ေလာင္းရိပ္

ပုိ႔စ္တင္ခ်ိန္ - 10/11/2013 06:57:00 PM

ရႇမ္းေတာင္တန္း အခ်ဳိ႕အား ေတြ႕ရစဥ္

ျပီးခဲ့တဲ့ အပတ္က ရႇမ္းျပည္နယ္ဘက္ကို အလုပ္ကိစၥနဲ႔ ခရီးတစ္ေခါက္ ေရာက္ျဖစ္ပါတယ္။ ရႇမ္းျပည္နယ္ကို တစ္ခါမႇ မေရာက္ဖူးေတာ့ မိႈင္းညိဳညိဳ ရႇမ္းေတာင္တန္း ေတြရဲ႕ၾကားက ျဖတ္သန္း တိုက္ခတ္လာတဲ့ ေလေျပႏုေသြးရဲ႕ ပြတ္တိုက္က်ီစယ္မႈကို ခံစားရင္း ဒီေဒသမႇာ ေနထိုင္သူေတြရဲ႕ေအးခ်မ္းတဲ့ ဘ၀ေလးကို ေတြးေတာ အားက်လာပါတယ္။ ေတာရိပ္ ေတာင္တန္းေတြ ၾကားထဲက ရႇမ္းျပည္နယ္ရဲ႕ အလႇက စံတင္ေလာက္ပါတယ္။ ေဒသတြင္း တကၠသိုလ္၊ ေကာလိပ္ေတြ အမ်ားႀကီး ရႇိတာကို ေတြ႕ရေပမယ့္ စက္႐ံု၊ အလုပ္႐ံု အားနည္းတာေတြ လူငယ္ေတြအတြက္ အက်ိဳးရႇိတဲ့ သင္တန္းေတြ အားနည္းတာကို သတင္းသမား တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ အကဲခတ္မိေတာ့ မ်ိဳးဆက္သစ္ လူငယ္ေတြအတြက္ ရင္ေလးမိပါတယ္။

ရႇမ္းျပည္နယ္မႇာ ေနတာ တစ္ပတ္ေလာက္ ၾကာေတာ့ ၿမိဳ႕ေတာ္ေတာင္ႀကီးမႇာ အေပါဆံုးက ဘီယာဆိုင္ ဆိုတာကို သတိျပဳ မိပါတယ္။ ညေနပိုင္း ေနညိဳခ်ိန္ဆို လူငယ္လူရြယ္ အမ်ားအျပား ဘီယာဆိုင္ အေျချပဳ ေနတာကို ေတြ႕ရေတာ့ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္မိပါတယ္။ ပတ္၀န္းက်င္က အင္တာနက္ဆိုင္ကို သြားသံုးမိေတာ့ အင္တာနက္ဆိုင္ ဖြင့္ထားတဲ့ ရင္းႏႇီးလာတဲ့ ရႇမ္းတိုင္းရင္းသား သူငယ္ခ်င္းက ေျပာျပပါတယ္။

''ရန္ကုန္ကိုတက္ျပီး အလုပ္လုပ္ခ်င္တာေပါ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔လည္း ဘြဲ႕ရပညာတတ္ပါပဲ။ ဒါေပမဲ့ ဘြဲ႕တစ္ခုရႇိ႐ံုနဲ႔ေတာ့ ရန္ကုန္မႇာ အလုပ္လုပ္ဖို႔ မလြယ္ဘူးဗ်။ အျခား ဘာသာစကား တစ္ခုခုေတာ့တတ္မႇ အဆင္ေျပတာ၊ မဟုတ္ရင္ ေနစရိတ္၊ စားစရိတ္နဲ႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔အတြက္ အဆင္မေျပဘူးတဲ့'' သူ႔အေျပာကို ကြၽန္ေတာ့္မႇာ ျပန္လည္ေခ်ပ ဖို႔အတြက္ စကားစ ရႇာမရ ျဖစ္ေနပါတယ္။ မမႇားတဲ့ အမႇန္တရား တစ္ခုကို ျပန္လည္ျငင္းဆိုႏိုင္စြမ္း ကြၽန္ေတာ့္မႇာ မရႇိပါဘူး။

