ဘယ္သူေတြ တုိင္းျပည္ ဘယ္ေလာက္ ခ်စ္သလဲ မွတ္ေက်ာက္တင္မည့္ အခ်ိန္အခါ

ပုိ႔စ္တင္ခ်ိန္ - 12/12/2013 07:15:00 AM

လူဆုိသည္က မူလ အ႐ုိင္းအတုိင္း ဆုိလွ်င္ေတာ့ အတၱ ဗဟုိျပဳ၍သာ စဥ္းစားတတ္
သူမ်ားျဖစ္၏။ မိမိလုိခ်င္တာရေအာင္ အားထုတ္ႀကိဳးပမ္းမည္၊ မိမိ မလိုခ်င္တာ မရေအာင္ ခုခံ တြန္းလွန္မည္၊ ဆန္႔က်င္ တုိက္ခုိက္မည္။ အဲဒါေၾကာင့္ပင္ အတၱသမားေတြ စုေ၀းေနထုိင္ရာ၊ သို႔မဟုတ္ မလႊဲမေရွာင္သာ တုိးေ၀ွ႔ ေနထုိင္မိရာ ပတ္၀န္းက်င္မ်ားမွာ ပဋိပကၡေတြ မ်ားၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ ပဋိပကၡေတြေၾကာင့္ အျပန္အလွန္ တုိက္ခုိက္ ဖ်က္ဆီးကာ သူလည္း လိုတာမရ၊ ကုိယ္လည္း လိုတာမရ၊ သူလည္း မလိုတာရ၊ ကုိယ္လည္း မလုိတာရ ျဖစ္ၾကသည္။

သို႔ေသာ္၊ လူသည္ အ႐ုိင္းသက္သက္ေတာ့ မဟုတ္။ မိသားစု၊ ရပ္ရြာ၊ တုိင္းျပည္ စသည့္ လူမႈအသိုင္းအ၀ုိင္းႏွင့္ ေနထုိင္တတ္သူျဖစ္၍၊ အသိုင္းအ၀ုိင္းႏွင့္ သဟဇာတ ျဖစ္ေစမႈ အလို႔ငွာ လည္းေကာင္း၊ အသိုင္းအ၀ုိင္းႏွင့္ ေနထုိင္ရျခင္း၏
အက်ဳိးေက်းဇူးမ်ားကို ခံစားရရွိရန္ အလို႔ငွာ လည္းေကာင္း၊ မိမိခ်စ္ခင္ႏွစ္သက္ေသာ
မိမိ အသိုင္းအ၀ုိင္း၏ အက်ဳိးစီးပြား အလို႔ငွာ လည္းေကာင္း၊ အတၱကို ထိန္းသိမ္း၍ က်ဳိးေၾကာင္း သင့္ျမတ္စဥ္းစားတတ္သူလည္း ျဖစ္သည္။ လူ႕အဖြဲ႕အစည္းတုိင္းမွာ အဲသည္လို က်ဳိးေၾကာင္း သင့္ျမတ္စြာ စဥ္းစားတတ္သူေတြ ရွိဖို႔ လိုသည္။
ဏ္အေျမာ္အျမင္ရွိသူ၊ စိတ္ေကာင္း ေစတနာေကာင္း ျပည့္၀သူမ်ား။ တစ္နည္းေျပာေသာ္၊ လူေတာ္လူေကာင္းမ်ား။ သည္လုိ လူမ်ဳိးေတြ မ်ားျပားေနမွ တုိင္းျပည္ ေအးခ်မ္းသာယာသည္။ ဖြံ႕ၿဖိဳးတုိးတက္သည္။ ၊

သည္ကေန႔ျမန္မာျပည္မွာ လူေတာ္လူေကာင္းေတြထြက္ေပၚဖို႔ အထူးလိုအပ္ေနသည္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔သည္ ရွည္ၾကာေသာႏွစ္ကာလေတြအတြင္း အခ်င္းခ်င္းၾကား ပဋိပကၡ
ေတြမ်ားျပားခဲ့သည္။ အစိုးရႏွင့္တုိင္းသူျပည္သား မသင့္တင့္ခဲ့။ ဗမာလူမ်ားစုႏွင့္ လူနည္းစုတုိင္းရင္းသားမ်ား စိတ္၀မ္းကြဲျပားခဲ့သည္။ ပဋိပကၡမ်ားေၾကာင့္
သူေရာကိုယ္ပါ ဆင္းရဲဒုကၡေတြ ခံစားခဲ့ရသည္။

