အေနာက္တိုင္း တရားေသဝါဒႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ပံုရိပ္ ေကာင္းမြန္ေရး စိန္ေခၚမႈ

ပုိ႔စ္တင္ခ်ိန္ - 11/28/2013 09:30:00 AM

ထိုသို႔ျဖင့္ပင္ လူေတြ တဖဲြဖဲြ ဝင္လာသည့္ ေကာ္ဖီဘားေလး အတြင္း လူေျခာက္္ဆယ္ နီးပါးမွ် ႐ွိလာသည္။ စစခ်င္း ေဆာက္ႏွင့္ထြင္း ဆိုသလိုပင္ ျမန္မာႏွင့္ဘားမား ဘယ္ကိစၥ အမွန္လဲဆိုေသာ ေမးခြန္းႏွင့္ စေလေတာ့သည္။
ကြၽန္ေတာ္ႏွင့္အတူ ေျဖရသည့္ အမ်ဳိးသမီး ႏွစ္ဦးက သူတို႔ အေတြ႕အႀကံဳကို မူတည္၍ ျမန္မာႏိုင္ငံထဲမွာ ျဖစ္ေနသည့္ ဘားမားႏွင့္ ျမန္မာ သေဘာထား ကဲြသည့္ကိစၥ၊ အစိုးရ၏ သေဘာထားတို႔ကို အခ်က္အလက္ႏွင့္ အဟအပြင့္ မ႐ွိေအာင္ ထိန္း၍ ေျဖေပးသည္။

ကြၽန္ေတာ့္အလွည့္ ေရာက္လာေတာ့ ျမန္မာ ျဖစ္ျဖစ္၊ ဘားမား ျဖစ္ျဖစ္၊ ထိုကိစၥက ျပႆနာ မဟုတ္ေၾကာင္း၊ သမိုင္းေၾကာင္း အရလည္း ျမန္မာ မင္းမ်ား၊ ဗမာ ဘုရင္မ်ားဟု ေခၚၾကသည့္တိုင္ ျမန္မာ အမည္ႏွင့္ေရာ ဗမာအမည္ႏွင့္ပါ တည္ေထာင္ခဲ့သည့္ ႏို္င္ငံေတာ္ မ႐ွိ၊ တ႐ုတ္ သမိုင္း မွတ္တမ္းမ်ားတြင္ မန္းမန္ (ခ) မိန္ရ္မဟု ေခၚၾကၿပီး အိႏိၵယတိုက္သားတို႔က ျဗာဟၼဏဟု ေခၚၾကေၾကာင္း၊ အဂၤလိပ္တို႔က အိႏိၵယက ျဗဟၼာကို ေမြးစားၿပီး ဘားမားဟု ေခၚရာမွ လြတ္လပ္ေရး ရၿပီး ဘားမား ျဖစ္လာေၾကာင္း၊ ထုိ႔ေနာက္ တစ္ပါတီ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးေအာက္တြင္ ျမန္မာဟူေသာ အမည္ကို ေျပာင္းလဲ သံုးစဲြခဲ့ေၾကာင္း၊ သို႔ေသာ္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ႏုိင္ငံမွာ အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာပိုင္ ႏိုင္ငံတစ္ႏုိင္ငံ ျဖစ္၍ တ႐ုတ္က ဘယ္လို ေခၚေခၚ အိႏိၵယက ဘယ္လို ေခၚေခၚ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ႏုိင္ငံ အမည္ကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ သတ္မွတ္ႏိုင္ေရးပင္ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ဘားမားလား၊ ျမန္မာလား ဆိုသည့္ကိစၥမွာ က်ယ္ျပန္႔စြာ ျငင္းခံုရမည့္ ဒီဘိတ္ျဖစ္သည့္တိုင္ လက္႐ွိ ကြၽန္ေတာ္တို႔မ်ဳိးဆက္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ကေတာ့ ျမန္မာဟုသာ ေျပာၾကေၾကာင္း၊ ကုလသမဂၢ တရားဝင္ အသံုးအႏႈန္းမွာလည္း ျမန္မာသာ ျဖစ္ေၾကာင္း ရွည္ရွည္လ်ားလ်ား ရွင္းျပလိုက္ပါသည္။

