ႏိုင္ငံေရးသမားေရာင္းရန္ရွိသည္ - အပိုင္း (၄) နိဂုံး

ပုိ႔စ္တင္ခ်ိန္ - 1/10/2014 05:00:00 PM

ျမန္မာႏိုင္ငံေရးသမားေတြနဲ႔ NED ကြန္ရက္
ေဇာ္ဝင္း (၈၈ ေက်ာင္းသားေဟာင္း)

နာမည္နဲ႔ လုပ္ရပ္ ေျဖာင့္ေျဖာင့္ၾကီး ဆန္႔က်င္တဲ့ အဖြဲ႔တဖြဲ႔ကေတာ့ NED ပါ။ နာမည္က National Endowment for Democracy ဒီမိုကေရစီ ကူညီေထာက္ပံ့ေရး အဖြဲ႔ပါ။ လက္ေတြ႔ေဆာင္ရြက္ခ်က္ေတြက ေတာ့ ဒီမိုကေရစီကို ဟန္႔တားတဲ့ လုပ္ရပ္၊ သူတပါး ႏိုင္ငံရဲ့ ႏိုင္ငံေရးကို ကိုယ့္အက်ဳိးစီးပြားနဲ႔ တသားတည္းျဖစ္ေအာင္ ျခယ္လွယ္တဲ့ လုပ္ရပ္ေတြခ်ည္းပါပဲ။

နာမည္ခံတာက ဒီမိုကေရစီ ၊ လက္ေတြ႔လုပ္တာက သူတို႔ အက်ဳိးပါ။ သူတို႔ အက်ဳိးဆိုတာ အေမရိကန္ ျပည္သူတို႔ရဲ့ အက်ိဳးစီးပြားလို႔ အဓိပၸါယ္ မထြက္ပါဘူး။ အရင္းရွင္ ေကာ္ပိုေရးရွင္းၾကီးေတြ ၊ ကမၻာ့ အခ်မ္းသာဆုံး လက္တဆုပ္စာ လူေတြရဲ့ အက်ဳိးစီးပြားလို႔သာ အဓိပၸါယ္ထြက္ပါတယ္။ NED တို႔ CIA တို႔ဟာ အဲဒီ ကမၻာ့အခ်မ္းသာဆုံး ေကာ္ပိုေရးရွင္း၊ ကမၻာ့အခ်မ္းသာဆုံး လက္တဆုပ္စာကိုပဲ ကိုယ္စားျပဳပါတယ္။ ကမၻာ့အခ်မ္းသာဆုံး လက္တဆုပ္စာကို ကိုယ္စားျပဳျပီး၊ အမ်ားစု အလုပ္သမား ၊ လယ္သမားေတြကို ဆန္႔က်င္ျခင္း၊ ကမၻာ့ဆင္းရဲသားထုၾကီးကို ဆန္႔က်င္ျခင္းကိုယ္၌သည္ပင္ ဒီမိုကေရစီရဲ့ ဆန္႔က်င္ဘက္ ျဖစ္လာပါတယ္။

ေကာ္ပိုေရးရွင္းၾကီးေတြ အတြက္ေတာ့ အျမတ္အစြန္းဟာ အဓိက ရည္မွန္းခ်က္ ျဖစ္ျပီး အဆုံးစြန္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္က ဘာမဆို ေရာင္းႏိုင္ခြင့္ ဘာမဆိုဝယ္ႏိုင္ခြင့္ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီမိုကေရစီဆိုတာ အေမရိကန္ပဲလို႔ ထင္ေနသူေတြ ၊ အေမရိကန္ဆိုတာ ဒီမိုကေရစီပဲလို႔ ထင္ေနသူေတြ အတြက္ေတာ့ National Endowment for Democracy ဒီမိုကေရစီ ကူညီေထာက္ပံ့ေရး အဖြဲ႔ ဆိုတဲ့ နာမည္လွလွေလးေၾကာင့္ ခ်က္ခ်င္းေၾကြသြားေလာက္ပါတယ္။ အေမရိကန္အစိုးရရဲ့ ဒီမိုကေရစီ ဖ်က္ဆီးတဲ့လုပ္ရပ္ေတြကို ေစာင့္ၾကည့္ေနသူ အေမရိကန္ျပည္တြင္း ဒီမိုကရက္နဲ႔ ကမၻာတဝန္းက ဒီမိုကရက္ေတြ အတြက္ေတာ့ NED ဟာ ေၾကာက္စရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ အႏၱရာယ္ၾကီးတဲ့ အဖြဲ႔အစည္း တခုျဖစ္ေနပါတယ္။

NED ကို ၁၉၈၃ ခုႏွစ္ သမၼတ ေရဂင္ လက္ထက္မွာ ဖြဲ႔စည္းခဲ့တယ္။ ၁၉၇၀ ေက်ာ္ကာလမွာ ဝါးတားဂိတ္ အေရး ေပၚေပါက္ျပီး သမၼတ နစ္ဆင္ဟာ သူ႔ရဲ့ ဥပေဒခ်ိဳးေဖာက္တဲ့ လုပ္ရပ္ေၾကာင့္ ရာထူးက ႏႈတ္ထြက္ သြားရတယ္။ ဒီျဖစ္စဥ္ရဲ့ ေနာက္မွာ စီအိုင္ေအဟာ လႊတ္ေတာ္ေကာ္မတီေပါင္းစုံရဲ့ ဆက္တိုက္ စုံစမ္း စစ္ေဆးမႈေတြကို ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာရင္ဆိုင္ခဲ့ရတယ္။ သီတင္းပတ္တိုင္းေလာက္မွာ စီအိုင္ေအ သတင္းေတြ တက္ေနတယ္။ စီအိုင္ေအရဲ့ ဥပေဒခ်ိဳးေဖာက္မႈေတြသာမက၊ တခါတရံမွာ ရာဇဝတ္မႈက်ဴးလြန္တာေတြပါ ေပၚထြက္လာတယ္။ စီအိုင္ေအအဖြဲ႔ဟာ အၾကီးအက်ယ္နာမည္ပ်က္ျပီး အုပ္ခ်ဳပ္သူ အစိုးရအဖြဲ႔အတြက္လည္း အရွက္ရစရာ ျဖစ္လာတယ္။

