အမႈိက္ေကာက္တာ ရွက္စရာမဟုတ္ပါ

ပုိ႔စ္တင္ခ်ိန္ - 11/17/2013 02:36:00 PM

အဂၤလိပ္-ျမန္မာ ဒုတိယ စစ္ပြဲအၿပီး ရန္ကုန္အပါအဝင္ ပဲခူးကို အဂၤလိပ္တို႔ သိမ္းယူလိုက္ ၿပီျဖစ္ေၾကာင္းေၾကညာသည့္ အခမ္းအနားကိုဗိုလ္မွဴးအာသာ ဖယ္ယာ(Major Arthur  Phayre)) က ဦးေဆာင္ၿပီး ၁၈၅၂ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာလ ၂ဝ ရက္ေန႔တြင္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕၌ က်င္းပခဲ့သည္။ သမိုင္းမွတ္တမ္းမ်ားအရဆို လွ်င္ေတာ့ပထမဆုံးရန္ကုန္ျမဴနီ စီ ပယ္အဖြဲ႕ကို ၁၈၇၄ ခုႏွစ္တြင္ ဖြဲ႕စည္းခဲ့သည္ဟုဆိုသည္။ေအာက္ ျမန္မာႏိုင္ငံကို အဂၤလိပ္တို႔က (အဂၤလိပ္-ျမန္မာ) ဒုတိယစစ္ပြဲ အၿပီး ၂၂ ႏွစ္အၾကာတြင္ ဖြဲ႕ စည္းခဲ့ျခင္း လည္းျဖစ္သည္။

အဂၤလိပ္တို႔က ရန္ကုန္ကို သိမ္းၿပီးေနာက္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကို ၿမိဳ႕ဝန္(Town Magistrate)က တာဝန္ယူအုပ္ ခ်ဳပ္ခဲ့ရာမွ ျမဴနီစီပယ္အဖြဲ႕ ေပၚ လာၿပီးထိုအဖြဲ႕ က စည္ပင္သာယာ ေရးလုပ္ငန္းမ်ားကို ၿမိဳ႕ဝန္ထံမွ လႊဲယူခဲ့ျခင္းလည္း ျဖစ္သည္။ ပထမဆုံးျမဴနီစီပယ္အဖြဲ႕ တြင္ အဖြဲ႕ဝင္ ၃၂ဦးရွိသည္။ ထို အဖြဲ႕တြင္ ပဲခူးေကာ္မရွင္နာမင္း ႀကီး က်န္းမာေရးအရာရွိ၊ လက္ ေထာက္ၿမိဳ႕ဝန္ဆရာဝန္ႀကီး၊အင္ ဂ်င္နီယာအလုပ္ဝန္ႏွင့္ ၿမိဳ႕ဝန္ တို႔က ရာထူးအေလ်ာက္ အဖြဲ႕ဝင္ မ်ားအျဖစ္ ပါဝင္ရၿပီး က်န္၂၆ ဦး ကို မဟာဝန္ရွင္ ေတာ္မင္းႀကီးက ခန္႔သည္။ ထို ၂၆ဦး တြင္ အစိုးရ အရာရွိ ၁၁ ဦးႏွင့္ ၿမိဳ႕သူ၊ ၿမိဳ႕ သား ၁၅ဦး ပါဝင္သည္။ ထိုအဖြဲ႕ တြင္ ၿမိဳ႕ဝန္က ဥကၠ႒ျဖစ္သည္။ ရန္ကုန္ ျမဴနီစီ ပယ္အဖြဲ႕ကို ၁၈၇၄ ခု ႏွစ္ ဇူလိုင္လ ၃၁ရက္ေန႔တြင္ စတင္ ဖြဲ႕စည္းခဲ့သည္။ ရန္ကုန္ ျမဴနီ စီပယ္အဖြဲ႕၏ ပထမဆုံး ဥကၠ႒ မွာ အေရးပိုင္အီဗာဆင္ (Captain Evason) ျဖစ္ သည္။