ႏုိင္ငံတစ္ခု၏ Legitimacy ဟု ေခၚသည့္ ဂုဏ္သေရက အေရးႀကီးေၾကာင္း၊ လက္႐ွိ တရားဝင္ အသိအမွတ္ ျပဳထားေသာ အမည္ကို သံုးစဲြလွ်င္ သင့္ေလ်ာ္မည္ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ပို၍ အေရးႀကီးသည္မွာ ဘားမားလား၊ ျမန္မာလား အေရမရအဖတ္မရ မျငင္းဘဲ ႏုိင္ငံေတာ္ ဆိုသည္ကို မည္သို႔ အဓိပၸာယ္ ဖြင့္ၾကမည္နည္း၊ မည္သို႔ တည္ေဆာက္ ၾကမည္နည္းဟု စဥ္းစားရမည့္ အခ်ိန္သာ ျဖစ္ေၾကာင္း၊ အက်ဳိးမ ျဖစ္ထြန္းသည့္ ျငင္းခံုမႈမ်ားက တုိင္းျပည္ကို ႏွစ္ေပါင္း မ်ားစြာ ေနာက္က် က်န္ေစခဲ့သည္ကို သင္ခန္းစာ ယူရမည္သာ ျဖစ္ေၾကာင္းလည္း တစ္ဆက္တည္း ေျပာျပလိုက္သည္။

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ႏွင့္ ၂၀၁၅ ေ႐ြးေကာက္ပဲြ၊ သမၼတ ျဖစ္ႏိုင္ေျခ၊ ဖဲြ႕စည္းပံု အေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရး ကိစၥတို႔တြင္ ဘယ္လို ထင္ပါသနည္းဟု တစ္ဆက္တည္း ေမးလာသည္။

ႏုိင္ငံေရးတြင္ မျဖစ္ႏိုင္တာ ဘာတစ္ခုမွ မရွိေၾကာင္းကို ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ႏိုင္ငံေရး အေျပာင္းအလဲမ်ားက သက္ေသျပၿပီး ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ျပႆနာမွာ ႏုိင္ငံေရး အင္အားစုမ်ား အၾကား ပါဝါခဲြေဝမႈ မညိႇႏိႈင္းႏိုင္၍သာ တိုင္းျပည္ ေနာက္က် က်န္ေနခဲ့ရေၾကာင္း၊ လက္႐ွိ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အေျပာင္းအလဲမွာ လူထုထံမွလာေသာ အေျပာင္းအလဲ မဟုတ္ဘဲ အေပၚထပ္ အေဆာက္အဦမွ လာျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း၊ တုိင္းျပည္၏ အနာဂတ္ကို ဆံုးျဖတ္ႏိုင္ေရး အတြက္ ႏိုင္ငံေရး အင္အားစုမ်ား အၾကား မည္သူက မည္သူ႔ကို မည္သို႔ အာမခံႏိုင္မည္ ဆိုသည့္ ကိစၥကို ညိႇႏိႈင္းႏိုင္ၾကလွ်င္ သမၼတ ေ႐ြးခ်ယ္ေရး ဆိုသည့္ ကိစၥမွာ ျပႆနာဟု မျမင္မိေၾကာင္း၊ သို႔ေသာ္ မိသားစုအတြင္း၌ပင္ ညိႇႏိႈင္းရန္ ခက္ခဲသည္ျဖစ္ရာ တိုင္းျပည္ႏွင့္ခ်ီေသာ ကိစၥအတြက္ ညိႇႏိႈင္းရန္မွာ စိန္ေခၚမႈ မ်ားစြာ ႐ွိပါသည္ ဟူ၍ပင္ ေကြ႕လည္ေၾကာင္ပတ္ ေျဖလိုက္ရသည္။

