ရြာလံုးကြ်တ္ခံစားေနရေသာ အမည္မသိေရာဂါ အေျဖရွာရန္ ေရညိွမ်ား ဓာတ္ခြဲခန္းပို႔
ပုိ႔စ္တင္ခ်ိန္
- 1/27/2014 07:56:00 PM
ေကာ့ေသာင္း ၊ ဇန္န၀ါရီ ၂၆ ။ ။ ေကာ့ ေသာင္းၿမိဳ႕နယ္ ေအာင္ ဘာေက်း ရြာအုပ္စု ေညာင္၀ိေက်းရြာတြင္ ရြာသားမ်ားခံစားေနရသည့္ အမည္မသိေရာဂါအေျဖရွာရန္ အတြက္ ကမ္းေျခရွိ ပ်က္စီးေန သည့္ ေရညႇိမ်ားအား ရန္ကုန္ ၿမိဳ႕ႏွင့္ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႕တုိ႔ရွိ ဓာတ္ ခြဲခန္းမ်ားသို႔ ေပးပို႔ထားေၾကာင္း ေညာင္၀ိေက်းရြာသို႔ ေဆးသြား ကုသည့္ အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရစီ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ (NLD)က်န္းမာေရး ကြန္ရက္ ဥကၠ႒ ေဒါက္တာခင္ ေမာင္၀င္းက ေျပာၾကားသည္။
အေၾကာင္းရင္းမသိရဘဲ ႏွာေခါင္း ပူစပ္ပူေလာင္ျဖစ္ ျခင္း၊ မ်က္ႏွာေရာင္ၿပီး ပူစပ္ပူ ေလာင္ျဖစ္ျခင္း၊ တခ်ဳိ႕မွာ ယား ယံျခင္း၊ အဖုအပိမ့္ ထြက္ျခင္း၊ ႏွပ္ရည္ၾကည္အက်မ်ားသူမ်ား တြင္ ေသြးစေ လးမ်ားပါျခင္း၊ မ်က္ရည္ပူက်ျခင္း စသည့္ေ၀ ဒနာမ်ားခံစား ခဲ့ရၿပီး ရြာသူရြာ သားမ်ား မွာ ေ၀ဒနာသက္သာ သည့္အေျခအေန တြင္ ရွိေန ေသာ္လည္း ျဖစ္ပြားရ သည့္အ ေၾကာင္းအရင္း အား အေျဖရွာ ရန္အတြက္ ပင္လယ္ကမ္းေျခ ရွိ ပ်က္စီးေနသည့္ေရညႇိမ်ား ကို ဓာတ္ခြဲစမ္းသပ္ရန္ေပး ပုိ႔ထား ေၾကာင္း ေဒါက္တာခင္ေမာင္ ၀င္းက ေျပာသည္။
““ေရာဂါလကၡဏာထဲမွာ ခဲဆိပ္လကၡဏာ မေတြ႕ရဘူး။ ေညာင္၀ိ မွာ ေရွ႕ကမ္းေနာက္ ကမ္းရွိတာေတာင္ ေရွ႕ကမ္း မွာပဲ ဒီေ၀ဒနာခံစားရၿပီး ေနာက္ ကမ္းမွာေတာ့ ဘာမွမျဖစ္ဘူး”” ဟု ေဒါက္တာခင္ေမာင္၀င္း က ရွင္းျပသည္။
သာမန္ထက္ပိုသည့္ ေသြး ယားေရာဂါတစ္မ်ဳိး၏လကၡ ဏာ ႏွင့္တူၿပီး ပင္လယ္ကမ္းနားမွ တိုက္ခိုက္သည့္ေလကို ႐ွဴမိသည့္ အခါ ယင္းေရာဂါျဖစ္သည္ဟု ေျပာဆိုသည့္အတြက္ ေလထု အတြင္း မျမင္ႏိုင္သည့္အမႈန္ အမႊားမ်ားႏွင့္ အခိုးအေငြ႕ေတြ ေၾကာင့္ျဖစ္ႏိုင္သကဲ့သို႔ ကမ္း ေျခတြင္ ယခင္ကထက္ပိုမ်ား ၿပီး လာတင္ေနသည့္ေရညိႇမ်ား ပ်က္စီးရာမွ ထြက္လာသည့္ အနံ႔အသက္ေတြေၾကာင့္လည္း ျဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္း ၎င္းက ရွင္းျပ သည္။
““ဒီေရာဂါမ်ဳိးက တစ္သက္ လုံးျဖစ္ေနတဲ့ေရာဂါမ်ဳိးမဟုတ္ ဘူး။ ေကာင္းလိုက္ ျဖစ္လိုက္ ျဖစ္ေနမွာပဲ””ဟု ၎င္းက ရွင္းျပ သည္။
ရြာသူရြာသားမ်ားမွာ ဇန္ န၀ါရီ ၁၁ရက္တြင္ ေရာဂါစ ျဖစ္ၿပီး ၁၃ရက္တြင္ အေျခအေန ပိုဆိုးလာသည့္အတြက္ ေအာင္ ဘာေက်းရြာမွ က်န္းမာေရးမွဴး ႏွင့္အဖြဲ႕က ေညာင္၀ိတြင္ လူနာ ၁၈၁ဦးကို စၿပီး ေဆးကုသမႈ ေပးခဲ့ကာ ၂၀ရက္တြင္ က်န္း မာေရးအေျခအေနမွာ စိုးရိမ္ လကၡဏာမေတြ႕ရေတာ့ေၾကာင္း ေဒါက္တာခင္ေမာင္၀င္းက ဆိုသည္။
““ပင္လယ္ျပင္ကတိုက္တဲ့ ေလထဲမွာေတြ႕ရတဲ့ ေရေငြ႕ေတြ ကို လက္ျဖန္႔ကိုင္ၾကည့္တဲ့အခါ ေရေငြ႕ေတြ လက္မွာမတင္ဘဲ မည္းမည္းအမႈန္ေတြ ကပ္ၿငိ ပါလာတယ္””ဟု ေက်းရြာရွိအမ်ဳိး သမီးတစ္ဦးက ေျပာသည္။
ယင္းေက်းရြာသည္ ျမန္ မာႏိုင္ငံေတာင္ဘက္ စြန္း ေကာ့ ေသာင္းၿမိဳ႕မွ ေျမာက္ ဘက္မုိင္ ၆၀ေက်ာ္အကြာတြင္ တည္ရွိ ၿပီး အိမ္ေျခ ၇၀၊ လူဦးေရ ၂၀၀ ေက်ာ္ျဖင့္ တံငါလုပ္ငန္းျဖင့္ အ ဓိကအသက္ေမြးေသာရြာတစ္ ရြာျဖစ္သည္။
Dawei Watch / Yangon Media Group