သည္ကေန႔ေတာ့ အားလုံး သင့္တင့္မွ သူေရာကုိယ္ပါ ေကာင္းက်ဳိးရွိမည္ ဆုိတာ
နားလည္ကာ အမ်ဳိးသား ရင္ၾကားေစ့ေရး၊ ျပန္လည္သင့္ျမတ္ေရး၊ ပစ္ခတ္
တုိက္ခုိက္မႈေတြ ရပ္စဲကာ ေရရွည္တည္တံ့ေသာ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈ တည္ေဆာက္ႏုိင္ေရး စတာေတြ ေျပာလာၾကၿပီ။ သင့္ျမတ္ေရးအတြက္ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး ေတြ႕ဆုံကာ သူမေက်နပ္တာ ကုိယ္ မေက်နပ္တာေတြေျပာၾက၊ သူေက်နပ္ေအာင္ ကုိယ္ဘာလုပ္
ေပးႏုိင္မလဲ၊ ကုိယ္ ေက်နပ္ေအာင္ သူ ဘာလုပ္ေပးႏုိင္မလဲ။ ေမးျမန္းၾက ေတာင္းဆုိ
ၾက ညႇိႏႈိင္းၾက။ အဲဒါေတြ စတင္ေနၿပီ။

သည္အခ်ိန္မွာ စိတ္ရွည္သည္းခံဖို႔ သေဘာထားႀကီးဖို႔ အလြန္လုိသည္။ မေက်နပ္တာေတြ ေက်နပ္ေအာင္ အေျဖရွာဖုိ႔ စကားေျပာၾကရင္းက စကားေတြ
လြန္ကၽြံကာ ရန္ပြဲအသစ္ ျဖစ္သြားႏုိင္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သည္လုိ အခ်ိန္အခါမွာ
ယခင့္ယခင္က ပုဂ္ၢိဳလ္အဆက္ဆက္ ေျပာဆုိခဲ့ၾကၿပီး၊ တကယ္ မလုပ္ၾကသျဖင့္
အာနိသင္ ပ်က္ျပယ္သလို ျဖစ္ေနသည့္ စကားတစ္ခုကို ျပန္လည္ ေဖာ္ထုတ္
ေျပာဆုိလုိသည္။

" မိမိအက်ဳိးႏွင့္ ပါတီအဖြဲ႕အစည္းအက်ဳိးယွဥ္လာလွ်င္ ပါတီအဖြဲ႕အစည္း အက်ဳိးကို ဦးစားေပးရမည္။ မိမိပါတီ အဖြဲ႕အစည္း အက်ဳိးႏွင့္ တုိင္းျပည္အက်ဳိး ယွဥ္လာလွ်င္
တုိင္းျပည္အက်ဳိးကို ဦးစားေပးရမည္။ ".... ဆုိေသာ စကား။

တကယ္ေတာ့ အဲသည္ စကားသည္ ပါတီမ်ား အဖြဲ႕အစည္းမ်ားမွာ ပါ၀င္ေနသူမ်ား
အတြက္ လူေတာ္ လူေကာင္း ျဖစ္မျဖစ္ စိစစ္ အကဲျဖတ္ႏိုင္သည့္ မွတ္ေက်ာက္
ျဖစ္သည္။ သည္ကေန႔ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုအေရး၊ ကုိယ္ပုိင္ ျပ႒ာန္းခြင့္အေရး၊
အာဏာ ခြဲေ၀ေရး၊ သယံဇာတ ခြဲေ၀ေရးေတြ ေျပာဆုိၾကသည့္ အခါကာလအဖုိ႔
ဗမာ အပါအ၀င္ ျပည္ေထာင္စု တုိင္းရင္းသား ႏုိင္ငံေရးသမားမ်ားကို စိစစ္ အကဲျဖတ္
ဖို႔ ဆုိလွ်င္မူ၊ မိမိအက်ဳိးႏွင့္ မိမိရပ္ရြာေဒသအက်ဳိးယွဥ္လာလွ်င္ ရပ္ရြာေဒသအက်ဳိးကုိ
ဦးစားေပး ရမည္။ မိမိရပ္ရြာေဒသအက်ဳိးႏွင့္ တုိင္းျပည္အက်ဳိး ယွဥ္လာလွ်င္ တုိင္းျပည္အက်ဳိးကို ဦးစားေပးရမည္ ဟူေသာ ျပ႒ာန္းခ်က္သည္ မွတ္ေက်ာက္
ျဖစ္ရလိမ့္မည္။ မၾကာမတင္ ကာလမွာ မွတ္ေက်ာက္ အတင္ခံၾက ရေတာ့မည္။ ၊

