ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈ ေခါင္းေဆာင္ႏွစ္ဦး - သမၼတဦးသိန္းစိန္ (ျမန္မာ) ႏွင့္ ဥကၠ႒ ငုယင္ဗင္လင့္ (ဗီယက္နမ္)

ပုိ႔စ္တင္ခ်ိန္ - 12/10/2013 08:00:00 PM

Doi Moi အဂၤလိပ္ စကားလံုး Renovation ဟု အဓိပၸာယ္ရွိသည့္ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲမႈတြင္ ေလးႏွစ္အတြင္း ဥေရာပါ၊ အေမရိကတို႔ႏွင့္ ဆက္ဆံေရး ျပန္လည္ ရရွိခဲ့သည္။ စက္မႈလယ္ယာ၊ ကုန္ထုတ္လုပ္ငန္း အမ်ားတြင္ တစ္ဟုန္ထိုး တိုးတက္ခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ ၁၉၉၀ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ယခင္အ႐ုိး စြဲေနေသာ အက်င့္မ်ား၊ ႀကိဳးနီစနစ္မ်ား မကုန္ႏိုင္ေသာေၾကာင့္ ေႏွးေကြး သြားရျပန္သည္။ ၂၀၀၄ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ျပည္ပေရာက္ ဗီယက္နမ္မ်ားစြာ ျပန္လာေသာေၾကာင့္ စီးပြား ျပန္လည္ တိုးတက္ လာေသာ္လည္း မွန္းသေလာက္ ျဖစ္မလာေသးပါ။

ငုယင္ဗင္လင့္ ၁၉၉၁ မွာ က်န္းမာေရးအရ အနားယူသြားၿပီး ဗီယက္နမ္ရဲ႕ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈ ျပႆနာမ်ားကို ဆက္လက္ေျပာဆို ေရးသားခဲ့သည္။ အထူးသျဖင့္ ဆင္းရဲခ်မ္းသာ ကြာျခားလြန္းျခင္း၊ အေမရိကန္ ကုမၸဏီမ်ားက ဗီယက္နမ္မ်ားကို နည္းပညာ မေပးဘဲ၊ အေမရိကန္ ေရာင္းမကုန္ပစၥည္း ေတြပဲ လာပံုခ် သြားျခင္းမ်ားကို အျပစ္တင္ ေရးသားခဲ့သည္။ ဗီယက္နမ္ ေခါင္းေဆာင္မ်ား ၾကားတြင္ ျခစားမႈ၊ အာဏာ အလြဲသံုးမႈမ်ား ျဖစ္လာျပန္သည္ကို ေခါင္းေဆာင္ေဟာင္းႀကီးက ေထာက္ျပခဲ့သည္။

Nguyen Van Linh (ငုယင္ဗင္လင့္) ကို ယခုျမန္မာႏိုင္ငံ အစိုးရသစ္၏ သမၼတဦးသိန္းစိန္ႏွင့္ ခိုင္းႏိႈင္း လိုပါသည္။

၁၉၈၆ တြင္ ဗီယက္နမ္တြင္ ဆင္းရဲမြဲေတလွမႈေၾကာင့္ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲရန္ ျပည္သူႏွင့္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီက တြန္းအားေပးလာသည္။ သမား႐ိုးက် ကြန္ျမဴနစ္ ေခါင္းေဆာင္ Truong Chinh မွာ အသက္ ၈၀ တြင္ အနားယူသြားၿပီး ေခါင္းေဆာင္သစ္ Nguyen Van Linh (ငုယင္ဗင္လင့္) ၇၁ ႏွစ္ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲမႈကို ေခါင္းေဆာင္ခဲ့သည္။ ယခု ျမန္မာႏိုင္ငံသမၼတ ဦးသိန္းစိန္ လုပ္ေဆာင္သကဲ့သို႔ အေရွ႕၊ အေနာက္၊ အေမရိကန္၊ ဥေရာပ၊ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံ အားလံုးႏွင့္ ျပန္လည္ ဆက္ဆံႏိုင္ခဲ့သည္။

