ေပ်ာက္ေသာဖုန္းသည္ အနိစၥ၊ ျပန္ေပးမေပးသည္ ကမၼ ဟန္းဆက္ေကာင္းပါ က အမွ်အမွ်

ပုိ႔စ္တင္ခ်ိန္ - 11/29/2013 03:08:00 PM

နည္းပညာ၏ အေရြ႕က လ်င္ျမန္ လြန္းသည္။ယခင္ကအမ္ပီသရီး၊အမ္ပီဖိုး စသည္ တုိ႔ကပင္ အထူးအဆန္း။ သံုးစြဲ ႏုိင္သူ လည္းရွားသည္႔အျပင္ ေငး ၍သာ ေနခဲ႔ရ ေသာ ပစၥည္းမ်ား ျဖစ္သည္။ ထို႔အတူပင္ ဖုန္းဆိုသည္ ကလည္းယခင္က ဆယ္သြယ္ ေရးစခန္းမ်ားတြင္သာ သြားဆက္ၾကရၿပီး လမ္းေဘး ပီစီအိုဖုန္းကိုပင္ မေခၚတတ္၍ ဝန္ထမ္း က ေခၚေပးရသည့္ ကာလလည္း ရွိခဲ႔ဖူးသည္။ သို႔ေသာ္ ေခတ္ႀကီးက ဤ အတိုင္း မေန။ ေခတ္မီနည္းပညာမ်ားက စကၠန္႔ႏွင္႔အမွ် ေျပာင္းလဲတိုးတက္လာ ခဲ႔သည္ကို ထိန္းမရ။ ထိုေသာအခါ—-

ေျပာင္းလဲလာေသာ အေျခအေန ႏွင္႔အညီ လူတုိင္းနီးပါး ဖုန္းကိုင္ႏုိင္လာ မႈက ျမင္႔တက္လာခဲ႔သည္။ ထိုသို႔ျဖစ္လာ ေစရန္လည္း ျမန္မာ့ ဆက္သြယ္ေရး အေန ျဖင္႔ႀကိဳး စားခဲ႔သည္က မျငင္းသာပါ။ အျမင္ သာဆံုး အျဖစ္ ယခင္တန္ဖိုး ျမင့္ဖုန္းမ်ားကို က်ပ္ ၁၅ဝဝ ႏႈန္းမွ်ေလာက္ ျဖင့္ ရေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေပးခဲ႔မႈက အသိအမွတ္ျပဳရ မည္ျဖစ္ သည္။ ေနာက္ ဆက္တြဲအေနျဖင္႔ မူ လူတို႔၏ ေရြးခ်ယ္မႈႏွင့္ အားက်မႈမ်ားက လည္း ေျပာင္း လဲလာခဲ့ေလသည္။

ယခင္ကေတာ့ ဖုန္းကိုင္ခ်င္သည့္ စိတ္မွ်သာ။ သို႔ေသာ္ ဖုန္းေစ်းမ်ားက်၍ လူအမ်ားစု လက္လွမ္းမီလာခ်ိန္မွာေတာ့ ဖုန္းကိုင္နိုင္ရန္အတြက္အျပင္ ဟန္းဆက္ ေကာင္းေ ကာင္း ကိုင္ႏုိင္ေရးသည္လည္း တို႔အေရးျဖစ္ လာခဲ႔ေတာ့သည္။

ဟန္းဆက္ေကာင္းတစ္ခု၏ အသံုး ဝင္မႈကလည္း အံ႔မခန္းမဟုတ္ပါလား။ ဓာတ္ပံုဗီဒီယို႐ိုက္သည္က အေသးအမႊား၊ ထို႔ထက္ ပိုမက္ေမာၾကသည္က အင္တာ နက္ သံုးႏုိင္ေရးအတြက္ပင္တည္း။ ဟုတ္ ပါသည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ မိုဘိုင္းဖုန္းမ်ား ႏွင္႔ပင္အင္တာနက္ေဖ့စ္ဘြတ္ အသံုးျပဳ လာႏုိင္ၿပီး ေနာက္ လူတို႔သည္ ဟန္းဆက္ ေကာင္းေ ကာင္းကို ပိုမက္ေမာလိုခ်င္လာ ၾကေတာ႔ သည္။ ထို႔ေသာအခါ —

