္လ်က္ရွိသည္။ အာဆင္းနစ္သည္ အနံ႔အရသာမရွိဘဲ မ်က္စိအျမင္ႏွင့္ျဖစ္ေစ၊ ေသာက္ၾကည့္႐ံုႏွင့္ ျဖစ္ေစေရထဲတြင္ ေပ်ာ္၀င္ေနေၾကာင္း မသိႏုိင္ေပ။
ေသာက္ေရ တစ္လီတာတြင္ အာဆင္းနစ္ေပ်ာ္၀င္ႏႈန္း ၀.၀၁ မီလီဂရမ္ထက္ မေက်ာ္လြန္သင့္ေၾကာင္း ကမၻာ့က်န္းမာေရးအဖြဲ႕ (WHO)က သတ္မွတ္ထားသည္။ ဆန္၊ ငါး၊ အသားတို႔တြင္လည္း အာဆင္းနစ္ပါ၀င္ေနတတ္သည္။ မွန္စက္႐ံု၊ သစ္စက္႐ံု၊ ပိုးသတ္ေဆးစက္႐ံုတို႔မွလည္း စြန္႔ပစ္ပစၥည္းအျဖစ္ အာဆင္းနစ္ထြက္ရွိလ်က္ရွိသည္။
အာဆင္းနစ္ အဆိပ္သင့္လွ်င္ အေရျပား၊ အဆုတ္၊ ေက်ာက္ကပ္၊ အသည္းတို႔ကို အဓိကထိခိုက္တတ္သည္။ ေခါင္းကိုက္ျခင္း၊ စိတ္႐ႈပ္ေထြး ျခင္း၊ မူးေ၀ျခင္း၊ ၀မ္းအလြန္သြားျခင္း၊ ျဖဴေဖ်ာ့ျခင္း၊အနီကြက္ထျခင္း၊ ေရာင္ ရမ္းျခင္း၊တက္ျခင္း၊ လက္သည္းေျခ သည္း အေရာင္ေျပာင္းျခင္း၊ အန္ ျခင္း၊ ႂကြက္တက္ျခင္း၊ ဆီးထဲေသြး ပါျခင္း၊ ဗိုက္ေအာင့္ျခင္း၊ ဆံပင္ကၽြတ္ ျခင္းတို႔ ေတြ႕ရတတ္သည္။ အခ်ိန္မီမကုသပါက သတိလစ္ေမ့ေမ်ာၿပီး အသက္ဆံုး႐ႈံးတတ္သည္။ အာဆင္းနစ္အဆိပ္ထိေတြ႕ေန ေသာအ၀တ္မ်ားဖယ္ရွားျခင္း၊ ေရခ်ိဳးသန္႔စင္ျခင္း၊အစာအိမ္ႏွင့္အူလမ္း ေၾကာင္းတစ္ေလွ်ာက္ ေဆးေၾကာ ျခင္း၊ ေသြးသြင္းကုသျခင္း၊ အတက္ က် ေဆးမ်ားေပးျခင္းျဖင့္ကုသႏုိင္သည္။
ေရမွတစ္ဆင့္ အာဆင္းနစ္ အဆိပ္သင့္ျခင္းမျဖစ္ေစရန္ စက္႐ံု ေရဆိုးမ်ား စနစ္တက်စြန္႔ပစ္ျခင္း၊ ေရထဲတြင္ အာဆင္းနစ္ပါ၀င္ျခင္းရွိ မရွိ မၾကာခဏစစ္ေဆးျခင္း၊ မိုးေရခံ ၍ သိုေလွာင္ျခင္း၊ ေရတြင္းနက္နက္ တူျခင္း၊ ေသာက္ေရကိုစနစ္တက် စစ္ျခင္းတို႔ျဖင့္ ကာကြယ္ႏိုင္သည္။
အာဆင္းနစ္ကို အခ်ိန္အေတာ္ ၾကာထိေတြ႕ေနရသူမ်ားကို ကလီစာ ပ်က္စီးမႈရွိမရွိ အဆက္မျပတ္ေစာင့္ ၾကည့္စစ္ေဆး ေပးသင့္သည္။
သီဟ
Ref: MDI
Health Updates Journal