ျပည္သူပိုင္မ်ားကို ပုဂၢလိကပိုင္ ေျပာင္းလဲသည္။ ေငြေၾကးစနစ္ တည္ေထာင္သည္။ ေမွာင္ခို ေငြမည္း ေစ်းကြက္ကို ဖ်က္သိမ္းႏိုင္သည္။ အထူးျခားဆံုးမွာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးမ်ားကို လုပ္ေဆာင္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ထိုစဥ္က ဗီယက္နမ္သည္ လာအို၊ ကေမာၻဒီးယား ႏိုင္ငံတို႔တြင္ စစ္တပ္ ေစလႊတ္ ထိန္းခ်ဳပ္ထားသည့္ အတြက္ စစ္စရိတ္ အလြန္ႀကီးလွသည္။ ထိုႏွစ္ႏိုင္ငံမွ ဗီယက္နမ္ စစ္တပ္ကို ျပန္လည္ ႐ုပ္သိမ္းႏိုင္ခဲ့သည္။ ဗီယက္နမ္ လူမ်ိဳးႀကီး ဝါဒီမ်ားက မေက်နပ္ၾကပါ။ ထိုလူစုသည္ လက္ရွိ ကြန္ဂရက္တြင္လည္း ႀကီးမားေသာ အတိုက္အခံအုပ္စု ျဖစ္ေနပါသည္။ ငုယင္ဗင္လင့္သည္ သမၼတဦးသိန္းစိန္ ကဲ့သို႔ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈ ဥပေဒ၊ ပုဂၢလိက ပိုင္ဆိုင္မႈဥပေဒ၊ ဒီမိုကေရစီ စနစ္သို႔ ဦးတည္ေသာ ဥပေဒမ်ားကို ဗီယက္နမ္ ကြန္ဂရက္တြင္ ျပ႒ာန္း အတည္ျပဳ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ခဲ့သည္။

သို႔ေသာ္ ေခါင္းေဆာင္ ငုယင္ဗင္လင့္သည္ သန္႔ရွင္းေသာ အစိုးရ ျဖစ္ေအာင္၊ ျခစားမႈမ်ား၊ အာဏာ အလြဲသံုးစားမႈမ်ား လုပ္ေနေသာ သမား႐ိုးက် အ႐ိုးစြဲေနသည့္ ဗီယက္နမ္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ ေခါင္းေဆာင္မ်ားကို အျပစ္တင္ တိုက္ခိုက္မႈ မ်ားစြာကို ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။ ထိုအုပ္စုကလည္း ငုယင္ဗင္လင့္၏ ေပၚလစီမ်ားကို နည္းမ်ိဳးစံုႏွင့္ တိုက္ခိုက္ၾကသည္။ သို႔ေသာ္ ငုယင္ဗင္လင့္သည္ ပန္းပန္လ်က္ပင္ ျဖစ္သည္။ အတိုက္အခံ ေခါင္းမာသူ၊ သမား႐ိုးစြဲ အုပ္စုကလည္း ကြန္ဂရက္တြင္ ဆက္လက္ရွိေနသည္။ ယခု ျမန္မာျပည္တြင္ ျဖစ္သကဲ့သို႔ အာဏာႏွင့္ေငြရွိေသာ ခ႐ိုနီမ်ားႏွင့္ ႏိုင္ငံျခား ေငြေၾကး ရွိသူမ်ားက ႏိုင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္ဘဝမွ စီးပြားေရး သူေဌးႀကီးမ်ား ဘဝသို႔ ေျပာင္းလဲၾကသည္။ ဗီယက္နမ္တြင္ ႏိုင္ငံျခား ကုမၸဏီမ်ားစြာ လာေရာက္ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံၾကရာတြင္ ယခု ျမန္မာျပည္တြင္ ျဖစ္ေနသကဲ့သို႔ အာဏာပိုင္မ်ားႏွင့္ ေပါင္းၿပီး ဝန္ထမ္းမ်ား ျခစားမႈ အႀကီးအက်ယ္ ျဖစ္ေပၚလာသည္။