ထိုေလာဘစိတ္က အျပစ္မဟုတ္ ေသာ္လည္း ေနာက္ဆက္တြဲ ဆိုးက်ိဳး ကေတာ႔ တန္ဖိုးႀကီးဟန္းဆက္မ်ား၏ အသံုးဝင္မႈႏွင္႔ ဆြဲေဆာင္မႈက လူတိုင္းအေပၚ႐ိုက္ ခတ္ လာျခင္းပင္ျဖစ္ၿပီး လုိခ်င္ တပ္မက္မႈ မေတာ္ေလာဘမ်ားကူး စက္ ပြားမ်ားလာျခင္းျဖစ္သည္။ အဘယ္႔ေၾကာင္႔ ဆိုေသာ္ ေငြေၾကးတန္ဖိုးအရပင္ ထိုဟန္း ဆက္မ်ားက ၿမိဳးၿမိဳးျမက္ျမက္ ရႏုိင္ျခင္း ေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။

ပစၥည္းဟူသည္ကအမွတ္တမဲ့ ျဖစ္ ေစ၊မေတာ္တဆျဖစ္ေစ၊ နေမာ္န မဲ့ေၾကာင္႔ ျဖစ္ေစ ေပ်ာက္ရွတတ္သလို၊ အခိုးအဝွက္ အလစ္သုတ္ျခင္းလည္း ခံရတတ္ပါသည္။ ဟိုးယခင္က ပစၥည္းတစ္ခုခု ေကာက္ရပါ က မိမိပိုင္ မဟုတ္ဟူေသာစိတ္ျဖင္႔ ပိုင္ ရွင္ထံ ျပန္ေပးႏုိင္ရန္ ႀကိဳးစားတတ္ၾက သည္။ သို႔ေသာ္ ထိုေကာက္ရေသာ သို႔ မ ဟုတ္ေမ႔က်န္ရစ္ခဲ႔ေသာပစၥည္းက လက္ ရွိလူတို႔၏ သည္းေျခႀကိဳက္ပိုက္ဆံ ၿပီး ေနာက္မက္ေမာ ေလာက္ဖြယ္ ဟန္းဆက္ ေကာင္းေကာင္းႏွင္႔ ဖုန္းျဖစ္ေနေသာ အ ခါ ——။

ထို႔ျပင္ ထိုဖုန္းေပ်ာက္ဆံုးမႈမ်ားႏွင္႔ပတ္သက္၍ ေရ အဆံုးကုန္းတစ္ဝက္ ဟူ ေသာ ျမန္မာစကားအရပင္ အေပးအယူ ဆန္ေသာ ပံုသဏၭာန္ တစ္ခု ျဖစ္လာေသာ အခါ ——-။

► တံပိုးထက္ လက္ခႀကီးျခင္း

ေခါင္းကို ကုတ္သည္။ ေတာက္တစ္ ခ်က္ျပင္းျပင္းေခါက္သည္။ ႐ႈံ႕မဲ႔ေနေသာ မ်က္ႏွာျဖင္႔ အလိုမက်မႈကိုမည္သို႔မွထိန္း ထားမရ ေပၚလြင္ေနသူက ကိုေအာင္ ဝင္း။ မီးခဲေပၚတက္ထုိင္ထားသလို ရတက္ မေအး ဖင္တၾကြၾကျြ ဖစ္ေနသည့္ အေၾကာင္း ရင္းကေတာ႔ သူ႔ဖုန္းေပ်ာက္သြား၍ ျဖစ္ သည္။ အႏွီဖုန္းကို သူပိုက္ဆံေပါ၍ ဝယ္ ထားျခင္းမဟုတ္၊ ရပ္ကြက္မွ မဲေပါက္ ၍သာ ကိုင္ႏုိင္ျခင္းျဖစ္ၿပီး ဟန္းဆက္ အတြက္ မျဖစ္ျဖစ္ေအာင္ ၿခိဳးၿခံ စုေဆာင္း ထားၿပီးကာလအေတာ္ၾကာမွ ဝယ္နုိင္ကာ ကိုင္ႏိုင္ေ သာ ဖုန္းျဖစ္သည္ဟု သူ႔စကား အရ သိရသည္။ ဆင္းကတ္က က်ပ္ ၁၅ဝဝ၊ ဟန္းဆက္က က်ပ္ေျခာက္ေသာင္း တန္မို႔တတ္ႏုိင္သူမ်ားအတြက္ နည္းသည္ ဟု ဆိုႏုိင္ေသာ္ လည္း သူ႔အတြက္ေတာ့ ရွိ စုမဲ့စု မဟာ ဆံုး႐ႈံးမႈဟု ကိုေအာင္ဝင္းက ေျပာသည္။

ထုိ႔ထက္မူ သူ႔ဖုန္းေကာက္ရသူကို သိထားေသာ္လည္း ခုနစ္ေသာင္းတန္ ဖုန္း အတြက္ေတာင္းထားသည္က သံုးေသာင္း။

