ဒီမုိကေရစီေခတ္တြင္ အေပါင္ဆုိင္ေတြ ပန္းပန္ေနဆဲ

ပုိ႔စ္တင္ခ်ိန္ - 1/16/2014 01:31:00 PM

“ဒီဟာပဲဆုိရင္ေတာ့ အဆင္မေျပပါဘူး”

လုိင္စင္ရေငြေခ်းလုပ္ငန္းတစ္ခုရွိ ရင္စုိ႔ခန္႔ျမင့္သည့္ေကာင္တာေပၚသုိ႔လာတင္သည့္ ခပ္လတ္လတ္အကၤ်ီႏွစ္ထည္ႏွင့္ ပုဆုိးကုိၾကည့္၍ ေကာင္တာအတြင္းထုိင္ေနသည့္ အေပါင္ဆုိင္ပုိင္ရွင္ကလွမ္းေျပာသည္။

“ဒီဟာ အဆင္မေျပဘူးလား”ဟု အသက္ေလးဆယ္ေက်ာ္အရြယ္ အမ်ဳိးသားႀကီးတစ္ဦးက အေလာတႀကီးဟန္ျဖင့္ေျပာေသာ္လည္း ဆုိင္ရွင္က ဦးေခါင္းယမ္းျပသည္။ တင္ထားသည့္ အကၤ်ီႏွင့္ပုဆုိးကုိ အိတ္ထဲျပန္ထည့္၍ ဆုိင္အတြင္းမွ အဆုိပါအမ်ဳိးသား စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ပုံစံျဖင့္ ျပန္ထြက္သြားသည္။

“ကၽြန္မတုိ႔က ျပန္ေရာင္းလုိ႔ရမယ့္ အ၀တ္အစားတုိ႔၊ ပုဆုိးတုိ႔ အသစ္ေတြကိုပဲလက္ခံတယ္။ ျပန္ေရာင္းလို႔မရရင္ ဒီမွာပဲေသာင္တင္ေနမွာေလ”ဟု ဒဂုံၿမဳိ႕သစ္(ေျမာက္ပုိင္း)ရွိ ခ်မ္းသာအေပါင္ဆုိင္ပုိင္ရွင္အမ်ဳိးသမီးက ေျပာျပသည္။

ေအာက္ေျခလူတန္းစားအမ်ားစု အေရးေပၚေငြရွာရာတြင္ မီွခိုအားထားရာေနရာျဖစ္သည့္ အေပါင္ဆုိင္မ်ားမွာ ၿမဳိ႕နယ္တုိင္း၊ ရပ္ကြက္တုိင္းတြင္ရွိသည္။

အေပါင္ဆုိင္အမ်ားစုသည္ ေရႊထည္၊ စက္ဘီး၊ အုိးခြက္ပန္းကန္၊ ထီး၊ စတီးလ္ခ်ဳိင့္ႏွင့္ အိမ္သုံးလွ်ပ္စစ္ပစၥည္းမ်ားကို အေပါင္ခံေလ့ရွိသည္။ ေရႊထည္ပစၥည္းေပါင္ပါက တစ္လလွ်င္က်ပ္တစ္ရာကို သုံးက်ပ္တုိးႏွင့္ အျခားပစၥည္းမ်ားကို တစ္ဆယ္တုိးျဖင့္ အေပါင္ခံၾကသည္။

“လလယ္ေလာက္ဆုိ အိမ္မွာ ေငြျပတ္သြားတယ္။ အဲဒီက်ေတာ့ အိမ္ကပစၥည္းကုိ လုံၿခဳံစိတ္ခ်ရတဲ့ေနရာမွာ သြားထားလုိက္တာပဲ။ လကုန္ေတာ့ျပန္ေရြးေပါ့။ သြားလုိက္ျပန္လုိက္နဲ႔ ဒီလုိပဲ သံသရာလည္ေနတာ”ဟု အသက္ငါးဆယ္အရြယ္ ေဒၚခင္က ရယ္လ်က္ေျပာသည္။