စီစဥ္သူမ်ားက တက္ေရာက္ နားေထာင္မည့္ ဂ်ာမန္မ်ားမွာ ျမန္မာႏုိင္ငံအေၾကာင္း ေယဘုယ်သာ သိထားၿပီး စိတ္ဝင္စား၍ လာေရာက္ နားေထာင္သူမ်ား ျဖစ္ပါသည္ဟု ဆိုသည့္တိုင္ သူတို႔ သိသည့္ ေယဘုယ်မွာ ႏိုင္ငံတကာ မီဒီယာက ပံုေဖာ္ထားသည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ပံုရိပ္မ်ား၊ ထို႔ျပင္ ျမန္မာ ႏိုင္ငံတြင္ အလုပ္လုပ္ဖူးသူမ်ား၊ INGO မ်ားမွ ပုဂၢိဳလ္မ်ားပါ ပါလာသည္ျဖစ္ရာ တျဖည္းျဖည္းႏွင့္ စကားဝိုင္းက အ႐ွိန္ရလာသည္။

အထူးသျဖင့္ အေနာက္တိုင္းသားတို႔ အမႊန္းတင္ေလ့ ႐ွိသည့္ လူ႔အခြင့္အေရး ကိစၥမ်ားတြင္ သူတို႔ ေမးသည့္ ေမးခြန္းမ်ားမွာ ျပင္းထန္လာသည္။ ႐ိုဟင္ဂ်ာ ကိစၥႏွင့္ ဘဂၤါလီ ကိစၥကို ဘယ္လို ထင္ပါသလဲဟု ေမးလာသည္။
ဘယ္လိုမွ မထင္ပါ၊ သမုိင္း ပညာ႐ွင္မ်ားႏွင့္ အစိုးရမ်ားက ဆံုးျဖတ္ရမည့္ ကိစၥရပ္မ်ား ျဖစ္၍ ဂ်ာနယ္လစ္မ်ားႏွင့္ လားလားမွ် မဆိုင္ပါဟုသာ တိုတိုျပတ္ျပတ္ ေျဖလိုက္ရသည္။

သုိ႔ေသာ္ ထုိမွ်ႏွင့္ မရပ္။ ဘဂၤါလီ ဆိုလွ်င္လည္း အခ်ဳိ႕မွာ မ်ဳိးဆက္ေပါင္း မ်ားစြာ ေနလာၿပီး ျဖစ္သည့္တုိင္ အဘယ့္ေၾကာင့္ ႏုိင္ငံသား မေပးရသနည္း ဆိုသည့္ ကိစၥကို အမ်ိဳးသမီး တစ္ဦးက ေလသံ ခပ္မာမာႏွင့္ ေမးလာသည္။

ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ လူနည္းစု ဘာသာဝင္မ်ားႏွင့္ တိုင္းရင္းသား လူမ်ဳိးစုမ်ား၏ အခြင့္အေရး ခ်ဳိးေဖာက္ ခံေနရသည္မွာ ခါးသီးသည့္ အမွန္တရား ျဖစ္ပါသည္။ သို႔ႏွင့္တိုင္ တစ္ဖက္မွ စဥ္းစားရမည့္ ကိစၥမွာ လူမ်ားစုေတြေရာ လူ႔အခြင့္အေရး အျပည့္အဝ ရေနသလား ဆိုသည့္ ကိစၥပင္။ အဓိက ကြၽန္ေတာ္တို႔ ႏိုင္ငံမွာ ျဖစ္ေနတာက တရားဥပေဒ စိုးမိုးေရး ကိစၥျဖစ္သည္။ ႏိုင္ငံသားမရ ထိုက္သူေတြ ရေနသလို ရထိုက္သူေတြလည္း မရဘဲ ျဖစ္ေနသည္။ တည္ဆဲ ႏိုင္ငံသား ဥပေဒအရ ႏိုင္ငံသား ျဖစ္ထိုက္လွ်င္ ျဖစ္ရမည္ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ လုပ္ထံုးလုပ္နည္းႏွင့္ တရားဥပေဒ စိုးမိုးေရး မ႐ွိ၍ ထိုကိစၥမ်ားမွာ ယေန႔ ျမန္မာႏိုင္ငံ အတြက္ အေရးအႀကီးဆံုး စိန္ေခၚမႈမ်ား ျဖစ္လာေနသည္။ ေျမယာကိစၥမွာ ယေန႔ ပြင့္လင္းလာသည့္ ျမန္မာ့ ႏိုင္ငံေရးအတြက္ အႀကီးမားဆံုး စိန္ေခၚမႈ တစ္ခု ျဖစ္ပါသည္။