ဒီလိုအေျခအေနမွာ တခုခုလုပ္မွ ျဖစ္ေတာ့မယ္လို႔ အေမရိကန္အစိုးရက စဥ္းစားမိလာတယ္။ မွန္ပါတယ္။ သူတို႔ တခုခုလုပ္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီတခုခုဟာ စီအိုင္ေအရဲ့ ဆိုးဝါးလွတဲ့ လုပ္ရပ္ေတြကို ရပ္တန္းကရပ္လိုက္ တာလို႔ ထင္ရင္ေတာ့ မွားပါလိမ့္မယ္။ တကယ္လုပ္လိုက္တာက စီအိုင္ေအရဲ့ ဆိုးဝါးလွတဲ့ လုပ္ရပ္တခ်ဳိ႔ကို နာမည္လွလွ ေပးထားတဲ့ အဖြဲ႔အစည္းသစ္ကို လႊဲေျပာင္းေပးျပီး လုပ္ခိုင္းလိုက္တာပါပဲ။ အဲဒီအဖြဲ႔ကေတာ့ တျခား မဟုတ္ဘူး။ ဒီမိုကေရစီ ကူညီေထာက္ပံ့ေရးဆိုတဲ့ NED ပါပဲ။ တခ်ိန္က စီအိုင္ေအက လွ်ိဳ႔ဝွက္လုပ္ ေဆာင္တဲ့ အလုပ္ေတြကို ေျဗာင္လုပ္ခြင့္ရတဲ့ အဖြဲ႔အစည္းဟာ NED ျဖစ္လာပါတယ္။

စီအိုင္ေအ အရာရွိေဟာင္း ျဖစ္တဲ့ ဖိလစ္ ေအဂ်ီး (Philip Agee) က "စီအိုင္ေအ အရာရွိေဟာင္း တဦးေျပာျပေသာ အရပ္ဘက္ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားကို အသုံးျပဳ၍ အစိုးရမ်ားကို ျဖဳတ္ခ်ရန္ အေမရိကန္၏ ၾကံစည္ေဆာင္ရြက္မႈမ်ား" ဆိုတဲ့ ေဆာင္းပါးမွာ NED စတင္ေပၚေပါက္လာပုံနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး အခုလို ေရးသားခဲ့ပါတယ္။

"၁၉၈၃ ခုႏွစ္မွာ လုပ္ငန္းစဥ္အသစ္ေတြကို ေဆာင္ရြက္ဖို႔ NED ဆိုတဲ့ အဖြဲ႔အစည္းသစ္ကို ဖြဲ႔စည္းလိုက္တယ္။ လုပ္ငန္းစဥ္အသစ္ဆိုေပမဲ့ တကယ္တန္း အသစ္ေတြေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္က စျပီး စီအိုင္ေအဟာ အစိုးရမဟုတ္တဲ့ ႏိုင္ငံျခား အဖြဲ႔အစည္းေတြကို လွ်ိဳ႔ဝွက္ေငြေထာက္ပံ့ျပီး ၾကိဳးကိုင္ကစားတဲ့ အလုပ္ေတြ လုပ္ခဲ့ျပီးသားပါ။ စီအိုင္ေအရဲ့ အဲဒီၾကီးမားတဲ့ စစ္ဆင္ေရး ၾကီးဟာ ကမၻာနဲ႔ခ်ီက်ယ္ျပန္႔ျပီး ႏိုင္ငံေရးပါတီေတြ၊ အလုပ္သမား သမဂၢေတြ၊ စီးပြားေရး အဖြဲ႔အစည္းေတြ၊ လူငယ္နဲ႔ ေက်ာင္းသား အဖြဲ႔အစည္းေတြ၊ အမ်ဳိးသမီးအုပ္စုေတြ၊ အရပ္ဘက္အဖြဲ႔အစည္းေတြ၊ ဘာသာေရး အစည္းအရုံးေတြ၊ ပညာရွင္အဖြဲ႔ေတြ၊ ယဥ္ေက်းမႈ အဖြဲ႔ေတြနဲ႔ သတင္းလုပ္ငန္းေတြကို ပစ္မွတ္ထားခ်ဥ္းကပ္ခဲ့ပါတယ္။ ျပည္တြင္းေရာ ျပည္ပမွာပါ ကြန္ရက္ျဖန္႔က်က္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့တာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာကာလေတြ အတြင္းမွာ စီအိုင္ေအဟာ ကန္႔လန္႔ကာေနာက္ကြယ္ကေန ၾသဇာလႊမ္းမိုးျပီး တႏိုင္ငံျပီး တႏိုင္ငံ တဖြဲ႔ျပီး တဖြဲ႔မွာ အားေကာင္းတဲ့ လူပုဂၢိဳလ္ေတြကို အသုံးျပဳျပီး လက္ဝဲအဖြဲ႔အစည္းေတြ ကို ေခ်မႈန္းခဲ့တယ္။ အစိုးရေတြကို ျဖဳတ္ခ်ခဲ့ပါတယ္။ စီအိုင္ေအရဲ့ အဲဒီအလုပ္ကို NED လက္လႊဲလိုက္တာျဖစ္ပါတယ္။"

NED ဖြဲ႔စည္းေရး ဥပေဒမူၾကမ္းကို ေရးဆြဲရာမွာ ပါဝင္ခဲ့သူ အယ္လင္ ဝိန္းစတိန္းကလည္း ၁၉၉၁ ခုႏွစ္မွာ ေျပာၾကားရာမွာ "အခုအခ်ိန္မွာ NED ကလုပ္ေနတဲ့ အလုပ္အမ်ားအျပားဟာ အရင္တုန္းက စီအိုင္ေအက ပုန္းလွ်ိဳးကြယ္လွ်ိဳး လုပ္ခဲ့တဲ့ အလုပ္ေတြပါပဲ" လို႔ေျပာခဲ့ပါတယ္။

NED ဝက္ဘ္ဆိုက္စာမ်က္ႏွာမွာ ေရးသားထားခ်က္အရ NED ဟာ လူ႔အခြင့္အေရး ေဆာင္ရြက္တဲ့ သူေတြ ၊ လြတ္လပ္တဲ့ သတင္းမီဒီယာေတြ၊ ဥပေဒစိုးမိုးေရး ေဆာင္ရြက္သူေတြနဲ႔ အရပ္ဘက္ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းေတြ ( လူထုအေျချပဳအဖြဲ႔အစည္းေတြ)ကို တိုက္ရိုက္ေငြေၾကးေထာက္ပံ့တဲ့ အဖြဲ႔အစည္းျဖစ္တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။