သည္ကေန႔ ဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒအေၾကာင္း ေျပာဆုိၾကသည့္အခါ အမ်ားစုက တပ္မေတာ္၏ အခန္းက႑ကို ေထာက္ျပ ေျပာဆုိလ်က္ ရွိေနသည္။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကလည္း ဖြဲ႕စည္းပုံအေျခခံဥပေဒကို ျပင္ဆင္ရန္
တုိက္တြန္း ျခင္းသည္ တပ္မေတာ္၏ အခြင့္အေရးမ်ားကို ေလွ်ာ့ခ်လုိျခင္း
မဟုတ္ဘဲ ဒီမုိကေရစီ စနစ္ႏွင့္ ကုိက္ညီသည့္ ျပည္သူ ေလးစားခ်စ္ခင္သည့္
ျမင့္ျမတ္ေသာ တပ္မေတာ္ေကာင္းတစ္ခု ျဖစ္ေစလို၍သာ ျဖစ္ေၾကာင္း
ေျပာဆုိခဲ့သည္။ တပ္မေတာ္ကုိ မွတ္ေက်ာက္တင္ၾကည့္ျခင္း ပါပဲ။
တပ္မေတာ္က သည္မွတ္ေက်ာက္ကို လက္ခံ၍၊ သည္မွတ္ေက်ာက္ျဖင့္
အစစ္ေဆး ခံကာ လူေတာ္လူေကာင္းျဖစ္ေၾကာင္း ျပမည္လား။

ေစာင့္ေမွ်ာ္ ၾကည့္႐ႈၾကရလိမ့္မည္။

တစ္ဖန္၊ သည္ကေန႔ အစိုးရႏွင့္ တုိင္းရင္းသား လက္နက္ကုိင္ အဖြဲ႕အစည္းမ်ား
အပစ္ရပ္ ကိစၥ သေဘာ တူညီၾကၿပီးလွ်င္ ႏုိင္ငံေရး ေဆြးေႏြးၾကေတာ့မည္။
ေဆြးေႏြးပြဲမ်ားကို သက္ေသမ်ား ေရွ႕ေမွာက္တြင္ ပြင့္လင္းျမင္သာမႈရွိစြာ ျပဳလုပ္
ၾကမည္ဆုိလွ်င္ အာဏာလက္ရွိ ပုဂ္ၢိဳလ္မ်ားေရာ တုိင္းရင္းသားအဖြဲ႕အစည္း
ေခါင္းေဆာင္မ်ားပါ မွတ္ေက်ာက္တင္ျခင္း ခံရလိမ့္မည္။ ဘယ္သူေတြသည္
တုိင္းျပည္အက်ဳိး ဘယ္ေလာက္ ဦးစားေပးသလဲ။ အလားတူ။ လာမည့္ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္ မကုန္ဆုံးမီ ကာလအတြင္း ျဖစ္ေပၚလာမည့္ ျမန္မာႏုိင္ငံအတြက္ အေရးႀကီးေသာ ကိစၥရပ္မ်ားကို ေျဖရွင္းရာ၌ မည္သို႔မည္ပုံ ရပ္တည္ ေဆာင္ရြက္ၾကသည္ ဟူေသာ အခ်က္သည္ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္၊ သူရဦးေရႊမန္း၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၊
ဗုိလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး မင္းေအာင္လႈိင္ စေသာ ပုဂ္ၢိဳလ္ႀကီးမ်ား၏ ႏုိင္ငံေရးအေျမာ္အျမင္ႏွင့္
ႏိုင္ငံခ်စ္စိတ္တုိ႔ကို မွတ္ေက်ာက္ တင္သြားလိမ့္မည္ဟု ႐ႈျမင္မိပါသည္။

ေဖျမင့္ ၁၉-၁၁-၂၀၁၃


ျပည္သူ႔ေခတ္ဂ်ာနယ္ အတြဲ - ၄၊ အမွတ္ - ၁၇၃ မွ ဆရာေဖျမင့္၏ ေဆာင္းပါး ...