လူငယ္လူရြယ္ ျဖစ္တဲ့အတြက္ သူတို႔မႇာလည္း ႀကီးပြားတိုးတက္ခ်င္စိတ္ အထိုက္အေလ်ာက္ ရႇိမႇာပါပဲ။ ရန္ကုန္ကိုတက္မႇ အသိအျမင္ပိုမို ပြင့္လင္းလာမယ္ ဆိုတဲ့စကားက တိုးတက္ခ်င္တဲ့ လူငယ္လူရြယ္ေတြ၊ သူတို႔ရဲ႕ လူႀကီးမိဘေတြက တဖြဖြ ေျပာေနတာကို ေတာင္ႀကီးကေန ပင္လံုၿမိဳ႕ေလးကိုအသြား ကားေပၚမႇာလည္း ၾကားလာရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ မိသားစု အေျခအေနအရ ရႇမ္းလူငယ္ေတြတင္ မကပါဘူး။ ျမန္မာတစ္ႏိုင္ငံလံုးက လူငယ္လူရြယ္ေတြဟာ ဘြဲ႔ရပညာတတ္ တစ္ေယာက္ဆို တစ္ေန႔ကို လုပ္ခလစာ က်ပ္ ၂၀၀၀ ႏႈန္းေလာက္နဲ႔ ရန္ကုန္လို ျမိဳ႕ႀကီးမႇာ လာေရာက္ အလုပ္လုပ္ဖို႔ မလြယ္ကူ လႇပါဘူး။ ေနစရိတ္၊ စားစရိတ္ေတြက သူတို႔ကို ကန္႔သတ္ထားပါတယ္။ ဘာသာစကားတစ္ခု ထပ္ၿပီး တတ္ေျမာက္ဖို႔ လိုအပ္တယ္ဆိုျပီး သူတို႔အေျပာအရေတာင္ တစ္ဖက္တ႐ုတ္ (သို႔) ထိုင္းႏိုင္ငံမႇာ သြားေရာက္ အလုပ္လုပ္ကိုင္ ၾကပါတယ္။ သြားေရာက္ အလုပ္လုပ္ကိုင္သူ အေရအတြက္က ရန္ကုန္မႇာ လာေရာက္ အလုပ္လုပ္ကိုင္ တာထက္မ်ားပါတယ္။

ေျမမ်က္ႏႇာသြင္ျပင္ ပထ၀ီအေနအထားအရ ၾကည့္လိုက္ရင္ ရႇမ္းျပည္နယ္ဟာ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ ေလးပံုတစ္ပံုေလာက္ က်ယ္၀န္းတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံ၊ ထိုင္းႏိုင္ငံေတြနဲ႔ နယ္နိမိတ္ခ်င္း ထိစပ္ေနတာေၾကာင့္ လူသံုးကုန္ပစၥည္း ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာလည္း နယ္စပ္က ၀င္လာတာခ်ည္းပါပဲ။ လူငယ္လူရြယ္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ ေဒသထြက္ကုန္ထက္ တစ္ဖက္ႏိုင္ငံက ၀င္လာတဲ့ ကုန္ပစၥည္းေတြကို ပိုမိုသံုးစြဲ ၾကတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။

ရႇမ္း႐ိုးရာ အ၀တ္အထည္ဆိုရင္ ေဒသထြက္လည္း ရႇိပါလ်က္နဲ႔ ထိုင္းႏိုင္ငံက ျပန္၀င္တဲ့ ေပါင္းၿပီးသား ေစ်းႏႇစ္ဆေလာက္ ပိုေပးရတဲ့ ရႇမ္း႐ိုးရာ ၀တ္စံုကိုသာ မက္ေမာၾကတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ထြက္သြားတဲ့ ကုန္ၾကမ္းေတြဟာ ရႇမ္းျပည္နယ္က ဆိုတာ သံသယ ၀င္စရာေတာင္ မလိုပါဘူး။ အျခား အသီးအႏႇံေတြ အစားအေသာက္ေတြ ဆိုလည္း ဒါကေဒသထြက္ ဒီဘက္ကထိုင္း(သို႕) တ႐ုတ္ကဆိုျပီး အသီးအႏႇံ ပါကင္လႇလႇ ထုပ္ၿပီးသားေတြက ေစ်းႏႇစ္ဆေလာက္ တင္ေရာင္းထားတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ ဒီအသီးအႏႇံ ကုန္ၾကမ္းေတြက သယံဇာတ ေပါႂကြယ္၀တဲ့ ရႇမ္းျပည္နယ္ကပဲ ဆိုတာ စဥ္းစားစရာေတာင္ မလိုပါဘူး။

ရႇမ္းျပည္နယ္ဆိုတာ ႏိုင္ငံျခားသား ခရီးသြား ေစ်းကြက္ရၿပီးသား ေဒသၾကီးပါ။ ႏိုင္ငံျခားသားေတြကို ဆြဲေဆာင္ႏိုင္တဲ့ ေဒသထြက္ ကုန္ၾကမ္းေတြကို အဆင့္ျမင့္ ကုန္ေခ်ာအျဖစ္ ျပန္လည္ထုတ္လုပ္ႏိုင္တဲ့ နည္းပညာကို အေျခခံထားတဲ့ စက္႐ံု၊ အလုပ္႐ံုေတြသာ ရိႇမယ္ဆိုရင္ ကိုယ့္ကုန္ၾကမ္းနဲ႔ ကိုယ္မို႔လို႔ ႏိုင္ငံျခားကို ကိုယ့္ျပည္တြင္းကရမယ့္ ၀င္ေငြေတြ စိမ့္ထြက္သြားစရာ မရႇိတဲ့အတြက္ စက္မႈဇုန္ေတြ စက္႐ံု၊ အလုပ္႐ံု ေကာင္းေကာင္းေတြသာ ရႇိမယ္ဆိုရင္ ႏိုင္ငံေတာ္အတြက္၊ ရႇမ္းျပည္နယ္အတြက္ အက်ိဳးမ်ားမႇာပဲလို႔ သတင္းေထာက္ တစ္ေယာက္ပီပီ ေတြးၾကည့္ပါေသးတယ္။