ထိုသို႔ေျပာေတာ့ ဂ်ာမန္ အမ်ဳိးသမီးႀကီး တစ္ဦး လက္ပံေတာင္း ကိစၥႏွင့္ ဥပမာေပးသည္။ လက္ပံေတာင္းမွာ လူ႔အခြင့္အေရး ခ်ဳိးေဖာက္ ခံရသူေတြက လူနည္းစုေတြလား လူမ်ားစုေတြလား ဆိုသည့္ ကိစၥကို တက္ေရာက္လာသူေတြ နည္းနည္း ျမင္သြားသလို ႐ွိသည္။ သို႔ေသာ္ လတ္တေလာ အၾကမ္းဖက္မႈမ်ား ကိစၥ၊ ထိုကိစၥကလည္း အထက္က ဆိုခဲ့သလို တရားဥပေဒ စိုးမိုးေရးသာ ျဖစ္သည္။ အဂၤလန္မွာေရာ ဂ်ာမနီမွာပါ အမ်ိဳးသားေရး ဝါဒီေတြ ႐ွိသည့္တိုင္ တရားဥပေဒ စိုးမိုးေရး အားေကာင္းသျဖင့္ လူနည္းစုေတြကို အကာအကြယ္ ေပးထားသည္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ႏိုင္ငံမွာက တရားဥပေဒ စိုးမိုးေရး မရွိသျဖင့္ လူမ်ားစုကိုပင္ အကာအကြယ္ မေပးႏုိင္သည္ ျဖစ္ရာ သူတို႔ စံႏႈန္းႏွင့္ မည္သို႔မွ် တိုင္းမရ။

သူတို႔ ထပ္ေမးသည္က ျမန္မာႏိုင္ငံ အေနႏွင့္ ႏိုင္ငံတကာ အသိုင္းအဝိုင္းထံမွ၊ INGO မ်ားထံမွ ဘာေတြ ေမွ်ာ္လင့္ထားသနည္း ဆိုသည့္ကိစၥပင္ ျဖစ္သည္။

ကြၽန္ေတာ္တို႔က ဂ်ာနယ္လစ္ေတြသာ ျဖစ္သည္။ အစိုးရ မဟုတ္၊ ထို႔ေၾကာင့္ ဘာေတြ ေမွ်ာ္လင့္သလဲ ဆိုတာ အစိုးရကိုသာ သြားေမးပါဟု ဘုေတာ ေတာရေတာ့သည္။ သို႔ေသာ္ ဘုေတာၿပီးမွ ျမန္မာပီပီ အားနာသြားၿပီး ကြၽန္ေတာ္တို႔ ႏုိင္ငံမွာ ဖံြ႕ၿဖိဳးမႈ နည္းသည္၊ ႏုိင္ငံတကာအသိုင္း အဝိုင္းကို ဝင္ေရာက္ဖို႔ ႀကိဳးစားတာ တိုးတက္ခ်င္၍ ျဖစ္သည္။ ႏိုင္ငံသား တစ္ဦး အေနႏွင့္ ေျဖရလွ်င္မူ ကြၽန္ေတာ္တို႔ လူ႔အသိုင္းအဝိုင္းကို အက်ဳိး ျဖစ္ထြန္းေစမည့္ ပူးေပါင္းမႈမ်ားႏွင့္ အင္စတီက်ဴး႐ွင္း ဆိုင္ရာ စြမ္းရည္မ်ားကို ရယူ လိုပါသည္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ႏိုင္ငံမွာ ေရ႐ွည္တြင္ ဂုဏ္သိကၡာ ႐ွိေသာ ႏိုင္ငံအျဖစ္ ကိုယ့္ေျခေထာက္ေပၚကိုယ္ ရပ္တည္ႏုိင္ရန္ လိုအပ္ပါသည္၊ ထိုကိစၥမ်ားကို ႏုိင္ငံသား တစ္ဦး အေနႏွင့္ ေျပာျခင္းသာ ျဖစ္ပါသည္ဟု ေလေျပ ထိုးလိုက္ရသည္။

