လူငယ္ေတြ စနစ္တက်စုစည္းဖို႔လိုျပီ
ပုိ႔စ္တင္ခ်ိန္
- 9/08/2013 10:27:00 AM
လူငယ္လုိ႔ ဆုိလုိက္တာနဲ႔ ေက်ာပုိးအိတ္လြယ္ထားတဲ့ အရာရာစူးစမ္းတတ္တဲ့ မ်က္လုံးေတြကုိ ပုိင္ဆုိင္ထားတဲ့ သူေတြကုိ စိတ္ကူးထဲ ျမင္မိၾကမွာပါ။ ဒီေန႔လူငယ္ေတြမွာ နယ္ကလူငယ္နဲ႔ ၿမိဳ႕ျပလူငယ္ဆုိၿပီး ႏွစ္ပုိင္း ခြဲျခား
ေျပာဖုိ႔လုိပါလိမ့္မယ္။ အမ်ားအားျဖင့္ကေတာ့ ၿမိဳ႕ျပလူငယ္ကုိပဲ ဦးတည္ခ်က္ထား ေျပာၾကတာမ်ားပါတယ္။ ဒါကလည္း ဒီေန႔ လူငယ္အေတာ္မ်ားမ်ားဟာ နယ္ကၿမိဳ႕ကုိ တက္လာၿပီး ေက်ာင္းတက္သူတက္၊ ကုိယ္၀ါ သနာပါရာလမ္းကုိ ေလွ်ာက္လမ္းဖုိ႔ စြန္႔စားလာၾကတာကုိး။
ဒီေန႔လူငယ္ေတြဟာ အင္တာနက္ဂိမ္းဆုိင္မွာ Dota (Network Game) ကစားေနၾကေပမယ့္၊ လဖက္ရည္ ဆုိင္မွာ ေဆးလိပ္ကုိက္ထားေပမယ့္၊ ညဘက္ လူေျခတိတ္ ခ်ိန္ဂစ္တာကုိင္ထားေပမယ့္၊ ပန္းၿခံထဲမွာ ထီးေဆာင္းထားၾကေပမယ့္၊ ေက်ာင္းေျပးေနၾကေပမယ့္ သူတုိ႔ရဲ႕အနာဂတ္ဟာ ႏုိင္ငံရဲ႕ အနာဂတ္ပဲျဖစ္ပါတယ္။
ILBC လုိ ေက်ာင္းမ်ဳိးကထြက္တဲ့ လူငယ္ေတြဟာ အေျခခံပညာ ေက်ာင္းေတြက ထြက္ၿပီး ၀ိဇၨာသိပၸံတကၠသုိလ္ တက္ေနတဲ့ လူငယ္ေတြထက္ အေရအတြက္အားျဖင့္ နည္းပါးမွာပါ။ သူတုိ႔ဟာအခုအခ်ိန္မွာ အခြင့္အလမ္း
ေတြ၊ ႏုိင္ငံေရးအေျခအေနေတြၾကားထဲမွာ အရင္စစ္အစုိးရက ဖ်က္ဆီးခဲ့တဲ့ စိတ္ဓါတ္ေတြနဲ႔ မလူးသာမလြန္႔သာ ခံစားေနၾကရတာပါ။
လြန္ခဲ့တဲ့တစ္ပတ္က အေမရိကန္က ေက်ာင္းတက္ၿပီးျပန္လာတဲ့ဆုိတဲ့ လူငယ္ေလးတစ္ေယာက္ ျမန္မာႏိုင္ငံက လူငယ္ေတြရဲ႕အေျခအေနကုိ ေ၀ဖန္ထားတာ ဖတ္လုိက္ရပါတယ္။ သူက “ျမန္မာႏုိင္ငံက လူငယ္ေတြဟာ ဘာလုိ႔ လက္ဖက္ရည္ဆုိင္ေတြမွာ အခ်ိန္ကုန္ေနၾကရတာလဲ”ဆုိၿပီး (က႐ုဏာ ေဒါသလုိ႔ ထင္ပါရဲ႕) ေျပာထား တာ ေတြ႕လုိက္ရပါတယ္။ ဒီႏုိင္ငံကလူငယ္ေတြဟာ သူတုိ႔ေျပာခ်င္တာေတြ၊ သူတုိ႔ မေက်နပ္တာေတြ၊ သူတုိ႔ရဲ႕ စိတ္ထြက္ေပါက္ေတြကုိ ေျဖရွင္းဖုိ႔ ေနရာမရွိဘူးဆုိတာကုိေတာ့ အဲ့ဒီ အေမရိကန္ ျပန္လူငယ္ေလးက ထည့္ စဥ္းစားတာမ်ဳိး ရွိသင့္တယ္လုိ႔ ျမင္မိပါတယ္။
လူငယ္ဟစ္တုိင္