ေဒသတြင္း စီးပြားေရး အခြင့္အလမ္းေတြကို ျပည္နယ္ အစိုးရက သိမႇာပါပဲ။ ဘာျဖစ္လို႔မ်ားစက္႐ံု၊ အလုပ္႐ံုေတြ တည္ေဆာက္မႈ အားနည္းေနတာလဲဆိုတဲ့ အေတြးက စိတ္ထဲမႇာ လႊမ္းမိုးလာပါတယ္။

ျဖန္႔ၾကက္လာတဲ့ အေတြးေတြကို စုစည္းလိုက္တဲ့ အခါမႇာေတာ့ ပင္လံုၿမိဳ႕ေလးကို ေရာက္လာ ပါေတာ့တယ္။ ေဒသခံေတြကို ေစ့ငုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ႐ိုးသားတဲ့ ပအို႔၀္လူမ်ိဳးေတြ အမ်ားစု ျဖစ္တာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ ေတာင္ႀကီးၿမိဳ့နဲ႔ ၆၃ မိုင္ေ၀းကြာတဲ့ လိြဳင္လင္ ခ႐ိုင္ထဲမႇာပါတဲ့ ပင္လံုၿမိဳ႕ေလးမႇာ စိုက္ပ်ိဳးေရး ေမြးျမဴေရး အားနည္းေနတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။

ျမိဳ႕ေပၚလူငယ္ေတြမႇာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ အိပ္မက္ေတြ ရႇိရဲ႕သားနဲ႔ အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္း ရႇားပါးမႈက ပိတ္ဆို႔ထားသလို တစ္ဖက္ကလည္း မူးယစ္ေဆး၀ါးက ထပ္မံထိုးႏႇက္ တိုက္ခိုက္ေနျပန္ေတာ့ ေဒသခံ လူငယ္ေတြအတြက္ မစဥ္းစားရဲ ေလာက္ေအာင္ပါပဲ။ လူငယ္ေတြရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ အိပ္မက္ေတြ တတ္ႏိုင္သမွ် မက္ခြင့္ရဖို႔ဆိုတာ လူႀကီးလုပ္ေနတဲ့ သူေတြရဲ႕ ေဖးမကူညီမႈေတြ နည္းေပး လမ္းညႊန္မႈေတြ လိုအပ္ပါတယ္။

ေဒသအတြင္း အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အလမ္းေတြ ဖန္တီးေပးဖို႔၊ အိပ္မက္ေတြကို ေမွ်ာ္လင့္ႏိုင္ဖို႔ အတြက္ အခြင့္အေရးေတြရဖို႔ လိုအပ္ပါတယ္။

လူငယ္ လူရြယ္ေတြဟာ အေညႇာင့္ထြက္စ ပင္ပ်ိဳေလးေတြနဲ႔ တူပါတယ္။ ရႇမ္းေတာင္တန္းၾကီးရဲ႕ အရိပ္အာ၀ါသ ကေတာ့ ေအးခ်မ္းလႇပါတယ္။ ေဆာင္းရနံ႔ပါတဲ့ ေလျပည္ ေလညင္းရဲ႕ ေထြးေပြ႕မႈေအာက္မႇာ ရႇမ္းတိုင္းရင္း သားေတြက ေအးေအးေဆးေဆး ေနၾကပါတယ္။

ရႇမ္းေတာင္တန္းႀကီးကို ရစ္သိုင္းျခံဳလႊမ္းေနတဲ့ ျမဴမင္းတိမ္လႊာကို အံမတု ႏိုင္ရႇာတဲ့ ေနမင္းေရာင္၀ါရဲ႕ ေႏြးေထြးတဲ့ ေနေရာင္ျခည္ကိုေတာ့ ရႇမ္းျပည္မႇာ ထိေတြ႕ခံစားႏိုင္ဖို႔ ခဲယဥ္းလႇပါတယ္။ ေနေရာင္ျခည္ အထိအေတြ႕ကို မရလို႔မ်ား ပ်ိဳးပင္ေလးေတြ ရႇမ္းေတာင္တန္းရဲ႕ ေလာင္းရိပ္ေအာက္မႇာ မ႐ုန္းထြက္ ႏိုင္တာလားလို႔ ေတြးေတာမိရင္း။

Eleven Media Group
Written by ကိုထက္