ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ား မနာလုိစိတ္ နည္းပါးၾကဖုိ႔ လိုသည္

ပုိ႔စ္တင္ခ်ိန္ - 11/14/2013 09:31:00 AM

မနာလိုစိတ္ဟူသည္ သူတစ္ပါးတုိ႔၏ စည္းစိမ္ခ်မ္းသာမ်ား၊ ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားမႈမ်ား၊ ဂုဏ္သတင္းပ်ံ႕ သင္းေမႊးႀကိဳင္မႈမ်ားႏွင့္ ေအာင္ျမင္မႈမ်ားအေပၚ ျငဴစူျခင္း၊ ေစာင္းေျမာင္းျခင္း၊ မလုိလားျခင္း၊ မ႐ႈဆိတ္ျခင္း ျဖစ္သည္။ အရကား ဣႆာေစတသိက္ရ၏။ ထုိဣႆာေစတသိက္သည္ ေဒါသ မူစိတ္ႏွင့္ ယွဥ္ရကား မနာလုိစိတ္သည္ ေဒါသအေျခခံေသာ စိတ္ဓာတ္သာလွ်င္ ျဖစ္ေပေတာ့သည္။ မနာလုိျခင္းသည္ မိမိကိုယ္ကိုယ္ သူတစ္ပါးေအာက္ ညံ့သည္ဟု ဝန္ခံျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ မနာလုိစိတ္ နည္းပါးျခင္း ဟူသည္ကား သေဘာထားႀကီးျခင္းကို ဆုိလုိသည္။ သေဘာထား ႀကီးၾကမွသာ မနာလုိစိတ္ နည္းပါးၾကေပလိမ့္မည္။

၁။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း႐ုပ္ပံုႏွင့္ ေငြစကၠဴ

၁၂-၉-၂၀၁၃ ရက္ေန႔က ရန္ကုန္တုိင္း ေဒသႀကီး လႊတ္ေတာ္ အစည္းအေဝး၌ သဃၤန္းကြၽန္း မဲဆႏၵနယ္မွ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ ဦးေက်ာ္က ေငြစကၠဴမ်ားတြင္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ ႐ုပ္ပံုမ်ား ျပန္လည္ ထည့္သြင္းေပးရန္ အဆုိတင္သြင္းခဲ့၏။ ေထာက္ခံသူ ကန္႔ကြက္သူမ်ား ေပၚေပါက္ခဲ့ၿပီး မဲခြဲ ဆံုးျဖတ္ေသာအခါ လႊတ္ေတာ္ ကိုယ္စားလွယ္ ၁၂၃ ဦး ရွိသည့္အနက္ ၁၂၁ ဦးက ကန္႔ကြက္ခဲ့ေသာေၾကာင့္ အဆုိ ႐ႈံးနိမ့္သြားေၾကာင္း သိရပါသည္။ ေထာက္ခံသူ ႏွစ္ဦးမွာ အဆုိတင္သြင္းသူႏွင့္ အဆုိေထာက္ခံသူ ႏွစ္ဦးတုိ႔သာ ျဖစ္ေၾကာင္း သိႏုိင္ပါသည္။

အမွန္အားျဖင့္ ဤကိစၥသည္ တုိင္းေဒသႀကီး လႊတ္ေတာ္တစ္ခုက ဆံုးျဖတ္ ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ေသာ ကိစၥ မဟုတ္ေသာေၾကာင့္ မဲခြဲ ဆံုးျဖတ္ရမည့္ ကိစၥ မဟုတ္ပါ။ အဆုိတင္သြင္းသူ ရွိလာလွ်င္ပင္ သဘာပတိ လုပ္သူက မဲခြဲ ဆံုးျဖတ္ရန္ လက္မခံသင့္ပါ။ ျပည္ေထာင္စု လႊတ္ေတာ္သို႔ တင္သြင္းေပးမည္ဟု အေၾကာင္းျပကာ မွတ္တမ္းတင္႐ံုသာ ေဆာင္ရြက္ရမည့္ ကိစၥျဖစ္သည္။ ယခုမူကား မဲခြဲ ဆံုးျဖတ္လုိက္ေသာေၾကာင့္ ‘အူ-လူျမင္တယ္’ဟူေသာ စကားကဲ့သို႔ ျဖစ္ခဲ့ရပါသည္။