NED ဟာ ကမၻာတလႊားက ဒီမိုကရက္တစ္ အဖြဲ႔အစည္းေတြကို ပုဂၢလိကနည္း၊ အစိုးရနဲ႔ မသက္ဆိုင္တဲ့နည္း နဲ႔ ေထာက္ပံ့ကူညီဖို႔ ဖြဲ႔စည္းထားတဲ့ အဖြဲ႔အစည္းလို႔လည္း ဆိုပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ "အစိုးရနဲ႔ မသက္ဆိုင္တဲ့" ဆိုတဲ့စကားကို အထူးသတိျပဳဖို႔လိုပါတယ္။ NED ဟာသူ႔ကိုယ္သူ အစိုးရနဲ႔ မသက္ဆိုင္တဲ့ အဖြဲ႔အစည္းပါ NGO ပါလို႔ ရည္ညႊန္းေျပာဆိုေလ့ရွိပါတယ္။ ဒါဟာ သူ႔အဖြဲ႔အစည္းက ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ေျပာတဲ့အေျပာ၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ပုံေဖာ္တဲ့ ပုံရိပ္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ NED ေငြအားလုံးနီးပါးဟာ အစိုးရဆီကလာတဲ့ ေငြေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ NED ဟာ NGO မဟုတ္ပါဘူး။ GO ပါ။ အစိုးရအဖြဲ႔အစည္းျဖစ္ပါတယ္။

NED ဟာ အေမရိကန္ ကြန္ဂရက္ ဆီကေန ႏွစ္စဥ္အခ်ိဳးက် ခြဲတမ္းရပါတယ္။ ကြန္ဂရက္စ္ကေန အဲသလို ခြဲေဝေပးႏိုင္ဖို႔ အဓိကေငြေၾကးေထာက္ပံ့ေပးသူေတြကေတာ့ National Democratic Institute for International Affairs ( ဒီမိုကရက္တစ္ပါတီနဲ႔ ခ်ိတ္ဆက္ေနတဲ့ အဖြဲ႔အစည္း) ၊ The International Republican Institute (ရီပတ္ဘလစ္ကင္ပါတီနဲ႔ ဆက္စပ္ အဖြဲ႔အစည္း) ၊ American Center for International Labor Solidarity (ႏိုင္ငံတကာ လက္ဝဲ အလုပ္သမား အဖြဲ႔ အစည္းေတြကို ေခ်မႈန္းဖို႔ ဖြဲ႔ထားတဲ့ အဖြဲ႔အစည္း) ၊ Center for International Private Enterprise (အေမရိကန္ ကုန္သည္ ၾကီးမ်ားအသင္း) တို႔ျဖစ္ပါတယ္။

ဒါဆိုရင္ NED ဟာ ဘာ့ေၾကာင့္ သူ႔ကိုယ္သူ NGO လို႔ ေျပာခ်င္တာပါလဲ။ ပထမအခ်က္က အေမရိကန္ အစိုးရရဲ့ ႏိုင္ငံတကာမွာ က်ဴးေက်ာ္စြက္ဖက္တဲ့ ေဆာင္ရြက္ခ်က္ေတြနဲ႔ NED နဲ႔မဆက္စပ္ခ်င္လို႔ပါ။ ေနာက္တခ်က္ ကေတာ့ ပိုအေရးၾကီးပါတယ္။ ႏိုင္ငံေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ႏိုင္ငံျခားအစိုးရေတြဆီက ရတဲ့ေငြနဲ႔ ပတ္သက္ျပီး စစ္ေဆးတဲ့ ၊ ကန္႔သတ္တဲ့ ဥပေဒျပဌာန္းခ်က္ေတြရွိေနလို႔ပါ။ အေမရိကန္ အစိုးရကိုယ္တိုင္မွာလည္း အဲသလို ဥပေဒမ်ဳိးရွိပါတယ္။ ႏိုင္ငံျခားအစိုးရေတြကေန ေငြေၾကးေထာက္ပံ့ျပီး ႏိုင္ငံေရးစြက္ဖက္မႈလုပ္မွာကို ကာကြယ္တားဆီးတဲ့ ဥပေဒပါ။ အေမရိကန္မွာ ႏို္င္ငံျခား အစိုးရ ေထာက္ပံ့ေငြ အသုံးျပဳတဲ့ လူတဦးခ်င္းျဖစ္ေစ၊ အဖြဲ႔အစည္းျဖစ္ေစ ေရွ႔ေနခ်ဳပ္ဆီမွာ မွတ္ပုံတင္ရတယ္။ အေသးစိတ္ ေဆာင္ရြက္လႈပ္ရွားမႈနဲ႔ ဘ႑ာေရး အေသးစိတ္ အစီရင္ခံစာ ေတြကို ၆ လတၾကိမ္တင္ရတယ္။ NED ဟာႏိုင္ငံျခားမွာ သူတို႔ေပးတဲ့ေငြကို သက္ဆိုင္ရာႏိုင္ငံေတြမွာ ျပဌာန္းထားတဲ့ အဲသလို အလားတူ ဥပေဒေတြနဲ႔ ကင္းလြတ္ခ်င္လို႔ သူ႔ကိုယ္သူ NGO ပါလို႔ ေျပာေနတာျဖစ္ပါတယ္။

တကယ္ေတာ့ NED ရေနတဲ့ ေငြဟာ အထက္မွာ ေျပာခဲ့သလိုပဲ ဒီမိုကရက္တစ္ပါတီနဲ႔ ရီပတ္ဘလစ္ကင္ ပါတီတို႔ဆီက ေငြက အမ်ားစုပဲ။ အဲဒီလုိ အေမရိကန္ အဓိက ပါတီၾကီးတခ်ဳိ႔ရဲ့ ေထာက္ပံ့ေငြကို NED ကေန တဆင့္ တျခားႏိုင္ငံက ပါတီေတြကို ေထာက္ပံ့ေနတာဟာ တကယ္ေတာ့ အေမရိကန္ ဥပေဒနဲ႔ကို မညီညြတ္ပါဘူး။ အေမရိကန္ထဲက ႏွစ္ပါတီက တျခားႏိုင္ငံက ပါတီေတြကို ကြန္ဂရက္စ္က တဆင့္ NED ကတ ဆင့္ လႊမ္းမိုးခြင့္ရတယ္ဆိုတာ အေမရိကန္ ပါတီအခ်င္းခ်င္းၾကားမွာ အခြင့္ေကာင္းယူတဲ့ လုပ္ရပ္ ၊ မမွ်တတဲ့ လုပ္ရပ္ပါ။ ဒါဥပေဒနဲ႔ မညီပါဘူး။