”ေကာက္ရတဲ႔ ေကာင္ကလည္း ဘယ္ဘဝကတည္းကငတ္ေနတဲ႔ လူလည္း မသိဘူး။ ေရြးႏုိင္ရင္ေရြး ၊ မေရြးႏုိင္ရင္ ဖုန္းလိုင္းပိတ္ဆို တဲ့သေဘာမ်ဳိးဗ်ာ” ဟု ကိုေအာင္ဝင္း က ေဒါသျဖင္႔ ေျပာသည္။

ဤျပႆနာတြင္ ဖုန္းကတ္ေပ်ာက္ ဆံုးပါက အလြယ္ေလးျဖင္႔ ကတ္ပိတ္ လိုက္ႏုိင္ၿပီး ကတ္အသစ္ကို ျပန္ေလွ်ာက္ ႏုိင္သည္က အေကာင္း ဆိုေသာ္လည္း ေကာက္ရ သူမ်ား က ထိုအခ်က္ကို အား နည္းခ်က္အျဖစ္ အသံုးခ်တတ္ၾကျခင္းျဖစ္ သည္။ထို႔သို႔ရလွ်င္အျမတ္မရလွ်င္လည္း ဟန္းဆက္ကို အပိုင္သိမ္းခ်င္သူမ်ား အ တြက္ေတာ႔ ဖုန္းဆင္း ကတ္အေပၚ ဂ႐ု မစိုက္ၾက။ တကယ္ေတာ႔လည္း ဖုန္းေပ်ာက္ ဆံုးသူအမ်ားစုကလည္း ဆင္းကတ္အတြက္ ေခါင္းထဲမရွိၾကပါ။ သူတို႔ ျပန္လိုခ်င္သည္ က ဟန္းဆက္ ပင္မဟုတ္ေလာ။

”အိမ္ျပန္ဖုိ႔ ကားေစာင္႔ရင္းဆူးေလ မွတ္တုိင္မွာ က်ေပ်ာက္ဖူးတယ္။ ေကာက္ ရတဲ႔သူက၂၉ လမ္းက လွ်ပ္စစ္ပစၥည္းအ ေရာင္းဆိုင္က။ ေငြငါးေသာင္းေပးမွ ဖုန္း ျပန္ေ ပးႏုိင္မယ္။ ခိုးတာ မဟုတ္ဘူး။ ေကာက္ရတာ၊ ေရြးခ်င္ ပိုက္ဆံငါးေသာင္း နဲ႔လာေရြးလို႔ ခပ္တင္းတင္းေျပာတယ္” ဟု တန္ဖိုုးက်ပ္ ငါးသိန္းဝန္းက်င္ရွိ ဖုန္း ေပ်ာက္ခဲ႔ဖူးသူ အလံုၿမိဳ႕နယ္မွ မေဟမာန္ က သူႀကံဳေတြ႕ခဲ႔ပံုကို ေျပာျပသည္။

”ကိုယ့္ဖုန္းကလည္း ဒီထက္မက တန္တဲ႔အတြက္ ငါးေသာင္းေပး ေရြးခဲ႔ရ တယ္”ဟု မေဟမာန္က ေျပာသည္။

တကယ္ေတာ႔ သူကတတ္ႏိုင္သည့္ အေျခအေနႏွင္႔ ဖုန္းတန္ဖိုးအရ အဆံုး အ႐ႈံးမခံႏုိင္၍ ထိုသို႔ ေရြးခဲ႔ျခင္းျဖစ္သည္။ အကယ္၍ ထိုေငြပမာဏကို မေပးႏုိင္သူ အေနျဖင့္ မူ အဆံုးခံ႐ံုအျပင္ မရွိ။ ယခင္ ကာလမ်ားဆီကေတာ႔ ဖုန္းဆင္းကတ္ တန္ဖိုးကပင္မ်ားျပားသည္။ အနိမ့္ဆံုး သိန္း ၂ဝ၊ ၃ဝ ဝန္းက်င္ျဖစ္ခဲ့ရာ ဆင္း ကတ္ကပင္ တန္ဖိုးႀကီး သည္။ သို႔ေသာ္ မ်က္ေမွာက္ေခတ္တြင္ေတာ႔ ဖုန္းကတ္ ေပ်ာက္ဆံုးမႈျပန္ေလွ်ာက္ပါက က်ပ္ေသာင္း ဂဏန္းဝန္းက်င္ျဖင့္ အလြယ္တကူျပန္ရ ႏုိင္ရာ ဆင္းကတ္ကို အာ႐ံု မထားၾကေတာ့ ျခင္း ျဖစ္သည္။ ထို႔အတြက္ေၾကာင့္လည္း ဟန္းဆက္သည္ ဖုန္းေပ်ာက္မႈတြင္အသက္ ျဖစ္၍ ေကာက္ရသူမ်ားအတြက္ အခ်က္ ျဖစ္လာခဲ့ျခင္းပင္။