ေခါင္းေဆာင္ ငုယင္ဗင္လင့္၏ ႐ိုးသား ေျဖာင့္မတ္မႈျဖင့္ ေပၚလစီမ်ားကို အေကာင္းဆံုး ျဖစ္ေအာင္ ခ်ေပးထားသည္။ ၁၉၉၀ ပါတီ ေခါင္းေဆာင္သစ္ ေရြးေကာက္ပြဲ မတိုင္မီ တစ္ႏွစ္အလို ေနာက္ထပ္ သက္တမ္း ေခါင္းေဆာင္ မလုပ္ေတာ့ဘူးဟု ေၾကညာခဲ့သည္။ ေျပာသည့္အတိုင္း ေခါင္းေဆာင္ေရြးပြဲ တြင္ သူမပါဘဲ ေခါင္းေဆာင္သစ္ကို ကြန္ဂရက္မွ လြတ္လပ္စြာ ေရြးခ်ယ္ေစခဲ့သည္။ ၁၉၉၁ ကြန္ဂရက္က ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲမႈ ဘက္ေတာ္သား Đỗ Mười ကို ေခါင္းေဆာင္သစ္အျဖစ္ ေရြးေကာက္ခဲ့သည္။ ငုယင္ဗင္လင့္သည္ ၁၉၉၇ ခုအထိ ပါတီ ဗဟိုေကာ္မတီ အႀကံေပး အရာရွိအျဖစ္ တာဝန္ယူခဲ့သည္။

၁၉၉၇ အေရွ႕ေတာင္အာရွ စီးပြားကပ္ကာလ

သူ႔ေနာက္ တက္လာေသာ Đỗ Mười သည္လည္း ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲေရးသမားပင္ ျဖစ္သည္။ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲေရး မ်ားလည္း ေႏွးေကြးသြားခဲ့သည္။ လက္ရွိ ျမန္မာႏိုင္ငံကဲ့သို႔ အတိုက္အခံမ်ားကို ကြန္ဂရက္ပါတီတြင္ ပါဝင္ေစသည့္ ပြင့္လင္းေသာ ႏိုင္ငံေရးစနစ္ကို အာဏာကိုင္စြဲသူ ကြန္ျမဴနစ္ မ်ားက ခြင့္မျပဳခဲ့။ ႏိုင္ငံေရး အတိုက္အခံမ်ား ျပည္တြင္း၊ ျပည္ပအားလံုးကို ႏွိပ္ကြပ္မႈ ဆက္လက္ လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ သတင္းစာ လြတ္လပ္ခြင့္၊ မီဒီယာႏွင့္ ေဝဖန္ေျပာဆို၊ ေရးသားမႈမ်ားကို ခြင့္ျပဳၾကသည္။ ျမန္မာျပည္တြင္လည္း ၁၉၉၃ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ထြန္းၾကည္၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာ္ဘ စသည္တို႔ျဖင့္ တိုင္းျပည္ စီးပြားေမာ့လာခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ ၁၉၉၈ တြင္ အေရွ႕ေတာင္ အာရွစီးပြားကပ္ ႏွင့္အတူ ျမန္မာျပည္ အာဏာရွင္ စနစ္ေဟာင္းသို႔ ျပန္ေရာက္ သြားခဲ့သည္။ ၁၂ ႏွစ္တိုင္ေအာင္ အဆင္းရဲဆံုးႏွင့္ အခက္ခဲဆံုး စစ္အာဏာရွင္ စနစ္ေအာက္ အေမွာင္ထု ဆက္လက္ လႊမ္းမိုးခံရသည္။