ဒါ့အျပင္ NED က တျခားႏိုင္ငံေတြမွာ ေငြေထာက္ပံ့သလိုမ်ဳိး တျခားႏိုင္ငံက အေမရိကန္မွာ လာလုပ္ရင္လည္း အေမရိကန္က လက္ခံမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဆိုပါစို႔။ တရုတ္ႏိုင္ငံကေန သူတို႔နဲ႔ နီးစပ္တဲ့ အေမရိကန္ သမၼတေလာင္း ဒါမွ မဟုတ္ အေမရိကန္ ႏို္င္ငံေရးပါတီကို ေငြေၾကးအေျမာက္အမ်ား ေထာက္ပံ့မယ္ ဆိုရင္ အေမရိကန္ အေနနဲ႔ ဘယ္လို တုန္႔ျပန္မလဲ။ အေမရိကန္ဟာ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ အေရးယူမွာ မုခ် ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲသလို လုပ္ရပ္မ်ဳိးနဲ႔ အလားသ႑န္တူတဲ့ လုပ္ရပ္ေပါင္းမ်ားစြာကို NED ဟာကမၻာတလႊားမွာ ျပဳလုပ္ခဲ့တယ္။

NED ဟာ ႏို္င္ငံတကာက ေရြးေကာက္ပြဲေတြမွာ သူတို႔ဟာ ေရြးေကာက္ပြဲအေၾကာင္း ေကာင္းေကာင္း နားမလည္တဲ့သူေတြကို ေရြးေကာက္ပြဲ အေၾကာင္း ကၾကီး ၊ ခေကြး သင္တန္းေပးေနသလို ေျပာဆိုေလ့ရွိပါ တယ္။ ဒါေပမဲ့ သူ႔သက္တမ္းတေလွ်ာက္မွာ တကယ္တန္းလုပ္တာကေတာ့ ေရြးေကာက္ပြဲေတြမွာ သူလိုခ်င္တဲ့ဘက္က အႏိုင္ရေအာင္ ေငြအားသုံးျပီး အမ်ဳိးမ်ဳိး ၾကိဳးကိုင္ျခယ္လွယ္ ေဆာ့ကစား သြားခဲ့တာပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဥပမာ တခ်ိဳ႔ကို ေျပာရရင္ ၁၉၉၀ နီကာရာဂြါ ေရြးေကာက္ပြဲ၊ ၁၉၉၆ မြန္ဂိုလီးယား ေရြးေကာက္ပြဲတို႔မွာ သူတို႔ၾကိဳက္တဲ့ အစိုးရ တက္ႏိုင္ေအာင္ ကူညီေထာက္ပံ့ခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္မွာေတာ့ ဘူလ္ေဂးရီးယား ႏိုင္ငံမွာ ဒီမိုကေရ စီနည္းက်က် ေရြးေကာက္တင္ေျမႇာက္ထားတဲ့ အစိုးရကို သူတို႔ မၾကိဳက္တဲ့ အတြက္ ျဖဳတ္ခ်ႏိုင္ေအာင္ ကူညီခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၉၁ နဲ႔ ၁၉၉၂ ခုႏွစ္ အယ္လ္ေဘးနီးယားမွာလည္း အလားတူျပဳလုပ္ခဲ့ပါတယ္။ ၂၀၀၂ ခုႏွစ္ စလိုဗက္ကီးယား မွာေတာ့ အေမရိကန္ မလိုလားတဲ့ ဝန္ၾကီးခ်ဳပ္ ရွဳံးနိမ့္သြားေအာင္ ေငြေၾကးအင္အား သုံးျပီး ေဆာင္ရြက္ခဲ့တယ္။ ဗင္နီဇြဲလားႏိုင္ငံ သမၼတ ဟူးဂိုးခ်ားဗက္ဇ္ ဟာ အေမရိကန္ အစိုးရက အင္မတန္ မုန္းတီးသူျဖစ္ပါတယ္။ သူမုန္းတီးတဲ့ ခ်ားဗက္ဇ္ကို သမၼတေရြးေကာက္ပြဲမွာ ရွဳံးေအာင္၊ အေျခခံ ဥပေဒဆႏၵခံယူပြဲမွာ ရွဳံးေအာင္ ေငြေၾကးအင္အား အလုံးအရင္း အေျမာက္အမ်ား အသုံးျပဳျပီး အတိုက္အခံ ပါတီကို အၾကီးအက်ယ္ ေထာက္ပံ့ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဗင္နီဇြဲလားမွာ မေအာင္ျမင္ခဲ့ပါဘူး။

ေဟတီႏိုင္ငံမွာ တိုးတက္တဲ့ ၊ ဒီမိုကေရစီက်တဲ့ အျမင္ရွိသူ သမၼတ ယြင္း ဘာထရန္ အရစၥတိုက္ ကို ဆန္႔က်င္တဲ့ ဒီမိုကေရစီ ညြန္႔ေပါင္းအုပ္စုဆိုတဲ့ အဖြဲ႔ကို ၁၉၉၀ ေနာက္ပိုင္းမွာ NED ကေတာက္ေလွ်ာက္ ေငြ ေၾကးေထာက္ပံ့ကူညီခဲ့ပါတယ္။