အဆုိတင္သြင္းသူက လက္ရွိ အသံုးျပဳေနသည့္ ေငြစကၠဴမ်ားတြင္ ျခေသၤ့႐ုပ္ပံု ေဖာ္ျပထားျခင္းသည္ ပါတီႀကီးတစ္ခု၏ သေကၤတ႐ုပ္ပံုႏွင့္ တူညီေန၍ ႏိုင္ငံေတာ္အဆင့္ သေကၤတႏွင့္ တူညီေနျခင္းမွာ မျဖစ္သင့္ဟု အေၾကာင္းျပခဲ့သည္။ မွားယြင္းေသာ အေၾကာင္းျပခ်က္ ျဖစ္ပါသည္။ ကမာၻ႔ ႏုိင္ငံတုိင္း၌ ျပည္သူလူထု ေလးစားၾကည္ညဳိေသာ ေခါင္းေဆာင္မ်ား၏ ႐ုပ္ပံုကိုသာ ေငြစကၠဴမ်ား၌ ထည့္သြင္း သုံးစြဲၾကေၾကာင္း၊ ယခု ျမန္မာ ေငြစကၠဴမ်ား၌ တိရစာၦန္႐ုပ္ ထည့္သြင္းျခင္းမွာ မသင့္ေလ်ာ္ေၾကာင္း အေၾကာင္းျပလုိက္လွ်င္ ျပည့္စံုပါသည္။ ယခုမူကား အေၾကာင္းျပခ်က္ မသင့္ေလ်ာ္ေသာေၾကာင့္ ျခေသၤ့ကို အထိမခံႏုိင္၍ ကန္႔ကြက္သူေတြ မ်ားသြားသလားဟု ေတြးဆ ရပါေတာ့သည္။

ကန္႔ကြက္သူ မဂၤလာေတာင္ညြန္႔ၿမိဳ႕နယ္မွ ကိုယ္စားလွယ္ ဦးေစာလွထြန္း (တစ္ေနရာ၌ ဦးစိုးလွထြန္းဟု ေတြ႕ရ၏) က “ေငြစကၠဴဒဂၤါး ထုတ္လုပ္ျခင္းသည္ ျပည္ေထာင္စု အဆင့္ကသာ လုပ္ပိုင္ခြင့္ရွိ၍ တုိင္းေဒသႀကီး လႊတ္ေတာ္ အေနႏွင့္ ေဆြးေႏြးဆံုးျဖတ္ရန္ မသင့္ေၾကာင္း၊ ျခေသၤ့႐ုပ္ပံုသည္ ပါတီတစ္ခု၏ သေကၤတႏွင့္ တူညီေနသည္ဆုိေသာ စြပ္စြဲခ်က္သည္ တုိင္းေဒသႀကီးႏွင့္ ျပည္နယ္လႊတ္ေတာ္ဆုိင္ရာ နည္းဥပေဒမ်ားႏွင့္ ကိုက္ညီမႈ မရွိ၍ မေဆြးေႏြး သင့္ေၾကာင္း” ေျပာဆုိ ကန္႔ကြက္ခဲ့ပါလ်က္ မဲခြဲ ဆံုးျဖတ္သည္အထိ ျဖစ္သြားျခင္းမွာ သဘာပတိ၏ ညံ့ဖ်င္းမႈသာ ျဖစ္ပါသည္။ ကန္႔ကြက္ၾကျခင္းမွာ တုိုင္းေဒသႀကီး လႊတ္ေတာ္သို႔ မတင္သြင္းသင့္ေသာ အဆိုကို တင္သြင္းျခင္းေၾကာင့္ ေလာ။ (သို႔မဟုတ္) ျခေသၤ့ပါတီကို ထိပါးျခင္း ေၾကာင့္ေလာ (သို႔မဟုတ္) ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအေပၚ မနာလုိစိတ္ ေၾကာင့္ေလာ ကန္႔ကြက္သူမ်ားသာ သိၾကပါလိမ့္မည္။

၂။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအေပၚ မနာလုိစိတ္ျဖစ္ဖြယ္ အေၾကာင္းႏွစ္မ်ဳိး