ေက်ာင္းစာသင္ခန္းထဲက လူငယ္တစ္ေယာက္ဟာ သူ႔ေရွ႕က ဆရာမသင္ေနတဲ့ သင္ခန္းစာထဲမွာ အမွားေတြ႔ တယ္။ သူကုိယ္တုိင္ေျပာခ်င္တယ္။ ဆရာ၊ ဆရာမေတြက ေျပာခြင့္မေပးဘူး။ ဒါကအစ။ အိမ္မွာ မိဘနဲ႔ မေျပ လည္ဘူး။ ငါေျပာတာလုပ္၊ မင္းတုိ႔ေကာင္းစားေစခ်င္လြန္းလို႔ ငါတုိ႔စီစဥ္ရတာဆုိတဲ့ စကားေတြကုိ ေမြးကတည္း က ၾကားလာခဲ့ရတဲ့လူငယ္ေတြ။ ဒါက ေန႔စဥ္ ႀကံဳေတြ႕ေနက်။ အဲ့ဒီႏွစ္ခုေလာက္ အဆင္မေျပေတာ့တာနဲ႔ အဲ့ဒီလူငယ္ဟာသူ႔အတြက္ ထြက္ေပါက္ဘယ္မွာလဲ။ ဘယ္ေနရာက သူ႔အတြက္ ျဖစ္ႏုိင္မလဲ။ သူတုိ႔ေျပာခ်င္တာ
ေတြ၊ သူတုိ႔ေဆြးေႏြးခ်င္တာေတြကုိ ဘယ္ေနရာမွာေျပာမလဲ။ ေနာက္ဆုံး လူငယ္ထုတစ္ခုလုံးနဲ႔ဆုိင္တဲ့ လူငယ့္
ေရးရာကိစၥေတြကုိ ေျပာႏိုင္ဖုိ႔ လက္တြန္႔သြားၿပီး ဘယ္ကိစၥမဆုိ ၀င္မေျပာ၊ ၀င္မပါဘဲ နဲ႔ ေဘးထုိင္ဘုေျပာ၊ လက္ဖက္ရည္ဆုိင္ထုိင္၊ ဂိမ္းေဆာ့စတဲ့ အလုပ္ေတြနဲ႔သာ အခ်ိန္ျဖဳန္းၿပီး မိဘခုိင္းတဲ့အတုိင္းသာ ေနလုိက္ဖုိ႔ပဲ ရွိပါေတာ့တယ္။
ႏုိင္ငံတည္ေဆာက္ျခင္းျဖစ္စဥ္မွာ စီးပြားေရး၊ ႏုိင္ငံေတာ္(အစုိးရ)နဲ႔ အရပ္သား လူ႔အဖြဲ႔အစည္းဆုိတဲ့ ေဒါက္တုိင္ သုံးရပ္နဲ႔ ဆြဲတင္ရပါတယ္။ ဒီအထဲက အရပ္သား လူ႔အဖြဲ႕အစည္းဆုိတာ လူငယ္ေတြနဲ႔ဖြဲ႔စည္း ထားပါမွ အင္အား
ေတာင့္တင္းတဲ့ အျမင္က်ယ္တဲ့၊ ေနာက္ထပ္ အမွန္တကယ္ ကုိယ္က်ဳိးစြန္႔တဲ့ လုပ္ငန္းေတြ ျဖစ္လာမွာပါ။ ဒါေပမဲ့ လူငယ္ေတြဟာ သူတုိ႔ရဲ႕ အယူအဆေတြ၊ အျမင္မတူမႈေတြကုိ ႐ုိက္ခ်ဳိးခံလုိက္ ရတဲ့အခါမွာ ဒီလုိကိစၥေတြကေန
ေရွာင္ဖယ္ လာပါေတာ့တယ္။ သူတုိ႔အတြက္ ေျပာစရာေနရာကုိ သူတုိ႔ ရွာေဖြဖုိ႔ မႀကိဳးစားေတာ့ပါဘူး။
လူငယ္အဖြဲ႔အစည္းေတြ ေပါမ်ားလာမႈ
လူထုအေျချပဳအဖြဲ႔အစည္းေတြ ဒီေန႔မွာ ေပါမ်ားလာေပမယ့္ လက္ခ်ဳိးေရလုိ႔ရတဲ့ လူငယ္ပမာဏေလာက္သာ ဒီအဖြဲ႔အစည္းေတြၾကားထဲမွာ ပါလာတာကုိေတြ႔ရပါတယ္။ ေနာက္အားနည္းခ်က္တစ္ခုက ဒီအဖြဲ႔အစည္းေတြ ဟာ ျပန္႔က်ဲေနတဲ့ ျပႆနာပါ။ ဒီအဖြဲ႔အစည္းေတြကုိ စုစည္းႏုိင္ျခင္းမရွိေသးပါဘူး။ ယေန႔ ႏုိင္ငံတည္ေဆာက္
ျခင္းျဖစ္စဥ္ထဲမွာ လူငယ္ေတြ ပါ၀င္ႏုိင္ဖုိ႔ဆုိတာ လက္ရွိ လူထုအေျချပဳအဖြဲ႔အစည္း ေတြမွာ တာ၀န္ယူေနတဲ့ လူငယ္ေခါင္းေဆာင္ေတြက ေရွ႕ေဆာင္လမ္းျပ လုပ္ေဆာင္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။
