ကေလးမ်ားနဲ႔ ကြန္ပ်ဴတာဂိမ္း အႏၲရာယ္

ပုိ႔စ္တင္ခ်ိန္ - 12/10/2013 08:45:00 PM

ကေလးမ်ား စိတ္၀င္စားသည့္ ဂိမ္းတခု (ဓာတ္ပုံ – ဧရာ၀တီ)

ဒီေခတ္ ေငြေရးေၾကးေရး အဆင္ေျပသူ မိဘမ်ားရဲ႕ ကေလးေတြ လက္ထဲမွာ အနည္းဆံုးေတာ့ တက္ပလက္ တလံုးစီေလာက္ ရွိေနၾကပါၿပီ။ ကြန္ပ်ဴတာ၊ တက္ပလက္၊ အိုင္ပက္၊ ဟန္းဆက္ စတာေတြဟာ က်မတို႔ ဘယ္လုိမွ ေရွာင္လႊဲလို႔မရတဲ့ အရာေတြ ျဖစ္လာၾက ပါေတာ့တယ္။ ၂ နွစ္၊ ၃ ႏွစ္ အရြယ္ေလးေပမယ့္ တက္ပလက္က ဂိမ္းေတြကုိ ေကာင္းေကာင္း ကစားတတ္ၾကတာ၊ ဟန္းဆက္ထဲမွာ သြင္းထားတဲ့ ဂိမ္းေတြကို ရွာတတ္ၾက၊ ကစားတတ္ၾကတာကို အံ့ၾသစရာ ေကာင္းေအာင္ ေတြ႔ေန ၾကရတာပါပဲ။
တီဗီေတြ၊ ဗီဒီယုိေတြ ေပၚလာတဲ့ အခ်ိန္မွာ မိဘမ်ားက ကေလးၿငိမ္ေအာင္လို႔ ဆုိၿပီးေတာ့ တီဗီေတြ၊ ဗီဒီယုိေတြ ဖြင့္ျပၿပီးေတာ့ ကေလးထိန္းၾက သလုိပဲ၊ အခု ဟန္းဆက္ေတြ၊ တက္ပလက္ေတြ ေပၚလာျပန္ေတာ့လည္း ဟန္းဆက္ေတြ၊ တက္ပလက္ေတြ ထဲက ဂိမ္းေတြကို ကေလးၿငိမ္ေအာင္လို႔ ေဆာ့ကစားခိုင္းၿပီးေတာ့ ကေလး ထိန္းၾကျပန္ပါတယ္။

ေခတ္ဘုန္းသစ္သည္ စာေရးဆရာမ ပန္းရိပ္ျဖဴ၏ ကေလာင္ခြဲ ျဖစ္သည္။
ေခတ္ဘုန္းသစ္ ကေလာင္ အမည္ျဖင့္ ကေလးစာေပ၊ ပုံျပင္၊ ကဗ်ာမ်ား
ေရးသားေနသကဲ့သို႔ ပန္းရိပ္ျဖဴ ကေလာင္အမည္ျဖင့္ ရသစာေပ ၀တၳဳတို၊ ၀တၳဳရွည္ႏွင့္ ကဗ်ာမ်ား ေရးသားလ်က္ ရွိသည္။
ကေလးဟာ တက္ပလက္မွာ၊ ဟန္းဆက္မွာပါတဲ့ ဂိမ္းေတြကို လက္နဲ႔ ဟိုေရႊ႕၊ ဒီေရႊ႕ ကစားရင္း နာရီမ်ားစြာ ၿငိမ္သက္ ေနတာကုိ မိဘ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက သေဘာက် ေနတတ္ၾကပါတယ္။ ဘယ္ေနရာကိုပဲ ေရာက္ေနေန ကေလးဟာ သူကစားေနတဲ့ ဂိမ္းက လြဲလို႔ ဘာကိုမွ စိတ္မ၀င္စားေတာ့ပါဘူး။ စူးစမ္းေလ့လာျခင္းလည္း မျပဳေတာ့ပါဘူး။ အမွန္ေတာ့ ေတြးၾကည့္မယ္ ဆုိရင္ျဖင့္ ဒါဟာ ကေလးတို႔ရဲ႕ ဦးေႏွာက္ဖြံ႔ၿဖိဳးေရး အတြက္ အင္မတန္မွကို အႏၲရာယ္ႀကီးတဲ့ ကိစၥ တရပ္ပါပဲ။