ဗီယက္နမ္ႏိုင္ငံသည္ ျမန္မာႏွင့္ ဆန္႔က်င္ဘက္ ျဖစ္သည္။ ၁၉၉၈ ခုႏွစ္ အေရွ႕ေတာင္အာရွ စီးပြားကပ္ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ဗီယက္နမ္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈ တစ္ဟုန္ထိုး လုပ္ႏိုင္ခဲ့သည္။ အထူးသျဖင့္ ႏိုင္ငံျခားေရာက္ ဗီယက္နမ္မ်ား ျပန္လာေရးအတြက္ ေပၚလစီမ်ား ခ်မွတ္ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။

ငုယင္ဗင္လင့္ အႀကံေပး အရာရွိအျဖစ္မွ အၿငိမ္းစားယူသည့္ ၁၉၉၇ မွ သူကြယ္လြန္သည့္ ၁၉၉၈ ဧၿပီအထိ ေခါင္းေဆာင္ေဟာင္းႀကီး မေက်နပ္မႈမ်ားကို ရင္ဖြင့္ခဲ့သည္။ (၈) ႀကိမ္ေျမာက္ ပါတီကြန္ဂရက္တြင္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈ၏ ရလဒ္ဆိုးမ်ားကို ပြင့္လင္းစြာ ေဝဖန္ ေျပာၾကားခဲ့သည္။ လြတ္လပ္ေနၿပီ ျဖစ္ေသာ ဗီယက္နမ္ မီဒီယာ၊ သတင္းစာမ်ားတြင္ စိတ္ဓာတ္ ျမင့္ျမတ္မႈ လိုအပ္ ေၾကာင္း ေဆာင္းပါးမ်ား အဆက္မျပတ္ ေရးသားခဲ့သည္။ ေရဒီယို၊ တီဗီ၊ စာေစာင္ မ်ားတြင္ ခုတ္ရာတျခား၊ ရွရာတျခား၊ မိမိတို႔ေရးခဲ့သည့္ ေပၚလစီမ်ားမွာ လက္ေတြ႕ မေအာင္ျမင္ဟု ေျပာခဲ့သည္။ ျပည္တြင္းမွ ႏိုင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္ ျခစားသူမ်ား၊ ျပည္ပ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံသူ ေငြရွင္မ်ား ပူးေပါင္း လုပ္စားမႈမ်ားကို ‘Things That Must Be Done Immediately’ ဟု အခန္းက႑တစ္ခု ဖြင့္ကာ ေသသည့္တိုင္ေအာင္ ေဆာင္းပါးမ်ား ေရးသားသြားခဲ့သည္။ (တ႐ုတ္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈ ေခါင္းေဆာင္ ... တိန္႔ေရွာင္ဖိန္မွာ ေအာင္ျမင္ခဲ့သည္။ ခ်က္ကိုစလိုဗက္က ဗားကလပ္ဟာဗဲလည္း ေအာင္ျမင္ခဲ့သည္။ ကိုးရီးယားသမၼတ ပတ္ခ်ံဳဟီးလည္း လုပ္ႀကံ ခံခဲ့ရေသာ္လည္း ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲမႈမ်ား ေအာင္ျမင္ခဲ့သည္)။