လက္ရွိ အဖြဲ႔အစည္းေတြကုိ တစ္ႏုိင္ငံလုံး အတုိင္းအတာနဲ႔ လူငယ္ညီလာခံျဖစ္ေျမာက္လာေအာင္ စြမ္းေဆာင္
ၾကရမွာပါ။
ဒီႏွစ္လယ္ေလာက္က UMFCCI မွာ လူငယ္အဖြဲ႔အစည္းတစ္ခုက ဦးေဆာင္တဲ့ လူငယ္ညီလာခံ ပုံစံမ်ဳိး ျပဳလုပ္ ခဲ့တာရွိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ လူငယ္ညီလာခံမဟုတ္ဘဲ လူႀကီး ညီလာခံပဲျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ လူငယ္ေတြကုိ စင္ေအာက္ က ထုိင္ခုိင္းထားၿပီး လူႀကီးေတြက စင္ေပၚက တရားေဟာတဲ့ကိစ္ၥပါ။ သူတုိ႔ရဲ႕ အေတြ႔အႀကံဳနဲ႔ အာေဘာ္ေတြ၊ သူတုိ႔ရဲ႕ ေရွးေဟာင္းေႏွာင္းျဖစ္ေတြကုိ ေအာက္က လူငယ္ေတြကုိ ေဟာခဲ့ၾကတာပါ။
လူငယ္ေတြစုစည္းတဲ့ပြဲေတြကုိ တစ္ႏွစ္မွာ တစ္ခါေလာက္ေတာင္ျဖစ္ျဖစ္ေျမာက္ေျမာက္ေတြ႔ခြင့္ရဖုိ႔ အခြင့္အေရး နည္းလွပါတယ္။ ျဖစ္လာသမွ်ပြဲေတြဟာလည္း အသိအမွတ္ျပဳေလာက္ေအာင္ စနစ္က်တာ မ်ဳိး မေတြ႔ရပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ဒီလုိျဖစ္ရတာရဲ႕ ျပႆနာအရင္းအျမစ္က စုစည္းမႈအားနည္းတာရယ္၊ ရည္ ရြယ္ခ်က္ မရွင္းလင္းတာရယ္၊
ေရြးေကာက္ခံပုံစံေတြ မရွိတာရယ္ေၾကာင့္ ျဖစ္ပါတယ္။
ရလဒ္မေကာင္းမႈ ကြင္းဆက္
အဖြဲ႔အစည္းေတြ ျပန္႔က်ဲျခင္း ။ ။ အဖြဲ႔အစည္းျပန္႔က်ဲျခင္းဟာ ရည္ရြယ္ခ်က္တူ အဖြဲ႔ေတြ မစုစည္းႏုိင္တာပါ။ သူတုိ႔က်င္လည္ရာ ပတ္၀န္းက်င္နဲ႔ လက္လွမ္းမွီရာ ေနရာေတြမွာသာ အဆင္ေျပေအာင္လုပ္ ေဆာင္ေနၾကရတာပါ။ ဒီေနရာမွာ ရန္ပုံေငြပမာဏနဲ႔လည္း ပတ္သက္ပါတယ္။ ရန္ပုံေငြနည္းတယ္။ ေစတနာ၀န္ထမ္းမရွိဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ကြန္ရက္ဖြဲ႔စည္းမႈ မက်ယ္ျပန္႔ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ရည္ရြယ္ခ်က္တူ အဖြဲ႔ ေတြ စုစည္းဖုိ႔လုိတယ္လုိ႔ ဆုိခ်င္တာပါ။