လႈိင္သာယာမွ ကိုလင္းလင္းက လည္း ”ကြၽန္ေတာ္႔တုန္းက ကားစီးၿပီး ကားေပၚမွာ က်န္ခဲ႔လို႔ ဖုန္းေပ်ာက္ခဲ႔တယ္။ ေကာက္ရတဲ႔သူက စီးလာတဲ့ တကၠစီ သမားဆိုေတာ႔ ေန႔မကူးခင္ျပန္ရေပမယ္႔ ကြၽန္ေတာ္႔ဖုန္းျပန္ရ ဖုိ႔ ေနာက္စီးတဲ႔ ခရီး သည္နဲ႔ ရန္ျဖစ္ၿပီး ျပန္ယူခဲ႔ရလို႔ ကား ေတာင္သိပ္ မဆြဲႏုိင္ဘူးဆိုၿပီး ေငြခုႏွစ္ ေသာင္းေတာင္း လို ေပး ခဲ႔ရတယ္” ဟု သူ ႀကံဳခဲ႔ရပံုကို ေျပာသည္။

► တစ္ဦးခ်င္းႏွင္႕ဆုိင္ပါသည္

တကယ္ေတာ႔ ဖုန္းေပ်ာက္တုိင္း ျပန္ မရတတ္သလို ျပန္ေပးသူတိုင္း ကလည္း ေငြမေတာင္းတတ္ပါ။ ဤအရာက တစ္ဦးခ်င္း၏ စိတ္ ဓာတ္အသိ တရားႏွင္႔ဆုိင္ၿပီး ႐ိုးသား မႈႏွင့္လည္း သက္ဆုိင္ပါသည္။ တစ္ေန ရာရာတြင္ မေတာ္တဆေကာက္ရၿပီး ပိုင္ရွင္ထံဆက္သြယ္စံုစမ္းကာ မည္သည့္ ေမွ်ာ္ လင့္ခ်က္ အက်ိဳးအျမတ္မွ် မထားဘဲ ျပန္ေပး သူမ်ားလည္းရွိသည္။ တကယ္ ေတာ့ ဖုန္းတစ္ခုတြင္ သူခ်ထားေသာ လံုၿခံဳေရးပတ္စ္ဝါ့ဒ္ (Password) ႏွင္႔ ပက္တမ္ (Pattern) အရ အလြယ္ဖြင့္ရန္ ႐ုတ္တရက္ခက္ မည္ ျဖစ္ေသာ္လည္း ယခုအခါေတာ့ ထိုကိစၥက ဖုန္းဆိုင္မ်ား အတြက္ အေပၚယံကိစၥမွ်ပင္။ ဖုန္းပက္ တမ္ အမ်ိဳးမ်ိဳးဖြင္႔ေပးသည္ဟူေသာ စာမ်ားကပ္၍ ထားသည္အထိ လုံၿခံဳေရး က ‘ကေလးကြက္’ ျဖစ္ခဲ႔ၿပီ။ သို႔ေသာ္ လူတို႔၏ စိတ္အလွတရားက အၿပီးတုိင္ ေပ်ာက္ ျပယ္သြားသည္ေတာ့ မဟုတ္။

”ရန္ကင္းစင္တာကေန ပုဇြန္ ေတာင္ေစ်းငွားတဲ့ ခရီးသည္တစ္ေယာက္ ရဲ႕ဖုန္း ကားေပၚမွာ က်န္ခဲ႔ဖူးတယ္။ ဒါ ေတာင္ ၃ မွတ္တိုင္ေလာက္ ေရာက္ မွ ေနာက္ထပ္ကားငွားတဲ႔ ခရီးသည္ကေျပာ လို႔ သိရတယ္။ ဒါနဲ႔ ပုဇြန္ေတာင္ ေစ်းမွာ ျပန္ေစာင့္ၿပီးဖုန္းေခၚတာကိုေစာင့္တယ္။ ဖုန္းဝင္ လာေတာ႔ ေနရာ ေမးၿပီးျပန္ေပး လိုက္တယ္။ ေငြမေတာင္းပါ ဘူး။ ေပ်ာက္ တဲ႔သူကေတာ႔ ဆီဖိုးဆိုၿပီး ေပးတယ္” ဟု တကၠစီဒ႐ိုင္ဘာတစ္ဦး က ေျပာသည္။