ဗိုလ္ခ်ဳပ္အေပၚ ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ ျပည္သူလူထု အမ်ားႀကီးက လႈိက္လႈိက္လွဲလွဲ ေလးစားၾကည္ညိဳ ခ်စ္ခင္ၾကေသာ္လည္း မနာလုိေသာ အစိတ္အပိုင္းမ်ား ရွိေနၾကသည္ကား အမွန္ပင္ျဖစ္၏။ အဆက္ဆက္ေသာ အာဏာပိုင္မ်ားက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ ေန႔ထူးရက္ထူးႀကီးမ်ားကို သိမ္ငယ္ေအာင္ ျပဳလုပ္လာျခင္း၊ ဗုိလ္ခ်ဳပ္၏ ႐ုပ္ပံုမ်ားကို ျပည္သူမ်ား တန္ဖိုးထား သံုးစြဲေသာ ေငြစကၠဴမ်ားေပၚမွ ဖယ္ရွားလာျခင္း၊ ဗုိလ္ခ်ဳပ္၏ သမုိင္းကို ေမွးမွိန္ေအာင္ ျပဳလုပ္လာျခင္း စသည္တုိ႔မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္အေပၚ မနာလုိစိတ္ ရွိေၾကာင္း ျပသရာ၌ ထင္ရွားေသာ သက္ေသ သာဓကမ်ား ျဖစ္ပါသည္။

ဗုိလ္ခ်ဳပ္သည္ တုိင္းျပည္အတြက္ အမွန္တကယ္ပင္ စြန္႔လႊတ္အနစ္ နာခံခဲ့ေသာ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္း တစ္ေယာက္ျဖစ္၏။ သို႔ေသာ္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္သည္ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္မ်ားႏွင့္ လုပ္ငန္းမ်ား ေဆာင္ရြက္ရာ၌ စိတ္အလုိမက်လွ်င္ မက်သလုိ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ခပ္႐ိုင္း႐ိုင္း ေျပာဆုိတတ္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႏွင့္ သက္တူရြယ္တူမ်ား (သို႔မဟုတ္) ဗိုလ္ခ်ဳပ္ထက္ အသက္ႀကီးေသာ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္မ်ား အေနႏွင့္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္၏ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ခပ္႐ိုင္း႐ုိင္း ေျပာဆုိခံရျခင္း၊ ဗုိလ္ခ်ဳပ္အား ျပည္သူလူထု၏ တစ္ခဲနက္ ေလးစားၾကည္ညိဳ ခံရျခင္းအေပၚ ပုထုဇဥ္ သေဘာအရ မနာလုိမ႐ႈဆိတ္မႈမ်ား ျဖစ္ႏုိင္သည္သာ ျဖစ္ပါသည္။

သို႔ေသာ္ ယခုေခတ္ ႏုိုင္ငံေရးသမားမ်ား အထူးသျဖင့္ ၈၈ အေရးအခင္းၿပီး ေနာက္ပိုင္း ႏုိင္ငံေရးသမားမ်ားမွ စ၍ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႏွင့္ တြဲလုပ္ဖူးသူ တစ္ေယာက္မွ် မရွိေခ်။ ၈၈ ခုေနာက္ပိုင္းမွ စ၍ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ႐ုပ္ပံုမ်ားကို ေငြ စကၠဴမ်ားေပၚမွ ဖယ္ရွားလာျခင္း၊ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႏွင့္ ပတ္သက္ေသာ ေန႔ထူး ရက္ထူးႀကီးမ်ားကို ပိုမိုသိမ္ငယ္ေအာင္ ျပဳလုပ္လာျခင္း၊ ဗုိလ္ခ်ဳပ္၏ သမုိင္းေၾကာင္းကို ေခတ္လူငယ္မ်ား သိရွိမႈ နည္းပါးေစရန္ ေဆာင္ရြက္လာျခင္းတုိ႔ကို ေထာက္ဆလွ်င္ ၈၈ ခု ေနာက္ပိုင္း ႏုိင္ငံေရးသမားမ်ားကပင္ ဆရာႀကီးမ်ားထက္ ပို၍ လက္ေစာင္းထက္ လာသေလာဟု ေတြးေတာစရာ ျဖစ္လာရပါသည္။