စစ္အာဏာရွင္စနစ္မွ ဒီမုိကေရစီစနစ္သုိ႔ေျပာင္းလဲခဲ့ေသာ္လည္း သမၼတဦးသိန္းစိန္အစုိးရလက္ထက္ သုံးႏွစ္ျပည့္လုနီးသည့္တုိင္ အေျခခံလူတန္းစားအမ်ားစုမွာ ယခင္ကဲ့သုိ႔က်ပ္တည္းေနဆဲျဖစ္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ထိုသုံးႏွစ္အတြင္း အေပါင္ဆုိင္လုပ္ငန္းမ်ား ပုိ၍ပင္ေကာင္းလာသည္ဟု အေပါင္ဆုိင္ဖြင့္ထားသူမ်ားကေျပာသည္။ လြန္ခဲ့သည့္သုံးႏွစ္မတုိင္ခင္ကႏွင့္ ႏႈိင္းယွဥ္လွ်င္ လုပ္ငန္းမွ ၁၅ မွ ၂၀ ရာခုိင္ႏႈန္း ပုိေကာင္းလာေၾကာင္း သာေကတၿမဳိ႕နယ္ရွိ အေပါင္ဆုိင္ပုိင္ရွင္တစ္ဦးကေျပာသည္။ ေတာင္ဒဂုံမွ အေပါင္ဆုိင္ပုိင္ရွင္တစ္ဦးက ယခင္ထက္ ၁၀ ရာခုိင္ႏႈန္း အလုပ္ပိုေကာင္းလာသည္ဟု ဆုိသည္။

ရန္ကုန္ၿမဳိ႕အတြင္းရွိ အေပါင္ဆုိင္မ်ားမွာ ၿမဳိ႕နယ္ကြာျခားမႈေပၚမူတည္၍ တစ္ေန႔လွ်င္ လူ ၄၀ မွ တစ္ရာခန္႔အထိ ေန႔စဥ္လာေရာက္ေပါင္ႏွံေလ့ရွိေၾကာင္း ၎တုိ႔ကေျပာသည္။

ရန္ကုန္ၿမဳိ႕ေတာ္စည္ပင္သာယာေရးနယ္နိမိတ္အတြင္း ၂၀၁၂ - ၁၃ ဘ႑ာႏွစ္တြင္ တရား၀င္ဖြင့္လွစ္ခြင့္ရရွိထားေသာ အမိန္႔ရပုဂၢလိကေငြေခ်းလုပ္ငန္းေပါင္း သုံးရာနီးပါးရွိေၾကာင္း ရန္ကုန္ၿမဳိ႕ေတာ္စည္ပင္သာယာေရးေကာ္မတီအခြန္ဌာနမွ သိရသည္။

ရန္ကုန္ၿမဳိ႕တြင္း အေပါင္ဆုိင္လုပ္ငန္းမ်ား အလုပ္ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ တစ္ႏွစ္ထက္တစ္ႏွစ္ အေပါင္ဆုိင္အေရအတြက္ ပိုမုိမ်ားျပားလာေၾကာင္း ရန္ကုန္စည္ပင္သာယာေရးေကာ္မတီမွ တရား၀င္စစ္တမ္းမ်ားအရ သိရရွိရသည္။ ရန္ကုန္စည္ပင္သာယာေရးနယ္နိမိတ္အတြင္းတြင္ ၂၀၀၉-၁၀ ဘ႑ာႏွစ္တြင္ လုိင္စင္ရအေပါင္ဆုိင္ ၂၅၉ ဆုိင္သာရွိေသာေၾကာင့္ သုံးႏွစ္အတြင္း အေပါင္ဆုိင္ငါးဆယ္ေက်ာ္ တုိးလာျခင္းျဖစ္သည္။