ရည္ရြယ္ခ်က္ မရွင္းလင္းျခင္း ။ ။ အဖြဲ႔အစည္းငယ္ေတြဟာ လုပ္ပုိင္ခြင့္နဲ႔ ေငြအင္အားနည္းပါးတဲ့ အတြက္ သူတုိ႔ရဲ႕ ကြန္ရက္ခ်ိတ္ဆက္မႈကုိ ျဖန္႔က်က္ႏုိင္ဖုိ႔ မစြမ္းႏုိင္ၾကပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ရွိတဲ့စြမ္းရည္နဲ႔ ရႏုိင္သေလာက္ အလုပ္ေတြ ကုိသာ လုပ္ႏုိင္ပါေတာ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ပုံမွန္ခ်ထားတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ ပန္းတုိင္ေတြ ေ၀၀ါးလာပါတယ္။
ေရြးေကာက္ခံပုံစံမဟုတ္ ။ ။ ဒီအဖြဲ႔အစည္းေတြကုိ ဦးေဆာင္သူေတြဟာ ဒီအဖြဲ႔ကုိ စတင္တည္ေထာင္ခဲ့ သူေတြ
ျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္။ အခ်ိန္ၾကာလာေပမဲ့လည္း ဒီလူဟာ ဒီလူျဖစ္ေနၿပီး ေနာက္ထပ္အသစ္ေတြ ေရာက္လာရင္ ဒီေခါင္းေဆာင္ေအာက္ကုိ ေရာက္သြားတတ္စၿမဲပါ။ အဖြဲ႔အစည္းေတြ စုေ၀းမယ္ဆုိရင္ ဒီျပႆနာက ဒုကၡေရာက္ႏိုင္ပါတယ္။ အဖြဲ႔အစည္းငယ္ေတြဟာ အဖြဲ႔အစည္း တည္ေဆာက္ပုံ (Organizational Structure) အလြန္အားနည္းၾကပါတယ္။ ဒီလုိပုံစံေတြေၾကာင့္ စုစည္းဖုိ႔ ခက္ခဲရျခင္း လည္းျဖစ္ပါတယ္။
ရလဒ္မရွိ ။ ။ ဒါေတြရဲ႕ ေနာက္ဆုံးအက်ဳိးဆက္ကေတာ့ ရလဒ္မရွိတာပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလုိပုံစံပါ_ လႈပ္ေနျခင္းသာလွ်င္ သူတုိ႔အတြက္ အလုပ္ပဲျဖစ္ေနပါတယ္။ လႈပ္ေနျခင္းအားျဖင့္ ထြက္လာတဲ့အသံဟာ ေအာ္ေနတာေလာက္ မက်ယ္တာ အမွန္ပါ။ လူငယ္ေတြကုိ စုစည္းဖုိ႔ရယ္၊ အဲ့ဒီကတစ္ဆင့္ ရည္ရြယ္ခ်က္ ေတြကုိ ခ်မွတ္ဖုိ႔ရယ္၊ ေရြးေကာက္ တင္ေျမႇာက္ ၿပီး စတင္ဖုိ႔ရယ္နဲ႔ ေနာက္ဆုံး လူငယ္ညီလာခံေတြ ေပၚ ေပါက္လာေစဖုိ႔၊ ၿပီးေတာ့ လူငယ္ထုတစ္ခုလုံး အသံတစ္သံထြက္ဖုိ႔ လုိအပ္ပါတယ္။
လူငယ္လႊတ္ေတာ္ေတြ
ဥပမာျပဳစရာ တစ္ခုရွိပါတယ္။ အရမ္းအလွမ္းေ၀းလွတယ္လုိ႔ဆုိႏုိင္ေပမဲ့ ျဖစ္ႏုိင္စရာအေၾကာင္းေတြ အမ်ားႀကီး ရွိပါတယ္။ ဒါကေတာ့ လူငယ္လႊတ္ေတာ္ ေပၚေပါက္လာဖုိ႔ပါ။ လူငယ္လႊတ္ေတာ္ဟာ ဥေရာပ တလႊားမွာေတာ့ သာမန္လုပ္႐ုိးလုပ္စဥ္ တစ္ခုေတာင္ျဖစ္ေနပါၿပီ။ ၿပီးေတာ့ အံ့ၾသစရာေကာင္းတာက အေရွ႕အလယ္ပိုင္း
ႏိုင္ငံတစ္ႏုိင္ျဖစ္တဲ့ အစၥေရးႏုိင္ငံမွာလည္း လူငယ္လႊတ္ေတာ္ ရွိပါတယ္။