ကြၽန္ေတာ္ သတိထား မိလာသည္က ေလွနံဓားထစ္ႏွင့္ တရားေသဝါဒ ျဖစ္သည္။ ထိုစကားရပ္မွာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးႏွင့္ ျမန္မာ့ လူ႔အဖဲြ႕အစည္းကို သေရာ္ရာတြင္ ထိထိမိမိ ႐ွိလွေသာ စကားရပ္။ သို႔ႏွင့္တိုင္ သတိထား မိလာသည္က အေတြးအေခၚ ထြန္းကားေသာ ဥေရာပတြင္ပင္လွ်င္ တရားေသဝါဒ ဆုပ္ကိုင္မႈကို လွစ္ခနဲ ျမင္လိုက္သလို ႐ွိသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ စစ္အစိုးရ အသြင္ေျပာင္း အစိုးရတစ္ရပ္၊ ဖံြ႕ၿဖိဳးမႈ ေႏွးေကြး၊ တိုင္းရင္းသား လူနည္းစုမ်ားကို အစိုးရတပ္က ထိုးစစ္ဆင္၊ လူနည္းစု ဘာသာဝင္မ်ားကို လူမ်ားစုက အၾကမ္းဖက္၊ ယခုကဲ့သို႔ နိမ့္က်လွေသာ ႏုိင္ငံမ်ဳိးကို လူ႔ယဥ္ေက်း အသိုင္းအဝိုင္း ႏုိင္ငံႀကီးမ်ားႏွင့္ INGO မ်ားက ေထာက္ပ့ံရမည္ ဆိုသည့္ အေနာက္တိုင္း တရားေသဝါဒကိုမ်ား ဆုပ္ကိုင္ထားၾကသေလာဟု သံသယ ျဖစ္လာသည္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေျဖသည့္ အေျဖမ်ားကို လက္ခံလိုပံု မရပါ။ ျမန္မာႏုိင္ငံ ေရာက္ဖူးပါသလားဟု ေမးလိုက္ေတာ့လည္း ေရာက္ဖူးသူ အနည္းငယ္သာ ႐ွိၿပီး ျမန္မာ့ ႏိုင္ငံေရးကို အတြင္းက်က် သိပံုမေပၚ။