အေပါင္ဆုိင္သုိ႔ လူတန္းစားေပါင္းစုံ လာေရာက္ေပါင္ႏွံေလ့ရွိၾကၿပီး ေရႊထည္ႏွင့္အ၀တ္အထည္ကို အမ်ားဆုံးလာေရာက္ေပါင္ႏွံေလ့ရွိၾကေၾကာင္း အေပါင္ဆုိင္ပုိင္ရွင္မ်ားကဆုိသည္။ ေနာက္ပုိင္းတြင္ အ၀တ္အထည္မ်ား၊ ပါတိတ္စမ်ားကို အမ်ားဆုံးလာေရာက္ေပါင္ႏွံၾကေၾကာင္း အင္းစိန္ၿမဳိ႕နယ္ရွိ ပုဂၢလိကေငြေခ်းလုပ္ငန္းပုိင္ရွင္တစ္ဦးကေျပာသည္။

“ေစ်းေပးတာကလည္း အဆင္ေျပေအာင္ေပးလုိက္ေတာ့ ဆုိင္ဖြင့္တာ အခ်ိန္ၾကာလာေတာ့ ရင္းႏွီးတဲ့လူေတြပုိမ်ားလာတယ္။ သူတို႔လည္း မ်က္ႏွာအပ်က္မခံခ်င္ဘူးေပါ့။ ျပန္ေရြးၾကတာမ်ားတယ္”ဟု ၎ကဆုိသည္။

အေပါင္ဆုိင္သုိ႔ ေရႊအတုႏွင့္ ခုိးရာပါပစၥည္းမ်ား လာေရာက္ေပါင္ႏွံျခင္းကို ကာကြယ္သည့္အေနျဖင့္ ေရႊထည္ပစၥည္း လာေရာက္ေပါင္ႏွံသူအား ႏုိင္ငံသားစိစစ္ေရးကတ္ျပားကုိပါ တစ္ပါတည္းယူေဆာင္လာေစသည္။ အဓိကအားျဖင့္ လာေရာက္ေပါင္ႏွံသူ၏ ပုံပန္းသ႑ာန္ကိုၾကည့္၍ အေပါင္ပစၥည္းကို လက္ခံေလ့ရွိၾကေၾကာင္း အေပါင္ဆုိင္ပုိင္ရွင္မ်ားကဆုိသည္။

အေပါင္ဆုိင္ေကာင္တာမ်ား၏နံရံတြင္ သက္ဆုိင္ရာ ၿမဳိ႕နယ္ရဲစခန္းမ်ား၏ နယ္ထိန္းဖုန္းနံပါတ္မ်ားကိုလည္း ကပ္ထားေလ့ရွိသည္ကုိေတြ႕ရသည္။

“အျခားရပ္ကြက္က ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ပါ။ ေဘာလုံးပြဲေလာင္းဖုိ႔ အေရးေပၚလုိလုိ႔ဆုိၿပီး သူ႔စက္ဘီးကို လာေပါင္သြားတယ္။ မနက္လင္းေတာ့ စက္ဘီးေပ်ာက္တုိင္တာရွိတယ္ဆုိၿပီး အေပါင္ဆုိင္မွာလာစစ္ေတာ့ မေန႔ညက လာေပါင္ထားတဲ့စက္ဘီး ျဖစ္ေနတယ္။ စက္ဘီးခုိးတဲ့လူကုိ ဖမ္းမိေပမယ့္ စက္ဘီးကိုပါ ခုိးရာပါပစၥည္းမုိ႔လုိ႔ သိမ္းသြားတယ္”ဟု
သာေကတၿမဳိ႕နယ္(၁)ေစ်းရွိ အေပါင္ဆုိင္ပုိင္ရွင္က သူ႔အေတြ႕အႀကဳံကုိ ေျပာျပသည္။

ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ စီးပြားေရးအခ်က္အခ်ာၿမဳိ႕ျဖစ္ေသာ ရန္ကုန္ၿမဳိ႕ရွိ ေနထုိင္သူဦးေရမွာ လက္ရွိတြင္ ခန္႔မွန္းေျခ ေျခာက္သန္း၀န္းက်င္ရွိၿပီး ႏုိင္ငံတစ္၀န္းမွ နယ္ေျမသစ္တြင္ အလုပ္အကိုင္ရွာေဖြရန္ လာေရာက္သူမ်ား ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ်တုိးေနသည္။