ဖုန္းမ်ား အေပ်ာက္မ်ားတတ္သည္ က တကၠစီမ်ားေပၚတြင္ ျဖစ္တတ္သည္။ အိတ္မ်ားထဲမွ နေမာ္နမဲ့ ျပဳတ္က်၍ ျဖစ္ ေစ၊ေဘးတြင္ခ် ထားၿပီး ေမ႔သြား ၍ ျဖစ္ေစ က်န္ရစ္ တတ္သည္က မ်ားသည္။ အျခား ေသာသတိေမ႔ေလာက္ စရာ အေရးကိစၥမ်ား ကလည္း ရွိနုိင္သည္ မဟုတ္လား။

”အလုပ္ကိုသြားရင္းနဲ႔ ေခါင္းမူးလို႔ မွိန္းလိုက္လာတာ။ ပထမဖုန္းကို တစ္ ခ်က္ၾကည့္လိုက္ေသးတယ္။ ေနာက္ပိုင္း သတိမရ ေတာ့ဘူး။ ေနမေကာင္း တာနဲ႔ ႐ံုးေရာက္ေ တာ့ဆင္းလိုက္တယ္။ အလုပ္ မွာေခါင္းနည္းနည္းသက္ သာေတာ႔မွ ဖုန္း ကိုသတိလည္းရေရာ ဘယ္မွာက်န္ ခဲ႔မွန္း ေတာင္ မသိေတာ႔ပါဘူး” ဟု ဆမ္ေဆာင္း ဂလက္ဆီႏုတ္ တူး ဟန္းဆက္ ႏွင္႔ ဖုန္း ေပ်ာက္ခဲ႔သည္႔ မာကက္တင္း ဝန္ထမ္း တစ္ဦးျဖစ္သူ မေဝေဝ က ေျပာသည္။

”ပထမေခၚေတာ႔ စက္ပိတ္ထား တယ္။ ေနာက္ ခဏခဏ ေခၚေတာ႔ ဝင္သြားတယ္။ အဲဒီတုန္းကေတာ႔ သူ႔သူ ငယ္ခ်င္း ေကာက္ရထားတာကို သူက ယူေပးထား တယ္။ ျပန္ဆက္မယ္လို႔ ေျပာၿပီး လံုးဝ အဆက္အသြယ္မရေတာ႔ တာ”ဟု သူက ျဖစ္ပံုကိုေျပာသည္။

ထိုကဲ႔သို႔ အဆက္အသြယ္ရစဥ္က သူတို႔အေနျဖင္႔ အမွန္အတုိင္းပင္ ဟန္း ဆက္ျပန္လိုခ်င္သည့္အေၾကာင္းေျပာမိခဲ႔ၾကၿပီး ထိုစဥ္က ဆမ္ေဆာင္းႏုတ္ တူး စေပၚ စျဖစ္ သျဖင္႔ ငါးသိန္းေက်ာ္တန္ဖိုး ရွိေသာ ဟန္းဆက္အတြက္ အလြန္ႏွေျမာမိ၍ေျပာ ခဲ့ျခင္းက သူတို႔အမွားဟု ယူဆၾကသည္။

”တကယ္လည္း ႏွေျမာတယ္ဗ်ာ။ ကိုယ္လည္း ဒါမ်ိဳးထပ္လည္း ဝယ္ႏုိင္မွာ မဟုတ္ဘူး။ ကိုင္ရတာလည္းဘယ္ေလာက္ မွမၾကာေသးေတာ႔ အဲဒီ ဟန္းဆက္ကို အဓိက ထားေျပာလိုက္မိတာက ဒီဟန္း ဆက္တန္ဖိုးရွိတာကို ပိုသိသြားေစတာလား။ ေကာက္ရထားတဲ့သူကပဲ ဖုန္းအေၾကာင္း သိေနလို႔ ျပန္မေပးေတာ႔ တာလည္းျဖစ္ႏုိင္ ပါတယ္”ဟု မေဝေဝ ၏ အမ်ိဳးသားျဖစ္သူ က ႏွေျမာတသဟန္မေျပေသးသည့္ပံုျဖင့္ ေျပာခဲ႔သည္။

ဖုန္းေပ်ာက္ခဲ႔သူၾကည့္ျမင္တုိင္သား တစ္ဦးကေတာ႔ ကံေကာင္းပါသည္။

”ဘယ္လိုက်သြားတယ္ မသိဘူး။ ေပ်ာက္ေပ်ာက္ခ်င္း ဖုန္းကိုဆက္ တယ္။ ေခၚတယ္မကိုင္ဘူး။ ဒါေပမဲ့ ကံေကာင္း ပါတယ္။ သူတို႔စိတ္ဓာတ္ ကိုေလးစားတယ္။ ဖုန္း ကိုင္ေတာ႔ ဆိပ္ကမ္းသာ လမ္းထိပ္မွာ ေကာက္ရ ထားတယ္။ ဒါေပမယ္႔ အခုသူ တုိ႔ ၃၈ လမ္းမွာ ဒိန္ခ်ဥ္ေသာက္ေနတယ္ တဲ႔။ အဲဒါနဲ႔ ခ်က္ျခင္းသြားယူလိုက္တယ္”ဟု သူက ေျပာျပသည္။