သို႔ေသာ္ မီဒီယာ အားေကာင္းေသာ လူ႔အဖဲြ႕အစည္းတြင္ ေနထုိင္ရေသာ သူတို႔အတြက္ သူတို႔ရသည့္ အင္ေဖာ္ေမးရွင္းျဖင့္ ထိုကဲ့သို႔ တရားေသဝါဒကို ကိုင္စဲြၿပီး စြပ္စဲြလာျခင္းကိုမူ နားလည္ေပး၍ ရသည္။ ပံုမွန္အားျဖင့္ အေနာက္တိုင္းသားမ်ားမွာ လက္ေတြ႕က်က် သိျမင္လွ်င္ လက္ခံႏုိင္စြမ္း အနည္းႏွင့္အမ်ား ႐ွိၾကသည္သာ ျဖစ္ပါသည္။ ထုိကိစၥကို အေနာက္တိုင္း အစိုးရမ်ားႏွင့္ ျပည္သူမ်ား အၾကား အကြာအဟျဖင့္ ခ်ိန္ထိုးၾကည့္ႏုိင္မည္ ျဖစ္ပါသည္။ ဆိုရပါမူ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ အေျပာင္းအလဲမ်ား၊ လက္ေတြ႕ ႏုိင္ငံေရးဘဝႏွင့္ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတ၏ လစ္ဘရယ္ အမႊန္းခန္းမ်ားပါေသာ မိန္႔ခြန္းမ်ားကို အေနာက္ႏိုင္ငံ အစိုးရမ်ားက အေပါင္းလကၡဏာ အျဖစ္ ႀကိဳဆို လက္ခံႏိုင္ၾကသည့္တုိင္ အေနာက္တိုင္း ျပည္သူမ်ားကေတာ့ သူတို႔ လက္လွမ္းမီသည့္ မီဒီယာမ်ားမွ ရ႐ွိသည့္ သတင္းမ်ားျဖင့္သာ တိုင္းတာ ၾကပါသည္။

ကြၽန္ေတာ္ ေတြးမိသည္က အေနာက္တိုင္းသားမ်ား တရားေသဝါဒ ကိုင္စဲြျခင္းေၾကာင့္ သူတို႔တြင္ ဘာမွ ထိခိုက္စရာ မ႐ွိေသာ္လည္း ကြၽန္ေတာ္တို႔ တိုင္းျပည္၏ ပံုရိပ္ကို အႀကီးအက်ယ္ ထိခိုက္ေစတာေတာ့ ေသခ်ာသည္။ သူတို႔ဆီမွာက အစိုးရက ဆံုးျဖတ္ျခင္း မဟုတ္၊ ျပည္သူလူထုက တိုက္႐ိုက္ ဆံုးျဖတ္ျခင္း ျဖစ္ၿပီး ျပည္သူ၏ မဲတစ္မဲက အစိုးရ အေျပာင္းအလဲ အတြက္ အဆံုးအျဖတ္ ေပးႏိုင္သည္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔လို ႏိုင္ငံငယ္ေလးေတြကို သူတို႔ ျပည္သူေတြထံမွ ရေသာ အခြန္ျဖင့္ ဆိုင္ရာ အစိုးရမ်ားက ေထာက္ပံ့ ကူညီျခင္း ျဖစ္သည္။ ထိုျပည္သူမ်ား အျမင္တြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ပံုရိပ္မွာ တစ္မ်ဳိးတစ္မည္ ျဖစ္ေနလွ်င္ ႏိုင္ငံတကာကို ကူညီ ေထာက္ပံ့မႈမ်ား ေလွ်ာ့ခ်မည့္ အစိုးရမ်ဳိးကို ေ႐ြးခ်ယ္ေပလိမ့္မည္။ ယခု အန္ဂ်လာမာကယ္ ျပန္လည္ အႏိုင္ရျခင္းတြင္ အိမ္နီးခ်င္း ႏိုင္ငံမ်ားကို အားနာေနရျခင္းထက္ ဂ်ာမန္လူထု၏ အက်ဳိးစီးပြားကို အာ႐ံုပို၍ စိုက္မည္ဆိုေသာ ေပၚလစီက မ်ားစြာ အဆံုးအျဖတ္ ေပးခဲ့ပါသည္။