NED ဟာ ရံဖန္ရံခါမွာ သူတို႔ရဲ့ ေငြေၾကးဘက္လိုက္ကူညီမႈ အတြက္ အေၾကာင္းျပခ်က္ေပးရာမွာ သူတို႔ဟာ ဗဟုဝါဒကို အားေပးတာ ျဖစ္တယ္၊ အတိုက္အခံႏိုင္ငံေရး ေပၚထြက္လာေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေပးတာပါလို႔ ဆင္ေျခေပးေလ့ရွိပါတယ္။ "ႏိုင္ငံေရး စနစ္တခုအတြင္းမွာ မိမိအသံကို ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုခြင့္မရသူေတြ အတြက္ က်ေနာ္တို႔က ေထာက္ခံအားေပးေနတာပါ" လို႔ NED ရဲ့ အရာရွိ လူဝီဆာ ကုန္းက ေျပာပါတယ္။ ဒါေပမဲ့လည္း မကၠဆီကို၊ အယ္လ္ဆာေဗးဒိုး၊ ဂြါတီမာလာ၊ နီကာရာဂြါ၊ တို႔မွာရွိတဲ့ လက္ဝဲ အင္အားစုေတြ ကိုေတာ့ သူတို႔ အသံထြက္ခြင့္ရေအာင္၊ အတိုက္အခံအျဖစ္ ရပ္တည္ႏိုင္ေအာင္ အကူအညီ မေပးပါဘူး။ သူတို႔ကို အသံမထြက္ႏိုင္ေအာင္ ေငြေၾကးအင္အားသုံးျပီး ဖိႏွိပ္ပါတယ္။ က်ဴးဘားက အတိုက္အခံကိုေတာ့ ေငြေၾကး အေျမာက္အမ်ား ေထာက္ပံ့ကူညီပါတယ္။

က်ဴးဘားကို ေထာက္ပံ့ကူညီပုံဟာ ဆိုရင္ အင္မတန္ ရုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္ႏိုင္လွပါတယ္။ Cuban-American National Foundation အေမရိကန္ေရာက္ က်ဴးဘားႏိုင္ငံသားမ်ား ေဖာင္ေဒးရွင္းအဖြဲ႔ဆိုတဲ့ ကက္စထရို ဆန္႔က်င္ေရး အဖြဲ႔ CANF ကို NED က ေဒၚလာ ၂ သိန္းခြဲ ေထာက္ပံ့ခဲ့ပါတယ္။ CANF အဖြဲ႔က လူးဝစ္ ပိုဆဒါ ကာရိုင္းစ္ ကို ေငြေၾကးျပန္လည္ ေထာက္ပံ့တာဝန္ေပးခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီ လူးဝစ္ ပိုဆဒါ ကာရိုင္းစ္ ဟာ ေခတ္သစ္ကာလ အၾကမ္းဖက္မႈ သမိုင္းမွာ အၾကင္နာတရား အကင္းမဲ့ဆုံး အရက္စက္ဆုံး အၾကမ္းဖက္ သမား တေယာက္ျဖစ္ပါတယ္။ ၁၉၇၆ ခုႏွစ္မွာ က်ဴးဘားေလယာဥ္ကို ေဖာက္ခြဲဖ်က္ဆီးခဲ့ရာမွာ လူေပါင္း ၇၃ ေယာက္ေသဆုံးခဲ့ပါတယ္။ ၁၉၇၇ ခုႏွစ္မွာေတာ့ ဟားဗားနား ဟိုတယ္မွာ ဗုံးေတြ ဆက္တိုက္ေဖာက္ခြဲ ခဲ့ပါတယ္။ ၂၀၀၀ ခုႏွစ္မွာေတာ့ ပနားမားမွာ က်ဴးဘား သမၼတ ဖီဒဲလ္ ကက္စထရို မိန္႔ခြန္းေျပာၾကားစဥ္ ဗုံးေဖာက္ခြဲ လုပ္ၾကံခဲ့ပါတယ္။ မေအာင္ျမင္ပါဘူး။ အဲဒီပြဲမွာက်မွာ သူဟာ ဖမ္းဆီးအေရးယူခံခဲ့ရပါတယ္။

၁၉၉၄ ခုႏွစ္ကေန ၁၉၉၆ ခုႏွစ္ အတြင္းမွာ NED ဟာ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု လြတ္လပ္တဲ့ လုပ္သား ဖြံ႔ျဖိဳးေရး အဖြဲ႔ Amreican Institute for Free Labour Development အဖြဲ႔ကို ၁၅ ၾကိမ္ ေငြေၾကးေထာက္ပံ့ခဲ့တယ္။ စုစုေပါင္း ေထာက္ပံ့ေငြ ေဒၚလာ ၂ သန္းခြဲရွိတယ္။ အဲဒီအဖြဲ႔ဟာ အေမရိကန္ ျပည္တြင္းနဲ႔ ႏိုင္ငံတကာက တိုးတက္တဲ့ အလုပ္သမားသမဂၢေတြကို ႏွိမ္နင္းဖို႔ စီအိုင္ေအက ဆယ္စုႏွစ္ ေပါင္း မ်ားစြာ အသုံးျပဳခဲ့တဲ့ အဖြဲ႔အစည္းပါပဲ။

NED ဟာ ႏို္င္ငံတကာမွာလည္း အဲဒီႏိုင္ငံေတြရဲ့ လက္ဝဲ အလုပ္သမားသမဂၢေတြ ၊ အလုပ္သမား အက်ိဳး စီးပြား ဘက္မွာ ျပတ္ျပတ္သားသား ရပ္တည္တဲ့ သမဂၢေတြကို ႏွိမ္နင္းဖို႔ လက္ယာ အလုပ္သမားသမဂၢေတြ ကို ေငြေၾကးေထာက္ပံ့တယ္။ အဲသလို လုပ္ရပ္ေတြကို ျပင္သစ္၊ စပိန္ ၊ ေပၚတူဂီနဲ႔ တျခားႏိုင္ငံတခ်ဳိ႔မွာ လုပ္ခဲ့တယ္။ ၁၉၈၃ ၊ ၁၉၈၄ ခုႏွစ္တုန္းက ျပင္သစ္ျပည္မွာ လက္ဝဲယိမ္း ပါေမာကၡေတြရဲ့ အဖြဲ႔အစည္းကို ျဖိဳခြဲႏွိမ္နင္းဖုိ႔ လက္ယာ ပါေမာကၡေတြနဲ႔ ေက်ာင္းသားေတြရဲ့ သမဂၢကို NED ကေငြေၾကးေထာက္ပံ့ေပးခဲ့ တယ္။