ယခုေခတ္ ႏုိင္ငံေရးသမားမ်ား ဗုိလ္ခ်ဳပ္အေပၚ မနာလုိစိတ္ ျဖစ္ၾကရာ၌ အာစရိယ ပါစရိယ (ေခၚ) ဆရာအဆက္ဆက္ေပၚ သစၥာ ေစာင့္သိျခင္းေၾကာင့္ေလာ (သို႔မဟုတ္) ေဒၚစုၾကည္ ႏုိင္ငံေရး ဇာတ္ခံုေပၚ ေရာက္လာျခင္းေၾကာင့္ ေလာဟု ေတြးေတာရပါသည္။ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္တြင္ ေဒၚစုၾကည္ ႏိုင္ငံေရးေလာက ဝင္ေရာက္လာျခင္းႏွင့္ ၈၈ ခုေနာက္ပိုင္း ဗုိလ္ခ်ဳပ္အေပၚ မလုိလားေသာ လုပ္ရပ္မ်ား တုိးပြားလာျခင္းတုိ႔မွာ တုိက္ဆုိင္ေနခဲ့၏။ ေဒၚစုၾကည္သည္လည္း ဖခင္နည္းတူ ျပည္သူလူထု၏ ေထာက္ခံမႈကို တစ္ခဲနက္ ရရွိခဲ့၏။ ၁၉၉၀ ျပည့္ႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲႏွင့္ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ၾကားျဖတ္ ေရြးေကာက္ပြဲတုိ႔သည္ ေဒၚစုၾကည္အတြက္ လူထုေထာက္ခံမႈ သက္ေသပင္ ျဖစ္သည္။ ေဒၚစုၾကည္ ထုိသို႔ ေအာင္ျမင္လာေသာေၾကာင့္ ၿပိဳင္ဘက္၏ ေဒၚစုၾကည္အေပၚ မနာလုိစိတ္သည္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္အေပၚပါ ကူးစက္လာျခင္းေလာ (သို႔မဟုတ္) ဗုိလ္ခ်ဳပ္ကို ဂုဏ္တင္လွ်င္ ေဒၚစုၾကည္၏ ဂုဏ္ပါ ပို၍တက္လာမည္ စိုးေသာေၾကာင့္ ေလာဟု ေတြးဆရပါသည္။

ေဒၚစုၾကည္ ႏုိင္ငံေရးေလာကထဲ ဝင္လာစ အခ်ိန္တြင္ ျပည္သူလူထုက ဗုိလ္ခ်ဳပ္သမီးဟူေသာ စိတ္ျဖင့္ ေမာ့ၾကည့္ခဲ့ၾကသည္မွာ အမွန္ပင္ျဖစ္၏။ သို႔ေသာ္ ေနာက္ပုိင္း ယေန႔ကာလအထိ ေဒၚစုၾကည္ကို ေထာက္ခံၾကျခင္းမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သမီးဟူေသာ စိတ္ျဖင့္ မဟုတ္ေတာ့ပါ။ ေဒၚစုၾကည္၏ ပင္ကို အရည္အခ်င္းမ်ားအေပၚ ယံုၾကည္ လက္ခံလာေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။ ေဒၚစုၾကည္ ယေန႔ အမွားအယြင္း မ်ားစြာ ျပဳလုပ္ေျပာဆုိလာလွ်င္ ယေန႔ပင္ ျပည္သူလူထုက ေဒၚစုၾကည္ကို ပစ္ပယ္ဖုိ႔ ဝန္ေလးမည္ မဟုတ္ပါ။ မဆလ အစိုးရ၏ ကုလားထုိင္ကို စတင္ လႈပ္ရမ္းခဲ့ေသာ ဦးေအာင္ႀကီးကို လူထုက ေရွးဦးစြာ အထင္ႀကီး အားကိုးခဲ့၏။ သို႔ေသာ္ ဦးေအာင္ႀကီး မိန္႔ခြန္းကုိ ေရဒီယိုမွ နားေထာင္လုိက္ရ ကတည္းက ဦးေအာင္ႀကီးအေပၚ အထင္ႀကီး ေလးစားစိတ္မ်ား ေလ်ာ့ပါး သြားပါေတာ့သည္။ ျပည္သူလူထု အမ်ားစုကို နလပိန္းတံုးမ်ားဟု မွတ္ထင္လွ်င္ မွားလိမ့္မည္။ ျပည္သူလူထု ေလးစား ၾကည္ညိဳေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္အေပၚ အေကာင္းမထင္လွ်င္ ျပည္သူလူထု ကလည္း ထုိပုဂၢဳိလ္မ်ားအေပၚ မည္သည့္အခါမွ် အေကာင္း ထင္ၾကလိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ။