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္စည္ပင္ သာယာေရးလုပ္ငန္းမ်ားကို ပို ၍ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ရန္အတြက္ Rangoon Development Trust  Act  အရ ၁၉၂ဝျပည့္ႏွစ္ တြင္ ရန္ကုန္စည္ပင္ သာယာေရး အဖြဲ႕ကို ဖြဲ႕စည္းသည္။ က်န္းမာ ေရးႏွင့္ ညီညြတ္ေသာ၊ ေခတ္မီ ေသာ၊ ေနခ်င္စဖြယ္ျဖစ္ေသာ ၿမိဳ႕ေတာ္တစ္ခုျဖစ္ရန္ ဖန္တီး ႏိုင္ခဲ့သည္။ မူလက ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ သူ၊ၿမိဳ႕သားမ်ားသည္ ေရတြင္း၊ ေရကန္မ်ားကိုသာ အသုံးျပဳ ေနရာမွ အင္းလ်ားကန္၊ ကန္ေတာ္ ႀကီး၊ ေလွာ္ကားႏွင့္ ဂ်ဳိးျဖဴကန္ မွေရမ်ားသုံးႏိုင္ရန္ ေဆာင္ရြက္ ခဲ့သည္။ လမ္းမ်ားကို ေျမသား လမ္းမွ ကတၱရာလမ္းျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္သည္။ မိလႅာမ်ားကို ကားျဖင့္သယ္၍ ျမစ္တြင္းသို႔ စြန္႔ ရာမွၿမိဳ႕လယ္ေျမေအာက္ ျပြန္လမ္း မ်ားမွတစ္ ဆင့္ ျမစ္တြင္းသို႔ ပို႔ႏိုင္သည္အထိ စီမံသည္။ ေရနံဆီျဖင့္ ထြန္းညိႇရေသာ လမ္းမီးမ်ားအစား လွ်ပ္စစ္မီးတိုင္မ်ားႏွင့္ လင္းထိန္ေစခဲ့သည္။

၁၉၂၂ခုႏွစ္ကိုေရာက္ ေတာ့ ရန္ကုန္ျမဴနီစီပယ္အဖြဲ႕ က ျမဴနီစီပယ္ေကာ္ပိုေရးရွင္း ဟု ျပင္ဆင္ဖြဲ႕စည္းသည္။ ျမန္ မာတိုင္းရင္းသားမ်ားထဲမွ ဥကၠ႒ အျဖစ္ပထမဆုံး တာဝန္ ယူခဲ့သူ မွာ ပညာေရးဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ေဟာင္း ဆရာဝန္ ဦးဘရင္ျဖစ္ သည္။ ဥကၠ႒ရာထူးကိုလည္း ၿမိဳ႕ေတာ္ဝန္ဟု ေျပာင္းလဲေခၚ ေဝၚခဲ့သည္။ ပထမဆုံး ရန္ကုန္ ၿမိဳ႕ေတာ္ ဝန္မွာ ဝတ္လုံေတာ္ရ မစၥတာမြန္ရွိဆိုသူျဖစ္သည္။ ေခတ္ေဟာင္းရန္ကုန္သည္ ၿမိဳ႕ ေတာ္ ရန္ကုန္အျဖစ္ အခ်ိန္တို အတြင္းမွာပင္ ေျပာင္းလဲ လာ ျခင္းလည္းျဖစ္သည္။ ထို အခ်ိန္ က ေကာက္ယူခဲ့ေသာ (၁၉၁၁ ခုႏွစ္) သန္းေခါင္စာရင္းအရ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္တြင္ လူဦးေရ ၂၉၃၃၁၆ ဦးရွိသည္ ဟုဆို သည္။