ဒီေတာ့ ျမန္မာႏို္င္ငံမွာလည္း ဒီအလားအလာေတြဟာ သတိထားစရာေတြ ျဖစ္လာပါျပီ။ အလုပ္သမား အေရး၊ လယ္သမား အေရးကို တစိုက္မတ္မတ္ ေဆာင္ရြက္မယ့္သူေတြ ၊ လြတ္လပ္ေရးနဲ႔ ဒီမိုကေရစီ ေရးမူမွာ သႏၷိဌာန္ခိုင္ခိုင္မာမာနဲ႔ ေရရွည္ ေဇာက္ခ် ေဆာင္ရြက္မယ့္ သူေတြဟာ တခ်ိန္မွာ NED ရဲ့ ရန္သူျဖစ္လာၾကလိမ့္မယ္။ NED က တိုက္ရိုက္ျဖစ္ေစ၊ သူေထာက္ပံ့ထားတဲ့ လူနဲ႔ အဖြဲ႔အစည္းေတြ ကေနတဆင့္ သြယ္ဝိုက္ျပီးေတာ့ျဖစ္ေစ ေခ်မႈန္းခံရသူေတြ ျဖစ္လာၾကလိမ့္မယ္။

တခ်ိန္က CIA ၊ NED ဟာ ျမန္မာစစ္အာဏာရွင္ေတြက မုန္းတီးသူျဖစ္ခဲ့ၾကတယ္။ စစ္အစိုးရလက္ထက္မွာ စီအိုင္ေအကို ဆန္႔က်င္တဲ့ ေဆာင္းပါးေတြ ေရးခဲ့ဖူးတာကို မွတ္မိၾကမယ္ ထင္ပါတယ္။ ဘာ့ေၾကာင့္ အျပန္အလွန္ မုန္းခဲ့ၾကသလဲ။ အခုဘာ့ေၾကာင့္ ခ်စ္ကုန္ၾကသလဲ။ ဒီအခ်က္ကို က်ေနာ္တို႔ အေလး အနက္ထား စဥ္းစားၾကဖို႔ လိုပါတယ္။

အေမရိကန္က စစ္အာဏာရွင္ေတြကို မၾကိဳက္ဘူး ဆိုတာဟာ သူတို႔ အရင္းအႏွီးေတြ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံခြင့္ မရတဲ့ အာဏာရွင္ေတြကိုသာ မၾကိဳက္တာျဖစ္ပါတယ္။ ေဆာ္ဒီအာေရးဗ်လို သူတို႔ အက်ဳိးနဲ႔ ကိုက္ညီတဲ့ အာဏာရွင္မ်ဳိးဟာ အေမရိကန္ရဲ့ မဟာမိတ္ပါ။ မူဘာရက္လို အီဂ်စ္ အာဏာရွင္မ်ဳိးဟာလည္း အေမရိကန္ရဲ့ မဟာမိိတ္ပါ။ သူတို႔ အက်ိဳးနဲ႔ ကိုက္ညီရင္ အာဏာရွင္ေပမဲ့ မဟာမိတ္ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဆဒန္ ဟူစိန္လို အီရတ္ အာဏာရွင္ေတာင္မွ သူတို႔ အက်ဳိးနဲ႔ ကိုက္ညီခဲ့စဥ္က အေမရိကန္ရဲ့ မဟာမိတ္ပါ။ လူ ၈ သိန္းေလာက္သတ္ျပီး အာဏာရလာတဲ့ အင္ဒိုနီးရွားဆူဟာတိုဟာလည္း ေနာက္ဆုံးအခ်ိန္အထိ အေမရိကန္ရဲ့ မဟာမိတ္ပါ။ ခ်ီလီပီႏိုေခ်းဟာလည္း သမၼတ အာယန္းေဒးကို ျဖဳတ္ခ်ဖို႔ အေမရိကန္ တင္ေပးထားတဲ့ အာဏာရွင္ပါ။ အာဏာရွင္တိုင္းကို အေမရိကန္က မမုန္းတတ္ပါဘူး။ အေမရိကန္ဘက္က အာဏာရွင္ကို တကယ္မုန္းျပီဆိုရင္ အဲသလို မုန္းတာဟာ သူတို႔ေကာ္ပိုေရးရွင္းၾကီးေတြကို လက္ဝါးၾကီးအုပ္ခြင့္ မေပးတဲ့ အာဏာရွင္မို႔သာ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။

စစ္အစိုးရဘက္ကလည္း အေမရိကန္ကို မုန္းခဲ့တယ္။ ဘာလို႔ မုန္းတာလဲ။ သူတို႔ဘက္က အစဥ္တစိုက္ လိုလားေတာင့္တခဲ့ပါလ်က္ကယ္နဲ႔ ဥေပကၡာျပဳရက္လြန္းလို႔ပါ။ ကိုယ့္ေနရာမွာကိုယ္ ကိုယ့္ဖာသာ ဗိုလ္က်စိုးမိုးေနတာကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ဗိုလ္က်စိုးမိုးခြင့္ မေပးလို႔ပါ။ သူတို႔ကို ျဖဳတ္ခ်မယ္ တကဲကဲ လုပ္ေနလို႔ပါ။ အေမရိကန္ဘက္ကေရာ ဘာ့ေၾကာင့္ ျဖဳတ္ခ်ဖို႔ လုပ္ခဲ့သလဲ။ ၈၈ အေရးအခင္းၾကီးမွာ ျပည္သူလူထုၾကီးတရပ္လုံးက ခါးခါးသီးသီး မုန္းတီးစက္ဆုပ္မႈကို ျပသခဲ့တဲ့ အစိုးရမို႔ပါ။ ဒီလိုလူထု မုန္းတဲ့ အစိုးရကို ျဖဳတ္ခ်ႏိုင္ရင္ အေမရိကန္ကို ျပည္သူလူထုက ေထာက္ခံၾကလိမ့္မယ္ဆိုတာကို သိထားလို႔ပါ။