ႏွစ္အနည္းငယ္အတြင္း ရန္ကုန္ၿမဳိ႕ေန လူဦးေရအေရအတြက္ ႐ုတ္ျခည္းတုိးလာေသာ္လည္း စီးပြားေရးမေကာင္းသျဖင့္ အလုပ္အကိုင္ရွားပါးလာျခင္း၊ အေျခခံလုပ္ခလစာနည္းပါးျခင္း၊ လုပ္သားေပါမ်ားျခင္းတုိ႔ေၾကာင့္ အလုပ္ရွင္အခ်ဳိ႕၏ လုပ္ခလစာအနည္းဆုံးေပးရသည့္ ၀န္ထမ္းမ်ားကုိ လဲလွယ္အသုံးျပဳသျဖင့္ လခစား၀န္ထမ္းနည္းပါးကာ ေန႔စား၀န္ထမ္းေပါမ်ားလာျခင္းေၾကာင့္ ၿမဳိ႕ေနလူတန္းစားအမ်ားစုမွာ အက်ပ္အတည္းေပါင္းစုံႏွင့္ရင္ဆုိင္လာရသည္။

“အရင္က တစ္လကုိးေသာင္းေပးေပမယ့္ လုပ္ငန္းမေကာင္းလုိ႔ဆုိၿပီး ေျခာက္ေသာင္းပဲ ေပးေတာ့တယ္။ မေက်နပ္ရင္ထြက္တဲ့။ ကုိယ္မလုပ္လည္း ေနာက္မွာ ေျခာက္ေသာင္းရရင္ လုပ္မယ့္သူေတြက တန္းစီေနေတာ့ အျခားအလုပ္တစ္ခုမရမခ်င္း သည္းခံၿပီးလုပ္ေနရတယ္”ဟု သာေကတၿမဳိ႕နယ္အတြင္းရွိ အထည္ခ်ဳပ္လုပ္ငန္းတစ္ခုမွ အလုပ္သမားတစ္ဦးကေျပာသည္။

စား၀တ္ေနေရးက်ပ္တည္းလာမႈေၾကာင့္ မိမိအေရးေပၚလုိအပ္ေသာ ေငြေၾကးပမာဏကို အလြယ္တကူရရွိရန္ ထြက္ေပါက္အေနျဖင့္ ရွာေဖြစုံစမ္းၾကရာမွ ပစၥည္းတစ္စုံတစ္ရာေခတၱအပ္ႏွံကာ မိမိလုိအပ္ေသာ ေငြေၾကးပမာဏကို အလြယ္တကူထုတ္ယူရရွိႏုိင္သည့္ အေပါင္ဆုိင္ဟူေသာေနရာမ်ားမွာ ၎တုိ႔အတြက္ အားကုိးအားထားရာေနရာတစ္ခု ျဖစ္လာသည္။

“အေရးေပၚေနမေကာင္းျဖစ္တာတုိ႔ ေငြလုိတာတို႔ဆုိရင္ ကိုယ္အရင္ကလုပ္ထားတဲ့ ေရႊထည္ပစၥည္းတစ္ခုခုကုိ သြားေပါင္လုိက္တာပဲ။ ၀န္ထမ္းဆုိေတာ့ စုမိေဆာင္းမိတယ္လုိ႔မရွိပါဘူး။ လကုန္ရင္ေတာ့ လစာထဲကဖဲ့ၿပီး ျပန္ေရြးေပါ့”ဟု အစိုးရ႐ုံးတစ္ခုတြင္ အလုပ္လုပ္ကိုင္ေနသည့္ ၀န္ထမ္းေဒၚတင္တင္မုိးကေျပာသည္။