ကေလးတို႔ သဘာ၀ဟာ စူးစမ္းတတ္ၾက၊ ေမးျမန္းတတ္ၾကတဲ့ သဘာ၀ပါ။ ဥပမာ – ကားေပၚက ေနၿပီးေတာ့ လမ္းျပင္တာကို ျမင္ၾကရတယ္ ဆုိပါေတာ့။ ကေလးမွာ ေမးျမန္းစူးစမ္းခ်င္ စရာေတြ အမ်ားႀကီး ေပၚလာ ပါေတာ့တယ္။ ဒါဘာလဲ …၊ ဘာလုပ္ေနတာလဲ၊ ဒီစက္ႀကီးေတြက ဘာေတြလဲ စသျဖင့္ ေမးစရာေတြ မ်ားစြာ ေပၚလာပါေတာ့တယ္။ အဲဒီလို ေမးျမန္း စူးစမ္းတာဟာ ကေလးတို႔ရဲ႕ ဦးေႏွာက္ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈ အတြက္ အေရးႀကီးလွပါတယ္။ မ်ားမ်ား ျမင္ေတြ႔ ေလ့လာ၊ စူးစမ္းခြင့္ရတဲ့ ကေလးတို႔ရဲ႕ ဦးေႏွာက္ဟာ ေလ့လာစူးစမ္းခြင့္ မရတဲ့ ဦးေႏွာက္ထက္ ပိုၿပီးေတာ့ ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈ အားေကာင္းေစပါတယ္။ လြယ္လြယ္ ေျပာရမယ္ ဆုိရင္ေတာ့ ဉာဏ္ပိုေကာင္းေစတယ္ေပါ့။
တက္ပလက္ တလံုး၊ ဖုန္းတလံုးေပၚမွာ မ်က္ႏွာ အပ္ၿပီးေတာ့ အခ်ိန္မ်ားစြာ ေဆာ့ကစားေနတဲ့ ကေလးတို႔ ချမာမွာေတာ့ ပတ္၀န္းက်င္ကုိ ေလ့လာ စူးစမ္းခြင့္ မရေတာ့ပါဘူး။ ကုိယ့္ေဘးနားမွာ ဘယ္သူ ထုိင္ေနတယ္၊ ဘာလုပ္ေနတယ္ ဆုိတာလည္း မသိေတာ့ပါဘူး။ သူ႔အာ႐ုံဟာ ဂိမ္းထဲမွာပဲ ရွိေနပါေတာ့တယ္။
ကေလး သုေတသီ ပညာရွင္တို႔ရဲ႕ အဆိုအရ ဂိမ္းေတြ၊ တက္ပလက္ေတြ၊ ကြန္ပ်ဴတာ ဂိမ္းေတြ မ်ားမ်ား ေဆာ့ကစားတဲ့ ကေလးမ်ားဟာ အာ႐ုံစူးစိုက္မႈမွာ အားနည္းေစတယ္လို႔ ဆုိပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲ ဆုိေတာ့ ဒီစက္ပစၥည္းေတြမွာ ပါတဲ့ လႈပ္ရွားမႈဟာ အျပင္က တကယ့္ လႈပ္ရွားမႈနဲ႔ စာရင္ သိပ္ကုိ ျမန္ပါတယ္။ စက္ေတြေလာက္ အျပင္က လႈပ္ရွားမႈေတြက မျမန္ဆန္ ႏုိင္တဲ့အခါ မွာေတာ့ ကေလးဟာ ပ်င္းရိ ၿငီးေငြ႔လာၿပီးေတာ့ အာ႐ုံ မစိုက္ႏုိင္ေတာ့ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ စာသင္ၾကားတဲ့ အခါမွာ အာ႐ုံမစုိက္ႏုိင္တာေတြ၊ သူတို႔ကုိ တေယာက္ေယာက္က စကားသြားေျပာတဲ့ အခါမ်ိဳးမွာ ေျပာေနတဲ့ စကားကုိ အာ႐ုံစိုက္ၿပီးေတာ့ နားမေထာင္ႏုိင္တာေတြကုိ ေတြ႔လာရတယ္လို႔ ဆုိပါတယ္။
တက္ပလက္ တလံုး၊ ဖုန္းတလံုးနဲ႔ တေနရာတည္းမွာ တေယာက္တည္း ေဆာ့ကစားေနတတ္တဲ့ ကေလးမ်ိဳးဟာ လူ႔ေလာက အတြက္ အင္မတန္ အေရးႀကီးတဲ့ ေပါင္းသင္း ဆက္ဆံေရးမွာလည္း ညံ့သြားတတ္ပါတယ္။ ကေလး အခ်င္းခ်င္း မကစားတတ္၊ မေဆာ့တတ္ၾကေတာ့ပါဘူး။ တခ်ိဳ႕အိမ္မ်ားမွာဆုိ ညီအစ္ကို သံုးေယာက္ရွိရင္ တက္ပလက္ သံုးလံုး ၀ယ္ေပးထားတာမ်ိဳး က်မ ေတြ႔ဖူးပါတယ္။ ေက်ာင္းက ျပန္လာရင္ တက္ပလက္ တလံုးစီနဲ႔ ၿငိမ္ေနတတ္တာမုိ႔ မိဘေတြက ကေလး ၿငိမ္တယ္ ဆုိၿပီးေတာ့ သေဘာက် ေနတတ္ၾကပါတယ္။ ကေလးေတြဟာ တေယာက္နဲ႔ တေယာက္ စကား မေျပာၾက၊ မေဆာ့ၾက ေတာ့ပါဘူး။ ပံုဆြဲတာ၊ ေျပးလႊား ခုန္ေပါက္ ကစားတာ၊ စူးစမ္းေလ့လာတာ ဘာဆုိဘာမွ မလုပ္ၾကေတာ့ပါဘူး။ တက္ပလက္ ထဲက ဂိမ္းကိုပဲ သဲႀကီးမဲႀကီး ေဆာ့ကစားေနၾက တာပါ။
တကယ္ေတာ့ တက္ပလက္က ဂိမ္းေတြ၊ ဟန္းဆက္က ဂိမ္းေတြ၊ ကြန္ပ်ဴတာက ဂိမ္းဆုိတာေတြဟာ က်မတို႔ ေရွာင္လႊဲလို႔ မရတဲ့ အရာေတြပါ။ ဒါေပမယ့္ ဒီပစၥည္းေတြဟာ ကေလးထိန္းစက္ မဟုတ္သလုိ၊ ကေလး ၿငိမ္ေအာင္လို႔ ထိန္းခိုင္းထားရမယ့္ အရာေတြ မဟုတ္ပါဘူး။ လံုးလံုး မကစားခိုင္းဘဲနဲ႔လည္း ေနလို႔ ရတဲ့ အရာေတြ မဟုတ္တာမုိ႔ အခ်ိန္ေလး သတ္မွတ္ၿပီးေတာ့ ကစားခိုင္းမယ္ ဆုိရင္ျဖင့္ ကေလးတို႔အတြက္ အက်ိဳးရွိေစ ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ မိဘတို႔ အေနနဲ႔ ကုိယ့္ကေလး ကစားေနတဲ့ ကြန္ပ်ဴတာ၊ တက္ပလက္၊ ဟန္းဆက္ စတဲ့ ပစၥည္း ေတြထဲက ဂိမ္းေတြဟာ ဘယ္လုိ ဂိမ္းမ်ိဳး ျဖစ္တယ္ ဆုိတာ ကိုေတာ့ သိထားဖို႔လိုပါတယ္။ ကေလး အရြယ္နဲ႔ မသင့္ေတာ္တဲ့ ဂိမ္းေတြ၊ ကေလးစိတ္ကို ၾကမ္းတမ္း ႐ုိင္းျပေစတဲ့ ဂိမ္းေတြ ကစားေနတယ္ ဆုိရင္ျဖင့္ ခြင့္မျပဳသင့္ပါဘူး။
ကြန္ပ်ဴတာ ဂိမ္းေတြ၊ တက္ပလက္ ဂိမ္းေတြ ေနရာမွာ ကေလးအရြယ္နဲ႔ သင့္ေတာ္တဲ့၊ ကေလး အခ်င္းခ်င္း (ေမာင္နွမ အခ်င္းခ်င္း) ကစားလို႔ ရတဲ့ ေႁမြတက္တမ္း ကစားနည္းလိုမ်ိဳး၊ ခ်က္စ္ ကစားနည္းလုိမ်ိဳး၊ မုိႏုိပိုလီ ကစားနည္းလိုမ်ိဳး၊ စတဲ့ ကစားနည္း ေလးေတြကုိလည္း အစားထုိး ကစားခိုင္းလို႔ ရပါတယ္။ ေနရာက်ယ္က်ယ္ ရွိမယ္ ဆုိရင္ေတာ့ ေဘာလံုးကန္တာလိုမ်ိဳး၊ ၾကက္ေတာင္ ႐ိုက္တာလိုမ်ိဳး၊ စိန္ေျပးတမ္း ကစားတာလုိမ်ိဳး ကစားနည္းေတြကုိ ကစားခုိင္းမယ္ ဆုိရင္ျဖင့္ ကေလးတို႔ရဲ႕ ေျခေထာက္ေလးေတြမွာ ရွိတဲ့ ႂကြက္သားမွ်င္ေတြ သန္စြမ္း လာေစမွာပါပဲ။
အခ်ိန္ ကန္႔သတ္မႈ မရွိဘဲနဲ႔ ကေလးမ်ားကို ဂိမ္းမ်ား ေပးကစားျခင္းဟာ  ကေလးတေယာက္ အတြက္ လိုအပ္တဲ့ တီထြင္ ဖန္တီးမႈ၊ ကိုယ္လက္ ႀကံ့ခိုင္မႈ၊ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံမႈ၊ သတိျပဳ စူးစမ္း ေလ့လာတတ္မႈ၊ အာရုံ စူးစုိက္ႏုိင္မႈ စတဲ့ စြမ္းရည္ေတြကို ခ်ိဳ႕ယြင္းသြားေစႏုိင္တဲ့ အထိ အႏၲရာယ္ ရွိလွပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မုိ႔လို႔ က်မတို႔ရဲ႕ မိဘမ်ား အေနနဲ႔ ကေလးကုိ ခ်စ္လို႔ အလုိလုိက္သည္ ျဖစ္ေစ၊ ၿငိမ္ေအာင္လို႔ ထိန္းခိုင္းသည္ ျဖစ္ေစ စည္းကမ္းေလး သတ္မွတ္ၿပီးေတာ့ ဂိမ္းေတြကို ေပးကစားၾကပါ။ ကေလးတို႔ အတြက္ လိုအပ္တဲ့ တျခား စြမ္းရည္ေလးမ်ား ကိုလည္း ဖြံ႔ၿဖိဳးလာေအာင္လို႔ ေလ့က်င့္ေပးၾကပါဦးလို႔။
ဧရာဝတီ သတင္း Myanmar News