ဖုန္းကေတာ႔ ျပဳတ္က်သည့္အရွိန္ ျဖင္႔ မွန္ကြဲေနခဲ့ၿပီး ေကာက္ရသည့္ ေန ရာအရ ကားျဖတ္သန္းသြားလာမႈမ်ား၍ ထိခိုက္မိျခင္းလည္း ျဖစ္ႏုိင္သည္ဟု သူ က ေျပာသည္ ။

”အဲဒီကိုေရာက္ေတာ႔ အစ္ကို႔ဖုန္း ေသခ်ာလားေမးၿပီးျပန္ေပးပါတယ္။ ဘာမွ လည္းမေတာင္းဘူး။ မေျပာဘူး။ ေယာက်္ား ေလး ၂ ေယာက္ပါ။ သူတို႔ စိတ္ဓာတ္ကို ေလး စားလို႔ ဒိန္ခ်ဥ္ဖိုးေတာ႔ သူတုိ႔တားတဲ့ ၾကားက ရွင္းေပးလိုက္တယ္။ အင္းဗ်ာ — ဒီႏုိင္ငံမွာ ဒီလိုစိတ္ ထားမ်ိဳးလူတုိင္း ရွိ ေစခ်င္တယ္”ဟု သူက ေျပာပါသည္။

► ေပ်ာက္သူအျပစ္ ျပန္ေပးသူအႏွစ္

”Huawei ဟြာေဝး ဟန္းဆက္န႔ဲ တြဲၿပီး ငါးသိန္းတန္ဖုန္းတစ္လံုးေကာက္ရ ခဲ႔ဖူးတယ္။ ရရခ်င္းေတာ႔ ေလာဘတက္ မိတာနဲ့ ဖုန္းပိတ္ထားမိခဲ့တယ္။ သံုးရက္ ေလာက္ ၾကာၿပီးမွ စိတ္နည္းနည္းေျပာင္း ၿပီး ဖုန္းျပန္ဖြင္႔ခဲ႔တယ္”ဟု ပြင္႔လင္းစြာ ဝန္ခံေျပာခဲ႔သူက ေျမာက္ဥကၠလာမွ ဖုန္း ေကာက္ရဖူးသူ ကိုစိုးျဖစ္သည္။

”ဖုန္းဝင္လာရင္ေတာ႔ျပန္ေပးမယ္။ ကိုယ္ကေတာ့မေခၚဘူး။ ကံတရားပဲလို႔ ဆိုၿပီးေနခဲ႔တယ္။ ဖုန္းမဝင္လာဘူး။ ဒါနဲ႔ ဖုန္းကိုေခၚၾကည့္ေတာ့ လိုင္းက ပိတ္ေန ၿပီ။ ဒါနဲ႔ပဲ ဟြာေဝးဟန္းဆက္တစ္လံုး ရဖူး ခဲ႔ပါတယ္”ဟုသူ ကစကားအနားသတ္သည္။

တကယ္ေတာ႔ မည္သူမဆို မိမိ ပစၥည္းေပ်ာက္ရွသည္ႏွင္႔ ပူပန္ၾကပါလိမ္႔ မည္။ ေနမထိထိုင္မသာ စိတ္ဒုကၡေရာက္ ရမည္ျဖစ္သည္။ ႀကံဳေတြ႔ၾကား သိရသမွ် ဖုန္းေပ်ာက္ ဇာတ္လမ္းအမ်ားစုတြင္ေကာက္ ရသူမ်ားက ဖုန္းအေၾကာင္းကို နားလည္ သူမ်ားသာ ျဖစ္ေနပံုကလည္း လူထုၾကား မိုဘိုင္းဖုန္းႏွင္႔ မည္မွ်ယဥ္ပါးအေၾကာင္း သိေနၿပီဆို သည္ကို ခန္႔မွန္းႏိုင္သည္။ ဤ အခ်က္က အဓိက ျဖစ္သည္။