လြတ္လပ္ေရးရၿပီး ေနာက္ ပိုင္း ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီ အစိုးရတက္လာသည့္ ၁၉၆၂ ခုႏွစ္အထိလည္း ရန္ကုန္ျမဴနီစီ ပယ္ေကာ္ပိုေရးရွင္း၏ လုပ္ပိုင္ ခြင့္ႏွင့္တာဝန္မ်ားကို ၿမိဳ႕ေတာ္ ဝန္တစ္ဦးတည္းက က်င့္သုံး ေဆာင္ရြက္ လာခဲ့သည္မွာ ၁၉၇၂ ခု ႏွစ္အထိ ျဖစ္သည္။ ၁၉၇၄ခုႏွစ္ မတ္လ ၂၅ ရက္တြင္ အမိန္႔ေၾကညာစာ အမွတ္ ၃၉ ျဖင့္ ျပင္ ဆင္ဖြဲ႕ စည္းခဲ့ၿပီး ရန္ကုန္တိုင္း ျပည္သူ႔ ေကာင္စီ ဥကၠ႒ကိုရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ေတာ္၏ ၿမိဳ႕ေတာ္ဝန္အျဖစ္ သတ္မွတ္ျပ႒ာန္းေပးခဲ့သည္။ဤကား ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္ စည္ပင္သာ ယာေရး၏ေခတ္ အဆက္ဆက္ တာဝန္ယူလုပ္ ေဆာင္ခဲ့မႈကို အက်ဥ္းမွ် တင္ ျပျခင္းသာျဖစ္သည္။ ဆိုရလွ်င္ လြတ္လပ္ေရး မရမီ အခ်ိန္က လူဦးေရ သုံး သိန္း ခန္႔သာ ရွိေသာအခ်ိန္တြင္ စည္ပင္သာယာေရးလုပ္ငန္းႀကီး ကို စနစ္တက်အေကာင္အထည္ ေဖာ္ေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္ျဖစ္ရာ စင္ကာပူလိုႏိုင္ငံမ်ဳိး ကပင္ျမန္မာ ႏိုင္ငံ ရန္ ကုန္ၿမိဳ႕ေ တာ္ ၏ အေျခ အေနကို အားက်ခဲ့ရသည္ဟု ဆိုသည္။ သန္႔ရွင္းလွပခဲ့ေသာ ဤၿမိဳ႕ေတာ္ႀကီးကို စတင္သန္႔ စင္သူမ်ားသည္ တံျမက္လွည္း လို အေျခခံလူတန္း စား မ်ားက စတင္ခဲ့သည္ဟုဆိုလွ်င္ စာဖတ္ သူတို႔ လက္ခံၾကမည္ဟုလည္း ယုံၾကည္ပါသည္။

အကယ္၍ နံနက္မိုးမလင္း မီ က်န္းမာေရးေလ့က်င့္ခန္း အျဖစ္ လမ္းေလွ်ာက္ဖူးသူ တစ္ဦးကသင္ျဖစ္သည္ဆိုလွ်င္ ေတာ့ နံနက္လင္းအားႀကီး အခ်ိန္မွာ တံျမက္စည္း ကိုယ္စီ ျဖင့္ အမႈိက္လွည္းေလးေတြ လမ္းေဘးမွာရပ္ၿပီး အမႈိက္ သိမ္းေနတာကို သင္ေတြ႕ႏိုင္ မည္ျဖစ္ပါသည္။ ရံဖန္ရံခါ သူတို႔ ေမြးထားေသာ လူ မမယ္ ကေလးငယ္မ်ား ကို ပလက္ ေဖာင္းေပၚတြင္ သိပ္ထားခဲ့ၿပီး မိခင္ျဖစ္သူက တံျမက္လွည္းေန သည္ကို ေတြ႕ရေကာင္းေတြ႕ ရ ႏိုင္ပါသည္။ သည္လိုမွ မဟုတ္ လွ်င္လည္း အသက္အရြယ္ အေတာ္ ေလး ႀကီးရင့္ ေနသည့္ လူႀကီးပိုင္း တံျမက္လွည္းသူ လည္း ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္ပါလိမ့္ မည္။ယေန႔ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕လူဦးေရ မွာေျခာက္သန္းေက်ာ္ၿပီဟု သိရ ပါသည္။ တစ္ေန႔ လွ်င္ လူဦးေရ သံုးသန္းခန္႔ ၿမဳိ႕ေတာ္တြင္း ဝင္ထြက္သြားလာေနသည္ဟု လည္း စာရင္းမ်ားအရ သိရ သည္။ သူတုိ႔တစ္ေတြ စားခဲ့၊ ေသာက္ခဲ့ေသာ စားၾကြင္း စား က်န္ေတြ၊ အမႈိက္ေတြ၊ လမ္း ေပၚမွာ ပစ္ခ်ခဲ့ေသာ စြန္႔ပစ္ အပုိပစၥည္းေတြက လမ္းမေတြ ေပၚမွာ ဟိုတစ္စ၊ သည္တစ္စ။ သည္အမႈိက္ေတြကို အမ်ား တကာ အိပ္ေပ်ာ္ေနခ်ိန္မွာ သူ တုိ႔သိမ္းဆည္းေပးေနၾကသည္။ နံနက္လင္း၍ လူမ်ားပ်ား ပန္းခတ္ လႈပ္ရွားလာသည့္အခါ ၿမဳိ႕ေတာ္ႀကီးမွာ သန္႔ရွင္းေနၿပီ ျဖစ္သည္။ ညဘက္ပုိင္းတြင္ လည္း အမႈိက္ သိမ္းေနၾကသည့္ သန္႔ရွင္းေရးလုပ္သားေတြကို ၿမဳိ႕ေတာ္အႏွံ႔ ေတြ႕ေနၾကရ သည္။ သူတို႔ဘဝေတြ ဘယ္လုိ ရွင္သန္ရပ္တည္သလဲဆိုသည္ ကေတာ့ ေမးခြန္းထုတ္ၿပီး ဆန္း စစ္ၾကည့္မည့္သူ အေတာ္ေလး နည္းမည္ဟုထင္ပါသည္။