ေတာင္အေမရိကတုိက္နဲ႔ အာရွမွာဆုိရင္ ေတာင္ကုိရီးယား၊ နဲ႔ ဖိလစ္ပုိင္ႏုိင္ငံေတြမွာ လူငယ္ေတြညီလာ ခံေတြကုိ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔လုပ္ေဆာင္လ်က္ရွိေနပါတယ္။
ေတာင္ကုိရီးယားက အမ်ဳိးသားလူငယ္ ညီလာခံဟာဆုိရင္ တစ္ႏုိင္ငံလုံးအတုိင္း အတာနဲ႔က်င္းပတဲ့ လူငယ္ လႊတ္ေတာ္ျဖစ္ၿပီး ေတာင္ကုိရီးယား အမ်ဳိးသားညီလာခံကႀကီးမွဴးေပးၿပီး က်င္းပေလ့ရွိပါတယ္။ ဒီ လူငယ္ညီလာခံမွာ နာယက၊ ဥကၠ႒အဆင့္အဆင့္ တည္ေဆာက္ထားၿပီးေတာ့ ဒီလူေတြကုိ အသက္ ၁၃ ႏွစ္နဲ႔ ၂၅ ႏွစ္ၾကား လူငယ္ မဲေပးခြင့္ရွိသူေတြကတစ္ဆင့္ ေရြးခ်ယ္ထားတာပါ။
ဖိလစ္ပုိင္ႏုိင္ငံရဲ႕ ဆန္ဂန္နီယန္ကာဘက္တန္ဟာ ႏုိင္ငံရဲ႕ အဓိကလူငယ္ေကာင္စီတစ္ခုပဲျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလူငယ္
ေကာင္စီမွာလည္း ဥကၠ႒နဲ႔အဖြဲ႔၀င္ေတြ ပါ၀င္ၿပီးေပမဲ့ အဖြဲ႔အစည္းအသီးသီးရဲ႕ ဥကၠ႒ေတြဟာ လူငယ္ဖက္ဒေရးရွင္း မွာ အဖြဲ႔၀င္အေနနဲ႔ ပါ၀င္ပါတယ္။
လူငယ္လႊတ္ေတာ္ေတြဟာ ေဒသတြင္းအဆင့္၊ ႏုိင္ငံအဆင့္ဆုိၿပီး တစ္ဆင့္ခ်င္း က်င္းပသြားေလ့ရွိၿပီးေတာ့
ႏိုင္ငံတကာ အဆင့္ထိ က်င္းပေလ့ရွိၾကပါတယ္။ ဒီကေန ဒီႏွစ္မွာေတာ့ ဒီႏုိင္ငံရဲ႕ ေဒသေတြရဲ႕ အေျခအေနေတြကုိ အဆင့္ဆင့္ ေၾကညာခ်က္ေတြ၊ ေျဖရွင္းခ်က္ေတြနဲ႔ ေနာက္ဆုံးအေျဖရွာႏုိင္တဲ့အထိ အဆင့္ဆင့္ ေဆာင္ရြက္သြားႏုိင္
ၾကပါတယ္။
စနစ္တက်စုစည္းဖုိ႔
ဒီလုိလုပ္ေဆာင္ႏုိင္တဲ့ကိစၥေတြကုိ ေသခ်ာၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္ ျမင္ေတြ႕ႏုိင္တာကေတာ့ စနစ္တက် စုစည္းျခင္းပဲ
ျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႕ လူငယ္တစ္ဦးခ်င္းစီဟာ စုစည္းဖုိ႔ခက္တဲ့ အေနအထားမဟုတ္ပါ ဘူး။ ဒီအေျခအေနကုိ လက္ရွိဦးေဆာင္တဲ့ေနရာကုိ ေရာက္ေနသူေတြအေနနဲ႔ ေသခ်ာစဥ္းစားဖုိ႔လုိပါ တယ္။ ႏြားေျခရာခြက္ထဲမွာ လသာ မေနဖုိ႔ အေရးႀကီးပါတယ္။ ဒီကေနတစ္ဆင့္ လူငယ္ညီလာခံေတြကုိ စနစ္တက် တစ္ႏွစ္စီ က်င္းပသြားႏုိင္ၿပီး အဲ့ဒီက တစ္ဆင့္ အၿမဲတမ္း လူငယ္ေကာ္မတီေတြ စတင္ထူ ေထာင္သြားႏုိင္ဖုိ႔ ႀကိဳးစားသင့္ေနၾကပါၿပီ။
mizzimaburmese