ဗီယက္နမ္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး ေခါင္းေဆာင္ ငုယင္ဗင္လင့္ ကြယ္လြန္ခဲ့ၿပီ။ သူကြယ္လြန္ၿပီးခ်ိန္တြင္ တ႐ုတ္ျပည္ႀကီးသည္ တစ္ဟုန္ထိုး ထိုးတက္လာၿပီး တ႐ုတ္စီးပြားေရး သမားမ်ားႏွင့္ ဗီယက္နမ္ ခ႐ိုနီ၊ မိုႏိုပိုလီ၊ အာဏာပိုင္မ်ား ပူးေပါင္းကာ ျမန္မာႏိုင္ငံ ျမစ္ဆံု စီမံကိန္း၊ ျမန္မာ လက္ပံေတာင္းေတာင္ စီမံကိန္းကဲ့သို႔ ပေရာဂ်က္ မ်ားစြာကို (ပြင့္လင္းျမင္သာမႈ မရွိဘဲ) လုပ္ခဲ့ၾကသျဖင့္ တိုင္းျပည္မ်ားစြာ နစ္နာခဲ့သည္။ ျမန္မာျပည္ ကဲ့သို႔ပင္ တ႐ုတ္လက္နက္ မ်ားစြာကို ဝယ္ယူခဲ့ၿပီး ၾကာၾကာမခံ၊ သင္ခန္းစာမ်ားစြာ ရခဲ့သည္။ ယခုအခါ ဗီယက္နမ္ ျပည္သူမ်ားသည္ တ႐ုတ္ လုပ္ငန္းရွင္မ်ားကို အထူးသတိထား၊ ဆန္႔က်င္ေသာ္လည္း ဗီယက္နမ္ အစိုးရကမူ မလြန္ဆန္ႏိုင္ဆဲပင္ ျဖစ္သည္။ ဗီယက္နမ္တြင္ စက္မႈ၊ စားကုန္လုပ္ငန္းမ်ား တည္ေထာင္ခဲ့သည့္ ထိုင္းလုပ္ငန္းရွင္ မ်ားစြာ၏ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈမ်ားမွာ အမ်ိဳးသမီး မ်ားစြာရွိေသာ ဗီယက္နမ္ လူဦးေရ သန္း ၁၀၀ အတြက္ အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္းမ်ားစြာ ရရွိခဲ့သည္။

ဗီယက္နမ္သည္ တ႐ုတ္ႏွင့္ စစ္ေရး ပူးတြဲ လုပ္ေဆာင္မႈမ်ား မရွိသကဲ့သို႔ အေမရိကန္ႏွင့္ ျပင္သစ္ ကိုလိုနီမ်ားကိုလည္း အတိတ္ေၾကာင့္ မယံုပါ။ သယံဇာတ ႂကြယ္ဝလွေသာ (ျမန္မာျပည္ထက္ ႏွစ္ဆႀကီးမားသည့္) ကမ္းလြန္ေရနံ၊ ဓာတ္ေငြ႕လုပ္ငန္း မ်ားကို ႐ုရွားႏွင့္ အမ်ားဆံုး ပူးေပါင္း စီးပြားလုပ္ကိုင္သည္။ အထူးသျဖင့္ ဗီယက္နမ္ စစ္တပ္ႏွင့္ စက္မႈလုပ္ငန္း ပညာေတာ္သင္ ၉၀ ရာခိုင္ႏႈန္းမွာ ႐ုရွားျပည္သို႔ သြားေရာက္ ဆည္းပူးေနသည္အထိ ရုရွား-ဗီယက္နမ္ ခ်စ္ၾကည္ေရး ေကာင္းလွေနပါသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္လည္း သူ႔သက္တမ္း ေလးႏွစ္တြင္ ေပၚလစီမ်ားကို အေကာင္းဆံုး ခ်ေပးထားၿပီဟု ဂုဏ္ယူစြာျဖင့္ မိန္႔ခြန္းမ်ား ေျပာပါသည္။ ေနာက္ သမၼတ အစိုးရ သက္တမ္းကို မည္သူရမည္ မသိႏိုင္ေသးေသာ္လည္း၊ ေနာက္သက္တမ္းတြင္ ဗီယက္နမ္ကဲ့သို႔ အ႐ိုးစြဲေနေသာ ေနာက္ေၾကာင္း ျပန္လွည့္လိုသည့္ စီးပြားေရး ခ႐ိုနီအုပ္စုကို မဖယ္ထုတ္ႏိုင္ေသးလွ်င္ ခက္မည္။