စည္ပင္အရာရွိတစ္ဦးက ေျပာဖူးသည္။ ” ရန္ကုန္မွာ သန္႔ ရွင္းေရးလုပ္သားရဖို႔ အေတာ္ ခက္သြားၿပီဗ်။ ဘာလို႔လဲဆိုရင္ ေတာ့ သာမန္အလုပ္ ၾကမ္းသမား တစ္ေယာက္ က တစ္ေန႔လုပ္ရင္ ဥပမာဗ်ာ-  ေဆာက္လုပ္ေရး ဆိုက္တစ္ခုမွာ ဝင္လုပ္ရင္ ေတာင္ ေလး၊ ငါးေထာင္ ရေန တာဆိုေတာ့ သန္႔ရွင္းေရး မလုပ္ၾကေတာ့ဘူး။ အမႈိက္ အိတ္ေတြနဲ႔ စနစ္တက် စြန႔္ပစ္ ဖုိ႔စည္းကမ္းခ်က္ထုတ္ခဲ့ဖူးတယ္။ အဲဒီအမႈိက္အိတ္ေတြကိုေျဖၿပီး သူတုိ႔လုိခ်င္တာ ရွာခြင့္မရွိဘူး။ ရွာရင္ အေရးယူမယ္ ေျပာတာ ကိုး။ ဒါက လည္း အမႈိက္ေတြ မပြေအာင္ထုတ္တဲ့ စည္းကမ္း ပါ။ ဒါေပမဲ့ တစ္ဖက္မွာက သူ တုိ႔ရတဲ့ ဝင္ေငြဆိုတာက အဲဒီ အိတ္ေတြထဲမွာ ျပည္သူေတြ စြန္႔ပစ္လုိက္တဲ့ အထဲ က ျပန္ ေရာင္းလုိ႔ရတဲ့ ေကာ္၊ ပလတ္ စတစ္၊ ေၾကးလိုဟာမ်ဳိးေတြ ရွာ ေဖြၿပီး ျပန္ေရာင္းရတဲ့ ဝင္ေငြ ကိုလည္း မီွခိုရတာဆိုေတာ့ အခု ေနာက္ပိုင္းသန္႔ရွင္းေရးဝန္ထမ္း ရဖုိ႔မ လြယ္ဘူး” ဟု ေျပာခဲ့သည္။