အစိုးရခ်င္း ဆက္ဆံေရးကို ဦးစားေပးခဲ့၍ မဟာအိမ္နီးခ်င္း ႏိုင္ငံႏွင့္ ျပည္သူမ်ား အေပၚတြင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ျပည္သူလူထု၏ အျမင္တစ္မ်ဳိး ႐ွိသည့္ အခ်က္ကိုလည္း သတိျပဳႏိုင္ပါလိမ့္မည္။ အစိုးရခ်င္း ဆက္ဆံေရးမွ ျပည္သူခ်င္း ရင္းႏွီး ခ်စ္ၾကည္ေရး ဆိုသည့္ မူဝါဒမွာ ပုဂၢလိက ပိုင္ဆိုင္မႈ ႀကီးေသာ ထိုႏိုင္ငံမ်ား၏ အီလစ္မ်ားက ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ မည္မွ် လာေရာက္ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမည္၊ လူမႈေရး အကူအညီမ်ား မည္မွ်ေပးမည္ ဆိုသည့္ အခ်က္ကို အဆံုးအျဖတ္ေပးမည္ ျဖစ္ပါသည္။ ယခင္က ပြင့္လင္းျမင္သာမႈ မ႐ွိခဲ့၍၊ မီဒီယာကို အက်ဳိးရွိစြာ အသံုးခ်ရန္ထက္ ပိတ္ပင္ရန္ ႀကိဳးစားခဲ့၍ ႏုိင္ငံတကာတြင္ တုိင္းျပည္ပံုရိပ္ က်ဆင္းခဲ့သလိုပင္ ယခုလည္း မီဒီယာကို အက်ဳိးရွိစြာ အသံုးခ်ရန္ထက္ မိမိ အခက္အခဲကို ဖံုးကြယ္၍ သိကၡာဆည္ရန္ ႀကိဳးပမ္းေနမႈ မ်ားေၾကာင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ႏုိင္ငံတကာ ျပည္သူေတြက တစ္မ်ဳိး ျမင္လ်က္ပင္ ႐ွိပါေသးသည္။ ထို႔အတြက္ သူတို႔ အစဲြကြၽတ္ရန္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ လက္ေတြ႕ အေျပာင္းအလဲမ်ား ျဖစ္ေနပါၿပီ ဆိုေသာ ေသခ်ာသည့္ ပံုရိပ္မ်ဳိး ျဖစ္ရန္ ႀကိဳးစားရမည္မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ တာဝန္သာ ျဖစ္သည္။

ႏိုင္ငံတကာ အသိုင္းအဝိုင္းကို ဂုဏ္သိကၡာရွိစြာ ဝင္ေရာက္မည့္ ႏုိင္ငံတစ္ႏုိင္ငံ အေနႏွင့္ ႏိုင္ငံတကာက ကိုယ့္ကို ဘယ္လို ျမင္ေစခ်င္တာလဲ ဆိုသည့္ ကိစၥမွာ ကိုယ္က လုပ္ေဆာင္ရမည့္ ကိစၥသာ ျဖစ္သည္။ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ႏုိင္ငံ၏ အေျပာင္းအလဲမ်ား လမ္းေၾကာင္းမွန္ေပၚတြင္ ရွိေနပါသည္။ ႏိုင္ငံတကာ အစိုးရမ်ားကလည္း သေဘာေပါက္ လက္ခံလာၿပီ ျဖစ္ပါသည္။ သို႔ႏွင့္တုိင္ စဥ္းစားရမည့္ အခ်က္မွာ ႏုိင္ငံတကာ ျပည္သူမ်ား အျမင္မေျပာင္းေသးသည့္ ကိစၥကို ကြၽန္ေတာ္တို႔ အေနႏွင့္ မည္သုိ႔ လုပ္ေဆာင္ၾကမည္နည္း ဆိုသည့္ ကိစၥသာ ျဖစ္သည္။ တုိင္းျပည္၏ ပံုရိပ္ေကာင္းဖို႔ အစိုးရတြင္ တာဝန္ရွိသလို ႏိုင္ငံတကာ ျပည္သူမ်ားထံ သတင္းစကားပါးဖုိ႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔ မီဒီယာမ်ားႏွင့္ ျပည္သူမ်ားကလည္း ဝိုင္းဝန္းၾကရန္ လိုေပလိမ့္မည္ ျဖစ္ပါသည္။

ခ်စ္ဦးကိုကို
The Voice