အေပါင္ဆုိင္လုပ္ငန္းမွာ အရင္းအႏွီးနည္းၿပီး ေသခ်ာေပါက္အက်ဳိးအျမတ္ရရွိမည့္ လုပ္ငန္းျဖစ္ၿပီး အေျခခံလူတန္းစားမ်ား၏ အားထားရာတစ္ခုျဖစ္လာေသာေၾကာင့္ စီးပြားေရးအျမင္ရွိသည့္ လုပ္ငန္းရွင္မ်ားမွာ သာမန္လုိင္စင္ရအေပါင္ဆုိင္မ်ားထက္ ႏွစ္ဆခန္႔ပုိမုိေသာ အတုိးႏႈန္းထားမ်ားျဖင့္ ရန္ကုန္ၿမဳိ႕ရွိ ေအာက္ေျခ၀န္ထမ္းမ်ားႏွင့္ လက္လုပ္လက္စား အလုပ္သမားအမ်ားစု ေနထုိင္သည့္ ရပ္ကြက္မ်ားတြင္ တရားမ၀င္အေပါင္ဆုိင္မ်ား လာေရာက္ဖြင့္လွစ္လုပ္ကိုင္ၾကသူမ်ားလည္း ရွိသည္။ တရားမ၀င္အေပါင္ဆိုင္လုပ္ငန္းအမ်ားစုမွာ အျမတ္အစြန္းအမ်ားအျပားရရွိရန္ သာမန္လက္လုပ္လက္စားမ်ားႏွင့္ အေျခခံ၀န္ထမ္းမ်ားအား အဓိကပစ္မွတ္ထားကာ ၎တုိ႔ႏွင့္အနီးစပ္ဆုံးေနရာမ်ားတြင္ ျမင့္မားေသာ အတုိးႏႈန္းမ်ား သတ္မွတ္ကာ လုပ္ငန္းလုပ္ကိုင္လာၾကသည္။

“အေမေပးခဲ့တဲ့ ေနာက္ဆုံးအေမြပစၥည္းျဖစ္တဲ့ ေရႊလက္ေကာက္သုံးကြင္းပါ။ စားဖုိ႔အသုံးစားရိတ္ျပတ္သြားလုိ႔ ရပ္ကြက္ထဲက အေပါင္ဆုိင္မွာ သြားေပါင္လုိက္တာ ရွစ္လေလာက္ၾကာၿပီး ျပန္ေရြးဖုိ႔လုပ္ေတာ့ အေမေပါင္တုန္းကရတဲ့ေစ်းထက္ အမ်ားႀကီးပုိေပးရမယ္လုိ႔ေျပာတယ္။ သူတုိ႔ေျပာတ့ဲေစ်းကို မေပးႏုိင္လုိ႔ အေမ့အေမြပစၥည္းေလး အဆုံးခံလုိက္ရတယ္”ဟု ၎မိခင္ေပးခဲ့သည့္ အေမြပစၥည္းဆုံး႐ႈံးသြားသည့္ အသက္ ၇၀ ခန္႔အရြယ္ရွိေသာ အေမအုိတစ္ဦးက ၀မ္းနည္းစြာျဖင့္ေျပာသည္။

သမၼတဦးသိန္းစိန္၏အစိုးရက လက္က်န္ကာလတြင္ ႏိုင္ငံ့စီးပြားေရးဖြံ႕ၿဖိဳးရန္ အာ႐ုံစိုက္မည္ဟု ေျပာထားသည္။ မည္မွ်စြမ္းေဆာင္ျပႏိုင္မလဲဆိုသည္က အေျခခံလူတန္းစားမ်ား၏ဘ၀မ်ားႏွင့္ တိုက္႐ိုက္အခ်ိဳးက်ေနသည္။

ရန္ကုန္ၿမဳိ႕တြင္ အေျခခံလူတန္းစားမ်ား၏ စား၀တ္ေနေရး အဆင္မေျပႏိုင္သည့္အေျခအေနကုိ မေျဖရွင္းႏုိင္သေရြ႕ လတ္တေလာေျဖရွင္းႏိုင္မည့္ အေရးေပၚထြက္ေပါက္ျဖစ္သည့္ အေပါင္ဆုိင္မ်ားသုိ႔ အေျခခံလူတန္းစားမ်ားသာမက အလယ္အလတ္တန္းစား လူတန္းစားမ်ားပါ အားကိုးအားထားရာ ေနရာတစ္ခုျဖစ္ေနဦးမည္ျဖစ္သည္။

ေရးသားသူ- ဇြဲမာန္၊ ေဇာ္မ်ဳိးလႈိင္
7Day News Journal