ဒါေပမဲ့ အခုေတာ့ ဒါေတြဟာ အတိတ္ျဖစ္သြားပါျပီ။ အေမရိကန္ဟာ အာဏာရေအာင္ မယူႏိုင္တဲ့ ျမန္မာဒီမို ကေရစီသမားေတြကို မေစာင့္ႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ ဦးသိန္းစိန္ကို ဒီမိုကေရစီ တံဆိပ္ကပ္ေပးလိုက္ပါျပီ။ ဦးသိန္းစိန္နဲ႔ အေပါင္းအပါမ်ားကလည္း အေမရိကန္ရဲ့ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈေတြကို လက္ကမ္းလွမ္းၾကိဳထားျပီး ပါျပီ။ သူတို႔အတြက္ ဆုံမွတ္တခုကို ရွာေတြ႔သြားပါျပီ။ အေမရိကန္အတြက္ေတာ့ ဦးသိန္းစိန္ ဒီမိုကေရစီပဲျဖစ္ျဖစ္ ၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဒီမိုကေရစီပဲျဖစ္ျဖစ္ အေရးမၾကီးေတာ့ပါဘူး။ ဒီမိုကေရစီအတုပဲျဖစ္ျဖစ္ ၊ ဒီမိုကေရစီ အစစ္ပဲျဖစ္ျဖစ္ အေရးမၾကီးေတာ့ပါဘူး။ သူတို႔ စီးပြားေရး ဝင္လုပ္ရဖုိ႔က အဓိက ျဖစ္လာပါျပီ။ ပထဝီႏိုင္ငံေရးအရ အခ်က္အခ်ာက်တဲ့ ျမန္မာက်ားကြက္ကို မဟာဗ်ဴဟာ အရ စိုးမိုးထားေရးက အဓိကျဖစ္ေနပါျပီ။

ဒါေပမဲ့ လက္ပံေတာင္းလို အျဖစ္အပ်က္မ်ဳိးျဖစ္လာရင္ အေမရိကန္ ေကာ္ပိုေရးရွင္းၾကီးေတြကို အကာအကြယ္ေပးဖို႔ ျမန္မာအစိုးရက အာမခံရပါလိမ့္မယ္။ ႏိုင္ငံျခားရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈေတြကို အကာအကြယ္ ေပးတဲ့ စာခ်ဳပ္စာတမ္းေတြကို အစိုးရဘက္က ၾကိဳၾကိဳတင္တင္ ခ်ဳပ္ဆိုေပးရပါမယ္။ တခ်ိန္တည္းမွာပဲ အလုပ္သမားအေရး ၊ လယ္သမားအေရး လႈပ္ရွားမယ့္သူေတြ၊ လူ႔အခြင့္အေရး ၊ ပတ္ဝန္းက်င္အေရး ေတာင္းဆိုမယ့္သူေတြနဲ႔ ရင္ဆိုင္လာရရင္ ကူညီ ဟန္႔တားေပးႏိုင္မယ့္သူေတြ အေမရိကန္နဲ႔ ရင္းႏွီးသူေတြ လိုအပ္ပါတယ္။ အဲသလိုလူေတြကို ေတာ့ NED ကေငြေပးေမြးျမဴေနပါျပီ။

အေမရိကန္ အရင္းရွင္ေတြလာရင္ တရုတ္အရင္းရွင္ေတြလို ျခံစည္းရိုးျဖဲျပီး ဂမူးရွဴးထိုး ၊ အငမ္းမရ မလာပါဘူး။ အုံနဲ႔က်င္းနဲ႔ လာပါတယ္။ လိုခ်င္တဲ့ အခင္းအက်င္း ၊ အကြက္အကြင္းကို ၾကိဳတင္ျပင္ဆင္ျပီးမွ လာပါတယ္။

လိုခ်င္တဲ့ အခင္းအက်င္း၊ လိုခ်င္တဲ့ အကြက္အကြင္းဆိုတာ ဘယ္လိုဟာမ်ဳိးလဲ။ အေမရိကန္ ေကာ္ပိုေရးရွင္းၾကီးေတြကို အကာအကြယ္ေပးမယ့္ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈ ဥပေဒမ်ိဳးခ်ဳပ္ဆို ေပးထားရပါမယ္။ အဲသလို ဥပေဒမ်ိဳး ခ်ဳပ္ဆိုႏိုင္ဖို႔ အေမရိကန္ အေျခစိုက္ Transnational Institute နဲ႔ ဥေရာပသမဂၢႏိုင္ငံေတြက စည္းရုံးေဆာင္ရြက္ေနပါျပီ။ အဲဒီ ဥပေဒဟာ လက္ပံေတာင္းမွာလို လူထုနဲ႔ ျပႆနာ တက္လာရင္ ေကာ္ပိုေရးရွင္းၾကီးေတြဘက္က ခိုင္ေအာင္ ၊ ေကာ္ပိုေရးရွင္းၾကီးေတြကို ထိရင္ ႏိုင္ငံတကာ ခုံရုံးအထိတက္ျပီး အေရးဆိုႏို္င္ေအာင္ အပိုင္ခ်ဳပ္မယ့္ စာခ်ဳပ္မ်ဳိးပါ။ ျမန္မာခရိုနီနဲ႔ စစ္အာဏာရွင္ၾကီးမ်ားရဲ့ အက်ိဳးကိုသာ ၾကည့္တဲ့ ေခါင္းေဆာင္ၾကီးမ်ားကလည္း အဲသလိုစာခ်ဳပ္မ်ဳိးကို လက္ခံဖို႔ အသင့္ျဖစ္ေနပါျပီ။ အဲဒီဥပေဒၾကမ္းကို မၾကာခင္ ျမန္မာႏိုင္ငံ လႊတ္ေတာ္မွာ အသစ္တင္ဖို႔ရွိပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ အေမရိကန္ ေဆာ့ဖ္ပါဝါျဖစ္တဲ့ NED ရဲ့ကြန္ရက္ ျဖန္႔က်က္ျပီးသား ရွိရပါမယ္။ ဒီ့အတြက္လည္း ပိုက္ဆံရရင္ ေကာင္းတာပဲလို႔ လြယ္လြယ္ေတြးတဲ့ ဘုမသိဘမသိ ႏိုင္ငံေရးသမား ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို စုေဆာင္းေနပါျပီ။ ေနာင္တခ်ိန္လက္ေတြ႔ အသုံးျပဳတဲ့အခါ ကလန္ကဆန္လုပ္မယ့္သူ ၊ အေမရိကန္ ဘက္ကေနေျပာရရင္ စားျပီးနားမလည္ လုပ္မယ့္သူဟာ နည္းနည္းပါးပါးေလာက္သာ ရွိပါလိမ့္မယ္။ အမ်ားစုဟာ သူ႔ဆန္စားထားေတာ့ ရဲရပါေတာ့မယ္။