ဟန္းဆက္တန္ဖိုးမ်ားကို သိေနၾက ျခင္းႏွင္႔အဆင္႔ျမင္႔နည္းပညာသံုး Touch Screen ဖုန္းမ်ား၏ ဆြဲေဆာင္မႈ အရ လည္း လိုခ်င္တပ္မက္မႈေလာဘ စိတ္က ကိုယ္႔ပ စၥည္းမဟုတ္ပါက ပိုင္ရွင္ထံ ျပန္ ေပးရမည္ဟူေသာ က်င္႔ဝတ္တရားကို အက္စစ္ကဲ႔သို႔စားေစႏုိင္ခဲ႔ၿပီလား မသိႏိုင္ ပါ။ ဖုန္းေပ်ာက္သည့္အခါ သို႔မဟုတ္ ခါး ပိုက္ႏႈိက္ခံရ သည္႔အခါ ရဲစခန္းသို႔ တုိင္ ၾကားမည့္သူ ရွားပါသည္။ ေပ်ာက္သည္ ဆိုကတည္းက အဓိကမွာ မိမိ၏ ေပါ႔ဆမႈ ဟုပင္ လူတုိင္းလက္ခံၾကသည့္အတြက္ အလုပ္ႏိုင္ဆံုးမွာ
ထိုဖုန္းအား ဆက္သြယ္ ၾကည့္ျခင္းျဖစ္ၿပီး အဆက္အသြယ္ရပါက ျပန္ေပး ရန္ညႇိႏႈိင္းျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ ထို႔ အတြက္ ခိုးဝွက္ျခင္းမဟုတ္ဘဲ ေကာက္ ရ ျခင္းတြင္ အေရးယူ ရန္ ဥပေဒသ မရွိပါ။ ထို႔အတြက္ပင္ ဤဖုန္းေပ်ာက္ အျဖစ္ အပ်က္မ်ားတြင္ ဤပံုဤနည္းအတုိင္း စခန္းသြားေနၾကျခင္း ျဖစ္သည္။

ဟန္းဆက္ေကာင္းေကာင္းကို ပိုမို သံုးစြဲခ်င္လာသည္ႏွင္႔အမွ် အရင္းအႏွီး ကလည္း ပိုႀကီးလာပါသည္။ ထို႔အတြက္ ေပ်ာက္ဆံုးပါကလည္း တန္ဖိုး အရ ျပန္ ရႏိုင္ေျခက ပို၍နည္းလာသည္လည္း အ မွန္ပင္။ အနည္း ဆံုးျပန္ေရာင္းစားလွ်င္ ပင္ ဝယ္ယူသူလည္း အေခ်ာင္ေစ်းႏွင့္ ရ၊ ေကာက္ရသူလည္း ပြမည္မဟုတ္ပါလား။

တကယ္ေတာ႔ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ မိုဘုိင္းဖုန္းမ်ား လူတန္းေစ့နီးပါးသံုးစြဲနုိင္ လာျခင္းသည္ အားသာခ်က္၊ တိုးတက္မႈ တစ္ခုျဖစ္လာသည့္နည္းတူ လူတို႔၏ကိုယ္ က်င္႔တ ရားႏွင့္ စိတ္ဓာတ္မ်ားကို စမ္းသပ္ သည့္အေနအထားလည္း ျဖစ္လာခဲ့ၿပီျဖစ္ သည္။

”ကြၽန္မ ေက်ာင္းသြားရင္ လမ္းမွာ ဖုန္းက်ေပ်ာက္သြားတုန္းက ထူပူသြားတာ ပဲ။ ဆက္တယ္။ မကိုင္ဘူး။ တစ္ခါ တစ္ ခါပိတ္ထားတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေနာက္ပိုင္း က် ကိုင္တယ္။ ဘယ္လိုျဖစ္ လာလဲဆို ေတာ႔သူ႔ ကို ျပန္ျပန္ေခၚခိုင္းၿပီးအီစီကလီ ေတြ ေျပာေနေရာေလ” ဟု ျပည္ ၿမိဳ႕ တြင္ ေက်ာင္းတက္ရင္းတစ္မ်ိဳးတစ္ဘာသာ ဆန္း ၾကယ္စြာႀကံဳရေသာ မခိုင္က ေျပာျပသည္။

သူႀကံဳခဲ႔ရသည္ကေတာ႔ တစ္ဖက္ မွေကာက္ရသည့္လူငယ္က ဖုန္းလံုၿခံဳေရး ပတ္တမ္ကိုမဖြင္႔တတ္ဘဲ ဖုန္းပါဝါဖြင္႔ပါ က ျမင္ရသည့္ မခုိင္၏ပံု ကိုသေဘာက် ကာ ျပန္ေပး ပါကမျမင္ရစကား မေျပာရေတာ႔ မည္စိုး ၍ ေပ်ာက္ၿပီးေနာက္ညတိုင္းစကား လွမ္းေျပာေပးခိုင္းျခင္းပင္တည္း။