၂၀၂၀ တြင္ သမၼတေဟာင္း ဦးသိန္းစိန္ တစ္ေယာက္ ဗီယက္နမ္ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲေရး ေခါင္းေဆာင္ႀကီး ငုယင္ဗင္လင့္ကဲ့သို႔ သတင္းစာမ်ားတြင္ မေက်မနပ္ႏွင့္ ေဆာင္းပါးမ်ား ေရးေနပါလိမ့္မည္။ သမၼတဦးသိန္းစိန္ ေရးခဲ့သမွ် ဥပေဒ အားလံုးလည္း ဗီယက္နမ္ ႏိုင္ငံကဲ့သို႔ ခ႐ိုနီမ်ားက တလြဲအသံုးခ် သြားပါလိမ့္မည္။ ဗီယက္နမ္ကို နမူနာယူပါ။

ထိုသို႔ ခ႐ိုနီမ်ား ႀကီးစိုးမည့္ အေရးကို ကာကြယ္လိုပါက ၂၀၁၅ မတိုင္မီ ယခုကတည္းက NLD လႊတ္ေတာ္ အမတ္ကို ဝန္ႀကီး သို႔မဟုတ္ ဒုဝန္ႀကီး ခန္႔ထားရန္ လိုပါသည္။ ႀကံ့ခိုင္ေရးပါတီ ႀကီးစိုးမႈကို အင္ဒိုနီးရွားစတိုင္ ပါတီမ်ား လြတ္လပ္စြာ ၿပိဳင္ခြင့္ေပးပါကလည္း မဆိုးလွပါ။ ေနရာမေပးလွ်င္ ေနာက္ေၾကာင္း ျပန္ဆြဲလုိသူမ်ား ႀကီးစိုးေနဦးမည္။

ဗီယက္နမ္ ေခါင္းေဆာင္သစ္သည္ ၁၉၈၆ တြင္ ဆင္းရဲမြဲေတမႈမွ လြတ္ေအာင္ ယခုဦးသိန္းစိန္ လုပ္ေနသည္ႏွင့္ တစ္ပံုစံတည္း ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲမႈ လုပ္ပါသည္။ ေလးႏွစ္ျပည့္ေသာအခါ ဥပေဒအားလံုး ျပဳစုခဲ့ၿပီဟု ဆိုကာ ေနာက္ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲမႈ ေထာက္ခံသူ (ဥပမာ-ဦးေရႊမန္းလို လူကို) အာဏာလႊဲေပး လုိက္ပါသည္။ ေနာက္တက္သည့္လူက ေနာက္ေၾကာင္း ျပန္ဆြဲလိုသူမ်ားကို မကာကြယ္ႏိုင္ေသာေၾကာင့္ ထင္သလို ျဖစ္မလာေပ။

အလားတူ ဦးသိန္းစိန္ အေနႏွင့္ NLD ကို ဝန္ႀကီး တစ္ေနရာမွ်ပင္ မေပးႏိုင္ပါက ၂၀၂၀ တြင္ သမၼတေဟာင္း ဦးသိန္းစိန္ တစ္ေယာက္ ဗီယက္နမ္ ေခါင္းေဆာင္ေဟာင္း ငုယင္ဗန္လင့္ ကဲ့သို႔ အၿငိမ္းစားဘဝမွ သတင္းစာ၊ တီဗီေတြမ်ားတြင္ မေက်မနပ္ျဖင့္ ေဆာင္းပါးမ်ား အဆက္မျပတ္ ေရးရင္း ဘဝ ေနာက္ဆုံးအခ်ိန္မ်ား ကုန္လြန္သြားမည္ကို ျမင္ေယာင္မိပါသည္။ ေဒၚစုကို ကာကြယ္ေရးႏွင့္ လုံၿခဳံေရး ေကာင္စီ (ကာ/လံု) ထဲလည္း မထည့္ႏိုင္၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေကာ္မတီထဲလည္း မထည့္ႏိုင္၊ အာဏာရွိစဥ္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ျမန္ျမန္ သံုးေစလိုသည္။ လက္ရွိတြင္မူ ခ႐ိုနီမ်ားကို အကာအကြယ္ ေပးလိုသူဟု မွတ္ခ်တ္ျပဳခံရသူ ဦးေရႊမန္းက ေကာင္းစြာ အသံုးခ်ေနေပၿပီ။

The Voice Weekly Myanmar