လူဦးေရ ၆ သန္းေက်ာ္ရွိ ေသာ ရန္ကုန္ၿမဳိ႕ေတာ္ႀကီးမွာ အမႈိက္က တစ္ေန႔လွ်င္ တန္ ၁၆ဝဝ ေက်ာ္ ထြက္ရွိေနသည္။ ဝန္ထမ္း ၄ဝဝဝ ရွိသည္ဆုိ လွ်င္ပင္ တစ္ဦးလွ်င္ အမႈိက္ တန္ဝက္ခန္႔ သိမ္းဆည္းေနရ မည္ျဖစ္ရာ မည္သို႔မွ် ဝန္ထမ္း ဦးေရ ေလာက္ငမႈရွိရန္ လြယ္ ကူမည္မဟုတ္ေပ။ အမႈိက္သိမ္း ဝန္ထမ္း သန္႔ရွင္းေရးလုပ္သား ရရွိမႈ ကိစၥႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ မႏၲေလး မွလာေသာ သတင္း တစ္ပုဒ္ ကိုလည္း ဖတ္႐ႈခဲ့ရဖူးသည္။ မႏၲေလးၿမဳိ႕ေတာ္တြင္ က်ဴး ေက်ာ္ေနထိုင္သူ မိသားစုမ်ား အလုပ္အ ကိုင္လုိ အပ္ပါ က စည္ ပင္ဝန္ထမ္းအျဖစ္ ခန္႔အပ္ၿပီး ေနအိမ္စီစဥ္ေပးမည္ဆိုသည့္ သတင္းျဖစ္သည္။ ထိုသတင္း အရ သန္႔ရွင္းေရးလုပ္သား တစ္ဦးလွ်င္ ယာယီဝန္ထမ္း  လစာ တစ္လ က်ပ္ ၃၃ဝဝဝ၊ ေထာက္ပံ့ေၾကး က်ပ္ ၃ဝဝဝဝ၊ အညစ္အေၾကးကိုင္တြယ္ခ က်ပ္ ၁၂ဝဝဝ၊ စုစုေပါင္း က်ပ္ ၇၅ဝဝဝ ရရွိမည္ဟုလည္း သိ ရသည္။ မႏၲေလး လက္ရွိ လူဦး ေရက တစ္သန္းခန္႔ရွိသည္။ ရပ္ကြက္ေပါင္း ၉၆ ခုမွ ထြက္ ရွိေသာအမႈိက္က တန္ခ်ိန္ ၅ဝဝ ခန္႔ရွိသည္။ အမႈိက္သိမ္း ဝန္ ထမ္းက ၁၄ဝဝ ခန္႔ရွိသည္ဟု ဆိုသည္။

သုိ႔ဆုိလွ်င္ အမႈိက္ကစ ျပာသာဒ္မီးေလာင္ဆိုေသာ  ျမန္မာ စကားပံုသည္ မူလအဓိပၸာယ္အရ အမႈိက္ေလးတစ္စကစခဲ့ေသာမီးသည္ တုိင္းျပည္မင္းလုပ္အုပ္ခ်ဳပ္ သူ တုိ႔ ေန ထိုင္ေသာ နန္းေတာ္ ျပာသာဒ္အထိပင္ ကူးစက္ေလာင္ ကြၽမ္းသည္ဟုဆိုလိုရင္းျဖစ္သည္။ ဆင့္ပြားအနက္ကေတာ့ ” ဘယ္ ဟာမဆို ေသးေသးမႊားမႊားဟု အထင္ မေသး ပါႏွင့္။ထိုေသးေသးမႊားမႊား ျပႆနာသည္ပင္ ႀကီးႀကီးမားမားျဖစ္လာႏုိင္ပါသည္” ဆို ေသာ အနက္လည္း ရပါသည္။

လူတုိင္းကိုယ္စီမွာ တာဝန္ရွိ

” အမႈိက္ေကာက္တာ ရွက္ စရာမဟုတ္ပါ။ စည္းကမ္းမဲ့ အမႈိက္စြန္႔ တာသာရွက္စရာပါ” ဟု မၾကာခဏ ဖတ္ရ၊ မွတ္ရဖူးပါသည္။ မိမိတို႔ အသိစိတ္ဓာတ္ ကိုယ္စီျဖင့္ ဝိုင္းဝန္း ထိန္းသိမ္း ၾကမွသာ ၿမဳိ႕ေတာ္ေတြ သန္႔ရွင္း ပါမည္။ ၿမဳိ႕ေတာ္ေတြ သန္႔ရွင္း ပါမွ ၿမဳိ႕ေတာ္ေနျပည္သူေတြ က်န္းမာေရး ေကာင္းမည္ဟု လည္း ဆိုခ်င္ပါသည္။ေသးေသးမႊား မႊားေလး ေတြကို တစ္ဦးခ်င္း တာဝန္ယူ ေျဖရွင္းျခင္းျဖင့္သာ ျပႆနာ ႀကီးႀကီးမားမားျဖစ္လာမည့္ အေရးကို ကာကြယ္ႏိုင္ၾက မည္ ဟု လည္း ဆိုခ်င္ပါသည္။

သိန္းေအး

ရည္ၫႊန္း-

(၁) အင္တာနက္ဝက္ဘ္ဆုိက္မ်ား

(၂) ရန္ကုန္တုိင္း၏ ျဖစ္စဥ္သမုိင္းစာတမ္း (၁၉၈၂)

Popular Journal