ၾကာေတာ႔ တမင္လူပါးဝသလို ျဖစ္ လာတယ္။ ကြၽန္မကလည္း အိမ္ေထာင္ သည္ပါ။ သူကအပ်ိဳထင္ၿပီး ဒီလို လုပ္ေန ေတာ႔ မဟုတ္မွန္းသိရင္ဆံုးမွာ စိုးေတာ႔ ေခ်ာ႔ေ မာ႔ေျပာေနရတာကို သိကၡာက်သလို ခံစားလာရ တယ္။ ေနာက္ဆံုးပိုက္ဆံ ဘယ္ ေလာက္ေပးပါဆိုရင္ေတာင္ ေပးရမွာပါ။ အခုက် ကိုယ္႔ဖုန္းလည္း ေကာက္ရတာမွန္ တယ္။ ပိုင္ရွင္လည္းသိေနၿပီ ။ ဒါကိုမွ အီ ေနတာေလ။ ဒီေတာ႔ ဒါဟာ သိရက္တမင္ လုပ္တာမို႔ အႏုၾကမ္းစီး သလိုခံစားလာမိ တယ္”ဟု ထိုစဥ္က ခံစားခဲ႔ရမႈကိုသူက ေျပာပါသည္။

ဇာတ္သိမ္းေသာအခါ လူခ်င္းေတြ႕ ကာ ျပန္ေပးမည္ေျပာေသာေန႔တြင္ သူ တို႔သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ ေနာက္ေယာင္ခံ လိုက္ၾကရင္း ေကာက္ရသူလူငယ္မွာ စက္ ႐ံုတစ္႐ံုမွ လုပ္သားျဖစ္ေနရာ စက္႐ံုမွဴး သိရွိသြား၍ အလုပ္ျပဳတ္သည္ အထိၾကံဳ သြားရေၾကာင္း မခိုင္က ေျပာသည္။

”စက္႐ံုေရာက္ေတာ႔ စက္႐ံုမွဴးသိၿပီး ဆူပူေျပာဆိုေတာ့ ျပန္ရပါတယ္။ အလုပ္ ျဖဳတ္မယ္လို႔လည္း ေျပာတယ္။ ကြၽန္မ လည္းသူကနယ္ျပန္ေတာ႔ မယ္ဆိုလို႔ ၂ဝဝဝဝ ထုတ္ေပးလိုက္ပါတယ္။ အေစာပိုင္း က တည္းကသာ သူဒီလိုမလုပ္ရင္ ဒီထက္သူ ပိုရႏုိင္သလို အလုပ္လည္း ျပဳတ္မွာ မဟုတ္ပါ ဘူး”ဟု မခိုင္က ေျပာသည္။

ဤကဲ႔သို႔ အျဖစ္အပ်က္မ်ိဳးစံုကဆက္ ၍ ျဖစ္ပ်က္ေနဦးမည္သာ။ နည္းပညာ တိုးတက္မႈအရလည္း ပို၍ေကာင္းမြန္ ဆန္းသစ္ေသာ ဟန္းဆက္မ်ား ထြက္ေပၚ လာဦး မည္ ျဖစ္သလို အသစ္ကိုတပ္မက္ ေသာ လူ႔သဘာဝ အရလည္း ဝယ္ယူသံုး စြဲၾကပါဦးမည္။ ထိုေသာအခါ မေတာ္ တဆျဖစ္ေစ။ နေမာ္နမဲ့ျဖစ္ေစ ထင္မွတ္ မထားဘဲ ေပ်ာက္တတ္ၾကပါဦးမည္။ အရင္း စစ္ေတာ့ အျမစ္ေျမက ဆိုသလို အဓိကတရားခံကေတာ႔ ကာယကံရွင္မ်ား ပင္ျဖစ္ၿပီး အေကာင္းဆံုးကာကြယ္မႈက ေတာ႔ မေပ်ာက္ေ အာင္သတိ ထားမိရန္မွ လြဲ၍ အျခားနည္းမရွိပါ။ ထို သို႔မဟုတ္ပါ က ေပ်ာက္ေသာ ဖုန္းသည္အနိစၥ၊ ျပန္ေပး မေပးသည္ ကမၼ၊ ဟန္းဆက္ေကာင္းပါက အမွ်အမွ်ဟုသာ ဆိုရပါေတာ႔မည္။

ေအာင္ေဇာ္၊ ခိုင္ႏြယ္ဦး ၊ေဇေဝယံ
ေအာင္ခြန္းဆက္ စုစည္းေရးသားသည္။

Popular Myanmar News Journal