၃။ ဘုရားရွင္ႏွင့္ ျခေသၤ့မင္း

ျခေသၤ့မင္းကား သားေကာင္အေပါင္းတုိ႔တြင္ ရွင္ဘုရင္ျဖစ္၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ေကသရာဇ ျခေသၤ့မင္းဟု ေခၚတြင္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ဘုရားရွင္သည္ ဟီႏူပမာ (ယုတ္ညံ့ေသာဥပမာ) အေနအားျဖင့္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ကို တစ္ခါ တစ္ရံ ျခေသၤ့မင္းႏွင့္ ႏႈိင္းယွဥ္ေတာ္မူခဲ့သည္။ လံု႔လဝီရိယ စိုက္ထုတ္သည့္ ေနရာ၌ ျခေသၤ့မင္းသည္ သားေကာင္မ်ားကို လုိက္ရာတြင္ သားေကာင္ မည္မွ် ငယ္သည္ျဖစ္ေစ (ယုန္ကေလးပင္ ျဖစ္ေစ) သားေကာင္ႀကီးမ်ားကို လုိက္ေသာ လံု႔လဝီရိယအတုိင္း လုိက္သကဲ့သို႔ ထုိ႔အတူ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ သည္လည္း တရားေဟာရာ၌ တရားနာ ပရိသတ္ မည္မွ်ပင္ နည္းပါးသည္ ျဖစ္ေစ (တစ္ဦးတည္းပင္ ျဖစ္ေစ) ပရိသတ္ မ်ားစြာကို ေဟာေသာ လံု႔လဝီရိယ အတုိင္း ေဟာေတာ္မူေၾကာင္း ႏႈိင္းယွဥ္ေတာ္ မူခဲ့ပါသည္။

ဒါက ႏႈိင္းယွဥ္သင့္ေသာ ေနရာ၌ ႏႈိင္းယွဥ္ျခင္း ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ေငြစကၠဴတြင္ ႐ုပ္ပံုထည့္သြင္းေသာ ကိစၥမ်ဳိး၌ ျပည္သူေလးစား ၾကည္ညိဳေသာ ေခါင္းေဆာင္ႏွင့္ အဟိတ္တိရစၦာန္တုိ႔ကို ထပ္တူ မျပဳအပ္ေခ်။ ယခုကား ထပ္တူ မျပဳ႐ံုမက ျပည္သူ ေလးစားၾကည္ညိဳေသာ ေခါင္းေဆာင္ကို ျခေသၤ့ေအာက္ပင္ ခ်ထားေၾကာင္း ဝမ္းနည္းဖြယ္ရာ ေတြ႕ျမင္ ေနရပါသည္။ ကမာၻ႔ ႏုိင္ငံမ်ား သည္လည္း ျပည္သူ ေလးစားၾကည္ညိဳေသာ ေခါင္းေဆာင္ပံုမ်ားကိုသာ ေငြစကၠဴ၌ ထည့္သြင္း သံုးစြဲေၾကာင္း အစိုးရမင္းတုိ႔ သတိျပဳသင့္ၾက ပါသည္။

၄။ သူ႔ဂုဏ္ကိုေျမႇာက္ ကိုယ့္ဂုဏ္ေျမာက္၏

ဘုရားရွင္က သူေတာ္ေကာင္း လကၡဏာမ်ား အျဖစ္ (က) မိမိအျပစ္ကို ေျပာစရာ ႀကံဳလာလွ်င္ ေလွ်ာ့မေျပာရ၊ (ခ) မိိမိဂုဏ္ကို ေျပာစရာ ႀကံဳလာလွ်င္ ေလွ်ာ့ေျပာရမည္၊ (ဂ) သူတစ္ပါး အျပစ္ကို ေျပာစရာ ႀကံဳလာလွ်င္ ေလွ်ာ့ေျပာရမည္၊ (ဃ) သူတစ္ပါးဂုဏ္ကို ေျပာစရာ ႀကံဳလာလွ်င္ သာသာ ထိုးထိုး ေျပာရမည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူခဲ့၏။ သို႔ေသာ္ ေလာကႀကီးကား ေျပာင္းျပန္ ျဖစ္ေနတတ္ပါသည္။

ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကား အသက္ ၃၂ ႏွစ္သာသာ အရြယ္မွ်ျဖင့္ တုိင္းျပည္အတြက္ အရြယ္ႏွင့္ မလုိက္ေအာင္ အံ့မခန္း ေဆာင္ရြက္ေပးခဲ့၏။ မည္မည္ရရ စည္းစိမ္ မခံစားရဘဲ တုိင္းျပည္အတြက္ အသက္ေပးဆပ္ခဲ့၏။ သူ၏ စိတ္ဓာတ္ အေျခခံေၾကာင့္ပင္ သူ၏ ႐ုပ္ပံုလႊာတုိ႔သည္ အၿမဲတမ္း ၾကည္လင္ သန္႔ရွင္းေနပါသည္။ သူႏွင့္ ေခတ္ၿပိဳင္သူႏွင့္ အဆင္မေျပေသာ ပုဂၢဳိလ္အခ်ဳိ႕မွ လြဲ၍ က်န္ရွိသူမ်ား အေနႏွင့္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္အေပၚ မနာလုိစိတ္မ်ား၊ မလုိလားစိတ္မ်ား မည္သို႔မွ် မထားသင့္ပါ။

ဒီမုိကေရစီ အစိုးရ လက္ထက္၌ တစ္ေသာင္းက်ပ္တန္ ေငြစကၠဴ ထုတ္ေဝခဲ့ၿပီး ျဖစ္၏။ ထုိစဥ္ကတည္းက ေငြစကၠဴ၌ ဗုိလ္ခ်ဳပ္႐ုပ္ပံုကိုသာ ထည့္သြင္းခဲ့လွ်င္ သမၼတႀကီး ဦးသိန္းစိန္ႏွင့္ အစိုးရအဖြဲ႕၏ ဂုဏ္သတင္းသည္ လည္းေကာင္း၊ ျပည္ခိုင္ၿဖိဳးပါတီ၏ ဂုဏ္သတင္းသည္ လည္းေကာင္း လက္ရွိ အေျခအေနထက္ မ်ားစြာ တုိးတက္လာမည္မွာ ေသခ်ာလွပါသည္။ ဒီမိုကေရစီ ေခတ္ႀကီးတြင္ ျပည္သူလူထု ကိုယ့္ဘက္ပါလာေအာင္ ပါးနပ္ဖုိ႔ အထူး လုိအပ္လွပါသည္။ ရန္ကုန္တုိင္း ေဒသႀကီး လႊတ္ေတာ္ကိစၥ၌ ျဖစ္ေပၚခဲ့ေသာ အေနအထားေၾကာင့္ ၂၅ ရာခုိင္ႏႈန္း ပါဝင္ေနေသာ တပ္မေတာ္ အပါအဝင္ အစုိးရအဖြဲ႕ႏွင့္ ျပည္ခိုင္ၿဖိဳးပါတီတုိ႔၏ အမွတ္မ်ား အႀကီးအက်ယ္ ေလ်ာ့က်သြားႏုိင္ ေပသည္။ သေဘာထားႀကီးစြာျဖင့္ သူတစ္ပါးဂုဏ္ကို ေျမႇာက္လွ်င္ ကိုယ့္ဂုဏ္ပါ ေျမာက္ႏုိင္ပါသည္။

အကယ္၍သာ ေနာက္ထပ္ ေငြစကၠဴကိစၥ ေပၚလာလွ်င္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ပံု ထည့္သြင္းမႈကို ေထာက္ခံျခင္း၊ အာဏာရပါတီ၏ အစိုးရအဖဲြ႕က ခန္႔ထားေသာ ဌာနဆိုင္ရာ အဓိက ဝန္ထမ္းမ်ားအေပၚ ျပည္သူလူထု၏ မေက်နပ္မႈမ်ားကို ေလွ်ာ့ခ်ျခင္းတို႔ကို မျပဳလုပ္ႏုိင္ပါက ၂၀၁၅ ခုႏွစ္ ေရြးေကာက္ပြဲတြင္ ျပည္ခိုင္ၿဖိဳးပါတီ အေနႏွင့္ ႀကီးမားေသာ အက်ပ္အတည္းႏွင့္ ရင္ဆုိင္ရလိမ့္မည္ ျဖစ္ေၾကာင္း သေဘာ႐ိုးျဖင့္ အႀကံျပဳေရးသားလုိက္ ရေပသည္။

ဘဒၵႏၲ နႏၵဝံသ (ပထမေက်ာ္၊ မဟာဓမၼာစရိယ M.A) ၊ ေတာင္ငူ
The Voice Weekly