ဒီလိုမ်ဳိးလုပ္ရပ္ေတြေၾကာင့္ ကမၻာမွာ ဒီမိုကရက္ေတြ၊ အလုပ္သမားအေရး ၊ လယ္သမားအေရး လႈပ္ရွားသူ ေတြ၊ ဆိုရွယ္ဒီမိုကရက္ေတြ၊ အစိုးရမဲ့ဝါဒီေတြ၊ သဘာဝထိန္းသိမ္းေရး အစိမ္းေရာင္ပါတီေတြ၊ ဆိုရွယ္လစ္ေတြ၊ ကြန္ျမဴနစ္ေတြ၊ စစ္ဆန္႔က်င္ေရးသမားေတြ၊ အမ်ဳိးသမီးေရးလႈပ္ရွားသူေတြက NED ကိုဆန္႔က်င္ၾကပါတယ္။ သူတို႔ရဲ့ ဆန္႔က်င္မႈဟာ အရင္ျမန္မာစစ္အစိုးရက အေမရိကန္ကို ဆန္႔က်င္တဲ့ ဆန္႔က်င္မႈနဲ႔ အႏွစ္သာရအားျဖင့္ ကြဲျပားပါတယ္။

ျမန္မာဟာ တရုတ္ႏိုင္ငံနဲ႔ ကပ္ရက္ႏိုင္ငံျဖစ္ပါတယ္။ ေတာင္အာရွနဲ႔ အေရွ႔ေတာင္အာရွရဲ့ ေပါင္းကူး တံတား ျဖစ္ပါတယ္။ အဲသလို ျမန္မာ့ေျမမွာ အေမရိကန္ ၊ တရုတ္ ၊ အိႏၵိယတို႔လို အင္အားၾကီးေတြ လာေရာက္အားျပိဳင္ၾကမယ့္ ကာလတခုကို ေရာက္လာပါျပီ။ ဒီလိုကာလမ်ဳိးမွာ က်ေနာ္တို႔ဟာ ေဒသအျမင္သက္သက္နဲ႔ ေရတိုၾကည့္လို႔ မလုံ ေလာက္ေတာ့ပါဘူး။ ႏိုင္ငံတကာအျမင္နဲ႔ ၾကည့္ဖို႔လိုပါျပီ။ ႏိုင္ငံတကာမွာ သူတို႔ ဘယ္လိုလုပ္ခဲ့ၾကသလဲ။ အတိတ္ကာလမွာ သူတို႔ ဘယ္လို လုပ္ခဲ့ၾကသလဲဆိုတာ မသိရင္ ေရွ႔လာမယ့္ အနာဂတ္မွာ သူတို႔ ဘာေတြ လုပ္မယ္ဆိုတာကို က်ေနာ္တို႔ ၾကိဳျမင္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။

အေမရိကန္ ၊ ဥေရာပ လက္ဝါးၾကီးအုပ္အရင္းရွင္ၾကီးေတြ၊ တရုတ္လက္ဝါးၾကီးအုပ္အရင္းရွင္ၾကီးေတြ ၊ အိႏၵိယ လက္ဝါးၾကီးအုပ္ အရင္းရွင္ၾကီးေတြကေန ျမန္မာအလုပ္သမားလယ္သမားေတြရဲ့ ဘဝကို တိုက္စား ေခ်မြသြားမယ့္ ရန္ကို က်ေနာ္တို႔ ကာကြယ္ႏိုင္မွသာ က်ေနာ္တို႔ရဲ့ ေနာင္မ်ဳိးဆက္ဟာ ရွင္သန္ရပ္တည္ ႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။ ဒီလိုမလုပ္ႏိုင္ရင္ ခရိုနီနဲ႔ အာဏာရွင္ေဟာင္းေတြ ႏိုင္ငံျခားသား အရင္းရွင္ၾကီးေတြက က်ိက်ိတက္ ခ်မ္းသာျပီး အမ်ားစုျပည္သူၾကီးက ဆင္းရဲသထက္ဆင္းရဲတဲ့ ေခတ္ဆိုးၾကီးကို က်ေနာ္တို႔ ၾကဳံေတြ႔ရပါလိမ့္မယ္။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေငြဆိုတာ အလကားရရင္ ေကာင္းတာပဲ ဆိုျပီး ရသမွ်ေငြကို အားရဝမ္းသာ ယူေနသုံးေန ၾကတဲ့ ႏိုင္ငံေရးသမား ၾကီး/ငယ္ေတြ အတြက္ အခုအခ်ိန္မွာ ခဏေလာက္ရပ္ျပီး ျပန္လည္ စဥ္းစားသုံးသပ္ ၾကဖို႔ အခ်ိန္က်ေရာက္ပါျပီ။ အလကားရတယ္ဆိုတာ ဘာမွ မရွိပါဘူး။ တခုခုယူထားရင္ တခုခု ျပန္ေပးရ ပါလိမ့္မယ္။ ကိုယ့္ထက္လည္တဲ့ နပ္တဲ့လူေတြက ေဖာခ်င္းေသာခ်င္းေပးေနတဲ့ ေငြဟာ ပိုလို႔ေတာင္ အလကား မဟုတ္ေသးတယ္ဆိုတာ က်ေနာ္တို႔သတိျပဳရပါလိမ့္မယ္။ က်ေနာ္တို႔ ႏိုင္ငံေရးသမားၾကီး/ငယ္ ေတြဟာ ေငြနဲ႔ရက္ထားတဲ့ ကြန္ရက္ထဲမွာ ရုန္းမထြက္ႏိုင္တဲ့ ယင္ေကာင္ငယ္ေလးေတြလို ျဖစ္မွာကို အစိုးရိမ္ၾကီး စိုးရိမ္မိပါတယ္။

(ႏိုင္ငံေရးသမားေရာင္းရန္ရွိသည္ အပိုင္း ၄ ပိုင္း ၿပီးပါၿပီ။)

ေဇာ္ဝင္း (၈၈ ေက်ာင္းသားေဟာင္း)

ကိုးကား

1 - Trojan Horse: The National Endowment for Democracy by William Blum
2 - Perverting Elections by William Blum
3 - A Concise History of US Global Interventions, 1945-present by William Blum
4 - Former CIA Agent Tells : How US Infiltrates "Civil Society" To Overthrow Governments by Phillip Agee
5 - National Endowment for Democracy : Paying to Make Enemies of America by Ron Paul www.antiwar.com
6 - On The National Endowment For Democracy by Michael